Κ. Μητσοτάκης στον μεταβατικό ερντογανικό πρωθυπουργό της Λιβύης: Ακύρωση των παράνομων εγγράφων που παρουσιάστηκαν από την Τουρκία ως δήθεν συμφωνίες - Η γεωγραφία καθορίζει τις διμερείς μας σχέσεις, και όχι οι τεχνητές γραμμές που κάποιοι τραβούν σε χάρτες

 

Στις κοινές δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του Πρωθυπουργού της Μεταβατικής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης (GNU), Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, ο Έλληνας πρωθυπουργός τόνισε ότι η Ευρώπη θα σταθεί αρωγός στην προσπάθεια ανοικοδόμησης της χώρας, ενώ τόνισε ότι «η συνεργασία μας έχει ρίζες και μέλλον».

Ο κ. Μητσοτάκης χαρακτήρισε την επίσκεψη ως «ορόσημο της δυναμικής επανεκκίνησης των ελληνολυβικών σχέσεων και να μεταφέρω το μήνυμα στήριξης στις προσπάθειες της Λιβύης για ειρήνη. Τόσο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και του ΟΗΕ η πατρίδα μας θα σταθεί δίπλα σας στο δρόμο προς αξιόπιστες εκλογές, πολιτική ομαλότητα και ανασυγκρότηση της χώρας, μακριά από ξένους στρατούς και συμφέροντα και με μοναδική πυξίδα την ασφάλεια και την ευημερία στη γειτονιά μας και στη Μεσόγειο. Είναι καιρός νομίζω να μείνουν πίσω πίσω μας όσα δοκίμασαν τις σχέσεις μας το προηγούμενο διάστημα και καθώς μετά την Πρεσβεία στην Τρίπολη θα ακολουθήσει και το ελληνικό γενικό προξενείο στη Βεγγάζη η συνεργασία μας σε όλους τους τομείς μπορεί να αναπτυχθεί με γρήγορους ρυθμούς. 

Οι εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας μπορεί να περιόρισαν τις οικονομικές μας σχέσεις όμως στην πραγματικότητα η ελληνική επιχειρηματική παρουσία στη Λιβύη ουδέποτε διακόπτεται και σήμερα που η πολιτική κατάσταση στη χώρα σταθεροποιείται, το ενδιαφέρον αυτό αναζωπυρώνεται. Συζητήσαμε τις προοπτικές συνεργασίας μας σε τομείς όπως η ενέργεια, οι κατασκευές, οι θαλάσσιες μεταφορές, η υγεία, αλλά υπάρχουν και άλλα πεδία όπως ο τουρισμός, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός, όπου επίσης μπορούν να γίνουν πολλά».

«Όπως τόνισα και στον κ. Πρωθυπουργό, θεμέλιο της νέας αφετηρίας στη σχέση μας πρέπει να είναι πάντα η ειλικρίνεια, η διάθεση διαλόγου και, κυρίως, η πίστη στις αρχές της διεθνούς νομιμότητας, του Διεθνούς Δικαίου. Και αυτό σημαίνει ότι, γράφοντας την καινούργια σελίδα της κοινής μας διαδρομής, θα μπορούμε να βρούμε τον τρόπο να σβήσουμε τα λάθη της προηγούμενης. Θέλω, επίσης, να είμαι απολύτως σαφής και να επαναλάβω αυτό το οποίο μετέφερε και ο Πρόεδρος  του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, ο Charles Michel, στην επίσκεψή του στη φίλη χώρα σας, ότι προϋπόθεση κάθε προόδου είναι η άμεση και πλήρης αποχώρηση ξένων στρατευμάτων και μισθοφόρων από το λιβυκό έδαφος. Είναι κάτι το οποίο έχουν ζητήσει, εξάλλου, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες. Και ασφαλώς, για εμάς, πολύ σημαντικό είναι η ακύρωση παράνομων εγγράφων που παρουσιάστηκαν ως δήθεν διακρατικές συμφωνίες αλλά δεν έχουν καμία νομική ισχύ, όπως ρητά έχει αποφανθεί το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο».

«Οι τελευταίες ημέρες στη Λιβύη έχουν έντονο χαρακτήρα, καθώς μετά τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, βρέθηκαν ο Πρωθυπουργός της Μάλτας, ο Πρωθυπουργός της Ιταλίας, εγώ προσωπικά. Και η Ελλάδα και η Ιταλία, μάλιστα, έχουν πρόσφατα συνάψει μεταξύ τους νόμιμες συμφωνίες για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών και των χωρικών υδάτων.

Ο συμβολισμός, λοιπόν, είναι εξαιρετικά ισχυρός: Οι φίλοι της Λιβύης είναι δίπλα της και όχι μακριά της. Άλλωστε -όπως συζητήσαμε- το πλησιέστερο σ’ αυτήν ευρωπαϊκό έδαφος είναι η Γαύδος και η πατρίδα μου, η Κρήτη. Και τελικά κ. Πρωθυπουργέ είναι η γεωγραφία  που καθορίζει το πλαίσιο των διμερών μας σχέσεων, και όχι οι τεχνητές γραμμές που κάποιοι τραβούν σε χάρτες. Κατά συνέπεια χαιρετίζω τη διάθεσή σας να μπορούμε να συζητήσουμε απ’ ευθείας και διμερώς ζητήματα που αφορούν την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών -ως οφείλουμε να κάνουμε ως γειτονικές χώρες- και να συνεχίσουμε μια συζήτηση η οποία διεκόπη το 2010. Πάντα με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, το οποίο αποτελεί την πυξίδα με την οποία φιλικά κράτη λύνουν τέτοιου είδους διαφορές.

Θέλω να επαναλάβω ότι στο δύσκολο έργο σας, κ. Πρωθυπουργέ, για την ανασυγκρότηση της χώρας σας, δεν είστε μόνος σας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μέλη της είναι εδώ, παρόντα. Και αποφασισμένα να στηρίξουν τον λιβυκό λαό, που τόσα έχει υποφέρει την τελευταία δεκαετία.

Επιτρέψτε μου, λοιπόν, να κλείσω, και πάλι με τις ελληνολιβυκές σχέσεις, οι οποίες ξεκινούν πριν από 2.600 χρόνια. Απ’ την εποχή που ταξιδιώτες από την Σαντορίνη έφταναν στις ακτές σας, ιδρύοντας την Κυρήνη, μετά τη Βεγγάζη και την ελληνική Πεντάπολη. Τότε, καλλιεργήσαμε μαζί, εδώ, ένα σπάνιο θεραπευτικό βότανο το «σίλφιο», το οποίο ονομάστηκε και το «χρυσάφι της Λιβύης». Στον 21ο αιώνα, λοιπόν, «χρυσάφι» των λαών μας είναι η ειρήνη, η συνεργασία και η ευημερία».

Ο πρωθυπουργός της Μεταβατικής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης, Αμπντέλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, ανεβαίνοντας στο βήμα για τις κοινές δηλώσεις του με τον Έλληνα πρωθυπουργό τον ευχαρίστησε για την επίσκεψή του αυτή.

Αναφέρθηκε όμως και στο ρόλο που έπαιξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. «Είμαστε ευτυχείς για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών», είπε ο Λίβυος πρωθυπουργός.

Τόνισε ότι υπάρχει μακρά ιστορία οικονομικών και εμπορικών ακόμη και ανθρωπιστικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και προσέθεσε: «Εργαζόμαστε για να βελτιώσουμε τις σχέσεις των δύο χωρών και σε αυτό το πλαίσιο ξανανοίγουμε την πρεσβεία στην Τρίπολη και υποδεχόμαστε το άνοιγμα του προξενείου. Ευελπιστούμε στη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας στον εμπορικό τομέα».

