Η Θεσσαλονίκη «δώρο» των ναζί στο Βελιγράδι

Αποφράς ημέρα η 9η Απριλίου 1941, όταν τα γερμανικά στρατεύματα κατακτούν την πόλη (φωτογραφία) βυθίζοντας και αυτήν σε πυκνό, βαθύχρονο σκότος.



ΜΙΧΑΕΛ ΜΑΡΤΕΝΣ*

Τον Ιούνιο του 1939, η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ζούσε μια λαμπρή επίσκεψη ξένου επισήμου: Ο πρίγκιπας Παύλος και η σύζυγός του, πριγκίπισσα Ολγα της Γιουγκοσλαβίας, επισκέπτονταν το Βερολίνο. Το γερμανικό ναζιστικό καθεστώς έκανε ό,τι μπορούσε ώστε να εμφανιστεί ως άψογος οικοδεσπότης. Οι δρόμοι της γερμανικής πρωτεύουσας ήταν στολισμένες με γιουγκοσλαβικές σημαίες ενώ ο υπουργός Προπαγάνδας Γιόζεφ Γκέμπελς διέταξε το κλείσιμο όλων των καταστημάτων, των υπηρεσιών και των σχολείων για να συγκεντρωθούν πλήθη κόσμου στους δρόμους και να επευφημήσουν τους υψηλούς επισκέπτες. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονταν στο πόδι, με 30.000 άνδρες των SA να φροντίζουν για τη δημόσια τάξη.

Όλη αυτή η κινητοποίηση είχε ένα σκοπό: Ο Χίτλερ ήθελε να πείσει τον πρίγκιπα διάδοχο Παύλο να συνάψει μια στρατηγική συμμαχία με τη Γερμανία, αποβλέποντας να διασφαλίσει το νοτιοανατολικό άκρο της γερμανικής επέλασης πριν από τη μεγάλη επίθεση εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Χίτλερ ωστόσο απέτυχε στον σκοπό του. Ο αγγλόφιλος πρίγκιπας Παύλος καταφέρνει με μαεστρία να απαλλαγεί από τον εναγκαλισμό του δικτάτορα και παρά το γεγονός ότι ανταλλάσσονται πολλές φιλοφρονήσεις, οι συζητήσεις δεν καταλήγουν σε ουσιαστική συμφωνία. «Προς τα έξω» ο Χίτλερ τηρεί τα προσχήματα, αλλά σε στενό κύκλο αποκαλεί τον Παύλο μετά την αναχώρησή του έναν «πρώτης τάξεως δειλό», που θα ήταν πιο ενδεδειγμένος ως τμηματάρχης κάποιου μουσείου παρά ως επικεφαλής κράτους.

Έγγραφα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών του κρίσιμου διαστήματος Ιανουαρίου - Απριλίου 1941 (οπότε κατελήφθη από τους ναζί η Ελλάδα). Σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών Ρίμπεντροπ, ο πρίγκιπας-διάδοχος Παύλος της Γιουγκοσλαβίας τόνιζε ότι, αν η χώρα του προσχωρούσε στον Αξονα, ο ίδιος θα ανατρεπόταν. Ο Ρίμπεντροπ του απάντησε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί ακόμη και αν δεν ακολουθούσε τις παραινέσεις του Βερολίνου να ενταχθεί στον Αξονα με αντάλλαγμα τη Θεσσαλονίκη...

Το σκοτεινό σχέδιο

Αλλά ο Χίτλερ δεν το βάζει κάτω και αυξάνει την προσφορά του. Ρίχνει στο τραπέζι ένα εξαιρετικά ελκυστικό δέλεαρ για να πάρει με το μέρος του τη Γιουγκοσλαβία: προσφέρει τη Θεσσαλονίκη. Στο Βελιγράδι υπάρχει μια ομάδα Σέρβων αξιωματικών και πολιτικών που επιδιώκει –ήδη από τον Βαλκανικό Πόλεμο του 1912– να καταλάβει την πόλη, να την κερδίσει ως τρόπαιο πολέμου. Αν μετά την Ιταλία και η Γερμανία επετίθετο στην Ελλάδα, η χώρα θα κατέρρεε γρήγορα και προτού πέσει η Θεσσαλονίκη σε ιταλικά χέρια θα γινόταν σερβική. Ο Γιουγκοσλάβος δημοσιογράφος Ντανίλο Γκρέγκοριτς, ο οποίος ανέλαβε το 1941 ένα ρόλο μεσολαβητή μεταξύ Χίτλερ και πρίγκιπα Παύλου, περιέγραψε στο βιβλίο του

Εγγραφα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών του κρίσιμου διαστήματος Ιανουαρίου - Απριλίου 1941 (οπότε κατελήφθη από τους ναζί η Ελλάδα).

«Έτσι τελείωσε η Γιουγκοσλαβία», που εκδόθηκε το 1942 στα γερμανικά και στα σερβικά, τις σκέψεις που υπήρχαν τότε.

Ο Γκρέγκοριτς γράφει στο βιβλίο ότι είχε διατυπώσει το ενδιαφέρον του Βελιγραδίου για τη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του πρωθυπουργού της Γιουγκοσλαβίας Ντράγκισα Τσβέτκοβιτς ήδη από τον Ιούνιο του 1940 σε μια συνομιλία με τον Γερμανό πρέσβη στο Βελιγράδι, Βίκτορ φον Χέερεν. «Εθεσα το πρόβλημα για τα ανταποδοτικά οφέλη της Γιουγκοσλαβίας εάν εγκατέλειπε την ουδετερότητά της για να εκδηλωθεί ανοιχτά υπέρ του γερμανικού στρατοπέδου». Ο Γκρέγκοριτς είπε ότι το όφελος θα μπορούσε να είναι η Θεσσαλονίκη. Ο Φον Χέερεν είπε ότι θα μπορούσε να αναλογισθεί πώς μετά μια αναμενόμενη ήττα της Ελλάδας «θα μπορούσε η έξοδος της Γιουγκοσλαβίας στο Αιγαίο να αποτελέσει τη βάση για διαπραγματεύσεις».

Έγγραφα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών του κρίσιμου διαστήματος Ιανουαρίου - Απριλίου 1941 (οπότε κατελήφθη από τους ναζί η Ελλάδα).

Ο Γκρέγκοριτς υποστηρίζει ακόμη ότι ο πρωθυπουργός Τσβέτκοβιτς τον έστειλε να βολιδοσκοπήσει τους Γερμανούς λέγοντας: «Για τη Θεσσαλονίκη θα ταχθούμε ανοιχτά με το αντιβρετανικό μπλοκ». Αν αυτά τα λόγια όντως ειπώθηκαν ουδείς γνωρίζει, γεγονός είναι πάντως πως ο Γκρέγκοριτς ταξίδεψε και τον Νοέμβριο του 1940 σε ένα από πολλά ταξίδια διαμεσολάβησης στο Βερολίνο. Οι συνομιλίες του άφησαν ίχνη στα γερμανικά αρχεία.

Σύμφωνα με τα γερμανικά έγγραφα που βρίσκονται στο πολιτικό αρχείο του υπουργείου Εξωτερικών, ο Γκρέγκοριτς έγινε δεκτός από τον υπουργό Εξωτερικών του Χίτλερ, Γιόακιμ φον Ρίμπεντροπ. Στο Βελιγράδι είχε ξεκινήσει, το αργότερο μετά την ιταλική επίθεση στην Ελλάδα, μια ζωηρή συζήτηση για το ενδεχόμενο να γίνει η Θεσσαλονίκη μια γιουγκοσλαβική πόλη. Τον Νοέμβριο του 1940 σε έκθεση του Γερμανού πρέσβη στο Βελιγράδι αναφέρεται ότι στη Γιουγκοσλαβία «παίζουν με την ιδέα τελευταία σε σοβαρούς πολιτικούς κύκλους ότι θα γίνει δυνατόν με την κατάρρευση της Ελλάδας να καταληφθεί η Θεσσαλονίκη (σ.σ. από τη Γιουγκοσλαβία)».

