Σοκ προκαλεί η προκλητική κίνηση ενός Αλβανού, του Ταχίρ Βελίου, που θεωρείται ως ένας από τους πιο ακραίους εθνικιστές, να κατεβάσει την ελληνική σημαία και να την ποδοπατήσει.
Μάλιστα, έκανε και ανάρτηση στο προφίλ του στο Facebook που έγραψε: «Το κίνημα για την "ενωμένη Αλβανία" δεν θα επιτρέψει στους γείτονές μας να παραβιάζουν την εδαφική κυριαρχία και ακεραιότητα της δημοκρατίας της Αλβανίας. Το κίνημά για την "ενωμένη Αλβανία" είναι έτοιμο να χτυπήσει όλους τους εχθρούς του αλβανικού έθνους».
Ακόμα πιο προκλητική ήταν η απάντησή του στο STAR όπου ερωτώμενος για το περιστατικό ανέφερε πώς η Πρέβεζα είναι αλβανική.
Η κίνηση αυτή του Ταχίρ Βελίου θεωρείται ως αντίποινα μετά την ανάρτηση του χάρτης της βορείου Ηπείρου από τον Μητροπολίτη Κόνιτσας.
Κάθε χρόνο που περνάει, η εκπαίδευση των «μικρών ηγητόρων» του Στρατού Ξηράς γίνεται πιο απαιτητική. Ο φορέας που τους παρέχει αυτή την εκπαίδευση είναι η Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών.
Στο εντυπωσιακό βίντεο που έδωσε στην δημοσιότητα το Γενικό Επιτελείο Στρατού, οι εκπαιδευόμενοι υπαξιωματικοί απεικονίζονται στα διάφορα στάδια της εκπαίδευσης στον στίβο μάχης. Τα σενάρια εκπαίδευσης έχουν εμπλουτιστεί, ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις με αποτέλεσμα αυτή να θυμίζει σε πολλά εκείνη των ειδικών δυνάμεων.
Αποστολή της ΣΜΥ είναι:
Να αποδίδει στο Στρατό Ξηράς Μονίμους Υπαξιωματικούς ικανούς να ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις επιχειρησιακές του απαιτήσεις, παρέχοντας:
Να συμβάλει στο κύρος του Σώματος των Μονίμων Υπαξιωματικών του Στρατού Ξηράς, με τη διατήρηση της Σχολής σε υψηλό επίπεδο.
Την απαιτούμενη στρατιωτική εκπαίδευση προκειμένου να οικοδομήσει την προσωπικότητα και τις δεξιότητες του άριστου Στρατιώτη και του ικανού Ηγήτορα στο επίπεδο του Ομαδάρχη και Βοηθού Διμοιρίτη.
Ποιοτική ακαδημαϊκή εκπαίδευση, επιπέδου Γ΄ Κύκλου, σε γνωστικό φάσμα που να συμβάλει στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Στρατιωτικού.
Πυκνώνουν τα σύννεφα στον βορρά της Ελλάδας με το ενδεχόμενο η κορυφαία σύμμαχος της Τουρκίας στην περιοχή, η Αλβανία, σε λίγα χρόνια να έχει ενοποιήσει το σύνολο των πληθυσμών των όμορων γειτονικών κρατών με απόσπασή τους από τα άλλα κράτη, όπως η Ελλάδα.
Το «καμπανάκι» το κτυπά η Μόσχα αυτή την φορά.
Όπως αναφέρει η έχουσα άριστη σχέση με την ρωσική κυβέρνηση εφημερίδα «Ισβέστια» «Μόλις στο Κοσσυφοπέδιο, έρθουν στην εξουσία οι ριζοσπάστες τον ερχόμενο Ιούνιο θα ξεκινήσει η διαδικασία για την ενοποίηση όλων των «αλβανικών εδαφών και η εφαρμογή του οράματος της «Μεγάλης Αλβανίας». Εδάφη από Ελλάδα, Σερβία και Σκόπια θα επιχειρηθεί να γίνουν αλβανικά».
Στις 11 Ιουνίου θα πραγματοποιηθούν πρόωρες βουλευτικές εκλογές, αφού η πλειοψηφία των βουλευτών στην ψηφοφορία που διεξήχθη δεν έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στη σημερινή κυβέρνηση του Ίσα Μουσταφά.
Οι δημοσκοπήσεις προβλέπουν νίκη του Ριζοσπαστικού Κόμματος της «Αυτοδιάθεσης», η οποία προωθεί την ιδέα της διεξαγωγής ενός δημοψηφίσματος για την ένωση του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία.
