ΜΤΣ: Διευκρινιστική ανακοίνωση για τον τρόπο χορήγησης του ΒΟΕΑ από 01 - 0 1-- 2017

1. Σας γνωρίζουμε ότι, με την αριθ. Φ.951.1/34/984850/Σ.2738/30 Μαϊ 2017 ΚΥΑ των Υπουργών Οικονομικών και Εθνικής Άμυνας ορίστηκε ότι  για τους δικαιούχους που υποβάλλουν αίτηση από 1-1-2017 έως 31-12-2017 και δεν τους έχει καταβληθεί το εν λόγω βοήθημα (ΒΟΕΑ), το ύψος αυτού δε δύναται να είναι μικρότερο του ποσού εκείνου που προκύπτει βάσει της τιμής του μερίσματος του έτους 2011 ήτοι 7,619 €.

2. Με τις διατάξεις του Ν. 4472/2017 (ΦΕΚ Α΄174) (άρθρα 124-127) καταργήθηκαν από 1-1-2017 οι μισθολογικοί βαθμοί και το προσωπικό του Σ.Ξ. και της ΕΛ.ΑΣ. κατατάσσεται πλέον σε κλιμάκια ανάλογα με την προέλευσή του, γεγονός που δημιουργεί πρόβλημα στην απονομή μερίσματος και στην χορήγηση ΒΟΕΑ, καθόσον δεν έχει προσδιορισθεί ο αριθμός των μεριδίων που αντιστοιχεί σε κάθε κλιμάκιο.

3. Με το αριθ. 11/5/26-06-2017 Πρακτικό ΔΣ/ΜΤΣ εγκρίθηκε η χορήγηση προκαταβολής έναντι ΒΟΕΑ στα τέκνα των μετόχων του ΜΤΣ με βάση το μισθολογικό βαθμό τις αποδοχές του οποίου λαμβάνει  ο γονέας-μέτοχος του ΜΤΣ σύμφωνα με τις διατάξεις που ίσχυαν μέχρι την ψήφιση του Ν. 4472/17. Μετά την εναρμόνιση του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου με τις διατάξεις του Ν. 4472/2017, το ΜΤΣ θα προβεί στην καταβολή του υπολοίπου ποσού προς συμπλήρωση του δικαιούμενου ΒΟΕΑ, βάσει των κλιμακίων του Ν.4472/2017.

 Ο

Γενικός Διευθυντής ΜΤΣ

Αθανάσιος Δημητριάδης

Ταξίαρχος

Ρουσφέτι στα κόμματα. Ακατάσχετο το 40% των λογαριασμών τους- Οι πολίτες «προστατεύουν» μόνο 1.000 € !!

Ρεπορτάζ
Δ. Αλειφερόπουλος

Νέο προκλητικό «ρουσφέτι» στα κόμματα! Μόλις δύο μήνες άντεξε η κυβερνητική πρωτοβουλία για δραστική μείωση του ακατάσχετου της κρατικής χρηματοδότησης προς τα καταχρεωμένα στις τράπεζες κόμματα σε ποσοστό 10%, κάτι που είχε ψηφιστεί με την ολοκλήρωση της β΄ αξιολόγησης. 

Με νέα ρουσφετολογική τροπολογία που κατατέθηκε χθες στο πολυνομοσχέδιο-σκούπα για τους ΟΤΑ, η κυβέρνηση επαναφέρει το ακατάσχετο στην κρατική χρηματοδότηση στο 40% (!) μέχρι το τέλος του χρόνου (και βλέπουμε...). Την ίδια ώρα, για κάθε πολίτη το ακατάσχετο για τον λογαριασμό του φτάνει μόλις τα 1.000 ευρώ! Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες μπορούν να παρακρατήσουν το 60% από τα «δανεικά κι αγύριστα» των κομμάτων, ενώ με την προηγούμενη ρύθμιση οι τράπεζες παρακρατούσαν το 90%.

Πάει το μήνυμα
Η προηγούμενη ρύθμιση, μάλιστα, είχε συμβολικό χαρακτήρα, καθώς επιχειρούσε να στείλει στους πολίτες το μήνυμα ότι οι περικοπές και ο εξορθολογισμός των δημόσιων δαπανών ξεκινά πρώτα από τον πολιτικό κόσμο και τα κόμματα.

Το μήνυμα, ωστόσο, «ξεθώριασε» σε μόλις δύο μήνες με τα καταχρεωμένα κόμματα που οφείλουν στις τράπεζες σχεδόν μισό δισ. ευρώ στο σύνολό τους να μπαίνουν και πάλι στο απυρόβλητο και να απολαμβάνουν προνομιακό καθεστώς.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» είχε αποκαλύψει την καθυστέρηση καταβολής της κρατικής χρηματοδότησης φέτος, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτήματα για το αν στοχευμένα η κυβέρνηση καθυστερούσε την καταβολή της κρατικής χρηματοδότησης, καθώς τα κόμματα θα λάμβαναν μόλις το 10% μέχρι να φέρει την επίμαχη τροπολογία και τα κόμματα τελικά να λάβουν το 40%.

Επιπλέον, ακόμα και στο κυβερνών κόμμα τα οικονομικά είναι στο ναδίρ, παρότι δεν έχει δανειακά ανοίγματα όπως η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Η επίμαχη τροπολογία αναμένεται να υπερψηφιστεί από την πλειοψηφία των κομμάτων, ενώ σύμφωνα με την Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους δεν προκαλείται απώλεια εσόδων του ελληνικού κράτους για το τρέχον οικονομικό έτος.

