Πρόσκληση Δήμου Αρταίων στις εκδηλώσεις μνήμης σύλληψης Αρτινών Εβραίων

Ενθουσιασμός για την Ελλάδα στην Παρέλαση Φλόριδας (4 βίντεο - 8 φωτο)

Του Σταύρου Μαρμαρινού.

ΤΑΜΠΑ. Η εικόνα ήταν εντυπωσιακή. Όταν οι Κρήτες του τοπικού συλλόγου έφτασαν μπροστά στην εξέδρα των επισήμων κατά την ελληνική παρέλαση την Κυριακή, στο Τάρπον Σπρινγκς, ο πρώην πρόεδρος, Ιάκωβος Μπούτζουκας, ντυμένος με την παραδοσιακή κρητική στολή, τους πλησίασε κρατώντας στα χέρια του ένα δίσκο, με ποτηράκια γεμάτα τσίπουρο και με μικρούς κρητικούς μεζέδες.

«Ελάτε σύντεκνοι, εδώ είναι η Κρήτη μας», είπε και όλοι οι επίσημοι πρόθυμα και γελώντας, άπλωσαν διαδοχικά τα χέρια και πήραν, μέσα στα χειροκροτήματα του κόσμου. Το γραφικό άρμα των Κρητών σταμάτησε και νέοι και νέες του χορευτικού με τις πολύχρωμες στολές τους, έστησαν το χορό, στη μέση του δρόμου, ενώ όλη η περιοχή αντηχούσε από την κρητική λύρα. «Ζήτω η λεβεντογέννα Κρήτη», φώναζαν από τον κόσμο.

Νωρίτερα, ο κόσμος καταχειροκρότησε τους 15 εύζωνες της Προεδρικής Φρουράς, που με τον γνωστό βηματισμό τους διέσχισαν την παραλιακή Λεωφόρο Δωδεκανήσου, που ήταν γεμάτη και από τις δύο πλευρές, από κόσμο.

Οι εύζωνες αφού έφτασαν μέχρι το τέλος του δρόμου, επέστρεψαν και παρατάχθηκαν απέναντι από την εξέδρα των επισήμων και έμειναν εκεί ακίνητοι, μέχρι λίγο πριν τελειώσει η Παρέλαση. «Είμαι ενθουσιασμένος από τη φετινή παρέλαση», είπε ο πρόεδρος της ανεξάρτητης Επιτροπής Παρέλασης, Κώστας Σισόης. «Οι κόποι μας, για τόσο καιρό, δεν πήγαν χαμένοι».

Καθ’ όλη τη διάρκεια της Παρέλασης, ο κ. Σισόης πηγαινοερχόταν σε όλους τους χώρους για να δώσει οδηγίες και να συντονίσει, ενώ δεχόταν συγχαρητήρια. Προς το τέλος του εορτασμού, ανέβηκε κι αυτός στην εξέδρα, απ’ όπου και χαιρέτισε τον κόσμο, μιλώντας από το μικρόφωνο.

Μεταξύ των επισήμων, ήταν η γενική πρόξενος της Ελλάδος στην Τάμπα, Αδαμαντία Κλώτσα, ο ελληνικής καταγωγής ομοσπονδιακός βουλευτής από τη Φλόριδα, Γκας Μπιλιράκης, η πρέσβυς της Ελλάδος στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζεσθαι, Κατερίνα Παναγοπούλου, ο δήμαρχος του Τάρπον Σπρινγκς, Χρυσόστομος Αλαχούζος, ο επικεφαλής της Προεδρικής Φρουράς, συνταγματάρχης Ροδόλφος Δημητρόγλου, ο εκπρόσωπος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην αμερικανική Διακλαδική Διοίκηση Ειδικών Επιχειρήσεων που εδρεύει στην αεροπορική βάση Μακ Ντιλ της Τάμπα, αντιπλοίαρχος Γιάννης Τζίφας.

Ο εκτελεστικός διευθυντής του American Hellenic Institute, Νίκος Λαριγκάκης, ο ομογενής επιχειρηματίας και εκ των δωρητών της Παρέλαση, Ευριπίδης Κόντος με την σύζυγό του, Ευαγγελία, ιερωμένοι και άλλοι παράγοντες.

Κατά τη φετινή παρέλαση, υπήρχαν 15 άρματα συλλόγων, κοινοτήτων και σχολείων, τα έξοδα για μερικά από τα οποία είχε αναλάβει η γνωστή δωρήτρια και φιλάνθρωπος, Αλεξάνδρα Λαζίδου. Στα συνθήματα και τα μηνύματα που εμφανίστηκαν προβλήθηκαν ιδιαίτερα, το Κυπριακό και η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δωρητής για τις σημαίες ήταν ο κ. Κόντος. Στην αρχή της Παρέλασης, μετά τους εύζωνες νέοι και νέες με τοπικές ενδυμασίες κρατούσαν από τις τέσσερις πλευρές μια ελληνική σημαία, τεραστίων διαστάσεων.

Όλο το άρθρο στον ΕΘΝΙΚΟ ΚΥΡΥΚΑ    εδώ

Αποκαλυπτική μελέτη: Ετσι έγινε ωρολογιακή βόμβα το συνταξιοδοτικό

Μια αποκαλυπτική μελέτη για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και πώς αυτό μετατράπηκε σε δημοσιονομική ωρολογιακή βόμβα, δημοσιεύει η Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης και Έρευνας Διεθνών Κεφαλαιαγορών της Eurobank.

Τίτλος της ειδικής μελέτης: «Δαπάνη για συντάξεις και κοινωνική προστασία: Πώς συγκρίνεται η Ελλάδα με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.». Τη συγγραφή της έκθεσης επιμελήθηκε ο Δρ. Πλάτων Μονοκρούσος, Επικεφαλής Οικονομολόγος του Ομίλου Eurobank.

Στην έρευνα καταγράφεται η πορεία του συνταξιοδοτικού μέχρι τα χρόνια της κρίσης, οι αιτίες που έχουν οδηγήσει το σύστημα ένα βήμα πριν την κατάρρευση, οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν αλλά και να συνοδευτούν με ενίσχυση των αδύναμων ομάδων και της κοινωνικής πρόνοιας στη χώρα.

Αναλυτικά:

Βασικές επισημάνσεις & συμπεράσματα μελέτης

Μια αποκαλυπτική μελέτη για το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας και πώς αυτό μετατράπηκε σε δημοσιονομική ωρολογιακή βόμβα, δημοσιεύει η Διεύθυνση Οικονομικής Ανάλυσης και Έρευνας Διεθνών Κεφαλαιαγορών της Eurobank.