Αναφερόμενος στις σχέσεις της Λιβύης με την Τουρκία, ο κ. Ντμπεϊμπά τόνισε ότι «επιδιώκουμε τη βελτίωση των σχέσεων και ακόμα ενθαρρύνουμε τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας και Λιβύης-Τουρκίας για τον ορισμό των οικονομικών ζωνών για να συνεχιστεί η συνεργασία στην περιοχή της Μεσογείου».

Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Ντμπεϊμπά επισήμανε πως η χώρα του επιδιώκει τις καλές σχέσεις μεταξύ όλων των χωρών της περιοχής και τόνισε πως μέσω κάθε συμφωνίας επιδιώκει το συμφέρον της. «Φροντίζουμε τα συμφέροντα της χώρας μας, του λαού μας», όπως κάνει κάθε χώρα είπε ολοκληρώνοντας.

Στόχος της Αθήνας, η επανεκκίνηση των σχέσεων των δύο χωρών, που τα τελευταία χρόνια είχαν παγώσει λόγω και του τουρκο-λιβυκού μνημονίου, το οποίο μπαίνει στο τραπέζι των επαφών με την μεταβατική κυβέρνηση, μαζί με τα νέα κεφάλαια της διμερούς συνεργασίας στους τομείς της ασφάλειας, της ενέργειας και των κατασκευών.

«Η Λιβύη κάνει τα πρώτα βήματα για την επαναφορά της κανονικότητας και η Ελλάδα θα κάνει ό,τι μπορεί για να την ενισχύσει» ανέφερε χθες ο κ. Δένδιας.

Επισήμανε ότι «απαραίτητη προϋπόθεση για να την κανονικότητα είναι να αποχωρήσουν όλα τα ξένα στρατεύματα και οι μισθοφόροι» τονίζοντας ότι σε μια κανονική Λιβύη «το τουρκολυβικό μνημόνιο που φαντασιώνεται το μοίρασμα θαλασσίων ζωών δεν μπορεί να έχει ισχύ».

Σημείωσε δε ότι η Ελλάδα είναι πρόθυμη να βοηθήσει την πορεία της Λιβύης προς την κανονικότητα.

«Προσβλέπουμε ότι η νέα σελίδα στις σχέσεις των δύο χωρών θα γραφτεί πάνω στη βάση των αρχών του διεθνούς δικαίου και της καλής πίστης. Είναι σημαντικό για τη Λιβύη στη νέα αυτή εποχή να απαλλαγεί από βαρίδια που την τραβούν προς τα κάτω όπως η παρουσία ξένων δυνάμεων και μισθοφόρων στο έδαφός της, αλλά και από κείμενα που είναι και ανυπόστατα και παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Η Ελλάδα δηλώνει την ετοιμότητά της να στηρίξει τη Λιβύη και τους Λίβυους με όλους τους τρόπους, τόσο στο διμερές όσο και στο ευρωπαϊκό πλαίσιο» είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη.

Το πρόγραμμα της επίσκεψης

Σύμφωνα με ανακοίνωση του πρωθυπουργικού γραφείου, στις 15:25 τοπική ώρα (16:25 ώρα Ελλάδος), ο πρωθυπουργός θα συναντηθεί με τον πρωθυπουργό της Μεταβατικής Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης (GNU), Abdul Hamid Dbeibeh.

Παράλληλα, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας θα έχει συνάντηση με την ομόλογο του Najla al-Mangoush.

Στη συνέχεια θα πραγματοποιηθούν διευρυμένες συνομιλίες των αντιπροσωπειών και ακολούθως οι δύο ηγέτες θα προχωρήσουν σε δηλώσεις στον Τύπο.

Στις 17:00 τοπική ώρα (18:00 ώρα Ελλάδος), ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα συναντηθεί με τον Πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, Mohamed al-Menfi και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν διευρυμένες συνομιλίες.

Στη συνέχεια, ο πρωθυπουργός θα επισκεφθεί την ελληνική πρεσβεία στην Τρίπολη, προκειμένου να ανακοινώσει την επαναλειτουργία της.

Υπενθυμίζεται ότι έκλεισε το 2014 οπότε και λίγες ημέρες αργότερα είχε γίνει η μεγάλη επιχείρηση απεγκλωβισμού Ελλήνων, Κινέζων και άλλων ξένων πολιτών από την φλεγόμενη Λιβύη, με την φρεγάτα Σαλαμίς. Eπικεφαλής αναμένεται να αναλάβει έμπειρος διπλωμάτης που μέχρι τώρα υπηρετεί στο διπλωματικό γραφείο του Νίκου Δένδια και έχει προϋπηρεσία στην Λιβύη.

“Η Αθήνα εκκινεί στη Λιβύη μια διαδικασία συμπεριληπτικής στρατηγικής, δεδομένων όσων έχουν συμβεί. Είναι σημαντικό ένα ενισχυθεί εκεί το αποτύπωμα μας ώστε να σταδιακά να αποκτήσουμε μεγαλύτερη δυνατότητα μόχλευσης επί των κυοφορούμενων αλλαγών στην περιοχή, που βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο”, είπε στην ΕΡΤ ο Σωτήρης Σέρμπος  Καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

Πρόσθεσε επίσης πως είναι μια ευκαιρία με αφορμή και τη σημερινή επίσκεψη του Μάριο Ντράγκι στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι Ιταλοί είναι ένας κρίσιμος παράγοντας, να αξιοποιηθεί για μια μεγαλύτερη συνοχή πολιτικής στο πλαίσιο των συμμαχιών του Νότου.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός σήμερα θα είναι στην Τρίπολη Λιβύη με τον Υπουργό Εξωτερικών Ντι Μάϊο για να συζητήσει οικονομικά και γεωπολιτικά θέματα και για τις διμερείς σχέσεις.

Τι σηματοδοτεί η επίσκεψη

Σύμφωνα με τον διπλωματικό αναλυτή της ΕΡΤ Νίκο Μελέτη, η Λιβύη δεν είναι απλώς μια χώρα της Αφρικής αλλά μια από τις 8 χώρες με τις οποίες έχει σύνορα η χώρα μας.

Είναι μια από τις πλουσιότερες χώρες της Αφρικής, κρίσιμη για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών από την υποσαχάρια Αφρική, μια χώρα που διαλύθηκε από έναν 10χρονο εμφύλιο μετά την πτώση Καντάφι. Και προσπαθεί να κάνει τα πρώτα βήματα με μια προσωρινή κυβέρνηση που θα οδηγήσει την χώρα σε εκλογές τον Δεκέμβριο.

Μέσα σε αυτό το κλίμα και με την βαριά κληρονομιά της κυβέρνησης Σάρατζ με το τουρκο-λυβικό μνημόνιο, είναι εξαιρετικά σημαντική η επίσκεψη που πραγματοποιεί ο πρωθυπουργός καθώς είναι από τους πρώτους ξένους ηγέτες που επισκέπτονται την Τρίπολη μετά την εγκατάσταση της νέας κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια να αποκατασταθούν οι σχέσεις των δυο χωρών και να υπάρχει τουλάχιστον ένας ανοικτός δίαυλος χωρίς ενδιάμεσους.

Το θέμα της οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, παρά την ύπαρξη του τουρκο – λυβικού μνημονίου, παραμένει ανοικτό. Και αυτή η προσωρινή κυβέρνηση δεν έχει αρμοδιότητες για να διαπραγματευθεί τέτοια θέματα, όποτε θα καταγραφεί η ελληνική θέση και οι όποιες συζητήσεις πρακτικά μετατίθενται, για την νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές.

