Οι ξεχασμένοι Ηγέτες του Έπους 1940-‘41

 Η επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου 1940 φέρνει πάντα στο νου όλων των καλών Ελλήνων τις μεγάλες και ένδοξες στιγμές που έζησε η πατρίδα μας πριν από 77 χρόνια όταν γενναία αντιμετώπισε την επίθεση των Ιταλών εισβολέων που επιβουλεύονταν την ελευθερία της πατρίδας μας υπερασπίζοντας ταυτόχρονα πανανθρώπινες αξίες. Ας θυμηθούμε τα κοσμοϊστορικά γεγονότα εκείνης της ηρωικής εποχής.

    Το 1940 ο παντοδύναμος Άξονας -Ιταλία & Γερμανία- και είχε κυριεύσει μετά από μικρή ή αναιμική αντίσταση την Πολωνία, το Βέλγιο, την Ολλανδία,  τη Δανία, τη Νορβηγία  και τη Γαλλία.

    Η Ελλάς παρατηρούσε ότι ο πόλεμος θα έφτανε στην πόρτα της,  αργά ή γρήγορα και ήταν σε ετοιμότητα. Αυτή η οργάνωση σε όλους τους τομείς του Ελληνικού Κράτους οφείλεται στο τιτάνιο έργο που ξεκίνησε από την 4^η Αυγούστου 1936 και αποκλειστικά στην τριανδρία Ι. Μεταξά-Γεωργίου Β’ και Αλ. Παπάγου, που αναδιοργάνωσαν την Εθνική Άμυνα εκ του μηδενός.

     Στις 03:00 το πρωί  της 28^ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός Πρέσβης Εμμανουέλε Γκράτσι,  έφθασε  στην οικία του Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά.  Συναντήθηκε  μαζί Του και με ένα τελεσίγραφο ζήτησε να καταλάβει ο ιταλικός στρατός εδάφη της πατρίδος μας. Η απάντηση που έδωσε ο Εθνικός Κυβερνήτης απευθυνόμενος  στον Γκράτσι, ήταν ένα νέο «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ» και σαν άλλος Λεωνίδας, είπε :«Alors,c'est la guerre »- «Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο» εκδηλώνοντας έτσι την αρνητική θέση Του, επί των ιταμών ιταλικών αιτημάτων. Εκείνη τη στιγμή στο σπίτι της Κηφισιάς, ειπώθηκε το Θρυλικό «ΟΧΙ». Ο Μεταξάς άμεσα στη συνέχεια ενημέρωσε τον Έλληνα Βασιλέα Γεώργιο Β’ για όσα είχαν συμβεί και τον Αρχιστράτηγο Αλέξανδρο Παπάγο. Και οι τρεις είχαν ήδη συμφωνήσει  και είχαν κοινή και αταλάντευτη γραμμή ότι σε περίπτωση ιταλικής επίθεσης, έπρεπε η Ελλάδα να αγωνισθεί μέχρις εσχάτων. Έτσι δεν χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Η προετοιμασία για τον επερχόμενο πόλεμο είχε ξεκινήσει με τον εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και τη θωράκιση της χώρας, όπως τα απροσπέλαστα οχυρά του Ρούπελ της θρυλικής «γραμμής Μεταξά»!

    Ο Εθνικός παλμός και το υψηλό εθνικό φρόνημα της εποχής φαίνεται και στα Ιστορικά διαγγέλματα της 28^ης Οκτωβρίου 1940 όπως τα έγραψε η ανεπανάληπτη Ηγεσία της χώρας μας.

     Έγραφε ο Ιωάννης Μεταξάς: «Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».