Τίτλος της ειδικής μελέτης: «Δαπάνη για συντάξεις και κοινωνική προστασία: Πώς συγκρίνεται η Ελλάδα με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.». Τη συγγραφή της έκθεσης επιμελήθηκε ο Δρ. Πλάτων Μονοκρούσος, Επικεφαλής Οικονομολόγος του Ομίλου Eurobank.

Στην έρευνα καταγράφεται η πορεία του συνταξιοδοτικού μέχρι τα χρόνια της κρίσης, οι αιτίες που έχουν οδηγήσει το σύστημα ένα βήμα πριν την κατάρρευση, οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν αλλά και να συνοδευτούν με ενίσχυση των αδύναμων ομάδων και της κοινωνικής πρόνοιας στη χώρα.

Αναλυτικά:

Βασικές επισημάνσεις & συμπεράσματα μελέτης

1. Για δύο δεκαετίες πριν από το ξέσπασμα της ελληνικής κρίσης χρέους, η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα σημείωσε μεγάλη άνοδο συνεπικουρούμενη, μεταξύ άλλων, από την ταχεία αύξηση των μισθών και τις συγκριτικά γενναιόδωρες παροχές του συνταξιοδοτικού συστήματος. Σε σύγκριση με τις άλλες δύο οικονομίες της ευρωζώνης με τις δυσμενέστερες δημογραφικές προοπτικές, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης της συνταξιοδοτικής δαπάνης στην Ελλάδα την περίοδο 1991 – 2009 ανήλθε κατά μέσο όρο σε 8,3% σε σχέση με 3,8% στην Ιταλία και 3,6% στη Γερμανία.
2. Οι εξελίξεις αυτές σε συνδυασμό με τις εξαιρετικά δυσμενείς δημογραφικές τάσεις, οδήγησαν τον ΟΟΣΑ το 2007 να χαρακτηρίσει το συνταξιοδοτικό σύστημα της Ελλάδας ως «δημοσιονομική ωρολογιακή βόμβα». Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2014 (τα τελευταία διαθέσιμα) σε κάθε δικαιούχο σύνταξης στην Ελλάδα αντιστοιχούσαν μόνο 1,3 εργαζόμενοι, αναλογία που αποτελεί τη χαμηλότερη στην Ε.Ε. των 28. Επιπροσθέτως, το ποσοστό εξάρτησης των ηλικιωμένων στην Ελλάδα (ο πληθυσμός ηλικίας 65 ετών και άνω προς τον πληθυσμό από 15 έως 64 ετών) εκτιμήθηκε ότι θα αυξηθεί σημαντικά τα επόμενα χρόνια, φτάνοντας το 2060 επίπεδα σημαντικά υψηλότερα από το μέσο όρο της Ε.Ε. των 28 αλλά και των αντίστοιχων ποσοστών άλλων οικονομιών της Ε.Ε. (π.χ. Ιταλία και Γερμανία) που χαρακτηρίζονται από αρνητικές δημογραφικές τάσεις. Στο ίδιο πνεύμα, σύμφωνα με τα νεότερα διαθέσιμα στοιχεία (βάση δεδομένων Ήλιος, Ιούλιος 2015), περίπου το 31,4% του συνολικού κονδυλίου για συντάξεις γήρατος, επιζώντων, αναπηρίας κ.α. προοριζόταν για δικαιούχους κάτω των 65 ετών.
3. Εξαιτίας των προκλήσεων αυτών, σημαντικές μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο των τριών διαδοχικών προγραμμάτων σταθεροποίησης της Ελλάδας. Μετά τη μεταρρύθμιση του 2010, την οποία το ΔΝΤ χαρακτήρισε ως «περιεκτική», ακολούθησαν άλλες δύο μεταρρυθμιστικές προσπάθειες το 2011-12 και το 2015-16 με στόχο να μειωθούν οι μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες δαπάνες και να αντιμετωπιστεί μια σειρά διαρθρωτικών αδυναμιών του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος.
4. Συγκεκριμένα, οι προαναφερθείσες παρεμβάσεις στόχευαν μεταξύ άλλων: στην αύξηση των ορίων ηλικίας πρόωρης και νόμιμης συνταξιοδότησης, στη σύσφιξη των κανόνων πρόωρης συνταξιοδότησης, στην αύξηση των ελάχιστων απαιτούμενων ετών για την καταβολή εισφορών, στην εναρμόνιση των εισφορών κύριας σύνταξης στο 20% για όλους τους εργαζόμενους, στην καθιέρωση ενός ενιαίου κανόνα παροχών τόσο για τους υφιστάμενους όσο και για τους νέους συνταξιούχους, στο σχεδιασμό επιλεγμένων περικοπών στις επικουρικές συντάξεις για δικαιούχους με συνολικές συνταξιοδοτικές αποδοχές άνω των 1.300 ευρώ/μήνα, στο πάγωμα των επικουρικών συντάξεων για όσο διάστημα τα ασφαλιστικά ταμεία θα παραμένουν ελλειμματικά, στην εξάλειψη των χρεώσεων υπέρ τρίτων που προορίζονται για τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών ταμείων των αυτοαπασχολούμενων και στην αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των εισφορών κοινωνικής ασφάλισης των αυτοαπασχολούμενων με βάση πραγματικά εισοδηματικά κριτήρια από ένα ελάχιστο ύψος εισοδήματος και άνω, αντί του τεκμαρτού εισοδήματος που ίσχυε έως τώρα.
5. Οι προαναφερθείσες μεταρρυθμίσεις πέτυχαν πράγματι να αντιμετωπίσουν κάποιες από τις δομικές αδυναμίες του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος, τουλάχιστον σύμφωνα με τα όσα καταδεικνύουν τα διαθέσιμα στοιχεία και οι επίσημες προβλέψεις. Για παράδειγμα, η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα προβλέπεται να μειωθεί κατά 1,9 π.μ. την περίοδο 2013-2060, φτάνοντας το 14,3% του ΑΕΠ στο τέλος αυτής της περιόδου (έναντι επιπέδων της τάξεως του 24% του ΑΕΠ πριν τις μεταρρυθμίσεις), σε σύγκριση με 11,1% του ΑΕΠ στην Ε.Ε. των 28 και 12,3% του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη (πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Έκθεση για τη δημογραφική γήρανση, 2015). Προς την ίδια κατεύθυνση συγκλίνουν και άλλες μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προβλέψεις σχετικά με τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος, π.χ. μέση διάρκεια συνταξιοδότησης και μέση διάρκεια συνταξιοδότησης προς το μέσο όρο του εργασιακού βίου.
6. Παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί έως τώρα ως προς την αποκατάσταση της βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος της Ελλάδας, η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα ως ποσοστό του ΑΕΠ σημείωσε κατακόρυφη αύξηση τα τελευταία έτη, φτάνοντας το 17,1% του ΑΕΠ στο τέλος του 2014 (περίπου 17,4% του ΑΕΠ στο τέλος του 2016, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία), με διαφορά το υψηλότερο ποσοστό στην Ε.Ε. των 28, μετά την Ιταλία και την Πορτογαλία.
