Νόμος 2084/1992: Σοκ και οικονομικό δέος από το ύψος καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών για την αναγνώριση των 5 μάχιμων ετών.

     
    Σοκ και οικονομικό δέος θα θα βιώσουν, από το 01-1-2019 και μετά, οι συνάδελφοι που κατατάχθηκαν στις Στρατιωτικές και Αστυνομικές σχολές από 01-1-1993 και μετά, καθόσον,  εάν επιχειρήσουν να καταβάλλουν τις σημερινές ισχύουσες, με τον νόμο 2084/1992 ΦΕΚ Α 165 (νόμος Σιούφα) ασφαλιστικές εισφορές, για την αναγνώριση των 5 μάχιμων ετών, θα διαπιστώσουν, με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα, ότι το οικονομικό τίμημα ξεκινάει από 14.041,20 ευρώ και καταλήγει στις 47.972,40 ευρώ !! 

   Αυτό συμβαίνει γιατί, η ισχύς του ν.2084/1992, άρχισε από 1-1-1993, με αποτέλεσμα όσοι συνάδελφοι, προελεύσεως σχολής Υπαξιωματικών, αποστρατευθούν με αίτησή τους και με 25 πραγματικά έτη υπηρεσίας και επιχειρήσουν να αναγνωρίσουν τα 5 μάχιμα έτη, θα πρέπει να καταβάλλουν 14.041,20 ευρώ, ενώ συνάδελφοι προελεύσεως σχολών Αξιωματικών, με 40 πραγματικά έτη υπηρεσίας, θα πρέπει να καταβάλλουν 47.972,40 ευρώ !!

   Από τα παραπάνω, ευκόλως συνάγεται το συμπέρασμα, ότι τα ύψη των προβλεπόμενων εισφορών, καθιστούν απαγορευτική την αναγνώριση των 5 μάχιμων ετών και οδηγούν τους συναδέλφους στην υποχρεωτική παραμονή τους στην ενεργό υπηρεσία,  για 40 έτη πραγματικής υπηρεσίας.  

   Εάν οι εκάστοτε κυβερνώντες του Κράτους, θέλουν να θεωρούνται ότι, αναγνωρίζουν την προσφορά, το παραγόμενο έργο και την ιδιαιτερότητα του λειτουργήματος που ασκούν οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα ασφαλείας θα πρέπει άμεσα να προβούν στην κατάργηση των παραγράφων του άρθρου 8 του ν.2084/1992, που αναφέρονται στην  καταβολή  διπλάσιων ή τριπλάσιων εισφορών, για την αναγνώριση των 5 μάχιμων ετών.  


   
Διαβάστε τον Νόμο


ΝΟΜΟΣ 2084/1992, 
Αναμόρφωση της Κοινωνικής Ασφάλισης και άλλες διατάξεις, ΦΕΚ Α 165 (Nόμος Σιούφα) 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β' 

Στρατιωτικές συντάξεις. 

Δικαίωμα σύνταξης - προϋποθέσεις 

Αρθρο 7 

1. Ο στρατιωτικός δικαιούται ισόβιας σύνταξης από το Δημόσιο εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις των επομένων παραγράφων. 

2. Στρατιωτικός νοείται αυτός, που υπηρετεί στις Ένοπλες Δυνάμεις, στην Ελληνική Αστυνομία, στο Λιμενικό και στο Πυροσβεστικό Σώμα, ως αξιωματικός, ανθυπασπιστής ή οπλίτης ή αυτός, που κατά το νόμο αντιστοιχεί στους βαθμούς αυτούς, ανεξάρτητα από το όπλο, σώμα, κλάδο ή ειδικότητα που ανήκει, καθώς και οι συνοριακοί φύλακες και οι ειδικοί φρουροί της Ελληνικής Αστυνομίας 

3. Ο μόνιμος στρατιωτικός δικαιούται σύνταξης: 
α) Αν απομακρυνθεί εκουσίως των τάξεων και έχει συμπληρώσει δεκαπενταετή πλήρη πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, και το εξηκοστό πέμπτο (65ο) έτος της ηλικίας του. 
β) Αν απομακρυνθεί των τάξεων λόγω σωματικής ή διανοητικής ανικανότητας, που δεν οφείλεται στην υπηρεσία και έχει συμπληρώσει πενταετή τουλάχιστον πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, ανεξαρτήτως ηλικίας. 

Ειδικά για όσους καθίστανται ανίκανοι, λόγω ατυχήματος, που δεν οφείλεται στην υπηρεσία η κατά το προηγούμενο εδάφιο πενταετία μειούται στο ήμισυ. Προκειμένου για γυναίκες στρατιωτικούς, που έχουν ανήλικα ή ενήλικα αλλά ανίκανα για κάθε βιοποριστική εργασία παιδιά, ή τρία (3) τουλάχιστον παιδιά, αρκεί εικοσαετής πλήρης πραγματική συντάξιμη υπηρεσία, ανεξαρτήτως ηλικίας. 

4. Οι μόνιμοι στρατιωτικοί, οι οποίοι πληρούν τους λοιπούς όρους και προϋποθέσεις του άρθρου 26 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, αποκτούν δικαίωμα σύνταξης χωρίς την προϋπόθεση της ηλικίας, που προβλέπεται από την περίπτ. α' της 3 του άρθρου αυτού. 

5. Η διάταξη του τρίτου εδαφίου της περίπτ. α' της παραγράφου 1 του άρθρου 26 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων δεν ισχύει για όσους κατατάσσονται μετά την 1η Ιανουαρίου 1993. Συντάξιμη υπηρεσία στρατιωτικών. 

Αρθρο 8. 