Πράγμα λογικό, καθώς τη νύφη την πληρώνουν οι τράπεζες. Με την ίδια τροπολογία εξακολουθεί να ισχύει η δυνατότητα διοργάνωσης οικονομικών εξορμήσεων από τα κόμματα και τους συνασπισμούς κομμάτων.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη είναι μία μόνο από τη βροχή τροπολογιών που έφερε χθες η κυβερνητική πλειοψηφία, με στόχο κυρίως «μικροδιευθετήσεις» κομματικού χαρακτήρα.

πηγή:http://www.dimokratianews.gr/content/76998/roysfeti-sta-kommata

Η κοινωνική έκρηξη ως νομοτέλεια.Κάποια στιγμή οι Έλληνες θα αντιληφθούν την οικονομική βία που τους ασκείται, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους

Κάποια στιγμή οι Έλληνες θα αντιληφθούν την οικονομική βία που τους ασκείται, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους, οπότε θα αντιδράσουν – αφού το καπάκι μίας κατσαρόλας που βράζει χωρίς σταματημό, δεν μπορεί να διατηρηθεί αιώνια κλειστό.

.«Άνθρωποι μηχανές, με τη λογική της μηχανής και με την καρδιά της μηχανής» (Charlie Chaplin στο «Ο μεγάλος δικτάτορας», για τους ναζί της Ευρώπης).

.Άποψη

Απλά και μόνο το γεγονός ότι, η Ελλάδα ήθελε να πουλήσει ομόλογα αξίας 4 δις € πουλώντας τελικά 3 δις €, εκ των οποίων σχεδόν τα μισά αγοράσθηκαν από τις ελληνικές τράπεζες, σημαίνει ότι η έξοδος στις αγορές ήταν αποτυχημένη  – οπότε όλα τα υπόλοιπα σχετικά με τα υψηλότερα spreads αλλά χαμηλότερα επιτόκια από το 2014, η εξαγορά των παλαιοτέρων ομολόγων στο 102,6% της αξίας τους κοκ., είναι εντελώς αδιάφορα.

Όσον αφορά δε τους ισχυρισμούς, σύμφωνα με τους οποίους αυξήθηκε το δημόσιο χρέος κατά το 1,4 δις € που εισέπραξε η χώρα καθαρά, μη ανακυκλώνοντας δηλαδή παλαιά χρέη, είναι εσφαλμένοι – αφού το χρέος δεν αυξάνεται από τα δάνεια που καταλήγουν στα ταμεία του κράτους, αλλά από τα ετήσια δημοσιονομικά ελλείμματα μείον τις εθνικοποιήσεις.

Από μία άλλη οπτική γωνία βέβαια εντυπωσιάζεται κανείς από το θάρρος των επενδυτών, οι οποίοι δεν δίστασαν να αγοράσουν ομόλογα μίας χώρας που είναι χρεοκοπημένη – με την έννοια πως το ΔΝΤ θεωρεί το χρέος μας εξαιρετικά μη βιώσιμο, ενώ η ΕΚΤ επίσης, κρίνοντας από το ότι δεν επιτρέπει τη συμμετοχή της Ελλάδας στο QE.

Φυσικά το ίδιο συμβαίνει με τις εταιρείες αξιολόγησης, αφού έχουν χαρακτηρίσει τα ελληνικά ομόλογα ως «σκουπίδια» – με τους πάντες να γνωρίζουν πλέον ότι, η Ελλάδα είναι αδύνατον να εξυπηρετήσει τα χρέη της μετά το 2022, καθώς επίσης πως χωρίς μία μεγάλη διαγραφή του χρέους η οικονομία μας δεν έχει μέλλον. Από τη συγκεκριμένη πλευρά λοιπόν η πώληση ομολόγων στους ξένους ήταν επιτυχής – έστω και με τον τρόπο που έγινε εφικτή (μεγάλες αμοιβές των τραπεζών που την ανέλαβαν, ερασιτεχνισμός της κυβέρνησης κλπ.).

Όλα αυτά όμως έχουν ελάχιστο νόημα, αφού δεν επιλύουν ούτε καν στο ελάχιστο τα προβλήματα μας. Θα ήταν δε ανόητο να θεωρούμε ακόμη πως τα πραγματικά ελαττώματα της ελληνικής οικονομίας, από τη μη αποτελεσματικότητα του πελατειακού κράτους ή τις μισθολογικές αδικίες μεταξύ του ιδιωτικού και δημοσίου τομέα, καθώς επίσης την υπερβολική φορολόγηση, έως την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας μας, θα μπορούσαν να καταπολεμηθούν εν μέσω μίας ύφεσης που διαρκεί σχεδόν οκτώ χρόνια – έχοντας καταστρέψει τα πάντα στην πατρίδα μας.

