Θεωρία Παιγνίων και Ελλάδα

John Nash

Δύο τραγωδίες συνέβησαν στην οικονομία την προηγούμενη εβδομάδα, ο θάνατος του νομπελίστα Τζον Νας και η νέα καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και δανειστών της. Η αμοιβαία επωφελής έκβαση θα βοηθούσε τον επί μακρό υποφέροντα ελληνικό λαό που έχει συντριβεί από την ανεργία, τον περιορισμό των εισοδημάτων και τη φτώχια. Επίσης μια συμφωνία θα ενίσχυε την αξιοπιστία, την ενότητα και την ισχύ της ευρωζώνης και παράλληλα θα περιόριζε την αβεβαιότητα στην παγκόσμια οικονομία.

Του Mohamed El-Erian
ΠΗΓΗ: http://www.bloombergview.com/
ΑΠΟΔΟΣΗ: Παντελής Καρύκας

Με την πρώτη ματιά οι δύο τραγωδίες δεν συνδέονται. Παρόλα αυτά η θεωρία των παιγνίων, πρωτοπόρος της οποίας υπήρξε ο Τζον Νας και στην οποία περιλαμβάνεται η έννοια του «παιγνίου συνεργασίας», ρίχνει φως στο τι συμβαίνει στην Ελλάδα και εξηγεί, σε ένα βαθμό, γιατί το ελληνικό δράμα είναι απίθανο να έχει ευτυχές τέλος σύντομα.

Σε ένα παίγνιο συνεργασίας οι παίκτες συνεργάζονται για να επιτύχουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε σχέση με αυτό που θα επιτυγχανόταν χωρίς την συνεργασία αυτή. Αν η συνεργασία αυτή δεν υπάρξει το αποτέλεσμα είναι ατυχές για όλους τους παίκτες. Η απλή αυτή υπόθεση εκφράζει το παρατεταμένο ελληνικό δράμα, την ώρα που η G-7 προσπαθεί, απλώς, να μεταθέσει το πρόβλημα, χρονικά, λίγο παρακάτω.

Η Ελλάδα αναζητά τρόπους να παραμένει μέρος της Ευρωζώνης και παράλληλα να αρχίσει και πάλι να αναπτύσσεται οικονομικά. Οι Ευρωπαίοι, μαζί με το ΔΝΤ, έχουν τους ίδιους στόχους, όσο αυτοί δεν επηρεάζουν αρνητικά, πολιτικά και οικονομικά, τις άλλες χώρες της ευρωζώνης, θέτοντας, παράλληλα, ένα παράδειγμα για την αποφυγή μελλοντικών κρίσεων. Το πρόβλημα με τη θεωρία παιγνίων είναι ότι το παίγνιο πρέπει να παιχθεί συνεργατικά για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Στην προκειμένη περίπτωση αυτό δεν συμβαίνει. Οι λόγοι είναι πως δεν υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών της, οι δύο πλευρές δεν έχουν κατανοήσει, με τον ίδιο τρόπο το πρόβλημα, ώστε να αναζητήσουν λύσεις, οι πολιτικές και οικονομικές δεσμεύσεις είναι αλληλοσυγκρουόμενες και πρόχειρες, καθώς η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να φανεί πως υποτάσσεται και οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να καταστούν οικονομικοί όμηροι στην ανεπαρκή ελληνική πολιτική. Τέλος, η λειτουργία της πάλαι ποτέ τρόικας κάθε άλλο παρά ομαλή είναι.

Η μη συνεργασία στη θεωρία παιγνίων οδηγεί, λοιπόν, σε υψηλό κόστος που υπερβαίνει κάθε πιθανό όφελος, δημιουργώντας, παράλληλα την πιθανότητα σοβαρών και καταστροφικών συνεπειών. Υπάρχουν τέσσερις τρόποι μετατροπής του παιγνίου σε συνεργατικού. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν μπορούν να εφαρμοστούν. Ο ένας αφορά την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και την επιβράβευση για την εφαρμογή αυτή με χρηματοδότηση. Αυτό δοκιμάστηκε στην Ελλάδα, αλλά τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά, καθώς η Ελλάδα δεν πραγματοποίησε τις μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε και οι δανειστές της ήταν διστακτικοί να την απαλλάξουν από μέρος του χρέους και να χρηματοδοτήσουν τις ανάγκες της.