Έγγραφα του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών του κρίσιμου διαστήματος Ιανουαρίου - Απριλίου 1941 (οπότε κατελήφθη από τους ναζί η Ελλάδα).

Ο πρέσβης Φον Χέερεν αναφέρει στις 14 Νοεμβρίου του 1940: «Το ξέσπασμα του ιταλοελληνικού πολέμου με τον οποίο, όπως νομίζουν εδώ, επανατίθεται το ζήτημα της μελλοντικής εδαφικής διαμόρφωσης της Ελλάδας, ξαναζωντάνεψε σε σερβικούς κύκλους, πριν από όλα στις ένοπλες δυνάμεις, την παλιά σερβική επιθυμία για μια ελεύθερη πρόσβαση στο Αιγαίο μέσω της Θεσσαλονίκης...».

Σε έγγραφο που διαβαθμιζόταν ως «απόρρητο έγγραφο του Ράιχ» γίνεται αναφορά στον στρατιωτικό ακόλουθο της Γιουγκοσλαβίας Βλαντίμιρ Βάουχνικ, ο οποίος είπε σε Γερμανό αξιωματικό πως το Βελιγράδι «προβληματίζεται αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, για την οποία ενδιαφέρεται πάρα πολύ. Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου της Γιουγκοσλαυίας που αποχώρησε πρόσφατα, ένας καλός και στοχοπροσηλωμένος στρατιώτης, ασχολείτο διαρκώς με την ιδέα ότι η Γιουγκοσλαυία θα μπορούσε με τη βοήθεια και τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας να αποκτήσει τη Θεσσαλονίκη... Η προσωπική του άποψη, ωστόσο, είναι ότι αν η Γερμανία εισβάλει με τη Βουλγαρία στη Θράκη, θα μπορούσε να εισβάλει η ίδια (σ.σ. στη Θεσσαλονίκη)»...

«Σκέτη προδοσία στην Ελλάδα»

Στα απομνημονεύματά του, που εκδόθηκαν το 1963 στο Μπουένος Αϊρες, ο Βλαντίμιρ Βάουχνικ παραθέτει τελείως διαφορετικά τα γεγονότα. Αφενός δεν αμφισβητεί ότι γίνονταν διαπραγματεύσεις για τη Θεσσαλονίκη. Υποστηρίζει, ωστόσο, ότι «στα τέλη Νοεμβρίου ή στις αρχές Δεκεμβρίου» του 1940 έλαβε ένα τηλεγράφημα από το υπουργείο Πολέμου του Βελιγραδίου, στο οποίο του επισημαινόταν ο κίνδυνος να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια της Ιταλίας ή της Βουλγαρίας. «Μου δόθηκαν οδηγίες λοιπόν να έρθω σε επαφή αμέσως με τις εξέχουσες προσωπικότητες του Γ΄ Ράιχ και να βολιδοσκοπήσω αν το Γ΄ Ράιχ θα μπορούσε να επιβάλει –δρώντας ως μεσολαβητής ή απευθείας– ώστε η Θεσσαλονίκη να γίνει γιουγκοσλαβική».

Στη νοτιοαμερικανική εξορία, ο Βάουχνικ υποστηρίζει ότι ο ίδιος ήταν πάντα αντίθετος σε ένα τέτοιο σχέδιο, όπως εξάλλου και ο αρχηγός της διπλωματικής αποστολής, Ιβο Αντριτς (ο μετέπειτα κάτοχος του βραβείου Νομπέλ Λογοτεχνίας). «Ρώτησα τον επιτετραμμένο μας στο Βερολίνο δρ Αντριτς αν του ήταν γνωστές κάποιες προθέσεις της γιουγκοσλαβικής κυβέρνησης αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, πράγμα που αρνήθηκε κατηγορηματικά, υποστηρίζοντας κάτι που ανταποκρινόταν και στη δική μου θέση, ότι κάθε ενέργεια σε σχέση με τη Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να χαρακτηρισθεί σαν μη φιλική, σαν σκέτη προδοσία στην Ελλάδα».

Η γερμανική πρεσβεία αποτυπώνει αναφορές στον γιουγκοσλαβικό Τύπο, όπου γίνεται λόγος για πραξικόπημα «ενός ισχυρού άνδρα» εάν ο πρίγκιπας-διάδοχος ακολουθούσε τις «συμβουλές» του Βερολίνου.

Ωστόσο, τα γερμανικά έγγραφα του 1941 μιλούν μια διαφορετική γλώσσα σε σχέση με τα απομνημονεύματά του. Η γερμανική πρεσβεία αναφέρει ότι το πρόβλημα «της προσάρτησης της Θεσσαλονίκης στη Γιουγκοσλαβία εξακολουθεί να συζητείται εντατικά στο Βελιγράδι. Σε σχέση με το ζήτημα αυτό τονίζεται από Γιουγκοσλάβους ειδικούς ότι ο πληθυσμός που κατοικεί στα σύνορα ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και στα σημερινά σύνορα της Γιουγκοσλαβίας είναι σλαβικής καταγωγής και έχει απλώς εξελληνισθεί. Θα χρειαστεί λίγος χρόνος για να βγουν και πάλι τα σλαβικά στοιχεία στην επιφάνεια». Ομως οι Κροάτες είναι αντίθετοι, όπως έχει μάθει η γερμανική πρεσβεία: «Οι Κροάτες απορρίπτουν κατά βάση ό,τι θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση των Σέρβων...».

Ο υφυπουργός Φον Βαϊτσέκερ (ο γιος του οποίου έγινε αργότερα πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας) καταγράφει στις 3 Δεκεμβρίου του 1940 σε σημειώσεις του τι ακριβώς προσφέρει ο Χίτλερ στη Γιουγκοσλαβία: «Η Θεσσαλονίκη δωρεάν, διαφορετικά να μείνουμε εκτός αντιπαράθεσης, μονάχα μια μικρή προδοσία στην Ελλάδα και έτσι έμμεσα πατάμε και τη Βρετανία». Τον Ιανουάριο ο Βαϊτσέκερ επιστρέφει στα, εν τω μεταξύ περαιτέρω επεξεργασμένα, σχέδια για τον κατατεμαχισμό της Ελλάδας: «Στους Βούλγαρους υποσχεθήκαμε την έξοδο στο Αιγαίο ανάμεσα στον Στρυμώνα και στον Εβρο αν συμμετάσχουν στον άξονα... Τελικά θα πρέπει να εξυπηρετήσουμε και τους Σέρβους με τη Θεσσαλονίκη, για να τους μπουκώσουμε με κάτι».

Οι Βούλγαροι πράγματι είχαν στρέψει προσωρινά τη ματιά τους στη Θεσσαλονίκη. Ο Βούλγαρος πρέσβης στο Βερολίνο, Παρβάν Ντραγκάνοφ, δηλώνει τελικά ικανοποιημένος με τη Θράκη. Παρ’ όλα αυτά, παρακαλεί το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών το 1940 να μην υποσχεθεί τη Θεσσαλονίκη αμέσως και άνευ όρων, αλλά «υπό προϋποθέσεις κατά τη “σύνταξη του τελικού απολογισμού” και σαν ανταμοιβή για καλή συμπεριφορά». Ο Γιουγκοσλάβος διάδοχος Παύλος διστάζει, αλλά τον Μάρτιο του 1941 σπάει η παρατεταμένη αντίδρασή του. Μέσω του Γκρέγκοριτς συμφωνείται μια συνάντηση με τον Χίτλερ στο Μπερχτεσγκάντεν.

