ΥΕΘΑ: Πρέπει ΑΜΕΣΩΣ να εξοπλιστούν καλύτερα οι Ένοπλες Δυνάμεις, για να καλυφθεί χαμένο έδαφος - Ξεκινά η εκπαίδευση των πιλότων και τεχνικών, για τα “Rafale”.

 ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Να ξεκινήσουμε με τα ευχάριστα, τουλάχιστον όπως τα βλέπουμε εμείς, και την είδηση για την παρέλαση της 25ης Μαρτίου η οποία πληροφορηθήκαμε θα γίνει κανονικά και μάλλον με πολύ υψηλούς προσκεκλημένους, τουλάχιστον προσκλήσεις έφυγαν αρκεί να τις αποδεχτούν;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι είναι. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά φέτος, καθότι ως γνωστόν γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 κι είναι μία ειδική χρονιά που προσφέρεται για ένα πολύ λαμπρό εορτασμό κατά τη διάρκεια της χρονιάς.

Λογικό κι επόμενο είναι το κορυφαίο γεγονός αυτής της χρονιάς να είναι η παρέλαση της 25ης Μαρτίου. Η Κυβέρνηση θέλει να οργανώσει μια λαμπρή παρέλαση, όπως αρμόζει στην περίσταση, με τους προσκεκλημένους ξένους Ηγέτες, τουλάχιστον αυτούς που εκπροσωπούν τις χώρες που συνέβαλαν στην απελευθέρωση της Ελλάδος, την ευτυχή κατάληξη του Αγώνα του 1821, όπως τη Ρωσία, την Αγγλία, τη Γαλλία. Όχι μόνο έχουν προσκληθεί λοιπόν αυτοί οι ηγέτες, αναμένουμε τις απαντήσεις τους.

Στη διοργάνωση αυτού του γεγονότος αναπόφευκτα εμπλέκονται και οι Ένοπλες Δυνάμεις αφού η παρέλαση είναι στρατιωτική. Υπήρχαν διάφορες ιδέες στο τραπέζι, όπως καταλαβαίνετε η κατάσταση είναι σχετικά ρευστή λόγω “Covid-19”. Προκρίθηκε τελικά αυτή η παρέλαση να γίνει στο Σύνταγμα. Νομίζω είναι το σωστό.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Θα δούμε τέτοια πλάνα δηλαδή με αγήματα;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ασφαλώς και θα δούμε, τουλάχιστον στο πρόγραμμα είναι να γίνουν. Δεν μπορώ να πω τώρα οριστικά πώς ακριβώς θα διεξαχθεί η παρέλαση αλλά, φυσικά, ο στόχος είναι να έχουμε μια λαμπρή στρατιωτική παρέλαση όπως αρμόζει στην περίσταση, με όλους τους προσκεκλημένους κλπ.

Υποθέτω ότι το σκεπτικό είναι να προσέλθει κόσμος, ωστόσο δεν ξέρουμε ακριβώς πώς θα είναι η κατάσταση λόγω “Covid-19”, πάντα υπάρχει μία σχετικότητα σε όλες αυτές τις, σε όλους αυτούς τους σχεδιασμούς, ελπίζω να το επιτρέψουν οι συνθήκες, ασφαλώς εμείς θα το θέλαμε.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Πάμε λίγο στα Εξοπλιστικά και στο θέμα που μάς απασχόλησε το προηγούμενο διάστημα. Συμφωνήσαμε για τα “Rafale”, τα οποία αναμένουμε. Έχει γίνει συζήτηση για φρεγάτες, την έθεσε και η Γαλλίδα ομόλογός σας που είχε έρθει, έχουμε τα «Μιράζ» τα οποία από ό,τι καταλαβαίνω θα γίνουν προσπάθειες να εκσυγχρονιστούν;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Όλα αυτά γίνονται βάσει ενός πολύ συγκεκριμένου σχεδίου, με ιεράρχηση αναγκών, με προτεραιότητες, με προσαρμογή στην οικονομική δυνατότητα της χώρας έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες και των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν θα πρέπει να επικεντρωθούμε σε μία προμήθεια. δεν πρόκειται για μία προμήθεια ή για δύο. Πρέπει παράλληλα να φροντίζουμε για την αναβάθμιση, την υποστήριξη και τον εκσυγχρονισμό υφιστάμενων συστημάτων, όχι μόνο καινούργιες αγορές.

Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε στη βάση ενός οργανωμένου σχεδίου. Έγινε πάρα πολλή δουλειά. Δούλεψαν πάρα πολύ τα τρία επιτελεία του Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας υπό το συντονισμό του Α/ΓΕΕΘΑ, ο οποίος συζήτησε μαζί μας και αποφασίσαμε αυτό το σχέδιο, το οποίο παρουσιάσαμε στον Πρωθυπουργό.

Ο Πρωθυπουργός κατάλαβε αμέσως την ανάγκη να εξοπλιστούν καλύτερα οι Ένοπλες Δυνάμεις, να καλυφθεί χαμένο έδαφος. Επέτρεψε, έδωσε το «πράσινο φως» να αυξηθούν τα κονδύλια για την Άμυνα, για τις αμυντικές δαπάνες. Είναι πολύ βασικό αυτό. Το ψηφίσαμε στον Προϋπολογισμό που συζητήσαμε το Δεκέμβριο και τώρα προχωρούμε στην υλοποίηση αυτού του σχεδίου και μάλιστα μέσα σε δύσκολες συνθήκες.

Σας θυμίζω ότι μέσα στο 2020 αντιμετωπίσαμε πολλαπλές κρίσεις, όχι μόνο αυτή της πανδημίας αλλά και της έντασης με τη γείτονα. Από το Μάρτιο στην ουσία, το σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων ήταν σε παρατεταμένη επιφυλακή με αποκορύφωμα την καθολική κινητοποίηση του καλοκαιριού και του φθινοπώρου, οπότε το σύνολο του Στόλου αναπτύχθηκε στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Δεν ήταν εύκολο, αλλά παράλληλα έπρεπε να το κάνουμε κι αυτό. Ήδη η προσπάθεια αποδίδει καρπούς.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Να σταθούμε λίγο στις συζητήσεις που είχατε με τους Γάλλους και τη Γαλλίδα συνάδελφό σας για τα “Rafale”. Τώρα φαντάζομαι θα είναι στο στάδιο υλοποίησης, δηλαδή κάποια στιγμή θα έρθει η πρώτη παρτίδα εδώ και θα αρχίσει η συνεκπαίδευση;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κοιτάξτε, ξεκινήσαμε τις συνομιλίες τον Σεπτέμβριο. Πήγαμε πάρα πολύ γρήγορα διότι έτσι έπρεπε να γίνει. Δεν υπήρχε περιθώριο. Δουλέψαμε πολύ, βοήθησε και η Γαλλική πλευρά έτσι για να καταλάβουν ορισμένοι ότι υπάρχει ζωντανή στρατηγική σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Γαλλία. Δεν θα γινόταν να πάμε τόσο γρήγορα στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, την ψήφιση των συμβάσεων από τη Βουλή, την υπογραφή και τώρα στο τελικό στάδιο, την υλοποίησή τους.

Οι Γάλλοι βοήθησαν. Έδωσαν απαντήσεις στα ερωτήματα, έλυσαν τα επιμέρους ζητήματα, ειδικά όσον αφορά στην απόκτηση μεταχειρισμένων αεροσκαφών. Η διαπραγμάτευση για την καλή κατάσταση των αεροσκαφών αυτών δεν ήταν απλή, αλλά βοήθησαν πάρα πολύ οι Γάλλοι. Δουλέψαμε και φτάσαμε σε αίσιο τέλος.

Τώρα πάμε στο επόμενο στάδιο: Ξεκινά η εκπαίδευση των Ελλήνων πιλότων και τεχνικών, εκείνων που θα πετάξουν και θα υποστηρίξουν τα “Rafale”. Στόχος είναι από τον Ιούλιο, να παραληφθούν ένα-ένα τα αεροσκάφη έτσι ώστε ως το τέλος του έτους να παραλάβουμε την πρώτη εξάδα. Από κει και πέρα αλλά έξι το επόμενο έτος και τα τελευταία έξι (για να φτάσουμε στο σύνολο των δεκαοκτώ) το μεθεπόμενο έτος. Παράλληλα θα εκπαιδεύονται, αρχικά στη Γαλλία και εν συνεχεία την Ελλάδα, οι επόμενοι πιλότοι και τεχνικοί. Είναι αρκετός κόσμος και χρονοβόρος η διαδικασία, όμως ήδη βρισκόμαστε στο στάδιο υλοποίησής της.