Ακόμη περισσότερο, υποθέτουμε πως θα έχουν κατανοήσει πια οι Έλληνες ότι, όταν δεν χρεοκοπούν επίσημα τα κράτη, χρεοκοπούν οι Πολίτες τους – αφού αυτοί καλούνται τελικά να πληρώσουν. Στα πλαίσια αυτά, υπενθυμίζουμε ξανά πως το δημόσιο χρέος πρέπει να υπολογίζεται αφενός μεν ως ποσοστό επί των εισοδημάτων των Ελλήνων, αφετέρου επί της αξίας των περιουσιακών τους στοιχείων – όπου, με δεδομένη τη μείωση και των δύο κατά τουλάχιστον 50%, το χρέος είναι διπλάσιο

Με απλά λόγια, τα 325 δις € του χρέους είναι σε όρους εισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών περί τα 650 δις € – όπως ακριβώς θα συνέβαινε εάν είχε υιοθετηθεί η δραχμή και υποτιμούταν κατά 50%. Εάν δε λάβουμε ως μέτρο το εξωτερικό χρέος, το οποίο είναι της τάξης των 450 δις € (γράφημα), τότε με τους ίδιους όρους θα έφτανε στα 900 δις € – ένα ποσόν που είναι αδύνατον ποτέ να εξυπηρετηθεί από τους Έλληνες Πολίτες.

Ως εκ τούτου είναι ανόητο να αναφερόμαστε στην επιμήκυνση της αποπληρωμής του, ως μία ρεαλιστική λύση για την Ελλάδα σήμερα – αν και είχε κάποιες αμυδρές πιθανότητες έως το αργότερο το 2014, όπου η χώρα βυθίστηκε σε μία ακόμη μεγαλύτερη κρίση. Με δεδομένη δε την εκτόξευση των μη εξυπηρετούμενων ιδιωτικών χρεών σε επίπεδα που υπερβαίνουν τα 220 δις € ή το 125% του ΑΕΠ, καθώς επίσης τα προβλήματα των τραπεζών και του ασφαλιστικού μας συστήματος (όπου παραδόξως οι χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες αγόρασαν ομόλογα του χρεοκοπημένου κράτους!), όχι μόνο δεν φαίνεται φως στο τούνελ, αλλά το σκοτάδι θα συνεχίσει να πυκνώνει όλο και περισσότερο.

Περαιτέρω, όπως έχουμε τονίσει στο παρελθόν, αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σήμερα, χαρακτηρίζεται ουσιαστικά ως μία «κυλιόμενη πτώχευση». Δηλαδή, ως μία άκρως επικίνδυνη, παράνομη καθυστέρηση της επίσημης χρεοκοπίας – παράνομη επειδή επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες της οικονομίας της, με κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος (ερμηνεία). Στις επιχειρήσεις κάτι τέτοιο απαγορεύεται, ενώ τιμωρείται ποινικά πάρα πολύ αυστηρά ο υπεύθυνος διαχειριστής τους – ο οποίος, στην περίπτωση των κρατών, είναι η εκάστοτε κυβέρνηση.

Θα μπορούσε βέβαια να ισχυρισθεί κανείς πως έχει νόημα να περιμένει υπομονετικά η Ελλάδα την πιθανολογούμενη από ορισμένους απόφαση της Ευρώπης να διαγράψει χρέη της, μετά τις γερμανικές εκλογές – μη έχοντας πλέον καμία άλλη επιλογή μετά το PSI και την τρίτη δανειακή σύμβαση, όπου έχουν ουσιαστικά παραχωρηθεί τα κλειδιά της χώρας στους πιστωτές της, ενώ έχει υποθηκευθεί ολόκληρη η δημόσια και ένα μεγάλο μέρος της ιδιωτικής της περιουσίας (μέσω των τραπεζών, του αγγλικού δικαίου, των κρατικών απαιτήσεων κοκ.).

Ακόμη όμως και να συνέβαινε κάτι τέτοιο, έχουμε την άποψη πως η πρωσική κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να αμβλύνει την πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα (γράφημα, πηγή) – αφού τη διευκολύνει όσον αφορά την υφαρπαγή των περιουσιακών μας στοιχείων, συμπεριλαμβανομένου του υπογείου/ενεργειακού πλούτου, την «απομύζηση» του εκπαιδευμένου εργατικού μας δυναμικού μέσω της μετανάστευσης του στη Γερμανία, καθώς επίσης τη δημιουργία μίας περιοχής φθηνού εργατικού δυναμικού για τη βιομηχανία της και χαμηλού κόστους τουριστικού θέρετρου για τους δικούς της Πολίτες, ιδιαίτερα τους ηλικιωμένους.

Λογικά λοιπόν κάποια στιγμή οι Πολίτες θα αντιληφθούν την οικονομική βία που τους ασκείται, χωρίς καμία προοπτική για το μέλλον τους – ενώ θα πάψουν να έχουν ουτοπικές προσδοκίες. Επομένως θα αντιδράσουν, αφού είναι δεδομένο πως το καπάκι μίας κατσαρόλας που βράζει χωρίς σταματημό δεν μπορεί να διατηρηθεί αιώνια κλειστό – ενώ, όσο πιο πολύ επιμένει κανείς να το κρατάει βίαια στη θέση του, τόσο πιο επικίνδυνη θα είναι η έκρηξη που θα ακολουθήσει.