1. Πραγματική συντάξιμη υπηρεσία είναι όλος ο χρόνος που διανύεται με στρατιωτική ιδιότητα, καθώς και ο χρόνος φοίτησης στις παραγωγικές σχολές, εφόσον καταβλήθηκαν οι προβλεπόμενες ασφαλιστικές εισφορές. Η διάταξη της παραγρ. 2 του άρθρου 4 του παρόντος έχει εφαρμογή και για τους στρατιωτικούς. 

2. Ο χρόνος υπηρεσίας των στρατιωτικών, που τελούν σε κατάσταση πτητικής ενέργειας, των εν ενεργεία αλεξιπτωτιστών, των υποβρυχίων καταστροφέων του Πολεμικού Ναυτικού και των αδρών υποβρυχίων αποστολών του Λιμενικού Σώματος, καθώς και ο χρόνος καταδυτικών εξαμήνων αυτών που υπηρετούν σε υποβρύχια, λογίζεται διπλάσιος σε περίοδο ειρήνης και τριπλάσιος σε περίοδο πολέμου, εφόσον συντρέχουν οι όροι και οι προϋποθέσεις του άρθρου 41 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων και καταβληθούν διπλάσιες ή τριπλάσιες εισφορές, αντίστοιχα. 

3. Επίσης λογίζεται διπλάσιος ο χρόνος των στρατιωτικών, που υπηρετούν ως τεχνικοί σε μονάδες εκκαθαρίσεως ξηράς ή σε ναρκαλιευτικά συνεργεία, ο χρόνος του αστυνομικού προσωπικού της ΕΛ-ΑΣ, που υπηρετεί σε υπηρεσίες με αποστολή την επισήμανση, περισυλλογή, εξουδετέρωση και καταστροφή εκρηκτικών μηχανισμών και αυτοσχέδιων βομβών, καθώς και το προσωπικό των ειδικών κατασταλτικών αντιτρομοκρατικών μονάδων, εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις των διατάξεων των άρθρων 16 του ν. 955/1979 (ΦΕΚ 189 Α') και 20 παρ. 3 του ν. 1813/1988 (ΦΕΚ 243 Α') αντίστοιχα, και καταβληθούν διπλάσιες εισφορές. 

4. Κατ' εξαίρεση δεν είναι συντάξιμος ο χρόνος: 
     α. Της διαθεσιμότητας εφόσον οφείλετε σε αξιόποινη πράξη για την οποία επακολούθησε έξοδος από την υπηρεσία ή μετάθεση σε αργία με απόλυση. 
     β. Της αργίας με πρόσκαιρη παύση εφόσον υπερβαίνει τους έξι μήνες. 
     γ. μετά την κατάληψη από το όριο ηλικίας , 
     δ. της αδικαιολόγητης απουσίας και της λιποταξίας. 
     ε. Της έκτισης ποινικής καταδίκης που επιβλήθηκε από οποιονδήποτε άλλο δικαστήριο, εκτός αν επακολούθησε απαλλαγή,     στ. της αργίας με απόλυση, καθώς και της προσωρινής κράτησης, εκτός αν επακολούθησε απαλλαγή, 
     ζ. Οποιασδήποτε υπηρεσίας για την οποία ασφαλίστηκε σε οποιονδήποτε άλλο οργανισμό κύριας ασφάλισης, ελληνικό ή διεθνή και χρησιμοποιήθηκε για απόκτηση δικαιώματος σύνταξης από τον οργανισμό αυτόν, με την επιφύλαξη των διατάξεων της παρ. 4 του άρθρου 17 του νόμου αυτού. 
     η. Της ειδικής άδειας, που προβλέπεται από τα άρθρα 6 των ν. 1680/1987 (ΦΕΚ 9 Α') και 1682/1987 (ΦΕΚ 14 Α'). Εισφορές, που έχουν καταβληθεί για τον χρόνο των προηγούμενων περιπτώσεων δεν επιστρέφονται στο στρατιωτικό, ο χρόνος πάντως αυτός αναγνωρίζεται ως συντάξιμος σε οποιονδήποτε άλλο ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης, σύμφωνα με τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης. 

   5. Αν κατά τη συγκεφαλαίωση του συντάξιμου χρόνου προκύπτει διάστημα ίσο τουλάχιστον προς έξι (6) μήνες, λογίζεται ως πλήρες έτος. 

  6. Η παρακράτηση των ασφαλιστικών εισφορών που προβλέπονται από τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου αυτού δεν πραγματοποιείται, εφόσον ο στρατιωτικός υποβάλλει σχετική δήλωση στην Υπηρεσία του, οπότε και ο χρόνος υπηρεσίας από την ημερομηνία υποβολής της ανωτέρω δήλωσης, δεν υπολογίζεται στο διπλάσιο ή στο τριπλάσιο, κατά περίπτωση 


Αρθρο 93 

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επί μέρους διατάξεις. Παραγγέλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως νόμου του Κράτους. 

Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 1992 



Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ 
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ 

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΩΤ. ΚΟΥΒΕΛΑΣ ΙΩ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΝΙΚ. ΚΛΕΙΤΟΣ ΣΤ. ΜΑΝΟΣ 

ΥΦΥΠ. ΥΓΕΙΑΣ, ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΑΡ. ΚΑΛΑΝΤΖΑΚΟΣ ΔΗΜ. ΣΟΥΦΛΙΑΣ 

ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΑΡΙΣΤ. ΠΑΥΛΙΔΗΣ ΙΩ. ΠΑΛΑΙΟΚΡΑΣΣΑΣ 

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους Αθήνα, 2 Οκτωβρίου 1992 

Ο ΕΠΙ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΙΩ. ΒΑΡΒΙΤΣΙΩΤΗΣ 

Ο παραπάνω Νόμος σε μορφή .pdf ΕΔΩ

Αυξημένες οι πιστώσεις για μισθούς, συντάξεις και Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στον προϋπολογισμό του 2018

Τον περιορισμό των κρατικών δαπανών κατά 500 εκατ. ευρώ προβλέπει η εγκύκλιος του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γ. Χουλιαράκη που απεστάλη σε υπουργεία και φορείς του Δημοσίου. 