Ένας δεύτερος τρόπος αφορά μια αποφασιστική εξωτερική βοήθεια. Στην περίπτωση της Ελλάδας και των δανειστών της αυτό συνέβη λόγω του φόβου πως σε διαφορετική περίπτωση η ελληνική οικονομία θα κατέρρεε, η Ελλάδα θα έβγαινε από την ευρωζώνη, γεγονός που υπήρχε κίνδυνος να αποσταθεροποιήσει τη ζώνη του ευρώ. Ο φόβος όμως δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να επιβληθούν μεταρρυθμίσεις, καθώς, όταν εκλείψει, η συνεργασία των δύο πλευρών παύει, όπως και συνέβη.

Μια τρίτη επιλογή είναι η εμπλοκή ενός νέου παίκτη που θα είναι πρόθυμος να θέσει το παίγνιο σε νέα βάση. Στην σημερινή Ευρώπη, όμως, η πολιτική πραγματικότητα δείχνει ότι οι νέοι παίκτες είναι ακόμα πιο επιφυλακτικοί. Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα είναι μια τέτοια περίπτωση. Τέλος, αμοιβαία επωφελείς εξελίξεις, θα μπορούσαν να πείσουν τις δύο πλευρές να εργαστούν μαζί, πιο στενά. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει στην περίπτωση της Ελλάδας και των Ευρωπαίων εταίρων της, όπως κρίνεται εκ του αποτελέσματος.

Η αξιολόγηση του ελληνικού δράματος μέσω της θεωρίας παιγνίων εξηγεί το γιατί η κρίση και το ερώτημα της παραμονής ή όχι της Ελλάδας στη ευρωζώνη, δεν βρίσκονται κοντά στη λύση τους. Βάσει της θεωρία του Νας το καλύτερο που έχουμε να αναμένουμε είναι η αναβολή των επώδυνων αποφάσεων. Ακόμα όμως και το ανεπαρκές αποτέλεσμα αποδεικνύεται, ολοένα και περισσότερο, δύσκολο να επιτευχθεί και αν τελικά υλοποιηθεί η καθυστέρηση που υπάρχει θα οδηγήσει σε ακόμα πιο δύσκολες καταστάσεις, εκτός αν οι παίκτες αποφασίσουν, εντέλει, να συνεργαστούν.

Η ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΕΚΡΙΝΕ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΙΣΦΟΡΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σε νέα διάσκεψη κεκλεισμένων των θυρών, έκρινε - σύμφωνα με πληροφορίες - με ισχυρότατη πλειοψηφία (25 υπέρ έναντι 9 κατά), αντισυνταγματική την εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων του Δημοσίου τομέα.

Παράλληλα, έκρινε με οριακή πλειοψηφία (15 υπέρ έναντι 12 κατά) ότι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου, δεν θα έχει αναδρομική ισχύ για όσους δεν προσέφυγαν στην Δικαιοσύνη για το ζήτημα αυτό και θα ισχύει από την ημέρα δημοσίευσης της δικαστικής απόφασης.

Όμως, κρίθηκε ότι η απόφαση της Ολομέλειας ισχύει αναδρομικά για όσους έχουν ήδη προσφύγει στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Στα πρόσωπα αυτά θα πρέπει να τους επιστραφούν τα ποσά της εισφορά της αλληλεγγύης που τους παρακρατήθηκαν, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Αναγκαίο είναι να διευκρινιστεί ότι η διαφορά των 7 ψήφων των συμβούλων που παρατηρείται κατά τις δύο ψηφοφορίες που έγιναν στην Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, οφείλεται στην δικαιολογημένη απουσία ορισμένων δικαστών από την δεύτερη διάσκεψη.

Ειδικότερα, από την Ολομέλεια του Ανωτάτου δημοσιονομικού Δικαστηρίου, κρίθηκε ότι δεν πρέπει να έχει αναδρομική εφαρμογή η δικαστική απόφασή της για όσους δεν έχουν προσφύγει στην Δικαιοσύνη λόγω της αρνητικής δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας.

Η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμφωνα με πληροφορίες, έκρινε αντισυνταγματικές, διατάξεις νόμων που εκδόθηκαν στο μνημονιακό πλαίσιο και ειδικότερα του νόμου 3865/2010 για τις μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό συστήματος του Δημοσίου, του νόμου 3986/2011 για τα επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012 - 2015 και του νόμου 4002/2011 με τον οποίον τροποποιήθηκε η συνταξιοδοτική νομοθεσία του Δημοσίου.

Υπενθυμίζεται ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο το απασχόλησε το ζήτημα της αντισυνταγματικότητας της εισφοράς αλληλεγγύης μόνο για τους συνταξιούχους του Δημόσιου τομέα και όχι για τους εν ενεργεία εργαζόμενους του δημοσίου και τους απασχολουμένους και συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα.

