Βουλή: Τα παιδία παίζειν με τα Εθνικά θέματα - Το πιο αστείο και ανεύθυνο "παρών"

 

Και η Φώφη άλλαξε θέση μέσα σε δώδεκα μήνες. Πέρυσι καταψήφισε τα κονδύλια για την άμυνα, φέτος τα υπερψήφισε. Αλλά αυτή τουλάχιστον μοιάζει να πηγαίνει με την κανονική φορά των πραγμάτων. Ο Τσίπρας το 'χει πάρει ανάποδα. Οσο αγριεύουν τα πράγματα με την Τουρκία, τόσο περισσότερο αποστασιοποιείται...

Δημήτρης Ευθυμάκης

Οταν άκουσα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει «παρών» στις αμυντικές δαπάνες (και τον Μητσοτάκη να τους χλευάζει γι αυτό) ομολογώ ότι αιφνιδιάστηκα. Με την χώρα να έχει βρεθεί δυο-τρεις φορές στο χείλος του πολέμου και τον Ερντογάν να επιχειρεί άγριο bullying εναντίον μας, το τελευταίο πράγμα που θα περίμενε κανείς από κόμμα που έχει ασκήσει εξουσία είναι να μην συναινέσει σε περαιτέρω ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων. 

Βεβαίως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διακρίνεται για την συνέπεια των θέσεων του επί του θέματος. Το 2012-15 που ήταν μείζων αντιπολίτευση, καταψήφιζε τα κονδύλια του προϋπολογισμού για την άμυνα. Πέρυσι τα υπερψήφισε. Φέτος είπε «παρών». Με τον ίδιο αρχηγό όλα αυτά. Το πιο ασυνάρτητο είναι το ανάποδο άλμα του από το πέρυσι στο φέτος, καθώς ο Τσίπρας απαιτεί από τον Μητσοτάκη μια πιο τσαμπουκαλεμένη πολιτική έναντι της Τουρκίας. 

Και η Φώφη Γεννηματά άλλαξε θέση μέσα σε δώδεκα μήνες. Πέρυσι καταψήφισε τα κονδύλια για την άμυνα, φέτος τα υπερψήφισε. Αλλά αυτή τουλάχιστον μοιάζει να πηγαίνει με την κανονική φορά των πραγμάτων. Ο Τσίπρας το ‘χει πάρει ανάποδα. Οσο αγριεύουν τα πράγματα με τους απέναντι, τόσο περισσότερο αποστασιοποιείται από πολιτικές ενίσχυσης του ένοπλου τμήματος της χώρας. 

Σκέφτηκα βέβαια ότι αυτό το εξαιρετικά σοβαρό συριζαϊκό «παρών», θα διαθέτει μια κάποια στοιχειώδη αιτιολόγηση. Ρηχή και προσχηματική ίσως, ιδεολογικά στρεβλή, αλλά τέλος πάντων θα πατά σε κάποια λογικοφανή βάση. Αναζήτησα το λοιπόν τις ομιλίες των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή ή δηλώσεις τους σε μέσα ενημέρωσης, ψάχνοντας το «γιατί» αυτού του ακατανόητου αριστερού «παρών». Βρήκα δυο-τρεις σκόρπιες δικαιολογίες εδώ κι εκεί. 

Ο αναπληρωτής τομεάρχης Αμυνας του κόμματος Γιώργος Τσίπρας, είπε στην Βουλή επί λέξει. «Δεν θα καταψηφίσουμε λόγω της συγκυρίας των νέων συνθηκών τις αμυντικές δαπάνες του υπουργείου Άμυνας, αλλά και δεν θα τις υπερψηφίσουμε, γιατί δεν σας έχουμε καμία εμπιστοσύνη για το πώς θα διαχειριστείτε τη διαδικασία». 

Και ο τομεάρχης Θοδωρής Δρίτσας δήλωσε (στο CNN Greece). «Η κυβέρνηση επιχειρεί μια “διπλωματία των εξοπλισμών”, πότε με τις ΗΠΑ, πότε με τη Γαλλία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ανάγκες δεν έχει μόνο η Άμυνα, αλλά και η Υγεία και η Παιδεία. Δεν πρόκειται να δώσουμε λευκή επιταγή για κούρσα εξοπλισμών». 

Ο δε Νάσος Ηλιόπουλος συμπλήρωσε. «Πίσω από την αύξηση των αμυντικών δαπανών κρύβουν ότι οι κυβερνητικές επιλογές δεν ανταποκρίνονται στον σχεδιασμό καΙ τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων. Επιπλέον, δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη για το πώς θα γίνει η διαχείριση των κονδυλίων». 