Γερμανικές δυνάμεις κινούνται προς τον Λευκό Πύργο. Η εκχώρηση της Θεσσαλονίκης στη Γιουγκοσλαβία έμεινε στα χαρτιά.

«H Γερμανία θα υποσχεθεί και γραπτώς την πόλη με μυστικό έγγραφο»

Ο υπουργός Φον Ρίμπεντροπ ενημερώνει τον πρέσβη Φον Χέερεν στο Βελιγράδι με τηλεγράφημα για την εξέλιξη: Ο Χίτλερ είπε στον πρίγκιπα διάδοχο ότι η Αγγλία έχει ήδη χάσει τον πόλεμο και είναι ώρα για όλες τις χώρες της Ευρώπης να προσαρμοσθούν στη νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Καθώς η κατάρρευση της Ελλάδας είναι απλά θέμα χρόνου, προσφέρεται στη Γιουγκοσλαβία μια μοναδική ευκαιρία, με την έγκαιρη προσέγγιση στον άξονα, να διασφαλίσει την επί μακρόν χρόνο πρόσβαση στο Αιγαίο. «Η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να κρατήσει τις θέσεις της στη Θεσσαλονίκη και τα γερμανικά στρατεύματα θα αποσυρθούν κάποια μέρα από τα Βαλκάνια. Αν η Γιουγκοσλαβία δεν έχει διασφαλίσει εγκαίρως τις απαιτήσεις της διαρέχει τον κίνδυνο να αντικρύσει μια τρίτη δύναμη να αναπτύσσεται στο Αιγαίο», συνοψίζει ο Ρίμπεντροπ τα λόγια του Χίτλερ.

Ο τελευταίος υπόσχεται ότι η Γερμανία θα φροντίσει να πέσει η Θεσσαλονίκη στα χέρια της Γιουγκοσλαβίας. Ο πρίγκιπας Παύλος απαντάει ότι η λήψη μιας τέτοιας απόφασης του πέφτει πολύ δύσκολη, αναφέρει την καταγωγή της γυναίκας του και την προσωπική του συμπάθεια για την Αγγλία. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, θέλει τη Θεσσαλονίκη. Για να ενισχύσει τις δεσμεύσεις του Χίτλερ, ο Ρίμπεντροπ στέλνει τηλεγράφημα στις 9 Μαρτίου στον Φον Χέερεν (σημειώνοντας) ότι η Γερμανία είναι έτοιμη να υποσχεθεί και γραπτώς την κατοχή της πόλης με μυστικό έγγραφο... Στις 17 Μαρτίου ο Φον Χέερεν στέλνει εξαιρετικά επείγον τηλεγράφημα (άκρως απόρρητο) απάντησης ότι η Γιουγκοσλαβία συμφώνησε στην προσχώρησή της στον άξονα. Κατόπιν τούτου στο Βελιγράδι δίνουν μεγάλη αξία σε ένα συμβατικό κείμενο με την ακριβή διατύπωση ότι για τη «νέα ρύθμιση» των συνόρων στα Βαλκάνια «θα ληφθεί υπ’ όψιν το ενδιαφέρον της Γιουγκοσλαβίας σε μια σύνδεση της επικράτειάς της με το Αιγαίο Πέλαγος και τη διεύρυνση της κυριαρχίας της στην πόλη και στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης».

Σε μια επίσης απόρρητη απάντηση το Βερολίνο επαναλαμβάνει ακριβώς αυτό το λεξιλόγιο, εκπληρώνοντας την επιθυμία του Βελιγραδίου. Ο Χίτλερ διαβεβαιώνει ακόμη τη Γιουγκοσλαβία ότι δεν θα ζητήσει δικαιώματα διέλευσης για τις δυνάμεις του ούτε και υποχρέωση στρατιωτικής συνδρομής. Αυτές είναι πολύ μεγαλύτερες παραχωρήσεις από εκείνες που έχουν πετύχει γι’ αυτές η Ουγγαρία, η Ρουμανία, η Σλοβακία και η Βουλγαρία όταν προσχώρησαν στον άξονα. Αν το δει κανείς βραχυπρόθεσμα, η Γιουγκοσλαβία διαπραγματεύθηκε επιτυχημένα. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, βρέθηκε καθ’ οδόν προς τη συνενοχή της εγκληματικής γερμανοϊταλικής πολιτικής, όπως σημειώνει ο Φον Βαϊτσέκερ με ημερομηνία 25 Μαρτίου 1941: «Σημαντικό είναι μόνο η ντροπή της Γιουγκοσλαυίας σε ό,τι αφορά την ίδια που της υποσχόμαστε μυστικά τη Θεσσαλονίκη, δηλαδή ένα τμήμα του εδάφους τού μέχρι σήμερα συμμάχου της».

Η προσχώρηση της Γιουγκοσλαβίας στον άξονα υπογράφεται στις 25 Μαρτίου 1941 στο ανάκτορο Μπελβεντέρε της Βιέννης. Η συνθήκη ισχύει ένα 48ωρο. Τη νύχτα της 26ης προς 27η Μαρτίου 1941, μια ομάδα Σέρβων αξιωματικών κάνει πραξικόπημα με βρετανική υποστήριξη ενάντια τον πρίγκιπα διάδοχο Παύλο... Οταν ο Χίτλερ μαθαίνει την είδηση εκδηλώνει ένα από τα γνωστά ξεσπάσματά του και διατάζει, λίγες ώρες αργότερα, την καταστροφή όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Γιουγκοσλαβίας, στην οποία δεν θα έπρεπε να επιτεθεί... Το τι συνέβη στη συνέχεια είναι ευρέως γνωστό.

• Πρόκειται για αποσπάσματα από το βιβλίο «Ιβο Αντριτς. Μια ευρωπαϊκή ζωή» του Μίχαελ Μάρτενς, που θα κυκλοφορήσει σύντομα στη Γερμανία. Ο συγγραφέας χρησιμοποίησε πλήθος γερμανικών και σερβικών αρχείων.

*Συντάκτης του κειμένου είναι ο δημοσιογράφος Μίχαελ Μάρτενς. Εκ παραδρομής στο κείμενο της έντυπης έκδοσης της «Καθημερινής» μπήκε το όνομα του συντάκτη Τάσου Τέλλογλου.

πηγή:http://www.kathimerini.gr/1008014/gallery/epikairothta/ellada/h-8essalonikh-dwro-twn-nazi-sto-veligradi

Τα μυστικά των αναδρομικών και όλο το παρασκήνιο στο ΣτΕ

Οι εισηγήσεις για πλήρη δικαίωση των δηµοσίων υπαλλήλων και οι φόβοι για δηµοσιονοµικό εκτροχιασµό λόγω των τεράστιων ποσών

Mπορούν οι δικαστές να ξεπεράσουν τον «σκόπελο» της προηγούµενης απόφασης της Ολοµέλειας (2287/2015) του ΣτΕ, η οποία έκρινε αντισυνταγµατικές τις περικοπές που έγιναν µε νόµο του 2012 στις συντάξεις; Μπορούν να αντιµετωπίσουν διαφορετικά τους συνταξιούχους και τους εν ενεργεία δηµοσίους υπαλλήλους; Πώς θα υπερβούν τις σκέψεις που έκαναν οι συνάδελφοί τους του ΣΤ’ Τµήµατος, σε µείζονα σύνθεση (µε µόνο µία µειοψηφία), οι οποίοι κατέληξαν ότι η πλήρης κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και του επιδόµατος αδείας είναι αντισυνταγµατική και υπερβαίνει το αναγκαίο µέτρο;

Αυτά είναι µερικά από τα ερωτήµατα που ακούγονταν στην αίθουσα της Ολοµέλειας του ΣτΕ την Παρασκευή, µέχρι να ανέβουν στην έδρα οι ανώτατοι δικαστές. Μετά τη συζήτηση και την αντιπαράθεση των επιχειρηµάτων µεταξύ του ελληνικού ∆ηµοσίου και των νοµικών παραστατών των δικαστικών υπαλλήλων που προσέφυγαν στη ∆ικαιοσύνη, ακουγόταν στις ίδιες συζητήσεις και η άλλη άποψη: Λόγοι δηµοσίου συµφέροντος, αλλά και διαφορετικής αντιµετώπισης των απόµαχων της εργασίας και των εν ενεργεία υπαλλήλων, είναι πιθανό να αποτρέψουν µία θετική για τους προσφεύγοντες απόφαση, που δεν είναι άλλη από το να χαρακτηριστεί η πλήρης κατάργηση των δώρων αντίθετη στο Σύνταγµα.

