Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Eπιστρέφει η εκπομπή των Ενόπλων Δυνάμεων στην ΕΡΤ







Επιστρέφει η εκπομπή των Ενόπλων Δυνάμεων στην ΕΡΤ


Δηλώσεις του ΥΕΘΑ Πάνου Καμμένου και του Προέδρου της ΕΡΤ Διονύση Τσακνή μετά τη συνάντησή τους στο ΥΠΕΘΑ


Μετά την συνάντηση έγιναν οι εξής δηλώσεις:
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Είχα τη χαρά να συναντηθώ με τον πρόεδρο της ΕΡΤ με δύο ιδιότητες, με την ιδιότητα του προέδρου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και με την ιδιότητα του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. 
Κατ’ αρχήν, ως πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, συμφωνήσαμε να επιστρέψουμε πλέον στη δημόσια τηλεόραση, γιατί όπως ξέρετε οι Ανεξάρτητοι Έλληνες όλο αυτό το διάστημα που είχε δημιουργηθεί το μόρφωμα της ΝΕΡΙΤ απείχαμε από τα πάνελ. Παρότι αυτό μας κόστισε πολύ ακριβά, κρατήσαμε μέχρι σήμερα.
Από σήμερα ξεκινάμε και πάλι να είμαστε παρόντες στην ΕΡΤ. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πρόεδρο της ΕΡΤ για τη διασφάλιση της δημοκρατικότητας της δημόσιας τηλεόρασης την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού,  την ανεξαρτησία, τον πλουραλισμό και την παρουσία όλων των δυνάμεων του τόπου στην δημόσια τηλεόραση. Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική την πρωτοβουλία του προέδρου της ΕΡΤ να δημιουργηθούν και συμβούλια περιφερειών, όπου θα προβάλλονται οι θέσεις κάθε περιφέρειας. Σε αυτό θα συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις.
Τώρα, ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας, συμφωνήσαμε να προχωρήσουμε σε μία προγραμματική συμφωνία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με την δημόσια τηλεόραση προκειμένου να ξεκινήσει μία εκπομπή των Ενόπλων Δυνάμεων, μία εκπομπή όμως αρκετά διαφορετική απ’ ότι στο παρελθόν, μια εκπομπή η οποία θα προβάλλει το έργο των Ενόπλων Δυνάμεων, θα προβάλλει τα προβλήματα, αλλά και το έργο των Αξιωματικών, των Υπαξιωματικών, των στρατευσίμων, την κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων και παράλληλα το έργο το οποίο γίνεται ιδίως στις απομακρυσμένες και παραμεθόριες περιοχές.
Θέλω να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τον πρόεδρο της ΕΡΤ και για την δυνατότητα που μας δίνει να προβάλουμε ως Ένοπλες Δυνάμεις και το κοινωνικό έργο, είτε αυτό αναφέρεται στην μετεωρολογία, είτε αναφέρεται στην κοινωνική προσφορά των Ενόπλων Δυνάμεων, είτε αναφέρεται στην εκπαίδευση των στρατευσίμων και στις δυνατότητες που θα έχουν να χρησιμοποιήσουν τη στρατιωτική τους θητεία για το μελλοντικό τους επαγγελματικό μέλλον.
Δ. ΤΣΑΚΝΗΣ: Θέλω να ευχαριστήσω τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας και πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, γιατί είχαμε σήμερα μια πάρα πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση από την οποία μπορεί να βγει αυτή η είδηση ότι όντως σκοπεύουμε να δούμε μία συνεργασία σε πολλά επίπεδα. Ήδη μέσα στις συζητήσεις μας μιλήσαμε και για λεπτομέρειες και αυτό θα το δείτε σύντομα στις οθόνες.
Τον ενημέρωσα επίσης για την πορεία της επανένταξης των εργαζομένων στη δημόσια τηλεόραση και ραδιοφωνία, για την λειτουργία όλων των περιφερειακών σταθμών και οσονούπω για την λειτουργία-μετά την αποκατάσταση των όποιων τεχνικών προβλημάτων-της ΕΡΤ3.
Τον ενημέρωσα, επίσης, για την ανάγκη να υποβάλει το κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων  τις προτάσεις του για την ανεξαρτησία της δημόσιας τηλεόρασης. Η συνάντηση έγινε σε πάρα πολύ καλό κλίμα και σύντομα στους δέκτες σας θα έχετε το αποτέλεσμα αυτής της προγραμματικής συμφωνίας που μπορούμε να κάνουμε.
ΕΡ. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: Κύριε Υπουργέ θέλετε να μας κάνετε κάποιο σχόλιο για τις διαπραγματεύσεις και τις εξελίξεις τις οποίες έχουμε;
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρη η θέση της Ελλάδας και της ελληνικής Κυβέρνησης. Οι Έλληνες όλα αυτά τα χρόνια έχουν υποστεί μια εξαθλίωση, λόγω των αποτυχημένων πολιτικών που υπέβαλαν οι δανειστές. Δεν πρόκειται να συνεχιστεί αυτή η πολιτική, δεν πρόκειται να παραδώσουμε ούτε την δημοκρατία, ούτε τους γονείς μας τους συνταξιούχους Ελληνίδες και Έλληνες, οι οποίοι πλέον βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας. Κάναμε μία πολύ μεγάλη προσπάθεια να βρεθεί λύση. Είναι πλέον στα χέρια εκείνων να αποφασίσουν αν θέλουν λύση ή αν θέλουν να εξαθλιώσουν και να εξευτελίσουν μία χώρα. Η εντολή που πήραμε από τον ελληνικό λαό στις 25 Ιανουαρίου είναι να μην παραδώσουμε ούτε την εθνική κυριαρχία, ούτε την αξιοπρέπεια της χώρας και αυτό θα κάνουμε.
Επιτρέψτε μου να πω, όμως, ακόμα ένα σχόλιο για την ΕΡΤ. Δεν έγινε μόνο ζημιά στον πλουραλισμό και στην ενημέρωση αυτά τα χρόνια. Έγινε και εθνική ζημιά. Υπάρχουν νησιά ολόκληρα, τα οποία, όλο αυτό το διάστημα που δεν λειτουργούσε η ΕΡΤ και η ΕΡΑ, άκουγαν μόνο τουρκική τηλεόραση.
Δ. ΤΣΑΚΝΗΣ: Έμπαιναν στις συχνότητές μας.
Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ακριβώς. Υπάρχουν ολόκληρες περιοχές στον Έβρο όπου τοποθετήθηκαν σταθμοί αναμετάδοσης και «τυφλώθηκαν» οι Έλληνες πολίτες από ενημέρωση στα ελληνικά. Η προπαγάνδα η οποία έγινε αυτό τον καιρό, οφείλεται στο ότι κάποιοι, αποφάσισαν για κομματικά συμφέροντα, να κλείσουν τη δημόσια τηλεόραση και ραδιοφωνία. Αυτό αποκαθίσταται άμεσα και θεωρώ ότι είναι πρωταρχική υποχρέωσή μας να καλύψουμε την ανάγκη ενημέρωσης του συνόλου των Ελλήνων πολιτών σε όλη την ελληνική επικράτεια, όπως επίσης και των Ελλήνων ναυτικών, από την περιοχή της Νοτίου Κρήτης μέχρι του Σουέζ όπου δεν ακουγόταν ελληνική φωνή, λόγω του ότι έκλεισε ο σταθμός της Κρήτης. Αυτά είναι δύο μικρά σχόλια που δείχνουν και την εθνική σημασία της επαναλειτουργίας της ΕΡΤ.