     Στο ίδιο επίπεδο έγραφε και ο Βασιλιάς Γεώργιος Β΄: «Ο πρόεδρος της Κυβερνήσεως ανήγγειλε προ ολίγου υπό ποίους όρους ηναγκάσθημεν να κατέλθωμεν εις πόλεμον κατά της Ιταλίας, επιβουλευθείσης την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος. Κατά την μεγάλην αυτήν στιγμήν είμαι βέβαιος, ότι κάθε Έλλην και κάθε Ελληνίς θα επιτελέση το καθήκον μέχρι τέλους και θα φανή αντάξιος της ενδόξου ημών ιστορίας. Με πίστιν εις τον Θεόν και εις τα Πεπρωμένα της φυλής, το Έθνος σύσσωμον και πειθαρχούν ως εις άνθρωπος θα αγωνισθή υπέρ βωμών και εστιών μέχρι της τελικής νίκης.»

     Ο Αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος υπογράμμιζε: «Έχω ακράδαντον την πεποίθησιν ότι ο Ελληνικός Στρατός θα γράψει νέας λαμπράς σελίδας εις την ένδοξον ιστορίαν του Έθνους». Και ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος τόνιζε : «Η Εκκλησία ευλογεί τα όπλα τα ιερά και πέποιθεν ότι τα τέκνα της Πατρίδος ευπειθή εις το κέλευσμα Αυτής και του Θεού, θα σπεύσουν εν μία ψυχή και καρδία να αγωνισθούν υπέρ βωμών και εστιών και της Ελευθερίας και τιμής».    

    Ο αγώνας δεν ήταν εύκολος. Έγιναν σκληρές μάχες στο μέτωπο της Ηπείρου. Χύθηκαν ποταμοί αίματος από τα παλικάρια του Στρατού μας στο Καλπάκι, στην Πίνδο, στα βουνά της βορείου Ηπείρου, στο θρυλικό ύψωμα 731, με αποτέλεσμα να ναυαγήσει κάθε ιταλικό σχέδιο. Αυτό οφείλεται στο ότι ο Ελληνικός Στρατός ήταν εκπαιδευμένος, είχε υψηλό ηθικό και ήταν ετοιμοπόλεμος. Για αυτό ενδιαφερόταν αποκλειστικά  η τριανδρία των Μεταξά-Γεωργίου Β’-Παπάγου.  

   Από την άλλη πλευρά κάποιοι πριόνιζαν, χωρίς επιτυχία ευτυχώς, το ηθικό των Στρατιωτών μας σαν άλλοι Εφιάλτες. Το τότε, παράνομο ΚΚΕ έκανε σαμποτάζ στον αγώνα του Έθνους λέγοντας: «Καλούμε τους πολεμιστές μας ν’ αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα από τα σύνορα της πατρίδας μας. Τι ζητάμε στην Αλβανία;… ». Το Κ.Κ.Ε. δυστυχώς, χάραζε τη στάση του ανάλογα με τα κελεύσματα της Μόσχας…

     Χρόνια αργότερα κάποιοι παραχαράκτες της Ιστορικής αλήθειας, θέλησαν να υποβαθμίσουν τη σημασία του «ΟΧΙ» από την Ηγεσία του 1940 λέγοντας γενικά και αόριστα ότι το «Όχι» στην φασιστική Ιταλία το είπε…ο λαός! Ασφαλώς και το είπε ο λαός, αλλά πρώτα το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς. Αν ο Μεταξάς και ο Γεώργιος Β’ είχαν δεχθεί το τελεσίγραφο του Γκράτσι , το έπος του 1940 δεν θα είχε γίνει, τουλάχιστον όχι όπως το γνωρίζουμε. Δυστυχώς φτάσαμε στο σημείο να μην αναφέρονται καν τα ονόματα της θρυλικής Ηγεσίας του 1940 λες και η Ελλάδα ήταν ακέφαλη τότε. 
Σε όλους αυτούς τους ανιστόρητους παραχαράκτες, απαντά ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος: «Πρέπει να είμεθα, χωρίς άλλο, ευγνώμονες εις τον Ιωάννην  Μεταξά, διότι είπε, ολομόναχος εις το σκοτάδι της νυκτός, το μέγα ‘’ΟΧΙ’’». 
Η αντίσταση και έπειτα η Νίκη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην Ιταλία αλλά και η ηρωική άμυνα στη γερμανική επίθεση το 1941, άλλαξαν τον ρου της Ιστορίας. Καθυστέρησε αποφασιστικά η γερμανική  επίθεση στη Ρωσία με τις γνωστές συνέπειες για τη νίκη των Συμμαχικών δυνάμεων.

