Συνέντευξη Υποψηφίου Προέδρου ΕΑΑΣ Αντγου ε.α Καστραντά Στυλιανού στη Δημοσιογράφο Κα Ιωάννα Ηλιάδη. (Ηχητικό)

   Σε συνέντευξη που παραχώρησε, στη Δημοσιογράφο  Ιωάννα Ηλιάδη, ο υποψήφιος για την Προεδρία του Δ.Σ./ Ε.Α.Α.Σ. Αντγος ε.α. Καστραντάς Στυλιανός, ανάλυσε τις θέσεις -απόψεις του για μία Σύγχρονη, Ισχυρή, Μαχητική Ε.Α.Α.Σ. που θα νοιάζεται πάνω απ'όλα για τα συμφέροντα των μελών της.

ΥΠΕΘΑ: Θέμα μείωσης των συντάξεων δεν υπάρχει. Δεν θα θιγούν τα ειδικά μισθολόγια των Στρατιωτικών. Αυτό αποτελεί θέση της κυβέρνησης

Συνέντευξη ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στη δημοσιογράφο Αλίκη Μάτση

Ας ξεκινήσουμε με την αξιολόγηση.

Θεωρώ ότι, έτσι όπως έχουν προκύψει τα πράγματα, μετά την τελευταία συζήτηση που έγινε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και τη δημόσια θέση που έχουν πάρει οι Ευρωπαίοι, οδηγούμαστε σε λύση του θέματος πριν από την 20ή Φεβρουαρίου, με τις θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης να έχουν γίνει αποδεκτές. Αυτό είναι το δίκαιο. Είναι πλέον η ώρα των δανειστών και των εταίρων να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες, ανεξαρτήτως των πολιτικών εξελίξεων στην Ευρώπη.

Φαίνεται, όμως, ότι υπάρχει μια έντονη διαμάχη, τόσο μεταξύ του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και εντός των κόλπων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό συνεπάγεται ότι τελικά δεν θα σας ζητήσουν να ψηφίσετε νέα μέτρα για μετά το 2018;

Κατ’ αρχάς, η ψήφιση νέων μέτρων για μετά το 2018 δεν προβλέπεται ούτε από το ευρωπαϊκό ούτε από το ελληνικό δίκαιο. Από εκεί και πέρα, για τον ίδιο «ασθενή», το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δίνει διαφορετική «συνταγή» από εκείνη που δίνουν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί. Δεν μπορεί ο ίδιος «ασθενής» να ακολουθεί ταυτόχρονα δύο διαφορετικές «φαρμακευτικές αγωγές».

Υπάρχουν ενδιαφέροντα θέματα σε αυτά που θέτει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, όπως είναι η μείωση της φορολογίας, με την οποία εγώ συμφωνώ απόλυτα, όπως η διαγραφή χρέους, με την οποία δεν μπορεί κανείς να διαφωνήσει. Αλλά υπάρχουν και απαιτήσεις, οι οποίες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές, όπως η δραματική μείωση των συντάξεων, που θα οδηγήσει στη φτωχοποίηση συνταξιούχους, οι οποίοι στο κάτω - κάτω έχουν πληρώσει ως εργαζόμενοι για τις συντάξεις τους.

Στην περίπτωση, όμως, που τελικά αναγκαστείτε να οδηγηθείτε στην ψήφιση νέων μέτρων, όπως είναι η μείωση των συντάξεων κ.λπ., εσείς, ως Ανεξάρτητοι Έλληνες και συγκυβερνώντες, τι προτίθεστε να κάνετε;

Η κυβέρνηση έχει μία και ενιαία θέση. Οι συμφωνίες που έχουμε κάνει με τον ΣΥΡΙΖΑ τηρούνται και δεν πάμε να κάνουμε πολιτική σπέκουλα. Θέμα μείωσης των συντάξεων δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει θέμα να θιγούν παραπάνω τα ειδικά μισθολόγια των στρατιωτικών. Αυτό αποτελεί θέση της κυβέρνησης και όχι μόνο των Ανεξάρτητων Ελλήνων.

Λέγεται ότι τα υπερ-έσοδα τα οποία εμφανίζονται, οφείλονται αποκλειστικά στην αύξηση της φορολογίας, αλλά και στη μη επιστροφή φόρων στους λίγους πλέον ανθρώπους που τη δικαιούνται.

Αυτό δεν ισχύει. Θα σας θυμίσω ότι τέτοιου είδους πρακτικές ακολούθησε ο κ. Σαμαράς πριν από τις εκλογές του 2015, όπου φρόντισε να υπάρχουν τα έσοδα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014 και να γίνουν οι πληρωμές το 2015. Εδώ, λοιπόν, δεν μιλάμε για τέτοιου είδους οικονομική σπέκουλα. Έχουμε τρεις οργανισμούς που ελέγχουν τα οικονομικά της χώρας και τέτοιου είδους λογιστικές αλχημείες δεν μπορούν να περάσουν.