Μάλιστα. Καταλάβατε εσείς; Εγώ όχι. Λέξεις η μια πίσω από την άλλη, που δεν καταλήγουν ούτε σε συγκροτημένη άρνηση, ούτε σε συγκεκριμένη αντιπρόταση. Οπότε υποχρεωτικώς πάμε πιο πίσω, σαν τον ψυχαναλυτή που ψαχουλεύει τα πρώιμα χρόνια του ασθενούς, μπας και κατανοήσει τις μανίες της ωριμότητας του. 

Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τσίπρας μεγάλωσε ως Κνίτης γράφοντας με σπρέι στα κατειλημμένα σχολεία «λεφτά για την Παιδεία και όχι για το ΝΑΤΟ». Κανονικά, με μια πρωθυπουργική θητεία ανάμεσα στις χίμαιρες της νεότητας και στο σκληρό σήμερα, θα ‘πρεπε να ‘χει ξεπεράσει τα νεανικά του γραφτά στους τοίχους. Μάταιος κόπος, πραγματική μας πατρίδα είναι η παιδική μας ηλικία. 

Τι τα θέτε; Η Αριστερά ποτέ δεν συμπάθησε τις ένοπλες δυνάμεις, διότι πάντα φοβόταν ότι δεν θα τις δει στα σύνορα αλλά στην πλατεία Συντάγματος. Η μόνη περίοδος που από σπόντα δεν τις κατέκρινε ήταν όταν, αγαπώντας τον Πάνο Καμένο, έβλεπε με μια κάποια συμπάθεια και το πολεμικό παιχνίδι που του ‘χε εκχωρήσει για να παίζει. Όμως πάντα, στο πίσω μέρος του μαρξιστικού της μυαλού υπήρχε αυτή η άτιμη σύγκριση παλαιάς κοπής. «Με τα λεφτά ενός F-16, πόσα νοσοκομεία, σχολεία και πολιτιστικά κέντρα θα φτιάχναμε;». Ξέρετε πόσα τέτοια κείμενα υπάρχουν στην «Αυγή» και στον «Ριζοσπάστη»; Απλώς τώρα, στη θέση των F-16 βάζουν τα Rafale. 

Το «δεν έχουμε εμπιστοσύνη στην διαχείριση των κονδυλίων, γι’ αυτό δεν τα υπερψηφίζουμε», ως πολιτικό επιχείρημα είναι εμποτισμένο στην φαιδρότητα. Υπονοούν ότι ο Μητσοτάκης είτε θα αγοράσει λάθος όπλα (ενώ ο Δρίτσας και ο Γιώργος Τσίπρας ξέρουν ποια είναι τα σωστά), είτε ότι τα κονδύλια αυτά θα μετατραπούν σε μίζες, το αγαπημένο αντιπολιτευτικό τους θέμα. Ενώ αν δεν αγοράσουμε τίποτα αποκλείεται να γίνουν λάθος αγορές κι αν παρ’ ελπίδα καταργούνταν εντελώς το υπουργείο Αμυνας θα τελειώναμε οριστικά και με τις μίζες. Μα είναι τόσο απλό!. 

Ας μην το κουράζουμε. Η Αριστερά απεχθάνεται τις εθνικές αντιπαραθέσεις και τους εθνικούς πολέμους. Αν το ένα συνθετικό της λέξης οποιουδήποτε αγώνα δεν είναι απαξάπαντος το «απελευθερωτικό», κάτι της μυρίζει άσχημα. Το σκέτο «εθνικό» την πειράζει, της φέρνει στον νου αναμνήσεις από συγκρούσεις εθνικισμών και αδηφάγων εθνικών τάξεων για τον διαμοιρασμό των ζωνών επιρροής και κερδών, με το προλεταριάτο να γίνεται κρέας στα κανόνια τους. 

Μπορεί να είμαστε στο 2020, αλλά ποτέ δεν έπαψαν να σιγοσφυρίζουν τον Πέτρο, τον Γιόχαν, τον Φραντς, που έφτιαχναν εκείνα τα τανκς στο τραστ του Μπράουν, του Φίσερ, του Κραφτ. Αφήστε που όταν ο Μητσοτάκης έκλεισε με τα όπλα τον Έβρο, είδαν την δημοτικότητα του να εκτοξεύεται. Ε, δεν θα υπερψηφίσουν και την αγορά του σχοινιού που θα τους κρεμάσει στις εκλογές, όπως θα ‘λεγε και ο Βλαδίμηρος (Ιλιτς Λένιν). 