Η εισφορά αλληλεγγύης επιβλήθηκε για πρώτη φορά στα εισοδήματα του 2010 και αρχικά παρακρατήθηκε από τις συντάξεις με συντελεστή 1%-4% σε κλιμακούμενο ποσοστό ανάλογα με το ύψος των συντάξεων, ανά κατηγορία συνταξιούχων και ανάλογα σε ποιο φορέα εργαζόντουσαν πριν από τη συνταξιοδότηση οι απόμαχοι της εργασίας. Όμως, στην συνέχεια με την πάροδο των ετών άλλαξε ο τρόπος παρακράτησης.

Στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου εισήχθη προς συζήτηση το ζήτημα της εισφοράς σύμφωνα με το νόμο 4055/2012 περί πρότυπης δίκης.

Το Ελεγκτικό Συνέδριο κλήθηκε να αποφανθεί για την συνταγματικότητα και την αναδρομική επιστροφή της εισφοράς αλληλεγγύης των συνταξιούχων δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και των αποστράτων των Ενόπλων Δυνάμεων ενστόλων και των Σωμάτων Ασφαλείας (Στρατού, Αεροπορίας, Ναυτικού, Λιμενικού, Πυροσβεστικού Σώματος, κ.λπ.).

Τέλος, νέα διάσκεψη της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για το επίμαχο θέμα δεν θα υπάρξει και αναμένεται η δημοσίευση της απόφασή της μέσα στο επόμενο διάστημα.

πηγή:enikos.gr

Stratfor: "ΗΠΑ και ΕΕ θα χρηματοδοτήσουν αναγκαστικά την Ελλάδα αλλιώς θα στραφεί στη Ρωσία"

Αναγκαστική χρηματοδότηση της Ελλάδας από ΗΠΑ και ΕΕ με παράλληλη διευθέτηση του ελληνικού χρέους "βλέπει" το γνωστό "αυτί" της CIA, ίδρυμα Stratfor.

Τονίζει, επίσης το γεγονός, ότι "στην Ελλάδα πρέπει πάντοτε να βρίσκεται στην εξουσία φιλοαμερικανική κυβέρνηση με κάθε μέσο", απηχώντας έτσι τις απόψεις του Λάνγκλει και της Ουάσιγκτον για το πως θεωρούν ότι πρέπει να δουλεύει μια κατ΄όνομα δημοκρατία, και πόσο τους είναι αδιάφορα τα συναισθήματα και οι εκλογικές επιλογές ενός λαού.

Σύμφωνα με το Αμερικανικό γεωπολιτικό ινστιτούτο Stratfor, η χώρα μας θα έχει την απαραίτητη παροχή οικονομικής βοήθειας , όπως και η  Ουκρανία,  «στρεφόμενες» όμως και οι δύο χώρες ολοκληρωτικά  προς τη γεωπολιτική στρατηγική της ΕΕ και των ΗΠΑ.

Οι "αναλυτές" πιστεύουν ότι "οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται για το γεγονός ότι η Ελλάδα πρέπει να διαθέτει στην  εξουσία πάντα  μια φιλοδυτική κυβέρνηση, ειδικά όταν η επίσημη Αθήνα άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να λάβει οικονομική βοήθεια από την Ρωσία και την Τράπεζα επενδύσεων των χωρών του συνασπισμού BRICKS" .

Οι  Αμερικανοί πιστεύουν ότι η αυξανόμενη επιρροή της Ρωσίας στις  χώρες  αυτές υπονομεύει την ενότητα του αποκαλούμενου «Δυτικού στρατοπέδου» , τονίζουν "έγκυροι"  αναλυτές και "εμπειρογνώμονες" του ινστιτούτου-παραρτήματος του Λάνγκλει (τα κεντρικά της CIA-"The Company").

Η κρίση στην Ελλάδα και η σύγκρουση στην Ουκρανία αποτελούν ταυτόχρονα  μια δοκιμασία για την ΕΕ, και τη ζώνη του ευρώ, αλλά και  για την Αμερικανική  δύναμη στην Ευρώπη.

Σημειώνεται ότι το ίδιο σημείο είχε επιστήσει και ο γνωστός οικονομικός αναλυτής Paul Craig Roberts που έχει προβλέψει "το τέλος της Αμερικανικής Αυτοκρατορίας εάν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ευρώ"

Η  οικονομική βοήθεια προς τις χώρες αυτές, αποτελεί μονόδρομο. Στόχος είναι η πρόληψη της αύξησης της επιρροής της Ρωσίας σε αυτές τις περιοχές,  για τις δυτικές κυβερνήσεις και η επίτευξη της   γεωπολιτικής στρατηγικής των ΗΠΑ, αναφέρουν αναλυτές του ινστιτούτου  Stratfor.