Ευχαριστώ πολύ.

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ - ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΣτΕ




Η δικαίωση των «12» ανοίγει δρόμο για τα αναδρομικά 3.000 συνταξιούχων



Η δικαίωση των «12» ανοίγει δρόμο για τα αναδρομικά 3.000 συνταξιούχων





Τη στιγμή που το οικονομικό επιτελείο έχει βγάλει τα «κομπιουτεράκια» για να μετρήσει το δημοσιονομικό κόστος των δικαστικών αποφάσεων για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις (εκτιμάται σε πρώτη φάση γύρω στο 1-1,5 δισ. ευρώ).


Του Αλέξανδρου Αυλωνίτη
Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι 12 δικαιωθέντες από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας θα μπορέσουν να εισπράξουν ως αναδρομικά για τις παράνομες απώλειες των αποδοχών τους, ποσό περίπου 120.000 ευρώ, όλοι μαζί, για τις οικονομικές διεκδικήσεις τους που αφορούν σχεδόν 2 χρόνια.
Παράλληλα όταν θα κοινοποιήσουν τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις στο υπουργείο Οικονομικών, θα μπορέσουν να δουν και τις συντάξεις τους να αυξάνονται σημαντικά, επιστρέφοντας στα επίπεδα του 2012, χωρίς δηλαδή να υπολογίζονται οι περικοπές των νόμων 4051 και 4092/12, που κρίθηκαν αντισυνταγματικές.
Η Ολομέλεια ΣτΕ (επιβεβαιώνοντας πρωτοσέλιδο του «Εθνους της Κυριακής» στις 11/4/15) «περιέκοψε» από το 2012 (κρίνοντας όμως συνταγματικά ανεκτές τις προγενέστερες περικοπές των νόμων 3845, 3986/10 και 4024/11, λόγω του κατεπείγοντος χαρακτήρα και του άμεσου κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας) και αρνήθηκε να αναγνωρίσει αναδρομική ισχύ στην αντισυνταγματικότητα, ώστε να αποφευχθεί ένα μεγάλο δημοσιονομικό σοκ. Ετσι, αναδρομικά θα μπορέσουν να εισπράξουν μόνο οι 12 δικαιωθέντες, καθώς και όσοι συνταξιούχοι του ιδιωτικού τομέα, ΔΕΚΟ κ.λπ. είχαν την πρόνοια να προσφύγουν στα διοικητικά δικαστήρια της χώρας, περιμένοντας να δώσει η Ολομέλεια ΣτΕ την «πιλοτική» συνταγματική λύση που πρέπει να ακολουθήσουν τώρα όλα τα υπόλοιπα διοικητικά δικαστήρια στις παρόμοιες εκκρεμείς δίκες, που υπολογίζονται -από κυβερνητικούς κύκλους- ότι ξεπερνούν τις 2.000-3.000. Και αυτοί οι συνταξιούχοι θα πρέπει να δικαιωθούν πλήρως (όπως και οι 12 άμεσα δικαιωθέντες) με καταβολή αναδρομικών και με την επαναφορά των συντάξεών τους στα επίπεδα του 2012.
Υπάλληλοι της ΔΕΗ
Ενδεικτικά για το δημοσιονομικό κόστος των δικαστικών αποφάσεων, αλλά και την πορεία των συντάξεων στη χώρα μας, είναι τα στοιχεία που προκύπτουν από τα δικόγραφα των 12 συνταξιούχων του ΙΚΑ και του ΕΤΕΑ (επικουρική) που ήταν εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, αλλά και σε ναυτιλιακή και ασφαλιστική εταιρεία. Στη μία από τις θεωρούμενες μεσαίες περιπτώσεις, η σύνταξη του ΙΚΑ ανερχόταν σε 1.060,54 € καθαρά και η επικουρική (του ΕΤΕΑ) σε 516,69 € και συνολικά σε 1.577,13 € τους πρώτους μήνες του 2010. Ομως τον περασμένο Οκτώβριο η σύνταξη είχε μειωθεί σε 1.204,34 € (953,54 € η κύρια και 250,8 € η επικουρική) με συνυπολογισμό και της αναπροσαρμογής με βάση τον συντελεστή βιωσιμότητας -5,2% (ρήτρα μηδενικού ελλείμματος).
Η Ολομέλεια ΣτΕ έκρινε αντισυνταγματικές τις διατάξεις του ν. 4051/12 που μείωσαν από 1-1-12 κατά 12% τις κύριες συντάξεις άνω των 1.300 € και τις επικουρικές σε ποσοστά κλιμακούμενα από 10%, 15% έως και 20% ανάλογα με το ύψος τους, κατοχυρώνοντας ως κατώτατο όριο τα 200 ευρώ. Αντισυνταγματικές κρίθηκαν και οι ρυθμίσεις του ν. 4093/12 που μείωσαν κύριες και επικουρικές σε ποσοστά 5% έως 20%, ανάλογα με το ύψος κάθε σύνταξης από 1.000 Ε και άνω έως και 3.000 €, ενώ παράλληλα κατάργησαν τα επιδόματα και τα δώρα εορτών, αδείας από 1-1-13 (που μέχρι τότε ήταν 800 € ετησίως).
Οι συντάξεις πρέπει να ανεβούν τώρα, αφού αφαιρεθούν οι κλιμακούμενες αντισυνταγματικές περικοπές που διαφέρουν σε κάθε συνταξιούχο. Η Ολομέλεια ΣτΕ παρέπεμψε στα Δ. Πρωτοδικεία να κρίνουν τα ποσά των αναδρομικών που οφείλονται στους 12, καθώς χρειάζονται πολύπλοκοι μαθηματικοί υπολογισμοί, αφού άλλες περικοπές κρίθηκαν νόμιμες και άλλες αντισυνταγματικές.
Πάντως, σύμφωνα με σχετικές εκτιμήσεις σε σχέση με τις οικονομικές διεκδικήσεις τους που αθροιστικά ανέρχονταν σε βάθος περίπου 2 ετών σε 291.360 €, θα μπορέσουν να εισπράξουν αναδρομικά συνολικά περίπου 125.000 € (στα οποία έχουν συνυπολογιστεί τόκοι 2 ετών). Ωστόσο, στην πραγματικότητα δικαιούνται περίπου διπλάσιο ποσό, αφού από την υποβολή των αγωγών τους έχουν περάσει περίπου 1,5-2 χρόνια, για τα οποία επίσης πρέπει να αποζημιωθούν.
Αντίστοιχος δημοσιονομικός «πονοκέφαλος» παραμένει εκκρεμής και στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου όπου έχουν προσβάλει ως αντισυνταγματικές παρόμοιες και μεταγενέστερες περικοπές και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου (πρώην πολιτικοί υπάλληλοι και στρατιωτικοί) και αναμένονται νέες ανατροπές, αλλά με περιορισμένα αναδρομικά, όπως έγινε δεκτό για τις ειδικές εισφορές αλληλεγγύης.
800.000 στην Αναμονη
Οσον αφορά όλους τους υπόλοιπους συνταξιούχους των αντίστοιχων κατηγοριών που εκτιμάται ότι ξεπερνούν τις 800.000 και οι οποίοι δεν δικαιούνται αναδρομικά αφού γι' αυτούς ξεκινά τώρα η αντισυνταγματικότητα, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σε ένα δύσκολο δίλημμα: ή να τους ικανοποιήσει άμεσα με επαναφορά των συντάξεων στα επίπεδα του 2012 (κάτι που θα χρειαστεί προφανώς νομοθετική ρύθμιση και πιθανότατα συζητήσεις με τους φορείς) ή να αποφύγει την άμεση ικανοποίηση (αφού οι δικαστικές αποφάσεις αφορούν καταρχήν μόνο τους προσφυγόντες στα δικαστήρια) περιμένοντας ωστόσο ένα μπαράζ χιλιάδων αγωγών που θα κατακλύσουν τα δικαστήρια και που θα οδηγήσουν σε δικαίωση και των υπολοίπων, όχι βέβαια για τα αναδρομικά, αλλά για την αύξηση, από εδώ και πέρα, των συντάξεων.
Η δεύτερη επιλογή μπορεί να δώσει κάποια χρονική ευχέρεια στο οικονομικό επιτελείο για να μην υπάρξει άμεση επιβάρυνση αλλά σε δεύτερο χρόνο θα υποχρεωθεί να καταβάλει τις διαφορές των ποσών και μάλιστα έντοκα (επιβαρυμένες κατά 6%).