    Στις μέρες μας πικραίνεται κανείς καθώς, άλλη Ελλάδα υπήρχε εκείνα τα χρόνια και άλλη βιώνουμε τώρα. 
Η σήψη και η παρακμή έχει εισχωρήσει παντού. 
Οφείλουμε όμως να πάρουμε κουράγιο από τους Ήρωες προγόνους μας. 
Να τους διαβεβαιώσουμε ότι το παράδειγμα της θυσίας τους παραμένει ακόμη φωτεινό και η μνήμη των δαφνοστεφανομένων μαχητών του Έπους του 1940-‘41, θα μείνει άσβεστη γιατί αγωνίστηκαν για τα ιερά και τα όσια του λαού μας. 
Και οι Ηγέτες εκείνης της εποχής ας αναπαύονται ήσυχοι στον αιώνιο ύπνο τους γιατί έπραξαν το χρέος τους στο ακέραιο δοξάζοντας για ακόμη μια φορά την πατρίδα μας. Είθε να υπάρξουν μιμητές τους.

Μετά τιμής,

Διονύσιος Βουλγαρόπουλος

 Δημοσιογράφος 

Όλοι την Γαλανόλευκη Σημαία ΜΑΣ, στα μπαλκόνια και στην Καρδιά μας

 28η Οκτωβρίου 1940. Μια επέτειος, ένας θρύλος, μια μνήμη, κι ένα αέναο χρέος και καθήκον. 
    
   Το χρέος και το καθήκον μας είναι, να αναρτήσουμε την Γαλανόλευκη σημαία μας στα μπαλκόνια μας, για να αποτίσουμε , έναν ελάχιστο φόρο τιμής, στους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα το υπέρτατο αγαθό της Ελευθερίας. 

   Όλοι  την σημαία στα μπαλκόνια και στην Καρδιά μας.

Συντάξεις: Οι επιπτώσεις από την αύξηση των συντάξιμων αποδοχών

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.4488/17 που ψηφίστηκε το Σεπτέμβριο, σε συνδυασμό με το Ν.4472/17 (νέο μισθολόγιο), προβλέπονται τα εξής:

1. Για όσους υπηρετούν στο Δημόσιο και αμείβονται με ειδικά μισθολόγια, από 1-1-2017 οι συντάξιμες αποδοχές, επί των οποίων υπολογίζονται ασφαλιστικές εισφορές, είναι το σύνολο των μηνιαίων τακτικών αποδοχών, με εξαίρεση την προσωπική διαφορά.

2. Δεν περιλαμβάνονται στις μηνιαίες τακτικές αποδοχές η αποζημίωση πενθημέρου (46€/ημέρα) και η νυχτερινή αποζημίωση (2,77€/ώρα).

3. Οι συντάξιμες αποδοχές που προσδιορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους έχουν εφαρμογή και στον υπολογισμό των ασφαλιστικών εισφορών για επικουρική ασφάλιση, εφάπαξ παροχή και υγειονομική περίθαλψη.

Τα παραπάνω δεν έχουν καμία επίπτωση στους νέους ασφαλισμένους (μετά το 1992), διότι για αυτούς πάντα υπολογίζονταν ως συντάξιμες αποδοχές το σύνολο των ακαθάριστων αποδοχών (άθροισμα ΒΜ, ΕΧΥ και όλων των επιδομάτων).
Όμως για τους παλιούς ασφαλισμένους, μέχρι και το 2016 ως συντάξιμες αποδοχές θεωρούνταν μόνο το άθροισμα [ΒΜ + ΕΧΥ + Ειδ. Συνθηκών + 176 € (ή Επ. Υψηλής Ευθύνης)], το οποίο είναι περίπου 15% μικρότερο από το σύνολο των ακαθάριστων αποδοχών.
Πλέον εξισώνονται οι παλιοί και οι νέοι ασφαλισμένοι όσον αφορά τις εισφορές σύνταξης στο μισθό και το κόστος των αναγνωρίσεων.