Ο «κόφτης» θα μπει στις δαπάνες υγείας κυρίως, ενώ αντίθετα για το 2018 θα είναι αυξημένες οι πιστώσεις για μισθούς και συντάξεις. 

Συνολικά, οι δαπάνες προβλέπεται να διαμορφωθούν στα 56,1 δισ. ευρώ (από 56,6 δισ. ευρώ που έχουν προϋπολογιστεί για φέτος) εκ των οποίων τα 49,3 δισ. ευρώ είναι από τον τακτικό προϋπολογισμό και τα υπόλοιπα 6,75 δισ. ευρώ από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. 

Για αμοιβές προσωπικού θα δοθούν 12,16 δισ. ευρώ, για εξοπλιστικά προγράμματα 510 εκατ. ευρώ και για καταπτώσεις εγγυήσεων περίπου 1 δισ. ευρώ. 

Οι τόκοι που θα πληρώσει το Δημόσιο υπολογίζονται σε 5,9 δισ. ευρώ. 

Οι γενικές διευθύνσεις των οικονομικών υπηρεσιών των υπουργείων έως τις 18 Αυγούστου θα πρέπει να έχουν κοινοποιήσει στο υπουργείο Οικονομικών τα σχέδια των προϋπολογισμών τους για το 2018.

Αναλυτικότερα, σύμφωνα με την εγκύκλιο Χουλιαράκη, τα ανώτατα όρια δαπανών στα κυριότερα υπουργεία έχουν ως εξής:

• Στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 18 δισ. ευρώ έναντι 17,7 δισ. ευρώ το 2017.

• Στο υπουργείο Παιδείας προβλέπεται αύξηση δαπανών έως τα 5,19 δισ. ευρώ έναντι 4,6 δισ. ευρώ το 2017.

• Στο υπουργείο Εσωτερικών οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 5,5 δισ. ευρώ έναντι 5,4 δισ. ευρώ το 2017.

• Στο υπουργείο Υγείας οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 3,7 δισ. ευρώ το 2018, έναντι 4,3 δισ. ευρώ το 2017. Παρά τις προβλέψεις για προσλήψεις στα νοσοκομεία, οι δαπάνες των νοσοκομείων πρέπει να μειωθούν σε 2,5 δισ. ευρώ από 3 δισ. ευρώ φέτος.

• Στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 3,1 δισ. ευρώ έναντι 3,08 δισ. ευρώ το 2017.

• Στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 2,5 δισ. το 2018 έναντι 2,57 δισ. το 2017.

• Στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 2,3 δισ. έναντι 2,4 δισ. το 2017.

• Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης οι δαπάνες θα ανέλθουν έως το 1,2 δισ. ευρώ το 2018 έναντι 1,2 δισ. το 2017.

• Στο υπουργείο Οικονομικών οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 652 εκατ. ευρώ έναντι 634 εκατ. το 2017.

• Στο υπουργείο Δικαιοσύνης οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 617,3 εκατ. έναντι 599 εκατ. το 2017.

• Στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας οι δαπάνες θα ανέλθουν έως τα 445,2 εκατ. έναντι 444,5  εκατ. το 2017.

http://www.kathimerini.gr/917965/article/oikonomia/ellhnikh-oikonomia/yalidi-500-ekat--stis-kratikes-dapanes-to-2018

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: Ομόφωνο το "ΝΑΙ" της Βουλής για τη διαβίβαση του φακέλου της Κύπρου

Μιχάλης Χατζηκωνσταντίνου

Ιστορική απόφαση για την άμεση διαβίβαση του λεγόμενου φακέλου της Κύπρου στην κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων 29 χρόνια μετά την δημιουργία του έλαβε πριν από λίγο ομόφωνα η Βουλή των Ελλήνων.

Είχε προηγηθεί έκκληση του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στα κόμματα και κυρίως στη ΝΔ να άρουν τις επιφυλάξεις τους σχετικά με τον χρονισμό της διαβίβασης των φακέλων. «Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, μα τίποτα από την αλήθεια. Η αλήθεια μπορεί μερικές φορές να είναι σκληρή αλλά είναι και λυτρωτική» είπε ο κ. Τσίπρας απευθυνόμενος τόσο στον Κυριάκο Μητσοτάκη που εξέφρασε επιφύλαξη όσο και στα υπόλοιπα κόμματα. Υπενθυμίσε, μάλιστα, ότι είναι «ηθικό χρέος» της ελληνικής Βουλής να παραδώσει τον Φάκελο στην κυπριακή Βουλή και σημείωσε ότι πάντοτε θα υπάρχουν ενστάσεις και επιφυλάξεις για τον χρονισμό του ανοίγματος– όσο δεν λύνεται το κυπριακό. Διαβεβαίωσε, πάντως, όλες τις πλευρές ότι η διαβίβαση δεν σημαίνει και αυτόματο άνοιγμα του φακέλου. «Το άνοιγμα θα γίνει όταν οι δύο πλευρές συμφωνήσουν ότι είναι η κατάλληλη στιγμή» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός.

Ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι οι επιφυλάξεις του έχουν να κάνουν με το αν ο χρόνος είναι κατάλληλος σε σχέση με αυτό καθ' αυτό το Κυπριακό. Τελικά όμως η ΝΔ υπερψήφισε, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα, μετά τις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του Προέδρου της Βουλής, Νίκου Βούτση, ότι η πρωτοβουλία για τον φάκελο της Κύπρου δεν σχετίζεται με τη διακοπή των διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντανά της Ελβεταίς.

