Ποιος θα είναι ο ρόλος της Ελλάδας σε περίπτωση εκτεταμένης επίθεσης κατά των τζιχαντιστών

Λίγες μόλις ημέρες μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, η Γαλλία ζητάει τη συνδρομή των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην παροχή βοήθειας με σκοπό την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών.

Γράφει ο Γιώργος Λαμπίρης

Σε έκτακτη σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Άμυνας, ο Γάλλος υπουργός Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν, απαίτησε να εφαρμοστεί το άρθρο 42 της συνθήκης της Λισαβόνας. Συνθήκη, η οποία συντάχθηκε και ενεργοποιήθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στην Αμερική και της 11ης Μαρτίου στο σταθμό Ατότσα της Μαδρίτης.

Σε αυτή την περίπτωση, η Ελλάδα καλείται να διαδραματίσει ενεργό ρόλο, παρέχοντας βοήθεια στους Γάλλους, και να σεβαστεί το θεσμικό πλαίσιο της συνθήκης, όπως εξηγεί ο καθηγητής Διεθνών Σχέσεων, κάτοχος της Έδρας "ΓΕΕΘΑ - Θουκιδίδης" στις στρατηγικές σπουδές, Ηλίας Κουσκουβέλης.

«Πρόκειται για τα άρθρα 42 και 43 της ενοποιημένης συνθήκης. Συγκεκριμένα, το άρθρο 42 αναφέρεται στην κοινή πολιτική ασφαλείας και άμυνας, γνωστή ως common security and defence policy. Μάλιστα η παράγραφος 1 του άρθρου 42 αναφέρεται σαφώς σε αποστολές διασφάλισης της ειρήνης, πρόληψης συγκρούσεων και διαχείρισης της διεθνούς ασφαλείας», συμπληρώνει ο καθηγητής.

Η παράγραφος η όποια υποχρεώνει τα μέλη της Ε.Ε. σε ένδειξη αλληλεγγύης

Σύμφωνα με τον Ηλία Κουσκουβέλη, ιδιαίτερα σημαντική είναι η παράγραφος 7 του ίδιου άρθρου, η οποία αναφέρεται στην περίπτωση κατά την οποία ένα κράτος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του. Όπως σημειώνει το κράτος αυτό οφείλει να λάβει βοήθεια από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη με βάση τον καταστατικό χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συνθήκη του ΝΑΤΟ.

Τι ισχύει σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης

Σε ό,τι αφορά στο άρθρο 43 προσθέτει ότι σε περιστατικά τρομοκρατίας, τα κράτη μπορούν να συμβάλουν με αποστολές που θα πραγματοποιούν και στόχο θα έχουν την καταπολέμηση ανάλογων φαινομένων, υποστηρίζοντας τρίτα κράτη στο έδαφός τους.

«Η βοήθεια από την Ελλάδα εξαρτάται από τις δυνατότητές της»

Αναφορικά με τη θέση της Ελλάδας τονίζει ότι η παροχή βοήθειας εξαρτάται από τις δυνατότητές της. «Συγκεκριμένη ενότητα στο άρθρο 42 διαχωρίζει τα κράτη που έχουν τη δυνατότητα, καθώς κι εκείνα που δεν έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν τη βοήθειά τους. Επομένως, ό,τι οφείλει να πράξει η Ελλάδα, θα προκύψει μετά από απόφαση του συμβουλίου των υπουργών Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν προβλέπεται όμως ο αυτοματισμός – κάτι που ορίζει η συνθήκη του ΝΑΤΟ -, σύμφωνα με τον οποίο κάθε κράτος έχει πολύ συγκεκριμένες δυνάμεις με συγκεκριμένη διοικητική διάκριση», συμπληρώνει ο κύριος Κουσκουβέλης.

«Αναπόφευκτη η βοήθεια από πλευράς της Ελλάδας»

Για τον ίδιο η παροχή βοήθειας από την πλευρά της χώρας μας είναι αναπόφευκτη, καθώς όπως λέει: «δεν μπορώ να φανταστώ πως η Ελλάδα θα μπορούσε να αρνηθεί τον ανεφοδιασμό της Γαλλίας ή την παραχώρηση ορισμένων συστημάτων».

Σε διπλωματικό επίπεδο σημειώνει πως η στάση της χώρας μας θα πρέπει να κινηθεί στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, δεδομένου ότι έχει αιτηθεί και εκείνη κατά καιρούς αλληλεγγύη, τόσο σε επίπεδο ευρωπαϊκής πολιτικής, όσο και σε οικονομικά ζητήματα.

Εάν επιθυμούμε να έχουμε ανάλογη βοήθεια στο μέλλον πρέπει να δώσουμε το «παρών»

Σε ό,τι αφορά τα άρθρα 42 και 43 εξηγεί, πως όταν πραγματοποιούνταν οι διαπραγματεύσεις για την καθιέρωσή τους, η χώρα μας ανέκαθεν τασσόταν υπέρ των διατάξεων αλληλεγγύης, πολιτικής ασφαλείας και άμυνας, έχοντας κατά νου τυχόν δικές της… περιπέτειες στο μέλλον. «Εάν πάντως επιθυμούμε να έχουμε μία σταθερή και αξιόπιστη πολιτική στάση έναντι των εταίρων μας, δεν θα πρέπει να είμαστε εκείνοι, οι οποίοι θα αρνηθούμε να φανούμε συνεπείς στις συγκεκριμένες υποχρεώσεις. Είναι προφανές όμως ότι οι επιχειρησιακές δυνατότητες της Ελλάδας – και λόγω της οικονομικής κατάστασης που επικρατεί – είναι περιορισμένες».