πηγή:ethnos.gr

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Το «πείραμα» του Μαρίενταλ για την μάστιγα της ΑΝΕΡΓΙΑΣ



Οι πρώτες μορφές αντίδρασης των μελών της κοινότητας του Μαρίενταλ για την οικονομική κρίση και την αδιέξοδη κατάσταση που προκάλεσε η μακροχρόνια ανεργία δεν συνεχίστηκαν.





Στις αρχές της ταραχώδους δεκαετίας του 1930 μια ερευνητική ομάδα υπό τη διεύθυνση του Πάουλ Λάζαρσφελντ ανέλαβε και ολοκλήρωσε στην επαρχιακή κοινότητα Μαρίενταλ της Αυστρίας, σε κοντινή απόσταση από τη Βιέννη, τη διεξαγωγή μιας πρωτοποριακής επιτόπιας κοινωνικής έρευνας. Το θέμα της αφορούσε τις συνέπειες της μακροχρόνιας μαζικής ανεργίας που βίωνε ο τοπικός πληθυσμός, ως απόρροια της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Ηταν μια ολοκληρωμένη μελέτη που καταξιώθηκε στην παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα ως το πρώτο και κλασικό πλέον υποδειγματικό έργο της κοινωνικής έρευνας. Για άλλους σηματοδότησε την αφετηρία της ίδιας της σύγχρονης εμπειρικής κοινωνικής έρευνας.

Την περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού το βιβλίο που περιελάμβανε τη μελέτη αποσύρθηκε ως ύποπτο λόγω της εβραϊκής καταγωγής που μαρτυρούσαν τα ονόματα των ερευνητών. Τα περισσότερα μέλη της ερευνητικής ομάδας εκδιώχθηκαν και αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Με αφορμή αυτό το βιβλίο των Marie Jahoda, Paul Lazarsfeld, Hanz Heizel, με τίτλο «Οι άνεργοι του Μαρίενταλ. Μια κοινωνιογραφική προσπάθεια αναφορικά με τις επιδράσεις μακροχρόνιας ανεργίας» (Hirzel, Leipzig 1933), και αναζητώντας κοινά σημεία με τα σημερινά προβλήματα της ανεργίας, συζητάμε με τον καθηγητή Κοινωνιολογίας Νίκο Ναγόπουλο, ο οποίος παράλληλα με τη διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης ερευνά τα πρωτότυπα αρχεία κοινωνικής έρευνας του Πάουλ Λάζαρσφελντ, που βρίσκονται στο Ινστιτούτο Κοινωνιολογίας του ίδιου πανεπιστημίου, ενώ έχει αναλάβει και την ελληνική μετάφραση του βιβλίου.

– Γιατί η περιοχή του Μαρίενταλ είχε ερευνητικό ενδιαφέρον;

– Στις αρχές του 19ου αιώνα ιδρύεται εκεί εργοστασιακή μονάδα κλωστοϋφαντουργίας, η οποία με τη δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου πετυχαίνει εκρηκτική ανάπτυξη. Την ίδια περίοδο γνωρίζει ραγδαία αύξηση των εργαζομένων, οι οποίοι μετακινούνται με τις οικογένειές τους και εγκαθίστανται σε οικισμό εργατικών κατοικιών δίπλα στο εργοστάσιο. Λίγο πριν από το κλείσιμο της εργοστασιακής μονάδας η ανεργία είναι ανύπαρκτη. Την καθολική απασχόληση διαδέχεται με το κλείσιμο των εργοστασίων η καθολική και παρατεταμένη ανεργία. Εξαιτίας της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929, πάνω από το 80% των εργαζομένων χάνει τη δουλειά του από τη μια μέρα στην άλλη, το δε υπόλοιπο ποσοστό συμβιβάζεται με εργασίες περιστασιακού χαρακτήρα. Από τη μεριά λοιπόν της κοινωνικής έρευνας, η περιοχή αυτή αποτέλεσε ένα πραγματικό κοινωνικό εργαστήριο στην Αυστρία του Μεσοπολέμου πριν από την άνοδο του Ναζισμού.

Kοινωνικοί δεσμοί

– Η κοινότητα κατάφερε να διατηρήσει τη συνοχή της;


– Αυτό ήταν το δεύτερο ενδιαφέρον σημείο που οδήγησε στην επιλογή της έρευνας του συγκεκριμένου πληθυσμού. Οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί και το έντονο στοιχείο της συλλογικής έκφρασης στάθηκαν αφορμή για τη δημιουργία μιας ξεχωριστής κουλτούρας και αγωγής, η οποία εκδηλωνόταν σε διάφορους πολιτιστικούς τομείς. Υπήρξαν δομές φύλαξης παιδιών και σχολείο Μοντεσόρι, εργοστασιακές κλινικές, αλλά και πλήθος πολιτιστικών συλλόγων και αθλητικών σωματείων. Στα αμέσως επόμενα χρόνια, η εσωτερική κοινωνική συνοχή άρχισε να κλονίζεται και εκδηλώθηκαν περιστασιακές διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις.

– Πώς βίωνε ο τοπικός πληθυσμός την περίοδο της ανεργίας στην καθημερινότητά του;

Το άγνωστο φαινόμενο της μαζικής ανεργίας που αντικατέστησε βίαια μια περίοδο καθολικής εργασίας επέφερε ακραία κοινωνική κατάθλιψη και φτώχεια στην κοινότητα. Οι αφηγήσεις που παρουσιάζονται στη μελέτη είναι εξαιρετικά διαφωτιστικές. Χαρακτηριστικά, οι μικροί λαχανόκηποι που διακρίνονται ακόμη και σήμερα καθώς και η περιορισμένη εκτροφή ζώων μπόρεσαν έστω και οριακά να κρατήσουν στη ζωή τον τοπικό πληθυσμό.

– Ποιες είναι οι επιπτώσεις της μακροχρόνιας ανεργίας σύμφωνα με την έρευνα;

– Οι ψυχολογικές και κοινωνικές επιδράσεις της μαζικής και μακροχρόνιας ανεργίας καταδεικνύουν διαχρονικά φαινόμενα μιας παραιτημένης κοινωνίας. Το ενδιαφέρον σημείο των ευρημάτων είναι ότι η μακροχρόνια ανεργία συνδέεται με την άρνηση για πολιτική δράση και την παραίτηση από πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες. Παράλληλα, η αποστέρηση της ελπίδας, η διαφυγή από την αποτρόπαια πραγματικότητα, η έλλειψη προοπτικής και η κοινωνική παθητικότητα είναι παράγοντες που συνοδεύουν το συγκεκριμένο φαινόμενο.