Σήμερα που κάνουμε αυτή τη συνέντευξη είναι μια ζοφερή, θα έλεγα, ημέρα για τον Τύπο, υπό την έννοια ότι κλείνει ένα παραδοσιακό συγκρότημα, το συγκρότημα Λαμπράκη. Εσείς φαίνεται ότι έρχεστε πολύ συχνά σε αντιπαράθεση με τον Τύπο με σειρά μηνύσεων και αγωγών που έχετε υποβάλει.

Όταν το συγκρότημα Λαμπράκη έχει καταδικαστεί για 21 δημοσιεύματα για συκοφαντική δυσφήμηση, τελεσίδικα - σε δεύτερο βαθμό - και όταν έχει αναγνωρίσει ο κ. Ψυχάρης σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμά του ότι συκοφαντούσε εμένα προσωπικά, κατά συρροή, την περίοδο του 2000, κατ’ εντολήν επιχειρηματιών, όταν εγώ δεν δέχομαι να πάρω την αποζημίωση των 300 χιλιάδων ευρώ, αλλά εκείνοι επανέρχονται εκτελώντας πάλι συμβόλαια, αντιλαμβάνομαι πλέον ότι αυτού του είδους η χρήση των μέσων ως 45αριών, η απάντληση κεφαλαίων με «μαϊμού» εγγυήσεις, ο συναγωνισμός στον Τύπο με έναν εκδότη που δηλώνει στην Επιτροπή της Βουλής ότι δανειζόταν με «αέρα», με κάποιους αμυγδαλεώνες στην Κρήτη ή κάποια υπόγεια στις Τζιτζιφιές για 150 εκατομμύρια, την ώρα που ο Τύπος που δεν έχει τέτοιου είδους προσβάσεις κλείνει, πιστεύω ότι ήρθε η στιγμή ο καθένας να πληρώσει το αντίτιμο της ιστορίας του.

Να πούμε λίγο για την Τουρκία. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση Ερντογάν ακολουθεί κάποιες πολιτικές όξυνσης, επανερχόμενου στην επικαιρότητα και του θέματος του Κυπριακού. Κατ’ αρχάς σχολιάστε μου την απόφαση για τους οκτώ.

Η δική μας πολιτική, η πολιτική αυτής της κυβέρνησης, δεν είναι η όξυνση, είναι να καταφέρουμε να συμβιώσουμε στην περιοχή και η Ελλάδα και η Τουρκία, αλλά και οι άλλες χώρες. Λυπάμαι για την όξυνση την οποία έχει αποφασίσει η Τουρκία και κάνουμε τα πάντα από τη μία πλευρά να αποφύγουμε την οποιαδήποτε όξυνση, όμως, από την άλλη, χωρίς να υποχωρήσουμε ούτε ένα χιλιοστό στην προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας.

Όσον αφορά το θέμα των οκτώ αξιωματικών, θα πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές από την άλλη πλευρά, ότι στις ευρωπαϊκές δημοκρατικές χώρες η Δικαιοσύνη είναι μια ανεξάρτητη εξουσία. Η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή κατήγγειλε το πραξικόπημα. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με τον σεβασμό στις δικαστικές αποφάσεις για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάποιων που αποφάσισε η Δικαιοσύνη ότι αν εκδοθούν θα βασανιστούν και θα καταπατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους.

Ας μιλήσουμε επιτέλους για την Άμυνα!

(Φωτ.: 21/11/2015 - Βουλή των Ελλήνων. Απόσπασμα από τον εορτασμό της ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων. Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν το αμυντικό πρόβλημα της χώρας σε γενικές γραμμές ναι μεν ικανοποιητικά, αλλά με απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, κάνοντας τις περισσότερες φορές διαχείριση μόνο του… «σήμερα».)

Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*

Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η χώρα μας αντιμετωπίζει μία διαρκή και εκπεφρασμένη απειλή από την Τουρκία ως αποτέλεσμα της διαχρονικής αναθεωρητικής της πολιτικής, που άρχισε να εφαρμόζει την επόμενη κιόλας ημέρα της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάνης και έλαβε εξαιρετικά ανησυχητικές διαστάσεις μετά το 1974 με την εισβολή στην Κύπρο. Επιπροσθέτως, η Τουρκία επιδιώκει ηγεμονική παρουσία και επέκταση της παρουσίας και επιρροής της αντιστοίχως στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στην Ευρώπη με μία συνεχή πίεση προς της Ελλάδα, την οποία θεωρεί εμπόδιο στην νέο–οθωμανική της πολιτική.

Τι είναι αποτροπή και πότε είναι αυτή αξιόπιστη!

Για την εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας και την κατοχύρωση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και κυριαρχίας απαιτείται δημιουργία και η διατήρηση αξιόπιστης αποτρεπτικής ικανότητας ως έκφρασης της συνολικής εθνικής ισχύος. Αυτό αποτελεί καθήκον όλων των Ελλήνων, αλλά πρωτίστως της κυβέρνησης, με βασικό «εργαλείο» τις Ένοπλες Δυνάμεις μας.

Η ενεργή και αποτελεσματική διπλωματία, το κύρος της πολιτικής ηγεσίας, οι υγιείς πολιτικοί θεσμοί, η οικονομική ευρωστία, το φρόνημα του λαού, η έρευνα και η τεχνολογία, η αμυντική βιομηχανία αλλά και η μεγίστη δυνατή εκμετάλλευση της συμμετοχής μας σε διεθνείς οργανισμούς, σε συλλογικά όργανα ασφαλείας και σε συμμαχίες είναι οι υπόλοιποι παράγοντες που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ που υπολογίζει ένας αντίπαλος. Τι είναι όμως αποτροπή και πότε αυτή είναι... αξιόπιστη; 

Με απλά λόγια, αποτροπή είναι η αντίληψη που έχει ο αντίπαλος (μετά από εκτίμηση και πριν αποφασίσει να ενεργήσει) ότι σε οποιασδήποτε μορφής χαμηλής ή υψηλής εντάσεως σύγκρουση που θα προκαλέσει το κόστος που θα καταβάλει θα είναι μεγαλύτερο ή τουλάχιστον ίσο με το όφελος που επιδιώκει. Η αποτροπή είναι αξιόπιστη όταν αυτή πείθει την αντίπαλο ότι θα χρησιμοποιηθεί και ότι δεν πρόκειται για μία… μπλόφα και για αυτό επιβάλλεται να είναι διακηρυκτική.

Εθνική Άμυνα και οικονομική κρίση

Στο σημερινό άρθρο όμως θα μιλήσουμε για την Εθνική Άμυνα και την κατάσταση στις Ένοπλες Δυνάμεις, που, όπως προαναφέρθηκε, αποτελούν το βασικό «εργαλείο» αποτροπής και πολύ σύντομα θα δημοσιεύσουμε τις απόψεις μας και για το πώς χάθηκε η… αξιοπιστία της αποτροπής. Μάλιστα θα μπορούσε κάποιος να αναρωτηθεί τι θέλαμε τόσο μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα που το πληρώσαμε μάλιστα και «χρυσό», αφού δεν πείσαμε ποτέ κανένα ότι η Ελλάδα είχε ποτέ τη βούληση να «χρησιμοποιήσει» την πολεμική της μηχανή αν ποτέ αναγκαζόταν.

Οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις αντιμετώπισαν το αμυντικό πρόβλημα της χώρας σε γενικές γραμμές ναι μεν ικανοποιητικά, αλλά με απουσία μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, κάνοντας τις περισσότερες φορές διαχείριση μόνο του… «σήμερα». 
Αρκετά δομικά προβλήματα ζητούσαν επιτακτικά λύσεις, αλλά τα κόμματα που εναλλάσσονταν στην εξουσία τα αντιμετώπιζαν με εκλογοθηρικά και μικροπολιτικά κριτήρια και αναπόφευκτα κατέληγαν σε λανθασμένες αποφάσεις. 
Σε αυτές τις πολιτικές παθογένειες ήλθαν και… έδεσαν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, οι ανεπάρκεια και οι συντεχνιακές αντιλήψεις ανωτάτων υπηρεσιακών παραγόντων και μάλιστα κάποιων αρχηγών επιτελείων που εμπόδισαν τον πραγματικό εκσυγχρονισμό και την ουσιαστική βελτίωση των ΕΔ με μία εξορθολογισμένη επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητος. 
Τα προβλήματα στον χώρο της Άμυνας συνεχώς διογκούμενα έφθασαν στην αποκορύφωση της οικονομικής κρίσης με την ουσιαστική χρεοκοπία μας να είναι πλέον τεράστια, ενώ η αναγκαιότητα για δημοσιονομική προσαρμογή κατέστησαν τη διαχειρισιμότητά τους δυσχερή έως αδύνατη.

Μέχρι και το 2010, οπότε η χώρα ουσιαστικά πτώχευσε, τα κόμματα που εναλλάσσονταν στη διακυβέρνηση σε ό,τι αφορά στην Εθνική Άμυνα και Ασφάλεια κατέληγαν με παρόμοια λόγια στις ίδιες εξαγγελίες για «δημιουργία συγχρόνων ισχυρών, αποτελεσματικών Ενόπλων Δυνάμεων, εξορθολογισμό των δαπανών, μικρότερο κόστος λειτουργίας και μέγιστη διαθεσιμότητα, πλήρη αξιοποίηση, των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων και μέσων. Αλλαγή της δομής των Ενόπλων Δυνάμεων, με μείωση των μονάδων και στρατοπέδων. Αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού με αξιοκρατία και διαφάνεια». 
Δυστυχώς αυτές οι εξαγγελίες παρέμειναν… απλά λόγια! Όταν άρχισε η περιδίνηση από τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, αρχίσαμε να ακούμε ότι «η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουμε δεν θα αποτελέσει πρόσχημα για τη μείωση της αποτρεπτικής ικανότητας και του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων» και… «να μη γίνει η οικονομική κρίση, κρίση κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας». 
Εδώ τα λόγια ήταν ακόμα πιο… κενά. Θα περιμέναμε η διαχείριση των επιπτώσεων της οικονομικής κρίσεως στη στρατιωτική ισχύ της χώρας να αναδεικνύονταν σε πρώτη προτεραιότητα. Δυστυχώς όμως η Άμυνα αφέθηκε σε δεύτερη ή ακόμα και σε τρίτη… μοίρα.

(Φωτ.: Εξωτερική άποψη του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Είναι μεγάλο λάθος να καλλιεργείται σε ευρύ φάσμα του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας εντέχνως η ιδέα ότι οι αμυντικές δαπάνες είναι πολύ μεγάλες, όχι τόσο χρήσιμες, διογκώνονται από το στρατιωτικό κατεστημένο, μέρος τους δεν κατευθύνεται στην άμυνα αλλά σε άλλους σκοπούς και τέλος δεν στηρίζουν την αποτρεπτική μας ικανότητα.)

Οι περικοπές στους λειτουργικούς και αναπτυξιακούς Προϋπολογισμούς ξεπέρασαν το 50%, δηλαδή διπλάσιο της μείωσης του ποσοστού του ΑΕΠ. Επειδή δεν συνοδεύτηκαν από τις ανάλογες διορθωτικές και εξισορροπητικές ενέργειες, οι τεράστιες αυτές περικοπές οδήγησαν στον περιορισμό της λειτουργικότητας, υποστήριξης, εκπαίδευσης, ανανέωσης βασικών οπλικών συστημάτων και του κυρίου υλικού. 
Επιπροσθέτως μηδένισαν τη στρατιωτική παρουσία μας στις περιοχές κρίσιμου εθνικού ενδιαφέροντος, ενώ προκλήθηκε και σημαντική συρρίκνωση της αμυντικής βιομηχανίας. Σε αυτό το σημείο όμως θα πρέπει να τονισθεί ότι σε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, οι διοικήσεις και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπερβάλει εαυτούς και ξεπέρασαν τις παρεχόμενες δυνατότητες για να ελαχιστοποιήσουν τις προαναφερθείσες αρνητικές επιδράσεις στην επιχειρησιακή ετοιμότητα.

Εδώ και πολλά χρόνια είναι αδήριτη ανάγκη εξορθολογισμού των οικονομικών πόρων που διατίθενται στην άμυνα, καθόσον συνεχίζαμε μέχρι και σήμερα να διατηρούμε μία αντιοικονομική και παρωχημένη δομή, ενώ κάποιες υπερβολές εξέτρεψαν τους στόχους της αμυντικής προσπάθειας. Είναι μεγάλο όμως λάθος να καλλιεργείται σε ευρύ φάσμα του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας εντέχνως η ιδέα ότι οι αμυντικές δαπάνες είναι πολύ μεγάλες, όχι τόσο χρήσιμες, διογκώνονται από το στρατιωτικό κατεστημένο, μέρος τους δεν κατευθύνεται στην άμυνα αλλά σε άλλους σκοπούς και τέλος δεν στηρίζουν την αποτρεπτική μας ικανότητα.

Πώς διαμορφώνεται η σημερινή κατάσταση

Όποιες προσπάθειες καταβλήθηκαν μέχρι σήμερα ήταν αποσπασματικές, μονοδιάστατες, άτολμες, περιορισμένου στόχου και τελικά αναποτελεσματικές. Κάποιες περιορισμένες οργανωτικές μεταβολές δεν είχαν ουσιαστική αξία. Η θεσμική λειτουργία διαχείρισης της άμυνας υποβαθμίστηκε, για να μην πω ότι δεν λειτούργησε και η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού έγινε κατά βάση με γνώμονα την αποκόμιση κομματικού οφέλους, στο πλαίσιο πελατειακών σχέσεων, αποστερώντας τις ΕΔ πολύτιμο και αξιόλογο προσωπικό και, για να είμαστε δίκαιοι, αυτό έγινε με τη σιωπή ή ακόμα και την υποστήριξη κάποιων αρχηγών επιτελείων. Κάποιοι άλλοι που δεν σιώπησαν…αντικαταστάθηκαν πριν συμπληρώσουν χρόνο ή εξαναγκάσθηκαν σε παραίτηση! Απόρροια αυτού ήταν η δημιουργία κλίματος καχυποψίας και έλλειψης εμπιστοσύνης των στρατιωτικών προς το πολιτικό σύστημα.

(Φωτ.:  Αυτό που κάποιοι φοβόνταν, δηλαδή «να μη γίνει η οικονομική κρίση κρίση κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας» άρχισε δυστυχώς να γίνεται πραγματικότητα. Ωστόσο, πρέπει να τονιστεί πως σε όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης, οι διοικήσεις και το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων έχουν υπερβάλει εαυτούς και ξεπέρασαν τις παρεχόμενες δυνατότητες για να ελαχιστοποιήσουν τις προαναφερθείσες αρνητικές επιδράσεις στην επιχειρησιακή ετοιμότητα.)

Ας δούμε την πραγματικότητα, χωρίς παραμορφωτικούς φακούς και ας ομολογήσουμε την πικρή αλήθεια! 

Το αμυντικό μας σύστημα… χωλαίνει και η αποτρεπτική ικανότητα της χώρας, αφού έχασε τη αξιοπιστία, της δεν είναι πια και τόσο…αποτρεπτική. 

Και χωλαίνει τη στιγμή που η νέο-οθωμανική και ηγεμονική Τουρκία συνεχίζει να αποτελεί απειλή για τα ζωτικά εθνικά μας συμφέροντα, επιδιώκοντας να καταστήσει την Ελλάδα μία «φιλανδοποιημένη» χώρα, αν όχι κράτος - δορυφόρο, πράγμα που έχει αρχίσει να πετυχαίνει (εδώ φοβόμαστε ακόμα και να… καταγγείλουμε τον ρόλο της στο προσφυγικό - μεταναστευτικό πρόβλημα, μήπως και «θυμώσει»). 

Δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και το γεγονός ότι οι εξελίξεις στη διεθνή γειτονιά μας προκαλούν αστάθεια και ρευστότητα, πυροδοτώντας γεωπολιτικές ανακατατάξεις, ενώ το επιχειρησιακό περιβάλλον γίνεται όλο και πιο σύνθετο. 

Αυτό που κάποιοι φοβόνταν, δηλαδή «να μη γίνει η οικονομική κρίση κρίση κυριαρχίας και εθνικής ασφάλειας» άρχισε δυστυχώς να γίνεται πραγματικότητα. Ακόμα και κάποιοι αφελείς αρχίζουν να κατανοούν ότι το πρόβλημα της Άμυνας – Ασφάλειας της χώρας δεν επιλύεται μέσα από τη συμμετοχή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην… Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), όπως αφελώς πίστευαν. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να επιλύσουμε το πρόβλημα αυτό.

Είναι δυνατή η αναστροφή της κατάστασης;

Και τώρα φθάνουμε στο κρίσιμο ερώτημα! 

Μπορούμε τελικά να αντιμετωπίσουμε το αμυντικό πρόβλημα της χώρα με τις συνθήκες που έχουν πλέον διαμορφωθεί; 

Την απάντηση στο κρίσιμο αυτό ερώτημα πρέπει να τη δώσει η ίδια η κυβέρνηση, η οποία θεσμικά φέρει την ευθύνη, σύμφωνα με το ισχύον νομικό πλαίσιο, αλλά και ο ολόκληρος πολιτικός κόσμος σε ο,τι του αναλογεί. 

Βασική προϋπόθεση είναι η κατανόηση και αποδοχή εκ μέρους της κοινωνίας της σκοπιμότητος και της αναγκαιότητος αποκαταστάσεως της αποτρεπτικής μας ικανότητας. 

Πώς όμως θα κατανοηθεί αυτό από την κοινωνία, όταν στις τελευταίες εκλογές η Άμυνα απουσίαζε εντελώς από την πολιτική ατζέντα; Όταν στα λεγόμενα debates ούτε μία ερώτηση, ούτε καν νύξη δεν έγινε σε θέματα που αφορούν στις Ένοπλες Δυνάμεις (αλλά και γενικότερα στην εξωτερική πολιτική);

Σε μακρές συζητήσεις που είχα μαζί του, ο επίτιμος Α/ΓΕΣ στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Γκίνης μου έδωσε τη δική του προσέγγιση, όπως την είχε περιγράψει πριν από μερικούς μήνες σε δημόσια παρέμβαση του 2ο Συνέδριο Ελληνικής Υψηλής Στρατηγικής του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΙΣ). Θεωρεί εφικτή την αναστροφή της καταστάσεως και εκτιμά ότι υπάρχει λύση και μάλιστα τάχιστα εφαρμόσιμη και χωρίς σοβαρές οικονομικές «παρενέργειες». Απαιτείται όμως ολιστική και τολμηρή αντιμετώπιση, με συντονισμένες πολιτικές, με οργανωμένο σχέδιο, με βαθιές αλλαγές και ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις, με κατευθυντήριο άξονα τη συντήρηση και ανάπτυξη δυνατοτήτων προς υποστήριξη της εθνικής στρατηγικής και βάση τη γνώση και ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού.

Η λύση αυτή πρέπει είναι ένας πραγματικός και συνεχής μετασχηματισμός των ΕΔ και όχι μια απλή αναδιοργάνωση. Η όποια λύση είναι βαθιά πολιτική, συνιστά τεράστια εθνική πρόκληση και ξεπερνά τις δυνατότητες των εκάστοτε κυβερνήσεων. Για τη διαμόρφωση της εθνικής πρότασης - λύσης για την αντιμετώπιση της καταστάσεως, λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης, ο Στρατηγός μάλιστα προτείνει τη συγκρότηση μιας επιτροπής, με συμμετοχή εκπροσώπων όλου του πολιτικού φάσματος και επικεφαλής μια πολιτική προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους. Η επιτροπή αυτή θα καταγράψει τις τρέχουσες δυνατότητες και, με βάση τους πραγματικούς διαθέσιμους οικονομικούς και ανθρώπινους πόρους, θα διαμορφώσει από διαφορετική βάση τις νέες ΕΔ, με ορίζοντα τουλάχιστον εικοσαετίας, με στόχο να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τις προκλήσεις, απειλές και τους κινδύνους του μέλλοντος και να διασφαλίσουν την υποστήριξη της υψηλής στρατηγικής της χώρας.

Αντί επιλόγου

Η ειρήνη είναι το υπέρτατο αγαθό της ανθρωπότητας. Οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Τουρκία δομούνται επάνω στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου, στην ασφάλεια, στην εμπιστοσύνη και στην αξιοπρέπεια των λαών. Η σταθερότητα και η ειρήνη με την αναθεωρητική και ηγεμονική Τουρκία διασφαλίζεται με όλα τα μέσα που συνθέτουν τη συνολική εθνική ισχύ, με βασικότερο συντελεστή τη στρατιωτική ισχύ (χωρίς να παραγνωρίζεται η σημασία και των λοιπών προαναφερθέντων μέσων) και έτσι επιτυγχάνεται η αποτροπή της οποιαδήποτε επιβουλής και του πολέμου. Η «αποφυγή του πολέμου» είναι κάτι τελείως διαφορετικό από την «αποτροπή του πολέμου» και ας μην ξεχνάμε αυτό που είχε επισημάνει ο πατέρας του ρεαλισμού στις Διεθνείς Σχέσεις, ο Θουκυδίδης:

«Ο ισχυρός προχωρά όσο του επιτρέπει η δύναμη του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του»!

* Ο αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος είναι συντονιστής - υπεύθυνος για τα θέματα Άμυνας και Διπλωματίας στο liberal.gr. Είναι απόφοιτος της ΣΕΘΑ και έχει περατώσει Στρατηγικές Σπουδές Ασφαλείας. Διατέλεσε εκπρόσωπος Τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ, διευθυντής Διεθνών Σχέσεων στο ΥΕΘΑ/ΓΓΟΣΑΕ, και υπηρέτησε σε διοικητικές και επιτελικές θέσεις στην Ελλάδα και στο ΝΑΤΟ.

http://www.liberal.gr/arthro/32116/amyna--diplomatia/2016/as-milisoume-epitelous-gia-tin-amuna.html

Τί αλλάζει στο ασφαλιστικό το 2017 – Πίνακας με τις νέες συντάξεις

Γράφει ο Αναστάσιος Λαυρέντζος
Σύμβουλος επιχειρήσεων - Συγγραφέας 

Με το ξεκίνημα του 2017 τέθηκε σε ισχύ ο νέος ασφαλιστικός νόμος (Ν.4387/2016 ), ο οποίος ρυθμίζει θέματα κοινωνικής ασφάλισης (θεσμικές αλλαγές, προσδιορισμός ασφαλιστικών εισφορών και υπολογισμός παρεχόμενων συντάξεων). Οι κυριότερες ρυθμίσεις του νέου νόμου είναι οι εξής:

1. Δημιουργία ΕΦΚΑ. Από 1.1.2017 δημιουργείται Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης, οποίος διαδέχεται όλους τους υφιστάμενους φορείς κύριας ασφάλισης.

2. Δημιουργία ΕΤΕΑΕΠ. Ιδρύεται Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών στο οποίο πλέον θα υπάγονται όλα τα ταμεία τα οποία αποτελούν Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου.

3. Εθνική και ανταποδοτική σύνταξη. Η σύνταξη πλέον υπολογίζεται ως άθροισμα δύο συνιστωσών, της εθνικής και της ανταποδοτικής σύνταξης, και παρέχεται εφ’ όσον έχει συμπληρωθεί ελάχιστος χρόνος ασφάλισης 15 ετών. Η εθνική σύνταξη ξεκινά από € 345,60 (συμπληρωμένη 15ετία) και αυξανομένου του χρόνου ασφάλισης φθάνει στο μέγιστο ποσό των € 384 στα 20 έτη ασφάλισης. Η ανταποδοτική σύνταξη υπολογίζεται με βάση τα ποσοστά αναπλήρωσης που προβλέπονται στο Αρ. 8 του Ν.4387/2016 και τα οποία εξαρτώνται από τα έτη ασφάλισης και τον μέσο όρο αποδοχών του εργασιακού βίου. Ειδικότερα για όσους θα βγουν στη σύνταξη το 2017, ο μέσος όρος αποδοχών υπολογίζεται για το διάστημα 2002-2016 (βλ. αναλυτικά παραδείγματα στον Πίνακα).

4. Νέος τρόπος υπολογισμού εισφορών ελευθέρων επαγγελματιών. Αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο υπολογίζονται οι εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών, οι οποίες δεν θα είναι τεκμαρτές με βάση τα χρόνια δραστηριότητας (ένταξη σε ασφαλιστικές κλάσεις), αλλά θα υπολογίζονται ως ποσοστό επί του εισοδήματος (20% επί του καθαρού αποτελέσματος συν 6,95% για ιατροφαρμακευτική κάλυψη). Για τον υπολογισμό των εισφορών ισχύει ελάχιστο όριο, το οποίο ορίζεται με εφαρμογή των παραπάνω συντελεστών σε ελάχιστο τεκμαρτό μηνιαίο εισόδημα € 586 (το όριο αυτό ισχύει και για όσους επιτηδευματίες έχουν αρνητικό αποτέλεσμα). Έτσι, η ελάχιστη καταβαλλόμενη εισφορά στον ΟΑΕΕ γίνεται: € 586 x 26,95% + €10 (εισφορά ΟΑΕΔ) = € 167,95.

5. Νέος τρόπος υπολογισμού εισφορών αγροτών. Οι εισφορές των αγροτών, ασφαλισμένων στον ΟΓΑ, διπλασιάζονται άμεσα από 7% σε 14%, με προοπτική να ανέλθουν σταδιακά στο 20% του καθαρού εισοδήματος έως το 2022.

6. Εισφορές μισθωτών. Οι εισφορές κύριας σύνταξης μισθωτών ορίζονται σε ποσοστό 20% του συνόλου των μηνιαίων αποδοχών και καταβάλλονται κατά 1/3 από τον μισθωτό και κατά τα 2/3 από τον εργοδότη. Για τον υπολογισμό των εισφορών ορίζεται κατώτατο όριο μηνιαίων αποδοχών € 586 και ανώτατο όριο € 5.860. 
7. Συντάξεις χηρείας. Αλλάζει επί τα χείρω το καθεστώς των συντάξεων χηρείας, καθώς πλέον θεσπίζεται νέο όριο ηλικίας στα 55 έτη για λήψη κανονικής σύνταξης. Στην περίπτωση που ο/η δικαιούχος είναι 52 ετών, η σύνταξη χορηγείται για 3ετία και κατόπιν αναστέλλεται έως το 67ο έτος. Η ρύθμιση αυτή αναμένεται να δημιουργήσει μεγάλα κοινωνικά προβλήματα στις περιπτώσεις γυναικών που ο σύζυγός τους πέθανε αιφνιδίως και οι ίδιες δεν είχαν εργαστεί προηγουμένως, καθώς είναι προφανές ότι μια γυναίκα στην ηλικία των 52 ετών και χωρίς προϋπηρεσία είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρει εργασία στις παρούσες οικονομικές συνθήκες.

Οι συντάξεις με το νέο σύστημα - επισημάνσεις

Στον Πίνακα παρουσιάζονται οι συντάξεις που παρέχονται με βάση το νέο πλαίσιο για ΙΚΑ, Δημόσιο, ΔΕΚΟ και Τράπεζες, όπως αυτές προκύπτουν από το άθροισμα της Εθνικής Σύνταξης και της Ανταποδοτικής Σύνταξης βάσει των χρόνων ασφάλισης και του μέσου όρου αποδοχών (χωρίς συνυπολογισμό δώρων). Από τα στοιχεία του Πίνακα προκύπτουν τα εξής:

1. Το σύστημα επιδοτεί τις χαμηλότερες εισοδηματικές κλάσεις εις βάρος των υψηλότερων. 
Δηλαδή, η σύνταξη προσεγγίζει τις μέσες μηνιαίες αποδοχές του εργασιακού βίου, όσο αυτές είναι μικρότερες, αλλά τείνει να γίνει ένα όλο και μικρότερο κλάσμα τους όσο οι αποδοχές αυξάνονται. Σχετικά είναι χαρακτηριστικό ότι αυτός που έχει μέσες μηνιαίες αποδοχές € 600, μετά από 40 έτη ασφάλισης προσδοκά να λάβει σύνταξη € 602,35. 
Αντίστοιχα, αυτός που έχει μέσες μηνιαίες αποδοχές € 1200 (και άρα έχει καταβάλει τις διπλάσιες εισφορές) δεν θα λάβει για το ίδιο διάστημα ασφάλισης τη διπλάσια σύνταξη, αλλά € 843,74 (ποσοστό 70%). 
Ακόμη χειρότερη γίνεται η αναλογία για αυτόν που έχει μέσες αποδοχές € 2.500, ο οποίος μετά από 40 έτη ασφάλισης θα λάβει σύνταξη € 1366,76 (ποσοστό 55%). 
Το χαρακτηριστικό αυτό λειτουργεί μεν αναδιανεμητικά υπέρ των εισοδηματικά ασθενέστερων, αλλά από την άλλη μεριά αδικεί εκείνους που θα καταβάλουν μεγάλες ασφαλιστικές εισφορές κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου. 
Το γεγονός αυτό ενδέχεται δυστυχώς να οδηγήσει σε αύξηση των αδήλωτων μορφών εργασίας με συνέπεια τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών.

2. Ο ελάχιστος χρόνος ασφάλισης για την καταβολή σύνταξης είναι τα 15 έτη, αλλά για την καταβολή ολόκληρης της εθνικής σύνταξης το κατώφλι είναι τα 20 έτη. Για να έχουν επομένως οι ασφαλισμένοι κάπως ικανοποιητική σύνταξη, θα πρέπει να συμπληρώσουν τουλάχιστον 20 έτη ασφάλισης.

3. Μετά τη συμπλήρωση 20 ετών ασφάλισης ο ρυθμός αύξησης της σύνταξης σε συνάρτηση με τα έτη ασφάλισης δεν είναι γραμμικός, δηλαδή με την πάροδο του χρόνου το ποσό σύνταξης που κερδίζει ο ασφαλισμένος για κάθε έτος παραμονής στην εργασία γίνεται μεγαλύτερο. 
Παράδειγμα: έστω ασφαλισμένος με μέσο όρο αποδοχών € 1500. Αν έχει ήδη 25 έτη ασφάλισης και προσθέσει δύο ακόμη έτη (δηλαδή φθάσει τα 27 έτη ασφάλισης), «κερδίζει» μια αύξηση στη σύνταξή του κατά €29. 
Εργαζόμενος με τις ίδιες αποδοχές, αν έχει συμπληρώσει 33ετία και συνεχίζει να εργάζεται για δύο έτη ακόμη (φθάσει δηλαδή τα 35 έτη ασφάλισης), η αύξηση που «κερδίζει» στη σύνταξή του θα είναι €48. Αντίστοιχα η επέκταση της ασφάλισης από τα 40 στα 42 έτη, θα αυξήσει τη σύνταξη κατά €56. Το χαρακτηριστικό αυτό λειτουργεί ως κίνητρο για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιμήκυνση του χρόνου ασφάλισης.

4. Καθώς η παρατεταμένη ύφεση έχει συμπιέσει τις αμοιβές, σημαντικές μπορεί να είναι οι συνέπειες στον υπολογισμό της σύνταξης βάσει του μέσου όρου αποδοχών, ο οποίος αναπόφευκτα μειώνεται. 
Ας λάβουμε ως παράδειγμα εργαζόμενο που έχει συμπληρώσει 35ετία ασφάλισης και ο μέσος όρος αποδοχών του στο διάστημα 2002-2016 είναι € 2.000. Σε αυτή την περίπτωση αν έβγαινε τώρα σε σύνταξη θα ελάμβανε με τον νέο νόμο € 996,59. Αν εργαστεί ακόμη για 5 έτη και οι αποδοχές του έχουν μειωθεί στα € 1.200, τότε ο μέσος όρος μηνιαίων αποδοχών διαμορφώνεται στα € 1.800 και η προσδοκώμενη σύνταξη φθάνει στα € 1085,14. Δηλαδή η σύνταξή του θα αυξηθεί μόνο κατά € 88,55 με άλλα 5 χρόνια ασφάλισης.

Ο "βατραχάνθρωπος" των Ιμίων:"Εγώ πήρα την σημαία/Διέταξαν να την καταστρέψω". ΒΙΝΤΕΟ

πηγή: https://olympia.gr/

Συνέντευξη-βόμβα του επίτιμου Αρχηγού ΓΕΝ, για τις επιπτώσεις των περικοπών στις αμυντικές δαπάνες – ΒΙΝΤΕΟ

Σήμα κινδύνου εκπέμπει μέσω του ΑΝΤ1 ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ για τις αμυντικές προμήθειες την ώρα μάλιστα που κορυφώνεται η τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο. Ο Κοσμάς Χρηστίδης παραιτήθηκε από τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων καταγγέλλοντας το Υπουργείο για μεθοδεύσεις. Δείτε το βίντεο του ΑΝΤ1.

http://www.enikos.gr/society/434063,Synenteyxh-vomva-toy-epitimoy-Arxhgoy-GEN-ston-ANT1--BINTEO.html

Πρόσκληση στην παρουσίαση του προγράμματος, του υποψήφιου Προέδρου, για το Δ.Σ./ Ε.Α.Α.Σ.,του Αντγου ε.α Καστραντά Στυλιανού

       

                                   Π ΡΟ Σ Κ Λ Η Σ Η

Για μία Σύγχρονη Ισχυρή και Μαχητική ΕΑΑΣ 

χωρίς Δεσμεύσεις και Αγκυλώσεις

Αγαπητέ Συνάδελφε μέλος του Παραρτήματος της ΕΑΑΣ Άρτας,

                         

Ως Υποψήφιος Πρόεδρος της ΕΑΑΣ,

Έχω την τιμή να σε προσκαλέσω την Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2017 και ώρα 18.00 στα Γραφεία της ΕΑΑΣ Άρτας, όπου θα παρουσιάσω το πρόγραμμα-θέσεις μου για μία Σύγχρονη ,Ισχυρή και Μαχητική ΕΑΑΣ.

Πιστεύoντας  ακράδαντα  στην ανάγκη ύπαρξης μιας ισχυρής Ένωσης απαλλαγμένης από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος με σύγχρονη νομοθεσία, δομή και οργάνωση, μιας Ένωσης που να μάχεται με κάθε νόμιμο μέσο για την υπεράσπιση των Εθνικών μας Αξιών καθώς και για τα δίκαια και δικαιώματα των μελών της, μιας Ένωσης που  να  συμμετέχει ενεργά στις αποφάσεις που παίρνονται και μας αφορούν από τα διάφορα θεσμικά όργανα της πολιτείας ,τα οποία όπως μέχρι τώρα έχει φανεί αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς ,

Σε καλώ να ανταποκριθείς στην πρόσκλησή μου ώστε να ακούσεις τις απόψεις-προτάσεις μου και να συζητήσουμε για τα θέματα που μας αφορούν καθώς και για τα δύσκολα που δυστυχώς έρχονται.

                                                                        

 Με Εκτίμηση

                                                       Αντγος (ε.α) Στέλιος Καστραντάς