7. Με βάση τις παραπάνω μετρήσεις, φαίνεται ότι η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα είναι αρκετά υψηλή σχετικά με το τρέχον ονομαστικό επίπεδο του εγχώριου προϊόντος. Στο ίδιο πνεύμα, η μέση σύνταξη ως ποσοστό του μέσου μισθού στην Ελλάδα παραμένει σημαντικά υψηλότερη συγκριτικά με εκείνη της Γερμανίας (65% έναντι 39%), σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία (ΔΝΤ, Φεβ. 2017).
8. Επιπρόσθετα, παρόλο που στην Ελλάδα η συνταξιοδοτική δαπάνη σε ονομαστικούς όρους μειώθηκε σημαντικά (-9,1%) την περίοδο 2010-2014 (πλέον πρόσφατα στοιχεία), άλλες χώρες της Ε.Ε. που αντιμετώπισαν μικρότερη δημοσιονομική πίεση επίσης εφάρμοσαν μειώσεις στις ονομαστικές συντάξεις την ίδια περίοδο (Τσεχία: -0,7%, Ολλανδία -2,6% και Ουγγαρία: -10,8%).
9. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα κατατάσσεται χαμηλότερα από τους αντίστοιχους μέσους της Ε.E. όσον αφορά τη μέση ονομαστική μηνιαία σύνταξη, δηλαδή, για τους άνδρες: €954 έναντι €1.530 στην Ε.Ε. των 27 και για τις γυναίκες: €738 έναντι €915 στην Ε.Ε. των 27 (βλέπε σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη διασφάλιση επαρκών συντάξεων στις μελλοντικές γενιές συνταξιούχων «Pension Adequacy Report” Τόμος 1, 2015).
10. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα προαναφερθέντα στοιχεία αντιστοιχούν στο έτος 2012, Έκτοτε οι συντάξεις στην Ελλάδα έχουν υποστεί περαιτέρω μειώσεις. Σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα οικονομικά στοιχεία (βάση δεδομένων Ήλιος) η μέση μηνιαία σύνταξη στην Ελλάδα ήταν €893 τον Ιούλιο 2015, με την πλειοψηφία των συνταξιούχων (περίπου 83%) να λαμβάνουν μηνιαία σύνταξη χαμηλότερη από €1.500 (περίπου 59% λαμβάνουν μηναία σύνταξη μεταξύ €500-€1.000).
11. Επιπλέον, η συνολική δαπάνη κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα (παροχές σε χρήμα και παροχές σε είδος για ηλικιωμένους, επιζώντες και συντάξεις αναπηρίας καθώς επίσης για υγειονομική περίθαλψη, ενίσχυση οικογενειών, ανεργία, στέγαση και άλλες κρίσιμες κοινωνικές υπηρεσίες) παραμένει σημαντικά χαμηλότερη σε σύγκριση με τους αντίστοιχους μέσους της Ε.Ε. των 28 και της Ευρωζώνης, ακόμα και αν μετράται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Αυτό οφείλεται στην ασθενή κάλυψη που παρέχει το κράτος πρόνοιας στην Ελλάδα και αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι οι συντάξεις στηρίζουν το οικογενειακό εισόδημα και άλλες κρίσιμες κοινωνικές ανάγκες (π.χ. για υγεία, στέγαση, στήριξη άνεργων μελών της οικογένειας) την περίοδο της κρίσης.
12. Όσον αφορά τις κοινωνικές επιπτώσεις της ελληνικής δημοσιονομικής κρίσης, σχετικές μετρήσεις δείχνουν ότι έχει ήδη λάβει μεγάλες διαστάσεις, αν και ο πληθυσμός της χώρας σε ηλικία εργασίας φαίνεται να έχει πληγεί σφοδρότερα από τους συνταξιούχους. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, το ποσοστό του εγχώριου πληθυσμού που ζει με τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού, ήταν το 4^ο υψηλότερο στην Ε.Ε. των 28 το 2015 μετά την ΠΓΔΜ (στη χειρότερη θέση), τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.
13. Είναι ενδιαφέρον το γεγονός ότι το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 65 ετών και άνω που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας έχει πράγματι μειωθεί από το 2011, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό ατόμων που ανήκουν σε νεότερες ηλικιακές ομάδες έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Εντούτοις θα πρέπει να σημειωθεί ότι η φτώχεια συνήθως μετράται σε σχετικούς όρους δηλαδή, σε σύγκριση με ένα μέτρο ίσο με το μέσο εισόδημα ενός αντιπροσωπευτικού ατόμου. Συνεπώς, λαμβάνοντας υπόψη ότι το όριο της φτώχειας για ένα άτομο μειώθηκε σημαντικά από το 2009, το αντίστοιχο ποσοστό για άτομα ηλικίας 65 ετών και άνω στην Ελλάδα είναι στην πραγματικότητα μεγαλύτερο από αυτό που υποδηλώνουν τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία.
14. Στην τελευταία αξιολόγησή του για το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα (Φεβ. 2017), το ΔΝΤ σημειώνει ότι η πιο πρόσφατη μεταρρύθμιση που εφαρμόστηκε το 2015-16 κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση εξαλείφοντας ορισμένες στρεβλώσεις και μειώνοντας το κόστος. Ωστόσο υπολείπεται των παρεμβάσεων που απαιτούνται για τον εξορθολογισμό του συστήματος και την παροχή ισχυρών κινήτρων για εργασία και συνεισφορά στο σύστημα, ενώ ενέχει σημαντικούς κινδύνους ως προς την εφαρμογή της. Ως εκ τούτου, το Ταμείο καλεί τις αρχές όχι μόνο να εφαρμόσουν πλήρως την πρόσφατη μεταρρύθμιση αλλά και να τη συμπληρώσουν με επιπρόσθετες μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εναπομεινάντων στρεβλώσεων. Συμπερασματικά, οι όποιες νέες μεταρρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εναπομεινάντων διαρθρωτικών αδυναμιών του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος θα πρέπει να συνοδεύονται από μέτρα για την ενίσχυση του αδύναμου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας της χώρας.

ΟΛΗ Η ΕΡΕΥΝΑ

πηγή:http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=33039&subid=2&pubid=114567604

Η Ελλάδα και ο επικίνδυνος νέος βαλκανικός άξονας…

Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον κρίσιμων επιλογών στην βαλκανική της πολιτική, που μπορούν είτε να την ισχυροποιήσουν, μέσω μιας νέας βαλκανικής συμμαχίας έναντι του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού, είτε να την μεταβάλουν σε ευάλωτο στόχο, ταυτοχρόνως, του τουρκο-αλβανικού και του σλαβικού αναθεωρητισμού. Οι, έως τώρα, κινήσεις εκ μέρους της Αθήνας δείχνουν την απουσία μιας μακρόπνοης στρατηγικής, με βάση τα νέα δεδομένα.