Πηγή: Protagon.gr

ΓΕΕΘΑ:Εκπαιδευτικό Σεμινάριο "Ευρωπαϊκή Διαχείριση του Μεταναστευτικού: Η ΕΕ, η Ελλάδα και η Τουρκία"

 Την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2020 το ΓΕΕΘΑ αποδεχόμενο την πρόσκληση του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας JEAN MONNET, Καθηγητή κ. Γιάννη Βαληνάκη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο πλαίσιο της άριστης συνεργασίας μεταξύ των δύο φορέων, συμμετείχε στη θεματική ενότητα με τίτλο «Ο ειδικός ρόλος της Ελλάδας» του Εκπαιδευτικού Σεμιναρίου «Η Ευρωπαϊκή Διαχείριση του Μεταναστευτικού: Η ΕΕ, η Ελλάδα και η Τουρκία» με ομιλητή τον Διευθυντή Α΄ Κλάδου του ΓΕΕΘΑ Υποστράτηγο Ιωάννη Παπαναγνώστου.

Αντικείμενο της ομιλίας ήταν η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων στη διαχείριση μεταναστευτικών ροών προς τη χώρα μας, καθώς και συμμετοχή τους σε σχετικές δράσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Στόχος του Εκπαιδευτικού Σεμιναρίου, το οποίο παρακολουθούν στελέχη της Δημόσιας Διοίκησης από εμπλεκόμενα Υπουργεία καθώς και στελέχη των ΕΔ, των Σωμάτων Ασφαλείας, μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας και ειδικοί ερευνητές, είναι η ανάδειξη των τρόπων με τους οποίους η Ελλάδα συνδιαμορφώνει και συμμετέχει στις δράσεις της ΕΕ και άλλων ευρω – ατλαντικών θεσμών στα ζητήματα Μετανάστευσης.

ΥΕΘΑ Νικόλαος Παναγιωτόπουλος: Ενημέρωση για την αναγκαιότητα απόκτησης των 18 μαχητικών Α/Φ τύπου “RAFALE”

 

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαος Παναγιωτόπουλος ενημέρωσε σήμερα, Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου, τα μέλη της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων, στην αίθουσα Γερουσίας της Βουλής, σχετικώς με την προμήθεια μαχητικών αεροσκαφών τύπου “Rafale”, μετά του συναφούς εξοπλισμού και των υπηρεσιών υποστήριξης.

Στην ενημέρωση συμμετείχαν επίσης, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Αλκιβιάδης Στεφανής, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος, ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (ι) Γεώργιος Μπλιούμης, καθώς και ο Γενικός Διευθυντής Αμυντικών Εξοπλισμών και Επενδύσεων Αντιπτέραρχος ε.α. κ. Θεόδωρος Λάγιος.

Μετά την ενημέρωση, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Ήρθαμε σήμερα στη Βουλή να ενημερώσουμε τη Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων σχετικά με την αναγκαιότητα - σκοπιμότητα υλοποίησης των νέων προγραμμάτων απόκτησης έξι (6) καινούριων και δώδεκα (12) μεταχειρισμένων μαχητικών Α/Φ τύπου “RAFALE”, των όπλων τους αλλά και των συμβάσεων εν συνεχεία υποστήριξής τους.

Σε συνέχεια της ομιλίας που απηύθυνε ο Πρωθυπουργός, αλλά κι εγώ κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια για την ψήφιση του τακτικού κρατικού Προϋπολογισμού του 2021, κάναμε ένα ακόμα βήμα προς τη δρομολόγηση με όλα τα θεσμικά μέσα των διαδικασιών προμήθειας νέων μαχητικών αεροσκαφών, τα οποία θα αποτελέσουν τη στρατηγική επιλογή της Πολεμικής Αεροπορίας για τη διατήρηση συνθηκών υπεροχής στους αιθέρες.

Σκοπός μας μέσω της προμήθειας των “RAFALE”, καθώς και των συναφών δράσεων που δρομολογούνται, είναι η αναβάθμιση του εθνικού συντελεστή στο συσχετισμό ισχύος και η μέγιστη δυνατή αποτρεπτική ικανότητα.

Έχουμε μπροστά μας προκλήσεις και στοιχήματα που πρέπει να κερδίσουμε σε κάθε πτυχή θωράκισης των Ενόπλων Δυνάμεων και υλοποίησης Εξοπλιστικών προγραμμάτων. Το επιβάλλουν οι συγκυρίες να τα ολοκληρώσουμε.

Ειδικά για τα “RAFALE”, μετά τη σημερινή ενημέρωση της Επιτροπής Εξοπλισμών δρομολογείται πλέον η προμήθεια των νέων μαχητικών που θα προσδώσουν στρατηγικό πλεονέκτημα στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις».