Πότε θα συμβεί αυτό; Ευχόμαστε και ελπίζουμε όχι όταν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης πάρει τα ηνία, ενώ δεν νομίζουμε πως οι εγχώριοι ένοχοι της χρεοκοπίας μίας χώρας που ασφαλώς δεν είχε κανένα λόγο να πτωχεύσει, θα μείνουν ατιμώρητοι – συνεχίζοντας να μοιράζουν δημόσια συμβουλές στους Πολίτες, ως συμμετέχοντες σε παλαιά ή νέα κόμματα.

Ιάκωβος Ιωάννου

http://www.analyst.gr/2017/07/27/i-koinoniki-ekrixi-os-nomoteleia/

Εννέα εφοριακοί και τελωνειακοί με χιλιάδες αδικαιολόγητα ευρώ !!

Οι έλεγχοι πόθεν έσχες που πραγματοποίησε η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων σε υπαλλήλους της, εντόπισε εννέα εφοριακούς και τελωνειακούς με μεγάλη αδήλωτη περιουσία. 

Στο μικροσκόπιο της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων βρέθηκαν 188 υπάλληλοι της την περίοδο 1η Απριλίου 2016 έως και 27 Ιουλίου 2017. Σε εννέα περιπτώσεις εφοριακών και τελωνειακών υπαλλήλων εντοπίσθηκε με περιουσία η οποία δεν δικαιολογείται από τα εισοδήματα που έχουν δηλώσει.

Συγκεκριμένα, βρέθηκαν:

-εφοριακός με απόκλιση 577.000 ευρώ, (στοχευόμενος έλεγχος)
-εφοριακός μαζί με τη σύζυγο του - υπάλληλο εφοριακό, με απόκλιση 568.000 ευρώ, (εντολή ολοκλήρωσης της Δ/νσης Επιθ/σης Υπηρεσιών)
-τελωνειακός με απόκλιση 167.000 ευρώ, (πορισματική έκθεση)
- εφοριακός με απόκλιση 78.000 ευρώ, (στοχευόμενος έλεγχος)
-εφοριακός με απόκλιση 58.000 ευρώ, (από καταγγελία)
-τελωνειακός με απόκλιση 57.000 ευρώ, (από καταγγελία)
-εφοριακός με απόκλιση 55.000 ευρώ, (εισαγγελική παραγγελία)
-τελωνειακός με απόκλιση 24.000 ευρώ, (από καταγγελία)

Τα σχετικά πορίσματα στάλθηκαν στο Ελεγκτικό Συνέδριο (για καταλογισμό υπέρ του Δημοσίου) και στον Εισαγγελέα (για ποινική αξιολόγηση).

πηγή:http://www.star.gr/politiki/oikonomia/379684/sth-tsimpida-toy-pothen-esxes-eforiakoi-kai-telwneiakoi

Πόρισμα-βόμβα για παράνομες επικουρικές συντάξεις και εφάπαξ

Τεράστιο κόλπο με τις επικουρικές συντάξεις που βγήκαν παράνομα και αφορούν σε περίπου 900 με 1.000 αποφάσεις για αιτήσεις μετά την 1η/1/2015, χωρίς να έχει προσδιοριστεί ο τρόπος υπολογισμού και οι δείκτες θνησιμότητας που προβλέπει ο νόμος, αποκαλύπτεται με τον πλέον επίσημο τρόπο σε εμπιστευτικό πόρισμα του ΕΤΕΑ.

Το πόρισμα υπογράφεται από τη Διεύθυνση Εσωτερικού Ελέγχου του Ενιαίου Επικουρικού Ταμείου και αναφέρεται σε 900 με 1.000 αποφάσεις στις οποίες ύστερα από δειγματοληπτικό έλεγχο αποδείχθηκε ότι εκδόθηκαν κατά παρέκκλιση του νόμου, γιατί αφορούν σε αιτήσεις που υποβλήθηκαν μετά την 1η/1/2015 οι οποίες έχουν παγώσει για το ΕΤΕΑ, το υπουργείο Εργασίας και η ΕΛΣΤΑΤ αδυνατούν να καθορίσουν τις παραμέτρους του νέου μαθηματικού τύπου για να βγουν τα ανάλογα ποσά!

Οι συντάξεις που βγήκαν είναι παράνομες και μάλιστα βγήκαν εκτός σειράς από τη λίστα αναμονής στην οποία αθροίζονται αυτή τη στιγμή 126.022 ασφαλισμένοι, οι οποίοι προηγούνται, γιατί έχουν κάνει αίτηση μέχρι 31/12/2014 και οι συντάξεις τους βγαίνουν με το παλιό τρόπο και όχι με το νέο σύστημα.

Επίσης το περιεχόμενο του εμπιστευτικού πορίσματος του ΕΤΕΑ για τις συντάξεις, που βγήκαν με αίτηση μετά την 1η/1/2015 χωρίς να υπάρχει εφαρμογή νόμου αναφέρει στο διά ταύτα τα εξής:

Να ανακληθούν τελείως όσες επικουρικές έχουν έναρξη καταβολής μαζί με την κύρια από 1ης/1/2015.

Να αναθεωρήσουν όσες επικουρικές έχουν ημερομηνία αίτησης και έναρξη καταβολής σύνταξης μετά την 1η/1/2015, πλην των περιπτώσεων που αφορούν επικουρικές λόγω θανάτου συνταξιούχου ο οποίος όμως έπαιρνε επικουρική πριν το 2015.