Του Σωτήρη Δημόπουλου

Αντιθέτως, εκδηλώνεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, και χωρίς αντίλογο από την αντιπολίτευση, η μια και μοναδική οδός «σωτηρίας»: η απόλυτη ταύτιση με τα, εικαζόμενα ως, συμφέροντα των ΗΠΑ, ώστε μέσω της εκδούλευσης να προφυλαχθεί η πολλαπλώς απειλούμενη εθνική μας κυριαρχία.

Ως γνωστόν, οι γεωπολιτικές «τεκτονικές» πλάκες καθώς μετακινούνται, ενεργοποιούν στα σημεία τριβής τους ιστορικά ρήγματα, που ως συνέπεια έχουν την εκδήλωση επαναληπτικών συγκρούσεων. Ένα τέτοιο «σημείο» είναι τα Βαλκάνια.

Η κατάρρευση του σοσιαλιστικού στρατοπέδου είχε επιτρέψει την άμεση διείσδυση των ευρωατλαντικού παράγοντα σ’ όλη την βαλκανική ενδοχώρα. Κύριος στόχος της «νέας τάξης πραγμάτων» υπήρξε η δημιουργία μικρών και αδύναμων κρατών, ελεγχόμενων από τα ισχυρά δυτικά συμφέροντα, με παράλληλη εξάλειψη της όποιας ρωσικής παρουσίας.

Όπως σύντομα αποδείχθηκε, οι ανησυχίες όσων σχεδίαζαν την νέα Ευρώπη για τη «ρωσική απειλή» ήταν εύλογες, παρά το ότι όταν ξεκινούσαν την εφαρμογή των σχεδίων τους, η Ρωσία του Γιέλτσιν τρέκλιζε τόσο, όσο και ο τότε πρόεδρός της. Γιατί το εσωτερικό δυναμικό της αυτοκρατορίας παρέμενε πάντα ζωντανό και ανέμενε αυτόν που θα έθετε και πάλι τη μηχανή σε λειτουργία.

Όπερ και εγένετο! Μάλιστα, η ραγδαία δυτική επέλαση επιτάχυνε τις εξελίξεις στη ρωσική πολιτική σκηνή, καθώς ο εγωισμός της κρατικής ρωσικής ελίτ «πληγώθηκε» από την επονείδιστη αδυναμία της χώρας να αντιταχθεί στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Η Δύση, στην προσπάθειά της να ελέγξει τον βαλκανικό χώρο και να υπονομεύσει τους, εν δυνάμει συμμάχους της Ρωσίας, σλαβικούς λαούς, χρησιμοποίησε τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Αλβανοί, Βόσνιοι μουσουλμάνοι και Τούρκοι έπαιξαν πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση του νέου βαλκανικού χάρτη. Οι εξωβαλκανικοί παράγοντες που διαμοίρασαν, προφανώς ιεραρχικά, τα «βαλκανικά ιμάτια» ήταν οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Τουρκία.

Οι Αμερικανοί κράτησαν τον στρατηγικό έλεγχο της περιοχής, μέσω της νατοϊκής ομπρέλας, ενώ οι Γερμανοί έπαιρναν το οικονομικό τους μερίδιο, είτε άμεσα, είτε μέσω της Ε.Ε. Όσο για τους Τούρκους, άρπαζαν ό,τι μπορούσαν σε οικονομική, πολιτική, στρατιωτική και πολιτιστική επιρροή, από την Θράκη μέχρι τη Βοσνία και τις ακτές της Αδριατικής στην Αλβανία.

Με τη σημαία του μετριοπαθούς Ισλάμ και με την αρωγή «ευαγών» ατλαντικών ιδρυμάτων αλλά και του στενά συνεργαζόμενου μαζί τους Γκιουλέν, η Άγκυρα συγκρότησε ένα πυκνό δίκτυο ελέγχου στα Βαλκάνια. Υπό την ηγεσία του Ερντογάν αυτή η αυξανόμενη επιρροή ήλθε να «κουμπώσει» με το μεγαλεπήβολο όραμα της νεκρανάστασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Στην Ιστορία, ωστόσο, τα σχέδια, όσο και καλά να είναι μελετημένα, κινδυνεύουν να μείνουν ημιτελή, καθώς παρεισφρέουν απρόβλεπτοι, αρχικώς, παράγοντες. Έτσι και το βαλκανικό γεωπολιτικό τοπίο αλλάζει δραματικά και προς άλλες κατευθύνσεις από αυτές που είχαν υπολογισθεί στις αρχές του 1990.

Είναι αλήθεια ότι οι ΗΠΑ, ή τέλος πάντως οι κύκλοι που κυριάρχησαν στην εξωτερική τους πολιτική, κατόρθωσαν εντέλει, έχοντας ολοκληρώσει επιτέλους την ουκρανική «πορτοκαλί επανάσταση», να υψώσουν ένα νέο αντιρωσικό παραπέτασμα.

Ένα «τείχος» κρατών, το οποίο ξεκινά από την Φινλανδία -που προφανώς επιζητά να αποτινάξει από πάνω της τον υποτιμητικό όρο της φινλανδοποίησης, που της φόρτωσε η πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ-, τις Βαλτικές Δημοκρατίες -που ιδεολογικά μάλλον ζουν με το μισό πόδι στην εποχή του μεσοπολέμου-, την Πολωνία –που δεν έχει διάθεση να αποκηρύξει τον καθολικό συντηρητισμό της-, την διαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά Ουκρανία και καταλήγει στην νευρική Ρουμανία.

Όπως ήταν φυσικό, η Μόσχα δεν θα καθόταν με σταυρωμένα χέρια να ολοκληρωθεί η περικύκλωσή της και η αποκοπή της από την Ευρώπη, που είναι και ο πυρήνας της στόχευσης του νέου «τείχους». Εξαπέλυσε μια αντεπίθεση όπου και όπως μπορούσε, ψάχνοντας κυρίως τους αδύναμους κρίκους του αντιπάλου. Και αυτοί ήσαν, όπως αποδείχθηκε πολλοί: αρχικώς, στην Κριμαία και στο Ντονμπάς, στη Συρία και …στα Βαλκάνια.