Ο Ηλίας Κουσκουβέλης χαρακτηρίζει πολιτική την κατάσταση, η οποία έχει διαμορφωθεί, ενώ θεωρεί δεδομένο ότι όλα τα κράτη θα προσπαθήσουν να φανούν αλληλέγγυα, υιοθετώντας διαφορετικό βαθμό έκφρασης και υλοποίησης της αλληλεγγύης.

«Η Ελλάδα έχει ήδη εκφράσει τη στήριξή της δια στόματος του Προέδρου της Δημοκρατίας. Στο εξής όμως, ο τρόπος με τον οποίο θα εφαρμοστεί η αλληλεγγύη της στην πράξη είναι κάτι που θα αποφασίσει το Συμβούλιο Υπουργών. Ωστόσο, εκτιμώ ότι πιθανές κινήσεις εκτός Ευρώπης υπό την ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης τελούν υπό την εποπτεία του ΝΑΤΟ αλλά και του ΟΗΕ. Όλοι καταλαβαίνουμε ότι εάν οι Ευρωπαίοι επιχειρήσουν από μόνοι τους να αντιμετωπίσουν το Ισλαμικό Κράτος, θα είναι σαν να πέφτουν στην πολιτική παγίδα την οποία στήνουν οι τζιχαντιστές».

«Η Ελλάδα δεν αποκλείεται ως πιθανός στόχος των τζιχαντιστών»

Στο ερώτημα εάν κινδυνεύει η Ελλάδα να γίνει στόχος του Ισλαμικού Κράτους, στην περίπτωση που προσφέρει χείρα βοηθείας προς τη Γαλλία, ο ίδιος απαντάει πως «το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν περιλαμβάνεται στις πρώτες θέσεις του μαύρου χάρτη του ISIS, οφείλεται σε διαφορετικές εκτιμήσεις. Παρόλ’ αυτά είναι γνωστό ότι ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι το οποίο δεν την αποκλείει από τους πιθανούς στόχους των τζιχαντιστών. Εάν πάντως αποφασίσουν να επιτεθούν στη χώρα μας, αυτομάτως θα ακυρώσουν το δίαυλο επικοινωνίας, καθώς λειτουργούμε για εκείνους ως πιθανό πέρασμα».

Αναλύοντας τη βοήθεια, την οποία θα κληθούμε να δώσουμε σε περίπτωση γαλλικής επέμβασης ή πολεμικής σύγκρουσης, εκτιμά ότι αποκρυσταλλώνεται σε επίπεδο παροχής εγκαταστάσεων και επικοινωνιών. «Σε ό,τι αφορά στην παροχή ανθρώπινου δυναμικού άλλωστε υπάρχουν κράτη, τα οποία μπορούν να προσφέρουν πολλά περισσότερα από την Ελλάδα».

«Είναι δεδομένο σε κάθε περίπτωση ότι δεν δικαιούμαστε να ζητάμε τη βοήθεια της Γαλλίας σε οικονομικά ζητήματα – ειδικά κατά τον Ιούλιο – και στη συνέχεια να οπισθοχωρούμε. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι υποδέχεται σύσσωμη η πολιτειακή και πολιτική ηγεσία τον Φρανσουά Ολάντ στην Ελλάδα, και στη συνέχεια φαινόμαστε ασυνεπείς σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής», αναφέρει ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Μακεδονία.

Περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με το νέο βιβλίο του Ηλία Κουσκουβέλη, καθώς και για την ακαδημαϊκή του δράση μπορείτε να αντλήσετε από την ιστοσελίδα του.

πηγή:Newbeast.gr

ΑΡΚΑΣ: Τα ΜΑΥΡΑ ΜΑΝΤΑΤΑ της Κυβέρνησης για το Ασφαλιστικό !!!

Έλλειπαν οι 33 από τους 38 υπαλλήλους σε δημόσια υπηρεσία της Λάρισας: Οι απίστευτες δικαιολογίες για τις κοπάνες

Θα μπορούσε να το εμπνευστεί και σεναριογράφος επιθεώρησης ωστόσο αποτελεί περιεχόμενο επίσημου υπηρεσιακού εγγράφου, με βούλες και υπογραφές καθώς και τις δέουσες κοινοποιήσεις στην ιεραρχία.
 

Τα ονόματα γνωστά στη Λάρισα, η ουσία όμως βρίσκεται στον ανούσιο χαρακτήρα των δικαιολογιών, όπου επιτυγχάνεται ρεκόρ υποκρισίας, προκαλώντας αυθορμήτως τα γέλια.