Α. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ (ΜΟΝΟ ΠΑΛΙΟΙ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΙ)

1. Αυξάνει περίπου 15% το ποσό εισφοράς για σύνταξη (6,67% x συντ. αποδοχές) στους εν ενεργεία παλιούς ασφαλισμένους.

2. Αυξάνει περίπου 15% το κόστος αναγνωρίσεων για θητεία, ΑΕΙ και μάχιμη 5ετία στους ανωτέρω.

3. Αυξάνουν ομοίως οι εισφορές υπέρ επικουρικών (ΤΕΑΕΧ–ΤΕΑΥΑΠ–ΤΕΑΥΠΣ) και μερίσματος ΜΤΠΥ στους παλιούς ασφαλισμένους στα Σώματα Ασφαλείας, διότι αυτές οι κρατήσεις υπολογίζονται με βάση τις συντάξιμες αποδοχές.

4. Αυξάνει ομοίως κατά 15% το κόστος αναγνώρισης στο ΤΕΑΠΑΣΑ στις περιπτώσεις που προβλέπεται ελάχιστος χρόνος ασφάλισης.

5. Δεν αυξάνουν οι κρατήσεις υπέρ μερισμάτων (ΜΤΣ–ΜΤΝ–ΜΤΑ) στους στρατιωτικούς ούτε οι κρατήσεις εφάπαξ, διότι στα μετοχικά ταμεία των στρατιωτικών και στα ταμεία πρόνοιας (ΕΛΟΑΣ/Ν/Α και ΤΕΑΠΑΣΑ) οι ασφαλιστέες αποδοχές δεν υπολογίζονται με βάση τις συντάξιμες αποδοχές.

Επίσης σύμφωνα με αυτό το άρθρο: Σημαντική αλλαγή στο κόστος αναγνωρίσεων
το ποσοστό εισφοράς για αναγνώριση χρόνου στη σύνταξη αυξάνει σταδιακά μέχρι το 2020 στο 20% (από 6,67% το 2016).

Η προαναφερθείσα αύξηση των συντάξιμων αποδοχών σε συνδυασμό με την αύξηση του ποσοστού εισφοράς, σημαίνει ότι σταδιακά μέχρι το 2020 το κόστος αναγνώρισης χρόνου για σύνταξη αυξάνεται πάνω από 3,5 φορές (υπερτριπλασιάζεται)!

Ακριβώς για το λόγο αυτό το παρόν site προέτρεψε τρεις φορές τους ενδιαφερόμενους για υποβολή αίτησης αναγνώρισης εντός του 2016.
Απρίλιος 2016 (δημοσίευση νέου ασφαλιστικού): Υπολογισμός σύνταξης με νομοθεσία 2016
Μάιος 2016 (μετά την ψήφιση του Ν.4387/16): Αναγνώριση πλασματικού χρόνου (ενημέρωση 3-6-16)
Δεκέμβριος 2016 (τελευταία προειδοποίηση): Αναγνώριση χρόνου (τελευταία ευκαιρία)

Β. ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΟΣΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ 5ΕΤΙΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΞΗ

Έστω Υπολοχαγός παλιός/νέος ασφαλισμένος, με 27 έτη υπηρεσίας, μισθό 2/3 Συνταγματάρχη (παλιό μισθολόγιο), ΕΧΥ 56%, έγγαμος με 2 παιδιά.
Μέχρι 31-12-2016: Παλιές συντάξιμες αποδοχές (1.178 + 659,68 + 68,46 +176) = 2.082,14 € x ποσοστό 6,67% = 138,88 x 60 μήνες = 8.333 €.
Από 1-1 έως 31-12-2017: Σύνολο αποδοχών νέου μισθολογίου (2.065 + 70 + 335) = 2.470 € x ποσοστό 10% = 247,00 x 60 μήνες = 14.820 €.
Από 1-1 έως 31-12-2018: Σύνολο αποδοχών νέου μισθολογίου ως ανωτέρω 2.470 € x νέο ποσοστό 13,34% = 329,50 x 60 μήνες = 19.970 €.
Από 1-1 έως 31-12-2019: Σύνολο αποδοχών νέου μισθολογίου ως ανωτέρω 2.470 € x νέο ποσοστό 16,67% = 411,75 x 60 μήνες = 24.705 €.
Από 1-1-2020 και μετά: Σύνολο αποδοχών νέου μισθολογίου όπως ανωτέρω 2.470 € x νέο ποσοστό 20% = 494,00 x 60 μήνες = 29.640 €.

Γ. ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΕΛΙΔΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ

Ενημερώθηκαν οι σελίδες “Σύνταξη ΓΕΣ–ΓΕΝ–ΓΕΑ-τ.Χ/Φ-τ.ΑΠ–ΠΣ” με το νέο κόστος αναγνωρίσεων, όπου υπάρχει και επιλογή έτους αίτησης.
Επίσης ενημερώθηκε η σελίδα “Σύνταξη ΕΦΚΑ” με την αύξηση του κόστους αναγνώρισης, ενώ από 1-1-2017 για όλους λαμβάνονται υπόψη οι ακαθάριστες συνολικές αποδοχές (με το νέο μισθολόγιο) για τον υπολογισμό του μέσου όρου συντάξιμων αποδοχών.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να κάνουν δοκιμές εισάγοντας μήνες θητείας, ΑΕΙ ή/και 5ετία, να βλέπουν το συνολικό κόστος εξαγοράς και να το συγκρίνουν με το κέρδος στη σύνταξη, έχοντας υπόψη και αυτό το άρθρο: Γιατί όλες οι αναγνωρίσεις είναι 22 ~ 29% φθηνότερες

Τέλος τίθεται θέμα συνέπειας του κράτους για όσους έκαναν αίτηση αναγνώρισης εντός του 2017, οι οποίοι γνώριζαν μεν την αύξηση του ποσοστού εισφοράς στο 10%, αλλά δεν γνώριζαν την αύξηση των συντάξιμων αποδοχών που ψηφίστηκε το Σεπτέμβριο με αναδρομική ισχύ από 1-1-2017.

  Από Αχιλλέας Καρασαββίδης

Πηγή: enstoloi.net

«Επί των θέσεών σας θ' αμυνθήτε μέχρις εσχάτων": Η τιτανομαχία του Υψώματος 731.

Η τιτανομαχία του Υψώματος 731

Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας- Σταθαράς: 

«Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! 
Και ήρτες τέλος Συ Μητέρα-Μέρα…» 
Το ηρωικό έπος του 1940-41 τα έχει όλα, όσα διασαλπίζει με τη στεντόρεια φωνή του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός. 

Από τα βαθιά χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 μέχρι τον Απρίλιο του 1941 διαδραματίστηκαν επικά γεγονότα, που προκαλούν τη συγκίνηση και το θαυμασμό μας. 
Εμείς οι νεότεροι τα διαβάζουμε στην Ιστορία. Η προηγούμενη όμως γενιά τα έζησε ενεργά και τα έγραψε με ιδρώτα και αίμα πάνω στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας. Το 731 αναδείχθηκε και Μαραθώνας και Σαλαμίνα και Εικοσιένα!»
 (ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, «ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 - Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά», 15-2-2008.)

Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. 
Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη. 
Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. 
Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις. Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου». 
(ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442).

Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. 
Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της.

Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. 
Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί. Τ' ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. 
Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ' απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χύμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα. Είταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο» 

(Άγγελος Τερζάκης, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940-1941, Αθήναι 1964, σελ.177-178).