Ν. Βούτσης: ηθική και ιστορική υποχρέωση η διαβίβαση του φακέλου στην Κύπρο

Ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, έκανε λόγο για ηθική και ιστορική υποχρέωση διαβίβασης του φακέλου της Κύπρου που περιλαμβάνει 139 επιμέρους φακέλους και περίπου 90 μαρτυρικές καταθέσεις στην Εξεταστική Επιτροπή που διενήργησε η Βουλή την περίοδο 1986 - 1988 για το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή του 1974.

Ο κ. Βούτσης διευκρίνισε πάντως ότι στον φάκελο της Κύπρου περιλαμβάνονται και επιπλέον διαβαθμισμένα έγγραφα που αποτελούν μεν αναπόσπαστο μέρος του υλικού αλλά για την πρόσβαση σε αυτά απαιτείται άδεια των δύο προέδρων των κοινοβουλίων.

Ανέφερε, μάλιστα, ότι σε εύλογο διάστημα (σε 2,3 ή 5 μήνες) θα υπάρξει κοινή απόφαση για τον αποχαρακτηρισμό μεγάλου μέρους των διαβαθμισμένων εγγράφων. Ξεκαθάρισε, όμως ότι κάποια από τα έγγραφα δεν θα πρέπει να αποχαρακτηριστούν

Αποκατάσταση 11 χαμένων φακέλων

Ο πρόεδρος της Βουλής αποκάλυψε επίσης ότι από το υλικό της Εξεταστικής Επιτροπής της δεκαετίας του 1980 είχαν χαθεί οι 11 πρώτοι φάκελοι που αφορούν τις 11 πρώτες κρίσιμες συνεδριάσεις. «Δεν εντοπίσαμε πότε, που και σε ποια συγκυρία αφαιρέθηκαν οι φάκελοι από τα ερμάρια της Βουλής» είπε δημοσίως ο κ. Βούτσης αλλά σημείωσε ότι το υλικό τελικά αποκαταστάθηκε καθώς οι μαρτυρίες είχαν ηχογραφηθεί.

πηγή:news247.gr

Η Γερμανία «κερδίζει» ανήθικα δισ. ευρώ από τα δάνεια στην Ελλάδα

Στα κέρδη που έχει αποκομίσει η Γερμανία από δάνεια προς την Ελλάδα αλλά και αγορές ελληνικών ομολόγων αναφέρεται δημοσίευμα στις οικονομικές σελίδες της Süddeutsche Zeitung, εκτιμώντας ότι το όφελος ανέρχεται σε 1,34 δισ. ευρώ.

Η εφημερίδα του Μονάχου αναφέρεται σε ένα έμβασμα ύψους 412 εκατομ. ευρώ, τα οποία προορίζονταν για την Ελλάδα, όπως προέβλεπε ο γερμανικός προϋπολογισμός του 2015 υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο «Πληρωμή προς την Ελληνική Δημοκρατία».

Ωστόσο, όπως σημειώνει η SZ, «τα χρήματα δεν έφθασαν ποτέ στην Αθήνα. Και ως προς αυτό δεν προβλέπεται να αλλάξει κάτι. ‘Η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν σχεδιάζει αυτή την ώρα κανένα τέτοιο έμβασμα’, έγραψε ο γερμανός υφυπουργός Οικονομικών Γενς Σπαν απαντώντας στον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των Πρασίνων για θέματα Προϋπολογισμού, Σβεν-Κρίστιαν Κίντλερ».

Όπως διευκρινίζει η SZ, το εν λόγω ποσό αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου ποσού, «η ύπαρξη του οποίου μόνο σπανίως λαμβάνεται υπόψη στη Γερμανία: Πρόκειται για κέρδη από δάνεια και αγορές ομολόγων προς όφελος της Ελλάδας (σ.σ. για τη χρηματοδότηση της χώρας)».

Το κέρδος ανέρχεται συνολικά σε 1,34 δισ. ευρώ, όπως προκύπτει από στοιχεία που έθεσε το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών στη διάθεση του κόμματος των Πρασίνων.

Νόμιμο αλλά και ηθικό;

Το δημοσίευμα αναφέρεται σε δάνειο ύψους 22,3 δισ. ευρώ που χορήγησε το 2010 στην Ελλάδα η γερμανική κρατική επενδυτική τράπεζα KfW, από τα οποία η Ελλάδα έλαβε τελικά 15,2 δισ. ευρώ. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, «αυτό το δάνειο απέφερε από το 2010 κέρδος από τους τόκους ύψους 393 εκατομ. ευρώ και μάλιστα καθαρά (…)».

Όπως προσθέτει η SZ, «ετήσια κέρδη εισρέουν και από άλλη πηγή. Το 2010 η ΕΚΤ είχε εκπονήσει ένα πρόγραμμα -που ολοκληρώθηκε το 2012- για την αγορά κρατικών ομολόγων (SMP) με στόχο να στηριχθούν χώρες που πλήττονταν από την κρίση, όπως η Ελλάδα. Αυτά τα ομόλογα αποφέρουν κάθε χρόνο κέρδη, τα οποία η ΕΚΤ διανέμει στις κεντρικές τράπεζες των χωρών της ευρωζώνης. (…)

»Από το 2015 το γερμανικό μερίδιο κέρδους από το SMP ανέρχεται αθροιστικά σε 952 εκατομ. ευρώ».

»Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι «τον Νοέμβριο του 2012 τα κράτη της ευρωζώνης αποφάσισαν να καταβάλλουν από το 2013 στην Ελλάδα υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις τα κέρδη από την αγορά ελληνικών ομολόγων.

»Το 2015 όμως το δεύτερο πρόγραμμα για την Ελλάδα εξέπνευσε σε ατμόσφαιρα αντιπαράθεσης.

»Έτσι τα κέρδη από το SMP του 2014 παρέμειναν δεσμευμένα σε έναν ειδικό λογαριασμό.

»Τα κέρδη των επόμενων ετών δεν εμβάσθηκαν καν, γι’ αυτό και δεν έγινε ποτέ η προβλεπόμενη στον γερμανικό προϋπολογισμό του 2015 πληρωμή.