Με ανοιχτό το στόμα αφήνει ακόμη και τον άσχετο με τα δημοσιοϋπαλληλικά αναγνώστη, τα όσα σκαρφίζεται επικεφαλής τμήματος σε υπηρεσία της Λάρισας. Προκειμένου να δικαιολογήσει την απουσία δεκάδων συναδέλφων της από τον χώρο της δουλειάς τους όταν υπήρξε απροειδοποίητη επίσκεψη της προϊσταμένης αρχής.

Ευφάνταστη όσο και μεθοδική συνάμα, καταφέρνει να ανακαλύψει πληθώρα διαφορετικών δικαιολογιών, καλύπτοντας με επιτυχία, όπως προφανώς πιστεύει, την απουσία των υφισταμένων. Το ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι δεν πρόκειται για προφορική απάντηση αμηχανίας αλλά για έγγραφο που συντάχθηκε κατόπιν ωρίμου σκέψεως και επεξεργασίας, πιθανότατα και αναλυτικών συζητήσεων μεταξύ των ενδιαφερομένων.

Το οποίο στάλθηκε αρμοδίως, με υπογραφή και σφραγίδα, οπωσδήποτε και με αριθμό πρωτοκόλλου, τρεις μέρες μετά την προαναφερθείσα αναπάντεχη επίσκεψη. Μπορεί δηλαδή να αποτελεί και προϊόν συλλογικής προσπάθειας.

Στο συγκεκριμένο τμήμα υπηρετούν 38 υπάλληλοι, εκ των οποίων τη συγκεκριμένη αποφράδα ημέρα φέρεται να απουσίαζαν οι 13 με άδεια, για διάφορους λόγους, ήτοι κανονική, διοικητική, αναρρωτική κλπ, κλπ. Το ένα τρίτο δηλαδή κι ας πρόκειται για Νοέμβριο μήνα, μακριά από την κλασική περίοδο διακοπών.

Ωστόσο το τμήμα λειτουργούσε με άνεση και μάλιστα από τους εναπομείναντες 25, την ώρα της επίσκεψης των ανωτέρων βρέθηκαν στο πόστο τους μονάχα 4 εξ αυτών, μαζί και η προϊσταμένη τους. Η οποία παραθέτει εγγράφως, όπως προαναφέρθηκε, τους λόγους της απουσίας ενός εκάστου εκπλήσσοντας με την ποικιλία δικαιολογιών. Αν μη τι άλλο, τουλάχιστον απέδειξε ότι γνώριζε επακριβώς πού βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ο κάθε απών υφιστάμενός της.

 

ΑΠΙΘΑΝΗ ΠΟΙΚΙΛΙΑ

 

«Στους χώρους του τμήματος παρευρίσκονταν εκτός από εμένα 4 άλλοι συνάδελφοι» αναφέρει στο μνημειώδες έγγραφο. Και συνεχίζει επί λέξει: 

 «Από τα υπόλοιπα 20 άτομα: 2 άτομα αποχώρησαν στις 14:00 λόγω μειωμένου ωραρίου, 4 άτομα αποχώρησαν στις 13:00 με δίωρη άδεια, 2 άτομα αποχώρησαν στις 14:00 με μονόωρη άδεια, 1 άτομο βρισκόταν σε παρακείμενο χώρο ανάπαυσης, 1 άτομο βρισκόταν στο Α.Τ.Μ. της Τράπεζας, 1 άτομο αποχώρησε στις 14:15 με ολιγόωρη άδεια, 1 άτομο αποχώρησε στις 14:35». 
 Και το έγγραφο καταλήγει κορυφώνοντας «αναφορικά με τα λοιπά 8 άτομα, είχαν αναχωρήσει στο πλαίσιο της διευκόλυνσής τους για ενημέρωση σε εργασιακά θέματα και προκειμένου να συναντηθούν με μέλη του Σωματείου…».

 

Όσο για την κατακλείδα του εγγράφου, αυτή βρίσκεται στον επίλογό του. «Σας διαβεβαιώνω πως σε καμία περίπτωση δεν διαταράσσονταν η εύρυθμη λειτουργία του τμήματος. Στη διάθεσή σας για περαιτέρω εξηγήσεις», καταλήγει η υπογράφουσα. Γνωρίζοντας καλύτερα από οιονδήποτε άλλον, η προϊσταμένη διαβεβαιώνει ότι το συγκεκριμένο τμήμα των 38 υπαλλήλων μπορεί και λειτουργεί εύρυθμα ακόμη και με 5 εξ αυτών.

 

Οι μελλοντικοί ερευνητές των Κρατικών Αρχείων, εφόσον ανακτήσουν την ψυχραιμία τους, προφανώς θα μπορούν να εξάγουν χρήσιμα συμπεράσματα από το συγκεκριμένο έγγραφο για το πώς δούλευαν κάποιοι, έστω ελάχιστοι τομείς του Δημοσίου, ακόμη και την εποχή της κρίσης και των περικοπών. Όταν μάλιστα γειτονικά του εν λόγω τμήματος αντιμετωπίζουν οξύτατο πρόβλημα έλλειψης προσωπικού.