Την ίδια ώρα η Δύση βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής κρίσης, και οικονομικής και ταυτότητας, ενώ σταδιακά χάνει τη δυνατότητά της να λειτουργήσει με ενιαίο και συμπαγή τρόπο. Αυτό αντανακλάται χαρακτηριστικά στα βαλκανικά δρώμενα. Οι τρεις εξωγενείς παράγοντες που τα είχαν αναλάβει, βρέθηκαν σε μικρή ή μεγάλη αντιπαλότητα μεταξύ τους.

Ιδιαίτερα η μεγαλομανία και ο τυχοδιωκτισμός του Ερντογάν τον έφερε σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, η οποία αντιλαμβανόταν ότι πλέον δεν μπορούσε να τον εμπιστευτεί. Πολλώ δεν μάλλον που ο «σουλτάνος» ερωτοτροπούσε με τη Ρωσία για τους δικούς του λόγους. Αυτό προκάλεσε σοβαρές δυσλειτουργίες του συστήματος που είχε δημιουργηθεί με τόσο κόπο τα προηγούμενα χρόνια. Η ρήξη μάλιστα Ερντογάν- (φιλοαμερικανού) Γκιουλέν «έσπασε» σε κομμάτια το τουρκικό δίκτυο.

Επιπλέον, μετά την ήττα των Δημοκρατικών, που είχαν το πάνω χέρι στον έλεγχο των Βαλκανίων –με την άμεση και συνεχή παρέμβαση του συστήματος Σόρος-, επιτάθηκε η γενική σύγχυση. Τέλος, το ιδανικό της ακμάζουσας Ε.Ε., που αποτελούσε και το δέλεαρ του γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας, έχει ξεθωριάσει ανεπανόρθωτα, ακόμη και για τους φτωχούς Βαλκάνιους.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η όξυνση των υποβοσκουσών έως πρόσφατα αντιθέσεων και εθνικών επιδιώξεων, που καλύπτονταν από την προοπτική της ευρωατλαντικής ενσωμάτωσης. Πλέον, τα σημεία τριβής στον βαλκανικό χώρο είναι αρκετά, και σε γενικές γραμμές γνωστά. Συνοπτικά αναφέρουμε:

>Στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη η Σερβική Δημοκρατία, είναι ήδη υπ’ ατμόν για αποχώρηση.

>Οι Σέρβοι, εξοπλιζόμενοι από τους Ρώσους, ετοιμάζονται να διεκδικήσουν την περιοχή της Κόσοβσκα Μιτρόβιτσα και τις βόρειες περιοχές του Κοσσυφοπεδίου, όπου κατοικούν ομοεθνείς τους.

>Οι Αλβανοί, με τη στήριξη της Τουρκίας, έχουν βάλει μπρος το σχέδιο για την Μεγάλη Αλβανία σε Σκόπια και Σερβία. Ήδη υπάρχει αλβανική κινητικότητα στην κοιλάδα του Πρέσεβο στην νότιο Σερβία, όπου δρα ο UCPMB παρακλάδι του UCK.

>Στα Σκόπια η αντιπαράθεση των Αλβανών με τους εθνικιστές Σλαβομακεδόνες του Γκρουέφσκι και του VMRO-DPMNE έχει φθάσει στα πρόθυρα του πολέμου, μετά και την άρνηση του προέδρου Ιβανόφ να δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνηση στους Σοσιαλδημοκράτες του Ζάεφ, που συνεργάζεται με τα αλβανικά κόμματα.

>Ακόμη και στο Μαυροβούνιο, η πορεία του προς τις αγκάλες του ΝΑΤΟ, εν μέσω κατηγοριών για ρωσική ανάμειξη σε απόπειρα δολοφονίας του Τζουγκάνοβιτς, δεν θα είναι ανέφελη και θα επηρεαστεί οπωσδήποτε από τις εξελίξεις.

>Τέλος, είναι εξαιρετικά σημαντικές οι πολιτικές αλλαγές στη Βουλγαρία, καθώς μετά την νίκη του, σαφώς φιλορώσου, Ρούμεν Ράντεφ στις προεδρικές εκλογές, ίσως και οι εκλογές της 26ης Μαρτίου, με μια νίκη του σοσιαλιστικού κόμματος, ενισχύσουν τη στροφή «προς ανατολάς». Σε ό,τι αφορά την Βουλγαρία, πρέπει να ληφθεί υπόψη και η αντιτουρκική στροφή της Σόφιας, μετά την απροσχημάτιστη ανάμειξη της Άγκυρας στην προεκλογική διαδικασία με τη στήριξή της στο κόμμα DOST του Λιούτβι Μεστάν.

Είναι, ως εκ τούτου, ηλίου φαεινότερον ότι ήδη διαμορφώνεται μια νέα εικόνα των Βαλκανίων, όπου υφίσταται η δυναμική συγκρότησης δύο αντίπαλων στρατοπέδων. Στο μεν ένα ανήκουν η Αλβανία, το Κόσσοβο και η Τουρκία. Στο δε άλλο η Σερβία και η Βουλγαρία. Το κλειδί των εξελίξεων, που μπορεί να ανοίξει και τον ασκό του Αιόλου, βρίσκεται στα Σκόπια. Αν οι Αλβανοί κινηθούν εναντίον των Σλαβομακεδόνων, με την ενίσχυση των Αλβανών της Αλβανίας και του Κοσσυφοπεδίου, δεν θα μείνουν αμέτοχοι ούτε οι Σέρβοι ούτε οι Βούλγαροι, ανεξάρτητα από τις σχέσεις που έχουν τώρα με τους σκληροπυρηνικούς ηγέτες του VMRO.

Ήδη οι τελευταίοι, έχοντας νοιώσει εγκαταλελειμμένοι από τους επί δυόμιση δεκαετίες χορηγούς τους, βλέπουν την Μόσχα ως καταφύγιο τελευταίας ελπίδας –που δεν θα τους της αρνηθεί καθώς αποτελεί άλλον έναν αδύναμο κρίκο της Δύσης.

Αλλά και η Άγκυρα δεν θα μπορεί πλέον να βάζει τα αυγά της σε δυο καλάθια. Ο νεο-οθωμανισμός της εξάλλου εξυπηρετείται μόνον από τον αλβανικό παράγοντα και τους τουρκόφρονες πληθυσμούς στην Βαλκανική.

Για τη Δύση, ασφαλώς, ο κύριος κίνδυνος είναι η ρωσική κάθοδος, οι ρωσικοί αγωγοί φυσικού αερίου και η ακύρωση του σχεδίου περικύκλωσης της Μόσχας. Ενδεικτικές είναι οι σοβαρές ανησυχίες του Βερολίνου και Λονδίνου, που τρέχουν απεγνωσμένα να μαζέψουν ό,τι μπορούν, μέχρι να μπει ο Τραμπ στο «αυλάκι». Θα προλάβουν; Είναι πολύ αμφίβολο, δεδομένων και των δικών τους εσωτερικών ζητημάτων –BREXIT και γερμανικές εκλογές.