Τα “Rafale” ασφαλώς και θα ενισχύσουν απότομα, πάρα πολύ δραματικά και καταλυτικά, θα έλεγα, τη συνολική αεροπορική ισχύ μας. Είναι αεροσκάφη πολύ προηγμένης τεχνολογίας με ηλεκτρονικά συστήματα και όπλα τα οποία κάνουν τη διαφορά στο ισοζύγιο αεροπορικής ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το ξέρουν όλοι αυτό.

Η συμφωνία που κλείσαμε είναι πλήρης αφού περιλαμβάνει την αγορά των αεροσκαφών και τη σύμβαση εν συνεχεία υποστήριξής τους τόσο από τεχνικής απόψεως, όσο και στα όπλα τους. Επομένως, πρόκειται για ό,τι ακριβώς που χρειάζονται τώρα η Πολεμική Αεροπορία και οι Ένοπλες Δυνάμεις. Επίσης, τα «Μιράζ 2000-5» έχουν πλέον απρόσκοπτη ροή ανταλλακτικών και προστίθενται -διότι πολλά ήταν καθηλωμένα λόγω ελλείψεως ανταλλακτικών- στη διαθεσιμότητα της Πολεμικής Αεροπορίας.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Για πόσα μιλάμε; Πόσα είναι αυτά τα «Μιράζ»;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στόχος μας είναι να πάμε σε μια πλήρη μοίρα από 24 αεροσκάφη πλήρως επιχειρησιακά, λειτουργικά και διαθέσιμα. Είχαμε πολύ λιγότερα επειδή δεν υπήρχε σύμβαση υποστήριξης στα ανταλλακτικά από το 2012. Την απέκτησαν πέρυσι και τώρα πλέον υλοποιείται, Έτσι, προστίθενται επιπλέον αεροσκάφη στις διαθεσιμότητες της Πολεμικής Αεροπορίας.

Παράλληλα υλοποιείται και το πρόγραμμα αναβάθμισης ογδόντα τεσσάρων μαχητικών F-16σε “Viper”, την πιο προηγμένη εκδοχή. Αυτό το πρόγραμμα μπαίνει στην κρίσιμη φάση του φέτος, κατά την εκτίμησή μου. Σε λίγες μέρες το πρωτότυπο, το πρώτο “Viper” θα πετάξει για την Αμερική ώστε να υποστεί κάποιες τελικές τεχνικές παρεμβάσεις και θα ακολουθήσει η φάση παραγωγής πλέον οκτώ έως δώδεκα αεροσκαφών κατ’ έτος. Θα έλεγα ότι αυτό είναι το κρίσιμο στάδιο, οπότε μπαίνουμε στο κυρίως θέμα αναβάθμισης των “Viper”.

Σε λίγες μέρες ξεκινούν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελληνικής και της Ισραηλινής πλευράς για τη μετατροπή της Βάσης Εκπαίδευσης των Ικάρων στην Καλαμάτα σε Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης, το οποίο θα είναι σύγχρονο ώστε και οι ανάγκες των Ικάρων για Εκπαίδευση στο πτητικό αντικείμενο να ικανοποιηθούν στο απόλυτο, αλλά και να υπάρξει επιπλέον δυνατότητα προσέλκυσης πιλότων από άλλες χώρες. Θα εκπαιδεύονται στη βάση της Καλαμάτας, μετατρέποντας τη επί της ουσίας σε Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο γεγονός το οποίο, μεταξύ άλλων, θα διαδραματίσει θετικό αντίκτυπο στην οικονομία (όχι μόνο στην τοπική). Επομένως γίνονται πολλά πράγματα στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας.

Φροντίζουμε όμως και για τους άλλους Κλάδους. Η επόμενη μεγάλη απόφαση, αυτή που θα μας απασχολήσει τους πρώτους μήνες του τρέχοντος έτους, είναι αυτή για την απόκτηση των τεσσάρων φρεγατών και τον εκσυγχρονισμό των τεσσάρων MEKO. Πρόκειται για μεγάλο πρόγραμμα…

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Από πού θα είναι αυτές οι φρεγάτες;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πού θα είναι; Αυτή την στιγμή αξιολογούνται προτάσεις δεν μπορώ να σας πω τώρα.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Η Γαλλίδα δήλωσε πρόθυμη να συμμετάσχει…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Έχουμε ένα ευχάριστο πρόβλημα. Ένα πρόβλημα διαφορετικό από αυτά που υπήρχαν τα προηγούμενα χρόνια. Δεν ξέρουμε τι να πρωτοδιαλέξουμε για να το πω έτσι πολύ σχηματικά.

Έχουμε αρκετές ενδιαφέρουσες προτάσεις στο τραπέζι, κάποιες δεν έχουν ολοκληρωθεί αλλά τις περιμένουμε σύντομα από χώρες που θέλουν να αναλάβουν για λογαριασμό της Ελλάδας αυτό το πρόγραμμα. Όμως ζητούμε συγκεκριμένα πράγματα, όχι μόνο να αγοράσουμε τέσσερις φρεγάτες αλλά να εξασφαλίσουμε ότι κάποιες από αυτές θα ναυπηγηθούν στην Ελλάδα. Πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό θεωρώ. Θα δουλέψουν τα ελληνικά ναυπηγεία, δηλαδή η εγχώρια αμυντική βιομηχανία διά των ναυπηγείων. Έως ότου ναυπηγηθούν -διότι δεν έρχονται όπως τα “Rafale” σε ένα χρόνο και λιγότερο, αλλά σε βάθος χρόνου- ζητούμε και κάποια έτοιμα, κατά το δυνατόν, πολεμικά πλοία προκειμένου να αποτελέσουν την λεγόμενη «ενδιάμεση λύση» για το διάστημα που θα ναυπηγούνται οι νέες φρεγάτες.

Όλο αυτό το «πακέτο» θα τύχει μιας πολύ προσεκτικής αξιολόγησης από τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικούοι οποίοι θα υποδείξουν την καλύτερη πρόταση για να προχωρήσουμε. Πρέπει να πάμε γρήγορα. Έχει χαθεί χρόνος. Το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να ενισχυθεί με νέες κυρίες μονάδες κρούσης. Έδειξε την αξία του και τη μαχητική ικανότητά του το καλοκαίρι στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να ενισχυθεί με νέα πλοία.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, προφανώς, έχετε τώρα αναλάβει να θωρακίσετε τη χώρα σε περίπτωση προβλήματος, τώρα για το Αιγαίο μιλούμε κυρίως. Παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια, η οποία έχει ξεκινήσει σε διπλωματικό επίπεδο, να υπάρξει αποκλιμάκωση της κρίσης και της έντασης.

Επειδή εσείς ήσαστε παρών και στην τελευταία συνάντηση που είχε γίνει μεταξύ των κυρίων Μητσοτάκη και Ερντογάν στο Λονδίνο, στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ (πάνω από ένα χρόνο αυτή η ιστορία κι ήταν η τελευταία συνάντηση των δύο). Θεωρείτε πως υπάρχει χώρος να βρεθεί λύση στα Ελληνοτουρκικά ή μάλλον να υπάρξει σταδιακή αποκλιμάκωση η οποία θα μείνει για καιρό, να έχουμε ηρεμία στο Αιγαίο που θα κρατήσει αρκετό καιρό;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να προσερχόμαστε στις συνομιλίες με καλή διάθεση. Επειδή προσερχόμαστε σ’ αυτές δεν σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να εκχωρήσουμε κυριαρχικά δικαιώματα. Ασφαλώς και όχι! Εξάλλου αυτές οι πρώτες διερευνητικές ή «διαβουλεύσεις» όπως τις αποκάλεσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών χθες, έχουν χαρακτήρα εντελώς διερευνητικό.

Κάθε πλευρά προσπαθεί να καταλάβει τι συζητεί η άλλη. Έχουμε πει ότι συζητούμε πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Η Τουρκία μπορεί να έχει άλλη άποψη γι’ αυτό. Πολύ ωραία, θα τα βάλουμε στο τραπέζι θα τα δούμε. Δεν σημαίνει ότι προσερχόμαστε για να καταλήξουμε το ίδιο απόγευμα. Ξέρουμε ότι δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, προσερχόμαστε με καλή διάθεση, η αισιοδοξία είναι συγκρατημένη. Δεν είμαστε αφελείς. Ισχυρίζομαι ότι κι η άλλη πλευρά πρέπει να δείξει την καλή διάθεσή της και δεν τη δείχνει όταν τη στιγμή που προσέρχονται οι πλευρές στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, κάποιος Τούρκος αξιωματούχος ξανακάνει λόγο περί “casusbelli” (αίτιας πολέμου). Αυτά πρέπει να τα αποδείξουμε στην πράξη. Από κει και πέρα όμως, ερχόμαστε να συζητήσουμε.