Και αυτό γιατί, όπως έλεγαν -αφού είχαν ακούσει τους νοµικούς παραστάτες του ∆ηµοσίου-, το δηµοσιονοµικό κόστος σε περίπτωση αναδροµικής εφαρµογής (σ.σ.: από το 2013) µπορεί να φθάσει τα 3,9 δισ. ευρώ, τινάζοντας στον αέρα όχι µόνο τον κρατικό προϋπολογισµό αλλά και τη δέσµευση έναντι των Ευρωπαίων εταίρων για πρωτογενή πλεονάσµατα 3,5% µέχρι το 2022. Ακόµη ένα επιχείρηµα που ακούστηκε σχετίζεται µε την οικονοµική δύναµη που έχει ένας συνταξιούχος, του οποίου τα εισοδήµατα είναι χαµηλότερα από εκείνα των εν ενεργεία δηµοσίων υπαλλήλων.

Αυτές οι σκέψεις, οι οποίες «ταλανίζουν» τους νοµικούς, αποτελούν σκέψεις και των ανώτατων δικαστών, όπως άλλωστε εκφράστηκαν και µέσα από την απόφαση του ΣΤ’ Τµήµατος, µε έξι µέλη να έχουν τη γνώµη ότι οι περικοπές του Ν. 4093/2012 είναι αντισυνταγµατικές και ένα µέλος να έχει τη γνώµη ότι το µέτρο είναι πρόσφορο και αναγκαίο για το δηµόσιο συµφέρον και τη δηµοσιονοµική προσαρµογή της χώρας. Οι δικαστές θα αρχίσουν να σχηµατίζουν άποψη για το µείζον αυτό οικονοµικό αλλά και κοινωνικό θέµα αµέσως µόλις πάρουν στα χέρια τους τα υποµνήµατα των δύο πλευρών και συµπληρωθεί ο φάκελος, τον οποίο θα εξετάσουν στη συνέχεια στις διασκέψεις τους.

Με οδηγό το 2015

Η πλειονότητα των δικαστών συµµετέχει, άλλωστε, και στην Ολοµέλεια που θα κρίνει τη συνταγµατικότητα ή µη των διατάξεων του νόµου Κατρούγκαλου, ενώ πολλοί εξ αυτών συµµετείχαν και στην Ολοµέλεια του 2015, που έκρινε αντισυνταγµατικές τις περικοπές των συνταξιούχων, µε περιορισµένη όµως αναδροµικότητα, για λόγους δηµοσίου συµφέροντος.

Σε αυτά τα χνάρια πιστεύουν οι νοµικοί ότι θα πατήσουν εκ νέου οι ανώτατοι δικαστές (σ.σ.: εάν τελικά κρίνουν τις περικοπές αντίθετες στο Σύνταγµα), περιορίζοντας το δικαίωµα για αναδροµικά µόνο σε όσους εν ενεργεία δηµοσίους υπαλλήλους έχουν καταθέσει αγωγές, ενώ για τους υπολοίπους η απόφαση θα έχει ισχύ από την ηµέρα της έκδοσής της και µετά.

Σε αυτήν την περίπτωση το κόστος δεν είναι µεγάλο, όπως εκτιµούν οι δικηγόροι των προσφευγόντων, χωρίς ωστόσο να µπορεί να εκτιµηθεί ο αριθµός των προσφυγών που έχουν ασκηθεί και συνεπώς το ύψος των αναδροµικών. ∆εύτερο ενδεχόµενο είναι µια συνολική αποδοχή των προσφυγών, χωρίς περιορισµένη αναδροµικότητα, δηλαδή επιστροφή των δώρων και των επιδοµάτων αδείας από την 1η Ιανουαρίου του 2013, γεγονός που θα σήµανε συναγερµό στο οικονοµικό επιτελείο αλλά και στην κυβέρνηση. Το τρίτο σενάριο δεν είναι άλλο από την απόρριψη των προσφυγών, για λόγους δηµοσίου συµφέροντος, οι οποίοι συνδέονται µε την οικονοµική πορεία της χώρας.

Όπλο του ∆ηµοσίου, στα στοιχεία που έχει δώσει κατά καιρούς στη δηµοσιότητα, δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι η εξοικονόµηση από τις περικοπές στους συνταξιούχους ήταν 250 εκατ. ευρώ, ενώ από την πλήρη κατάργηση των δώρων των ενεργεία υπαλλήλων 450 εκατ. ευρώ, δηλαδή σχεδόν διπλάσια.

Μάλιστα, οι νοµικοί παραστάτες του ∆ηµοσίου είπαν ότι σε περίπτωση που η προσφυγή των υπαλλήλων γίνει δεκτή, αυτό σηµαίνει ένα κονδύλι 700 εκατ. ευρώ κατ’ έτος για τα δηµόσια ταµεία. Αµεση συνέπεια, όπως σηµείωσαν, θα είναι η αύξηση της φορολογίας ή η περικοπή δαπανών της γενικής κυβέρνησης.

«Εάν το χρέος δεν καταστεί βιώσιµο, η χώρα θα αναγκαστεί να πάει σε νέο πρόγραµµα ή να χρεοκοπήσει» σηµείωσαν χαρακτηριστικά. Η κρίσιµη απόφαση ανήκει και πάλι στους δικαστές του Συµβουλίου της Επικρατείας, οι οποίοι καλούνται για ακόµη µια φορά να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά της οικονοµικής κρίσης.

πηγή:https://www.ethnos.gr/oikonomia/19366_ta-mystika-ton-anadromikon-kai-olo-paraskinio-sto-ste

Πώς θα "κλειδώσουν" την επιστροφή αναδρομικών οι εν ενεργεία Δημόσιοι υπάλληλοι και οι συνταξιούχοι!!

Έχοντας ως «πιλότο» την πρόσφατης ετυμηγορίας του ΣΤ’ Τμήματος του Συμβουλίου του Επικρατείας και η εν αναμονή της τελεσίδικης απόφασης της Ολομέλειας του ΣτΕ, που αναμένεται να εκδοθεί σε δύο μήνες, πάνω από 500.000 εν ενεργεία δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να «κλειδώσουν» την διεκδίκηση αναδρομικών που απορρέουν από την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού τους.

Η ΑΔΕΔΥ έχει δώσει σαφείς εντολές για τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν οι εν ενεργεία δημόσιοι υπάλληλοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα, προκειμένου να κατοχυρώσουν τη διεκδίκηση αναδρομικών. Το βασικό εξ΄αυτών των βημάτων, είναι η κατάθεση ατομικής μέχρι τις 15 Μαρτίου 2019 ή το αργότερο στα τέλη Μαρτίου, χρόνος που εκτιμάται ότι θα απαιτηθεί για να δημοσιευθεί η σχετική απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ. 