Πανδημία: - Η άρνηση εμβολιασμού είναι δικαίωμα, αλλά όχι χωρίς συνέπειες - Πότε επιβάλλεται υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού - Τι αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας

 

Της Βενετίας Σοφίας Βελονάκη

Πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), αφορά σε προσφυγή γονέων, που διεγράφη το παιδί τους από βρεφονηπιακό σταθμό διότι δεν είχε εμβολιαστεί. Ενώ η απόφαση απαντά σε συγκεκριμένου περιεχομένου προσφυγή, προσεγγίζει  μέρος ενός επίκαιρου και επίμαχου ζητήματος σχετικά με την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών. Η οποιαδήποτε γενίκευση και συσχέτιση με τον επερχόμενο εμβολιασμό για τον κορoνοϊό, απαιτεί εξαιρετική προσοχή και μελέτη αφενός του υφισταμένου νομικού πλαισίου, αφετέρου της πραγματικότητας που διαμορφώνουν τα επιδημιολογικά και κοινωνικοοικονομικά δεδομένα.

Με την απόφασή του το ΣτΕ αναγνωρίζει ως νόμιμο τον περιορισμό του δικαιώματος ελεύθερης πρόσβασης του παιδιού σε βρεφονηπιακό σταθμό συνεπεία μη αιτιολογημένης άρνησης εμβολιασμού του σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών. Δέχεται ότι ο υποχρεωτικός εμβολιασμός συνιστά παρέμβαση στη σωματική και ψυχική κατάσταση του ατόμου, η οποία όμως μπορεί να είναι συνταγματικά ανεκτή, εφόσον προβλέπεται από ειδική νομοθεσία, που βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα και εφόσον δεν είναι δυσανάλογη για την επίτευξη ατομικής και συλλογικής υγείας. Συγχρόνως, αναγνωρίζει την εγγενή πιθανότητα βλαπτικού αποτελέσματος ενός εμβολιασμού, όπως άλλωστε κάθε ιατρικής και νοσηλευτικής πράξης, αλλά θεωρεί αυτή ως μικρή έναντι της πιθανότητας  ευεργετικού αποτελέσματος για τον ίδιο τον εμβολιαζόμενο, αλλά και για το σύνολο. Προβλέπει τη δυνατότητα εξαίρεσης, αν υπάρχει ιατρική αντένδειξη. Με την απόφαση αυτή αναγνωρίζεται ότι το εμβόλιο γίνεται για ατομικό και για συλλογικό όφελος, μάλιστα επικαλείται την αρχή της ισότητας, με τη λογική ότι οι αρνητές του εμβολιασμού απολαμβάνουν την προστασία, που ο εμβολιασμός των άλλων επέφερε. Το τελευταίο αυτό αποτελεί τη βάση απόρριψης αιτιάσεων περί αντισυνταγματικότητας της άρνησης εγγραφής μη εμβολιασμένου παιδιού σε βρεφονηπιακό σταθμό. 

Εν προκειμένω, έχουμε αποδοχή ενός μερικού περιορισμού εντελώς συγκεκριμένου δικαιώματος του ατόμου. Με άλλα λόγια, το παιδί δεν πληρούσε μια από τις προϋποθέσεις φοίτησης στο βρεφονηπιακό σταθμό, γι΄ αυτό και περιορίστηκε το συγκεκριμένο δικαίωμά του. Να σημειωθεί ότι πρόκειται για φοίτηση σε βρεφονηπιακό σταθμό και όχι σε νηπιαγωγείο, η φοίτηση στο οποίο είναι υποχρεωτική. Οποιαδήποτε γενίκευση περιορισμών είναι αυθαίρετη, για παράδειγμα η άρνηση της φοίτησης μη εμβολιασμένου παιδιού στην υποχρεωτική εκπαίδευση, προσκρούει στο θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα της παιδείας (άρθρο 16 Συντάγματος), για τον περιορισμό του οποίου δεν υπάρχει οποιαδήποτε νομοθετική επιφύλαξη.   