Σημειώνεται ότι η στήριξη από την Ευρώπη σε αυτή τη συγκυρία έχει κρίσιμη σημασία για την Λιβύη και αυτό ενισχύει και τον ρόλο της Ελλάδας.

πηγή:https://www.ertnews.gr/eidiseis/ellada/politiki/episkepsi-mitsotaki-sti-livyi-allagi-selidas-stis-dimereis-scheseis/

Σε νέα φάση οι σχέσεις Ελλάδας – Λιβύης;

 Το Τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι ένα τμήμα της οριοθέτησης που αφορά την Ελλάδα με τη Λιβύη και καλύπτει μόνον ένα τμήμα των θαλασσίων συνόρων των δύο χωρών. Ο κ. Πέτρος Λιάκουρας, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Πειραιά, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 105,8 και 91,6 και στην Ευαγγελία Μπαλτατζή, με αφορμή τη σημερινή επίσκεψη του πρωθυπουργού, αναλύει τι δυνατότητες έχει σήμερα πλέον η Ελλάδα, υπό τη νέα κυβέρνηση της Λιβύης, ως προς τις θαλάσσιες ζώνες.

Θυμίζει ότι ο Λίβυος υπουργός εξωτερικών αμέσως μετά την συμφωνία της χώρας του με την Τουρκία, κατέθεσε επιστολή στο γγ του ΟΗΕ που δήλωνε ότι αναγνώριζε η Λιβύη σε κάθε κράτος το δικαίωμα προσφυγής στο ΔΔΧ προκειμένου να εξεταστεί η νομιμότητα αυτού του μνημονίου. « Αυτό μας ωθεί να θέλουμε να προσφύγουμε κατά της Λιβύης, έστω και μονομερώς» τονίζει ο κ. Λιάκουρας, προσθέτει όμως ότι «την δεδομένη χρονική στιγμή η Ελλάδα δεν ήθελε με κανένα τρόπο να αναγνωρίσει την κυβέρνηση Σάρατζ και αυτό μας οδήγησε να στερηθούμε της δυνατότητας προσφυγής κατά της χώρας που προκάλεσε τη ζημία στις θαλάσσιες ζώνες, δίνοντας την έγκριση στην Τουρκία να συναφθεί η γνωστή συνθήκη. Κανονικά θα έπρεπε να προσφύγουμε εναντίον της χώρας που έχει ευθύνη, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση που υπήρχε στη Λιβύη, σήμερα όμως τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά».

Ο κ. Λιάκουρας εξήγησε ότι η σημερινή λιβυκή κυβέρνηση που έχει την έγκριση και των δύο πλευρών, σταμάτησε τον πόλεμο και θα φέρει την Λιβύη προ των εθνικών εκλογών για να μπορέσει να μπει σε φάση σταθερότητας. «Δεδομένων των συνθηκών, ίσως το σημαντικότερο είναι, αντί να προσφύγουμε μόνον για την συγκεκριμένη περίπτωση, να προσφύγουμε για το σύνολο της περιοχής που εμείς θεωρούμε ότι είναι η οριοθέτηση μεταξύ Ελλάδας και τη Λιβύης, δηλ., για την περιοχή της Κρήτης με την αντίστοιχη αντικείμενη της Λιβύης. Στην περίπτωση αυτή είναι εντός της κυριαρχίας της Λιβύης να δηλώσει, ότι –παρά τις ενστάσεις που θα υποβάλει η Τουρκία- επιθυμεί να πάει σε μία συνολική οριοθέτηση , παρά το γεγονός ότι ένα τμήμα της, είναι ήδη οριοθετημένη με άλλη χώρα. Υπάρχει σχετική διεθνής πρακτική επι του θέματος (Ολλανδία , Δανία, Γερμανία). Επίσης μπορούμε να αξιοποιήσουμε τη σχετική διαδικασία στην οποία έχει μπει η Λιβύη με την Ιταλία. Το μνημόνιο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι δεν μπορεί να ακυρωθεί, ούτε να αχρηστευθεί, μπορεί να ακυρώνεται μόνον από τα συμβαλλόμενα κράτη».

Όμως όλα αυτά προϋποθέτουν, τόνισε ο κ. Λιάκουρας, αφενός την αποκατάσταση του κλίματος εμπιστοσύνης που έχει διαρραγεί και αφετέρου να έχει η ίδια χώρα σταθεί στα πόδια της με την απομάκρυνση ξένων δυνάμεων από το έδαφός της. Η Ελλάδα θα πρέπει να συνυσφέρει στην ανοικοδόμηση της Λιβύης και εάν είναι δυνατόν, να υπάρξει συνεργασία με τις ελληνικές κατασκευαστικές εταιρίες και την εκεί κυβέρνηση, με δεδομένο ότι ο ευρύτερος οικονομικός τομέας είναι επίσης εργαλείο άσκησης πολιτικής.

Συνθήκη Μοντρέ

Σχετικά με την συνθήκη Μοντρέ και την εφαρμογή της που οι απόστρατοι τούρκοι ναύαρχο αναφέρουν στην επιστολή τους που προκάλεσε πολιτική αναστάτωση στην Τουρκία, ο κ. Λιάκουρας εξήγησε ότι ο Ερντογάν έχει γεωπολιτικό όφελος από τη διώρυγα που θέλει να κατασκευάσει, ενδεχόμενο που προκάλεσε την επιστολή. «Ο Ερντογάν προσπαθεί να δημιουργήσει ένα παζάρι γύρω από το θέμα αυτό, γιατί οι χώρες που δεν είναι παράκτιες της Μαύρης Θάλασσας έχουν λιγότερα δικαιώματα απ’ ότι οι παράκτιες. Πολεμικά πλοία των ΗΠΑ μπορούν να διέλθουν τα στενά καταθέτοντας μία ειδοποίηση στις τουρκικές αρχές, αλλά δεν μπορούν να παραμείνουν για μεγάλο διάστημα στη Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να αλλάξει την ουδετεροποίηση των Στενών που προβλεπόταν από την σύμβαση της Λωζάννης. Η Συνθήκη του Μοντρέ ήταν μεγάλη επιτυχία της κεμαλικης Τουρκίας με σκοπό την αντικατάσταση της πρώτης σύμβασης που έφερε καθεστώς ελεύθερης διέλευσης».

πηγή;https://www.ertnews.gr/podcast/analysi-se-nea-fasi-oi-scheseis-elladas-livyis-audio/

Στην Ελλάδα ζεις, σπανίζει η ελπίς...

 

Ιστορία Πρώτη

Πριν μερικά χρόνια γνώρισα κάποιον από τους αναγνώστες της στήλης με τον οποίο στη συνέχεια γίναμε και καλοί φίλοι, μια σχέση που διατηρούμε ακόμη.

Ο Γιώργος (το όνομα είναι υποθετικό) ξεκίνησε ιδιαίτερα δυναμικά την καριέρα του σαν ελεύθερος επαγγελματίας λειτουργώντας ένα καφέ δίπλα σε ένα υποκατάστημα του ΙΚΑ μιας μικρής  επαρχιακής πόλης...

Τα πράγματα πήγαιναν τόσο καλά που σε λίγα χρόνια κατάφερε να χτίσει μεγάλο σπιτικό και να ανοίξει και ένα εστιατόριο απέναντι από το καφέ, το οποίο επίσης ξεκίνησε καλά.

Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας μετά τη χρεοκοπία του 2010, στα πλαίσια των περικοπών το υποκατάστημα του ΙΚΑ έκλεισε και οι δραστηριότητες μεταφέρθηκαν στο κεντρικό κατάστημα της πόλης. Και οι δύο επιχειρήσεις έχασαν πάνω από το 90% της δουλειάς τους και σύντομα χρειάστηκε να κατεβάσουν ρολά...