»Εφόσον το τρέχον πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων έχει εφαρμοστεί πλήρως το 2018, πρόκειται παρ’ όλα αυτά ίσως να χορηγηθούν στην Αθήνα τα κέρδη του SMP για το 2017».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Πρασίνων για θέματα Προϋπολογισμού Σβεν-Κρίστιαν Κίντλερ σχολίασε στην SZ ότι «μπορεί μεν να είναι νόμιμο η Γερμανία να κερδίζει χρήματα από την κρίση στην Ελλάδα. Δεν νομιμοποιείται όμως μέσα από το ηθικό πρίσμα της αλληλεγγύης».

Ο επίσης βουλευτής των Πρασίνων Μάνουελ Σάρατσιν, ειδικός του κόμματος σε θέματα ΕΕ, τονίζει στην SZ: «Τα κέρδη από τους τόκους πρέπει επιτέλους να καταβληθούν στην Ελλάδα. Δεν μπορεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να θέλει με τα κέρδη από τα ελληνικά επιτόκια να εξυγιάνει και τον γερμανικό προϋπολογισμό».

πηγή:http://www.tribune.gr/world/news/article/376259/suddeutsche-zeitung-germania-kerdizi-anithika-dis-evro-apo-ta-dania-stin-ellada.html

Ένας Μαυροσκούφης στο τιμόνι του ΜΤΣ

Από τις καλύτερες επιλογές που θα μπορούσαν να υπάρξουν για τη θέση του Προέδρου του ΜΤΣ. Αναφερόμαστε στο Μαυροσκούφη απόστρατο αξιωματικό Χρήστο Κουτσογιαννόπουλο, ο οποίος αναλαμβάνει τα ηνία, τόσο του Μετοχικού Ταμείου Στρατού καθώς και του ΔΣ του ΝΙΜΤΣ.

Εξαίρετος και αγαπητός σε όσους τον έχουν γνωρίσει ο νέος Πρόεδρος του ΜΤΣ, είναι σίγουρο ότι θα εργαστεί σκληρά και θα φέρει τα καλύτερα αποτελέσματα προς όφελος του ταμείου.

Δείτε την απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου, με τα νέα μέλη του Δ.Σ του ΜΤΣ.

Οι φωτό από το αρχείο του kranosgr με τον Μαυροσκούφη νέο Πρόεδρο του ΜΤΣ, στη μονάδα του Έβρου που είχε υπηρετήσει ως Ανθυπίλαρχος.

Το διορισµό στο ∆ιοικητικό Συµβούλιο (∆Σ) του Μετοχικού Ταµείου Στρατού (ΜΤΣ) των:

α. Ταξχου ε.α. Χρήστου Κουτσογιαννόπουλου του Θεόφιλου (Α∆Τ: ΑΑ 018070/15-7-2000), ως Προέδρου, ο οποίος µε την παρούσα απόφαση διορίζεται και ως Πρόεδρος του ∆Σ/ΝΙΜΤΣ.

β. Αντιστρατήγου Νικόλαου Μανούρη του Ιωάννη (ΑΜ:44093), ΓΕΠΣ-ΥΠΑΡΧΗΓΟΥ/ΓΕΣ, ως Αντιπροέδρου του ∆Σ/ΜΤΣ.

γ. Υποστρατήγου Ευάγγελου Λύκου του Γεωργίου (ΑΜ:45613), ∆ντή ΓΕΣ/∆ΓΚ.

δ. Υποστρατήγου Ιωάννη Αζναουρίδη του Χρήστου (ΑΜ:44784), ∆ντή ΓΕΣ/∆ΟΙ.

ε. Συνταγµατάρχη (ΝΟΜ) Παναγιώτη Σιδηροκαστρίτη του Κωνσταντίνου (ΑΜ: ΚΣ884), µε αναπληρωτή του τον Συνταγµατάρχη (ΝΟΜ) Ανδρέα Συναδινό του Σοφοκλή (ΑΜ: ΚΣ403).

στ. Αντιστρατήγου ε.α Βασίλειου Ροζή του Ιωάννη (Α∆Τ: ΑΙ 574068), προέδρου ∆Σ/ΕΑΑΣ.

ζ. Αντιστρατήγου ε.α Γρηγόριου Αναγνώστου του Ηλία (Α∆Τ: 215661/28-3-2009).

η. Μόνιµου Υπάλληλου µε βαθµό Α’ Κλάδου ΠΕ/∆ηµοσιονοµικών Αικατερίνη Βασιλείου του Μιχαήλ (Α∆Τ: Χ642184), Προϊσταµένης στη ∆ηµοσιονοµική Υπηρεσία Εποπτείας και Ελέγχου (∆.Υ.Ε.Ε.) του Υπουργείου Εξωτερικών.

Πηγή : Kranosgr.blogspot.gr

Ετήσια εκδήλωση, προς απότιση φόρου τιμής στους Φιλέλληνες, που έλαβαν μέρος στη μάχη του πέτα, την 04 Ιουλίου του 1822. (26 Φωτο)