Το άρθρο ανέφερε ότι τα παραδείγματα της Ελλάδας και της Ουκρανίας αποδεικνύουν περίτρανα  ότι η χρηματοδοτική βοήθεια συνδέεται συχνά με την επίτευξη ορισμένων πολιτικών στόχων.

Αυτό « διευκρίνισε εξονυχιστικά » ο επικεφαλής του Υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ , Τζακ Λιου στην Αθήνα και το Eurogroup, λέγοντας   ότι πρέπει  "να είναι ευέλικτοι  και να λάβουν τα απαιτούμενα  μέτρα για να μείνει η Ελλάδα στη ζώνη του ευρώ".

Την ίδια στιγμή, γράφει το Stratfor, η Ελλάδα μπορεί να μην έχει μεγάλους οικονομικούς πόρους, αλλά η γεωπολιτική της θέση,  είναι  θεμελιώδους στρατηγικής σημασίας για την ΕΕ και τις ΗΠΑ.

Από την άποψη του πασίγνωστου ινστιτούτου , ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα για την Ελλάδα είναι ότι αποτελεί « κομβικό σημείο διέλευσης για όλα τα ανταγωνιστικά έργα φυσικού αερίου, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και του αγωγού «Greek Stream », αλλά και του έτερου αγωγού φυσικού αερίου , ο οποίος  χρηματοδοτείται από το Αζερμπαϊτζάν και υποστηρίζεται από το πρόγραμμα της ΕΕ, με την ονομασία «Νότιος Διάδρομος » ή αλλιώς TAP.

Το άρθρο του ινστιτούτου αναφέρει ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα στηρίζονταν  σε Ρωσικούς ενεργειακούς πόρους,  θα ελάμβανε φυσικό αέριο  σε μειωμένη τιμή. Η ανάγκη αυτή θα αυξάνονταν  εάν η χώρα εγκατέλειπε  την ευρωζώνη και επέστρεφε  σε μια αδύναμη δραχμή, η οποία θα καθιστούσε τις εισαγωγές ενέργειας πιο ακριβές.

Η κατάσταση αυτή δεν ικανοποιεί την Ευρώπη και τις ΗΠΑ σε καμία περίπτωση,  με αποτέλεσμα η  ανάγκη για την παροχή σημαντικής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα, , να αποτελεί πλέον  μονόδρομο αναφέρουν οι αναλυτές.

Τα  ίδια προβλήματα  αντιμετωπίζει η ΕΕ και οι Ηνωμένες Πολιτείες με  την Ουκρανία, εξακολουθούν να πιστεύουν οι αναλυτές. Το Ρωσικό σχέδιο μετατροπής της Ουκρανίας σε μια «ουδέτερη κατάσταση» δεν «ικανοποιεί»  τις δυτικές κυβερνήσεις. Η  αυξανόμενη απειλή των κοινωνικών διαμαρτυριών στο Κίεβο, λόγω της κατάρρευσης της ουκρανικής οικονομίας, αναγκάζει τις ΗΠΑ και την ΕΕ να παράσχουν  σημαντική οικονομική βοήθεια στην κυβέρνηση του Κιέβου.

«Έτσι, η Ελληνική κρίση και η σύγκρουση στην Ουκρανία καθορίζουν το γεωπολιτικό τοπίο της Ευρώπης  και της  Δύσης, για να αποτραπεί  μια μεγάλη αναταραχή και αστάθεια στην Ελλάδα και την Ουκρανία, οι οποίες αποτελούν το κλειδί  για τη διατήρηση της (ενότητας) των χωρών του δυτικού στρατοπέδου», συνοψίζει το άρθρο.

πηγηή:ksipnistere.gr

Χριστιανός ο Μωάμεθ ο Πορθητής;

Ο Μωάμεθ ο Πορθητής,  είναι ως γνωστόν το μεγαλύτερο σύμβολο του οθωμανισμού. Παρόλα αυτά όμως και σύμφωνα με αποκαλύψεις που φέρνει στο φως ο συγγραφέας και δημοσιογράφος, Νίκος Χειλαδάκης, αυτό το μεγάλο σύμβολο των Μουσουλμάνων φαίνεται πως ήταν Χριστιανός. Αν κάτι τέτοιο ισχύει τότε μιλάμε για μια πρωτοφανή ανακάλυψη για την θρησκευτική ταυτότητα του Μωάμεθ.

"Η επιδεικτική προβολή του σημερινού προέδρου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, σαν ο δεύτερος Μωάμεθ ο Πορθητής, γίνεται και για προεκλογικούς λόγους αλλά και για να τονιστεί για άλλη μια φορά αυτό το μεγάλο σύμβολο του νεοοθωμανισμού.