πηγή: Εφημερίδα Ελευθερία / Σωτήρης Ζαχαριάς

Πηγή: http://www.onlarissa.gr/2015/11/18/ellipan-i-33-apo-tous-38-ipallilous-se-dimosia-ipiresia-tis-larisas-i-apisteftes-dikeologies-gia-tis-kopanes/

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

                

       Τα εν αποστρατεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων της Άρτας συμμετέχουν ενεργά και δυναμικά στην εκδήλωση διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα  στις 20 Νοεμβρίου και ώρα 15:00, στην Πλατεία Κλαυθμώνος,

                 Απαιτώντας από την Κυβέρνηση:

        .  Την πιστή εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ

        .  Τέλος στην αδικία και στα στοχευμένα εξοντωτικά μέτρα

Οι Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας δεν είναι επαίτες, είναι ο βασικότερος πυλώνας, ο θεμέλιος λίθος ενός Κράτους με αρχές και αξίες.  

Η υποκρισία της Ευρώπης

Είναι άδικο να κατηγορούμε τους τρομοκράτες του Παρισιού ως τους μοναδικούς υπεύθυνους μίας τραγωδίας, το σενάριο της οποίας γράφτηκε από τη Δύση – ενώ ξεκίνησε η συγγραφή ενός παρόμοιου στην ήπειρο μας, με πρώτη την Ελλάδα

.

«Ο σκοπός δεν επιτρέπεται να αγιάζει τα μέσα. Αυτό το αξίωμα πρέπει να ισχύει για όλους, κυρίως όμως για το Κράτος Δικαίου. Πολλοί νέοι, οι οποίοι μεγαλώνουν σε έναν κόσμο, στον οποίο τα κράτη καταπατούν μαζικά και άδικα τους κανόνες και τους νόμους, απαιτώντας από τους Πολίτες την πιστή τήρηση τους, χάνουν την ταυτότητα, καθώς επίσης την κατεύθυνση τους – με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπείς στο μίσος, καθώς επίσης στη βία, υποτάσσοντας στους σκοπούς τους τα πάντα«.

.

Άποψη

Ο Γάλλος πρόεδρος, παρά το ότι συμμεριζόμαστε πλήρως το δράμα που βίωσε η χώρα του, δεν είπε τα σωστά λόγια στο διάγγελμα του. Κανένας δεν κήρυξε τον πόλεμο και κανένας δεν επιθυμεί τον πόλεμο – εκτός από αυτούς που θέλουν να πουλούν τα όπλα τους. Άλλωστε, σε έναν πόλεμο ο εχθρός φαίνεται καθαρά, ενώ ο αριθμός των αντιπάλων είναι περιορισμένος – κάτι που φυσικά δεν ισχύει στην περίπτωση της τρομοκρατίας.

Με απλά λόγια, όσο θα υπάρχουν νέοι άνθρωποι, οι οποίοι θα πιστεύουν πως η βία εναντίον του κράτους και των Πολιτών του αποτελεί τη λύση στα προβλήματα τους, κανένας πόλεμος δεν πρόκειται να τους εμποδίσει – οπότε, αυτού του είδους οι δηλώσεις, δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Η σωστή τοποθέτηση του Γάλλου προέδρου, ο οποίος γνώριζε πως οι δράστες ήταν νεαρά άτομα, μικρά παιδιά ορισμένοι που δεν δίστασαν να πυροδοτήσουν τα εκρηκτικά, με τα οποία ήταν ζωσμένοι θυσιάζοντας τη ζωή τους, ήταν να τεθεί υπέρ του τέλους των ανελέητων βομβαρδισμών στη Συρία – όπου σκοτώνονται χιλιάδες αθώοι Πολίτες, ενώ οδηγούνται εκατομμύρια εξαθλιωμένοι μακριά από τις πατρίδες τους, κινδυνεύοντας να πνιγούν στις θάλασσες της Ευρώπης.

Όσον αφορά την ασφάλεια της χώρας του, δεν έχει τη δυνατότητα να την προσφέρει. Μπορεί βέβαια να προστατεύσει τον εαυτό του, τους άλλους πολιτικούς ή κάποια κτίρια, αλλά όχι τους Πολίτες. Όποιος θέλει να καταστρέψει εκείνο το σύστημα, το οποίο στα μάτια των νέων ανθρώπων φαίνεται τόσο βίαιο και απειλητικό, μπορεί να χτυπήσει οπουδήποτε – ακόμη και τα πυρηνικά εργοστάσια, σκορπίζοντας το θάνατο σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Όσο λοιπόν η Δύση βομβαρδίζει άλλες χώρες, αδιαφορώντας για τον αριθμό των αθώων που δολοφονούνται, για την οδύνη ή για τους εφιάλτες των επιζώντων, συλλαμβάνοντας ως υπόπτους αυτούς που το δέρμα ή τα μαλλιά τους είναι πιο σκούρα από τα δικά μας, δεν πρόκειται να υπάρξει ασφάλεια.

Όταν θα σκοτώνεται ένας τρομοκράτης, θα παίρνουν τη θέση του άλλοι δέκα, για εκείνο το χρονικό διάστημα που δεν κατανοούμε πως οι νέοι που μας επιτίθενται δεν γεννήθηκαν με την κακία και το μίσος μέσα τους – αλλά τους εμφυσήθηκε από εμάς, μέσα από τον άθλιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε και καταστρέφουμε τις πατρίδες τους.