Ιστορία δεύτερη

Πριν από αρκετά χρόνια συγγενικό πρόσωπο χρειάστηκε να πραγματοποιήσει χειρουργείο σε δημόσιο νοσοκομείο που βρίσκεται στο Κέντρο της Αθήνας. Ο ιατρός που ανέλαβε την περίπτωση εξήγησε πως με το αζημίωτο μπορούσε να μεθοδεύσει το χειρουργείο να γίνει σε μερικές εβδομάδες αντί μερικών μηνών που προέβλεπε η λίστα.

Όλα αυτά με το αζημίωτο όπως με το αζημίωτο ήταν και οι επισκέψεις παρακολούθησης πριν και μετά το Χειρουργείο στο ιδιωτικό ιατρείο του που ήταν ένα τετράγωνο πιο πέρα από το δημόσιο νοσοκομείο που δεν είχε κανένα λόγο να βρίσκεται κοντά σε έναν από τους πλέον ακριβούς δρόμους της πρωτεύουσας επειδή εκεί το θεμελίωσε κάποια πριγκίπισσα πριν από ένα και πλέον αιώνα.

Καμία κυβέρνηση δεν θα τολμούσε να μεταφέρει το νοσοκομείο εκτός πολεοδομικού ιστού, παρά το γεγονός πως κάτι τέτοιο θα ωφελούσε τα δημόσια ταμεία και τους ασθενείς. Το νοσοκομείο είχε δημιουργήσει ένα οικονομικό βιότοπο εντός και πέριξ  ο οποίος θα πέθαινε με την απομάκρυνση...

Μεγάλο σχέδιο...

Θυμήθηκα αυτές τις δυο ιστορίες διαβάζοντας στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών την ομιλία του πρωθυπουργού στα πλαίσια του σχεδίου  της αξιοποίησης των 170 στρεμμάτων των  εγκαταστάσεων της Πυρκάλ...

Κατά τον κ. Μητσοτάκη: "...η παρέμβαση αυτή θα απελευθερώσει κοινόχρηστους χώρους για τους πολίτες, δημιουργώντας ένα πάρκο 80 στρεμμάτων κάτι που αποτελούσε εδώ και δεκαετίες αίτημα των κατοίκων…

…Η δυνατότητα του χώρου να φιλοξενήσει 9 υπουργεία θα οδηγήσει νομοτελειακά και στην οικονομική αναβάθμιση της περιοχής.

Ταυτόχρονα θα απελευθερωθούν και πολλά ακίνητα στο κέντρο της πόλης, τα οποία θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για άλλους σκοπούς" 

"Είναι ένας χώρος 170 στρεμμάτων στο κέντρο του δήμου, περίκλειστος στον οποίο σήμερα απασχολούνται λίγο παραπάνω από 300 άτομα. Μια βιομηχανική παραγωγή η οποία δεν έχει κανένα λόγο να βρίσκεται εντός αστικού ιστού. Και ταυτόχρονα μια δημόσια διοίκηση η οποία εξακολουθεί να καταλαμβάνει δεκάδες νοικιασμένα κτήρια για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της στο κέντρο της Αθήνας" σημείωσε και πρόσθεσε: "Προσφέρεται λοιπόν στη λογική της δημιουργίας αυτού του νέου κυβερνητικού πάρκου μια μοναδική ευκαιρία, μιας σημαντικής αστικής ανάπλασης η οποία από τη μία θα αλλάξει ουσιαστικά την όψη της πόλης και από την άλλη θα προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες να λειτουργήσει καλύτερα η δημόσια διοίκηση, σε καινούργια κτήρια φιλικά προς το περιβάλλον και φυσικά πολύ πιο φιλικά στους εργαζόμενους"...

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως πρόκειται για ιδιαίτερα σημαντική απόφαση με επιπτώσεις στην οικονομική και λειτουργική γεωγραφία ολόκληρου του λεκανοπεδίου.

Μοιάζει απίθανο μια τόσο μεγάλη ανατροπή να περάσει χωρίς αντιδράσεις από όσους θίγονται και κυρίως απ΄ όσους νομίζουν πως θίγονται.

Η μεταφορά 9 Υπουργείων εκτός του Κέντρου της πρωτεύουσας σημαίνει πως μερικές δεκάδες χιλιάδες υπάλληλοι των υπουργείων αυτών και μερικές εκατοντάδες χιλιάδες επισκεπτών των υπουργείων κάθε μήνα θα πρέπει να αλλάξουν καθημερινές διαδρομές και σημεία απ΄ όπου θα ψωνίζουν καφέδες, τυρόπιτες ή θα πραγματοποιούν βιαστικά ψώνια, επιστρέφοντας από την εργασία στο σπίτι.

Κατ’ αρχήν θα υπάρξουν σημαντικές αντιδράσεις από τους εργαζόμενους σε αυτά τα υπουργεία που καθώς πρόκειται για δημόσιους υπαλλήλους έχουν αποκτήσει τη βολή τους μέχρι του σημείου να έχουν υπολογίσει πόσα χιλιόμετρα τους απομένουν μέχρι να πάρουν σύνταξη.

Μετά είναι οι συναλλασσόμενοι με τα Υπουργεία που θα πρέπει να αποχωριστούν τη συνήθεια να κατεβαίνουν στο Κέντρο και κάποιοι να συνηθίσουν πως πρέπει να διασχίσουν ολόκληρη την πόλη για να κάνουν τη δουλειά τους.

Οι επαγγελματίες της περιοχής που βρίσκεται το παλιό εργοστάσιο της Πυρκάλ θα τρίβουν βέβαια τα χέρια τους αλλά όχι και οι κάτοικοι που θα υπολογίσουν την αύξηση της κίνησης στους δρόμους τους και τα μέσα συγκοινωνίας...

Οι συμπεριφορές των ανθρώπων σε παρόμοιες καταστάσεις είναι ιδιαίτερα ανορθολογικές. Θυμάμαι πριν αρκετά χρόνια τις επιτροπές κατοίκων που καθυστέρησαν τη δημιουργία του υπόγειου σταθμού του μετρό στην Αγία Παρασκευή γιατί θα υποβάθμιζε τη γειτονιά. Εκ των υστέρων  και  οι ίδιοι κατάλαβαν πως την αναβάθμισε όπως αναβάθμισε και τις αξίες των ακινήτων τους. Ήταν όμως αργά γιατί ο σταθμός είχε μεταφερθεί σε ένα λιγότερο πολυσύχναστο σημείο.

Η απόφαση για τη μεταφορά 9 υπουργείων στα 170 στρέμματα της πρώην Πυρκάλ μετά το Ελληνικό είναι μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις με οικονομικές συνέπειες των τελευταίων ετών.

Η περιοχή Δάφνης, Ηλιούπολης θα αλλάξει εντελώς χαρακτήρα όπως και το Κέντρο που θα βελτιώσει τις δυνατότητες προσέλκυσης ψυχαγωγικών και εμπορικών δραστηριοτήτων.

Αλλά καθώς είμαστε μια ιδιαίτερα συντηρητική κοινωνία με φοβίες για τις αλλαγές, οι αντιδράσεις αναμένεται να είναι σφοδρές απ΄ όλες τις πλευρές.

Οι πρώτες αντιδράσεις υπάρχουν ήδη από τους εργαζόμενους της Πυρκάλ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ ο τομέας άμυνας του οποίου θυμήθηκε τις ανάγκες κάλυψης των ενόπλων δυνάμεων σε πυρομαχικά από μια υπολειτουργούσα μονάδα εντός του αστικού ιστού...