Να αναθεωρηθούν όλες οι επικουρικές που βγήκαν και πληρώθηκαν με αίτηση μετά την 1η/1/2015, για συνταξιούχους που είχαν ήδη κάνει αίτηση ή έπαιρναν κύρια σύνταξη πριν από το 2015.

«Πακέτο»

Το κλειδί στις αποφάσεις αυτές, που είναι κοντά στις 1.000, σύμφωνα με τον δειγματοληπτικό έλεγχο έχει να κάνει με το γεγονός πως ορισμένα Ταμεία, όπως το ΤΑΔΚΥ, που εξέδωσε τις 300 εκτός σειράς επικουρικές συντάξεις, μόλις βγει η επικουρική καταβάλλεται ταυτόχρονα και το εφάπαξ, επίσης εκτός λίστα αναμονής!

Πέρασαν δηλαδή 126.022 ασφαλισμένους που περιμένουν την επικουρική με αίτηση ακόμη και πριν το 2013 και πήραν πιο γρήγορα και το εφάπαξ από το παράθυρο, αφήνοντας πίσω περίπου 63.000 δικαιούχους που το περιμένουν μαζί με την επικουρική από το 2014!

Στο πόρισμα επιχειρείται να αποδοθούν ευθύνες σε υπαλλήλους που έβγαλαν τις επικουρικές με την παρατήρηση ότι «καμία από τις αποφάσεις που ελέγχθηκαν δεν έχει τον όρο της επιφύλαξης» επειδή δεν λειτουργεί ο νόμος.

Πηγή: Ελεύθερος Τύπος - http://www.enikonomia.gr/my-money/161331,porisma-vomva-gia-paranomes-epikourikes-syntaxeis-kai-efapax.html

Τραπεζικά προϊόντα για....... Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας

Πρόγραμμα προνομίων με την ονομασία «Κάθε μέρα σύμμαχοι», το οποίο ουσιαστικά απευθύνεται σε άτομα που υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και στα Σώματα Ασφαλείας λανσάρει η Eurobank.  

Μεταξύ άλλων, προσφέρονται:

• Όφελος 5% επιστροφή από τα καθημερινά σας έξοδα σε σούπερ μάρκετ & βενζίνη με τη χρήση της χρεωστικής ή πιστωτικής σας κάρτας, στους συνεργάτες του προγράμματος ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ, ΕΚΟ, ΜΑΣΟΥΤΗΣ, ΧΑΛΚΙΑΔΑΚΗΣ

• Επιτόκιο 2% στο λογαριασμό μισθοδοσίας σας για τα πρώτα €5.000, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του εισοδήματός σας

• Χρεωστική Debit MasterCard, που συμμετέχει στο πρόγραμμα €πιστροφή και σας βοηθάει στο χτίσιμο του Αφορολόγητου

• Διευκόλυνση στην πραγματοποίηση αγορών με τη χρήση πιστωτικών καρτών με δωρεάν συνδρομή, μειωμένο επιτόκιο κατά 3,50% και 12 άτοκες δόσεις για πληρωμές οφειλών προς το Δημόσιο

• Κάλυψη με άμεσα μετρητά σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης μέσω της δυνατότητας υπερανάληψης παρέχοντας τα πρώτα €150 κάθε μήνα άτοκα

• Διευκόλυνση στην καθημερινότητά παρέχοντας με αυτόματη και δωρεάν εξόφληση των λογαριασμών σας όπως ΔΕΗ, ΟΤΕ, κλπ. μέσω πάγιας εντολής

• Ασφάλιση αυτοκινήτου Safe Drive με έκπτωση έως και 17% μέσω της Eurolife ERB Ασφαλιστικής

• Ασφάλιση κατοικίας Sweet Home Smart με έκπτωση έως 25% μέσω της Eurolife ERB Ασφαλιστικής

• Προσωπικό Δάνειο Μισθοδοσίας με προνομιακό επιτόκιο και 50% έκπτωση στα έξοδα εξέτασης και έγκρισης αιτήματος

• Δάνεια Συγκέντρωσης Οφειλών με ελκυστικό επιτόκιο

• Στεγαστικά Δάνεια με ευνοϊκότερο επιτόκιο κατά 0,35%

Γενικότερα, τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες προσφέρουν συχνά ελκυστικότερα πακέτα συνεργασιών σε συγκεκριμένες κατηγορίες επαγγελμάτων και πολύ συχνά στους αμειβόμενους από τον δημόσιο τομέα.

πηγή: http://www.fpress.gr/ependyseis/story/51816/trapezika-proionta-gia-enstoloys

ΕΛΑΣ και Γερμανοί: ένα θέμα ταμπού της ελληνικής ιστοριογραφίας

 Η πλειοψηφία της ιστοριογραφίας της ιστορίας της δεκαετίας του 1940 μέχρι τώρα μας έχει συνηθίσει σε σημαντικό βαθμό σε μία μονόπλευρη ενημέρωση αγιοποίησης της εαμικής πλευράς και των πεπραγμένων της και σε δαιμονοποίηση των λοιπών αντιστασιακών δυνάμεων που δεν δέχθησαν την «συνεργασία» ή ορθότερα την υποδούλωση – αν θέλουμε να είμαστε ακριβείς –  μέσα στις τάξεις του εαμικού κινήματος. Από την πρώτη στιγμή, την εποχή εκείνη, όσοι διάλεξαν άλλη οργάνωση ώστε να πολεμήσουν τον κατακτητή, θεωρήθηκαν κατά δήλωση του Σιάντου, «γκεσταπίτες» ακριβώς επειδή δεν εισχώρησαν στο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ και δεν διευκόλυναν το ΚΚΕ στα σχέδιά του για κατάληψη της εξουσίας και επιβολή καθεστώτος «λαϊκής δημοκρατίας» αντίστοιχης ποιότητας και «δημοκρατικότητας» με αυτά της σταλινικής Σοβιετικής Ένωσης και της γειτονικής Αλβανίας του Εμβέρ Χότζα.