Οι Γάλλοι Πολίτες που άδικα σκοτώθηκαν και τραυματίσθηκαν, αθώα θύματα ουσιαστικά της επίθεσης του κράτους τους εναντίον μίας άλλης χώρας, δεν έχουν περισσότερα δικαιώματα στη ζωή από τους Πολίτες της Μέσης Ανατολής ή άλλων περιοχών που δολοφονεί καθημερινά η Δύση – η οποία στην πραγματικότητα δημιούργησε, εξέθρεψε και χρηματοδοτεί τους «μαχητές της ελευθερίας», όπως αποκαλούνται οι οπαδοί της ISIS, για να μην πολεμήσουν οι δικοί της στρατιώτες στην περιοχή που θέλει να ελέγχει.

Από την άλλη πλευρά οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι έσπειραν τον τρόμο και το θάνατο στο Παρίσι, έχουν πιθανότατα μεγαλώσει κάτω από κοινωνικές και ανθρώπινες συνθήκες που δεν μπορούμε όλοι εμείς να φαντασθούμε – βλέποντας καθημερινά χιλιάδες συμπολίτες τους να τραυματίζονται, να υποφέρουν και να σκοτώνονται από τις βόμβες της Δύσης. Είναι πολύ υποκριτικό λοιπόν να τους κατηγορούμε ως μοναδικούς υπεύθυνους μίας τραγωδίας, το σενάριο της οποίας έχει γραφτεί από εμάς.

Σαν να μην έφταναν δε όλα αυτά, ένα αντίστοιχο σενάριο έχει ήδη ξεκινήσει να γράφεται μέσα στην ήπειρο μας – στον ευρωπαϊκό νότο, ιδίως στην Ελλάδα, όπου χιλιάδες νέοι άνθρωποι μεγαλώνουν κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης που αργά ή γρήγορα θα εξελιχθούν σε οργή και μίσος. Μίσος εναντίον των γονέων τους, τους οποίους ενοχοποιούν για τη χρεοκοπία των χωρών τους, εναντίον της κοινωνίας, των πολιτικών, του κράτους, καθώς επίσης άλλων χωρών – με πρώτη από όλες τη Γερμανία.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι οποίες επιδεινώνονται καθημερινά, πολλοί νεαροί Ευρωπαίοι θα οδηγηθούν με τη σειρά τους στο δρόμο της τυφλής βίας, εάν όχι της τρομοκρατίας – με εξαιρετικά καταστροφικά αποτελέσματα για την ήπειρο μας. Αρκετοί θα αναζητήσουν τον τρόπο, με τον οποίο θα υπερασπίσουν την ελευθερία τους, καθώς επίσης το δικαίωμα τους στην εργασία – αναρωτώμενοι εάν θα πρέπει να υποταχθούν ή να πολεμήσουν.

Διαπιστώνοντας δε πως η Δημοκρατία αποτελεί παρελθόν, ότι οι εκλογές δεν είναι πια λύση, καθώς επίσης πως οι κυρίαρχοι του σύμπαντος δεν πρόκειται να υποχωρήσουν από τις παράλογες απαιτήσεις τους, θέλοντας να επιβάλλουν τη δικτατορία των αγορών, πολλοί νέοι δεν θα εθελοτυφλήσουν και δεν θα υποταχθούν όπως οι γονείς τους – επιλέγοντας ίσως τον πόλεμο αντί την εκούσια εξορία, με όποια μέσα διαθέτουν.

Πόσο μάλλον αφού δεν πρόκειται να ανεχθούν τον ντροπιαστικό εξευτελισμό των κυβερνήσεων τους, οι οποίες θεωρούν πως μετονομάζοντας την Τρόικα σε  «θεσμούς» ή τα μνημόνια σε «συμφωνίες», θα μπορέσουν να τους κρύψουν την αλήθεια – το ότι δεν σεβάσθηκαν καμία από τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις, ενώ παρέδωσαν τα κλειδιά της πατρίδας τους, την εθνική τους ανεξαρτησία καλύτερα αμαχητί στο σκιώδη καγκελάριο, στον Αδόλφο Σόιμπλε, ο οποίος δεν χάνει καμία ευκαιρία να μας προσβάλει δημόσια.

Όταν δε διαπιστώσουν, εάν, πως η σημερινή γενιά θα θελήσει να τους επιβαρύνει με τα δικά της μεγάλα λάθη, καθώς επίσης με τα χρέη της, καταδικάζοντας τους στο διηνεκές, η νιφάδα θα μετατραπεί σε μία τεράστια χιονοστιβάδα, η οποία θα καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμα της – κάτι που θα έπρεπε να αποφευχθεί, αφού θα μπορούσε να οδηγήσει ολόκληρη την Ευρώπη σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις.

Ολοκληρώνοντας, εάν οι πολιτικοί υπηρέτες των αγορών θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι για την επιβολή της δικτατορίας που ονειρεύονται ή για να υψώσουν συρματοπλέγματα και τείχη στα σύνορα των πλούσιων χωρών, μετατρέποντας τις φτωχές νέο-αποικίες του Νότου σε αχανή στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων των κρατών που βομβαρδίζουν, η Ευρώπη θα έχει πολύ άσχημο τέλος – ενώ όλοι πλέον διακρίνουν το σκοτεινό πέπλο του ναζισμού που έχει καλύψει τον ουρανό της, παρά τη σύγχρονη μεταμφίεση του.