Αλλά ποια ήταν η πραγματική ταυτότητα αυτού του ιστορικού προσώπου με πολλές αντιφάσεις και πολλά ερωτηματικά ;

Στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό μεγάλης κυκλοφορίας στην Τουρκία, «Ακτουέλ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο : «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός ;» και από κάτω είχε τον υπότιτλο: «Οι ιστορικοί δεν μπόρεσαν μέχρι σήμερα να λύσουν αυτό το μυστήριο, 500 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου Φατίχ».

Για το ίδιο θέμα ήταν και το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Sabah, στις 23 Ιανουαρίου του 2011, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο, «Fatih Sultan Mehmed Hıristiyan mıydı ?», δηλαδή, « Ο Σουλτάνος Μεχμέτ ο Φατίχ ήταν Χριστιανός ;». Άλλη μια επίσημη αμφισβήτηση για την πραγματική ταυτότητα του Μεχμέτ του Πορθητή.

Ο Μωάμεθ είχε γεννηθεί, μεγαλώσει και ανατραφεί, σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσε το ελληνικό πνεύμα μαζί με ένα ιδιαίτερο μυστικιστικό ισλαμισμό, καθαρά ανορθόδοξο, παράλληλα με τις ελληνοορθόδοξες μυστηριακές καταβολές της Μικράς Ασίας.

Λέγεται ότι λάτρευε την ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μελετούσε ότι είχε σχέση με τον μεγάλη στρατηλάτη. Οι σύμβουλοι που τον περιστοίχιζαν, από την πρώτη περίοδο της ανόδου του στην εξουσία της νέας αυτοκρατορίας, ήταν οι περισσότεροι Έλληνες, ή εξισλαμισμένοι Έλληνες.

Ο σύγχρονος του ιστορικός, ο Κατακουζηνός Θεόδωρος Σπαντουνής, αυτόπτης μάρτυρας, αναφέρει ότι στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μωάμεθ είχε εγκαταστήσει στα προσωπικά του διαμερίσματα ένα ολόκληρο χριστιανικό εικονοστάσι με κανδήλια και κεριά.

Παράλληλα είχε παραγγείλει στον Ιταλό ζωγράφο Τζεντίλε Μπελίνι, να κάνει το πορτρέτο του, κάτι όπου ήταν τελείως αντίθετο στις ισλαμικές πεποιθήσεις περί απαγόρευσης απεικονίσεως προσώπων και παράλληλα και το πιο εντυπωσιακό, να κάνει και το πορτρέτο της Παναγιάς με τον Χριστό στην αγκαλιά της .

Σε όλα αυτά κατά τον Κατακουζηνό, συνέβαλε ότι την παιδική του ηλικία ο Μωάμεθ την πέρασε απομονωμένος με την μητέρα του στην Μαγνησία, ανατρεφόμενος αποκλειστικά με χριστιανικό ορθόδοξο τρόπο. Είναι γνωστό πως η μητέρα του Μωάμεθ είχε παντρευτεί τον σουλτάνο Μουράτ και εκείνη την εποχή μια γυναίκα που παντρεύονταν αλλόθρησκο διατηρούσε την θρησκεία της.

Την ίδια περίοδο ένα άλλος βυζαντινός λόγιος, ο γνωστός φιλόσοφος, Γεώργιος ο Τραπεζούντιος, που είχε επηρεαστεί από αυτή την στάση του Μωάμεθ, είχε πάρει το θάρρος και του έστειλε κάποιες επιστολές τονίζοντας πως δεν υπάρχουν σημαντικές διάφορες μεταξύ του Ισλάμ και της Ορθοδοξίας, ενώ προέτρεπε τον Μωάμεθ να ενοποιήσει τις δυο θρησκείες και να γίνει ο κήρυκας της κοινής θρησκείας.

Ο Τραπεζούντιος ήξερε ότι απευθύνονταν σε ένα Αλεβίτη κρυπτοχριστιανό και όχι σε ένα στερεότυπο Σουνίτη Μουσουλμάνο, γι” αυτό και έγραψε αυτές τις επιστολές .

Πιο ενδιαφέρουσα είναι η άποψη για τον Μωάμεθ τον πορθητή, του Βρετανού μελετητή της οθωμανικής αυτοκρατορίας, Lord Kinros, όπως αναγράφεται στο έργο του «Οθωμανική Αυτοκρατορία». Αναφέρει λοιπόν ο έγκυρος Βρετανός ιστορικός τα εξής : «Ο Αυτοκράτορας έδειχνε να έχει αρκετά καλές διαθέσεις έναντι των Ελλήνων της Πόλης οι οποίοι αντιπροσώπευαν την μεγαλύτερη, πλουσιότερη και πιο καλλιεργημένη μη μουσουλμανική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης.