Από πολεοδομική άποψη η μετατροπή των εγκαταστάσεων μιας μονάδας πυρομαχικών, που παραδόξως βρίσκεται εντός πολεοδομικού ιστού, σε χώρο ψυχαγωγίας με υποδομές που θα φιλοξενήσουν 9 Υπουργεία με 25.000 περίπου εργαζόμενους είναι ριζοσπαστική απόφαση.

Από τη σκοπιά της αποδοτικότητας του Δημόσιου Τομέα δεν αναμένεται να αλλάξουν πολλά, αφού οι  ίδιες νοοτροπίες και  νόρμες χαμηλής απόδοσης που ίσχυαν στο Κέντρο θα μεταφερθούν και στις νέες εγκαταστάσεις.

Αποδοτικότερο θα ήταν στις νέες εγκαταστάσεις τα 9 Υπουργεία να επανιδρυθούν εκ του μηδενός με δομές σαν αυτές που προσπαθεί να "φυτέψει" στο Δημόσιο ο κ. Πιερρακάκης, με λιγότερο προσωπικό, χωρίς μονιμότητα και με κίνητρα ανάλογα με την απόδοση.

Τούτο θα ήταν προς όφελος του Δημόσιου Συμφέροντος ακόμη και αν οι 25.000 περίπου ΔΥ των 9 Υπουργείων συνέχιζαν να αμείβονται χωρίς να χρειαστεί να ακολουθήσουν τα Υπουργεία και να εργάζονται...

Τούτο μάλλον είναι απίθανο όπως δύσκολο έργο θα αποδειχτεί για τα επόμενα 20-30 τουλάχιστον χρόνια το σχέδιο μετεγκατάστασης των Υπουργείων από το Κέντρο.

Στην Ελλάδα ζεις, σπανίζει η ελπίς...

kostas.stoupas@capital.gr 

πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3536828/stin-ellada-zeis-spanizei-i-elpis

Τουρκία : H Συνθήκη του Μοντρέ, και η κόντρα του Ερντογάν με τους απόστρατους

 

  Ο έλεγχος των Στενών, δηλαδή του περάσματος από τη Μεσόγειο προς τη Μαύρη Θάλασσα, υπήρξε για αιώνες ένα κρίσιμο στρατηγικό ζήτημα. Και αυτό γιατί ελέγχει μια από τις πιο κρίσιμες ναυτικές διόδους.

Το ισχύον καθεστώς στα Στενά ρυθμίζεται από τη Συνθήκη του Μοντρέ του 1936. Αυτή αποτελεί μία από τις συνθήκες που ακολούθησαν το τέλος της Μικρασιατικής Εκστρατείας, την Συνθήκη της Λωζάνης και τη διαμόρφωση της σύγχρονης Τουρκίας που γεωγραφικά βρέθηκε να ελέγχει πλήρως το πέρασμα από τη Μεσόγειο στη Μαύρη Θάλασσα.

Μετά από έντονες διαπραγματεύσεις τα συμβαλλόμενα μέρη (Βουλγαρία, Ρουμανία, Σοβιετική Ένωση, Τουρκία, Αυστραλία, Γαλλία, Ελλάδα, Ιταλία, Αγγλία, Γιουγκοσλαβία) αποφάσισαν τις βασικές αρχές που διέπουν τα Στενά: η Τουρκία διατηρεί τον έλεγχο των Στενών και αποκτά το δικαίωμα στρατιωτικοποίησής τους, αλλά ταυτόχρονα κατοχυρώνεται η ελεύθερη ναυσιπλοΐα των μη πολεμικών σκαφών από τα Στενά. Ως τα πολεμικά σκάφη των παρευξείνιων κρατών, η διέλευση είναι ελεύθερη, με προειδοποίηση και ορισμένους περιορισμούς. Ως προς τα μη παρευξείνια κράτη έβαζε περισσότερους περιορισμούς ως προς το εκτόπισμα και τον αριθμό των πολεμικών σκαφών που μπορούν να διέλθουν.

Το βασικό πλέγμα των προβλέψεων έχει διατηρηθεί σε ισχύ, με την εξαίρεση κάποιων επιπλέων περιορισμών που επέβαλε η Τουρκία για λόγους ασφάλειας και προστασίας του περιβάλλοντος (είχαν προηγηθεί και ατυχήματα σε τάνκερ).

Βεβαίως από τη δεκαετία του 1930 και κυρίως από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές ως προς τα Παρευξείνια κράτη. Αρκεί να σκεφτούμε ότι μέχρι την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πλην της Τουρκίας όλα τα κράτη που είχαν ακτές στη Μαύρη Θάλασσα ανήκαν στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας. Τώρα πλην της Ρωσίας έχουμε αρκετά κράτη που είτε είναι μέλη του ΝΑΤΟ είτε έχουν φιλοαμερικανική τοποθέτηση. Επιπλέον, η Μαύρη Θάλασσα έχει γίνει και ένα από τα πιο θερμά πεδία του «Νέου Ψυχρού Πολέμου», εάν αναλογιστούμε την κρίση της Κριμαίας, ενώ προφανής θα ήταν η επιθυμία των ΗΠΑ και συμμάχων τους να πιεστεί η Ρωσία σε μια περιοχή που τη θεωρεί πολύ σημαντική και που βέβαια είναι η αφετηρία σημαντικού μέρους των ναυτικών της δυνάμεων. Από την άλλη, η ίδια η Τουρκία ολοένα και περισσότερο είναι μια δύναμη που διεκδικεί να κάνει προβολές ισχύος και ο έλεγχος των Στενών είναι ένα βασικό πεδίο.

Η νέα διώρυγα και το ερώτημα για τη Συνθήκη

Τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο σύνθετα με την απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να προχωρήσει στην κατασκευή μιας νέας μεγάλης διώρυγας που θα λειτουργεί παράλληλα με τα Στενά.

Το μήκους 45 χιλιομέτρων Istambul Kanal είναι ίσως το πιο μεγάλο – φαραωνικό θα έλεγε κανείς – από τα έργα που οραματίζεται ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και έχει ήδη προκαλέσει έντονες αντιδράσεις. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το τεράστιο έργο θα έχει αρνητικό οικολογικό αποτύπωμα στην ευρύτερη περιοχή και θα διακυβεύσει την υδροδότηση της Κωνσταντινούπολης. Ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου, ο πιο δημοφιλής ίσως πολιτικός της αντιπολίτευσης στην Τουρκία, έχει εκφράσει την αντίρρηση του στο έργο, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν προτιμότερο οι πόροι να διατεθούν για την αντισεισμική προστασία και της υποδομές της Κωνσταντινούπολης.

Ωστόσο η κυβέρνηση επιμένει και υποστηρίζει ότι το Κανάλι θα δημιουργήσει μεγάλα έσοδα εφόσον σκοπεύει να επιβάλει τέλη διέλευσης στα πλοία που θα το χρησιμοποιούν, ενώ θα προστατεύσει τον Βόσπορο. Άλλωστε, ο σχεδιασμός του Καναλιού είναι για τη διέλευση αριθμού πλοίων ισοδύναμου με αυτόν που σήμερα χρησιμοποιεί τα Στενά. Βεβαίως υπάρχει το ερώτημα εάν και κατά πόσο τα εμπορικά πλοία θα προτιμούν το νέο πέρασμα εάν έχει τέλη διέλευσης, ενώ μπορούν να περάσουν δωρεάν και ελεύθερα από τα Στενά.