     πηγή:Analyst.gr

Πανελλαδική Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας ε.α & ε.ε Στελεχών

Το μεθοδευμένο χάος και η εναλλακτική προσέγγιση

 «Η αμφισβήτηση είναι η μόνη στάση η οποία μας επιτρέπει να πάμε διανοητικά πιο πέρα. Εάν δεν υπάρχει αμφισβήτηση δεν υπάρχει πρόοδος. Εάν δεν αμφισβητούμε τίποτα είμαστε πανευτυχής, κατά τρόπο ανυποψίαστο. Η αμφισβήτηση είναι μία μεγάλη Αρετή» , Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ

.

Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι με κάποιο πολύ «περίεργο τρόπο», όλα αυτά τα οποία συνέβησαν στο Παρίσι μέσα σε λίγες ώρες (για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο από τα τραγικά γεγονότα του συνέβησαν στο Charlie Hebdo), αυτά τα οποία συμβαίνουν στην Ελλάδα εδώ και τουλάχιστον περίπου έξι έτη, αρχής γενομένης από την επίσημη υπογραφή του πρώτου μνημονίου, καθώς επίσης και οι εξελίξεις των τελευταίων ετών στην ευρύτερη εξαιρετικά εύφλεκτη περιοχή της γειτονιάς μας, είναι όλα κρίκοι της ίδιας αλυσίδας σχεδιασμού με έναν συγκεκριμένο απώτερο στόχο. 

Ενός σχεδιασμού στον οποίο είναι άμεσα εμπλεκόμενες και συνένοχες αρκετές από τις κυβερνήσεις και μυστικές υπηρεσίες των δυτικών κρατών που αποτελούν παγκόσμιες ή/και πρώην αποικιοκρατικές δυνάμεις και σε κάποιες περιπτώσεις παίζουν τον ρόλο του «θύματος» (θυσιάζοντας όμως πολλούς αθώους και ανυποψίαστους πολίτες τους), καθώς και κάποια άλλα κράτη που είναι στενοί τους σύμμαχοι (π.χ. Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Τουρκία κλπ) προκειμένου να προκαλέσουν ιστορικά γεγονότα τα οποία θα εξυπηρετήσουν ακριβώς αυτόν τον μελλοντικό τους σχεδιασμό και τα συμφέροντά τους.

Επειδή για άλλη μία φορά, όλοι μας νιώθουμε σοκαρισμένοι από το αποτρόπαιο συμβάν με τα δεκάδες αθώα θύματα που έλαβε χώρα το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, 13/11/2015 προς το ξημέρωμα του Σαββάτου στο Παρίσι, μοιράζομαι μαζί σας τις παρακάτω σκέψεις μου.

Σε όσους αρέσει το παιχνίδι του παζλ, διαβάστε ενδεικτικά τους συνδέσμους που παραθέτω στο τέλος αυτού του άρθρου (και λέω ενδεικτικά, γιατί υπάρχουν αρκετά ελληνικά αλλά κυρίως ξένα άρθρα και αξιόλογες αναλύσεις σχετικά με το θέμα) και κρατήστε την κεντρική ιδέα από τα δύο παρακάτω περιεκτικά άρθρα, δείτε τα σχετικά video, χρησιμοποιήστε την κρίση σας και βγάλτε τα συμπεράσματα σας (αν δεν τα έχετε ήδη βγάλει), όσον αφορά τα πραγματικά αίτια του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παρίσι. 

Ενός χτυπήματος που από ότι φαίνεται, δίνει την πολυπόθητη και καλοσχεδιασμένη αφορμή για το έναυσμα μιας νέας στρατιωτικής επέμβασης του ΝΑΤΟ στην Μέση Ανατολή, κάτι που πλέον δήλωσε απροκάλυπτα, ο κατά τα άλλα συγκλονισμένος πρόεδρος της Γαλλίας, Francois Holland (το σκηνικό θύμιζε έντονα το διάγγελμα του George W. Bush της 11^ης Σεπτεμβρίου του 2001), ο οποίος όμως δείχνει επιλεκτική ευαισθησία για τα θύματα τρομοκρατικών επιθέσεων, ανάλογα με την εθνικότητα τους και ξεχνάει αυτά (τα ασυγκρίτως πολλάπλάσια αθώα θύματα) που ο ίδιος μαζί με άλλους συμμάχους του ΝΑΤΟ έχει συντελέσει να υπάρξουν στη Μέση Ανατολή (και όχι μόνο) τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια. Αλλά πολύ περισσότερο, κανεί επίσης εντύπωση το περίσσιο απόθεμα υποκρισίας για την αποφυγή της οποιασδήποτε ουσιαστικής αναφοράς (αυτοκριτικής…) για το ποιός, με ποιό τρόπο και γιατί δημιούργησε, χρηματοδότησε, οργάνωσε, εκπαίδευσε, και άνδρωσε τον ακραίο ισλαμισμό του ISIS.