Έτσι οι αντιστασιακοί έξω από το ΕΑΜ ονομάστηκαν «αντίδραση», που έπρεπε να εξοντωθεί με κάθε τρόπο. Όταν δεν ήταν δυνατή η εξόντωση με αιφνιδιαστική ένοπλη επίθεση αυτή γινόταν με μεθόδους κατασυκοφάντησης του αντιπάλου. Έτσι ήταν «συνεργάτης» των Ιταλών ο Σαράφης, άσχετα εάν λίγες μέρες μετά την φυλάκισή του και τον εξευτελισμό του δέχθηκε να αναλάβει στρατιωτικός αρχηγός του ΕΛΑΣ και οι κατηγορίες αποσύρθηκαν εν μια νυκτί. Το ίδιο θα συνέβαινε και με τον Ζέρβα, αν ο τελευταίος είχε αιχμαλωτισθεί από τον ΕΛΑΣ. Και αυτός για το ΕΑΜ, αφού προηγουμένως αρνήθηκε τρεις φορές με το καλό να πάρει το αξίωμα που δόθηκε μετά στον Σαράφη, έπρεπε με τη βία ή να εξοντωθεί ή να κατασυκοφαντηθεί. Αυτή ήταν η νοοτροπία των ηγετικών στελεχών του Κόμματος… «Πας μη εαμίτης γκεσταπίτης».

Ποια ήταν όμως η σχέση του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ με τις γερμανικές δυνάμεις; Από την στιγμή που κατηγόρησε, όλες τις μη εαμικές αντιστασιακές οργανώσεις σαν «δοσιλογικές», φαντάζει λογικό πως το ίδιο καταδίκαζε τις επαφές και τις συνεργασίες με τον κατοχικό στρατό του Χίτλερ. Και όμως, ο ΕΛΑΣ πολλές φορές συνεργάστηκε με τους κατακτητές ή έκλεισε ανακωχή με σκοπό να την εκμεταλλευθεί προς εξόντωση αντίπαλων οργανώσεων. Στο πλαίσιο αυτό δεν δίστασε να πλήττει πισώπλατα άλλες οργανώσεις όταν αυτές δέχονταν τα πυρά των Γερμανών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η μάχη της Νεράιδας τον Οκτώβριο του 1943, όταν ο ΕΔΕΣ του Ζέρβα εμάχετο με τους Γερμανούς της «Έντελβάις».

Παρόλο λοιπόν που υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις αυτές για έναν ανεξήγητο λόγο αποκρύπτονται και αποσιωπούνται πλήρως ή ομολογούνται εμμέσως και το θέμα κλείνει εκεί. Υπάρχουν χαρακτηριστικές περιπτώσεις ιστορικών που, ενώ έχουν κάνει καριέρα πάνω σε κομματικές προπαγάνδες με ψευδείς αναφορές ή αναφορές μισής αλήθειας, έχουν κατηγορήσει ηγετικές προσωπικότητες του ελληνικού αντάρτικου για «συνεργασία με τους Γερμανούς» αλλά για αποδεδειγμένα ατοπήματα της αγαπημένης τους εαμικής πλευράς δεν γίνεται πολλές φορές ούτε λόγος. Η προσπάθεια συγκάλυψης της ιστορικής αλήθειας έχει βεβαίως την εξήγησή της.  Και αυτή δεν είναι άλλη από την κατάρρευση της κάλπικης προβολής του «ηρωικού και γνήσια αντιστασιακού» ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.

Στόχος του παρόντος άρθρου είναι να αναφερθεί σε ορισμένες περιπτώσεις που αποδεικνύουν πως το αντάρτικο του ΕΛΑΣ είχε ως πρώτιστο σκοπό και στόχο την «προλεταριακή επανάσταση» όπως άλλωστε έχει ομολογήσει ο Γιάννης Ιωαννίδης. Και για την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού το ΚΚΕ – ΕΑΜ – ΕΛΑΣ δεν δίστασε να συνεργασθεί με διάφορους τρόπους με τον εχθρό. Στόχος δεν ήταν η αντίσταση κατά των κατακτητών αλλά η εξόντωση όλων των αντιφρονούντων. Αυτή ήταν η απόφαση της Β’ Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ, στο Κουκάκι τον Δεκέμβριο του 1942.