Όμως, το βασικότερο ερώτημα είναι τι θα γίνει με το καθεστώς των Στενών. Και ο λόγος είναι ότι με μια ερμηνεία η ίδια η δημιουργία νέου περάσματος, που δεν προβλέπεται από τη Συνθήκη των Στενών, ούτως ή άλλως ισοδυναμεί με μια εκ των πραγμάτων αναίρεση της συνθήκης. Επιπλέον, όπως αναφέραμε η ίδια η βιωσιμότητα του σχεδίου περνάει μέσα από κάποια εξώθηση των πλοίων να προτιμούν το νέο πέρασμα, άρα ένα βαθμό ακύρωσης της ελεύθερης διέλευσης από τα Στενά.

Οι αντιδράσεις σε ενδεχόμενη αλλαγή του καθεστώτος των Στενών

Η προοπτική να αλλάξει το καθεστώς των Στενών, μέσα από αναθεώρηση της Συνθήκης του Μοντρέ, έχει προκαλέσει αρκετή ανησυχία ως προς το σε τι θα μπορούσε να οδηγήσει.

Για παράδειγμα, η Ρωσία έχει δείξει με διάφορους τρόπους την απροθυμία της να συναινέσει, καθώς το ισχύον καθεστώς εξασφαλίζει τα δικά της δικαιώματα ως παρευξείνιας χώρα και βάζει έναν περιορισμό σε πιθανή ενισχυμένη παρουσία πολεμικών σκαφών χωρών πέραν της Μαύρης Θάλασσας και δη νατοϊκών. Παρότι έχουν υπάρξει φωνές στη Ρωσία που υποστήριξαν κατά καιρούς την ανάγκη αλλαγής της συνθήκης για να μπορέσει να μπει φραγμός στην προσπάθεια του ΝΑΤΟ να κάνει επίδειξη ισχύος στη Μαύρη Θάλασσα, εντούτοις η κυρίαρχη άποψη στη Μόσχα δείχνει να είναι αυτή που υποστηρίζει την μη αναθεώρηση της συνθήκης.

Αλλά και ευρύτερα υπάρχει ανησυχία ότι μέσα από τις τουρκικές κινήσεις θα μπορούσε να ανοίξει ένα δρόμος εντάσεων σε σχέση με το καθεστώς στα Στενά.

Σε όλα αυτά προστίθεται ακριβώς η παράμετρος που αφορά την αντίληψη του Ερντογάν για τις προβολές ισχύος της Τουρκίας. Παρότι η Τουρκία δεν δείχνει να επιθυμεί σε αυτή τη φάση μια αντιπαράθεση με άλλες χώρες σε σχέση με το συγκεκριμένο, εντούτοις ο πειρασμός να δείξει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι διατηρεί τον έλεγχο των Στενών ακόμη και μέχρι του βαθμού να προχωρήσει σε μονομερή αλλαγή του καθεστώτος ή να εκκινήσει διαδικασία αναθεώρησης της Συνθήκης του Μοντρέ είναι υπαρκτός.

Οι αντιδράσεις διπλωματών και στρατιωτικών

Επισήμως η επίσημη τουρκική θέση είναι ότι η Τουρκία δεν επιθυμεί την αλλαγή της Συνθήκης του Μοντρέ και δεν επιδιώκει να διακυβεύσει τις θέσεις που κατέκτησε με τον «Πόλεμο της Ανεξαρτησία» (δηλ. τη Μικρασιατική Καταστροφή).

Όμως, το πρόβλημα δημιουργήθηκε ακριβώς από μια αποστροφή του Προέδρου της Εθνοσυνέλευσης Μουσταφά Σεντόπ που ερωτώμενος από δημοσιογράφο εάν η Τουρκία μπορεί να αλλάξει μονομερώς το καθεστώς των Στενών και να αποχωρήσει από τη Συνθήκη, υποστήριξε ότι μπορεί, αν και επεσήμανε ότι δυνατό δεν σημαίνει και πιθανό. Ο ίδιος έσπευσε αργότερα να διευκρινίσει ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής της Συνθήκης του Μοντρέ. Αφορμή για τη συζήτηση ήταν η απόφαση της Τουρκίας να αποχωρήσει μονομερώς από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών.

Ωστόσο, ήδη είχε προκληθεί θόρυβος και αυτό μπορεί να εξηγήσει τις αντιδράσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι πέραν της δήλωσης 104 απόστρατων ναυάρχων που διαφωνούν με ενδεχόμενη αλλαγή του καθεστώτος των Στενών και η οποία αντιμετωπίστηκε από την τουρκική κυβέρνηση ως κίνηση που παραπέμπει σε πραξικόπημα, είχε προηγηθεί πριν από μερικές εβδομάδες και δήλωση 126 συνταξιούχων διπλωματών, πάλι σε ανάλογο τόνο, στοιχείο που σαφώς παραπέμπει σε ανοιχτή και υπαρκτή συζήτηση. Και τότε η αντίδραση δια στόματος Τσαβούσογλου ήταν ότι δεν τίθεται θέμα αλλαγής του καθεστώτος των Στενών.

Ωστόσο, πέραν των αναφορών στο πραξικόπημα και την καταγγελία για σχέδια υπονόμευσης της δημοκρατίας, στοιχεία πάγια στην πολιτική απεύθυνση της τουρκικής κυβέρνησης, έχει ενδιαφέρον ότι αρκετές από τις δηλώσεις εναντίον των αποστράτων απέπνεαν και έναν τόνο ότι οι απόστρατοι δεν μπορούν να υπαγορεύουν πολιτική όπως και ότι δεν μπορεί να αμφισβητείται η βούληση του έθνους. «Το έθνος έχει τον τελευταίο λόγο», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του Φαχρετίν Αλτούν διευθυντή επικοινωνίας της τουρκικής προεδρίας. Για «αυτούς που δεν αποδέχονται τη βούληση του έθνους», έγραψε στο twitter οι αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Φουάτ Οκτάι, ενώ για «νοοτροπία κηδεμονίας» μίλησε ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου Ιμπραχίμ Καλίν.

Μένει να δούμε εάν αυτή η «βούληση του έθνους» θα μεταφραστεί και σε διάθεση αλλαγής του καθεστώτος των Στενών.

πηγή:https://www.tanea.gr/2021/04/05/world/tourkia-h-synthiki-tou-montre-kai-i-kontra-tou-erntogan-me-tous-apostratous/

Ελληνοτουρκικά/Ίμια-Aποστρατιωτικοποίηση στη Χάγη! - Ο Μπερνς "ξεσκεπάζει" τον Σημίτη - Έτσι βγήκε η Τουρκία από την "στενωπό" - Απαντήστε, αν τολμάτε, κύριε Σημίτη!

 

Υπό κανονικές συνθήκες θα επρόκειτο για το ιστορικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ δύο πρώην πρωθυπουργών.

Ο κύριος Κώστας Σημίτης νιώθει άγχος για την μεταχείριση που θα του επιφυλάξει η ιστορία όσον αφορά στην στάση του την βραδιά των Ιμίων και την ημέρα της Συνόδου της Μαδρίτης για αυτό και πασχίζει επί είκοσι χρόνια να αποσυνδέσει το όνομα του από το άγος της μειοδοσίας που του αποδίδει διαχρονικά ο ελληνικός λαός στις δημοσκοπήσεις.

Το γεγονός όμως ότι επανέρχεται με βιβλίο του (εκδόσεις Σιδέρης) για να επιτεθεί στον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και στον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη για την εγκατάλειψη της εθνικώς ολέθριας συμφωνίας στο Ελσίνκι το 1999 (όπου η Ελλάδα ανεγνώρισε ότι έχει «συνοριακές διάφορές και συναφή θέματα» με την Τουρκία-γκρίζες ζώνες δηλαδή) και το γεγονός ότι συμμετέχει στο βιβλίο αυτό, απαράδεκτα με κείμενό του, ο νυν επί κεφαλής στις διερευνητικές συνομιλίες Παύλος Αποστολίδης δείχνει πως ο κύριος Σημίτης δεν ενδιαφέρεται απλώς για την τρωθείσα φήμη του.