Οι αναλυτές προβλέπουν ότι σε σημαντική κυβερνητική θέση ενδέχεται να λάβει ο πρώην πρωθυπουργός και υποστηρικτής της ενοποίησης όλων των Αλβανών, ο Ραμούς Χαραντινάι, ο οποίος κατηγορείται για εγκλήματα πολέμου από το Βελιγράδι.
Η απειλή αυτού έργου ήταν ένα από τα κύρια θέματα κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής συνομιλίας του προέδρου της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, στις 15 Μαΐου με τον Σέρβο ομόλογό του, Αλεξαντάρ Βούτσιτς.
Iδού ο χάρτης που δημοσιεύει η Ισβέστια. Φαίνεται καθαρά ότι όλη η νότια Ηπειρος απορροφάται…
Η πρόταση του κινήματος της αντιπολίτευσης «Πρωτοβουλία για το Κοσσυφοπέδιο» για την παραίτηση της κυβέρνησης την ενέκριναν στις 10 Μαΐου, 78 από τους 117 βουλευτές του κοινοβουλίου που ψήφισαν. (Το κοινοβούλιο του Κοσσυφοπεδίου έχει συνολικά 120 βουλευτές).
Την παραίτηση υποστήριξαν: το κίνημα «Συμμαχία για το Μέλλον του Κοσσυφοπεδίου», το ριζοσπαστικό κόμμα «Αυτοδιάθεση» και μια σειρά από βουλευτές άλλων πολιτικών δυνάμεων.
Το κόμμα της «Αυτοδιάθεσης» είναι ένα από κύρια πρωτοστατούντα στις πρόωρες εκλογές. Το πολιτικό του πρόγραμμα περιέχει μια άμεση έκκληση προς την ενοποίηση του Κοσσυφοπεδίου με την Αλβανία, ζητώντας δημοψήφισμα για το θέμα.
«Εάν οι προβλέψεις επιβεβαιωθούν, το κόμμα μας θα κερδίσει τις εκλογές και θα αποφασίσουμε ποιος θα είναι ο νέος πρωθυπουργός. Κύριος υποψήφιος μας είναι ο πρώην πρόεδρος του κινήματος, Αλμπίν Κούρτι, (πρώην διοικητής του UCK)», δήλωσε το γραφείο Τύπου του κόμματος.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι μετά τις εκλογές οι αρχές θα ακολουθήσουν μια ριζοσπαστική πολιτική, η οποία θα υποστηριχθεί από τη Δύση, για να προωθηθεί ενεργά η ιδέα της «Μεγάλης Αλβανίας» (μια παν-βαλκανική ιδέα για την ένωση των εδαφών με κυρίως αλβανικό πληθυσμό- διευκρινίζει η ‘Ιζβέστια’) και επομένως θα αποδυναμωθεί η θέση των χωρών που επιδιώκουν να ασκήσουν μια ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική.
Μιλάμε κυρίως για τη Σερβία, η οποία αρνείται να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και είναι υπέρ της στενής συνεργασίας με τη Ρωσία στον πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό τομέα.
Πολύ πιθανός υποψήφιος για την υψηλότερη θέση στη νέα κυβέρνηση είναι ο ηγέτης του πολιτικού κόμματος «Συμμαχία για το Μέλλον του Κοσσυφοπεδίου», Ραμούς Χαραντινάι.
Το δικαστήριο της γαλλικής πόλης Κολμάρ, τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, απέρριψε αίτημα του Βελιγραδίου, για έκδοση του πρώην πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου και πρώην διοικητή του UCK, Ραμούς Χαραντινάι, τον οποίο η Σερβία κατηγορεί για εγκλήματα πολέμου.
«Η παραίτηση της κυβέρνησης του Ίσα Μουσταφά, μπορεί να εξηγηθεί με την παρουσία άμεσων αναφορών των ΗΠΑ για τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου, να επιταχύνουν την υλοποίηση της ‘Μεγάλης Αλβανίας’.
Πιθανή επιστροφή στην πολιτική του εγκληματία πολέμου, Ραμούς Χαραντινάι, θα σημαίνει πιο επιθετικά σχέδια των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, πρώτα από όλα σε σχέση με τη Σερβία και τα Σκόπια», δήλωσε σε συνέντευξή του στην ‘Ιζβέστια’ ο διευθυντής του Βαλκανικού Κέντρου για τη Διεθνή Συνεργασία, Βίκτορ Κολμπανόφσκι.