Δεν είναι κακό να συζητάμε, να υπάρχει ανοικτό κανάλι επαφής σε διάφορα επίπεδα και θα δείξει. Βέβαια η διπλωματική προσπάθεια συμβαδίζει κι από την προσπάθεια να ενισχύσουμε το στοιχείο της αποτροπής. Τα δύο πάνε μαζί.

Τον τελευταίο χρόνο η διπλωματική προσπάθεια έχει ενταθεί πολύ, όχι μόνο σε διμερές επίπεδο τώρα που ξεκινούν αυτές οι συζητήσεις. Νομίζω ότι η Ελληνική πλευρά έκανε πάρα πολλά για να επικοινωνήσει τις εθνικές μας θέσεις στους Συμμάχους και στους εταίρους, σε Ευρώπη, σε ΝΑΤΟ, στην ευρύτερη περιοχή και με μεγάλη επιτυχία.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Ότι οι Ευρωπαίοι ήταν στο πλευρό μας, δεν ήταν αυτονόητο. Χρειάστηκε να τους πείσουμε σε πολλές περιπτώσεις!

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Μόνο το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι -και όχι μόνο εκείνοι- μάλλον έχουν πειστεί πως δεν είναι ένα διμερές πρόβλημα Ελλάδας-Τουρκίας, αλλά ένα ευρύτερο ζήτημα που σχετίζεται με την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο, την οποία πολλές φορές με προκλητικές συμπεριφορές, επιθετική ρητορική και πράξεις απειλεί ευθέως πλέον η Τουρκία. Αυτό έχει γίνει κατανοητό και επαναλαμβάνω, όχι μόνο σε Ευρωπαίους και στους κόλπους του ΝΑΤΟ. Κι άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής συμμερίζονται τις ίδιες ανησυχίες με εμάς. Είναι το Ισραήλ, η Αίγυπτος, αραβικά κράτη.

Επομένως η Ελλάδα έχει κάνει τη δουλειά της σε διπλωματικό επίπεδο, ακόμα και στο επίπεδο της Αμυντικής Διπλωματίας. Την τελευταία εβδομάδα είχα τηλεδιασκέψεις με τους Υπουργούς Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας, ακολουθώντας -αν θέλετε- τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών στη διπλωματική προσπάθεια. Κάνουμε κι εμείς τις επαφές μας στο επίπεδό μας.

Υπάρχει όμως και το στοιχείο της αποτροπής και αυτό και το διάστημα γίνεται μία μεγάλη οργανωμένη προσπάθεια να ενισχυθεί το αποτρεπτικό αποτύπωμα διά της ισχύος των Ενόπλων Δυνάμεων κι αυτά τα δύο πάνε μαζί. Δεν μπορεί παρά να ενισχύεται η αποτροπή με την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Με τον Ακάρ θα έχετε κάποιο τηλεφώνημα;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πολύ πιθανόν! Σύντομα θα έχουμε την διυπουργική του ΝΑΤΟ, πιθανότατα με φυσική παρουσία στις Βρυξέλλες. Έχω διαμηνύσει σε κάθε κατεύθυνση -και σε ευρωπαίους εταίρους που αναλαμβάνουν διαμεσολαβητικούς ρόλους- ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα να συναντηθώ με τον ομόλογο μου.

Το θέμα δεν είναι να συναντηθούμε. Το θέμα είναι να φτάσουμε καλή τη πίστει και με καλή διάθεση σε ένα κοινό τόπο, αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν διαφορές. Κι όπως σας είπα, επειδή ενδεχομένως αύριο να συναντηθούμε με τον Τούρκο ομόλογό μου, δεν σημαίνει ότι θα κάτσουμε να συζητήσουμε τι μπορούμε να του δώσουμε, τι του παραχωρούμε. Κάθε άλλο!

Είναι πολύ συγκεκριμένες οι θέσεις μας και πολύ συγκεκριμένη η διάθεση με την οποία προσερχόμαστε σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Μα το ακούω «κάθεσαι στο τραπέζι σημαίνει ότι ετοιμάζεσαι να παραχωρήσεις». Κάθε άλλο:! Αυτό νομίζω πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Επειδή έχουν ξεκινήσει οι διερευνητικές επαφές κι έχει ανανεωθεί το ραντεβού για τον επόμενο μήνα. Στα τέλη Φεβρουαρίου ή στις αρχές Μαρτίου θα ξαναβρεθούν οι δύο πλευρές στην Αθήνα αυτή την φορά.

Είναι πολύ διαφορετικό και το περιβάλλον στο οποίο γίνεται αυτές οι συναντήσεις, αν υπάρχει εντός πολλών εισαγωγικών «μορατόριουμ στο Αιγαίο» και δεν βγαίνουν οι Τούρκοι κάθε τρείς και λίγο δεσμεύοντας περιοχές λέγοντας ότι θα κάνουν ασκήσεις, αλλού έρευνες και αλλού θα στήσουν γεωτρύπανα. Είναι πολύ διαφορετικό το περιβάλλον. Έχει σημασία αν υπάρχει αυτό το μορατόριουμ σε αυτό το διάστημα…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει όμως να διαχωρίσουμε τις ενέργειες. Άλλο είναι να εκδώσει η Τουρκία «NAVTEX» για ασκήσεις -αυτή είναι συνηθισμένη πρακτική την οποία κάνουμε κι εμείς- κι άλλο να εκδοθεί «NAVTEX» για να κάνει έρευνα το «Ορούτς Ρέις» ή ο,τιδήποτε τέτοιο. Είναι διαφορετικό το ένα από το άλλο.

Είναι φυσιολογικό κι οι δύο χώρες να δεσμεύουν θαλάσσιες περιοχές με «NAVTEX» προκειμένου να κάνουν τις ασκήσεις τους. Η συχνότητα ενδεχομένως θα σήμαινε ή το εύρος των περιοχών που δεσμεύονται, αλλά το ότι υπάρχουν «NAVTEX» εκατέρωθεν δεν είναι «επιθετική συμπεριφορά» εκ μέρους του ενός ή του άλλου μέρους. Έτσι γινόταν πάντα έτσι θα γίνεται.

Επομένως έχουμε καλή διάθεση, έχουμε αισιοδοξία, δεν διακατεχόμαστε από αφελώς καλή προδιάθεση και πηγαίνουμε να δούμε ποιο είναι το καλύτερο αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να επιτύχουμε χωρίς να υπάρχει κανένα θέμα εκχώρησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ: Στο πλαίσιο θωράκισης του Στρατού, ανακοινώσατε αύξηση της θητείας αλλά κι ένα πλάνο για περισσότερους μόνιμους, αν δεν κάνω λάθος…

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η προσπάθεια ενίσχυσης τωνΕνόπλων Δυνάμεων εκτείνεται και στους τρεις Κλάδους, Ναυτικό, Αεροπορία και Στρατό. Απλά τα πιο εντυπωσιακά αν θέλετε εξοπλιστικά έχουν να κάνουν με την πρόσκτηση καινούργιων αεροπλάνων ή πλοίων, αλλά γίνονται κι άλλες παρεμβάσεις που αφορούν στο προσωπικό.

Ανακοινώσαμε την αύξηση της θητείας κατά τρεις μήνες, με προσαυξήσεις αν πρόκειται για παραμεθόριο ή Μονάδες που είναι πιο πίσω προκειμένου να επιτύχουμε υψηλότερο ποσοστό επάνδρωσης σε Μονάδες κυρίως της παραμεθορίου.

Η κύρια παρέμβαση που αφορά στο προσωπικό, που θα έχει και προστιθέμενη αξία στην ποιότητα του έμψυχου δυναμικού, είναι οι προσλήψεις μονίμων στελεχών. Η παρέμβαση ξεκίνησε με την πρόβλεψη για αύξηση των εισακτέων στις Στρατιωτικές Σχολές Αξιωματικών και Υπαξιωματικών. Πρόκειται για τα στελέχη που θα επανδρώσουν τα καινούργια συστήματα, δηλαδή οι πιλότοι των νέων αεροσκαφών, οι κυβερνήτες και οι τεχνικοί των νέων πλοίων. Ασφαλώς αυτοί προέρχονται από τις Στρατιωτικές Σχολές.

Επιπλέον, είναι και κάποιες προσλήψεις επαγγελματιών οπλιτών με σκοπό κυρίως να ενισχυθούν οι Ειδικές Δυνάμεις, δηλαδή το κατεξοχήν επαγγελματικό κομμάτι του Ελληνικού Στρατού και φυσικά να μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας σ’ αυτές. Είναι απαραίτητο προκειμένου να έχουν την καλύτερη μαχητική ικανότητα.