Και ερχόμαστε τώρα στην θέση της Ελλάδας απέναντι στην νέα πραγματικότητα που διαγράφεται στα βόρεια σύνορά της, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα ισχύ της και κυρίως την ανάγκη αποτροπής της πρωτεύουσας απειλής που είναι, χωρίς αμφιβολία, η τουρκική.

Βασικό μέλημα της Αθήνας πρέπει να είναι η δημιουργία συμμαχιών που να τη θωρακίσουν απέναντι στην επεκτατικότητα της Άγκυρας και της συναφούς με αυτήν επιθετικότητα της Αλβανίας. Ως εκ τούτου, αυτό που θα έπρεπε από τώρα να επιδιώξει είναι η συνεννόηση με Βελιγράδι και Σόφια, στην προοπτική ενός μικρού βαλκανικού άξονα. Και εντός αυτού, όσο και αν αυτή τη στιγμή να φαντάζει δύσκολο, θα μπορούσαν να ενταχθούν και τα Σκόπια.

Κι αυτό το στοιχείο είναι κομβικό για τα ελληνικά συμφέροντα. Η διάλυση του κράτους αυτού και ο διαμοιρασμός του θα δημιουργήσει, βορείως της Ελλάδος, μια μεγάλη Αλβανία και ένα ορφανό τμήμα που θα ζητήσει υιοθέτηση. Και όσον αφορά τις περαιτέρω βλέψεις της μεγάλης Αλβανίας στον ελληνικό χώρο και το πώς θα λειτουργήσει ομού μετά των δυνάμεων της Τουρκίας ως ασφυκτική μέγγενη προς τον ελληνισμό, δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση.

Ως προς τον ορφανό σλαβομακεδονικό πληθυσμό, όμως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός θα απορροφηθεί από τη Βουλγαρία. Και το πιθανότερο είναι ότι, για να πετύχει η υιοθεσία, να εμφανισθεί ισχυρότερος ο «μακεδονισμός», και μάλιστα εντός ενός νέου πανσλαβιστικού τόξου. Θα το επιθυμούσαμε αυτό; Αν θέλουμε να επιβιώσουμε, μάλλον όχι!

Γι’ αυτό είναι λάθος να επιχαίρουμε επειδή στα Σκόπια μπορεί να έχουμε αλβανική απόσχιση.Χωρίς υποχώρηση στα εθνικά μας δίκαια και στην ιστορική μας αλήθεια, και χωρίς να αλλάξουμε γεωπολιτικό προσανατολισμό, είμαστε καταδικασμένοι να κινηθούμε πολυεπίπεδα και αποφασιστικά, γιατί κρίνεται η ίδια η εθνική μας ύπαρξη.

Για το λόγο αυτό, η ελληνική εξωτερική πολιτική οφείλει να κάνει κάτι πολύ περισσότερο από τον ατζέντη ξένων συμφερόντων -ακόμη και στην Υπερκαυκασία(!)- για λίγα ψιχία προσοχής και προστασίας.

πηγή:http://www.defence-point.gr/news/?p=173528

Ασύλληπτα τα ποσά από αέριο-πετρέλαιο, σε βάθος 30 ετών

Μετά το τεράστιο ενδιαφέρον που προκάλεσαν οι δημοσιεύσεις του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου αναφορικά με τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη χώρα μας και από τη στιγμή που δείχνει να διαμορφώνεται στη χώρα συναίνεση, επιτέλους, ότι υδρογονάνθρακες υπάρχουν, ενώ στο παρελθόν όσοι τολμούσαν να το θέσουν συνήθως λοιδορούνταν, σκεφτήκαμε να ζητήσουμε από τον καθηγητή μια αναλυτική εκτίμηση – το τονίζουμε – του υπάρχοντος πλούτου με βάση τα τελευταία στοιχεία και των ωφελημάτων που μπορεί να προσδοκά το ελληνικό Δημόσιο από την αξιοποίησή του.

Τα στοιχεία που λάβαμε στα χέρια μας κόβουν την ανάσα, «too good to be true» που λέει και ο αγγλοσαξονικός κόσμος, εκεί όπου έχει ζήσει μεγάλο μέρος της ζωής του ο Αντώνης Φώσκολος, αναλώνοντας τις επιστημονικές του δυνάμεις, στο να κάνει αυτό που αγαπούσε και σπούδασε: Να μελετά κοιτάσματα υδρογονανθράκων και άλλα παρεμφερή.

Γνωστή ελληνική ταινία έχει μείνει στην ιστορία λόγω της γνωστής ατάκας… «είναι πολλά τα λεφτά…» και κάτι τέτοιο δείχνει να ισχύει και στην περίπτωσή μας. Το να πέφτουν μερικά δισεκατομμύρια έξω τα νούμερα δεν λέει τίποτα, αφενός διότι πρόκειται για εκτιμήσεις και αφετέρου διότι τα ποσά είναι μυθώδη.

Αυτό που οφείλουμε να σεβαστούμε, είναι το θάρρος ενός ανθρώπου να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του αυτές, αναλαμβάνοντας και το ρίσκο να πέφτει έξω στους υπολογισμούς του. Επειδή όμως τελευταία πολλοί φαίνεται να είδαν… «το φως το αληθινό», όλα δείχνουν ότι υπάρχει «μεγάλο παιχνίδι» που θα παιχθεί με επίκεντρο την ευρύτερη γειτονιά της χώρας μας.

Δύο είναι οι κρίσιμες παρατηρήσεις: Η πρώτη αφορά στην άμυνα της χώρας και την ανάγκη να έχουμε τα μέσα να προστατεύσουμε αυτό τον πλούτο, καθότι ο γνωστός και μη εξαιρετέος κακός γείτονας δεν έχει κρύψει τις προθέσεις του να αρπάξει με τον γνωστό τρόπο, όπως έκανε πάντα στην Ιστορία του.

Γι’ αυτό φαίνεται ότι έχει βγάλει όλα τα θέματα στο τραπέζι και φωνασκεί απειλώντας τους πάντες και τα πάντα. Τώρα θα φανεί και η τρομακτική αφέλεια που επικρατούσε στην Ελλάδα και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίστηκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις τις επενδύσεις στον τομέα της άμυνας.