Η «Ισβέστια», βλέπει επίσης σύνδεση μεταξύ της απελευθέρωσης του Ραμούς Χαραντινάι (από τις γαλλικές αρχές) και των πρόωρων εκλογών, τονίζοντας ότι η Δύση έχει αρχίσει να αλλάζει την πολιτική της σχετικά με την αποσχισθείσα περιοχή του Κοσσυφοπεδίου.
«Ο Χαραντινάι- μια εγκληματική φυσιογνωμία- είναι πολύ γνωστός υποστηρικτής της ιδέας της «Μεγάλης Αλβανίας». Ο διορισμός αυτών των ριζοσπαστών σε ηγετικές θέσεις στο Κοσσυφοπέδιο είναι πλήρης για την έναρξη της σύγκρουσης. Μετά από όλα αυτά, ο επικεφαλής της αλβανικής κοινότητας στην κοιλάδα του Πρέσεβο (δήμος στη νότια Σερβία, όπου διαβιεί κυρίως αλβανικός πληθυσμός- ‘Ιζβέστια’) έχει ήδη δηλώσει ότι οι περιοχές αυτές πρέπει να ενωθούν με το Κοσσυφοπέδιο», γράφει η εφημερίδα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η πολιτική κρίση στο Κοσσυφοπέδιο, εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικής ενίσχυσης των εθνικιστικών αισθημάτων του αλβανικού πληθυσμού.
Σε συνέντευξή του ο ερευνητής της ‘Ιζβέστια’, του Ινστιτούτου Σλαβικών Σπουδών, Πιοτρ Ισκεντέροφ, δήλωσε ότι στις αρχές Ιανουαρίου στα Τίρανα συγκεντρώθηκαν οι ηγέτες των αλβανικών κομμάτων από όλα τα Βαλκάνια και ενέκριναν το μνημόνιο των Τιράνων, το οποίο αναφέρεται στα δικαιώματα και την ασφάλεια των Αλβανών στα Σκόπια και σε άλλες χώρες των Βαλκανίων.
Η υλοποίηση του σχεδίου «Μεγάλη Αλβανία», θα οδηγήσει στην αύξηση των εθνικιστικών αισθημάτων στα Βαλκάνια, τα οποία διακατέχονται από μια «νέα γιουγκοσλαβική κρίση».
Η Δύση υποστηρίζει τα Τίρανα, την Πρίστινα και τις αλβανικές μειονότητες σε ορισμένες χώρες και υπάρχει κίνδυνος να εξαπλωθεί ένας νέος γύρος αντιπαράθεσης που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ένοπλη σύγκρουση.
(Πηγή: ΓΕΣ/ΔΙΣ, Οι κυριότερες μάχες του Ελληνικού Στρατού (1897-1955), Αθήνα 2012)
Γενικά
Στην Ευρώπη του 1914 κυριαρχούσαν δύο αντίπαλοι συνασπισμοί, η Τριπλή Συμμαχία των Κεντρικών Δυνάμεων (Αυστροουγγαρία, Γερμανία και Ιταλία) και η Τριπλή Συνεννόηση (Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Ρωσία), γνωστή ως Αντάντ (Entente). Στις 15/28 Ιουλίου 1914[1] η Αυστροουγγαρία με την έγκριση της Γερμανίας κήρυξε τον πόλεμο στη Σερβία, με αφορμή τη δολοφονία του Διαδόχου του Αυστροουγγρικού θρόνου Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου και της συζύγου του στο Σεράγεβο. Στις 19 Ιουλίου/1 Αυγούστου η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία και δύο ημέρες αργότερα στη Γαλλία, ενώ ταυτόχρονα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο Βέλγιο. Συνέπεια των παραπάνω ήταν η κήρυξη του πολέμου στις 23 Ιουλίου/5 Αυγούστου της Μεγάλης Βρετανίας στη Γερμανία. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν πλέον γεγονός.