To πολιτικό στοιχείο

– Η έντονη αυτή δραστηριότητα είχε πολιτικά χαρακτηριστικά;

– Μέχρι τις αρχές του 1930 και λίγο πριν από το Anschluss, δηλαδή την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία, το πολιτικό στοιχείο, κυρίως μέσα από την επιρροή της Σοσιαλδημοκρατίας, αποτελούσε εμφανώς το κίνητρο της πολύπλευρης αυτής κοινωνικής και πολιτιστικής δραστηριότητας. Για τον λόγο αυτό η πίεση για νομικές ρυθμίσεις που προασπίζουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, η διατήρηση σταθερών θέσεων εργασίας, η σταδιακή αύξηση των μισθών και η εκπροσώπηση των εργατικών συμφερόντων εκφράστηκαν συνειδητά και με κοινωνικούς αγώνες από το σύνολο των μελών των εργατικών οικογενειών.

– Στην πορεία υπήρξαν αλλαγές;

Ριζικές. Ο ολοκληρωτισμός, η συνθηματολογία και η δημαγωγία του Ναζισμού βρήκαν πρόσφορο έδαφος στην κοινότητα και στις οικογένειες των ανέργων. Η περίοδος αποπολιτικοποίησης, κοινωνικής απάθειας και αποδόμησης των δεσμών αλληλεγγύης της κοινότητας, που συνόδεψε την απότομη και μαζική μετάβαση σε καθεστώς ανεργίας, κατέληξε στην παθητική αποδοχή του Ναζισμού. Η εθνικοσοσιαλιστική προπαγάνδα με το σύνθημα «Ψωμί και δουλειά» δημιούργησε τις κατάλληλες προσδοκίες για να κυριαρχήσει. Τα εργοστάσια του Μαρίενταλ μεταβλήθηκαν σε μονάδες πολεμικής βιομηχανίας και απορρόφησαν, όπως και τα νέα συγκοινωνιακά δίκτυα, ένα μεγάλο μέρος του άνεργου πληθυσμού. Στην περιοχή της Βιέννης ο αριθμός των ανέργων από 205.000, σύμφωνα με τις καταγραφές του 1938, μειώθηκε σε κάτω από μόλις 600 άτομα το 1942.
– Πώς η συγκεκριμένη έρευνα μπορεί να φωτίσει το φαινόμενο της μακροχρόνιας ανεργίας στον ευρωπαϊκό χώρο;

– Υπάρχουν ομοιότητες αλλά και μεγάλες διαφορές. Οι πρώτες δεκαετίες της μεταπολεμικής περιόδου στον ευρωπαϊκό χώρο χαρακτηρίστηκαν από έντονη πολιτική παρέμβαση στην οικονομία και από ρυθμούς ανάπτυξης που συγκρατούσαν την ανεργία σε χαμηλά ποσοστά. Στην πορεία το φαινόμενο της ανεργίας προσεγγίζεται σύμφωνα με τις επίσημες πολιτικές, τουλάχιστον στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με διαφορετικό τρόπο, που μπορούμε να τον ονομάσουμε εξατομικευμένο.

Ενοχοποίηση

Πρόκειται για τη μετατόπιση από τα δομικά χαρακτηριστικά της ανεργίας, τις συστημικές αντιθέσεις και τα διαρθρωτικά προβλήματα της αγοράς εργασίας στα χαρακτηριστικά και στις ανεπάρκειες του ίδιου του ανέργου. Παρόλο που οι θέσεις εργασίας μειώνονται δραματικά και οι νέες μορφές οργάνωσης της εργασίας δεν εξασφαλίζουν πλήρη απασχόληση, το άτομο είναι αυτό που ενοχοποιείται για την αδυναμία πρόσβασης στην αγορά εργασίας.

– Ποια θα μπορούσε να είναι μια σύγχρονη και ρεαλιστική αντιμετώπιση του προβλήματος;

– Ο συλλογικός χαρακτήρας που είχε τόσο η απασχόληση όσο και η ανεργία στο παρελθόν, π.χ. την εποχή του μεσοπολέμου, δεν άφηνε πολλά περιθώρια προσωπικής αναδιάταξης των σχεδίων ζωής των εργαζομένων. Ενώ ορισμένες επιδράσεις φαίνεται σε γενικές γραμμές να είναι κοινές, όπως η έλλειψη εμπιστοσύνης στο πολιτικοκοινωνικό σύστημα και η κοινωνική απάθεια, σήμερα διακρίνει κανείς δύο νέα στοιχεία στον άνεργο. Ενα που συνιστά μια πρόσθετη επιβάρυνση, όπως το αίσθημα προσωπικής ευθύνης και πιθανής δικής του ανεπάρκειας, και ένα άλλο που του δίνει κάποια ελπίδα να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και αφορά την αναζήτηση νέων ευκαιριών εργασίας μέσω της κινητικότητας με την οποία οι νέοι σήμερα είναι ιδιαίτερα εξοικειωμένοι. Αυτή είναι μια πραγματικότητα μοναχικής αναζήτησης ευκαιριών σε κάτι που παλαιότερα εθεωρείτο κοινωνικό αγαθό. Και εάν τα κράτη διαμορφώνουν το ρυθμιστικό πλαίσιο με επιτυχία ή όχι, η ρεαλιστική αντιμετώπιση της ανεργίας φαίνεται τελικά να είναι ατομική υπόθεση, και αντιμετωπίζεται από τη μεριά του ατόμου με την αναζήτηση ευνοϊκών οικονομικών και θεσμικών προϋποθέσεων. Ετσι, η φτωχοποίηση χωρών που αδυνατούν να παρέχουν αυτές τις προϋποθέσεις δεν είναι μόνο οικονομική αλλά είναι και μια φτωχοποίηση του μορφωτικού και κοινωνικού τους επιπέδου.
Η Ευρώπη σήμερα
– Πώς πρέπει να διαβάζουμε την αύξηση της ανεργίας στους νέους;