Ο νόμος 4675/2020 προβλέπει ότι, με Υπουργική Απόφαση προσδιορίζεται η κάθε επιμέρους  δράση διεύρυνσης ή επικαιροποίησης του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών υπέρ της υγείας των πολιτών, με την καθιέρωση των ενδεδειγμένων επιστημονικά εμβολίων,  ανά νόσημα, ηλικία και φύλο. Με το νόμο αυτό δεν καθίσταται υποχρεωτική η συμμόρφωση στο εμβολιαστικό πρόγραμμα, αλλά αναγνωρίζεται ως υποχρέωση του Κράτους στα πλαίσια της πρόληψης, προστασίας και βελτίωσης της υγείας του πληθυσμού (άρθρο2).  Ωστόσο κατ’ εξαίρεση, σε περιπτώσεις εμφάνισης κινδύνου διάδοσης μεταδοτικού νοσήματος, που ενδέχεται να έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλεται, με απόφαση του Υπουργού Υγείας, υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού. Η υποχρεωτικότητα αποφασίζεται ως έκτακτο και προσωρινό μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας για συγκεκριμένη ομάδα του πληθυσμού (άρθρο4).

Το ερώτημα είναι κατά πόσο η Απόφαση του ΣτΕ αποτελεί οδηγό σχετικά με την εφαρμογή του εμβολισμού για κορονοϊό. Πόσο αναγκαία, σε τι έκταση και με ποιο τρόπο είναι εφαρμόσιμη η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού που προβλέπεται από το νόμο 4675/2020;

πηγή:https://www.capital.gr/me-apopsi/3503139/i-arnisi-emboliasmou-einai-dikaioma-alla-oxi-xoris-sunepeies

Πανδημία: - H καραντίνα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1931 θυμίζει έντονα κάτι από το σήμερα - Η κατάρρευση της οικονομίας και το μοιραίο αποτέλεσμα

 

Το 1931 ξεκίνησε με την πανδημία της γρίπης που έβαλε τον Βενιζέλο και την κυβέρνησή του στο κρεβάτι και έφερε το πρώτο lockdown στην ιστορία της χώρας.

Στο βιβλίο της Ιστορίας Θεωρητικής Κατεύθυνσης της Γ’ Λυκείου, το πρώτο κεφάλαιο της διδακτέας ύλης αφορά την ελληνική οικονομία και τις προσπάθειες ανάκαμψής της πριν και μετά την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Το βιβλίο επικεντρωνόταν σε μια σειρά από πολιτικές που ενίσχυσαν τις επενδύσεις, το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας και τις υποδομές (τραμ, λεωφορεία, ηλεκτροδότηση, ύδρευση από την αμερικανική ΟΥΛΕΝ).

Η εμπιστοσύνη των Ελλήνων «σε ένα καλύτερο οικονομικά μέλλον είχε αποκατασταθεί, οι σκοτεινές εποχές της δεκαετίας του 1920 έδειχναν να απομακρύνονται, οι πληγές έκλειναν, η φτώχεια περιοριζόταν και το ελληνικό κράτος έδειχνε να σχεδιάζει το μέλλον με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία» αναφέρει το σχολικό εγχειρίδιο, για να προετοιμάσει το έδαφος για την πτώχευση του 1932 που αναφέρεται απλώς ως κρίση.

Παρά τους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, το εξωτερικό χρέος της χώρας είχε φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη λόγω δανείων που σύναψε η τελευταία κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου (1928 – 1932). Η κυβέρνηση αδυνατούσε να αποπληρώσει το χρέος, και να διαχειριστεί τα πολλαπλά μέτωπα στο εσωτερικό της χώρας. Ως αποτέλεσμα, η κυβέρνηση Βενιζέλου κήρυξε στάση πληρωμών και παραιτήθηκε τον Μάιο του 1932. Τα πολλαπλά μέτωπα της κυβέρνησης αφορούσαν τη μείωση των εξαγωγών και των εμβασμάτων των Ομογενών της Αμερικής, αλλά και την γρίπη του 1931 που γονάτισε την οικονομία με το πρώτο lockdown που επιβλήθηκε στην χώρα.

Με πληροφορίες των «Αθηναϊκών», δώδεκα χρόνια μετά την πανδημία της «ισπανικής γρίπης» του 1918 που κόστισε τη ζωή σε περίπου δύο χιλιάδες Έλληνες και 72 εκατομμύρια παγκοσμίως, τον Ιανουάριο του 1931 ξέσπασε μια ακόμη πανδημία σε ολόκληρη την χώρα. Υπήρχαν ήδη δημοσιεύματα που ενημέρωναν τους πολίτες για την ύπαρξη ενός ιού της γρίπης από την Ισπανία και τη Γαλλία και προέτρεπαν το Υπουργείο Υγιεινής να λάβει μέτρα, αλλά πολλοί δεν έδωσαν σημασία.