Η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε να τηρήσει στάση ουδετερότητας. Ταυτόχρονα όμως υποσχέθηκε στη Σερβία ότι, σε περίπτωση που η Βουλγαρία στρεφόταν εναντίον της, θα ενεργοποιούσε την ισχύουσα ελληνοσερβική συνθήκη συμμαχίας. Η ουδέτερη αυτή στάση, απότοκη της συμφωνίας της πολιτικής με την πολιτειακή ηγεσία της χώρας, προήλθε από την αποφυγή της ανάμειξης, στις αρχές του πολέμου, των Μεγάλων Δυνάμεων στο βαλκανικό σύστημα ισορροπίας που είχε προκύψει από τη συνθήκη του Βουκουρεστίου.[2]
Τον Σεπτέμβριο του 1915 αποβιβάστηκαν στη Θεσσαλονίκη αγγλογαλλικά στρατεύματα για την υποστήριξη του Σερβικού Στρατού. Η Αντάντ υποστήριξε ότι σύμφωνα με το ισχύον διεθνές δίκαιο είχε δικαίωμα να αποστείλει δυνάμεις στο «ουδέτερο» ελληνικό έδαφος. Με τον τρόπο αυτό δημιουργήθηκε το «Μακεδονικό Μέτωπο» του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η τήρηση πλέον ουδετερότητας εκ μέρους της Ελλάδας αποτέλεσε σημείο τριβής μεταξύ του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του Ελευθέριου Βενιζέλου. Η παράταξη του Βενιζέλου υποστήριξε την έξοδο στον πόλεμο με την πλευρά της Αντάντ, καθώς πίστευε ότι η Βρετανία θα παρέμενε κυρίαρχη στην Εγγύς Ανατολή ανεξάρτητα από την έκβαση του πολέμου. Ο Βασιλιάς και οι υποστηρικτές του υποστήριζαν τη διαρκή ουδετερότητα της χώρας, ανεξάρτητα από την αλλαγή της στρατηγικής κατάστασης στα Βαλκάνια. Η διαφωνία αυτή κατέληξε σε εθνικό διχασμό, ο οποίος επέφερε πολλά δεινά στη χώρα.
Η Ελλάδα χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα, του Βενιζέλου και του Κωνσταντίνου, και απόκτησε πλέον και δύο κυβερνήσεις, την κυβέρνηση της Αθήνας και την κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης. Στις 26 Σεπτεμβρίου/9 Οκτωβρίου 1916 ο Βενιζέλος, μαζί με τον Παύλο Κουντουριώτη και τον Παναγιώτη Δαγκλή, εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου ανέλαβε την αρχηγία της Εθνικής Άμυνας και σχημάτισε προσωρινή κυβέρνηση, η οποία αναγνωρίστηκε από την Αντάντ. Η κυβέρνηση αυτή διέθεσε στο πλευρό της Αντάντ τις στρατιωτικές δυνάμεις που συγκρότησε στην περιοχή. Η Ελλάδα, έστω και διχασμένη, συμμετείχε πλέον στον πόλεμο, έχοντας επιτύχει τον μείζονα πολιτικό στόχο, τη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συμμετοχή της στο συνέδριο ειρήνης, με την πλευρά των νικητών.[3] Οι συνεχείς πιέσεις των Συμμάχων οδήγησαν στην εκθρόνιση του Βασιλιά Κωνσταντίνου τον Μάιο του 1917 και την πλήρη επικράτηση του Βενιζέλου. Η κυβέρνηση Βενιζέλου, τον Ιούνιο, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και προχώρησε στην άμεση κήρυξη του πολέμου στις Κεντρικές Αυτοκρατορίες, με αποτέλεσμα την είσοδο της Ελλάδας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στα τέλη του ίδιου μήνα.
Από τον Σεπτέμβριο του 1916 η προσωρινή κυβέρνηση του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη είχε οργανώσει τρεις μεραρχίες, τη Μεραρχία Σερρών, τη Μεραρχία Αρχιπελάγους και τη Μεραρχία Κρήτης.[4] Μετά την κήρυξη του πολέμου στις Κεντρικές Αυτοκρατορίες, οι προσπάθειες για την ανασυγκρότηση του Στρατού επιταχύνθηκαν, με αποτέλεσμα το πρώτο εξάμηνο του 1918 η Ελλάδα να έχει παρατάξει στο πλευρό των Συμμάχων δέκα μεραρχίες. Οι συγκεκριμένες μονάδες επιστρατεύτηκαν και εκπαιδεύτηκαν σε μικρό χρονικό διάστημα και εντάχθηκαν στη συνέχεια στις υπόλοιπες συμμαχικές δυνάμεις του Μακεδονικού Μετώπου.