Τχης (ΠΖ) Δημήτριος Κασλᾶς, διοικητὴς τοῦ II/5 Τάγματος κατὰ τὴν μάχη τοῦ Ὑψώματος 731 (9-10 Μαρτίου 1941)

Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά

Στο προσωπικό χειρόγραφο ημερολόγιο του Ταγματάρχη (τότε) Δημητρίου Κασλά, από το Πουρί Ζαγοράς, Διοικητή του ΙΙ (2ου) Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που με τους στρατιώτες του υπερασπίστηκε το ύψωμα 731, αναφέρει:

«(Ημέρα πρώτη: Κυριακή 9η Μαρτίου 1941, «έναρξις της επιθέσεως»)

(Πρωινές ώρες): Την 06:30 ώραν ήρξατο τρομακτικόν και καταιγιστικόν πυρ του εχθρικού Πυροβολικού και όλμων. Η πρώτη ομοβροντία μιας βαρέως Πυροβολαρχίας ερρίφθη ακριβώς την 06:30 ώραν επί του υψώματος 731, όπου ο Σταθμός Διοικήσεώς μου ήτο το σύνθημα της ενάρξεως της βολής.

Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται με αυξάνουσαν έντασιν. Σμήνη αεροπλάνων ρίπτουν συνεχώς τα φορτία των επί των υψωμάτων 731 και 717. 
Το ύψωμα 731, όπου το Τάγμα μου, σείεται συνεχώς, σκόνη, φωτιά και καπνός, η ατμόσφαιρα είναι βαρειά, δύσκολα αναπνέει κανείς από τα αέρια των εκρήξεων, κόλασις πυρός, μας περιβάλλαν καπνοί και αι φλόγες, δεν ημπορούμε να διακρίνουμε τι γίνεται εις απόστασιν 10 μέτρων. 



Το ύψωμα 731 ήτο δασωμένον με δέντρα ύψους 4-5 μέτρων, εντός διώρου έμεινε γυμνόν. Τα συρματοπλέγματά μας κατεστράφησαν, τα χαρακώματα ισοπεδώθηκαν, οι στρατιώται καλύπτονται εις τας οπάς των οβίδων και αγωνίζονται απεγνωσμένα να επανορθώσουν τας ζημίας, ιδίως να προστατεύσουν τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα από την καταστροφήν, από τις πέτρες και χώματα που εγείροντο από τας εκρήξεις. Τα υπάρχοντα επί του υψώματος 731 δύο πυροβόλα των 6,5 και αντιαρματικός ουλαμός των 37 κατεστράφησαν ολοτελώς.

Περί την 07:30 ώραν κατόρθωσα να επικοινωνήσω τηλεγραφικώς δια λίγα λεπτά με τον Συνταγματάρχην Κετσέαν, επίσης μετά του Διοικητού του Συγκροτήματος Συνταγματάρχου Γεωργούλα Ν., οι οποίοι αγωνιούσαν να πληροφορηθούν την κατάστασίν μας. Με ερώτησαν εάν οι άνδρες του Τάγματος κρατούν τας θέσεις των, τους απάντησα ότι οι Λόχοι ευρίσκονται εις τας θέσεις των. Μου διεβίβασεν την εξής Διαταγήν γραπτήν: «Επί των θέσεών σας θ' αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων.».

...Του απήντησα: οτιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί.

Περί την 8ην ώραν το Πυροβολικόν του εχθρού ήρχισε να επιμηκύνη την βολήν του εις τα μετόπισθεν του Τάγματος και την 08:30 έπαυσεν την βολήν του επί των υψωμάτων 731 και 717. ΄Ητο φανερόν πλέον ότι θα ήρχιζεν η επίθεσις των Ιταλών. Διέταξα τους Λόχους να ετοιμάσουν τα αυτόματα και να μη βάλουν από μεγάλας αποστάσεις, παρά μόνον όταν οι Ιταλοί θα έφθαναν εις ωρισμένα σημεία του εδάφους που υπεδείχθησαν επί τόπου εις απόστασιν περίπου 200 μέτρων.