Αποσπασματικές αγορές, ιδιοτελή συμφέροντα, κυκλώματα, μίζες… ας έκαναν τουλάχιστον σωστά τη δουλειά, καθώς η απόδοση της επένδυσης που έγινε από το υστέρημα του ελληνικού λαού, είναι σαφώς κατώτερη των περιστάσεων και η χώρα βρίσκεται σε πλαγιοκαθοδική διολίσθηση, για τον λόγο που εξηγεί η δεύτερη κρίσιμη παρατήρηση…

Στον πολιτικό κόσμο, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων δείχνει να δημιουργείται μια συναίνεση ότι σε μια τόσο μεγάλη μπίζνα, δεν μπορεί ο ένας να αποκλείσει τον άλλον και μυρίζονται πολύ «φαγητό». Ξαφνικά, παραδοσιακοί πολιτικοί αντίπαλοι, ανακαλύπτουν τις αρετές της συναίνεσης και της εθνικής συνεννόησης.

Αντί να ξεσηκωθεί το σύμπαν, όταν αναπτυξιακή πολιτική και μάλιστα με δανεικά, ονομάζεται η πρόθεση πρόσληψης πολύ μεγάλου αριθμού νέων δημοσίων υπαλλήλων, δεν ιδρώνει το αυτί ουδενός. Δηλαδή, με απλά λόγια, οι πολιτικοί μας ταγοί, δεν σκοπεύουν να αφήσουν το φέουδο, ή μάλλον το κάστρο που φυλακίζουν κρατώντας όμηρο την κοινωνία για να την ελέγχουν ως κομματικό στρατό… το Δημόσιο.

Έχοντας πληροφορηθεί τα καθέκαστα, έχουν ακροβολιστεί και περιμένουν να κατασπαράξουν τον πλούτο, όχι να τον επενδύσουν παραγωγικά, αλλά να μοιράζουν μισθούς στους ψηφοφόρους τους, να ζωντανέψουν πάλι τα γραφεία πολιτικών και πολιτικάντηδων, να ταΐζεται ο κοσμάκης και το πολιτικό κηφηναριό να ευημερεί.

Να στελεχώνει το Δημόσιο, να βγάλει μια νέα φουρνιά κομματικών κοπρόσκυλων, όχι νεαρών επιστημόνων που θα δουλέψουν για να πάει η πατρίδα τους μπροστά. Βαδίζουμε ολοταχώς για το 1980 πάλι και μάλλον δεν το έχουμε καταλάβει. Μετά την παρέλευση 30 ετών, ποιος ζει ποιος πεθαίνει… εδώ ο Ζουράρις το διατυμπανίζει για τρία χρόνια, θα… «κωλώσουν» στα 30;

Κι ας τους περιμένει ο κάθε Σόιμπλε και ο κάθε Ερντογάν στη γωνία… συγνώμη κύριοι και κυρίες, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτό είναι συνταγή εθνικής καταστροφής. Διότι ειδικά σε μας λειτουργεί ο κλασικός μηχανισμός απώθησης της αλήθειας, του δυσάρεστου και κρατάμε μόνο όσα μας βολεύουν.

Οπότε «ξεχνούν», ότι τέτοιος πλούτος μπορεί να αποδειχθεί ευλογία (για τους οργανωμένους και με συναίσθηση), μπορεί όμως να αποδειχθεί και κατάρα. Κι αφού τα είπαμε όλα αυτά, για να μην πάρουν τα μυαλά μας αέρα, ας πάμε να δούμε τις συγκλονιστικές εκτιμήσεις του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου:

Φόρος εισοδήματος των άμεσα και έμμεσα απασχολούμενων από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων

Στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων αργού πετρελαίου και για μια ημερήσια παραγωγή των 1.600.000 βαρελιών ημερησίως για 30 χρόνια θα απασχοληθούν 80.000 άτομα στον πρωτογενή τομέα και 240.000 άτομα σε δορυφορικούς τομείς κατ’ αναλογία με το τι συμβαίνει στην ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και την ENERGEAN στην Καβάλα όπου για κάθε εργαζόμενο άμεσα στην παραγωγή δημιουργούνται 3,2 θέσεις δορυφορικά (για κάθε παραγωγή 20 βαρελιών πετρελαίου απαιτείται 1 τεχνικός ή επιστήμων και δημιουργούνται σε δορυφορικές υπηρεσίες θέσεις για 3.2 άτομα). Σύνολο θέσεων 320.000 θέσεις εργασίας για 30 χρόνια.

Στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και για μια ετήσια παραγωγή 250 δις Μ3 (8.83 τρις κυβ. πόδια/ετησίως η 24.19 δις κυβ. πόδια/ημερησίως) θα απασχοληθούν για 30 χρόνια 160.000 άτομα στον πρωτογενή τομέα και 480.000 στον δευτερογενή τομέα, σύνολο 640.000 θέσεις εργασίας για 30 χρόνια.

Γενικό σύνολο των ατόμων που θα ευεργετηθούν από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων για 30 χρόνια 960.000 άτομα. Αν θεωρήσουμε ότι αυτά τα άτομα αμείβονται με 50.000 ευρώ (μην κάνει εντύπωση το νούμερο) τον χρόνο και ότι θα φορολογηθούν με ένα συντελεστή του 25% τότε τα ετήσια έσοδα του δημοσίου θα ανέλθουν: 960.000 άτομα x 50.000 ευρώ/έτος = 48 δις ευρώ και 48 δις ευρώ x 25% = 12 δις ευρώ/έτος, ενώ τέλος, 12 δις ευρώ/έτος x 30 χρόνια εργασίας = 360 ΔΙΣ ΕΥΡΩ.

ΑΡΑ ΕΧΟΥΜΕ 753 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ 360 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΑΠΟ ΦΟΡΟΥΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ, ΣΥΝΟΛΟ 1,113 ΤΡΙΣ ΕΥΡΩ ΕΣΟΔΑ, Ή 37,3 ΔΙΣ ΕΥΡΩ/ΕΤΟΣ x 30 ΧΡΟΝΙΑ.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ; ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΕ ΑΙΓΑΙΟ, ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, ΙΟΝΙΟ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ

Α. ΜΕΣΑ ΣΕ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΩΝ 320 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

Β. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ 1.000.000 ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ

Γ. ΠΕΡΙΣΕΥΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ, 793 ΔΙΣ ΕΥΡΩ

>ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
>ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ
>ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΝΟΙΑ
>ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ

ΠΩΣ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ

ΜΕ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΟΡΩΝ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΥ- ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΞΕΝΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ, ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ Π.Χ. EXXON-MOBIL, TOTAL, ENI ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟΚΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ.

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΩ ΠΟΙΟ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ 20 ΔΙΣ ΕΥΡΩ, ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ.

Πώς όμως προκύπτουν τα νούμερα που δόθηκαν παραπάνω; Όποιος επιθυμεί ας έρθει να τα διαψεύσει. Εξάλλου, κάποιοι τα έλεγαν επί δεκαετίες και λοιδορήθηκαν ακόμα και από ορισμένους που σήμερα πλασάρονται καταλλήλως για να επωφεληθούν.