Σε βάθος πενταετίας λοιπόν, θα υπάρξει ενίσχυση με περίπου δεκαπέντε χιλιάδες στελέχη. Πρόκειται για μελλοντικούς εισακτέους Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς από τις Στρατιωτικές Σχολές και βέβαια οι Επαγγελματίες Οπλίτες και οι Οπλίτες Βραχείας Ανακατατάξεως. Οι προκηρύξεις αναμένεται να εκδοθούν τον επόμενο μήνα για να τρέξει η διαδικασία, διότι ακόμα κι αν έχουμε τα καλύτερα αεροπλάνα ή τα καλύτερα καράβια πρέπει να τα στελεχώσουμε με άξιο, εκπαιδευμένο και ικανό προσωπικό να τα χειριστεί.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Εμβολιασμοί γίνονται τώρα στις Ένοπλες Δυνάμεις;

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ασφαλώς και γίνονται. Τα Γενικά Επιτελεία με το συντονισμό του ΓΕΕΘΑ έχουν αναλάβει το σχεδιασμό. Η προτεραιοποίηση γίνεται από εκεί και σταδιακά προχωρούμε σε εμβολιασμούς, όπως και ο υπόλοιπος πληθυσμός. Το καλό είναι ότι η κατάσταση στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, όσον αφορά στον κορωνοϊό έχει ελεγχθεί. Έχουν μειωθεί πάρα πολύ πλέον τα κρούσματα στις τάξεις των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και πάμε σταδιακά με τους ρυθμούς που αναπόφευκτα ισχύουν και γενικότερα.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΤΤΑΡΙΔΗΣ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΙΤΤΑΡΑΣ: Ευχαριστούμε κύριε Υπουργέ.

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ευχαριστώ κι εγώ για την φιλοξενία.

ΓΕΣ: Αποφοίτηση της 73ης Εκπαιδευτικής Σειράς από τη Σχολή Τεχνικής Εκπαίδευσης Αξιωματικών Μηχανικού

 Την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2021, πραγματοποιήθηκε στο Στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ» η τελετή αποφοίτησης 9 Αξιωματικών της 73ης Εκπαιδευτικής Σειράς της Σχολής Τεχνικής Εκπαίδευσης Αξιωματικών Μηχανικού (ΣΤΕΑΜΧ).

Τα πτυχία στους απόφοιτους της Σχολής απένειμε ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Αντιστράτηγος Χαράλαμπος Λαλούσης, ο οποίος αφού τους συνεχάρη, αναφέρθηκε στη σημασία του Όπλου του Μηχανικού στο σύγχρονο επιχειρησιακό περιβάλλον και στην πολυδιάστατη κοινωνική του προσφορά ανά την επικράτεια , εξαίροντας ταυτόχρονα το έργο της Σχολής, η οποία συμπληρώνει 95 χρόνια λειτουργίας και προσφοράς, παρέχοντας ανώτατη επιστημονική και τεχνική εκπαίδευση στους σπουδαστές της.

Επιπρόσθετα, ο Αρχηγός ευχαρίστησε στο πρόσωπο του Αντιπρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και καθηγητή της ΣΤΕΑΜΧ κ. Ευάγγελο Σαπουντζάκη, το σύνολο του εκπαιδευτικού προσωπικού για το διδακτικό έργο που επιτελείται στη Σχολή, τονίζοντας το άριστο επίπεδο συνεργασίας μεταξύ των δύο επιστημονικών φορέων.

#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy

ΓΕΣ: Χειμερινή Επιχειρησιακή Εκπαίδευση Μονάδων Δ΄ ΣΣ - Δείτε το ΒΙΝΤΕΟ

 

Το διήμερο 26 και 27 Ιανουαρίου 2021, Μονάδες του Δ΄ Σώματος Στρατού διεξήγαγαν επιχειρησιακή εκπαίδευση σε χιονοσκεπή εδάφη και υπό συνθήκες δριμέος ψύχους, εκμεταλλευόμενες τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή.

Η επιχειρησιακή εκπαίδευση περιελάμβανε, μεταξύ άλλων, τακτικές ασκήσεις επιπέδου Μηχανοκίνητης Διμοιρίας, Ουλαμού Μέσων Αρμάτων και Ουλαμού Πυροβολικού, καθώς και εκτέλεση πορειών.

#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy

Δρ. Αλκιβιάδης Κεφαλάς: "Η Τουρκία, μπορεί να αντιμετωπισθεί, ΜΟΝΟ με την ανάπτυξη εθνικών στρατηγικών επιθετικών όπλων" - "Η χώρα μας κινδυνεύει να μετατραπεί, σε μία επαρχία της νέο-oθωμανικής αυτοκρατορίας.

 

Δρ. Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς *

Στην συνέντευξη που ακολουθεί προτείνει την επικέντρωση των προσπαθειών μας στην ανάπτυξη εθνικής αμυντικής τεχνολογίας και στρατηγικών όπλων, ως βασικές προϋποθέσεις για να μην καταντήσει η πατρίδα μας «επαρχία της νέο-oθωμανικής αυτοκρατορίας». 

Σε ποιο σημείο βρίσκεται η Ελλάδα από τεχνολογικής απόψεως (υποδομές, νομοθετικό πλαίσιο, συμβολή των ΑΕΙ στην ανάπτυξη συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, άμυνα κλπ); 

Η Ελλάδα είναι μία χώρα η οποία παραδοσιακά αδυνατεί να εκτιμήσει τη σημασία που έχει η τεχνολογική έρευνα για την οικονομική ανάπτυξη και την άμυνα μίας χώρας. Αυτή η θέση πρωτεύοντος είναι πολιτική και δευτερευόντως κοινωνική. Παρά το γεγονός ότι η χώρα μας είναι ένα ελεύθερο κράτος εδώ και 200 χρόνια, δεν κατόρθωσε να αποκτήσει τη «συλλογική ψυχολογική αυτοπεποίθηση» ότι είναι σε θέση να κατασκευάσει τεχνολογικά προϊόντα εφάμιλλης ποιότητας με αυτά των άλλων χωρών με το ίδιο, περίπου, πληθυσμιακό μέγεθος, όπως π.χ. το Ισραήλ ή η Σουηδία. 

Επί παραδείγματι στον αμυντικό τομέα η δημόσια συζήτηση είναι «για το τι θα αγοραστεί» από το εξωτερικό και όχι «για το τι μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας σε εθνικό επίπεδο», προβληματισμοί που τίθενται σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας. 

Μέσα σε αυτό το κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο κινούνται και τα Ελληνικά Πανεπιστήμια, τα Ερευνητικά Κέντρα, καθώς και το νομικό πλαίσιο, όπου η μικρή επιστημονική (όχι τεχνολογική) έρευνα δεν ακολουθεί την εθνική στρατηγική, επειδή η Ελλάδα είναι ίσως η μόνη χώρα που δεν έχει επιστημονική και τεχνολογική εθνική στρατηγική, επειδή το υπάρχον επιστημονικό νομοθετικό πλαίσιο ακολουθεί αυτό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξυπηρετώντας μέσω των εθνικών ή Ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων κυρίως τις ανάγκες της Γερμανικής βιομηχανίας. Προσωπικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν γνωρίζω να υπάρχουν Ελληνικά τεχνολογικά προϊόντα. 

Αυτή η θέση της «εθνικής επιστημονικής και τεχνολογικής ηττοπάθειας» έχει επικρατήσει και στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και στα Ερευνητικά Κέντρα, όπου παράγονται μόνο επιστημονικές αναφορές, μερικές από αυτές, δημοσιευμένες σε επιστημονικά περιοδικά υψηλού κύρους, αλλά μέχρις εκεί. 

Η παραγωγή τεχνολογικών προϊόντων στη χώρα μας είναι σχεδόν μηδενική. Επί παραδείγματι στις 100 πλέον τεχνολογικά προηγμένες περιοχές του πλανήτη περιλαμβάνονται, η Κωνσταντινούπολη η Άγκυρα και το Τελ Αβίβ αλλά όχι η Αθήνα (σελ. 48-49, https://www.wipo.int /edocs/pubdocs/en/wipo_pub_gii_2020.pdf). 

Ποιοι είναι οι λόγοι της υστέρησης που περιγράφετε; 

Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο. Θα αναφερθώ όμως σε αυτό που νομίζω ότι είναι η κύρια πηγή της κακοδαιμονίας. Στην Ελλάδα, σε αντίθεση με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες απέτυχε να οικοδομήσει μεγαλοαστική τάξη με εθνική συνείδηση. 

Επιπλέον οι οικονομικές της δραστηριότητες ήταν παρασιτικές, ήταν μιμητική και αμόρφωτη, και συνεπώς, δεν είχε ιστορική συνέχεια επειδή οι επίγονοι ζούσαν στο εξωτερικό τρώγοντας την τεράστια περιουσία της προηγούμενης γενιάς. 