Μπορεί ακόμα να είχε και ελληνικό αίμα στις φλέβες του από την Χριστιανή μητέρα του. Έδειχνε ιδιαίτερη εκτίμηση για την μητριά του, κατά το ήμισυ Σέρβα και το άλλο ήμισυ Ελληνίδα, χήρα του Μουράτ, την αρχόντισσα Μάρα, ( η οποία σημειωτέον είχε θεωρηθεί μετά τον θάνατο του συζύγου της σαν πιθανή νύφη για τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο)».

Αλλά το πιο ενδιαφέρων είναι ο τάφος του Μωάμεθ του Πορθητή που σύμφωνα με τις μαρτυρίες των ίδιων των Τούρκων βρίσκεται όχι στον ομώνυμο τουρμπέ που είναι έξω από το Φατίχ Τζαμί που κτίστηκε από τον ίδιο, αλλά στα θεμέλια του βυζαντινού ναού των Αγίων Αποστόλων και στις υπόγειες στοές όπου κρύβεται και το μεγάλο μυστικό του.

Ο πρώτος που μίλησε αποκαλυπτικά για το θέμα αυτό το ήταν ένας μεγάλος Τούρκος πολιτικός και ποιητής, Γιαχία Κεμάλ Μπεγιατλί και το γεγονός αυτό αναφέρει ο Τούρκος συγγραφέας, Ρεσάτ Εκρέμ Κότσού στο βιβλίο του, «Οθωμανοί ηγεμόνες»,. Η απαγορευμένη αυτή μαρτυρία είναι άκρως αποκαλυπτική για την πραγματική θρησκευτική ταυτότητα του μεγάλου Φατίχ των Οθωμανών, του Μωάμεθ του Πορθητή.

Γράφει λοιπόν το βιβλίο : «Την εποχή του Αμπντούλ Χαμίτ του Β!, στις αρχές του εικοστού αιώνα, είχε σπάσει ένας μεγάλος αγωγός νερού στη συνοικία του μεγάλου τεμένους του Προθητού, το Φατίχ. Το Φατίχ είχε οικοδομηθεί μεταξύ των ετών 1463 και 1470, πάνω στα ερείπια της κατεδαφισμένη από τους Οθωμανούς εκκλησίας των Αγίων Αποστόλων, κάτω από την οποία βρίσκονται θαμμένοι πολλοί βυζαντινοί βασιλείς.

Στην εκκλησία αυτή ο Γεννάδιος είχε εγκαταστήσει το Πατριαρχείο κατόπιν άδειας του Μωάμεθ μετά την άλωση. Το 1454 ο Πατριάρχης εγκατέλειψε οικιοθελώς την εκκλησία, επειδή μέσα σε αυτή είχε βρεθεί το πτώμα ενός Τούρκου και φοβήθηκε μήπως κατηγορηθούν οι Έλληνες για το έγκλημα. Την κατασκευή του τζαμιού είχε αναλάβει ο Έλληνας αρχιτέκτονας, Χριστόδουλος, που φρόντισε όμως να διατηρήσει τα θεμέλια της κατεδαφισμένης εκκλησίας.

Κατά την επισκευή όμως του χαλασμένου αγωγού, ο Αμπντούλ Χαμίτ έδωσε εντολή να ανοιχτεί ο τάφος του Μωάμεθ για να διαπιστωθούν τυχόν ζημιές και να επισκευαστούν.

Ο τάφος λοιπόν ανοίχτηκε και σε βάθος τριών μέτρων βρέθηκε μια σιδερένια καταπακτή από όπου μια πέτρινη σκάλα οδηγούσε στην υπόγεια αίθουσα της βυζαντινής εκκλησίας.

Εκεί βρέθηκε ο μαρμάρινος τάφος που βρίσκονταν το ταριχευμένο πτώμα του Μωάμεθ, ολόιδιο με το πορτρέτο που είχε φιλοτεχνήσει ο Ιταλός ζωγράφος Μπελίνι, πέντε μήνες πριν από τον θάνατο του Πορθητή. Το γεγονός αυτό και μόνο για πολλούς αποτελεί τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο Μωάμεθ θέλησε να ταφεί σαν χριστιανός και βυζαντινός βασιλιάς, εν μέσω των άλλων βυζαντινών αυτοκρατόρων».