Ο Ελληνικός Στρατός, συμμετέχοντας με όλες του τις δυνάμεις κατά το τελευταίο επτάμηνο του πολέμου, διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον ηρωισμό και το πνεύμα της αυτοθυσίας του και δικαιολογημένα απέσπασε τον θαυμασμό και τα συγχαρητήρια των συμμαχικών διοικήσεων. Οι ελληνικές δυνάμεις, τον Μάιο του 1918, είχαν καθοριστική συμμετοχή στη μάχη του Σκρα ντι Λέγκεν, μια μάχη ορόσημο για την έκβαση του πολέμου, που ανέδειξε το αξιόμαχο του αρτισύστατου Ελληνικού Στρατού και αποκατέστησε το γόητρο των ελληνικών όπλων. Οι προϋποθέσεις για τη συμμαχική αντεπίθεση, η οποία εξαπολύθηκε τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς, είχαν τεθεί. Η συνακόλουθη προέλαση των συμμαχικών στρατευμάτων επέφερε τη συνθηκολόγηση της Βουλγαρίας και της Τουρκίας, που σήμανε την παύση των εχθροπραξιών στα Βαλκάνια. Ακολούθησε η Συνδιάσκεψη των Παρισίων, κατά την οποία οι νικητές διαρρύθμισαν τις σχέσεις τους με τους ηττημένους με ξεχωριστές συνθήκες:
Η συνθήκη των Βερσαλλιών, στις 15/28 Ιουνίου 1919, μεταξύ των Συμμάχων και της Γερμανίας.
Η συνθήκη του Αγίου Γερμανού, στις 28 Αυγούστου/10 Σεπτεμβρίου 1919, μεταξύ των Συμμάχων και της Αυστρίας.
Η συνθήκη του Νεϊγύ, στις 14/27 Νοεμβρίου 1919, μεταξύ των Συμμάχων και της Βουλγαρίας.
Η συνθήκη των Σεβρών, στις 28 Ιουλίου/10 Αυγούστου, μεταξύ των Συμμάχων και της Τουρκίας.
Με τις συνθήκες Νεϊγύ και Σεβρών επιδικάστηκαν στην Ελλάδα ολόκληρη η Θράκη μέχρι των θυρών της Κωνσταντινούπολης και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και παράλληλα της παραχωρήθηκαν κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή της Σμύρνης, στα παράλια της Μικράς Ασίας. Έτσι, οι παραπάνω συνθήκες υλοποίησαν την πλειοψηφία των ελληνικών διεκδικήσεων, δημιουργώντας προσωρινά την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών.
Οι κυριότερες μάχες στις οποίες έλαβε μέρος ο Ελληνικός Στρατός κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν:
Η μάχη του Σκρα (17/30 Μαΐου 1918).
Η μάχη της Δοϊράνης (5/18 Σεπτεμβρίου 1918).
[1] Η χρήση διπλής ημερομηνίας οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα μέχρι το 1923 χρησιμοποιούσε το παλαιό (ιουλιανό) ενώ οι Σύμμαχοι το νέο (γρηγοριανό) ημερολόγιο. Η πρώτη ημερομηνία αναφέρεται στο παλαιό και η δεύτερη στο νέο ημερολόγιο. Επισημαίνεται ότι η απλή ημερομηνία αναφέρεται στο παλαιό ημερολόγιο.
[2] ΓΕΣ/ΔΙΣ, Επίτομη Ιστορία της Συμμετοχής του Ελληνικού Στρατού στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο 1914-1918 (στο εξής: Επίτομη Ιστορία της Συμμετοχής του Ελληνικού Στρατού), Αθήνα 1993, 6, 17.
[3] ΓΕΣ/ΔΙΣ, Ο Ελληνικός Στρατός κατά τον Πρώτον Παγκόσμιον Πόλεμον 1914-1918. Η Ελλάς και ο Πόλεμος εις τα Βαλκάνια 1914-1918, τόμος πρώτος, Αθήναι 1958, 178-181.
[4] Υπήρχε πρόβλεψη για τη συγκρότηση και μιας τέταρτης μεραρχίας, της Θεσσαλονίκης, με στρατεύσιμους από τη Μακεδονία, βλ. στο ίδιο, 180.
Πόσα χάνουν οι συνταξιούχοι από την 1/1/2019 Παραδείγματα του δικηγόρου Διονύση Ρίζου για την «Η»
1- Εκπαιδευτικός συνταξιοδοτήθηκε από το Δημόσιο το 2010 (έτος μεγάλης φυγής) με 35ετία, ενώ είναι έγγαμος. Σήμερα παίρνει κύρια σύνταξη μαζί με επίδομα συζύγου που ανέρχεται σε 1.207,6 ευρώ. Από την 1/1/2019 με την περικοπή της προσωπικής διαφοράς και του επιδόματος συζύγου η σύνταξή του θα φτάσει τελικά στα 969,56 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 19,8%, ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 2.856,48 ευρώ, δηλαδή 2,3 συντάξεις.