Μία μεγαλοαστική τάξη με «πατίνα» και παράδοση ενδιαφέρεται να επενδύσει στη βιομηχανία και συνεπώς για να επιβιώσει οικονομικά χρειάζεται τεχνολογική έρευνα, ώστε σε ένα παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον να μπορεί να δημιουργεί τα καλλίτερα τεχνολογικά προϊόντα. 

Αυτή η ανάγκη θα μεταφερθεί αφενός στην πολιτική τάξη και αφετέρου στους μικροαστούς και στην κοινωνία, ώστε να δημιουργηθεί μία τεχνολογική κουλτούρα, ένα τεχνολογικό υπόβαθρο. Δοθέντος ότι οι πολιτικές ελίτ πάντα ήταν, είναι και θα είναι καλοπληρωμένοι υπάλληλοι των μεγαλοαστών, είναι προφανές ότι μέσα σε αυτό το κοινωνικό και παραγωγικό πλαίσιο δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν οι κατάλληλες νομοθετικές και κοινωνικές δομές που θα προωθήσουν την τεχνολογική έρευνα. 

Επί παραδείγματι, το εφοπλιστικό κεφάλαιο δεν επενδύει στην εθνική πολεμική βιομηχανία, αλλά στην αγορά ακινήτων. 

Πώς κρίνετε τις μέχρι τώρα επιλογές των αλληλοδιάδοχων κυβερνήσεων στο ζήτημα της τεχνολογίας; 

Παρά το γεγονός ότι ο πρώτος που θεσμοθέτησε νομικά την επιστημονική και τεχνολογική έρευνα στην Ελλάδα με το νόμο 1514/87 ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου με το νόμο Λιάνη, η τεχνολογική έρευνα στην Ελλάδα αντιμετωπίστηκε, πολιτικά κομματικά και γραφειοκρατικά. 

Ο κύριος άξονας περιστροφής της ήταν η μεταφορά εθνικών πόρων στις θνήσκουσες και μη βιώσιμες κρατικοποιημένες βιομηχανίες, ώστε μέσω των ερευνητικών προγραμμάτων να προσλαμβάνονται οι κομματικοί φίλοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, οι οποίο αργότερα μετά από μερικά χρόνια συμβάσεων μονιμοποιούντο νομοθετικά. 

Έτσι δημιουργήθηκε μία γραφειοκρατία η οποία πολύ λίγο έχει να κάνει με την ουσιαστική επιστημονική και τεχνολογική έρευνα. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που ο διακεκριμένος διαστημικός επιστήμονας κ. Κριμιζής παραιτήθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και Τεχνολογίας, όταν αντιλήφθηκε τι πράγματι συμβαίνει σε αυτούς τους διοικητικούς μηχανισμούς. 

Τα Ερευνητικά προγράμματα διανέμονταν και ακόμα διανέμονται με γνώμονα την εξυπηρέτηση του κομματικού συμφέροντος και τη λογική της παρέας. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. 

Η χώρα έχει καταλήξει να είναι μία απέραντη τεχνολογική δυστοπία. 

Η συμμετοχή μας στην ΕΕ δεν μας έχει ωφελήσει σε αυτό τον τομέα; 

Το αντίθετο. Τα Ευρωπαϊκά επιστημονικά και τεχνολογικά προγράμματα έχουν σκοπό να διοχετεύσουν τον πακτωλό των Ευρωπαϊκών κονδυλίων κυρίως στη Γερμανική και Γαλλική βιομηχανία, μέσω ενός ιδιοφυούς νομικού πλαισίου με το οποίο παρακάμπτουν την αρχή του ανταγωνισμού. 

Επί παραδείγματι μία αυτοκινητοβιομηχανία στην Γερμανία καταθέτει μία ερευνητική πρόταση για να αναπτύξει ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο, παράλληλα με μία αντίστοιχη Ελληνική πρόταση μίας μικρής Ελληνικής βιομηχανίας. Προφανώς η Ελληνική πρόταση δεν έχει καμία ελπίδα να χρηματοδοτηθεί αφού στα πλαίσια της «αριστείας» πρόκειται να ανταγωνιστεί με την ερευνητική πρόταση ενός Γερμανικού βιομηχανικού κολοσσού. 

Να μην μας διαφεύγει το γεγονός ότι η χώρα μας από-βιομηχανοποιήθηκε νομοθετικά μέσω των Ευρωπαϊκών οδηγιών για την παραγωγή. Επί παραδείγματι, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρείχε κίνητρα για την καταστροφή του Ελληνικού αλιευτικού στόλου, για την απαγόρευση της καλλιέργειας της αμπέλου, την ποσόστωση των κτηνοτροφικών προϊόντων, κλπ. 

Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης και το γεγονός της επιλεκτικής φορολόγησης της Ελληνικής παραγωγής, όπως έγινε και με την επιλεκτική φορολόγηση του Ελληνικού κρασιού και της μπύρας από τη κυβέρνηση Τσίπρα, ή το επιλεκτικό κλείσιμο των ενεργειακών εγκαταστάσεων λιγνίτη από τη κυβέρνηση Μητσοτάκη.

 Η βασική αντίπαλος της χώρας μας, η Τουρκία, έχει αναπτύξει τον τεχνολογικό τομέα της; 

Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας. Η Τουρκία έχει μία μακροχρόνια εθνική στρατηγική να καταστεί ενεργειακά αυτάρκης και ταυτόχρονα να ελέγξει τον τεράστιο γεωγραφικό χώρο από την Κίνα μέχρι το Κέιπ Τάουν της Αφρικής. 

Για να το πετύχει αυτό θα πρέπει να κατασκευάσει τα δικά της όπλα, τα οποία θα πρέπει να είναι τουλάχιστον τεχνολογικά ισοδύναμα με αυτά των μεγάλων δυνάμεων. ‘Άρα θα πρέπει να αναπτύξει την τεχνολογική και επιστημονική έρευνα. Η μεγαλύτερη δυσκολία σε αυτό το επίτευγμα είναι η πολιτική βούληση και η διαχείριση του εγχειρήματος. 

Δοθέντος ότι η πολιτική βούληση είναι δεδομένη, η Τουρκία αποφάσισε να ιδρύσει δύο γραφεία. Το πρώτο είναι ένας ερευνητικός οργανισμός (TUBITAK) ο οποίος θα αναλάμβανε να συντονίσει τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα αποκλειστικά και μόνο στην ανάπτυξη οπλικών συστημάτων και το δεύτερο γραφείο είναι το γραφείο αμυντικής βιομηχανίας, το οποίο θα συντόνιζε τη αμυντικές ανάγκες με την τεχνολογική έρευνα. 

Και τα δύο γραφεία είναι υπό την άμεση εποπτεία του Τούρκου Προέδρου. Τα δύο αυτά γραφεία προχώρησαν στην ανάπτυξη προτύπων οπλικών συστημάτων, τα οποία μετά από επιτυχείς δοκιμές μπαίνουν σε μαζική παραγωγή σε κρατικά ή ιδιωτικά εργοστάσια.

 Έτσι σήμερα η Τουρκία ικανοποιεί με τα εγχώρια αμυντικά συστήματα το 75 % των αμυντικών της δαπανών, ενώ στα επόμενα 10 χρόνια θα είναι εντελώς αυτάρκης στον αμυντικό τομέα. 

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα για να ισοσκελίσει την επικίνδυνη διαφορά που περιγράφετε; 

Η Ελλάδα θα πρέπει να κάνει αυτό που έκανε η Τουρκία, αν και τα πράγματα εδώ είναι πολύ χειρότερα. 

Κατ’ αρχάς θα πρέπει να εκπονηθεί εθνικό στρατηγικό σχέδιο με βάσει την αποκλειστική αμυντική τεχνολογική έρευνα.

 Δεύτερον να καταργηθούν όλοι οι φορείς επιστημονικής χρηματοδότησης, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από δυσκίνητοι γραφειοκρατικοί οργανισμοί και να ιδρυθούν τα αντίστοιχα γραφεία όπως στη Τουρκία. 

Τρίτον, θα πρέπει να αναπροσανατολιστεί η επιστημονική έρευνα στα ερευνητικά κέντρα και να ιδρυθούν νέα. Είναι αδιανόητο σε μία ναυτική χώρα που θέλει να κυριαρχήσει στο Αιγαίο να μην έχει ένα ινστιτούτο ακουστικών ερευνών, ώστε να συνδράμει τα Ελληνικά υποβρύχια. 

Τα νέα ινστιτούτα θα πρέπει να προσανατολιστούν προς την τεχνολογική έρευνα στρατηγικών όπλων, όπως π.χ. θα ήταν η δημιουργία όνος ινστιτούτου βαλλιστικών ερευνών για την αφομοίωση της πυραυλικής τεχνολογίας. 