Την Κυριακή 10 Ιουλίου πραγματοποιήθηκε, η ετήσια εκδήλωση, προς απότιση φόρου τιμής στους  Φιλέλληνες, που έλαβαν μέρος στη  μάχη του πέτα, που συνήφθη στις 04 Ιουλίου του 1822. 
  Η μάχη αυτή τοποθέτησε το Πέτα στα μεγάλα θυσιαστήρια της Πατρίδας μας και στο θυσιαστήριο αυτό, χάθηκε δυστυχώς, ο ανθός του Φιλελληνικού Κινήματος.
  Στην εκδήλωση παρέστησαν:
  .  Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτας κ.κ. Καλλίνικος
  .  Ο Δήμαρχος: Ν. Σκουφά, Στάθης Γαννούλης
  .  Ο Βουλευτής της ΝΔ Γιώργος Στύλιος
  .  Ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας Βασίλειος Ψαθάς, με τους περιφερειακούς συμβούλους, Σχη(ΠΖ)ε.α. Δημήτριο Βαρέλη και τον Ντίνο Παπαδημητρίου
  .  O Δκτης του ΚΕΝ Άρτας, Ανχης(ΠΖ) Φώτιος Καραμπάς
  .  Εκπρόσωποι της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής
  .  Δημοτικοί σύμβουλοι.
  .  Ο Πρόεδρος της Ε.Α.Α.Σ./ Παράρτημα Άρτας, Σχης(ΠΖ) ε.α. Αλέξανδρος Παναγής καθώς και μέλη του παραρτήματος.
  .  Ο Πρόεδρος της Ένωσης  αποστράτων Αστυνομικών Άρτας, Υπτγος Αναστάσιος Ναστούλης
 .  Μεγάλο πλήθος πολιτών

  Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με ολονύκτιο δημοτικό γλέντι με επικεφαλής τους καλλιτέχνες,  Φιλιππίδη και Λάλεζα   

  Διαβάστε την εξαιρετική  ομιλία του  Δρ. Κ. Α. Κωσταβασίλη, με τίτλο, "Φιλέλληνες και Φιλελληνισμός" 

ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Κυρίες και κύριοι

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε μια πλειάδα ανθρώπων οι οποίοι, χωρίς να έχουν κάποια άλλη υποχρέωση πέρα από την αίσθηση τιμής και την αγάπη τους για την ελευθερία και την Ελλάδα, ήρθαν εδώ και αγωνίστηκαν για την ελευθερία της δικής μας πατρίδας, θυσιάζοντας ό,τι πιο πολύτιμο είχαν: την ίδια τους τη ζωή. Ταυτόχρονα φέρνουμε στη μνήμη μας την ηρωική όσο και πολύνεκρη μάχη του Πέτα που αποτέλεσε ορόσημο για την ανάδειξη του αγώνα των Ελλήνων στην Ευρώπη, με τελικό αποτέλεσμα την τόνωση του κινήματος του φιλελληνισμού σε πανευρωπαϊκό, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Με άλλα λόγια είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη θυσία των φιλελλήνων στο Πέτα.

Με τον όρο Φιλέλληνες έμειναν γνωστοί ξένοι υπήκοοι που βοήθησαν την Ελληνική Επανάσταση του 1821 είτε μέσω της συμμετοχής τους στις πολεμικές επιχειρήσεις, είτε με χρήματα, είτε δημιουργώντας γραπτά και έργα τέχνης που σκοπό τους είχαν να προβάλλουν την ελληνική προσπάθεια στο εξωτερικό. Θα πρέπει, υπό το πρίσμα αυτό, να διευκρινίσουμε και το εξής: «Φιλελληνισμός» τέτοιος που εκδηλώθηκε σε όλη την Ευρώπη και τις Η.Π.Α., κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης, δεν θα μπορούσε να έχει υπάρξει πριν από το έτος αυτό. Ο φιλελληνισμός, ως ιστορικό κίνημα, προϋπέθεσε το ηρωικό ξεσήκωμα των Ελλήνων. Προϋπέθεσε τον θαυμασμό, που προκάλεσε η αποκάλυψη ότι οι ραγιάδες ήταν στην ψυχή τους ελεύθεροι, αποφασισμένοι ή να ελευθερώσουν την πατρίδα τους ή να πεθάνουν, και ότι ήξεραν μάλιστα και να νικούν. Ακόμα στα τέλη του 18^ου αιώνος ένα φιλελληνικό κίνημα, με τη μαζικότητα που απέκτησε στα χρόνια της επανάστασης, ήταν ανύπαρκτο. Πολύ λίγο συγκινήθηκαν οι πολιτισμένες «κοινωνίες» και οι πολιτικές δυνάμεις των ευρωπαϊκών χωρών από το μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα Φεραίου και των συντρόφων του στο Βελιγράδι, τους οποίους παρέδωσε η Αυστρία στους Οθωμανούς. Για τη γιγάντωση του φιλελληνισμού, χρειάστηκε η μεταστροφή των γεωπολιτικών δεδομένων στη Μεσόγειο και η απόδειξη πως οι νεοέλληνες μπορούσαν να καταγάγουν νίκες αντάξιες εκείνων του ένδοξου παρελθόντος τους.

Ως αίτια του φιλελληνισμού, επομένως, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε το θαυμασμό προς την αρχαία Ελλάδα, τον πολιτικό φιλελευθερισμό και την αντίσταση προς κάθε αντιδραστική κίνηση, το κίνημα του Ρομαντισμού, όπως εκφράστηκε σε καλλιτεχνικό, αισθητικό και φιλοσοφικό-πολιτικό επίπεδο, τη διεθνή φιλανθρωπία, τη ζωτικότητα και τα σύγχρονα χαρακτηριστικά του νέου Ελληνισμού που ήταν γνωστά στους δυτικούς από τις Ελληνικές κοινότητες της διασποράς και, τέλος, τις πολιτικές επιδιώξεις και τους ανταγωνισμούς των Μεγάλων Δυνάμεων στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου.