2- Συνταξιούχος του ΙΚΑ με 37 χρόνια στην ασφάλιση και συντάξιμες αποδοχές κοντά στα 1.300 ευρώ είχε αρχική σύνταξη (μεικτά) 1.048,17 ευρώ + 223,81 ευρώ (επίδομα τέκνου και οικογενειακό). Μετά τις μνημονιακές περικοπές έχει σήμερα καταβαλλόμενη σύνταξη 1.007,19 ευρώ. Αντίστοιχα στην επικουρική ξεκίνησε με 283,69 ευρώ και λαμβάνει σήμερα 90,21 ευρώ συμπεριλαμβανομένων 9 ευρώ προσωπικής διαφοράς μετά τον επανυπολογισμό τον 9/2016. Από την 1/1/2019 η σύνταξή του θα περιοριστεί τόσο από την περικοπή της προσωπικής διαφοράς όσο και από την απώλεια των επιδομάτων. Έτσι θα παίρνει πλέον 891,78 ευρώ κύρια σύνταξη και 88 ευρώ επικουρική. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 26%, ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 1.411,44 ευρώ, δηλαδή 1,4 συντάξεις.
3- Μητέρα ανηλίκου με 30 χρόνια εργασίας στον ιδιωτικό τομέα συνταξιοδοτήθηκε το 2012 με 9.000 ένσημα και συντάξιμες αποδοχές κοντά στο 1.600 ευρώ. Σήμερα παίρνει κύρια σύνταξη 1.113,1 ευρώ συμπεριλαμβανομένου επιδόματος συζύγου (αρχικό 49,56 ευρώ) και επιδόματος τέκνου (αρχικό 173,45 ευρώ). Από την 1/1/2019 η σύνταξή της θα περιοριστεί τόσο από την περικοπή της προσωπικής διαφοράς όσο και από την απώλεια των επιδομάτων. Έτσι θα παίρνει πλέον 829,12 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 26% ,ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 3.407,76 ευρώ, δηλαδή 3 συντάξεις.
4- Ασφαλισμένος του πρώην ΤΕΒΕ έλαβε αναπηρική σύνταξη με 20 χρόνια ασφάλισης και 80% ποσοστό αναπηρίας. Σήμερα η κύρια σύνταξή του είναι 721 ευρώ. Από την 1/1/2019 η σύνταξή του μετά την περικοπή της προσωπικής διαφοράς θα είναι 606 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 16% ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 1.380 ευρώ δηλαδή 1,9 συντάξεις.
5- Δημοτικός υπάλληλος συνταξιοδοτήθηκε το 2013 με τις διατάξεις των βαρέων και ανθυγιεινών με πλήρη σύνταξη με 30 έτη ασφάλισης. Ανήκει στην κατηγορία ΔΕ και η σύνταξή του σήμερα συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού επιδόματος είναι 922,2 ευρώ. Από την 1/1/2019 θα συρρικνωθεί η σύνταξή του καθώς θα χάσει τόσο την προσωπική διαφορά όσο και το επίδομα συζύγου. Έτσι το ποσό της σύνταξής του από την 1/1/2019 θα είναι 733,4 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 20,5% ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 2.263,2 ευρώ, δηλαδή 2,4 συντάξεις.
6- Έμπορος του πρώην ΤΕΒΕ που συνταξιοδοτήθηκε το 2011 με 37 χρόνια ασφάλισης συνολικά και μέσες και υψηλές ασφαλιστικές κατηγορίες λαμβάνει σήμερα κύρια σύνταξη 1.197 ευρώ. Από την 1/1/2019 η σύνταξή του μετά την περικοπή της προσωπικής διαφοράς θα είναι 981 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 18%, ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 2.592 ευρώ δηλαδή 2,1 συντάξεις.
7- Χαμηλοσυνταξιούχος του ΙΚΑ έχει πάρει σύνταξη με 6.000 ένσημα με το καθεστώς των κατωτάτων ορίων. Η κύρια σύνταξή του είναι 571,93 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του επιδόματος συζύγου. Από την 1/1/2019 η σύνταξή του με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και του επιδόματος θα είναι 508,4 ευρώ. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 12,1%, ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 762,36 ευρώ δηλαδή 1,3 συντάξεις.
8- Δικηγόρος ασφαλισμένος στο Ταμείο Νομικών για 40 έτη συνταξιοδοτήθηκε το 2014 με πλήρη σύνταξη και λαμβάνει σήμερα κύρια σύνταξη 1.117 ευρώ και επικουρική 204 ευρώ. Από την 1/1/2019 η σύνταξή του καθώς θα εφαρμοστεί η περικοπή της προσωπικής διαφορας η σύνταξη του η κύρια θα είναι 915,9 ευρώ. Η επικουρική σύνταξη δεν θα επηρεαστεί καθώς δεν προστέθηκε προσωπική διαφορά μετά τον επανυπολογισμό τον Σεπτέμβριο. Η μείωση επομένως θα φτάσει το 18% ενώ η ετήσια απώλεια είναι της τάξης των 2.413,2 ευρώ δηλαδή 2,1 συντάξεις.