Φαίνεται πως μία ολιγάριθμη «ελίτ» που θέλουν να ονομάζονται άνθρωποι, έχουν βάλει ως στόχο την επικράτηση του αισθήματος του φόβου σε παγκόσμια κλίμακα, μέσω μίας ευρύτερης πολεμικής σύρραξης η οποία μπορεί να καταλήξει ακόμη και σε έναν 3^ο παγκόσμιο πόλεμο. Ο φόβος άλλωστε (που γεννιέται από την έννοια της ανάγκης) αποτελεί ένα «πρωταρχικό» αρνητικό αίσθημα της ανθρώπινης φύσης, επάνω στο οποίο θεμελιώθηκε και εξελίχθηκε ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός, με βασικούς πυλώνες του, την κοινωνική (φόβος απέναντι στους άλλους ανθρώπους), την επιστημονική (φόβος απέναντι στην φύση) και την εσωτερική φιλοσοφία ή θρησκευτικότητα (φόβος απέναντί στον θάνατο) ως μια προσπάθεια για να ξεπεράσει αυτό αρκιβώς το αρνητικό αίσθημα του φόβου του.

Η συγκεκριμένη προσπάθεια από αυτή την «ελίτ» της οικονομικής εξουσίας, έχει προφανώς ως απώτερο σκοπό της να επιτύχει τον απόλυτο παγκόσμιο έλεγχο, για να σώσει από την πτώση το θνησιγενές ακραίο νεο-«φιλελεύθερο» παγκοσμιοποιημένο οικονομικό σύστημα που είναι κατασκεύασμα της καπιταλιστικής ιδεολογίας. Σχετικές αναφορές και αναλύσεις, αναφέρονται τόσο στο τελευταίο σκέλος από σχετικό παλιότερο άρθρο μου (άρθρο), όσο επίσης και σε άλλο άρθρο του ίδιου ιστότοπου (άρθρο) στο οποίο γίνεται εκτενής ανάλυση, καθώς επίσης και στον σύνδεσμο (pdf) που υπάρχει μια εξαιρετική και διεξοδική ανάλυση και αναφορά στο όλο θέμα.

Αυτή η οικονομική «ελίτ» λοιπόν, χρησιμοποιεί ως βασικό εργαλείο άσκησης πολιτικής ένα ιδιωτικών συμφερόντων ολιγαρχικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που έχει λάβει πλήρως διαστρεβλωμένο ρόλο, μορφή και ανυπέρβλητη κυρίαρχη δύναμη, σε σχέση με αυτή που θα έπρεπε να έχει σε μία πραγματικά φιλελεύθερη οικονομία (έτσι τουλάχιστον όπως την είχαμε κάποτε διδαχθεί στα πανεπιστημιακά μας χρόνια).

Με αυτό τον τρόπο, φαίνεται πως θέλουν να «αναβαθμίσουν» αυτό το σύστημα σε μία ακόμη πιο απολυταρχική έκδοση (την ωμή και υποχθόνια εισβολή του οποίου έχουμε αρχίσει να βιώνουμε με ολοκληρωτικό τρόπο στην Ελλάδα) που θα βάλει οριστική ταφόπλακα σε κάθε έννοια της ήδη ψευδεπίγραφης δημοκρατίας, το οποίο σύστημα θα αποτελεί την βασική πτυχή του σύγχρονου αποτυχημένου δυτικού πολιτισμού, που όχι απλά θα υποτιμάει, αλλά στην κυριολεξία θα εξευτελίζει και θα αφανίζει την πραγματική ανώτερη διάσταση και έννοια της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς και των πραγματικών της δυνατοτήτων.

«Επιδίωξη της τυραννίας είναι να πτωχεύσουν οι πολίτες, αφενός για να συντηρείται με τα χρήματα τους η φρουρά του καθεστώτος και αφετέρου για να είναι απασχολημένοι οι πολίτες και να μην τους μένει χρόνος για επιβουλές. Σε αυτό το αποτέλεσμα αποβλέπει τόσο η επιβολή μεγάλων φόρων, η απορρόφηση των περιουσιών των πολιτών, όσο και η κατασκευή μεγάλων έργων που εξαντλούν τα δημόσια οικονομικά» (Αριστοτέλους Πολιτικά).

Αυτό το παιχνίδι του πάζλ, ειδικά όσον αφορά και το θέμα που κάποιοι επίσημοι φορείς έχουν βαφτίσει ως «διεθνή τρομοκρατία» (πάντα με θύματα αθώες ψυχές, οι οποίες τελικά δεν έχουν καμία απολύτως αξία, όχι μόνο γι’αυτούς που αποτελούν το εκτελεστικό όργανο, αλλά κυρίως για τους πραγματικούς ενορχηστρωτές και ένοχους), μετά από τόσα χρόνια επανάληψης έχει γίνει πλέον παιχνίδι για εύκολους λύτες.

Για τον κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά, αποτελεί επείγουσα ανάγκη και υπέρτατη ευθύνη να αφυπνιστούμε και να πάψουμε να υποκύπτουμε στην μαζική και πάρα πολύ καλά ενορχηστρωμένη διεθνή και εγχώρια προπαγάνδα, που έχει ως σπόνσορες συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας. 