Η κατάθεση ατομικής αγωγής εντός του επόμενου διμήνου αποτελεί την πρόταση-γνωμοδότηση της νομικής υπηρεσίας της ΑΔΕΔΥ προς τους υπαλλήλους και αποσκοπεί στο εξής: να κατοχυρώσουν τους υπαλλήλους από μια ενδεχόμενη απόφαση της Ολομέλειας, που θα αποκλείει από τα αναδρομικά όσους δεν έχουν ασκήσει ένδικα μέσα μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης της απόφασης.

Η νομική υπηρεσία της ΑΔΕΔΥ, μάλιστα, συστήνει στις αγωγές αυτές ότι θα πρέπει να διεκδικηθούν, ανεξαρτήτως διετούς παραγραφής που ορίζει ο σχετικός νόμος, όλα τα δώρα, όλων των ετών από 1-1-2013 και εφεξής.

Με αφορμή τη χθεσινή συζήτηση στην Ολομέλεια του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητας της κατάργησης των «κομμένων» δώρων και την επιστροφή αναδρομικών, η ΑΔΕΔΥ εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία προσδιορίζει εκ νέου την ανακοίνωση της απόφασης το επόμενο δίμηνο. Χαρακτηριστικά αναφέρει πως «οι αποφάσεις του ΣτΕ δημοσιεύονται σε χρόνο τεσσάρων έως έξι μηνών. Αν, όμως, κρίνουμε από την ταχύτητα με την οποία προσδιορίστηκε η δίκη στην ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ του ΣτΕ, φαίνεται ότι ο χρόνος δημοσίευσης θα είναι συντομότερος και εντός των πλαισίων που η νομική γνωμοδότηση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. προσδιόρισε».

Ο αντίκτυπος στους συνταξιούχους

Αξίζει να σημειωθεί ότι η απόφαση θα έχει έμμεσο αντίκτυπο και στον δικαστικό αγώνα που κάνουν οι συνταξιούχοι, που επίσης διεκδικούν αναδρομικά από τις περικοπές που έγιναν βάσει των νόμων 4051 και 4093 του 2012. Οι συνταξιούχοι, ως γνωστόν, έχουν στα χέρια τους την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (10/6/2015), που έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές στις συντάξεις τους (και την κατάργηση των δώρων) και αναφέρει ότι πρέπει να επιστραφούν τα ανάλογα αναδρομικά.

πηγή:https://www.sofokleousin.gr/dy-pos-tha-kleidosoun-tin-epistrofi-anadromikon

Η Κυβέρνηση παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη!!

Με παραπληροφόρηση, επίκληση «δημοσιονομικών κινδύνων»

και …ύμνους στους μνημονιακούς νόμους,

επιχειρεί να επηρεάσει την κρίση των Δικαστών του ΣτΕ!!

Ιδού το κείμενο!

Η ΕΝΥΠΕΚΚ με την από 31-1-2019 ανακοίνωσή της, μετά την επιτυχημένη Συνέντευξη Τύπου έξι (6) κορυφαίων επιστημόνων, ειδικών στο Ασφαλιστικό και το Εργατικό Δίκαιο, κάλεσε κυβέρνηση και δανειστές να μείνουν μακριά από τη Δικαιοσύνη, ενόψει του ότι βρισκόμαστε μπροστά σε σημαντικές δικαστικές εξελίξεις.

Ειδικότερα, στις 4-10-2017 εκδικάστηκαν οι προσφυγές συνταξιούχων κατά των περικοπών τού «Νόμου Κατρούγκαλου» (ν.4387/2016) κι ενώ έχουν παρέλθει 15 ολόκληροι μήνες, δεν έχουν ακόμη εκδοθεί αποφάσεις!!

Να σημειώσουμε ότι στις 16-5-2018 παραιτήθηκε ο πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ κ.Ν.Σακελλαρίου υπαινισσόμενος παρεμβάσεις στο έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφορικά με τον άνω νόμο.

Εξάλλου στις 23-1-2019 ενώπιον της Επιτροπής Συμμόρφωσης του ΣτΕ κλήθηκε η κυβέρνηση (Υπουργός Οικονομικών) να δώσει εξηγήσεις αναφορικά με τη ΜΗ καταβολή εκ μέρους τού κράτους των αναδρομικών στους συνταξιούχους και τη ΜΗ συμμόρφωσή προς το διατακτικό των υπ’αριθ. 2228-2290/2015 αποφάσεων της Ολομέλειας του ΣτΕ.

Τέλος, χθες 1-2-2019 εκδικάστηκαν δέκα (10) αναιρέσεις του Δημοσίου κατά των υπ’αριθ. 2226-2235/2018 αντίστοιχα αποφάσεων του ΣΤ’ Τμήματος του ΣτΕ, οι οποίες είχαν δικαιώσει δημοσίους υπαλλήλους που διεκδικούσαν την αναδρομική και εφεξής καταβολή των παρακρατηθέντων Δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων και του επιδόματος αδείας.

Στη χθεσινή ακροαματική διαδικασία της Ολομέλειας του ΣτΕ, η κυβέρνηση δια του υπουργείου Οικονομικών/ΓΛΚ προσκόμισε το υπ’αριθ.πρωτ. 2/1927/ΔΕΠ/25-1-2019 έγγραφο «απόψεων», με το οποίο επικαλέστηκε (προεχόντως) στοιχεία δημοσιονομικού χαρακτήρα, κατέθεσε πίνακες των προηγουμένων μνημονιακών κυβερνήσεων και τάχθηκε υπέρ των μνημονιακών περικοπών στους μισθούς και υπέρ της κατάργησης των Δώρων στους δημοσίους υπαλλήλους!

Είναι απαράδεκτο για μία κυβέρνηση, που είχε υποσχεθεί την κατάργηση των Μνημονίων και την αποκατάταση των αδικιών, σήμερα να υποβάλλει έγγραφα σαν κι αυτό προς το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, όπου, αντί να παραθέτει νομικά επιχειρήματα, προβάλλει …«δημοσιονομικούς κινδύνους» επικαλούμενη στοιχεία που ΔΕΝ αφορούν την ουσία τού ζητήματος που απασχολεί το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.

Με τέτοιο περιεχόμενο, πρόκειται για ένα έγγραφο που ουσιαστικά επιχειρεί παρέμβαση στη Δικαιοσύνη και αποπειράται να επηρεάσει τους Δικαστές να μην εκδίδουν …επικίνδυνες για τα δημοσιονομικά τής χώρας αποφάσεις.

Είναι ντροπή όσοι ψήφισαν Μνημόνια, λεηλάτησαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία, αύξησαν το χρέος της πατρίδας, υποθήκευσαν ακόμη και την πολιτιστική κληρονομιά μας στους δανειστές, οδήγησαν τους νέους μας σε μετανάστευση όπως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αύξησαν την ανεργία, οδήγησαν συνανθρώπους μας σε αυτοκτονίες, εκατομμύρια οικογένειες σε απόγνωση και έσυραν έναν ολόκληρο λαό στη φτώχεια και την ανέχεια…, να κόπτονται ΤΩΡΑ μόνο για  …ενδεχόμενο «δημοσιονομικό κίνδυνο» που θα επιφέρει η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη!

Μοναδική τους δικαιολογία μπορεί να είναι ο φόβος που θα τους επιπλήξουν οι δανειστές!!

Τους   ….συμπονούμε!!

Αλλά θα προτιμήσουμε τον δρόμο της συνέπειας, της ενημέρωσης, του δίκιου και της αλήθειας!