– Το παράδοξο είναι ότι οι νέοι σήμερα στην Ευρώπη παρουσιάζουν κατά μέσο όρο την υψηλότερη μόρφωση από ποτέ άλλοτε. Aρα η απόλυτη απόδοση και σύνδεση της ανεργίας με το μορφωτικό επίπεδο δεν ευσταθεί. Εξετάζοντας τις μεγάλες αποκλίσεις των ποσοστών ανεργίας των νέων ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρώπης -τα σχετικά χαμηλά ποσοστά στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη και τα πολύ υψηλά στον Νότο- διαπιστώνει κανείς παράγοντες όπως τις δυνατότητες προσαρμογής των εκπαιδευτικών συστημάτων των χωρών στις αναδιαρθρώσεις στην αγορά εργασίας, την επιρροή της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των νέων ως προς τις ευκαιρίες πρόσβασης στην αγορά εργασίας, τη σχολική διαρροή, το επίπεδο της τεχνικής εκπαίδευσης. Oμως πέρα από όλα αυτά, το σημαντικότερο είναι ότι λόγω της ύφεσης που πλήττει σήμερα πολλές χώρες της Ευρώπης -και με τον πιο δραματικό τρόπο την Ελλάδα- δεν δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Να υπογραμμίσουμε επίσης ότι η εφαρμογή μέτρων ευέλικτης αλλά ασφαλούς εργασίας συνέβαλε στην καταπολέμηση της ανεργίας, κυρίως των νέων στις σκανδιναβικές χώρες. Δυστυχώς στη χώρα μας η ευελιξία εφαρμόστηκε με τέτοιον τρόπο που κατέληξε να είναι ταυτόσημη με την αποδόμηση της αγοράς εργασίας και την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Ο Λάζαρσφελντ και η ομάδα του
Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής, αλλά και από συνεντεύξεις της Μαρί Γιάχοντα, συζύγου του Λάζαρσφελντ και κύριας ερευνήτριας, εμπνευστής της ιδέας διεξαγωγής μιας κοινωνικής έρευνας για την ανεργία και συγκεκριμένα για την περιοχή του Μαρίενταλ ήταν ο πρόεδρος του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Ο. Μπάουερ. Στο κάλεσμα αυτό ανταποκρίθηκε ένας από τους θεμελιωτές της σύγχρονης κοινωνικής έρευνας, ο Πάουλ Λάζαρσφελντ, και η ερευνητική του ομάδα. Το έργο, με φορέα υποστήριξης το Αυστριακό Σωματείο για την αντιμετώπιση κοινωνικοψυχολογικών προβλημάτων, ξεκίνησε αρχές του 1930, ακριβώς την περίοδο που το εργοστάσιο σταματούσε τη λειτουργία του.
​​Το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει στα ισπανικά, τα ιταλικά, τα κορεατικά κ.λπ. Την ελληνική μετάφραση και την επιστημονική επιμέλεια έχει αναλάβει ο κ. Νίκος Ναγόπουλος. Η έκδοση αναμένεται σύντομα από τον εκδοτικό οίκο Propobos. Θα περιλαμβάνει και επιλογές από το πρωτότυπο υλικό. Ο Νίκος Ναγόπουλος είναι καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και αυτήν την περίοδο διδάσκει στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης.
Νίκος Ναγόπουλος
πηγή:kathimerini.gr,

Τα περι κατάργησης των 5 ετων Μονάδων Εκστρατείας






Ενημερωθήκαμε και εμείς, πως στις προτάσεις για μειώσεις των πρόωρων συντάξεων προς τους θεσμούς, συμπεριλήφθηκε (?) και το θέμα των Στρατιωτικών και της προοπτικής αποστρατείας τους , μετα τη συμπλήρωση του 58ου έτους της ηλικίας τους δλδ με 40 ετη "πραγματικής" συντάξιμης υπηρεσίας.
 Ενα καθεστως που ήδη εχει θεσπισθεί με το ν.3865/2010, με τη διαφορά βεβαια πως με το ισχύον καθεστως, έχουν τη δυνατότητα, όσοι έχουν υπηρετησει σε μονάδες εκστρατείας και της παραμεθορίου, να αναγνωρίσουν έως 5 ετη, ως διπλό συντάξιμο χρόνο. Και γεννιούνται οι εύλογες απορίες-ενστάσεις για αυτους που υιοθέτησαν αυτη την αδικη (εαν οντως υφίσταται) πρόταση :
-Πλεον οι νεοι συνάδελφοι (απο 1-10-1990) ειναι υποχρεωμένοι να εξαγοράσουν, αυτα τα 5 έτη (εφόσον τα έχουν υπηρετήσει) για να τα αναγνωρίσουν & σε συνδυασμο με την μεγαλη αποκλιση πλεον των αποδοχων ενεργειας με αυτές της συνταξης , ποιος θα βγει τελικα ζημιωμένος για αυτη την 5ετία (αν μιλάμε για στόχους δημοσιοικονομικης απόκλισης) ? το Δημόσιο, που θα "αναγκασθεί" να τους πληρώνει και για αυτα τα 5 επιπλεόν χρόνια με διπλάσιες αποδοχές και θα απωλέσει τα έσοδα απο την αναγνωριση  ή ο Στρατιωτικός και εν γένει ο ορθολογιμσός των οικονομικών μεγεθών? (το θεμα της "παραγωγικότητας" στα 58 ετη ενος Στρατιωτικού, ειναι πολύ μεγαλο για να αναλυθεί στο παρόν άρθρο) 
--Δεν μιλαμε για "πλασματικά" έτη (& φυσικά για πρόωρες συντάξεις), αλλα για χρόνια υπηρέτησης σε μοναδες εκστρατείας, μακρια απο τη βαση και πολλες φορές απο την οικογένειά σου (εως 5 ετη)
---Πολλοι "παλαιοί" ασφαλισμένοι, εχουν κατοχυρωμένα και θεμελιωμένα (συνταγματικά) ασφαλιστικά δικαιώματα. Πως λοιπόν θα εμπλακούν (και) αυτοι, στο σενάριο για το 58ο έτος ???
----Στον ιδιωτικό τομέα και στον ευρύτερο δημόσιο, μπορουν να ανγνωρισθουν ως πλασματικά απο 7 έως 11 ετη (περαν και των βαρέων και ανθυγιεινων που δεν ισχύουν για τους στρατιωτικους, για συναφείς  δραστηριότητες/εργασίες). Οι Στρατιωτικοί που ουτε τα έτη ανατροφής των παιδιων τους δεν μπορουν να αναγνωρίσουν, θα στερηθουν ακόμα και αυτα, της αναγνώρισης δλδ αυτων όντας υπηρετώντες σε απομακρυσμένες μονάδες και σε παραμεθόριες περιοχές με αυξημένες υποχρεώσεις ενδο και εξωυπηρεσιακές και με  ότι και εαν αυτό συνεπάγεται?????
Γ.ΑΝΤΩΝΑΔΗΣ
==============
πηγή:apofoitoissas.gr

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Οι Τούρκοι διαφημίζουν την Ελλάδα στους... λαθρομετανάστες !!!!





fylladio





Πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, που συνωστίζονται στα παράλια της Τουρκίας για να περάσουν παράνομα στην Ελλάδα και την Ευρώπη, εφοδιάζονται με ένα φυλλάδιο -αυτό που δημοσιεύουμε- το οποίο έχει τίτλο «Welcome To Greece» (Καλώς ήλθες στην Ελλάδα) και στο εξώφυλλο δείχνει ένα μετανάστη μόλις έχει… αράξει σε μια παραλία να κοιτά την ανατολή του ήλιου.
Στο εσωτερικό του φυλλαδίου υπάρχει ενημέρωση, όπως και φράσεις στα ελληνικά με εξήγηση στα αγγλικά, ώστε οι πρόσφυγες – λαθρομετανάστες να μπορούν να πουν δυο λέξεις αλλά και να έχουν ένα μπούσουλα πώς θα κινηθούν.



Το φυλλάδιο κυκλοφορεί και στα Αραβικά

aravika_fylladio

Αυτό που έχει ενδιαφέρον να διερευνήσουν οι ελληνικές Αρχές και Υπηρεσίες είναι ότι αυτό το φυλλάδιο -το επισημαίνουμε- μοιράζεται στην Τουρκία. Δηλαδή, μοιράζεται στο έδαφος της Τουρκίας στους λαθρομετανάστες με την ανοχή εάν όχι συνεργασία -προφανώς- και των κυκλωμάτων διακινητών – δουλέμπορων.
Στην «ενημέρωση» και «υποδοχή – πρόσκληση» των λαθρομεταναστών έχει δημιουργηθεί και ένα σάιτ, το www.w2eu.info, που διαφημίζεται και στο εξώφυλλο του φυλλαδίου. Μάλιστα, όλα τα φυλλάδια υπάρχουν και σε μορφή pdf εδώ: www.w2eu.info/pritings.en.html

πηγή:tribune.gr

ΥΕΘΑ: Θα πρέπει να προστατεύουμε εκτός από τα εδάφη μας, τον εναέριο χώρο μας, τη θαλάσσια περιοχή μας και την ΑΟΖ

Η Ηγεσία του ΥΠΕΘΑ στην επίδειξη προς τιμήν του ΥΠΑΜ της Αιγύπτου στο ΚΕΕΔ

                       
    Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας παρέστη στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ειδικών Δυνάμεων (ΚΕΕΔ) στην επίδειξη προς τιμήν του Υπουργού Άμυνας της Αιγύπτου Sedky Sobhi Sayed, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στη χώρα μας.

    Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Πάνος Καμμένος έκανε την εξής δήλωση:

    «Σήμερα τρίτη και τελευταία μέρα της επίσημης επίσκεψης του υπουργού Άμυνας της Αιγύπτου, οι Ένοπλες Δυνάμεις, η ηγεσία τους και οι Ειδικές Δυνάμεις, παρουσίασαν μία επίδειξη των Ειδικών μας Δυνάμεων για τον υπουργό Άμυνας της Αιγύπτου. Μας κάνουν όλους υπερήφανους. Ο επαγγελματισμός, η ακρίβεια, το υψηλό ηθικό «έδωσαν το παρών» σε αυτήν την επίδειξη. Αποδείξαμε ότι οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, ανεξάρτητα από την οικονομική κρίση βρίσκονται σε απόλυτη ετοιμότητα για να υπερασπιστούν την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ανεξαρτησία. 

    Είμαι υπερήφανος που είμαι πολιτικός προϊστάμενος, αυτών των Ενόπλων Δυνάμεων. Ήταν σημαντικό, ότι σήμερα μαζί με τον Αιγύπτιο υπουργό, την αιγυπτιακή Κυβέρνηση και τις αιγυπτιακές Ένοπλες Δυνάμεις ξεκινήσαμε μία καινούργια ημέρα, εδώ στη Διοίκηση Ειδικών Δυνάμεων. Μια ημέρα που υποχρεώνει όλους μας, να ανασχεδιάσουμε την αμυντική μας θωράκιση όχι στα επίπεδα που ήταν μέχρι σήμερα, αλλά πλέον με γνώμονα ,τις οικονομικές ζώνες, την ΑΟΖ μας. Την ΑΟΖ μας η οποία συνορεύει με την ΑΟΖ της Αιγύπτου. 

    Θα πρέπει να προστατεύουμε εκτός από τα εδάφη μας, τον εναέριο χώρο μας, τη θαλάσσια περιοχή μας και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας. Αυτό εκτείνει τη γραμμή άμυνας άλλα 200 μίλια. Έχει υποχρεώσεις αλλά και ουσιαστικά θα είναι αυτός ο λόγος που θα μας βοηθήσει με την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου, του υποθαλάσσιου πλούτου για να μπορέσουμε να περάσουμε σε μία καινούργια φάση. Η οικονομική κρίση θα είναι πια παρελθόν.

    Θέλω να συγχαρώ την Στρατιωτική Ηγεσία, τους Διοικητές, τους Αξιωματικούς, τους Ανθυπασπιστές, τους Υπαξιωματικούς και τους Στρατιώτες, τους άνδρες και τις γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων που μας έκαναν ακόμα μία φορά να αισθανθούμε ιδιαίτερα υπερήφανοι. Συγχαρητήρια».

    ΕΡ. ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ: Κύριε υπουργέ πιστεύετε ότι μετά τις 18 Ιουνίου θα έχουμε μία καινούργια μέρα;

    Π. ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Η Ελλάδα διαπραγματεύτηκε αυτή τη φορά με ψηλά το κεφάλι, έχοντας εκτελέσει την εντολή του ελληνικού λαού φτάνοντας στα όρια της λαϊκής εντολής. Από εδώ και πέρα είναι στα χέρια των δανειστών για να αποδεχθούν ή όχι τη δική μας πρόταση. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να παραδώσει ούτε την εθνική της κυριαρχία, ούτε την αξιοπρέπειά της. Αν κάποιοι νομίζουν ότι θα κερδίσουν με το να δουν την Ελλάδα να γονατίζει, η Ελλάδα δεν γονατίζει και το ότι δεν γονατίζει το απέδειξε σήμερα με αυτά τα παιδιά.

    Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

    Εκδήλωση για την αναστήλωση της Γέφυρας "Κοράκου".



















    Κάντε κλικ για επιλογές
    Κάντε κλικ για επιλογές




       Την Παρασκευή 05 Ιουνίου και ώρα 21:00, πραγματοποιήθηκε, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα του Μ/Φ Συλλόγου «Σκουφάς», η εκδήλωση με θέμα την αναστήλωση της Γέφυρας "Κοράκου"

    Η Εκδήλωση με προβολή της ταινίας - ντοκιμαντέρ του Ηπειρώτη Σκηνοθέτη Νίκου Παπαθανασίου-σε πρώτη Πανελλαδική προβολή με τίτλο "Σαν Παραμύθι – Η θρυλική γέφυρα Κοράκου του Αχελώου",διοργανώθηκε από τον  Δήμο Γ. Καραΐσκάκη, την Ομοσπονδία Ραδοβιζινών, την Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας και  την υποστήριξη της «Διαπεριφερειακής  Επιτροπής  Άρτας-Καρδίτσας. Κεντρική ομιλήτρια ήταν η φιλόλογος Αικατερίνη Σχισμένου,, η οποία, καθήλωσε τους παρευρισκόμενους, καθώς  περιέγραψε με τον γλαφυρό λόγο και τον παραστατικό τρόπο που κατέχει, τα ιστορικά ντοκουμέντα των 500 χρόνων ζωής και  ιστορίας της γέφυρας "Κοράκου".
        
       Μετά το τέλος προβολής ακολούθησε βράβευση όσων συμμετείχαν και συνεχίζουν να συμμετέχουν στην προσπάθεια που γίνεται για την αναστήλωση του  μοναδικού  σ΄όλα τα Βαλκάνια γεφυριού.


    Δεκάδες διεθνώς αναγνωρισμένες πολιτικές και πνευματικές προσωπικότητες που με παρεμβάσεις κατά καιρούς ζητούν με επιμονή και συνέπεια την ανακατασκευή της.

     Μεταξύ αυτών είναι:



     . Η ηχηρή παρέμβαση, του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς και των ευρωβουλευτών Μανώλη Γλέζου και Γιώργου Γραμματικάκη με αίτημα την ανακατασκευή της ιστορικής και θρυλικής Γέφυρας Κοράκου στην Κοιλάδα του Αχελώου οι οποίοι δήλωσαν:" Οι γέφυρες κατασκευάζονται για να ενώσουν ανθρώπους μεταξύ τους και γεωγραφικούς χώρους που τους χωρίζουν δύσβατα φυσικά εμπόδια. Είναι δημιουργήματα που συμβολίζουν και αποδεικνύουν την σημασία και την ισχύ της ένωσης και της ενότητας για να επιτευχθούν δύσκολοι και σημαντικοί στόχοι. Λαοί και πολιτισμοί που γνωρίζουν να χτίζουν, να διατηρούν και να πολλαπλασιάζουν τις Γέφυρές τους είναι αυτοί που τιμούν την Ιστορία τους και με αυτές δημιουργούν ένα καλύτερο μέλλον". 