              Μέσα στη δεδομένη αυτή κατάσταση, ο φιλελληνισμός στην Ευρώπη εκδηλώνεται σε όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά σε διαφορετική μορφή και έκταση. Οι φιλελεύθεροι βλέπουν στον αγώνα των Ελλήνων την προσπάθεια ενός ιστορικού λαού να σπάσει τα δεσμά μιας μακράς δουλείας και να ζήσει στο εξής ελεύθερη ζωή. Οι συντηρητικοί νιώθουν κάποια συναισθηματικού τύπου συμπάθεια, προερχόμενη από την αρχαιοελληνική παράδοση, με ασαφή πολιτικά χαρακτηριστικά. Άλλοι δίνουν έμφαση στο θρησκευτικό του χαρακτήρα, στον αγώνα του σταυρού κατά της ημισελήνου, σύμφωνα με έκφραση της εποχής, αλλά φοβούνται την ανατροπή της ισορροπίας δυνάμεων στην Ευρώπη. Δεν είναι, επομένως, ο φιλελληνισμός ένα κίνημα ενιαίο με σαφώς προσδιορισμένα και περιχαρακωμένα χαρακτηριστικά. Πάντως, αν επιχειρήσουμε μια συνολική αποτίμηση του φιλελληνισμού, ως κίνημα και ως ιδεολογία, θα καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι στην αφετηρία του, ως έκφραση αλληλεγγύης προς έναν υπόδουλο λαό που αγωνίζεται για την ελευθερία του, διασυνδέθηκε με τα ιδεολογικά και πολιτικά ρεύματα της εποχής του και χρησιμοποιήθηκε ως όργανο πολιτικού αγώνα, τόσο στη διεθνή πολιτική σκηνή για την καταδίκη της πολιτικής της Ιεράς Συμμαχίας, όσο και σε εσωτερικό επίπεδο στη διαπάλη για την κατάκτηση της εξουσίας.

              Είναι, λοιπόν, γεγονός ότι ο Φιλελληνισμός αποτέλεσε μοναδικό φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των ιδεολογικών ρευμάτων για την ένταση και τη διάρκειά του. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο Αγώνας της Ανεξαρτησίας δεν ήταν ένα συνηθισμένο πολιτικό συμβάν, όπως τα απελευθερωτικά κινήματα άλλων λαών της Ευρώπης, αλλά αποτελούσε σύμβολο των υπέρτατων ηθικών και πνευματικών αξιών και ο τότε σύγχρονός της ευρωπαϊκός κόσμος βίωνε σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του την προαιώνια ιδεολογική συγγένεια και την πολιτιστική ταύτιση με την Ελλάδα. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Φιλελληνισμός, ως ιδεολογικό κίνημα, δεν έχει ημερομηνία λήξεως.

              Ένα ακόμη στοιχείο που θα πρέπει να μας απασχολήσει τούτην εδώ την ώρα είναι και το «γιατί» των συγκεκριμένων φιλελλήνων. Τι ήταν αυτό που ώθησε νέους αλλά και ώριμους άντρες να εγκαταλείψουν την γενέθλια γη, το πατρικό τους, τις οικογένειές τους, την προοπτική μιας ήρεμης κι ευτυχισμένης ζωής, μιας καριέρας σε κάποιο από τα αναπτυγμένα κράτη της Δύσης, για να έρθουν σε έναν τόπο με πλούσιο κι ένδοξο παρελθόν μεν, αλλά εντελώς αβέβαιο μέλλον; Ποιο κίνητρο μπορεί να είχαν Γάλλοι, Πολωνοί, Σουηδοί, Γερμανοί, Άγγλοι και τόσοι άλλοι άντρες ώστε να αποφασίσουν ότι αξίζει να συμμετάσχουν σε έναν τόσο άνισο αγώνα και όχι μόνο να πολεμήσουν αλλά και να πεθάνουν στη γη αυτή; Για να δώσουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα θα πρέπει να στραφούμε στα ιδανικά που διέπνεαν την ψυχή των ανδρών αυτών αλλά και στην Παιδεία με την οποία είχαν ανατραφεί. Ήταν η εποχή που το ιδανικό της ελευθερίας του ανθρώπου εθεωρείτο πιο ισχυρό από την προοπτική του κέρδους και της κυριαρχίας των αγορών. Τα οράματα για έναν κόσμο όπου θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να ζουν αδελφωμένοι δεν είχαν ακόμη καταπνιγεί από τη θύελλα των ομολόγων, των δανείων και των προαπαιτούμενων. Οι Ευρωπαίοι προσέβλεπαν στον ελληνικό αγώνα ως μια απόδειξη ότι το ανθρώπινο πνεύμα, το πνεύμα της δικαιοσύνης και της αρετής μπορεί ακόμα να υπερνικά τη λογική της βίας και της αδικίας.

Η ενασχόληση με το κίνημα του Φιλελληνισμού της Επανάστασης έχει ιδιαίτερη σημασία διότι συμπίπτει με την ανάπτυξη σε πολλές χώρες ενός μεγάλου κινήματος διεθνιστικής αλληλεγγύης προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Προμετωπίδα του κινήματος είναι η φράση «Είμαστε όλοι Έλληνες» που είχε χρησιμοποιήσει το 1821 ο Άγγλος ποιητής και φλογερός φιλέλληνας Πέρσι Μπης Σέλλεϋ, στενός φίλος και ομοϊδεάτης του Λόρδου Βύρωνα, επικρίνοντας τις τότε ηγεσίες της Ευρώπης, που αδιαφορούσαν για τους επαναστατημένους Έλληνες και δεν στήριζαν τον αγώνα τους. Βρισκόμαστε λοιπόν μπροστά στην ανάπτυξη ενός σύγχρονου φιλελληνισμού. Όπως και το 1821, έτσι και σήμερα στο πλευρό του ελληνικού λαού βρίσκεται η «άλλη Ευρώπη» των πρωτοπόρων απελευθερωτικών ιδεών, που τότε ήταν οι ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης.