Η ΕΝΥΠΕΚΚ αποκαλύπτει σήμερα το απαράδεκτο αυτό έγγραφο που απέστειλε η κυβέρνηση στις 25-1-2019 προς το ΣτΕ ενόψει της χθεσινής εκδίκασης των άνω αναιρέσεων.

Ιδού το έγγραφο!

 ΑΠΟΨΕΙΣ ΥΠ ΟΙΚ ΣΤΟ ΣΤΕ 1-2-2019

Επίτιμος Α/ΓΕΕΘΑ Β. Κωσταράκος : Βαθειά πολιτική πράξη η κατάργηση διακριτικών από τις στολές των Ενόπλων Δυνάμεων

Mikhail Kostarakos

5 ώρες · 

H κατάργηση διακριτικών από τις στολές των Ενόπλων Δυνάμεων είναι μια βαθειά πολιτική πράξη.

Πριν τρεις ημέρες με διαταγή του πρώην ΑΓΕΕΘΑ Ναύαρχου Αποστολάκη που υπογράφτηκε στις 11 Ιανουαρίου 2019, υλοποιήθηκε η πιο πρόσφατη πράξη (ίσως όχι η τελευταία) της σχεδιασμένης από το ΣΥΡΙΖΑ απαξίωσης των ΕΔ: Αποκαθήλωση συμβόλων που θεσμοθέτησαν οι προηγούμενες πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες . Μία συνειδητή προσπάθεια καταπολέμησης της ατομικής διαφοροποίησης των στελεχών αλλά και της δημιουργίας πνεύματος Μονάδος (esprit de corps). Με την τελευταία διαταγή λοιπόν του απερχόμενου ΑΓΕΕΘΑ, καταργήθηκαν το διακλαδικό διακριτικό των Δυνάμεων Αεραμύνης των ΕΔ καθώς και το διακριτικό των ειδικά εκπαιδευμένων τμημάτων “Εγγύς Προστασίας”(CLOSE PROTECTION TEAMS).

Η διαδικασία απαξίωσης άρχισε λίγες μέρες με την ανάληψη των καθηκόντων του Ναυάρχου σαν ΑΓΕΕΘΑ τον Νοέμβριο του 2015 με την κατάργηση εσωτερικών διακριτικών υπηρεσίας σε διάφορα τμήματα του Επιτελείου του. Αν αυτό ήταν εσωτερικό θέμα του ΓΕΕΘΑ η κατάργηση του Εθνοσήμου της χώρας με τη λέξη «ΕΛΛΑΣ» με την ίδια διαταγή από όλες τις στολές όλων των Κλάδων , ήταν μια σημαντική ενέργεια. Ο στόχος κατά τη γνώμη μου ήταν να χτυπηθεί η κυβέρνηση Σαμαρά ( ΥΕΘΑ ο κ. Αβραμόπουλος) που το είχε θεσπίσει, με επίσημη δικαιολογία την « αποφυγή υπερβολών στην εμφάνιση του στρατιωτικού προσωπικού».

Η κατάργηση του Εθνοσήμου ήταν μια ξεκάθαρη αντιπατριωτική πράξη η οποία αν γινόταν σε οποιαδήποτε χώρα εκτός από την ξεχαρβαλωμένη από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ Ελλάδα θα έφερνε αποστρατείες ή παραιτήσεις. Το εθνόσημο, εφόσον προβλεφθεί δεν μπορεί να αφαιρεθεί από τη στολή των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Η αντικατάσταση από την ελληνική σημαία είναι άσχετη με το γεγονός. Το εθνόσημο δεν αντικαθίσταται με τίποτα. Μπορεί να συνυπάρχει με τη σημαία στις στολές. Η αφαίρεση του εθνοσήμου κατά τη γνώμη μου είναι προσβολή στο Έθνος. Μόνο οι έφεδροι αγνόησαν τη «διαταγή» αυτή και συνέχισαν να φέρουν υπερήφανα το Εθνόσημο. Ο κ. Καμμενος δεν πήρε χαμπάρι από την διαταγή του υφιστάμενου του ΑΓΕΕΘΑ (ή σιωπηλά την επικρότησε) αυτού που τώρα δηλώνει υπερήφανα ότι «εμπιστεύεται», και δεν πήρε θέση.

Στη συνέχεια έγινε προσπάθεια από τους τοποτηρητές του ΣΥΡΙΖΑ εντός του ΥΠΕΘΑ, να καταργήσουν τα προαιρετικά διακριτικά των Προστατών Αγίων των Κλάδων (Αγ. Γεώργιος, Αγ. Νικόλαος, Αρχάγγελος Μιχαήλ κλπ.) για τα οποία είχε λυσσαλέα αντιδράσει από την αρχή ο «κομματικός» ΣΥΡΙΖΑ και Το Ποτάμι. Τα διακριτικά ήταν προαιρετικά για τα στελέχη και μόνο για τις στολές εκστρατείας αλλά η κατάργηση ήταν απαίτηση της ηγεσίας και των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τότε ΥΕΘΑ κ. Καμμένος αποφάσισε να μην εκτελέσει τη διαταγή του υφιστάμενου του ΑΓΕΕΘΑ και συνέχισε να τα φέρει και μάλιστα να αισθάνεται υπερήφανος για τη μικρή «αταξία» του. Ο ίδιος καλούσε τα στελέχη να φέρουν στην στολή τους, τα διακριτικά με τη μορφή του Αγίου προστάτη του Όπλου τους, προκαλώντας την συνεχιζόμενη λυσσαλέα αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και του Ποταμιού. Το μεγαλύτερο μέρος των ΕΔ στη καθημερινότητα του, ακολούθησε τον κ. Υπουργό στη «ανταρσία» του απέναντι στο «βαθύ» ΣΥΡΙΖΑ και τον ΑΓΕΕΘΑ, και συνέχισε να φέρει τα διακριτικά μέχρι σήμερα.

Τώρα ήρθε η σειρά του διακλαδικού διακριτικού αεράμυνας και του διακριτικού τμημάτων «εγγύς προστασίας». Η τελευταία αυτή απόφαση του πρώην ΑΓΕΕΘΑ Αποστολάκη είναι σημαντική γιατί δείχνει την άγνοια του γύρω από τη στρατιωτική δεοντολογία και πρακτική. (Δεν μαθαίνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις στα πολιτικά/υπουργικά γραφεία και στους διαδρόμους, κύριε Υπουργέ. Χρειάζεται μελέτη, σπουδές και πετυχημένη υπηρεσία σε πολλές κλαδικές και διακλαδικές θέσεις Μονάδων και Επιτελείων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Και αυτά δυστυχώς τα παραλείψατε στη καριέρα σας). Τα διακριτικά κλάδου ή μονάδος σε παγκόσμιο επίπεδο αφαιρούνται μόνο από τμήματα που νικήθηκαν στη μάχη ή στασίασαν. Είναι μια βαριά και προσβλητική τιμωρία γι αυτούς που τη υφίστανται. Είναι η πολιτισμένη διαχρονική συνέχεια τιμωρίας του βάρβαρου αποδεκατισμού που εφάρμοζαν οι Ρωμαίοι στις νικημένες λεγεώνες ή στους στασιαστές. Δεν περιμένω να το ξέρει αυτό ο κ. ΥΕΘΑ. Ίσως θα έπρεπε να το ξέρουν οι ανώτατοι αξιωματικοί που προσυπέγραψαν.

Σε κάθε περίπτωση είναι μια βαριά προσβολή απέναντι στον Κλάδο της Αεράμυνας της χώρας (Πολεμική Αεροπορία και Στρατός) που είναι το κομμάτι των ΕΔ που «πολεμάει» σε ημερήσια βάση, εξασφαλίζοντας τους ελληνικούς ουρανούς από την τουρκική προκλητικότητα και προστατεύοντας τις ΕΔ αλλά και τους συμπολίτες μας στην ειρηνική τους καθημερινότητα. ( Ίσως ο κ Ναύαρχος να αγνοεί και τα θέματα αεράμυνας γιατί από ότι έχω πληροφορηθεί δεν έκανε ούτε μια εθνική διακλαδική άσκηση ετοιμότητες αεράμυνας στα τρία χρόνια που διοικούσε τις ΕΔ. Ποτέ δεν είναι αργά όμως.) 