Η έλλειψη άμεσης πληροφόρησης, οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης σε ορισμένες γειτονιές και τα φαινόμενα συνωστισμού, όπως η κοσμοσυρροή στο λιμάνι του Πειραιά για την υποδοχή της δημοφιλούς Αιγινήτισσας Μις Ελλάς, Χρυσούλας Ρόδη, που κόλλησε τη γρίπη προτού ταξιδέψει στο Παρίσι για τον διαγωνισμό της Μις Ευρώπη (άσχετα που δεν κέρδισε κάποιο τίτλο), ήταν παράγοντες που ευνόησαν τη γρήγορη εξάπλωση του ιού.

Στο τέλος του Ιανουαρίου του 1931, ο Ελευθέριος Βενιζέλος διαγνώστηκε με γρίπη. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά. Η επιβαρυμένη υγεία του ήταν γνωστή στους πολιτικούς κύκλους. Το καμπανάκι για την κατάστασή του όμως χτύπησε πολύ σύντομα, καθώς μέλη της κυβέρνησης και βουλευτές ήταν κλινήρεις με συμπτώματα γρίπης. Παρά τις καθησυχαστικές δηλώσεις των μελών του Κοινοβουλίου, ο κόσμος άρχισε να πανικοβάλλεται. Η Βουλή αναγκάστηκε να διακόψει τις εργασίες της και δόθηκε ρητή εντολή σε όλους τους βουλευτές να μην επισκέπτονται κανέναν. Ο δε Πρωθυπουργός τέθηκε σε καραντίνα.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής, υπήρχαν κρούσματα γρίπης στην Αίγινα, την Κοκκινιά, τον Μαραθώνα και τη Λάρισα, τα οποία αυξάνονταν διαρκώς. Το Υπουργείο Υγιεινής έστειλε αντιγριπικά εμβόλια σε όσες περιοχές είχαν πολλά κρούσματα και αμέσως προχώρησε στο κλείσιμο των δημόσιων υπηρεσιών και των σχολείων, μια και το 30% των μαθητών ήταν ασθενείς.

Ο τότε Υπουργός Υγιεινής, Αλέξανδρος Παππάς, δήλωνε σε ελεύθερη απόδοση πως «η επιδημία της γρίπης είναι ελαφριάς μορφής, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι με ένα απλό συνάχι. (…) Είναι γεγονός πως κανένας θάνατος από τη γρίπη δεν σημειώθηκε, ούτε εδώ (σ.σ. στην Αθήνα) ούτε στην επαρχία. Η πανδημία επηρέασε κυρίως τις περιοχές της Αθήνας και του Πειραιά. Αστυφύλακες και χωροφύλακες τοποθετήθηκαν σε στάσεις του τραμ και του ηλεκτρικού, έξω από φαρμακεία, για να αποτρέψουν τις εντάσεις και την κοσμοσυρροή, και σε καφενεία και ζαχαροπλαστεία, όπου διενεργούσαν ελέγχους για την τήρηση των μέτρων. Οι δε καταστηματάρχες και ιδιοκτήτες έπρεπε να απολυμαίνουν τις επιχειρήσεις καθημερινά.

Ο κόσμος άρχισε να συνετίζεται στις συστάσεις της κυβέρνησης, αλλά οι θάνατοι αυξάνονταν και οι ειδικοί εφάρμοσαν ένα lockdown σε ολόκληρη τη χώρα. Όλα τα θεάματα σταμάτησαν. Χοροεσπερίδες, προβολές, παραστάσεις και ποδοσφαιρικοί αγώνες μπήκαν στον πάγο. Οι επαγγελματίες του χώρου και το κοινό αντέδρασαν τόσο έντονα που ανακλήθηκε η απόφαση του Υπουργού Υγιεινής. 

Η οικονομία κατέρρεε ακόμη περισσότερο μέσα σε αυτό το δεκαήμερο του lockdown. Έτσι, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να άρει τα μέτρα όσο το δυνατόν συντομότερο. Μόλις φάνηκε η μείωση στον αριθμό των θανάτων, η οικονομία πήρε ξανά μπροστά, χωρίς βέβαια να διασωθεί από την πτώχευση της επόμενης χρονιάς

Παντελής Τσομπάνης

πηγή: https://www.news247.gr/history/h-karantina-poy-epivlithike-stin-ellada-to-1931-thymizei-kati-apo-to-simera.9083050.html?utm_source=News247_HP&utm_medium=main_topStories&utm_campaign=24MediaWidget&utm_term=Pos1

Ένοπλες Δυνάμεις: Ο Υπουργός ανάπτυξης, "άδειασε" τον ΥΕΘΑ εξαγγέλλοντας αμερικανικές φρεγάτες και ναυπηγεία Σκαραμαγκά στις ΗΠΑ - Δείτε τα BINTEO

 

Του Χρήστου Μαζανίτη

Φαίνεται ότι τις τελευταίες ημέρες διαδραματίζονται πυρετώδεις διαπραγματεύσεις και τα δεδομένα μεταβάλλονται κάθε στιγμή, ώρα με την ώρα.

Ο υπουργός Ανάπτυξης, Άδωνις Γεωργιάδης, που έχει διαχειριστεί μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό, Νίκο Παπαθανάση, το πρόγραμμα των ναυπηγείων στην Ελλάδα, έριξε χθες βόμβα μεγατόνων, αδειάζοντας τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο.

Όπως αναφέραμε στο enikos.gr, ο κος Παναγιωτόπουλος αποκάλυψε στην Βουλή ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει κλείσει καμία συμφωνία με τις ΗΠΑ για πρόγραμμα ναυπήγησης φρεγατών, εκσυγχρονισμού των ΜΕΚΟ κι ενίσχυσης με πλοία ενδιάμεσης λύσης του Πολεμικού Ναυτικού, αλλά απεναντίας υπάρχουν συζητήσεις και με την Γαλλία για το θέμα. «Όσον αφορά το πρόγραμμα των 4 φρεγατών, όχι δεν γυρίσαμε την πλάτη σε καμία Γαλλία. Το ζήτημα αυτό είναι ακόμα ανοιχτό» ανέφερε χαρακτηριστικά, για να προσθέσει εν συνεχεία «και είμαστε ανοιχτοί σε κάθε προσφορά που θα έρθει ασφαλώς και με τους Γάλλους, αλλά και με άλλους».

Μιλώντας χθες στο “2nd South East Europe & East Med” Forum, ο υπουργός Ανάπτυξης Άδωνις Γεωργιάδης έφερε τα πάνω κάτω.

Σε ερώτηση που το έγινε για το κομμάτι της αμυντικής βιομηχανίας, ο κος Γεωργιάδης ανέφερε: «το πρόγραμμα των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού βρίσκεται σε εξέλιξη, πιο πιθανό με τις ΗΠΑ κι αυτό έχει να κάνει και με το (αμερικανικό) ενδιαφέρον μέσω της ΟΝΕΧ για τα ναυπηγεία της Ελευσίνας και την προσφορά για τις εγκαταστάσεις του Σκαραμαγκά».

Ο κος Γεωργιάδης σίγουρα το τελευταίο πράγμα που θέλει είναι να εκτεθεί και δη σε ζητήματα που ο ίδιος έχει χειριστεί. Γνωρίζει ότι από την Δευτέρα ο Ειδικός Εκκαθαριστής, που έχει αναλάβει την αξιολόγηση των δύο προσφορών για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, έχει θέσει εκτός διαδικασίας την συμβολική προσφορά της ΟΝΕΧ και έχει κάνει αποδεκτή μόνο την προσφορά της δεύτερης εταιρείας, ευρωπαϊκών συμφερόντων. Μένει πλέον να αποφασιστεί εάν θα γίνει αποδεκτή από το ελληνικό δημόσιο.

Στην αναφορά του στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, παρότι γνώριζε ότι η ΟΝΕΧ είναι εκτός διαδικασίας δεν είπε το παραμικρό για τον έτερο πλειοδότη, σαν να μην υπήρξε… ποτέ!

Όμως, με την δήλωσή του, ο υπουργός Ανάπτυξης φέρεται να προεξοφλεί ότι το δημόσιο θα κηρύξει άγονο τον διαγωνισμό! Μάλιστα, εν αντιθέσει με όσα ανέφερε ο κος Παναγιωτόπουλος στην Βουλή, φαίνεται ότι η προσφορά των ΗΠΑ – που σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr έχει συνταχθεί και LOR από το ΓΕΕΘΑ και το ΠΝ, η οποία βρίσκεται στο γραφείο του υπουργού – προκρίνεται ως η πιθανότερη για την χώρα μας και η μη αναφορά στην Γαλλία σίγουρα κάτι σημαίνει.

Όμως, ο κος Γεωργιάδης δεν έμεινε σε αυτά, στην δευτερολογία του επεσήμανε ότι η Ελλάδα, μετά το πρόγραμμα αναβάθμισης των F-16 σε Viper, θα εισέλθει και στο πρόγραμμα των F-35​.