Ο Φιλελληνισμός, επομένως, θα πρέπει να αποκτήσει μία σύγχρονη διάσταση, που θα συνδέεται άρρηκτα με την ανάπτυξη της συνεργασίας με άλλα κράτη σε διάφορους τομείς, όπως της εκπαίδευσης, της έρευνας, του πολιτισμού. Συνδέεται αναπόφευκτα και άρρηκτα με την ανάγκη για διάδοση του ελληνικού πολιτισμού. Για να συμβεί αυτό, όμως, θα πρέπει εμείς οι ίδιοι, όπως ακριβώς και οι πρόγονοί μας το 1821, να αναδείξουμε εκείνες τις αρετές που μας διακρίνουν ως έθνος και να πείσουμε για την ικανότητά μας να επιτυγχάνουμε νίκες σε κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο. Μόνον έτσι θα μπορούμε να μιλούμε για ένα κίνημα που, στο πλαίσιο του πλανητικού χωριού που ζούμε, θα καταφέρει να συμβάλλει στην αποδοχή της διαφορετικότητας και της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για ένα πνευματικό ρεύμα που θα αντιτάσσεται στον εθνικισμό, στην ξενοφοβία, στη μισαλλοδοξία και θα στηρίζεται στις πανανθρώπινες αξίες της ειρήνης, της ισότητας, της ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ας θυμηθούμε ότι το κίνημα των Φιλελλήνων με την Επανάσταση του 1821 ήταν ένα μεγάλο κίνημα διεθνούς αλληλεγγύης, που κινητοποίησε φωτεινά μυαλά σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ και στη Λατινική Αμερική, με την καθοριστική συμβολή της Ελληνικής Διασποράς. Στο πλευρό του ελληνικού λαού τάχθηκαν όλα τα τότε φιλελεύθερα κινήματα των λαών της Ευρώπης, κι αυτό διότι θεωρούσαν ότι ο ελληνικός λαός αγωνιζόταν για λογαριασμό όλης της Ευρώπης. Για λογαριασμό όλης της Ευρώπης αγωνίζεται και σήμερα ο ελληνικός λαός, διότι η δική του νίκη κόντρα στην κρίση θα αποτελέσει ισχυρότατο πλήγμα ενάντια σε όλους εκείνους που απειλούν με πλήρη κατεδάφιση το «ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο», το οποίο έχει χαρακτηριστεί «καρδιά του σύγχρονου ευρωπαϊκού πολιτισμού».

Η ίδια η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης πλήττεται από τις σημερινές κυρίαρχες πολιτικές, οι οποίες αποθεώνουν την κυριαρχία της οικονομίας και των αγορών. Δεν υπηρετούν την υπόθεση της Ενωμένης Ευρώπης η εξάπλωση της φτώχειας, της ανεργίας, του ρατσισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού. Αξίζει λοιπόν να αναρωτηθεί κανείς αν αυτή την Ευρώπη είχαν στο νου τους όσοι πρωτοδιαμόρφωσαν την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης. Δεν ήταν αυτό το όραμα εκείνων των ουμανιστών, οι οποίοι, μέσα από τα ερείπια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ονειρεύτηκαν μια Ευρώπη χωρίς σύνορα να χωρίζουν τους λαούς της, χωρίς πολέμους (οικονομικούς, οπλικούς, πολιτιστικούς) να τους εκμηδενίζουν. Σήμερα η ευρωπαϊκή κοινωνία βασανίζεται από την τυραννία της ατομικότητας, που ενισχύεται από τον καταναλωτισμό και τη θεοποίηση της οικονομίας και του χρήματος. Αυτό που θα μας σώσει από την τυραννία του ατομισμού και την κυριαρχία του χρήματος είναι η επιστροφή στην κοινωνικότητα, στη λειτουργία, δηλαδή, των κοινωνικών ομάδων ως πυρήνων αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Αυτό θα πρέπει να είναι η πρώτη μας προτεραιότητα.

Εδώ ακριβώς είναι που η Ευρώπη έχει ανάγκη τον ελληνισμό και την Ελλάδα. Διότι οι έλληνες είναι αυτοί που διδάσκουν, διαχρονικά, την ομαδική δράση, την κοινωνική ενεργητικότητα, αυτή όπου ο καθένας δρα ατομικά μεν, με γνώμονα, όμως, το κοινό συμφέρον. Από την αρχαία «πόλιν», όπου ο πολίτης λαμβάνει μέρος στη λήψη αποφάσεων, έως τη βυζαντινή «κοινότητα χωρίων», όπου οι φόροι κατανέμονται με βάση το "αλληλέγγυον", ώστε να μπορούν να τους πληρώσουν όλοι, ανάλογα με τις δυνάμεις του ο καθένας, η Ελλάδα δείχνει το δρόμο της αντίστασης. Είναι η λογική της ανθρωπιάς και της αλληλεγγύης, η λογική της ομαδικής δουλειάς και της συνεργασίας, της οργανωμένης πάλης και της αντίδρασης απέναντι σε όσα και όσους προσπαθούν να μας στερήσουν ό,τι μας απέμεινε: την ανθρωπιά και την αξιοπρέπεια. Μ’ άλλα λόγια το συναίσθημα της τιμής.

Το συναίσθημα αυτό διακατείχε μέχρις εσχάτων τους ήρωες αυτούς που έπεσαν στον ηρωικό ετούτο τόπο στις 4 Ιουλίου του 1822. Είναι χαρακτηριστική η φράση του φιλέλληνα στρατηγού Καρόλου Νόρμαν, αρχηγού του σώματος φιλελλήνων, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά στη μάχη του Πέτα και πέθανε λίγους μήνες αργότερα στο Μεσολόγγι, μόλις είδε τον επικεφαλής της εκστρατείας, Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο στα μετόπισθεν: «χάσαμε τα πάντα, είπε, εκτός από την τιμή μας». Αν μπορούμε, λοιπόν, αν πρέπει να πάρουμε ένα μάθημα από τη θυσία αυτών των ανδρών, ας είναι αυτό. Ότι η ελευθερία και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν χαρίζονται αλλά απαιτούν προσπάθεια και αγώνες για την κατάκτησή τους! 

Δρ. Κ. Α. Κωσταβασίλης
Ιστορικός