Ο σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ, που για λόγους πολιτικούς την εποχή εκείνη είχε εγκαταλείψει το μπεκτασισμό, (δηλαδή το αιρετικό Ισλάμ), τον οποίο ακολουθούσε και ασπάστηκε τον σουνιτισμό, δηλαδή το ορθόδοξο Ισλάμ, κυριεύτηκε από πανικό και έδωσε εντολή να σφραγιστεί αμέσως ο τάφος του Μωάμεθ. Τα παραπάνω συνέβησαν πριν από το 1908 και έκτοτε ο τάφος του Μωάμεθ δεν ξανάνοιξε. Γι” αυτό και σήμερα είναι αδύνατο να αποδειχτεί αυτή η μαρτυρία του Μπεγιατλί.

Αποτελεί όμως μαρτυρία επιφανούς Τούρκου, η οποία δεν εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες και δεν είχε λόγους να παρουσιάζει τον Μωάμεθ Χριστιανό. Σήμερα το μέρος εκείνο είναι απαγορευμένο και δεν επιτρέπεται σε κανένα, είτε αρχαιολόγο είτε θρησκευτικό αρχηγό να το πλησιάσει, επιτείνοντας έτσι το μυστήριο για τους βυζαντινούς βασιλικούς τάφους αλλά και για τους τάφους των σουλτάνων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να τις δοθεί για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση.

Η κατάρρευση ενός ταμπού, που αφορά την θρησκεία του μεγάλου Φατίχ, του Μωάμεθ του Πορθητή, του ιδρυτή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας του επίσημου προστάτη του σουνιτικού Ισλάμ και το σύμβολο του νεοοθωμανισμού, θα ήταν ένα γερό χτύπημα για τα ίδια τα θεμέλια της σύγχρονης Τουρκίας, αλλά το κυριότερο θα ήταν μια αρχή για μια αλυσίδα καταρρεύσεων πολλών μύθων πάνω στους οποίους είναι κτισμένο το οικοδόμημα της σύγχρονης, «ισχυρής», Τουρκίας.

Η εσωτερική συνείδηση, η πραγματική θρησκευτική καταβολή ακόμα και η φυλετική καταγωγή των σημερινών Τούρκων, θα ήταν ένα επόμενο ισχυρό ταμπού που θα κατάρρεε και θα διέλυε όλες τις επίσημες ιστορικές κοσμοθεωρίες του τουρκικού καθεστώτος.

Αλλά το κυριότερο, θα δημιουργούσε την μεγαλύτερη κρίση ταυτότητας των σημερινών Τούρκων, για τους οποίους όταν ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ επισκέφτηκε το 1997 για πρώτη φορά το Τουρκμενιστάν, που υποτίθεται πως είναι η φυσική κοιτίδα των Τούρκων, ο τότε πρόεδρος του Τουρκμενιστάν, Σαπαρμουράτ Τουρκμένμπασί, του είπε με χαιρέκακο ύφος… «Εσείς όταν φύγατε από την κεντρική Ασία ήσασταν σαν και μας, σήμερα όμως δεν μας μοιάζετε καθόλου»."

πηγή:voicenews.gr,

ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΕ ΚΟΡΙΝΘΟ - ΝΑΥΠΛΙΟ - ΕΠΙΔΑΥΡΟ- ΠΟΡΤΟ ΧΕΛΙ - ΣΠΕΤΣΕΣ

       Το παράρτημά μας,θα πραγματοποιήσει από 06 μέχρι και 08 Ιουλίου, στο 3ήμερη εκδρομή στο Ναύπλιο
       
      Το πρόγραμμα της εκδρομής θα περιλαμβάνει:
        Επισκέψεις σε:
        .   Μουσεία:   Αρχαία Κόρινθος, Μυκήνες,Επίδαυρος, Ναύπλιο.
        .   Κάστρα:     Παλαμήδι, Μπούρτζι, Ακροναυπλία
        .   Αρχαιολογικούς χώρους
        Κρουαζιέρα από το Πόρτο   Χέλι στις Σπέτσες

       Οι συνάδελφοι   που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν στην εκδρομή να δηλώσουν την συμμετοχή τους στα Γραφεία της Ένωσης μέχρι  10 Ιουνίου, καθόσον θα πρέπει να δοθεί προβαταβολή για την κράτηση του ξενοδοχείου

Στο μεταίχμιο

γραφει ο αρισταρχος

Μεταίχμιο! Το Βικιλεξικό με ενημερώνει πως πρόκειται για ουσιαστικό ουδέτερο (μετά + αιχμή) και σημαίνει “το μεταβατικό σημείο μεταξύ δύο αντιθέτων καταστάσεων. Το μεταίχμιο μεταξύ ζωής και θανάτου”. Να λοιπόν που φτάσαμε στο μεταίχμιο. Κοινό μυστικό ανάμεσα σε όλο τον Ελληνισμό πως σ’ αυτή την φάση το σκύψιμο θάναι ολέθριο για όλους μας. Νίκη θα θωρούνταν η αποδοχή από μέρους των θεσμών αυτό το ελάχιστο που ζητάμε όλοι μέσω της κυβέρνησης. Όχι στις οριζόντιες περικοπές και τέρμα στον αντεργατισμό.Ζητάμε πολλά; ΟΧΙ! Τα ελάχιστα για να ξεκινήσει η δύσκολη ανάβαση από το σημείο ένα πικ πάνω από εκείνο της αντεπιστροφής.