πηγή:https://www.enikos.gr/politics/754991/anatropi-o-georgiadis-exingeile-amerikanikes-fregates-kai-nafpige

Τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά - Ποιοι, σήμερα, δεν γουστάρουν το χακί και τα ντουφέκια και ξέχασαν την έλεγαν πέρυσι

Μα γιατί αλήθεια σας έκανε τόση εντύπωση το
«παρών» του Σύριζα στις αμυντικές δαπάνες; Επρόκειτο για το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Η αριστερά παγίως δεν γουστάρει το χακί και τα ντουφέκια. Όπως έλεγαν και τα παλιά τους τραγούδια, «τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα φτιάξουμε εργαλεία να δουλεύει η εργατιά». Που τα θυμήθηκα τα αντάρτικα του Πέτρου Πανδή θα αναρωτηθείτε. Αμ δεν τα θυμήθηκα εγώ, εκείνοι τα ξεθάβουν με την στάση τους.

Βέβαια πέρυσι ο Σύριζα υπερψήφισε τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού, αλλά υπάρχει εξήγηση. Το 2019 ήταν ακόμα κάτω από την επήρεια του vertigo της εκλογικής ήττας και των απόνερων του έρωτα τους με το αρβυλοφορεμένο Πάνο Καμένο, οπότε δεν ήξεραν ούτε τι έλεγαν ούτε τι έκαναν. Φέτος ξαναήρθαν στα ίσα τους. Σας θυμίζω ότι (με εξαίρεση του 2019), ο Σύριζα ως αντιπολίτευση καταψήφιζε παγίως τις αμυντικές δαπάνες από την στιγμή της γέννησης του.

Θα μου πείτε, μα είναι δυνατόν, με τον ίδιο αρχηγό, μέσα σε μια δεκαετία το κόμμα να έχει αλλάξει τρεις θέσεις; Καταψήφιση, υπερψήφιση και παρών; Προφανώς είναι, το αποδεικνύουν τα πρακτικά των ψηφοφοριών της Βουλής. Φυσικά αυτό το γαϊτανάκι δεν δείχνει σοβαρό κόμμα. Ειδικά δε η αντιπαραβολή του πέρυσι με το φέτος, μάλλον πολιτική σχιζοφρένεια αναδεικνύει. Πέρυσι που τα πράγματα ήταν σχετικά ήσυχα υπερψήφισε, φέτος που πάμε ντουγρού για πόλεμο ψηφίζει «παρών», συνοδεύοντας το από μια ρητορική που άνετα θα δικαιολογούσε σκληρή καταψήφιση.

Ας μην βαυκαλιζόμαστε επί του θέματος. Δεν υπάρχει προοπτική ενιαίου εθνικού μετώπου αν αγριέψουν πολύ τα πράγματα με τους Τούρκους. Η κυβέρνηση θα ναι μόνη της, άντε με την Φώφη που σέρνει την παράδοση του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και τον Βελόπουλο που το παίζει εθνικιστής. Η αριστερά, σε μια ακραία ελληνοτουρκική κρίση θα προσπαθήσει να επωφεληθεί κομματικά και μόνο. Πριν την κρίση θα απαιτεί σκληρή στάση, κατά την διάρκεια της θα κάνει το κορόιδο και μετά θα ζητήσει τον λόγο ανεξαρτήτως αποτελέσματος.

Αν δεν πάρουμε όπλα θα λέει ότι η δεξιά αφήνει την χώρα ανυπεράσπιστη, μόλις τα πάρουμε θα καταγγείλει την αγορά ως σκάνδαλο, αν δεν χρησιμοποιηθούν θα μιλήσει για δειλία και υποχωρητικότητα, αν χρησιμοποιηθούν θα μιλήσει για τυχοδιωκτισμό, αν χάσουμε στην αντιπαράθεση θα ζητήσει κρεμάλες κι αν κερδίσουμε θα καταγγείλει ότι έπρεπε να κερδίσουμε περισσότερα. Δεν είναι εικασίες αυτά, προκύπτουν από την στάση της και από την ερμαφρόδιτη πολιτική της επί των εθνικών θεμάτων διαχρονικά.

Οπότε το εθνικό μέτωπο θα προχωρήσει άνευ Αλεξίου Τσίπρα και τους συν αυτώ. Το πολύ-πολύ, την ώρα της εθνικής πίεσης και των μεγάλων διλημμάτων που θα διαχειριστεί ο πρωθυπουργός, να ακούγεται από Κουμουνδούρου μεριά και ο δεύτερος στίχος του άσματος «τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά, να τα φτιάξουμε τρακτέρια να οργώνει η αγροτιά». Για να μην μείνουν απ’ έξω και οι αγρότες…

πηγή:https://www.liberal.gr/apopsi/ti-ta-theloume-ta-opla-ta-kanonia-ta-spathia/343455