ΑΙΓΑΙΟ, ΑΡΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ 3 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ, ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ 20 ΤΡΙΣ. ΚΥΒΙΚΑ ΠΟΔΙΑ (ΘΕΡΜΑΙΚΟΣ)

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΡΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ, 0,3 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ

ΙΟΝΙΟ, ΑΡΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ 6 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ, ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ 30 ΚΥΒΙΚΑ ΠΟΔΙΑ

ΚΡΗΤΗ

α. ΛΕΚΑΝΗ ΗΡΟΔΟΤΟΥ,  ΑΡΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ  5 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ

β. ΝΟΤΙΟ ΚΡΗΤΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ, ΑΡΓΟ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ 2 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ, ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ 280 ΚΥΒΙΚΑ ΠΟΔΙΑ

ΣΥΝΟΛΟ: 16,3 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΒΑΡΕΛΙΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΚΑΙ 330 ΚΥΒΙΚΑ ΠΟΔΙΑ ΑΕΡΙΟ

1. ΑΞΙΑ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΤΙΜΗ $60/ΒΑΡΕΛΙ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΤΑ $8/1000 ΚΥΒΙΚΑ ΠΟΔΙΑ

16,3 ΔΙΣ. ΒΑΡΕΛΙΑ x $ 60/ΒΑΡΕΛΙ = $ 978 ΔΙΣ

330 ΤΡΙΣ ΚΥΒ, ΠΟΔΙΑ x $ 8/1000 ΚΥΒ. ΠΟΔΙΑ $ 2640 ΔΙΣ

ΣΥΝΟΛΟ ΑΞΙΑΣ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ $ 3618 ΔΙΣ

2. ΕΣΟΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ

ΕΣΟΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ $ 3618 ΔΙΣ x 20%: $ 723 ΔΙΣ
ΕΣΟΔΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ 3618 ΔΙΣ x 5%: $ 181 ΔΙΣ

ΣΥΝΟΛΟ ΕΣΟΔΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ: $ 904 ΔΙΣ

Ή $ 904 ΔΙΣ / $ 1.2/1 ΕΥΡ = 753 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΣΤΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΩΝ

http://www.defence-point.gr/news/?p=173471

Ισλαμικός εφιάλτης; Όλη την Ευρώπη υπό την ημισέληνο ονειρεύονται οι Τούρκοι

Μέχρι το 2050 σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η τουρκική θα είναι η δεύτερη εθνότητα, αν συνεχιστούν με τον ίδιο τρόπο οι γεννήσεις, σύμφωνα με την εφημερίδα ‘Σταρ’ η οποία έχει τίτλο “Ο τρόμος της ημισελίνου”.
 Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, στην Κύπρο το 2050 ο τουρκικός (προφανώς εννοεί Τ/κ) πληθυσμός θα είναι 57% και στην Ελλάδα 16%. 
“Οι γεννήσεις μειώνονται, ο γηραιός πληθυσμός αυξάνεται. 
Το 2050 ο τουρκικός και μουσουλμανικός πληθυσμός θα είναι η μεγαλύτερη εθνοτική ομάδα”, γράφει η Σταρ. 




Ο χάρτης της τoυρκικής εφημερίδας. “Αν συνεχιστούν με τον ίδιο τρόπο οι γεννήσεις, το 2050 στη Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία.Βέλγιο και Βουλγαρία και άλλες χώρες η δεύτερη εθνότητα θα είναι η τουρκική. 
Την ίδια περίοδο σε πολλές χώρες οι μουσουλμάνοι θα συναγωνίζονται με χριστιανούς. 
Το 2050 στο Κόσοβο θα είναι 94%, στην Αλβανία, 82%, στη Βοσνία 62%, στην Κύπρο 57%, στη Μακεδονία 46%, στη Γερμανία 39%, στη Βρετανία 38%, στη Γαλλία 34%, στην Ολλανδία 32%, στην Ελβετία 31% στη Νορβηγία 29%, στη Βουλγαρία και το Βέλγιο 28%, στην Ελλάδα 16% μουσουλμανικός πληθυσμός”, αναφέρει. ΚΥΠΕ – Άννα Ανδρέου – ΤΟΥΡΚΙΑ/Κωνσταντινούπολη 20/03/2017 19:17

Πηγή: Ισλαμικός εφιάλτης; Όλη την Ευρώπη υπό την ημισέληνο ονειρεύονται οι Τούρκοι http://mignatiou.com/2017/03/islamikos-efialtis-oli-tin-evropi-ipo-tin-imiselino-onirevete-i-tourki/

Ό Σουλτάνος Ετοιμάζει Πανηγυρική Ισλαμοποίηση της Αγίας Σοφίας σαν ο Νέος Πορθητής

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Την πραγματικά εντυπωσιακή αποκάλυψη ότι τις παραμονές του πολύ κρίσιμου δημοψηφίσματος στην Τουρκία, ο Τούρκος πρόεδρος, Ταιγίπ Ερντογάν, ετοιμάζει πανηγυρική είσοδο στην Αγία Σοφία Κωνσταντινούπολης και οριστική μετατροπή του ιστορικού χριστιανικού ναού σε μουσουλμανικό τέμενος, κάνει η τουρκική εφημερίδα, Sözcü.

Συγκεκριμένα η Τουρκάλα δημοσιογράφος, Zeynep Gürcanlı, σε ένα μεγάλο άρθρο της αποκαλύπτει ότι ο Ερντογάν θέλοντας να εμφανιστεί σαν ο νέος Μωάμεθ ο Πορθητής, θα κάνει λίγες μέρες πριν από την 16 Απριλίου που θα γίνει το δημοψήφισμα πανηγυρική σουλτανική είσοδο στην Αγία Σοφία και θα κηρύξει με μεγαλοπρέπεια τον ναό σε τζαμί, προσδοκώντας έτσι να κερδίσει εκατομμύρια ψήφους ενώ θα εμφανιστεί σαν ο προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων.

Ο Τούρκος πρόεδροςç που εκμεταλλεύεται με ψηφοθηρικό τρόπο την σύγκρουση του με τους Ευρωπαίους, προετοιμάζεται για μια εντυπωσιακή παράσταση με φόντο την Αγία Σοφία. Εκεί θα αναφέρει ότι οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης που είναι περίπου 20 εκατομμύρια χρειάζονται την προστασία του, ενώ θα δηλώσει με μεγαλοπρεπή τόνο πως η Αγία Σοφία δικαιωματικά ανήκει στο Ισλάμ και από τούδε και στο εξής θα λειτουργεί μόνιμα σαν μουσουλμανικό τέμενος.

Και εμείς θα… τον παρακολουθούμε άφωνοι ενώ θα ετοιμαζόμαστε για τα εγκαίνια του μουσουλμανικού τζαμιού της Αθήνας!

Και εις μνημονιακά ανώτερα!

ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr