Η Σμηναγός μάχιμη πιλότος των Super Puma, που σώζει ανθρώπινες ζωές. ΒΙΝΤΕΟ

Γυναίκα στο τιμόνι; Ναι!  Και όχι οποιοδήποτε τιμόνι, είναι το τιμόνι του ελικοπτέρου Super Puma. Και όχι οποιαδήποτε γυναίκα. 
Πιλότος η σμηναγός  Χριστίνα- Αγαύη Κουσουράκη, που πετάει επτά χρόνια ως συγκυβερνήτης με τα Super Puma σε αποστολές Έρευνας και Διάσωσης. Είναι σε 24ωρη ετοιμότητα και σώζει ζωές! 

«Το μικρόβιο το πήρα από τον πατέρα μου. Ο πατέρας μου ήταν βατραχάνθρωπος, αλεξιπτωτιστής και πυροτεχνουργός από σχολή Δοκίμων. Το όνειρο του πέρα απ’ όλα αυτά που έκανε ήταν να πετάει. Οπότε πέρασε το όνειρο του σε μένα κι αυτός έκανε όλα τα υπόλοιπα» λέειστην κάμερα του Star.

Στην συνέχεια η ίδια εξηγεί το πώς δουλεύει: «Πηγαίνουμε για ορεινές, αν υπάρχει κάποιος τραυματίας στην Πάρνηθα ή στον Όλυμπο, βρίσκουμε το σημείο, κάνουμε προσέγγιση υψηλή και μετά χαμηλή και μένουμε πάνω από το σημείο».

Η αεροπορική βάση της Ελευσίνας που στεγάζει μεταξύ άλλων Πυροσβεστικά αεροσκάφη Καναντέρ, Ιπτάμενα Ραντάρ Εμπραέρ, Μεταγωγικά C 130 και ελικόπτερα Super Puma, έχει ανοίξει τις πύλες της στο κοινό.

Την Δευτέρα η 112 πτέρυγα μάχης στην Ελευσίνα γέμισε από σχολεία που πήγαν για να θαυμάσουν τα αεροπλάνα και τους πιλότους.  σμηναγός Χριστίνα-Αγαύη Κουσουράκη, εξήγησε στους  μαθητές τα συστήματα και τα χαρακτηριστικά του ελικοπτέρου.

Δείτε το ρεπορτάζ του Star στο βίντεο

http://www.star.gr/Pages/Ellada.aspx?art=345718&artTitle=i_machimi_pilotos_ton_super_puma_sto_star_i_chamogelasti_sminagos_pou_sozei_anthropines_zoes

Γιατί οι έντιμοι & ικανοί δεν επιδιώκουν ανάληψη εξουσίας

Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Πλάτων (427-347 π.Χ.) γύρω στο 374 π.Χ. έγραψε το κορυφαίο έργο του «Πολιτεία» μέσω του οποίου σχεδίασε την εικόνα του ιδανικού πολιτεύματος με επίγνωση τού πόσο δύσκολη είναι η πραγματοποίησή του.

Στο έργο αυτό μέσα από την αφήγηση του Σωκράτη αναφέρεται και η συζήτηση που έγινε με θέμα τη φύση της δικαιοσύνης, αλλά κυρίως για τη δημιουργία ενός ιδανικού κράτους, στο οποίο θα κυριαρχεί η ιδέα του αγαθού και το οποίο κράτος θα υφίσταται για να παρέχει την αληθινή ευτυχία στους πολίτες του. Για να επιτευχθεί όμως αυτό οι άρχοντες πρέπει να εργάζονται για το καλό των άλλων (των αρχομένων) και όχι το δικό τους! Ένα τέτοιο κράτος όμως βρίσκεται στη σφαίρα της ουτοπίας.

Ας δούμε τι ακριβώς γράφει ο Πλάτων για την εξουσία (άρχοντες - πολιτικούς) και τους εξουσιαζόμενους (αρχόμενους - πολίτες) [Πολιτεία, Βιβλίο Α, 346-347].

Αφηγείται ο Σωκράτης:

«Καμιά τέχνη και καμιά εξουσία δεν έχει ως αντικείμενο της ασχολίας της την δική της προσωπική ωφέλεια, αλλά […] το αντικείμενο της εξουσίας και των προσταγών της είναι η ωφέλεια του εξουσιαζομένου, και το κάνει αυτό έχοντας εμπρός στα μάτια της το συμφέρον του εξουσιαζομένου που είναι ασθενέστερος και όχι το συμφέρον του ισχυροτέρου.

Γι’ αυτό ακριβώς […] κανένας δεν αποφασίζει με τη θέλησή του να γίνεται άρχων [μηδένα ἐθέλειν ἑκόντα ἄρχειν] και να έχει στα χέρια του την ξένη αθλιότητα, προσπαθώντας να τη διορθώσει, αλλά ζητά μισθό, επειδή όποιος έχει την πρόθεση να δουλέψει ως σωστός τεχνίτης, όταν οι προσταγές του είναι σύμφωνες με την τέχνη, δεν πράττει ούτε προστάζει ό,τι συμφέρει αυτόν τον ίδιον, αλλά ό,τι συμφέρει τον αρχόμενο. Γι’ αυτήν ακριβώς την αιτία, για όσους πρόκειται να αποφασίσουν να γίνουν άρχοντες, πρέπει να εξασφαλιστεί ως μισθός, ή χρήματα ή τιμή ή τιμωρία, εάν κανένας δεν θέλει να αναλάβει την εξουσία [μισθὸν δεῖν ὑπάρχειν τοῖς μέλλουσιν ἐθελήσειν ἄρχειν, ἢ ἀργύριον ἢ τιμήν, ἢ ζημίαν ἐὰν μὴ ἄρχῃ]».

Τι θέλεις να ειπείς μ’ αυτό Σωκράτη; είπε ο Γλαύκων. Τα δύο είδη του μισθού που ανέφερες μπορώ να τα καταλάβω• δεν αντιλαμβάνομαι όμως πώς εννοείς την τιμωρία και πώς την έχεις βάζεις στην ίδια μοίρα με τον μισθό.

Από την ερώτησή σου εικάζεται ότι δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος είναι ο μισθός των εντίμων ανθρώπων, αυτός δηλαδή που παρακινεί τους ενάρετους ανθρώπους να φορτώνονται τα βάρη της εξουσίας, όταν αποφασίζουν να γίνονται άρχοντες, Μήπως δεν γνωρίζεις πως το να αγαπά κάποιος τις τιμές και τα χρήματα, όχι μόνο κατά την γνώμη του λαού, αλλά και στην πραγματικότητα είναι όνειδος;

Αυτό τουλάχιστον το γνωρίζω, είπε.

Γι’ αυτό ακριβώς, είπα εγώ, οι καλοί δεν παρακινούνται ούτε από χρήματα ούτε από τιμές να γίνονται άρχοντες [οὔτε χρημάτων ἕνεκα ἐθέλειν ἄρχειν οἱ ἀγαθοί οὔτε τιμῆς]• γιατί δεν τους αρέσει ούτε λαμβάνοντας φανερά τον μισθό του αξιώματός τους να χαρακτηρίζονται ως έμμισθοι, ούτε να στιγματίζονται ως κλέφτες επωφελούμενοι κρυφά από την άσκηση της εξουσίας [οὔτε γὰρ φανερῶς πραττόμενοι τῆς ἀρχῆς ἕνεκα μισθὸν μισθωτοὶ βούλονται κεκλῆσθαι, οὔτε λάθρᾳ αὐτοὶ ἐκ τῆς ἀρχῆς λαμβάνοντες κλέπται], ούτε πάλι η δόξα μπορεί να είναι κίνητρο γι’ αυτούς, αφού δεν αγαπούν τη δόξα. Δεν πρόκειται λοιπόν αυτοί να αποφασίσουν να γίνουν άρχοντες, αν δεν αναγκαστούν και απειληθούν με τιμωρία. Εξ αιτίας αυτού έχει επικρατήσει σχεδόν η γνώμη ότι είναι ντροπή να θέλει κανείς από μόνος του να αναλάβει εξουσία, χωρίς να υπάρχει η απειλή του εξαναγκασμού. Και η πιο βαριά τιμωρία (για κάποιον έντιμο) είναι το να εξουσιάζεται από κάποιον χειρότερό του, στην περίπτωση που δεν αποφασίζει ο ίδιος να αναλάβει την εξουσία.

Επειδή αυτή την τιμωρία, πιστεύω ότι φοβούνται οι ενάρετοι άνθρωποι, δέχονται να αναλάβουν την εξουσία, όταν γίνονται άρχοντες, και ασκούν τότε την εξουσία, όχι με την ιδέα ότι κάνουν κάτι καλό ούτε για να τους δοθεί μέσω των αξιωμάτων η ευκαιρία να περάσουν καλά, αλλά ενεργούν από ανάγκη, αφού δεν θα βρίσκεται καλύτερό τους ή όμοιός τους, για να παραλάβει την εξουσία. Γιατί υπάρχει κίνδυνος πως, αν υπήρχε μια πόλη κατοικημένη από εναρέτους (έντιμους) ανθρώπους, θα ήταν μέσα σ’ αυτή περιζήτητο πράγμα η μη ανάληψη της εξουσίας, σε όσο βαθμό είναι σήμερα (περιζήτητο) η ανάληψή της [ἐπεὶ κινδυνεύει πόλις ἀνδρῶν ἀγαθῶν εἰ γένοιτο, περιμάχητον ἂν εἶναι τὸ μὴ ἄρχειν ὥσπερ νυνὶ τὸ ἄρχειν]. Και στην περίπτωση αυτή θα γινόταν ολοφάνερο ότι πραγματικά στον χαρακτήρα του σωστού άρχοντα δεν είναι να επιδιώκει το συμφέρον του, αλλά το συμφέρον των αρχομένων (δηλ. των πολιτών). Έτσι κάθε γνωστικός άνθρωπος θα προτιμούσε να ωφελείται αυτός από άλλον και να μην έχει σκοτούρες εργαζόμενος προς όφελος των άλλων”.

Το ανωτέρω κείμενο του Πλάτωνα είναι πολύ επίκαιρο σήμερα. Οι έντιμοι και ικανοί συνήθως απέχουν από τα κοινά και δεν επιδιώκουν να αναλάβουν εξουσίες για τους ίδιους ακριβώς λόγους που αναφέρει ο Πλάτων. Όσοι το επιχείρησαν ή αφομοιώθηκαν από το κρατούν σάπιο πολιτικό σύστημα ή τα παράτησαν γρήγορα. Αλλά έως τώρα τουλάχιστον και ο πολύς λαός δεν προτιμά τους έντιμους και ικανούς.

Οι έντιμοι (αγαθοί - ενάρετοι, κατά τον Πλάτωνα) δεν επιδιώκουν τα αξιώματα και τις τιμές, ούτε έχουν ανάγκη από την εφήμερη δόξα που προσφέρει η ανάληψη εξουσίας. Ούτε φυσικά θα καταδεχτούν να γυρίζουν στην αγορά και στα καφενεία, ή και στα μνη-μόσυνα ακόμα, για να ζητήσουν την ψήφο του οποιουδήποτε. Οι ικανοί, επίσης, δεν αφήνουν την εργασία τους για να ασχοληθούν με την πολιτική για να λάβουν διάφορα αξιώματα, τα οποία φέρνουν εύκολο χρήμα και πρόσκαιρες τιμές. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι τον καταργηθέντα, ευτυχώς, νόμο για το ασυμβίβαστο του βουλευτικού αξιώμα-τος και της ασκήσεως επαγγέλματος εισηγήθηκαν και υποστήριξαν επαγγελματίες πολιτικοί, οι οποίοι δεν άσκησαν ποτέ οποιοδήποτε επάγγελμα στη ζωή τους!

Βίντεο από τις πτήσεις Αξιωματικών Ιπταμένων ε.α με Μαχητικά της ΠΑ

Τη Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2016, πραγματοποιήθηκαν, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την εορτή του Προστάτη της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), πτήσεις Αξιωματικών Ιπταμένων εν αποστρατεία (ε.α), στην 114 Πτέρυγα Μάχης, στην Αεροπορική Βάση Τανάγρας. Οι πτήσεις των Αξιωματικών Ιπταμένων ε.α έγιναν με αεροσκάφη F-4E, F-16 Block 52+Advance και M2000-5.

Δείτε εδώ βίντεο από τις πτήσεις Αξιωματικών Ιπταμένων ε.α με Μαχητικά της ΠΑ

Πτήσεις Αξιωματικών Ιπταμένων ε.α με Μαχητικά της ΠΑ στην 114ΠΜ

1 από 22

 

 

Διαβάστε την Εθνική Ηχώ Οκτωβρίου

     

"Ο τάφος του Χριστού είναι ζωντανός" – ΒΙΝΤΕΟ

«Κάτω από την μαρμάρινη πλάκα της αναστήλωσης του 1810, βρήκαμε άλλη πλάκα με χαραγμένο σταυρό, κι όταν πιο κάτω απομακρύναμε πληρωτικό υλικό, αποκαλύφτηκε η κλίνη του Βράχου όπου λέγεται ότι εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού, περιγράφει η καθηγήτρια Τόνια Μοροπούλου, σε εκπομπή της ΕΡΤ, υπενθυμίζοντας τη «συγκλονιστική στιγμή» που άνοιξε ο τάφος για πρώτη φορά από το 1550.

«Ο Τάφος είναι ζωντανός», τόνισε η κ.Μοροπούλου, μιλώντας για «χώρο που ενώνει όλον το κόσμο από Χριστιανούς και Μουσουλμάνους μέχρι άπιστους».

Για την «μεγάλη πρωτοβουλία του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ιερουσαλήμ» με τη συνδρομή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η κ. Μοροπούλου, τόνισε ότι οι Βρυξέλλες, απευθύνουν πρόσκληση ώστε «να αξιοποιηθεί η ελληνική καινοτομία στη διαχείριση της πολιτιστικής κληρονομιάς».

Δείτε το βίντεο:

Πηγή: ert.gr

To τέλος του «τουρκικού» ονείρου και η ευκαιρία της Ελλάδας

Η σταδιακή μετατροπή της τουρκικής δημοκρατίας σε ένα καθεστώς απολυταρχικό με στοιχεία ενός ιδιότυπου θρησκευτικού εθνικισμού, δεν αποτελεί κάτι καινούριο στις αναλύσεις επί αναλύσεων που έχουν κατακλύσει τα εγχώρια και διεθνή Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Ούτε η πολιτική μετάλλαξη του Τούρκου Προέδρου Ταγίπ Ερντογάν από έναν πολλά υποσχόμενο μεταρρυθμιστή σε έναν αυταρχικό πολιτικό ηγέτη, με μεσαιωνικών αποχρώσεων απόψεις σε αρκετά ζητήματα, που μέχρι πρότινος χαρακτηριζόταν από έναν μετριοπαθή και ρεαλιστικό λόγο.

Aυτό που λείπει από την εξίσωση των διεθνών και εγχώριων αναλύσεων είναι η παράμετρος της οικονομίας και συγκεκριμένη η σταδιακά πτωτική πορεία που έχει αρχίσει και ακολουθεί η οικονομία της γειτονικής μας χώρας.

Η οικονομική κρίση που αρχίζει να εμφανίζει τα πρώτα της σημάδια στην Τουρκία του τελευταίους μήνες τείνει να δημιουργήσει κοινωνικές ανατροπές, που η Τουρκία είχε θάψει για χρόνια στο συλλογικό της υποσυνείδητο.

Αν κάποιος όμως παρακολουθούσε τη δομή και τις βάσεις πάνω στις οποίες είχε στηθεί η οικονομία της Τουρκίας θα εξήγαγε εύκολα το συμπέρασμα ότι η πορεία της τουρκικής οικονομίας ήταν για δεκαετίες στηριγμένη σε σαθρά θεμέλια. Η εμμονή των κυβερνωντων της γειτονικής μας χώρας να δομήσουν την οικονομία μιας χώρας με δομικά και βαθιά κοινωνικά προβλήματα και ανισότητες στην θεοποίηση της εσωτερικής κατανάλωσης και στις αμφιβόλου αποτελεσματικότητας και κοινωνικής αποδοτικότητας επενδύσεις, από εταιρείες και επιχειρήσεις κυρίως από το εξωτερικό. Αυτή η οικονομική πολιτική είχε ως αποτέλεσμα η Τουρκία να μπορεί να χρηματοδοτεί τις εισαγωγές προϊόντων από το εξωτερικό. Χρηματοδότηση όμως που εμπεριέχει μια σημαντική υποσημείωση: η δυνατότητα εισαγωγής από το εξωτερικό ήταν άρρηκτα συνυφασμένη με την «ψήφο εμπιστοσύνης» που έδιναν οι ξένοι, ως επί το πλείστον, επενδυτές που είχαν επενδύσει στην γειτονική μας χώρα.

Και εδώ αρχίζουν τα προβλήματα. Η έλλειψη πολιτικής σταθερότητας σε συνδυασμό με την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος που δεν θυμίζει σε τίποτα δημοκρατία και κράτος δικαίου, έχει αρχίσει να δημιουργεί τους πρώτους τριγμούς στις σχέσεις των επενδυτών με την Τουρκία και το καθεστώς Ερντογάν. Για έναν ξένο επενδυτή οι θεσμοί της Δημοκρατίας, έστω και με τις παθογένειες που υπήρχαν τα προηγούμενα στην Τουρκία, αποτελούσαν ασφαλιστική δικλείδα για την διασφάλιση των οικονομικών τους συμφερόντων. Όσο αυτή η σταθερά εξασθενεί, τόσο η ανασφάλεια των ξένων επενδυτών ενδέχεται να οδηγήσει σε συνθήκες αποεπένδυσης.

Επιπροσθέτως, οι συνθήκες ασφαλείας στην Τουρκία, με τον πόλεμο στους Κούρδους, που αρχίζει και αποκτά στοιχεία εθνοτικής εκκαθάρισης, η αμφιβόλου αποτελεσματικότητας παρουσία στη Συρία, αλλά και οι συνεχιζόμενες τρομοκρατικές επιθέσεις, αποτελούν ακριβώς αυτό τον συνδυασμό που ο κάθε εχέφρων επενδυτής θέλει διακαώς να αποφύγει. Παράλληλα, τα προβλήματα ασφαλείας έχουν άμεση επίπτωση στον τουρισμό της γειτονικής μας χώρας που αποτελούσε για χρόνια σημαντική πηγή εσόδων αλλά και τρόπο αντιμετώπισης της ανεργίας.

Τα δεδομένα αυτά εξηγούν σε πολύ σημαντικό βαθμό την εθνικιστική έξαρση και την επιθετική στάση που έχει αρχίσει να τηρεί ο Τούρκος Πρόεδρος απέναντι όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε σημαντικές γεωπολιτικές δυνάμεις, όπως η Γερμανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση. To αν αυτή η αλλαγή στάσης θα μετατραπεί από ρητορικά πυροτεχνήματα σε αλλαγή πολιτικής στάσης με απρόβλεπτες συνέπειες όσο η κατάσταση της οικονομίας επιδεινώνεται, θα το δείξει το άμεσο μέλλον. Το σίγουρο είναι ότι οι ιθύνοντες της εξωτερικής πολιτικής στην πατρίδα μας πρέπει να είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή για να αναπροσαρμόσουν τη στρατηγική τους και να αναζητήσουν τις συμμαχίες εκείνες που θα διαφυλάττουν τα συμφέροντα της Ελλάδος με μακροπρόθεσμο ορίζοντα.

Οι δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαικής Επιτροπής Γιούνκερ για την στάση της Τουρκίας στην (μη) αντιμετώπιση των προσφυγικών αποτελούν ίσως το πρώτο σημαντικό, αν και σε συμβολικό επίπεδο, σημάδι ότι η περίοδος χάριτος για την Τουρκία και κυρίως για τον Τούρκο Πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Και εδώ έγκειται η ετοιμότητα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής να αποκτήσει τον ρόλο που της αρμόζει ως θεματοφύλακας σταθερότητας και ασφάλειας στην περιοχή.

Πρόσθετο αφορολόγητο για δαπάνες με κάρτες

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ

• Τρύφων Αλεξιάδης - Απολογισμός Έργου 2015 - 2016 (1 MB)

Toυ Σπύρου Δημητρέλη

Πρόσθετο αφορολόγητο όριο για μισθωτούς και συνταξιούχους, οι οποίοι δαπανούν πάνω από το 80% του εισοδήματός τους με πλαστικό χρήμα, προβλέπει το σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την επέκταση της χρήσης πλαστικού χρήματος στην αγορά, ως μέσο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Παράλληλα, το σχέδιο αυτό προβλέπει και πρόσθετη έκπτωση φόρου για τους κατοίκους των νησιών στα οποία καταργούνται οι μειωμένοι συντελεστές ΦΠΑ.

Σημειώνεται ότι στο κείμενο του απολογισμού του κ. Αλεξιάδη αναφέρεται και η προσπάθεια δημιουργίας "ειδικού επαγγελματικού λογαριασμού" για όλες τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες που θα εγκαταστήσουν συσκευή αποδοχής ηλεκτρονικών πληρωμών (POS).

Στον απολογισμό έκτασης περίπου 130 σελίδων, αναφέρονται και όλα τα πεπραγμένα αναφορικά με τους φορολογικούς ελέγχους, την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και γενικότερα την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

*Δείτε στη στήλη "Σχετικά Αρχεία"  την έκθεση απολογισμού του έργου του αναπληρωτή ΥΠΟΙΚ Τρ. Αλεξιάδη