Στα 722,03€ μεικτά διαμορφώθηκε τον Δεκέμβριο του 2016 η μέση κύρια σύνταξη, στα 170,93€ η επικουρική και στα 97,86€ τα μερισματα του Δημοσίου.
Σύμφωνα με την Εκθεση "Ηλιος" που δημοσιοποίησαν, κατόπιν απαίτησης των δανειστών, η ΗΔΙΚΑ και το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (από τον Ιούνιο του 2015 είχαν να δοθούν στη δημοσιότητα τα σχετικά στοιχεια), η μηνιαια συνταξιοδοτική δαπάνη για την καταβολή 4.554.120 συνταξεων στους 2.631.052 συνταξιουχους ολης της χώρας ήταν 2,342 δις € ενώ οι δικαιούχοι ΕΚΑΣ είχαν περιοριστεί σε 230.730 και η δαπάνη για τη συγκεκριμένη παροχή στα 49,3 εκατ € το μήνα.
Ομως, περίπου 1,2 εκατ. συνταξιούχοι παίρνουν κάτω από 500 ευρώ σύνταξη τον μήνα (στο πρώτο πινακάκι υπολογίζετε τις κύριες συντάξεις (γήρατος, θανάτου, αναπηρικές, λοιπές) που λαμβάνουν οι πολίτες.
- Η μέση επικουρική σύνταξη ανέρχεται στα 170 ευρώ και στα 97 ευρώ τον μήνα για το μέσο μέρισμα των συνταξιούχων του Δημοσίου.
Συνολικά 4.554.120 συντάξεις καταβλήθηκαν τον Δεκέμβριο του 2016, σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «ΗΛΙΟΣ». Από αυτές, οι 2.892.259 ήταν κύριες, οι 1.252.241 επικουρικές και 409.620 μερίσματα.
Το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, δημοσίευσε τις εκθέσεις του Ενιαίου Συστήματος Ελέγχου και Πληρωμών Συντάξεων «ΗΛΙΟΣ» για την αποτύπωση της δημοσιονομικής δαπάνης των χορηγούμενων συντάξεων για τους μήνες Δεκέμβριο 2016, Νοέμβριο 2016 και Οκτώβριο 2016. Η δημοσίευση πραγματοποιείται, μετά την αναγκαία αναμόρφωση της μεθοδολογίας των εκθέσεων για την ορθότερη αποτύπωση της δημοσιονομικής δαπάνη των συντάξεων, βάσει των διεθνών προτύπων.
Προκειμένου, δε, να υπάρχει και δυνατότητα συγκριτικών μεγεθών μεταξύ των αριθμών που αποτυπώνονται στις εκθέσεις, το υπουργείο προχώρησε και στην επανέκδοση του μηνός Ιουλίου 2015, βάσει της αναμορφωμένης μεθοδολογίας, ώστε όλα τα δεδομένα να προσφέρονται σε ανάλυση με την ίδια μεθοδολογία.
Οι παρεμβάσεις αφορούν:
- Στη βελτίωση της μεθοδολογίας, με τον εμπλουτισμό των στατιστικών μέτρων ελέγχου που χρησιμοποιούνται (χρήση και της διάμεσης τιμής).
- Στην απεικόνιση των δεδομένων, με τρόπο που να περιλαμβάνει το σύνολο της δημοσιονομικής δαπάνης για τις συντάξεις. Υπενθυμίζεται ότι οι προηγούμενες απεικονίσεις των δημοσιονομικών δεδομένων στις Εκθέσεις του «ΗΛΙΟΣ» δεν περιελάμβαναν σε πολλούς πίνακες τις κρατήσεις υπέρ υγείας και ΑΚΑΓΕ, με αποτέλεσμα να μην εμφανίζεται η πραγματική συνταξιοδοτική δαπάνη.
- Στο διαχωρισμό των μερισμάτων από τις επικουρικές συντάξεις και την ξεχωριστή απεικόνισή τους.
- Στη βελτίωση της απεικόνισης των δεδομένων με τη χρήση και μικρότερων εισοδηματικών κατηγοριών, ώστε να αποτυπώνεται με μεγαλύτερη λεπτομέρεια η δημοσιονομική δαπάνη, ειδικά για τις χαμηλές κύριες και επικουρικές συντάξεις.