Πρέπει να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε συνειδησιακά μέσα μας, να κατανοήσουμε ότι έστω και έμμεσα συμμετέχουμε στην διαφθορά (συμμετέχοντας και αποδεχόμενοι την ποιότητα της διακυβέρνησης που έχουμε) και να αντιληφθούμε την ανώτερη φύση μας που σε καμία περίπτωση δεν συνάδει με την δυτικοκεντρική αντίληψη του ΕΓΩ, αλλά αντίθετα ταιριάζει με την Ελληνοκεντική αντίληψη του ΕΜΕΙΣ, γιατί απλά το ΕΓΩ (της καπιταλιστικής ιδεολογίας) έχει πεθάνει και υπάρχει το ΕΜΕΙΣ (αλλά όχι το εμείς που στο παρελθόν είχε «εκπροσωπήσει» η ακραία και ολοκληρωτική ιδεολογία του φασισμού αλλά και του κομμουνισμού). Το «ολογραφικό» ΕΜΕΙΣ δεν είναι παρά ένα σύνολο από αλληλένδετα μέρη του ΕΓΩ -που επηρεάζει και επηρεάζεται από αυτό- καθώς και μία απέραντη ενιαία και αδιαίρετη ενότητα.

Ο κόσμος μας και η σύγχρονη κοινωνία μας χρειάζεται να υλοποιήσει ένα νέο πολιτισμικό όραμα, το οποίο θα βασίζεται στο Ελληνοκεντρικό πλαίσιο αξιών που πρώτοι στην ιστορία της ανθρωπότητας έθεσαν οι προσωκρατικοί μας φιλόσοφοι, αλλά που δυστυχώς ποτέ δεν εφαρμόστηκαν, ούτε στην σύγχονη ιστορία της Ελλάδας (ούτε καν στην εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη), αλλά ούτε φυσικά σε αυτή του δυτικού πολιτισμού. Και δεν εφαρμόστηκαν, γιατί πολύ απλά ποτέ δεν μας τις διδάξαν. Αποτελεί λοιπόν μία τεράστια ευκαιρία, αλλά ταυτόχρονα και τεράστια ιστορική μας ευθύνη, η αρχή αυτού του νέου πολιτισμικού ρεύματος να ξεκινήσει από την Ελλάδα, γιατί πολύ απλά, η Ελλάδα είναι αυτή που μπορεί καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο να το εκπροσωπήσει, να το μεταλαμπαδεύσει στον υπόλοιπο κόσμο, ώστε τελικά να τον αναγεννήσει.

Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να επιστρέψουμε και να ανακαλύψουμε τις πραγματικές πνευματικές ορθόδοξες ρίζες μας (αναφέρομαι στην ορθοδοξία κυρίως ως τρόπο ζωής, γιατί αυτό πραγματικά είναι). Είναι ευθύνη απέναντι στο ύψιστο αγαθό της ελευθερίας που ιστορικά ως έθνος έχουμε ηρωϊκά υπερασπιστεί με μοναδικό τρόπο, αλλάζοντας τον ρου των εξελίξεων της παγκόσμιας ιστορίας (από τη μάχη του Μαραθώνα με τους Πέρσες το 490 π.χ. έως τον Β’ΠΠ απέναντι στο ακραίο ολοκληρωτικό φασιστικό καθεστώς των Ναζί).«Ελευθερία είναι η θέληση να είναι κανείς υπεύθυνος απέναντι στον εαυτό του» (Φρίντριχ Νίτσε).

Θα πρέπει πρωτίστως ως Έλληνες, αλλά και ως ανθρωπότητα να υπερβούμε την παρούσα συνειδητότητά μας, γιατί για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε κάτι, πρέπει να είμαστε ουτοπιστές. Ένας ρεαλιστής δεν μπορεί να πραγματώσει τίποτα το πραγματικά ξεχωριστό. Πρέπει να ονειρευτείς για να μπορέσεις να δημιουργήσεις. Μας χρειάζεται λοιπόν να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε ξανά και είναι δική μας η ευθύνη που τους έχουμε επιτρέψει να μας το στερήσουν.

Και αυτές οι καλοσχεδιασμένες και μεθοδευμένες τρομοκρατικές ενέργειες έχουν ως αντικειμενικό τους σκοπό, αυτό ακριβώς το πράγμα. Μόνο που πρέπει πλέον όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε, από ποιους πραγματικά σχεδιάζονται και εκπορεύονται και τι βαθύτερους σκοπούς εξυπηρετούν, ώστε να πάψουμε να είμαστε ανυποψίαστα θύματα της προπαγάνδας τους.

• Τύμπανα πολέμου κατά του ISIS μετά το μακελειό
• ΠΡΑΚΤΟΡΑΣ ΤΗΣ MOSSAD ΚΑΙ ΤΗΣ CIA Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ
• S. Sen. Richard Black: “If we stop training, arming jihadists, the war will end”
• Documented Proof ISIS Is a Creation of The United States of America
• Πούτιν- Ποιος δημιούργησε την ISIS;

πηγή:Analyst.gr

.

Δημήτρης Σφυρής, οικονομολόγος

Email: dsfyris@yahoo.com – LinkedIn: Dimitris Sfyris