Είναι επίσης μια βαριά προσβολή και για τα τμήματα «εγγύς προστασίας» που τα τελευταία χρόνια έχουν παρέξει ασφάλεια και προστασία στη ελληνική και συμμαχική στρατιωτική ηγεσία αλλά κυρίως στη πολιτική ηγεσία που τους χρειάστηκε στο παρελθόν (όλοι θυμόμαστε τις αθλιότητες του 2011).

Μετά από τις τελευταίες κυβερνητικές ενέργειες και επιλογές όμως δεν έχω καμία αμφιβολία ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει σαν στόχο την απαξίωση και την πτώση του ηθικού των ΕΔ. 

Συνάδει πλήρως κατά τη γνώμη μου με το «παλαιοκομμουνιστικό» της αφήγημα. Δεν πρέπει, κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, οι ΕΔ να είναι πρώτες στη προτίμηση και τον σεβασμό των πολιτών και φοβάμαι ότι ο νέος ΥΕΘΑ θα κάνει κι άλλα σ αυτή την κατεύθυνση.

Τα στελέχη των ΕΔ σε όλο τον κόσμο είναι πάντα εξαιρετικά υπερήφανα για τα διακριτικά που φέρουν γιατί αυτά δείχνουν την προσωπική τους αξία και τις προσωπικές τους επιτυχίες, πολλές φορές με ιδιαίτερο κόπο και κίνδυνο. 

Ο κ. Αποστολάκης θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό. Η συμμόρφωση των στελεχών σε αυτή τη διαταγή θα γίνει μόνο κάτω από την πίεση της στρατιωτικής πειθαρχίας και με απόλυτη προσωπική αντίθεση και άρνηση. 

Τίποτα δεν μπορεί να απαλείψει την πικρία τους για την απαξίωση που τους επιβάλλει ο νέος ΥΕΘΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι στρατιωτικοί είναι πάντα υπερήφανοι για τις διακρίσεις που κέρδισαν με κόπο και κίνδυνο. 

Είναι όμως και μια τεράστια ευκαιρία για τον νέο ΑΓΕΕΘΑ να αναθεωρήσει την απαράδεκτη άγνοια και απαξίωση του προκατόχου του με μια δγή επανεξέτασης του θέματος.

Συμπερασματικά, θα ήθελα να επαναλάβω ότι η κατάργηση διακριτικών Κλάδων είναι μια βαθιά πολιτική πράξη που αποσκοπεί στην απαξίωση των ΕΔ.

Όλα γίνονταν μέχρι τώρα κάτω από τη μύτη του κ.Καμμένου, που πρέπει να παραδεχτούμε ότι είχε μια κάποια ευαισθησία όταν καταλάβαινε τι γινόταν. 

Τώρα πλέον όμως όλα θα γίνονται απροκάλυπτα. 

Όσο για τα στελέχη των άλλων Κλάδων που θεωρούν ότι όλα αυτά δεν τους αφορούν, ας προσέξουν, γιατί ενδεχομένως έρχεται και η σειρά τους. Τα σήματα ιπτάμενων, ειδικών δυνάμεων, ειδικών μονάδων, βατραχανθρώπων κλπ μπορεί να ακολουθούν (ίσως όχι των βατραχανθρώπων για τους γνωστούς συντεχνιακούς λόγους) 

Ποιος ξέρει; 

Ο νέος ΥΕΘΑ με την «ιδιοκτησιακή», συντεχνιακή και τοπικιστική νοοτροπία που κατά την γνώμη μου τον διακατέχει στην άσκηση των καθηκόντων του , μπορεί να διαλέξει νέους στόχους απαξίωσης.

Κύριε Τσίπρα, αν αυτό δεν γίνεται κατόπιν εντολής σας, τότε οι αρμόδιοι που τοποθετήσατε στο ΥΠΕΘΑ απαξιώνουν τις ΕΔ μπροστά στα μάτια σας. Χωρίς τα διακριτικά εκείνα που κάνουν τα στελέχη υπερήφανα, έχουμε ένα νικημένο και απαξιωμένο στρατό πριν την μάχη, χωρίς ηθικό και υπερηφάνεια. Μήπως όμως αυτό θελετε;

ΥΣ. Ίσως δεν θα έπρεπε να περιμένουμε εθνική ευαισθησία και στρατιωτική δεοντολογία από κάποιον, όπως ο νέος κ. ΥΕΘΑ που υπέγραψε το νόμο της κύρωσης της Συμφωνίας των Πρεσπών. Και που χειροκροτούσε θριαμβευτικά με την ανακοίνωση του αποτελέσματος της ψηφοφορίας.

Θρίλερ με τουρκικό F-16 στο Αιγαίο - Έσβησε ο κινητήρας του κατά τη διάρκεια παραβίασης

Ένα από τα μαχητικά αεροσκάφη των Τούρκων που την Παρασκευή έκαναν 34 παραβιάσεις στο Αιγαίο, παρουσίασε σοβαρή μηχανική βλάβη και το ατύχημα αποφεύχθηκε λόγω της ικανότητας του χειριστή του να αντιμετωπίσει επιδέξια το ζήτημα
Ένα ζεύγος τουρκικών F-16, εισήλθε παράνομα στο FIR Αθηνών, το πρωί της Παρασκευής, περίπου στις 11.30. Τα τουρκικά μαχητικά παραβίασαν τον εναέριο χώρο στα Δωδεκάνησα και επιχείρησαν να διεισδύσουν στο Αιγαίο. Ελληνικά μαχητικά που βρίσκονταν στον αέρα έσπευσαν προς αναχαίτισή τους. Ο ένας Τούρκος χειριστής ανέφερε σοβαρό πρόβλημα στον κινητήρα του αεροσκάφους του. Ο κινητήρας έσβησε και όσοι άκουγαν τις αναφορές του, Έλληνες και Τούρκοι πάγωσαν. Το ενδεχόμενο της συντριβής ήταν πάρα πολύ πιθανό. Ο πιλότος θα μπορούσε να είχε αποφασίσει την εγκατάλειψη του αεροσκάφους και αυτό είναι βέβαιο ότι θα προκαλούσε “ελληνοτουρκική αντιπαράθεση” για την έρευνα και διάσωσή του. Το ατύχημα για το οποίο πολλοί συχνά μιλούν, φαινόταν πιθανό.

Ο Τούρκος χειριστής αντέδρασε ψύχραιμα. Ακολούθησε τις διαδικασίες και με ανεμοπορία, κατόρθωσε να προσγειώσει το αεροσκάφος στο αεροδρόμιο του Ντάλαμα. Έκανε κάτι ανάλογο με αυτό που είχε κάνει πριν από χρόνια Έλληνας χειριστής F-16, που προσγειώθηκε με τον ίδιο τρόπο στη Ρόδο. Η επιλογή του Τούρκου να ακολουθήσει τις διαδικασίες και με το όποιο ρίσκο να προσγειώσει το αεροσκάφος ανακούφισε πολλούς σε Ελλάδα και Τουρκία. Η εγκατάλειψη στο Αιγαίο, σε ελληνικά ύδατα είναι βέβαιο ότι θα προκαλούσε ένταση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης έρευνας και διάσωσης.