Κάνει κάτι παραπάνω: Επιχειρηματολογώντας για το Ελσίνκι 1 στρώνει το έδαφος για το Ελσίνκι 2 προς τέρψιν των ημετέρων συμμάχων. Και βεβαίως επιτιθέμενος στους κυρίους Καραμανλή και Μολυβιάτη κάνει την «βρώμικη» πολιτική δουλειά για λογαριασμό τρίτων. Προσπαθεί ματαίως να απαξιώσει πατριωτικές φωνές οι οποίες θα εμπόδιζαν ένα Ελσίνκι 2 που θα τον δικαίωνε αναδρομικά για τις εθνικές του αμαρτίες. Πατριωτικές φωνές που κάποιοι τρέμουν.

Η «Εστία» δημοσιεύει σε άλλες σελίδες τα βασικά σημεία της παρέμβασης Σημίτη στα «Νέα» του κυρίου Μαρινάκη η οποία συνοψίζεται στην εξής κατηγορία κατά Καραμανλή για το Ελσίνκι:

«Απεδέχθη έτσι την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία με ανεπίλυτες τις ελληνοτουρκικές διαφορές ως προς τα όρια των υφαλοκρηπίδων και των αιγιαλίτιδων ζωνών τους. Η Τουρκία βγήκε από τη στενωπό χωρίς καμία αντίδραση».

Ωστόσο πριν τεθεί θέμα απάντησης από τον κύριο Καραμανλή ο οποίος πρέπει κάποτε βεβαίως να μιλήσει, ο κύριος Σημίτης πρέπει προηγουμένως να απαντήσει σε δύο ερωτήματα που έχουν προκύψει από την ιστορική έρευνα και τα οποία προσπερνά συστηματικά!

Θα παρέπεμπε βάσει του Ελσίνκι το ζήτημα της ελληνικής κυριαρχίας στα Ίμια στην Χάγη με βάση το Ελσίνκι; Ναι ή ου;

Θα παρέπεμπε το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νήσων του Αιγαίου στην Χάγη; Ναι η ου;

Αυτό προκύπτει από τα απόρρητα τηλεγραφήματα της 20ης Ιανουαρίου 1998, του Αμερικανού πρέσβης Νίκολας Μπερνς που δημοσιεύει στο βιβλίο του ο Μιχάλης Ιγνατίου.

Από αυτά -τα δημοσίευσε η Εστία το 2020– προκύπτει ότι:

Πρώτον ὅτι «ἡ Ἑλλάς συζητοῦσε νά κριθεῖ ἡ κυριαρχία τῶν Ἰμίων στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης ἀλλά ὑπό τήν προϋπόθεσιν, ὅτι θά προσέφευγε ἡ Τουρκία σέ αὐτά γιά νά ἀμφισβητήσει τήν κυριαρχία τους! Σύμφωνα μέ τόν Μπέρνς, «ἡ ἑλληνική κυβέρνηση θέλει νά ἀναγνωριστεῖ ὅτι εἶναι ἡ Τουρκία πού ἀμφισβητεῖ τό ἐδαφικό στάτους κβό. Καί ἔπειτα ἡ Ἑλλάδα θά ἀποδέχονταν τήν παραπομπή στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης».
Δεύτερον, «ἡ κυβέρνησις Σημίτη «ἀπέρριπτε τήν ἰδέα ὅτι τά Ἴμια μποροῦν νά διασυνδεθοῦν μέ προϋπάρχουσες διαφορές γιά τά χωρικά ὕδατα καί τήν ὑφαλοκρηπῖδα».

Σύμφωνα με τον Μπέρνς, ο Σημίτης επεδείκνυε «επιμονή» για τον διαχωρισμό των θεμάτων «αν και δεν είναι σαφές για πόσο» (σημείωνε δηκτικά.)»

Σύμφωνα με τα ίδια τηλεγραφήματα του Μπερνς, τρίτον, «ἀπό τήν ἄποψη τῆς ἑλληνικῆς πλευρᾶς ἡ ἀποστρατιωτικοποίησις τῶν νησιῶν μπορεῖ νά ἀκολουθήσει ἤ νά ἀποτελέσει ἀναπόσπαστο μέρος ἀλλά ὄχι νά προηγηθεῖ μιᾶς συμφωνίας γιά τίς βασικές πολιτικές καί νομικές διαφορές στό Αἰγαῖο».

Επειδή σε αυτό ακριβώς το σημείο βρισκόμαστε τώρα και οι Τούρκοι επιμένουν να παραπεμφθούν στη Χάγη θέματα κυριαρχίας νησιών και αποστρατιωτικοποίης –έστω με την πρακτική του τεμαχισμού– ρωτούμε τον κύριο Σημίτη: Αυτήν την δικαίωση του Ελσίνκι ονειρεύεστε; Με παραπομπή ζητημάτων εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας στην κρίση της Χάγης; Για αυτό επιτίθεσθε στον Κώστα Καραμανλή;

Έτσι βγήκε η Τουρκία από την «στενωπό».

Απαντήστε κύριε Σημίτη!

πηγή:https://www.newsbreak.gr/politiki/194043/imia-apostratiotikopoiisi-chagi-mperns-simiti/

Ραντάρ και υπερσύγχρονες κάμερες στον Έβρο - Πότε τίθενται σε λειτουργία

 

Φωτογραφικά ντοκουμέντα από τους συνολικά 11 πυλώνες στους οποίους θα τοποθετηθούν οι υπερσύγχρονες κάμερες και τα ραντάρ που στην ουσία θα αποτελούν τα αυτιά και τα μάτια των δυνάμεων της συνοριοφυλακής κατά μήκος του Έβρου φέρνει στο φως της δημοσιότητας το CNN Greece.

Μέχρι τα μέσα Μαΐου το υπερσύγχρονο σύστημα θα μπορεί να λειτουργήσει, έτσι ώστε η ελληνική πλευρά θα μπορεί με τα επιχειρησιακά κέντρα του διαθέτει να έχει ανά πάσα ώρα και στιγμή εικόνα από κάθε σημείο του ποταμού του Έβρου.

Οι κάμερες που θα τοποθετηθούν πάνω στους πυλώνες έχουν βεληνεκές 15 χλμ. μέσα στο τουρκικό έδαφος, ενώ για την περίπτωση που οι καιρικές συνθήκες θα είναι άσχημες θα ενεργοποιούνται τα ειδικά ραντάρ τα οποία θα μπορούν να ανιχνεύουν την οποιαδήποτε κίνηση.

Οι κάμερες και τα ραντάρ θα μεταδίδουν σε πραγματικό χρόνο την οποιαδήποτε κίνηση στα δύο περιφερειακά επιχειρησιακά κέντρα που υπάρχουν ήδη στην Ορεστιάδα και στην Αλεξανδρούπολη, ενώ δημιουργούνται ακόμη τέσσερα τοπικά επιχειρησιακά κέντρα σε Διδυμότειχο, Σουφλί, Τυχερό και Φέρες δηλαδή σε σημεία κλειδιά όπου υπάρχουν τα περισσότερα περάσματα που χρησιμοποιούν οι δουλέμποροι.

Η υλοποίηση του έργου αποκτά μεγάλη σημασία μετά τα γεγονότα πριν από περίπου ένα χρόνο στην περιοχή όπου κύματα παράτυπων μεταναστών προσπαθούσαν να περάσουν τα σύνορα με τη συνδρομή των τουρκικών αρχών. Ο προϋπολογισμός του έργου φτάνει τα 14 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτείται από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συγκεκριμένα του Ταμείου Εσωτερικής Ασφάλειας.