- Στην αναλυτικότερη απεικόνιση και περιγραφή των πινάκων με μεγαλύτερη ανάλυση σε σχέση με το φύλο και την ηλικία, ώστε να μπορούν να γίνουν εμφανείς οι διαφοροποιήσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών, αλλά και μεταξύ των διαφορετικών ηλικιακών κατηγοριών.
- Στην ακριβέστερη περιγραφή των απεικονιζόμενων δεδομένων εντός των κειμένων, ώστε να είναι σαφές ότι δεν αφορούν το εισόδημα από τις συντάξεις, αλλά τη δημοσιονομική δαπάνη.
Ο Παπαφλέσσας γεννήθηκε με το όνομα Γεώργιος Δικαίος. Το 1816 χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1821 αντιμετωπίζει στη Βοστίτσα τους φόβους των προεστών λέγοντας αλήθειες και ψέματα.
Όταν ο Παλαιών Πατρών Γερμανός τον ρώτησε αν ξέχασε το 1797 και αν ξέρει ο Έλληνας να πιάσει ντουφέκι, απήντησε πως δε θα μάθουμε να κολυμπάμε, αν δεν μπούμε στο νερό και ότι καπεταναίους και στρατηγούς μονάχα οι μάχες γεννάνε.
Ο Παπαφλέσσας υπήρξε και πολιτικός, υπουργός και στα δυο εκτελεστικά σώματα. Αρχικά τάχθηκε με τον Κολοκοτρώνη άλλα δεν ήταν σταθερός στις κομματικές του πεποιθήσεις και τον εμφύλιο πόλεμο ενώ όταν πήραν τα άρματα του Κολοκοτρώνη τα κράτησε μη δείχνοντας καμια υποχώρηση απέναντι στους αντάρτες.
Η ευθύνη του για την κάθοδο του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο και την αδυναμία αντιμετώπισης του λόγω του διχασμού, ήταν μεγάλη. Η καρέκλα είναι γλυκειά ακόμα και όταν οδηγεί σε εμφύλιο, ο Παπαφλέσσας όμως ήταν από τους ελάχιστους που έστω την ύστατη στιγμή έβαλαν το έθνος πάνω από την καρέκλα.
Πρώτος ζητά την απελευθέρωση των φυλακισμένων πολεμιστών και τη χορήγηση αμνηστίας για αντιμετωπίσει το έθνος ενωμένο τον Ιμπραήμ. Όμως η πρόταση του απορρίπτεται κι εκστρατεύει ο ίδιος εναντίον του Ιμπραήμ.
Το 1825 στο Μανιάκι βρήκε ηρωικό θάνατο σαν άλλος Λεωνίδας. Σύμφωνα με την ιστορία που δέχονται και αρκετοί ιστορικοί, ο Ιμπραήμ βάζει όρθιο το ακέφαλο σώμα του Παπαφλέσσα και ζητά να βρουν το κεφάλι του.
Μόλις αυτό τοποθετείται στο σώμα ο Ιμπραήμ είπε:«Αυτός ήταν ικανός και γενναίος άνθρωπος»
Ο Παπαφλέσσας υπήρξε φλογερός κήρυκας της επανάστασης, εμψυχωτής που στηλίτευε το άδικο αλλά δυστυχώς παρασύρθηκε και πήρε μέρος στον εμφύλιο που λίγο έλειψε να στοιχίσει την επανάσταση και προκάλεσε την εξάρτηση μας από την ακαθαρσία της Ευρώπης.
Ο Παπαφλέσσας εξιλεώθηκε πρώτον ζητώντας την απελευθέρωση όλων κρατουμένων ήταν αντίθετοι στην κυβέρνηση Κουντουριώτη, δεύτερον θυσιαζόμενος για το έθνος ξέροντας ότι δεν υπήρχε ελπίδα.
Αυτό είναι το μέτρο σύγκρισης που πρέπει να έχουμε, πολιτικούς έτοιμους να πεθάνουν για το έθνος.
Αν δεν απαιτούμε, δε θα έχουμε ποτέ κάτι περισσότερο από σούργελα, απατεώνες και καρεκλοκένταυρους. Ο Παπαφλέσσας θυσίασε την καρέκλα και τη ζωή του για το έθνος και από το 1922 όπως έγραφε και ο Αμερικανός πρόξενος στην Σμύρνη Χόρτον οι Έλληνες πολιτικοί είναι έτοιμοι να πουλήσουν τη χώρα για να κρατήσουν το κόμμα μερικές βδομάδες στην εξουσία ακόμα.
Δεν φταίει κανένας ξένος όταν εσύ δεν απαιτείς από αυτούς που ψηφίζεις…