Είναι το δεύτερο περιστατικό μέσα σε λίγες ημέρες, που επιβεβαιώνει όσους εκφράζουν ανησυχίες για ένα “ατυχές γεγονός” που μπορεί να πυροδοτήσει αντιπαράθεση. Είχε προηγηθεί η επικίνδυνη πτήση τουρκικού F-16 πάνω από ελληνικό ελικόπτερο Super Puma, στο Φαρμακονήσι κατά τη διάρκεια πτήσης έρευνας και διάσωσης.

Πηγή: http://www.enikos.gr/society/623594/thriler-me-tourkiko-f-16-sto-aigaio-esvise-o-kinitiras-tou-kata-t

Ο ορισμός της ξεφτίλας

Βαγγέλης Βαρνακιώτης

Ξεφτίλα είναι … να σε φτύνει ένα ολόκληρο σύστημα (δεν έχει σημασία αν είναι μικρό ή μεγάλο) και εσύ να κάνεις ότι δε βρέχεσαι. Όταν αρχίσουν και τα κυριολεκτικά φτυσίματα τί θα κάνεις βρε καημένε;

Ξεφτίλα είναι… να πας όπου πάει ο άνεμος. Παντού δηλαδή. Δε γίνεται όμως αυτό πάντα – όσο καλοπροαίρετοι κι αν είστε – θα υπάρξουν άνθρωποι και καταστάσεις με τις οποίες θα βρεθείτε αντιμέτωποι. Δε γίνεται να σ΄αγαπάνε όλοι. Πάρτε το χαμπάρι. Γίνεται όμως να σε σέβονται όλοι. Αρκεί να το κερδίσεις αυτό. Με τη στάση σου.

Ξεφτίλα είναι …. να είσαι ζήτουλας. Α πα πα, καλύτερος ο θάνατος. Λίγος εγωισμός παιδιά, πείτε και κανένα όχι. Δεν υπάρχει οικοδεσπότης που να μη σιχαίνεται, αργά ή γρήγορα, τον κάθε τυχαίο που στρογγυλοκάθεται σπίτι του. Και τρώει, και πίνει, και κοιμάται, και ξανά πάλι… τρώει, πίνει , κοιμάται. Και το χειρότερο: Ο ζήτουλας σχεδόν ποτέ δεν είναι έξυπνος. Είναι απλώς κουτοπόνηρος. Και έχει τη βεβαιότητα ότι τον πιάνει και λίγο κορόιδο τον ευγενικό οικοδεσπότη..

Ξεφτίλα είναι…. να είσαι ρουφιάνος. Ναι, βέβαια, δύσκολοι καιροί, όλοι έχουμε τις ανάγκες και τις ανασφάλειές μας, αλλά ρε σύντροφοι κάντε λίγο κράτει (όσοι δεν κάνετε ήδη εννοώ). Και πού είστε, έχω ένα μυστικό να σας αποκαλύψω: Δεν υπάρχει εργοδότης που να μη γουστάρει και να επιζητά τις ρουφιανιές. Για να ξέρει τι γίνεται στο χώρο του. Ταυτόχρονα όμως, δεν υπάρχει εργοδότης που να μην σιχαίνεται τους ρουφιάνους του. Να μην τους περιφρονεί και να μην τους κοιτάει με σηκωμένο φρύδι.

Ξεφτίλα είναι… να έχεις βλαστάρια και να μη δουλεύεις γι΄αυτά. Για το μέλλον τους. Για την αξιοπρέπειά τους. Να κοιτάς μόνο την καλοπέρασή σου και τα λαμβάνειν σου. Ακόμα κι αν αυτά αποτελούν προϊόν έμμεσου εκβιασμού. ΄Η καλής διάθεσης του χορηγού. ΄Η , ακόμα χειρότερα, άγνοιας του χορηγού σου. Αγνοιας, του τί γνώμη έχει ο κόσμος όλος για σένα.

Ξεφτίλα είναι… να φτάσεις σε μία άλφα ηλικία και ακόμα να μην έχεις μάθει να γουστάρεις το σπίτι σου. Και ό,τι αυτό περιέχει. Σε έμψυχο ή άψυχο υλικό. Κι αν δε γουστάρεις, κάνεις τα σκόντα σου. Αφού δεν έγινε η επανάσταση στα νιάτα σου, θα πρέπει να τα λουστείς τώρα. Όλα. Όχι όμως να κάθεσαι σε δουλειές χωρίς να κάνεις τίποτα. Εκτός από το να δημιουργείς καθυστερήσεις στην πρόοδο. Μόνο και μόνο γιατί κανείς δεν σε περιμένει με αγάπη στο σπίτι σου. Μόνο και μόνο γιατί κανείς δεν σε γουστάρει πραγματικά. Ακόμα και έτσι να είναι, υπάρχει πάντα ο εαυτός μας. Που αν τον σεβαστούμε αποτελεί την καλύτερη παρέα. Τι περιμένεις λοιπόν; Κλωτσιά στα οπίσθια;

Ξεφτίλα είναι… να είσαι νυφίτσα. Να κοιτάς χαμηλά τον άλλον – ποτέ στα μάτια, να λες άλφα και να κάνεις βήτα, να θάβεις αυτόν που πριν πέντε λεπτά εξύψωνες.
Και όλα αυτά για να εξασφαλίσεις τα φράγκα ενός ακόμα μήνα. ΄Η μίας ακόμα χρονιάς.

Ξεφτίλα είναι… να γλύφεις τα αφεντικά. Έτσι, χωρίς λόγο. Επειδή απλώς είσαι ανασφαλής και λίγος. Και ξέρεις ότι δεν είσαι αυτόφωτος. Δεν πιστεύεις στις δυνάμεις σου γενικότερα.

Ναι, τα σεβόμαστε τα αφεντικά, ούτε λόγος γι΄αυτό. Και πολλές φορές έχουμε όλοι μας κάνει τον βλάκα για χάρη τους. Τα αφεντικά είναι αφεντικά και οι υπάλληλοι υπάλληλοι. Όσοι είμαστε υπάλληλοι το ξέρουμε καλά αυτό. Υπάρχει όμως μία τεράστια απόσταση μεταξύ του σέβομαι τα αφεντικά μου και γλύφω νυχθημερόν τα αφεντικά μου.

Ας με βρίσει και μια φορά το αφεντικό. Γιατί και τα αφεντικά κάνουν λάθη. Και βγάζουν – εκ του ασφαλούς – πολλές περισσότερες υστερίες από τους υπαλλήλους. Ας πάμε και μία φορά κόντρα. Όταν όλα τα δίκια είναι με το μέρος μας. Και αν δεν πάμε κόντρα, ας μην τους κάνουμε το χατήρι.

Ξεφτίλα… σύντροφοι, με δύο λόγια, είναι αυτό που λένε στο χωριό μου: Να μην έχεις τσίπα. Να μην έχεις αυτοσεβασμό. Πώς μπορείς να σεβαστείς οποιονδήποτε αν δεν σέβεσαι τον εαυτό σου;

Δύσκολοι καιροί για πρίγκηπες δηλαδή.

Θα μου πείτε όμως, πάντα ήταν δύσκολοι οι καιροί για τους πρίγκηπες. Η ζωή έχει αποδείξει ότι είναι ευκολότερη για τους άλλους. Τους οσφυοκάμπτες, τους ελάχιστους, τους …ξεφτίλες.

Από την άλλη βέβαια, μετράει το τί ζητάει ο καθένας μας απ΄αυτή τη ζωή: Λίγα πρόσκαιρα φράγκα παραπάνω ή το μόνιμο δικαίωμα να κοιτάει αφ΄υψηλού τα ανθρωπάκια που κατά καιρούς τον περιβάλλουν;

πηγή:https://www.cna.gr/authors/editorial/orismos-tis-kseftilas-alligoriko/