     . Η  Ευρωπαία Επίτροπος Κορίνα Κρέτσου, αρμόδια για τις Περιφερειακές Πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  η οποία   επισκέφτηκε την ιστορική μονή Σέλτσου και τα απομεινάρια της ιστορικής γέφυρας Κοράκου που ήταν το μεγαλύτερο μονότοξο γιοφύρι των Βαλκανίων. Η επίτροπος αφού προσκύνησε στη Ιερά Μονή τόνισε : «Αυτά τα ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία μπορούν να περάσουν ως στοιχεία του δικτύου του θρησκευτικού τουρισμού της Ελλάδας.»  


     Τέλος ο σκηνοθέτης της ταινίας - ντοκιμαντέρ , κ. Νίκος Παπαθανασίου, εμφανώς συγκινημένος, τόσο από την βράβευσή του όσο και από την θερμή υποδοχή που του επιφύλαξε το ακροατήριο, δήλωσε πως είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή να μιλά και να υπηρετεί τους Ηπειρώτες συμπατριώτες του.


      Στην εκδήλωση εκτός από τον μεγάλο πλήθος των Αρτινών πολιτών, παρευρέθηκαν και οι παρακάτω:

      . Ο Δήμαρχος του Δήμου Γ. Καραϊσκάκη Περικλής Μίγδος
      . Ο Αντιπεριφερειάρχης Άρτας, Βασίλειος Ψαθάς
      . Ο Δήμαρχος Αρταίων, Χρήστος Τσιρογιάννης
      . Περιφερειακοί και Δημοτικοί σύμβουλοι
      . Ο Πρόεδρος, ο Αντιπρόεδρος και μέλη της Ε.Α.Α.Σ./Παρ. Άρτας
      . Ο Πρόεδρος και μέλη της Ε.Α.Α.ΑΣ.  
      . Ο Πρόεδρος των Ραδοβιζινών, Γεώργιος Κουρτέσας                                         
      . Ο Πρόεδρος της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας, Χρήστος Καπερώνης



    Η  Ομιλία της Αικατερίνης Σχισμένου


    Γέφυρα Κοράκου.

      Οι αρχαίοι Γόμφοι βρίσκονται στη θέση "Επισκοπή" Μουζακίου. Μαζί με την Τρίκκη, την Πέλιννα και τη Μητρόπολη αποτέλεσαν την τετράδα της Εστιαιώτιδας. Η πόλη ιδρύθηκε τον 4ο π.Χ. αιώνα από συνοικισμό κωμών σε "θεατροειδή" χώρο ενός μακρόστενου υψώματος που σήμερα ορίζει τα όρια των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων. Έλεγχε τις δύο εισόδους από τη θεσσαλική πεδιάδα προς την αρχαία Αμβρακία (Άρτα) και την χώρα των Αθαμάνων. Γέφυρα υπήρχε από την αρχαιότητα που οδηγούσε μα που αλλού στην αρχαία Νικόπολη των 400.000 ανθρώπων και εμπορικών της οδών.

      Στα πόδια του Φέλλου Πετρωτού (Λιασκόβου) Αργιθέας Καρδίτσας, στο συνοικισμό Συκιάς-θέση Πυργάκι ή Σκαλούλα κοντά στα Ξερικούλια και στα πόδια του Κοκκινόλακου των Πηγών (Βρεσθενίτσας) Άρτας (Φράξος- πλαγιά Τσολάκη), όπου ο Αχελώος ή Άσπρος ή Ασπροπόταμος χωρίζει τους δυο νομούς χτίστηκε το 1514-1515 η περίφημη μονότοξη πέτρινη καμάρα « Η Γέφυρα του Κοράκου» ή «το Κορακογιοφύρι » ή ποιητικά «του Κόρακα το διόφυρο» ή «του Άσπρου το γιοφύρι». Περιοχή με αρχαιότατη ιστορία με λαούς να διαδέχονται ο ένας τον άλλον Αθαμάνες, Περραιβοί, Μολοσσοί, Δόλοπες,  Ευρυτάνες….Μια απίστευτη κινητικότητα με πολλούς πολέμους κατακτητές ,αιματηρές μάχες.

      Το 1393 εισέρχονται οι Τούρκοι στην Θεσσαλία και διώχνουν τους πεδινούς πληθυσμούς προς τις ορεινές και δύσβατες περιοχές όπου δημιουργούνται ημιαυτόνομοι ανεξάρτητοι δήμοι με δικά τους ένοπλα σώματα, δικούς τους θεσμούς και ελεύθερη ιδιοκτησία και οι Τούρκοι συνεργάζονταν με τους αρχηγούς και τους καπετάνιους των περιοχών. Καταλαβαίνουμε τη σημασία και αξία αυτών των περασμάτων όπως της γέφυρας Κοράκου. Η διηνεκής κίνηση και μεταφορά αγαθών, ανθρώπων και ιδεών πάνω στα ορμητικά  νερά των ποταμών, που γεφυρώνουν το χώρο και το χρόνο γεφυρώνουν το άπειρο και την ιστορία.  Στα Τρίκαλα λειτούργησε η περίφημη Σχολή Τρίκκης από το 1543 έως το 1854, με μικρές διακοπές, στον παλαιό ναό της Αγίας Επισκέψεως, όπου δίδαξαν ονομαστοί δάσκαλοι. Ο χώρος, το δύσβατο σημείο προκαλούσε και εστίες εξέγερσης όπως αυτής του Διονυσίου του φιλόσοφου ή Σκυλόσοφου που τον στήριξε όλη  η ορεινή Πίνδος έστω και αν απέτυχε το 1600.Καταλαβαίνουμε πως τα γεφύρια της εποχής και περιοχής δεν ένωναν εμπορικούς δρόμους και μόνο αλλά και ιδέες, γνώσεις, γεφύρωναν την εθνική συνείδηση.

      Έζησε για 500 σχεδόν χρόνια αντέχοντας σε σεισμούς και μανιασμένες κατεβασιές του Άσπρου και έπεσε θύμα της ματωμένης ελληνικής ιστορίας του εμφυλίου στις 28 Μαρτίου του 1949.


      Το ιστορικό γεφύρι χτίστηκε από το Μητροπολίτη των γεφυριών Βησσαρίωνα το Β΄ μητροπολίτη Λάρισας που δεν τον ενδιέφερε η υστεροφημία για αυτό και δεν έβαλε το όνομά του ως χορηγός παρά την ονόμασε «του Κοράκου» λόγω του ύψους της και «επειδή την ημέρα των εγκαινίων σταθείς εις το μέσον της γέφυρας και ερωτών: "πώς με βλέπετε;", οι μαστόροι του απήντησαν: σαν κόρακα, αυτός τους είπε: "ε, τότε γέφυρα του Κοράκου να είναι το όνομά της"». Λέγεται πως έφτασε έως τη Ουκρανία για να μαζέψει λεφτά για την αποπεράτωσή του-τότε ήξεραν οι άνθρωποι ν΄αγωνίζονται χωρίς να σκοντάφτουν σε τοίχους και σε δυσκολίες.