Καλή η βοήθεια δε λέω, άλλωστε το λέει και το ευαγγέλιο “βοηθάτε αλλήλους” αλλά… μήπως θάπρεπε να κουνήσουμε και λίγο τα χέρια ώστε να μην χρειαζόμαστε άλλο βοήθεια; Αυτό δεν ζητάμε; Αυτό δεν σημαίνει ανάπτυξη; Τότε γιατί μας την αρνούνται, αφού πρώτα με χίλια τερτίπια και ποντικοτυράκια μας άφησαν χωρίς βιομηχανία, μας ξερίζωσαν τα αμπέλια, μας χέρσωσαν τα χωράφια, μας φέσωσαν με δάνεια, μας άφησαν ανενεργούς. Μας έκαναν επαγγελματίες δανειολήπτες. Τώρα το επόμενο βήμα είναι ο αει-δανεισμός μέχρι η Ελλάδα να πάψει να παράγει Έλληνες. Χειρουργική επέμβαση, και μάλιστα με πενιχρά έξοδα. Μόλις 320 ψωροδίς! Και ούτε ρουθούνι ανοιχτό.

Σ’ ένα τέτοιο Αρμαγεδώνα ο συμπατριώτης μας ο Λεωνίδας μπήκε μπροστά στα στίφη των βαρβάρων. Και όταν ήλθε αντιμέτωπος με την αλήθεια τότε κατάλαβε πως βρισκόταν στο μεταίχμιο. Δύο αποφάσεις και στην μέση ένα διαζευκτικό. Να γυρίσει την πλάτη και να επιστρέψει στην Σπάρτη (αδιανόητα πράγματα) ή να πολεμήσει μέχρι εσχάτων. Δι ό και το μολών λαβέ!

Ένας σύγχρονος Λεωνίδας λοιπόν κύριε Πρωθυπουργέ μου. Μολών λαβέ ή τα 300 ευρώ τον μήνα του Τόμσεν. Βαλκάνιοι ήμαστε και άρα είναι “αρκετά”.

 Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο και το ξέρουμε όλοι οι Έλληνες. Η θυσία ζητάει πάντα τον Ιούδα της, τον Εφιάλτη της. Και τέτοιοι υπάρχουν πολλοί που σαν ύαινες τριγυρνούν όπου οσμίζονται χρήμα αλλά, πίστεψέ με, δεν κάνουν την διαφορά. Εκείνο που κάνει λοιπόν τη διαφορά είναι το δεύτερο διαζευκτικό σκέλος. Το μολών λαβέ. Αν υπάρχει πρόγραμμα για κάτι άλλο, αυτό θα είναι η διαφορά. Καλό ή κακό, θάναι το κάτι άλλο. Δεν θάναι αυτό που όλοι βλέπουμε νάρχεται αλλά αυτό που σαν άγνωστο μας τρομάζει.

Δεν έχεις πια και πολλά να σκεφτείς γιατί και οι καιροί ου μενετοί.

Μας υποσχέθηκες, μας ακούμπησες. Και με την προσπάθεια που έκανες και κάνεις νιώσαμε όλοι ύστερα από πέντε χρόνια πως ήμαστε η ίδια περήφανη Ελληνική φυλή. Μεγάλο κουσούρι η αμνημοσύνη. Ας θυμηθούμε, πως νιώθαμε στα τέλη του 2014. Αγριεμένοι, ταπεινωμένοι, αηδιασμένοι.

Δεν μπορώ να φανταστώ αυτό το βαρύ και πολύ σοβαρό παιχνίδι που παίζεται στο σεπαρέ, με μισόλογα και διαρροές. Ακροβατούμε και πρέπει να φύγουμε από το μεταίχμιο. Καμία σχέση με τον Σαμψών και την Δαλιδά. Καμία σχέση με αυτοκτονίες. Εδώ και τώρα αποφάσεις τελεσίδικες και μόνο για το καλό του τόπου και των Ελλήνων. Στο χωριό μου το λένε μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ο γκρεμός είναι τα 300 του Τόμσεν, το ρέμα;  

πηγήaienaristeyein.com