Περί την 09:30 ώραν οι Ιταλοί χρησιμοποιούντες τας δεξιά του 5ου Λόχου βαθείας γραμμάς πλησιάζουν επικινδύνως και προσεγγίζουν τα κατεστραμμένα συρματοπλέγματα. Αρχίζει πλέον ο αγών διά της χειροβομβίδος. Οι Ιταλοί δοκιμάζουν με τρόμον και φωνάς τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των αμυντικών μας χειροβομβίδων.

(Μεσημέρι): Την μεσημβρίαν προσπαθούν οι Ιταλοί να επαναλάβουν την επίθεσίν των, αλλά ευθύς ως αναπτύσσονται καθηλούνται και διασκορπίζονται από το Πυροβολικό και τα Πολυβόλα μας.

(Απόγευμα): Το απόγευμα και ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης τα εχθρικά πυρά είχον αραιωθή, εκσπά και νέα επίθεσις μετά σφοδρού βομβαρδισμού, εφ' ολοκλήρου του τομέως της Ι Μεραρχίας και ανασκάπτεται πάλιν το έδαφος από το πυροβολικόν και τας βόμβας αεροπλάνων. Οι στρατιώται περιμένουν να πλησιάσουν τα εχθρικά τμήματα πεζικού, τα παραλαμβάνουν με τα αυτόματα και τα αποδεκατίζουν με επιτυχείς ριπές και όταν ο εχθρός χρησιμοποιή τας βαθείας γραμμάς και προσεγγίζει τα χαρακώματα, επιτίθενται διά της χειροβομβίδος και της λόγχης.

Οι Ιταλοί όμως δεν παραιτούνται. Δοκιμάζουν διά μία ακόμα φοράν, προτού νυκτώση, να διασπάσουν τας γραμμάς μας επί του υψώματος 731.Και η προσπάθεια αυτή αποκρούεται σε σοβαροτάτας απωλείας.

(Βράδυ): Η νύκτα μας βρίσκει όλους εξηντλημένους σωματικώς. Είμεθα όλη την ημέραν νηστικοί. Εν τούτοις κανείς δεν θέλει να φάγη. Έχουμε άφθονο κονιάκ. Οι Λόχοι δεν ζητούν ψωμί αλλά χειροβομβίδας αμυντικάς και σκαπανικά εργαλεία. Καθ' όλην την νύκτα οι ημιονηγοί του Τάγματος, οι αφανείς αυτοί ήρωες επηγαινοερχόνταν εις τον σταθμόν εφοδιασμού διά να μας φέρουν εκατοντάδας φορτίων χειροβομβίδων, πυρομαχικών και λοιπών εφοδίων.

(Ημέρα δεύτερη: Δευτέρα 10 Μαρτίου 1941).

(Πρωινές ώρες): «Την 7ην πρωινήν ήρχισε πάλιν το ιταλικόν πυροβολικόν. Εις τας 9 ώρα αρχίζει η Ιταλική επίθεσις. Αυτήν την ημέραν κατευθύνεται προς το αριστερόν μας διά να υπερφαλαγγίσουν το 731 εκ του αριστερού. 
Οι Ιταλοί κινούνται με μυρίας προφυλάξεις, τους καταλαμβάνει πρώτον το Πυροβολικόν μας και τους αποδεκατίζει. Το Πυροβολικόν των Ιταλών προσπαθεί να υποστηρίζει την κινουμένην φάλαγγα. 
Οι Ιταλοί προχωρούν κατά διαδοχικά κύματα με προφανή σκοπόν να καταλάβουν οπωσδήποτε το 731, χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν τας απωλείας των. 
Οι Ιταλοί φθάνουν εις απόστασιν από 50-100 μ. από την γραμμήν αντιστάσεως. 
Διά να εξαπατήσουν τους στρατιώτας μας υψώνουν λευκά μανδίλια, προς στιγμήν υπέθεσαν ότι επρόκειτο να παραδοθούν. 
Αντελήφθην εκ πρώτης στιγμής ότι επρόκειτο περί απάτης. Επενέβην αμέσως, διέταξα έντασιν των πυρών διά χεροβομβίδων και τοπικήν αντεπίθεσιν. 
Οι Στρατιώται κραυγάζοντες την περίφημον πολεμικήν ιαχήν «αέρα» διά της λόγχης και των χειροβομβίδων αιφνιδιάζουν τους Ιταλούς, οι οποίοι αρχίζουν να τρέχουν προς τα οπίσω, μεταβαλόντες την υποχώρησίν των εις πανικόβλητον φυγήν. Η επίθεσις των συνετρίβη.