Ο Μάρκος Βαφειάδης, μετέπειτα «αρχιστράτηγος¨του ΔΣΕ, που έλαβε μέρος στην Συνδιάσκεψη έγραψε στα απομνημονεύματά του: «Όμως αρκετές διαφορετικές απόψεις εκφράστηκαν και «θεωρίες» αναπτύχθηκαν για την ταχτική των ανταρτών, όπως ήταν η θεωρία «για την διατήρηση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ για τον εμφύλιο πόλεμο αποφεύγοντας μάχες με τους κατακτητές και μέχρι αυτοδιάλυση», να χτυπήσει ο εχθρός στο «κενό», «πρώτα να δυναμώσουμε και μετά να δεχτούμε μάχη», «να χτυπάμε μόνο την αντίδραση» κλπ». [ Βλ. τόμο Β’, σ. 76]. Αντίστοιχη αναφορά κάνει ο Θόδωρος Μακρίδης στην αναλυτική έκθεσή του για τον Σιάντο και τη «θεωρία του κενού» που ο τελευταίος επέβαλε στις διοικήσεις των μονάδων του ΕΛΑΣ. [Βλ. Γρηγόρη Φαράκου, » Ο ΕΛΑΣ και η εξουσία». τόμος Β’]. Στα πλαίσια αυτά ο Φλάισερ έγραψε πως «Οι πρώτες επαφές με τον εχθρό πραγματοποιούνται ανάμεσα στον Δεκέμβριο του 1942 και τον Φεβρουάριο του 1943 στην ιταλοκρατούμενη Στερεά, όταν οι Γερμανοί που έτυχε να παρευρίσκονται στη διάρκεια επιθέσεων του ΕΛΑΣ δεν ενοχλήθηκαν, αλλά δέχτηκαν την ευγενική διαβεβαίωση ότι ο αγώνας του ΕΛΑΣ διεξαγόταν μόνο κατά των Ιταλών και των ανδρεικέλων τους. Στην Πελοπόννησο, όπου η ανάπτυξη του ανταρτικού κινήματος είχε καθυστερήσει, παρατηρείται μια ανάλογη στάση ως το καλοκαίρι του 1943». [Βλ. Φλάισερ, «Επαφές Γερμανών και ελληνικής αντίστασης» στο » Η Ελλάδα 1940 – 1950, ένα έθνος σε κρίση, σ. 102]. Βέβαια ο συγγραφέας δικαιολογεί το ΕΑΜ λέγοντας ότι η στάση αυτή ήταν «στρατήγημα» όπως αποδείχθηκε αργότερα. Αυτές οι δικαιολογίες βέβαια γίνονται αποδεκτές μόνο για το ΕΑΜ – ΕΛΑΣ…       

Όμως πέρα από τις θεωρίες και την πολιτική που κράτησε το ΕΑΜ στο θέμα του αντάρτικου, έχουν υπάρξει ξεκάθαρες συνεργασίες του ΕΛΑΣ με τις γερμανικές δυνάμεις κατά περιόδους. Ήδη έχω αναφερθεί και στο ιστολόγιο αλλά και στο «Κατοχικό Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα 1943 – 1944», εκδόσεις Πελασγός, στις επαφές και στις συνεργασίες του ΕΛΑΣ Ηπείρου με τους Γερμανούς το φθινόπωρο του 1943. [ Βλ. σ. 101 – 206]. Επίσης έχω παρουσιάσει σε άλλη μελέτη μου, για πρώτη φορά, την επιστολή του υπεύθυνου του Ηπειρωτικού γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Νίκου Παπαμιχαήλ προς τον Μιχάλη Ντούσια, στέλεχος της Πολιτικής Επιτροπής, με ημερομηνία 11 Οκτωβρίου 1943, στην οποία τον ενημερώνει για τις προτάσεις των Γερμανών ώστε αυτές να εφαρμοστούν άμεσα. [Βλ. ολόκληρο το έγγραφο στο «Ναπολέων Ζέρβας, ο πολέμαρχος της Εθνικής Αντίστασης», Πελασγός, σ. 135].

Οι διοικητές της Γκεστάπο Τριπόλεως και Σπάρτης μαζί με τους Ελασίτες (από δεξιά) Μαρινάκη, Μπαρμαπλιά και Γιάτρα.

Αντίστοιχη στάση κράτησε η οργάνωση του ΕΛΑΣ και το 1944 κατά περιόδους. Την άνοιξη του 1944, υπογράφτηκε το σύμφωνο της Άνω Κολλίνας μεταξύ των γερμανικών διοικήσεων της Γκεστάπο Σπάρτης και Τριπόλεως καθώς και του 8ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ που όριζε:

Άνω Κολλίνα    30-3-44

Συνεννόησις

Συνήλθωμεν σήμερον την 30-3-44 η S.D. Γερμανική Πολιτική Αστυνομία και ο Αντιπρόσωπος Πελλ. Επιτροπής και Αντ. Επιτρ. Λακωνίας και ο Αντιπρόσωπος του 8ου Συν/τος και αποφασίσαμε τα κάτωθι:

Κατόπιν προτάσεως των Γερμανικών Αστυνομικών Αρχών, κατάπαυσιν μέχρι και της 10-4-44 πυρός και εκ μέρους των δύο παρατάξεων, συμπεριλαμβανομένων και των Ταγμάτων Ασφαλείας, μέχρις  ότου αποφανθούν και αι δύο ανώτεραι  αρχαί περί των προτάσεων των γενομένων παρά των Γερμανικών Αρχών. Αι δύο συμβαλλόμεναι παρατάξεις υποχρεούνται να τηρήσουν τ’ ανωτέρω μέχρι νεωτέρας τελικής αποφάσεως περί την Λακωνίαν και γενικώτερον περί την Πελοπόννησον. Η υπόθεσις θα συζητηθή εις Αθήνας την 9-10-4-44 εκ μέρους και των δύο συμβαλλομένων.