       Ο Άγιος Βησσαρίων, παρά τις δυσκολίες της εποχής του, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένας «υπουργός κοινωνικών έργων». Με προσωπική του επίβλεψη και πρωτοβουλία χρηματοδότησε και κατασκεύασε μια μεγάλη σειρά από πολύτιμα και δύσκολα κοινωφελή έργα, όπως εκκλησίες, δρόμους και κυρίως γεφύρια, μία ακόμη μαρτυρία της ανεκτίμητης κοινωνικής προσφοράς της εκκλησίας μας σε κάθε εποχή και τόπο. Για την εξοικονόμηση των αναγκαίων χρημάτων ο Άγιος έκανε πολλά και μακρινά ταξίδια, μέχρι τα Βαλκάνια, την Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία. Ως γεφυροποιός εμπνεύστηκε αρκετά γεφύρια εκτός της γέφυρας κοράκου- στον Πορταϊκό ποταμό της ιδιαίτερης πατρίδας του Πόρτας Παναγιάς, στη Σαρακίνα της Καλαμπάκας, το πρώτο γιοφύρι της Πλάκας (που ενώνει Τζουμέρκα με Άρτα και Γιάννενα).

      Η δε τέχνη και τεχνική του γεφυριού θεωρούνται αξεπέραστη όπως και η αισθητική του. Ήταν κτισμένο πάνω στον άξονα της αρχαίας οδού Τρίκκης - Γόμφων - Αργιθέας - Αμβρακίας και είχε μεγάλη στρατηγική και εμπορική σημασία. 

      Ήταν η μεγαλύτερη μονότοξη γέφυρα των Βαλκανίων, καθώς το άνοιγμα στην βάσης της ήταν 48 μέτρα, το μεγαλύτερο ύψος της 26, το πλάτος της 2,30 ενώ η απόσταση από την μία άκρη έως την άλλη ήταν 80 μέτρα. Λέγεται ότι ειδικά τις μέρες της βαρυχειμωνιάς το πέρασμα της γέφυρας προκαλούσε φόβο και δέος.
    Τη γέφυρα φρουρούσαν δυο Κούλιες, όπως ονομάζονταν τα τουρκικά φυλάκια, η μία από την πλευρά της Αργιθέας και η δεύτερη στην πλαγιά κάτω από τις Πηγές της Άρτας. Στις Κούλιες, που ήταν πέτρινα διώροφα κτίρια υπηρετούσαν τούρκοι φύλακες, που επόπτευαν το πέρασμα και το προστάτευαν από δολιοφθορά.

      Το μεράκι του Πρωτομάστορα δε βγήκε  μόνο από ψυχής στο γεφύρι αυτό αλλά και από τις ιδιαίτερες γνώσεις που είχε, δίνοντας απόλυτη μαθηματική και γεωμετρική συμμετρία στο δημιούργημά του σε σχέση με τον κατακόρυφο άξονα από την πέτρα-κλειδί, τον θολίτη, το κλειδί του γεφυριού, ως τα δυό ακρόβαθρα αλλά και στις γνώσεις του και την υψηλή του τεχνική και ακρίβεια. Συντέλεσε με το συνεργείο του ένα θαύμα. Δεν υπήρχε ψευτοκαμάρα - ανακουφιστικό τόξο σε κανένα από τα δύο άκρα του.Η θεία αρμονία, ο χρυσός κανόνας της απόλυτης ισορροπίας που οι μετέπειτα τον αγνόησαν και την πρόσβαλαν.

      Επιλέχθηκε το ιδανικότερο σημείο - εκεί που τα δυο πλαϊνά κάθετα βουνά με τους γρανιτένιους βράχους πλάτη στον ορμητικό Αχελώο έδιναν σιγουριά. Δεν δαμάστηκε το ποτάμι αλλά το γεφύρι ενσωματώθηκε στο τοπίο και στην τοπογραφία και γι΄αυτό επέζησε μέσα στις αντίξοες συνθήκες και φυσικές δοκιμασίες.
      
      Ήταν το πιο παράτολμο γεφύρι - έργο αφού έγινε μέσα σε ένα καλοκαίρι.
    Η αισθητική του, η ομορφιά του και η πλαστικότητα του γεφυριού προκαλούσε δέος όχι μόνο στο πέρασμα του χειμώνα μα και το καλοκαίρι. Όσοι ζαλίζονταν ή φοβούνταν τους έδεναν τα μάτια και τους περνούσαν απέναντι.
    Θύμα και αυτό πολλαπλό αν κρίνουμε από τις ιστορικές συγκυρίες και το παράτολμο έργο της εκτροπής του Αχελώου που κατέστρεψε και πλήγωσε το τοπίο και την φυσική ισορροπία και τροπή …..Ό άνθρωπος τεχνίτης και ταυτόχρονα καταστροφέας και δυστυχώς να λειτουργεί όχι πάντα με το μέτρο και τη χρυσή τομή του καλλιτέχνη.
      
      Όταν τελείωσε το έργο, όλα τα ξύλα που είχαν χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή πήραν φωτιά. Ο καπνός μαύρισε το γεφύρι και έτσι πήρε το όνομα.
    Η τελευταία εκδοχή μιλάει για ένα κοράκι που κάθισε στο γεφύρι όταν τελείωσε ο αγιασμός. Το επεισόδιο το πήρε το δρόμο της λαϊκής δοξασίας και έγινε τραγούδι:
    "Τ' έχεις καημένε κόρακα
    και σκούζεις και φωνάζεις;
    Μήνα διψάς για αίματα
    για τούρκικα κεφάλια
    Πέτα, ψηλά κατ' Άγραφα
    στου Άσπρου το γεφύρι".

      Εκτός όμως από την οικονομική αξία των γεφυριών, υπάρχει παράλληλα η κοινωνική και συμβολική αξία τους η ιστορική τους διάσταση και σημειολογία- η πολιτισμική τους βαρύτητα. Ήταν το μεγαλύτερο συγκοινωνιακό τεχνικό έργο μέχρι την ανατίναξή του.

      Οι περιοχές Αργιθέας και Τετραφυλλίας και γενικότερα οι νομοί Καρδίτσας - Άρτας, αν και συνορεύουν, αποκόπηκαν ως το 1961, οπότε και κατασκευάσθηκε η σημερινή αμαξογέφυρα.


      Σίγουρα το μέλλον των γεφυριών θα κριθεί από τις ανάγκες της κοινωνίας. Ποιες είναι αυτές και πώς ιεραρχούνται είναι ένα θέμα που πρέπει και αυτό να μας προβληματίσει, η μοναξιά των πέτρινων γεφυριών μετατράπηκε σε αδιαφορία και εγκατάλειψη τους… και έτσι πέφτουν τα γεφύρια και έτσι εκδικούνται οι μύθοι και οι παραδόσεις. Πάντως οι κοινωνίες κρίνονται και με βάση αυτό το κριτήριο : πώς δηλαδή αξιολογούν, υλοποιούν και ικανοποιούν τις ανάγκες τους αλλά και ποια είναι τελικά η χαμένη αξία των γεφυριών μας; Μήπως είναι καιρός να την υπερασπιστούμε και να την διεκδικήσουμε; Μήπως είναι καιρός ν΄ αναζητήσουμε και να βρούμε έναν νέο Βησσαρίωνα;

      Για το γεφύρι της Πλάκας βρέθηκε ένα νέο παιδί επιχειρηματίας  να υπερασπιστεί την τιμή του ελπίζουμε σ΄ αυτό και μείς……
    Ποιος θα προσφέρει στους δικούς μας χαλεπούς καιρούς το κουρασάνι του πολύπαθου γεφυριού; Υπάρχει ένας νέος Βησσαρίων; Ευχόμαστε να βρεθεί σύντομα και ν΄ αναστηλώσει  αυτό το μοναδικό σ΄όλα τα Βαλκάνια γεφύρι της ψυχής μας.

    Σχισμένου Αικατερίνη, φιλόλογος.