(Μεσημέρι): Ολίγον προ της μεσημβρίας διεξάγεται νέα προσπάθεια εις το ίδιο σημείον παρά Ιταλών κατόπιν πάλιν προπαρασκευής διά σφοδρού βομβαρδισμού και η επίθεσις αύτη συνετρίβη προ του ακαμάτου ηρωισμού των Λόχων, διά της λόγχης, μέχρι την 12:30 ώραν τρέπομεν εις νέαν άτακτον φυγήν τους Ιταλούς.

(Απόγευμα): ... Εις τας 06:30 αρχίζει βομβαρδισμός επί των υψωμάτων 731 και 717 και μετ' ολίγον νέα επίθεσις των Ιταλών και κατά των δύο πλευρών του υψώματος 731, δηλαδή εναντίον και των δύο Λόχων μου. Και η επίθεσις αυτή απεκρούσθη με βαρυτάτας απωλείας διά τον εχθρόν.

(Βράδυ): Προς το εσπέρας νομίζουν ότι θα κλονίσουν το ηθικόν των στρατιωτών μας, ρίπτουν δι' αεροπλάνων χιλιάδας προκηρύξεις, καλούν τους στρατιώτας μας να ρίψουν τα όπλα και να σπεύσουν να παραδοθούν. Αι προκηρύξεις αυταί μόνον γέλωτας προσέφερον εις τους ηρωικούς οπλίτας.

Και η δευτέρα ημέρα της επιθέσεως έκλεισε με την απόλυτον διατήρησιν των θέσεών μας επί του υψώματος 731, καθώς επίσης και το δεξιά μου ΙΙΙ Τάγμα επί του υψώματος 717.»

Η «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών απέτυχε. Ο Μουσολίνι έφυγε ταπεινωμένος. Το ύψωμα 731 έγινε δόξα και το όνομά του γράφτηκε στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη: «731».

Πηγές:
+ ΑΡΧΕΙΟ Δ.Γ. ΚΑΣΛΑΣ, «ΣΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940-41 - Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά», 15-2-2008.
+ Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Τρικάλων, Οδοιπορικό στο Ύψωμα 731, 17-3-2008.
+ asxetos.gr, «Το Ύψωμα 731 (Οι άγνωστες Θερμοπύλες του 1940)», 28-10-2008.

http://pheidias.antibaro.gr/1940/731.htm

28η Οκτωβρίου: Όλοι την Γαλανόλευκη, στα μπαλκόνια και στην Καρδιά μας

      28η Οκτωβρίου 1940. Μια επέτειος, ένας θρύλος, μια μνήμη, κι ένα αέναο χρέος και καθήκον. 
    
   Το χρέος και το καθήκον μας είναι, να αναρτήσουμε την Γαλανόλευκη σημαία μας στα μπαλκόνια μας, για να αποτίσουμε , έναν ελάχιστο φόρο τιμής, στους προγόνους μας, που αγωνίστηκαν με αυταπάρνηση, για να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα το υπέρτατο αγαθό της Ελευθερίας. 

   Όλοι  την σημαία στα μπαλκόνια και στην Καρδιά μας.