Για την συμφωνία αυτή γράφει ο καθηγητής Χρίστος Γούδης: «Τα Ανώγεια (κεφαλοχώρι κοντά στην Σπάρτη) πάντως τα χτύπησαν οι ελασίτες ξανά, για τρίτη φορά, την τέταρτη μέρα του Πάσχα του ’44, στις 19 Απριλίου το πρωί. Ανήμερα του Πάσχα τα βρήκαν πρώτα με τους Γερμανούς, φωτογραφήθηκαν μαζί τους, ο Νίκος ο Γεωργιάδης τους τράβηξε την φωτογραφία. Το πρωτότυπο της φωτογραφίας το κατέσχε ο Γιώργος ο Μενούτης που έκανε επιδρομή με τους δικούς του στο φωτογραφείο του Γεωργιάδη στη Σπάρτη, μερικές μέρες μετά, μόλις πληροφορήθηκε το γεγονός – όλοι τους είχανε πληροφοριοδότες στα αντίπαλα στρατόπεδα και τίποτε δεν μπορούσε να μείνει κρυφό για πολύ καιρό. Στην φωτογραφία φιγουράρουν τρεις ελασίτες, ο Γιάτρας, ο Μπαρμπαλιάς και ο Μαρινάκης μαζί με τους διοικητές της Γκεστάπο της Τριπόλεως και της Σπάρτης». [Βλ. Χρίστος Γούδης, Αίμα και Χώμα, εκδόσεις Αδούλωτη Μάνη].

Όπως επίσης για την στάση του ΕΛΑΣ κατά των αποχωρούντων Γερμανών το φθινόπωρο του 1944. Ο ΕΛΑΣ ήρθε σε συμφωνία με τους Γερμανούς, που επικύρωσαν ο Σιάντος και ο Σαράφης, ώστε να αφήσουν ανενόχλητους τους τελευταίους. Η συμφωνία έκλεισε με αντιπροσωπεία που τον ΕΛΑΣ εκπροσωπούσαν ο ταγματάρχης Βελής, ο λοχαγός Μπαλάσκας και ο υπεύθυνος του ΕΛΑΣ στην Αττικοβοιωτία, Γιάννης Δαμοράκης. Ο Γερμανός αρχαιολόγος Χάμπε που ήταν παρών στις διαπραγματεύσεις αυτές έγραψε αναλυτικά για τις συμφωνίες αυτές. [Βλ. Ρόλαντ Χάμπε, Η διάσωση της Αθήνας τον Οκτώβριο του 1944, σ. 59 – 60].  Παρόλο όμως που το ΚΚΕ έδωσε την συγκατάθεσή του για αυτές τις συμφωνίες, τον Σεπτέμβριο του 1950 μέσω του εντύπου του «Νέος Κόσμος» κατηγόρησε τον Μάρκο Βαφειάδη επειδή το Σύνταγμα Χαλκιδικής που ήταν υπό την δικαιοδοσία του υπέγραψε συμφωνία με τους Γερμανούς και συμφώνησε να τους αφήσει στο απυρόβλητο. Η στάση αυτή του ΚΚΕ ήταν υποκριτική μια και το ίδιο είχε διατάξει τα στελέχη του ΕΛΑΣ να κλείσουν αυτές τις συμφωνίες.

 

Άλλωστε την ίδια περίοδο ο ΕΛΑΣ ετοίμαζε ένα «Κίνημα Ελεύθερων Γερμανών», όπως είπε ο Δεσποτόπουλος στον Νίκολας Χάμμοντ. Δηλαδή όσοι Γερμανοί έπεφταν στα χέρια των ελασιτών δεν κρατούνταν όμηροι, αλλά εκπαιδεύονταν ώστε να οργανώσουν μια μικρή δύναμη που θα πολεμούσε για τον ΕΛΑΣ. Κατά τον Χάμμοντ αυτό σήμαινε πως ο ΕΛΑΣ είχε έρθει σε μια μυστική συμφωνία με τους κατακτητές. [Βλ Νίκολας Χάμμοντ, Με τους αντάρτες 1943 – 1944, σ. 181].

Έτσι ο ΕΛΑΣ δεν στράφηκε κατά των Γερμανών την ώρα που αυτοί, ενώ είχαν χάσει τον Πόλεμο, έφευγαν από τη χώρα. Η τακτική αυτή προξένησε απορίες σε ορισμένα στελέχη του ΕΛΑΣ. Μεταξύ αυτών ο Νικηφόρος (Δημήτρης Δημητρίου) γνωστός από την συμμετοχή του στον Γοργοπόταμο, ο οποίος αναφέρει:  «Περνούσαν φάλαγγες Γερμανών φεύγοντας προτροπάδην καί σε απόσταση βολής από εμάς, αλλά δεν τους ενοχλούσαμε. Ρώτησα τον Ορέστη γιατί αυτή η τακτική καί με αποπήρε. Υπήρχε εντολή του Σιάντου που έλεγε: αφήστε τους να πάνε στα τσακίδια, να μην μαυροφορέσουν κι άλλες μάνες…». [ Βλ. Δημήτρης Δημητρίου, Τα ολέθρια του οίκου μας].

Πηγή: Ελληνικά Χρονικά