πηγή:https://www.cnn.gr/ellada/story/260966/rantar-kai-ypersygxrones-kameres-ston-evro-mesa-maioy-tithentai-se-leitoyrgia

Συντάξεις: Επίλυση της αδικίας στις συντάξιμες αποδοχές, Στρατιωτικών και Σωμάτων Ασφαλείας με την χρήση του Α.Ν. 1854/51/ (ΚΟΝΔΥΛΗ}

 

Απάντηση ΥΕΘΑ Νικόλαου Παναγιωτόπουλου σε ερώτηση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου (υπ. Αριθμ. 4958/10-03-2021) με θέμα: «Επίλυση αδικίας στις Συντάξιμες Αποδοχές με έτη προσαύξησης κατά 3/35 του Μηνιαίου Συντάξιμου Μισθού»

                                                             

                                                 ΕΡΩΤΗΣΗ  

                          Κ.Ο. ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ 

                                          

Προς τους Υπουργούς: 

- Εθνικής Άμυνας, κ. Ν. Παναγιωτόπουλο 

- Οικονομικών, κ. Χ.Σταϊκούρα 

-Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, κ.Κ.Χατζηδάκη 

Θέμα: “Επίλυση αδικίας στις Συντάξιμες Αποδοχές με έτη προσαύξησης κατά 3/35 του Μηνιαίου Συντάξιμου Μισθού” 

Κύριοι Υπουργοί, 

Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο π.δ.169/2007 «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων» και κατ’ επέκταση του Α.Ν. 1854/51 (εξ ου και τα 3 χρόνια του Κονδύλη) και συγκεκριμένα στο άρθρο 42 παράγραφος 3, “Η σύνταξη των μόνιμων ανθυπασπιστών και οπλιτών των Ένοπλων Δυνάμεων, της Χωροφυλακής και του Λιμενικού Σώματος, της Αστυνομίας Πόλεων, καθώς και αυτών που δεν εξομοιώνονται με ορισμένους βαθμοφόρους του στρατεύματος στρατιωτικών νοσοκόμων, προσαυξάνεται κατά 3/35 του μηνιαίου συντάξιμου μισθού τους, εφόσον έχουν συμπληρώσει 20ετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία.” 

Στα μηνιαία ενημερωτικά από 01/2019 έως και σήμερα των αναπροσαρμοσμένων συντάξεων ΕΦΚΑ εθνική, αναλογική, προσωπική διαφορά η χρήση των τριών ετών Κονδύλη π.δ. 169/2007, διάταξη που αφορά στην προσαύξηση 3/35 της σύνταξής έναντι μικρότερου μισθολογικού βαθμού, δεν προβλέπεται η προσαύξηση με την εφαρμογή στο νέο ασφαλιστικό ν.4387/16 (Κατρούγκαλου) και συνεχίζεται και στο ν.4670/20 (Βρούτση). 

Στις περισσότερες περιπτώσεις συνέφερε αυτή η ’’ανταλλαγή’’ περισσότερων ετών έναντι μικρότερου βασικού μισθού και το ΓΛΚ αφού υπολόγιζε και τα δύο ενδεχόμενα (με και χωρίς έτη Κονδύλη) επέλεγε την συμφερότερη λύση για τον δικαιούχο. 

Προκειμένου να καθοριστεί η νέα σύνταξη με τα κανονικά συντάξιμα έτη (χωρίς προσαύξηση ετών Κονδύλη) και με τον μισθολογικό βαθμό αποστρατείας που αναγράφεται στο φύλλο διακοπής μισθοδοσίας, το καλύτερο θα ήταν η επαναφορά της θετικής διάταξης ως είχε (πριν τον ν.4387/16) σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ. 169/2007 (και κατ’ επέκταση του Α.Ν. 1854/51). 

Ο ν.4387/16 (Κατρούγκαλου) το είχε άδικα καταργήσει και την αδικία συνεχίζει και ο ν.4670/20 (Βρούτση). 

Αυτή η διευθέτηση είναι απόλυτα αναγκαία για την αποκατάσταση μιας σαφούς αδικίας, αφού καταργείται η θετική πλευρά μιας παλαιότερης ρύθμισης (αύξηση ετών υπηρεσίας), αλλά συνεχίζει να εφαρμόζεται μόνο η αρνητική πλευρά (μείωση του μισθολογικού βαθμού). 

Δεδομένου ότι: Με το νέο ασφαλιστικό προέκυψε το εξής παράδοξο: 

Από την μία δεν συνυπολογίζονται στη νέα σύνταξη (01/2019) τα 3 έτη Κονδύλη διότι δεν προβλέπονται στο ν.4387/16 ούτε στο ν.4670/20. 

Από την άλλη, στις αποδοχές δεν λαμβάνεται υπόψη ο κανονικός μισθολογικός βαθμός αποστρατείας, αλλά ο  μικρότερος μισθολογικός βαθμός που είχε επιλεγεί παλιότερα επειδή τότε συνέφεραν τα έτη Κονδύλη. 

Ερωτάσθε κ.κ. Υπουργοί: 

1. Τι προτίθεστε να πράξετε για την αποκατάσταση της υπόψη αδικίας; 

Οι ερωτώντες Βουλευτές 

Βασίλης Κεγκέρογλου

Η Απάντηση του ΥΕΘΑ

ΘΕΜΑ: Κοινοβουλευτικός Έλεγχος 

ΣΧΕΤ.: Ερώτηση 4958/10-03-2021 της Βουλής των Ελλήνων 

Σε απάντηση της σχετικής Ερώτησης, που κατέθεσαν οι Βουλευτές της κοινοποίησης με θέμα «Επίλυση αδικίας στις Συντάξιμες Αποδοχές με έτη προσαύξησης κατά 3/35 του Μηνιαίου Συντάξιμου Μισθού», σας γνωρίζω τα ακόλουθα: 

Κατ’ αρχάς η αρμοδιότητα για την ακολουθούμενη συνταξιοδοτική και ασφαλιστική πολιτική επομένως και για το τεθέν ζήτημα, ανήκει στο συνερωτώμενο Υπουργείο Εργασίας & Κοινωνικών Υποθέσεων (ΥΠ.Ε.Κ.Υ), το οποίο την εξειδικεύει με ειδικούς νόμους και σχετικές εγκυκλίους. 

Ωστόσο, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), στο πλαίσιο της διαρκούς μέριμνας για το εν αποστρατεία προσωπικό, έχει διαβιβάσει στο ΥΠ.Ε.Κ.Υ, με το υπό στοιχεία Φ.846/9/16570/Σ.4925/05 Μαρ 20/ΥΠΕΘΑ/ΓΔΟΣΥ/ΔΟΙ έγγραφό του, πρόταση σύμφωνα με την οποία, οι συνταξιούχοι που έχουν κάνει χρήση των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 42 του ΠΔ 169/2007 (Α' 210) «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων» και εφόσον το επιθυμούν, κατά τον επανυπολογισμό των συντάξεων τους, από 1 Ιανουαρίου 2019, βάσει του ν.4387/2016 (Α΄ 67) να λαμβάνεται υπόψη ο καταληκτικός μισθολογικός βαθμός τους και όχι ο αμέσως προηγούμενος.  

Επί της παραπάνω πρότασής μας τελούμε εν αναμονή ενεργειών του ΥΠ.Ε.Κ.Υ, το οποίο είναι αρμόδιο να σας απαντήσει κατά τα λοιπά. 

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ 

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