Η εθνική απόκτηση στρατηγικών όπλων θα αποτελέσει αποτρεπτικό παράγοντα για την Τουρκία, επειδή η σκιά της εθνικής αποτρεπτικής ισχύος καθορίζει και το αποτέλεσμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. 

Μια χώρα με ύφεση και σε επιτήρηση έχει δυνατότητες τεχνολογικής ανάπτυξης; 

Από που μπορούν να βρεθούν τα κονδύλια που χρειάζονται;  Είναι ένας καλά καλλιεργούμενος μύθος από αυτούς που δεν θέλουν η Ελλάδα να αναπτυχθεί τεχνολογικά, δηλαδή ότι η τεχνολογική έρευνα απαιτεί πολλά χρήματα. Λόγω επαγγελματικής ιδιότητος, είμαι σε θέση να γνωρίζω χώρες που αναπτύσσουν προηγμένα πυραυλικά συστήματα αγοράζοντας, αντιγράφοντας και αφομοιώνοντας τεχνολογία παιδικών παιχνιδιών από τη Κίνα! 

Η Σοβιετική Ένωση ανέπτυξε ένα τεχνολογικό σύστημα ισχύος επειδή κατήργησε τη συναρμολόγηση τύπου φασόν (η παραγωγή μοιράζεται σε πολλά εργοστάσια), υιοθετώντας αντί αυτού τη κάθετη παραγωγή σε μία μόνο μονάδα. 

Αυτό έπραξε και ο Ελον Μασκ, ο οποίος κατασκευάζει εξ ολοκλήρου τους πυραύλους του σε ένα εργοστάσιο του, καταργώντας το σύστημα φασόν της ΝΑΣΑ. Το αποτέλεσμα είναι η ελαχιστοποίηση του κόστους σε σχέση με αυτό της ΝΑΣΑ. 

Το ίδιο πράττει και η εταιρεία κατασκευής πυραύλων Rocketsan στη Τουρκία. Στην Ελλάδα κάθε χρόνο δαπανώνται εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρώ υπό μορφή μπόνους στους διάφορους κομματικούς κηφήνες του δημοσίου τομέα. 

Δισεκατομμύρια επίσης δαπανώνται για το μουσουλμανικό εποικισμό της χώρας. Εάν μόνο ένα μέρος από τις δημόσιες δαπάνες πήγαινε στην αμυντική τεχνολογική έρευνα, η χώρα μας σήμερα θα μιλούσε με την Τουρκία από μία διαφορετική θέση. 

Μπορούμε μέσω συμπράξεων και συνεργειών να καλύψουμε το κενό που υπάρχει; Ποιες θα μπορούσαν να είναι αυτές; 

Πρόσφατα, Τούρκος αξιωματούχος δήλωσε ότι η Τουρκία έχει δρομολογήσει την απόκτηση πυρηνικών όπλων επειδή το δικαιούται και ότι θα συνεργαστεί και με το διάβολο για να το πετύχει. 

Το Πακιστάν πλήρωσε Νοτιαφρικάνους επιστήμονες για την μεταφορά και αφομοίωση της πυρηνικής τεχνολογίας, με αποτέλεσμα σε λίγα χρόνια να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. 

Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ιδιοφυίες σε όλο τον κόσμο, καθώς και μικρές εταιρείες (technology brokers) που για λίγα χρήματα θα ήταν διατεθειμένες να πουλήσουν και τη ψυχή τους στο διάβολο. 

Αυτό έπραξε και η Τουρκία και αυτό θα πρέπει να πράξει και η Ελλάδα εάν θέλει να επιβιώσει. Η συντριπτική πληθυσμιακή υπεροχή της Τουρκίας μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με την ανάπτυξη στρατηγικών επιθετικών όπλων, όπως η μαζική παραγωγή βαλλιστικών πυραύλων, υποβρύχια, Drones και πυρηνικά όπλα. 

Εν εναντία περιπτώσει η χώρα μας θα μετατραπεί σύντομα σε μία επαρχία της νέο-oθωμανικής αυτοκρατορίας.

*Δρ. Αλκιβιάδης Κωνσταντίνος Κεφαλάς 

Eίναι Διδάκτωρ Φυσικής του πανεπιστημίου του Manchester. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στην φυσική των lasers και την κβαντική οπτική στο Πανεπιστήμιο του Manchester, UK (1983). 

Τα επιστημονικά και ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην ατομική και μοριακή φυσική, τη φυσική των lasers, τη νανοτεχνολογία και τη βιοφυσική, με έμφαση στους μηχανισμούς καρκινογέννησης από ακτινοβολίες και νανοσωματίδια. 

Σχεδίασε και κατασκεύασε το πρώτο laser μοριακού φθορίου στον κόσμο, με τη μεγαλύτερη ενέργεια ανά φωτόνιο μέχρι σήμερα. Έχει δημοσιεύσει περίπου 150 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά υψηλού κύρους, έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 200 διεθνή συνέδρια, σε πολλά από αυτά ως προσκεκλημένος ομιλητής. 

Έχει διδάξει φυσική στα Πανεπιστήμια του Μάντσεστερ, Οξφόρδης (Ηνωμένο Βασίλειο) και Καζάν (Ρωσία), στο μεταπτυχιακό τμήμα του Josef Stefan Institute στη Λιουμπλιάνα και στα μεταπτυχιακά τμήματα του ΕΚΠΑ και του ΕΜΠ. Υπήρξε επιβλέπων σε πολλά διδακτορικά και μεταπτυχιακά Masters of Science. 

πηγή: EΘNIKH HXΩ -  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2021

ΗΠΑ, Ρωσία ή Κίνα, ο ισχυρότερος…προστάτης; - Ποιο είναι το υπερόπλο των ΗΠΑ

 

Του Κώστα Στούπα

Οι πρόσφατες εικόνες κατάληψης του "Καπιτωλίου" από ένα ποικιλιών ορχούμενο πλήθος το οποίο παρακινήθηκε από τον τέως Πρόεδρο Τραμπ (ο οποίος λόγω παθολογικής ιδιοσυγκρασίας δυσκολευόταν να αποδεχτεί την εκλογική του ήττα), εξέπεμψαν ένα δυσοίωνο μήνυμα για την ισχύ των ΗΠΑ.

Αρκετοί αναλυτές εκτίμησαν πως η ισχύς των ΗΠΑ είναι σε παρακμή εδώ και χρόνια (ιδίως μετά την κρίση του 2008) και είναι θέμα χρόνου διάφορες δυνάμεις με φιλοδοξίες παγκόσμιων ή περιφερειακών "παικτών" να θελήσουν να δοκιμάσουν τον βαθμό αποδυνάμωσης της μέχρι πρόσφατα μοναδικής υπερδύναμης…

Το βασικότερο πρόβλημα των ΗΠΑ είναι ο εσωτερικός πολιτικός και κοινωνικός διχασμός μεταξύ των ακραίων πόλων που συνιστούν οι "δικαιωματιστές" και "εθνολαϊκιστές".

Αν παρατηρήσει κάποιος την γεωγραφική διασπορά των  πληθυσμών θα συμπεράνει πως ο διχασμός αυτός έχει και χαρακτήρα αντίθεσης μεγάλων πόλεων έναντι επαρχιών. Η ίδια αντίθεση διεφάνη και στο δημοψήφισμα του Brexit και σε άλλες περιπτώσεις της Ευρώπης.

Δεν είναι η πρώτη φορά όμως που οι ΗΠΑ είναι διχασμένες πολιτικά και κοινωνικά. Κατά τις δεκαετίες του ’60 και ’70  περνούσαν μια ανάλογη κρίση όταν για πρώτη φορά εξελέγη πρόεδρος ο Κένεντι ο οποίος τελικά κατέληξε να δολοφονηθεί.

Η εκλογή του Ομπάμα πριν μια δεκαετία περίπου ερέθισε πάλι τους συντηρητικούς πληθυσμούς των μεσοδυτικών Πολιτειών οι οποίοι πρωτοστάτησαν στην ανάδειξη του Τραμπ, ο οποίος εύκολα θα είχε κερδίσει και την δεύτερη τετραετία ή τουλάχιστον τον έλεγχο της Γερουσίας αν συγκρατούσε το εκρηκτικό ταπεραμέντο και το συναισθηματικό υπόβαθρο "παρατράγουδου" φθηνής τηλεοπτικής εκπομπής.

Παρά ταύτα οι ΗΠΑ δεν αποτελούν μια τελειωμένη υπόθεση. Οι ΗΠΑ διαθέτουν αρκετά ισχυρά όπλα των οποίων η λογική χρήση μπορεί να εξασφαλίσει την ικανότητα επιβολής της ισχύος τους παγκοσμίως για αρκετές δεκαετίες ακόμη.

Στρατιωτική ισχύς…

Δεν είναι μόνο ο αμυντικός προϋπολογισμός των 650 δισ. δολ. το χρόνο που τους εξασφαλίζουν την δυνατότητα να πλήξουν οποιοδήποτε στόχο στον πλανήτη με ακρίβεια εκατοστών, αφού διατηρούν στρατιωτική παρουσία σε εκατοντάδες στρατηγικά σημεία στην Υδρόγειο. Καμιά άλλη χώρα δεν διαθέτει ανάλογη παρουσία ούτε προβλέπεται να αποκτήσει στο ορατό μέλλον…

Υπάρχουν μόνο περιφερειακές δυνάμεις που αναζητούν αύξηση της επιρροής στην περιοχή τους, όπως η Ρωσία με την Τουρκία στην Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική και η Κίνα στη Ν.Α. Ασία και Αφρική.

Οι αμυντικές δαπάνες των ΗΠΑ φτάνουν περίπου τα 650 δισ. όταν της δεύτερης Κίνας  είναι περί τα 250 δισ. Δολάρια. Οι ΗΠΑ μαζί με τους συμμάχους αντιπροσωπεύουν πάνω από τα 2/3 των παγκόσμιων αμυντικών δαπανών. Δύσκολα κάποιος θα επιχειρούσε να έρθει σε αντιπαράθεση μαζί τους…

Το υπερόπλο…

Το υπερόπλο των ΗΠΑ όμως είναι το δολάριο το οποίο είναι το υπ’ αριθμόν 1 αποθεματικό νόμισμα και σχεδόν το μοναδικό νόμισμα με το οποίο τόσο οι φιλικές όσο και οι εχθρικές χώρες διενεργούν διεθνείς  συναλλαγές. Περίπου το 60-70% των συναλλαγματικών αποθεμάτων που διατηρούν οι υπόλοιπες χώρες του πλανήτη είναι σε δολάρια ενώ δεύτερο έρχεται το Ευρώ με μερίδιο περί το 20% περίπου.

Επιπλέον το 90% των διεθνών συναλλαγών μεταξύ διαφόρων χωρών διενεργείται σε δολάρια. Αν π.χ. το Βιετνάμ συμφωνήσει να εξάγει …σπίρτα στην Αργεντινή θα ζητήσει να πληρωθεί σε δολάρια. Τούτο σημαίνει πως η Αργεντινή θα πρέπει να βγει να αγοράσει ή δανειστεί δολάρια προκειμένου να κάνει τη συναλλαγή.

Η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (FED)  επί της ουσίας λειτουργεί σαν παγκόσμια Κεντρική Τράπεζα αφού ελέγχει το νόμισμα το οποίο αντιπροσωπεύει πάνω από το μισό των διεθνών συναλλαγματικών αποθεματικών και το 90% του διεθνούς εμπορίου.

Αν οι ΗΠΑ θέλουν να τιμωρήσουν μια χώρα της επιβάλλουν κυρώσεις που περιορίζουν την πρόσβαση σε δολάρια και ουσιαστικά μειώνουν δραστικά τις διεθνείς συναλλαγές της, κάτι που σημαίνει οικονομική καταστροφή…

Ακόμη και οι πολίτες χωρών που θέλουν να ανταγωνιστούν τις ΗΠΑ όταν αναζητούν ασφαλές καταφύγιο για τα περιουσιακά τους στοιχεία, πρωτίστως καταφεύγουν στο δολάριο και κατά δεύτερο στο Ευρώ.

Δημογραφική δυναμική…

Δυο από τους βασικότερους  δείκτες οικονομικής ευημερίας  είναι η αύξηση του πληθυσμού και ειδικά του παραγωγικού πληθυσμού και  η βελτίωση της  παραγωγικότητας.

Παρά τη γήρανση του πληθυσμού στις δυτικές κοινωνίες οι ΗΠΑ έχουν καταφέρει να διατηρήσουν θετική μεταβολή στον πληθυσμό που είναι σε ηλικία εργασίας.

Τούτο οι ΗΠΑ το έχουν καταφέρει και με τη διατήρηση των γεννήσεων σε καλύτερα επίπεδα σε σχέση με άλλες δυτικές χώρες αλλά κυρίως με τις μεγαλύτερες μεταναστευτικές ροές και κυρίως με την ικανότητα της αμερικάνικης κοινωνίας να αφομοιώνει τους ξένους.

Είναι η αύξηση του ποσοστού των πολιτών μη αγγλοσαξονικής καταγωγής τις τελευταίες δεκαετίες που αυξάνουν τις  πολιτισμικές τριβές και εγείρουν αντιδράσεις από πληθυσμούς λευκών εκτός αστικών κέντρων. Η δημογραφική και οικονομική ευημερία όμως εξαρτάται από την ικανότητα ενσωμάτωσης αυτών των πληθυσμών στον αμερικάνικο τρόπο ζωής.

Εν αντιθέσει με τις ΗΠΑ, ο πληθυσμός σε ηλικία εργασίας της Κίνας πριν από λίγα χρόνια σταμάτησε να αυξάνεται και άρχισε να μειώνεται.

Τα παραπάνω στοιχεία συνθέτουν μια εικόνα η οποία υποστηρίζει πως υπάρχουν στοιχεία αποδυνάμωσης αλλά οι ΗΠΑ απέχουν ακόμη από μια κατάσταση όπου κάποια άλλη δύναμη ή συνασπισμός δυνάμεων θα μπορούσε να αμφισβητήσει το ρόλο της στην παγκόσμια ηγεμονία.

Τούτο είναι χρήσιμο να το γνωρίζουν ενώσεις όπως η Ε.Ε. ή χώρες όπως η Ελλάδα όταν σχεδιάζουν το γεωπολιτικό τους προσανατολισμό.

Οι ΗΠΑ σύντομα ίσως χρειαστούν ένα πεδίο όπου θα μπορέσουν να αποδείξουν το επίπεδο της στρατιωτικής και οικονομικής τους ισχύος εντός και εκτός των συμμαχιών τους.

Χώρες όπως η Ρωσία, η Τουρκία ή και η Γερμανία που στηρίζονται στην προστασία των αμερικανικών όπλων αλλά αυξάνουν την μεγάλη τους ενεργειακή εξάρτηση από τη Ρωσία θα μπορούσαν να αποτελέσουν στόχο επίδειξης αυτής της ισχύος…

https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3521971/ipa-rosia-i-kina-o-isxuroteros-prostatis

Κυνηγώντας χουντικούς ανεμόμυλους - Η θλιβερή παραποίηση - Η αναζήτηση πολιτικού οξυγόνου στο παρελθόν

 Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να αναζητά πολιτικό οξυγόνο στο παρελθόν, χάνοντας τις ευκαιρίες που του δίνει το σήμερα, όπως το να αντιπροτείνει ρεαλιστικές λύσεις στο πρόβλημα της ασφάλειας των πανεπιστημίων. 

Η θλιβερή παραποίηση των λεγομένων του Υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα

Παναγιώτης Κακολύρης

Εάν είναι λογικό και αναμενόμενο ένα σύγχρονο κόμμα να πατά στο σήμερα και να βαδίζει προς το αύριο, ο ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει να έχει τα δυο του πόδια κολλημένα στο χθες και στο προχθές. Και δεν το κάνει από ειλικρινή αγάπη για την Ιστορία. Εξάλλου, από τις δημόσιες τοποθετήσεις πολλών στελεχών του, δεν προκύπτει μια βαθιά γνώση της, όσο μια ελλειμματική και κυρίως συναισθηματική ανάγνωσή της, στο πλαίσιο της γενικότερης συνθηματικής αντίληψης όχι μόνον της Ιστορίας, αλλά και της ζωής ευρύτερα. Όλα ερμηνεύονται είτε μέσα από το πρίσμα του Εμφυλίου είτε μέσα από το πρίσμα της χούντας. Σαν να έχει κολλήσει το κοντέρ του χρόνου εκεί. 

 Προφανώς δεν ήταν τυχαία η πρώτη κίνηση που έκανε ο κ. Τσίπρας αμέσως μόλις ορκίστηκε ως πρωθυπουργός να καταθέσει λουλούδια στο μνημείο πεσόντων στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, λίγο αφότου βεβαίως είχε ανακοινώσει τη συμμαχία του με τους ΑΝΕΛ (αλλά αυτή η παραδοξότητα έχει συζητηθεί εκτενώς και από διαφορετικά πεδία επιστημονικής προσέγγισης).  

Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποστηρίζω τη λήθη των ιστορικών γεγονότων, κάθε άλλο. Ωστόσο, ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω αυτή τη διαρκή προσπάθεια στρεβλής όρασης τού σήμερα μόνο μέσα από ένα υποσύνολο τού χθες και μάλιστα από γωνία θέασης.  

Δεν πρόκειται για ένα είδος περιορισμένης πολιτικής φαντασίας του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για μια ιδιαίτερη ψυχοπολιτική ανάγκη επιστροφής στην εποχή που εκείνη (μια άλλη) Αριστερά αισθανόταν ή είχε λόγο ύπαρξης. Αντιμετωπίζει το σύνδρομο της ήττας του Εμφυλίου σαν το κάρβουνο που δεν πρέπει να σβήσει, με την ελπίδα ότι θα ξαναφουντώσει κάποια στιγμή τη φωτιά.  

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει ιδεοληπτικά να αναζητά πολιτικό οξυγόνο στο παρελθόν, χάνοντας τις ευκαιρίες που του δίνει το σήμερα. Η θλιβερή παραποίηση των λεγομένων του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.  

Αρκούσε μια ιστορική αναφορά και διευκρίνιση του υφυπουργού, και μάλιστα με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τη στάση της αστυνομίας στο πανεπιστήμιο επί χούντας, για να ερμηνευθεί ως νοσταλγία. Και δεν το έκαναν μόνο τα τρολ, αλλά και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Αν η κυβέρνηση και οι υπουργοί της έχουν ως παράδειγμα προς μίμηση και ως οδηγό τα όσα συνέβησαν κατά την επτάχρονη δικτατορία, τότε δεν μπορεί να περιμένει τίποτα θετικό η χώρα και ο λαός μας. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να συγχαρούμε και όχι να ψέξουμε τον κ. Συρίγο. Να τον συγχαρούμε για την ειλικρίνειά του. Θα αποβεί καταλυτική ώστε να συνειδητοποιήσουν όλοι οι δημοκρατικοί πολίτες –και εντάσσω σε αυτούς προφανώς και τους συντηρητικούς πολίτες– ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης στο πεδίο των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και, δυστυχώς, και στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας».   

Την ίδια ώρα, οι συμμετέχοντες στη συζήτηση στην οποία είχε μιλήσει ο κ. Συρίγος, ακόμα και εκείνοι που διαφωνούσαν μαζί του, τον υπερασπίζονταν, τονίζοντας ότι διαστρεβλώνονται όσα είπε.  

Ο καθηγητής Ξενοφών Κοντιάδης έγραψε μάλιστα: «Είναι άλλο να διαφωνούμε και άλλο να προσάπτουμε στον συνομιλητή μας κάτι που δεν είπε. Ειδικά όταν υπάρχει σοβαρή διαφωνία με βάση ισχυρά επιχειρήματα, τέτοια φάουλ είναι ανεπίτρεπτα και σκοτώνουν τον διάλογο. Ούτε η βία ούτε η δολοφονία χαρακτήρων ενισχύουν τα επιχειρήματά μας, αντίθετα τα αποδυναμώνουν».

 Αλλά πότε η πραγματικότητα επηρέασε την πολιτική τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ για να την επηρεάσει και τώρα, θα μπορούσε να αντιτείνει κάποιος.  

Αντί να αντιπροτείνει ρεαλιστικές λύσεις στο χρονίζον πρόβλημα της ασφάλειας των πανεπιστημίων, κυνηγά χουντικούς ανεμόμυλους, «καλπάζοντας» με επιχειρήματα που μοιάζουν με πολιτικούς ημιόνους.  

Προφανώς δεν είναι αυτός ο ρόλος μιας θεσμικής αντιπολίτευσης, αλλά μάλλον αυτό που αισθάνεται ότι χρειάζεται το κόμμα για να μην εκδηλώνονται φυγόκεντρες δυνάμεις. Όχι δηλαδή να πείσει ένα ευρύτερο κοινό, αλλά να φανατίσει τους ήδη πεπεισμένους, εκείνους που ηδονίζονται στο άκουσμα των λέξεων «χούντα» και «Εμφύλιος», ακόμα κι αν είναι εντελώς άσχετες με το θέμα.  

Είναι προφανώς μια λογική συσπείρωσης. Κατανοητή με όρους πολιτικής επικοινωνίας. Απλώς εντελώς περιττή και εν δυνάμει επικίνδυνη για τη χώρα. text Η Αττική θα είναι κόκκινη, αλλά θα μοιάζει με κίτρινη 

Πηγή: Protagon.gr

Ο χειρότερος αριστερός και ο καλύτερος δεξιός - Ο φερετζές των κακόβουλων σκέψεων και των άθλιων προθέσεων

 

Δημήτρης Καμπουράκης

Με αφορμή την ιστορία του Κιμούλη, σκέφτομαι ότι στην ηλικιακή μου ωριμότητα (προς γεράματα μεριά), η ζωή έχει βαλθεί να κονιορτοποιήσει όλους τους ζωτικούς μύθους της νεότητας μου. Κάθε γενιά, ξέρετε, μεγαλώνει με μια σειρά από θέσφατα και μεταφυσικές βεβαιότητες, που καταλήγουν να μοιάζουν με τα έπιπλα του σπιτιού μας. Αν τα αλλάξουμε ξαφνικά ή τα μετακινήσουμε όλα μαζί, νομίζουμε πως δεν μπορούμε πια να ζήσουμε σ’ αυτή την εστία. Τόσο πολύ θαρρούμε ότι ανατρέπεται η ζωή μας. Το ίδιο δύσκολη είναι και η ανατροπή των νεανικών μας βεβαιοτήτων.

Εμείς της πρώτης μεταπολιτευτικής γενιάς (και πολύ περισσότερο αυτή που μεγάλωσε μέσα στην χούντα), είχε τέτοιο αντιδεξιό σύνδρομο και παραλλήλως τόση πίστη στις ιδέες της αριστεράς, που αυτός ο τρόπος σκέψης δεν περιοριζόταν στην πολιτική σφαίρα. Επεκτεινόταν αδιακρίτως στο σύνολο της κοινωνικής και προσωπικής μας ζωής. Είχαμε προφανώς την στοιχειώδη ικανότητα να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς και κακούς χαρακτήρες, σε σοβαρούς και φαιδρούς ή σε έντιμους και ανέντιμους, πιστεύαμε όμως ακραδάντως ότι υπήρχε και δεύτερη σοβαρότερη αξιολόγηση. Ο χειρότερος αριστερός ήταν πάντα και χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, τουλάχιστον ένα σκαλί ανώτερος από τον καλύτερο δεξιό.

Οποία πλάνη μας διακατείχε και σε πόσα λάθος συμπεράσματα ή συμπεριφορές μας είχε οδηγήσει κατά καιρούς. Μετρώντας και κρίνοντας προκαταβολικά τους ανθρώπους μόνο με βάση τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, θεωρούσαμε κάθε αριστερό de facto ειλικρινή, έντιμο και αξιοσέβαστο. Αντιστοίχως, κάθε δεξιός ήταν αυτόχρημα ύποπτος για όλα τα κακά της οικουμένης, άρα εχθρός μας. Στην καλύτερη περίπτωση ήταν άτομο που καλύτερα να αποφεύγουμε τις επαφές μαζί του. Για να είμαι ακριβοδίκαιος, συνάντησα συχνά την ίδια ακριβώς αντίληψη και σε δεξιούς, που απέφευγαν τις συναναστροφές ή τις φιλίες με αριστερούς, όπως ο διάολος το λιβάνι. Ο φανατισμός δεν ήταν προνόμιο μόνο της μιας πλευράς.

Χρειάστηκαν δεκαετίες για να αντιληφθώ ότι ο άνθρωπος δεν είναι αυτά που λέει, αλλά αυτά που κάνει. Επίσης, ότι συχνά-πυκνά οι ιδεολογίες είναι ο φερετζές των πιο κακόβουλων σκέψεων και των πιο άθλιων προθέσεων. Και ότι τελικά, αυτό που έχει σημασία στον άνθρωπο δεν είναι τι ψηφοδέλτιο ρίχνει στην κάλπη, αλλά τι είδους χαρακτήρα διακονεί. Θέλω να πω –αν δεν το καταλάβατε– ότι δυο δεκαετίες νωρίτερα, θα θεωρούσα αδιανόητα όσα αποκαλύφθηκαν για τον Κιμούλη και για τον κάθε αριστερό Κιμούλη. Τέτοια άθλια καμώματα θα τα θεωρούσα «προνόμιο» μόνο κάποιων δεξιών.

Τώρα μου φαίνονται τόσο μα τόσο φυσιολογικά. Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Κι ένα μέρος αυτής της μαθητείας ομολογώ ότι το οφείλω στο παρεάκι του Αλέξη. Τους το αναγνωρίζω αυτό. Μου (και μας) άνοιξαν τα μάτια.

πηγή:https://www.liberal.gr/news/koronoios-alma-me-941-nea-krousmata-stous-260-oi-diasolinomenoi/352793