ΝΙΚΟ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕΣ ΝΩΡΙΣ......ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

                  Απεβίωσε χθες 12 Αυγούστου, χτυπημένος από την επάρατο νόσο, ο φίλος, ο μαχητής και συνάδελφος ο Νίκος Γρύλλιας.

                 Η εξόδιος , ακολουθία θα γίνει, στην γενέτειρα του, στο Κομπότι στις 18:00 ώρα.

                 Καλούνται οι συνάδελφοι να τιμήσουν  συνοδεύοντας, στην τελευταία του κατοικία τον αγαπητό Νίκο.

                  ΚΑΛΟ ΤΑΞΊΔΙ ΝΙΚΟ. 

ΑΓΡΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Την πλήρη ανατροπή των προϋποθέσεων πρόωρης συνταξιοδότησης που αφορούν κυρίως τους ασφαλισμένους του Δημοσίου, άνδρες και γυναίκες, με στόχο να μη βγαίνει κανείς στη σύνταξη κάτω από τα 60 έτη, προτείνει στη μελέτη του για το Ασφαλιστικό το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), τινάζοντας έτσι «στον αέρα» τα σχέδια ζωής για περίπου 150.000 πολίτες, καθώς τόσοι υπολογίζεται ότι μπορούν να κάνουν χρήση των ευνοϊκών διατάξεων τους επόμενους μήνες. Στο στόχαστρο της μελέτης του ΚΕΠΕ μπαίνουν όλες οι περιπτώσεις πρόωρης συνταξιοδότησης (π.χ. γυναίκες με ανήλικο), καθώς και το όριο για τη χορήγηση της κατώτατης σύνταξης, που προτείνεται να αυξηθεί από τις 4.500 ημέρες ασφάλισης (15 έτη) στις 6.000 ημέρες ασφάλισης (20 έτη).

Οι κατηγορίες ασφαλισμένων που μπορούν να βγουν με πρόωρη συνταξιοδότηση και θίγονται είναι:
* Μητέρες ανήλικων τέκνων: Οσες πρόλαβαν να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα έως το τέλος του 2012 αποχωρούν πριν από τα 60 έτη. Ακόμα καλύτερα για όσες είναι τρίτεκνες μητέρες, που μπορούν να αποχωρήσουν μέχρι και με μόλις είκοσι χρόνια εργασίας χωρίς όριο ηλικίας, αν θεμελίωσαν δικαίωμα έως το τέλος του 2010. Υπάρχουν ασφαλιστικές διατάξεις για πρόωρη συνταξιοδότηση (πριν από τα 60) και για γυναίκες που δεν έχουν ανήλικα τέκνα, με την προϋπόθεση όμως ότι θεμελίωσαν πριν από το 2011 το συνταξιοδοτικό τους δικαίωμα. Ειδικότερα, σε τράπεζες και ΔΕΚΟ δόθηκε η δυνατότητα θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος έως το τέλος του 2010, με 25ετία και το 55ο έτος της ηλικίας τους. Στο ΙΚΑ ισχύει το ίδιο με 4.500 ημέρες ασφάλισης στα 55 έτη.

* Ασφαλισμένοι πριν από το 1983: Η βασική διάταξη για τη συγκεκριμένη περίπτωση ασφαλισμένων, οι οποίοι βρίσκονται κυριολεκτικά «με το ένα πόδι» στη σύνταξη, είναι ότι μπορούν να συνταξιοδοτηθούν με 35ετία χωρίς όριο ηλικίας για το Δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ειδικά για το ΙΚΑ ισχύει η 35ετία μαζί με τη συμπλήρωση του 58ου έτους. 

Σε κάθε περίπτωση ισχύει η προϋπόθεση της θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος πριν από το τέλος του 2010.

* Ένοπλες Δυνάμεις: Έως το 2011 ίσχυε η προϋπόθεση να υπάρχουν 

τουλάχιστον 24 έτη και 6 μήνες ασφάλισης για να βγουν στη σύνταξη, χωρίς όριο 

ηλικίας, όσοι υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις. Από το 2012 και μετά το όριο αυτό 

αυξάνεται σταδιακά.

* Εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα: Μπορούν να αποχωρήσουν, ανάλογα την περίπτωση, από τα 53 έτη και μετά.

Σε ό,τι αφορά την αύξηση του ορίου στα 20 έτη, από 15 έτη που είναι σήμερα, για τη χορήγηση της κατώτατης σύνταξης, το ΚΕΠΕ ουσιαστικά επαναφέρει την απαίτηση της τρόικας, όπως αυτή είχε εκφραστεί ήδη από το 2012. Μόνο που τότε, στη συγκυβέρνηση των τριών, η πλευρά της ΔΗΜ.ΑΡ. είχε εγείρει σοβαρές ενστάσεις για να εφαρμοστεί η συγκεκριμένη διάταξη και έτσι επιλέχθηκε η λύση της επιβολής εισφοράς στις συντάξεις άνω των 1.300 ευρώ.

Κίνδυνο περικοπών αντιμετωπίζουν και οι αναπηρικές συντάξεις, καθώς σύμφωνα με τη μελέτη, οι μισές αφορούν άντρες έως 53 ετών. Προτείνεται να γίνουν νέοι έλεγχοι σε όλες τις μορφές χορήγησης αναπηρικών συντάξεων.
Εντύπωση προκαλεί επίσης το στοιχείο ότι περίπου το διάστημα από το 2010 και μετά βγήκαν στη σύνταξη περίπου 860.000 άτομα, γεγονός που επιβάρυνε τα ασφαλιστικά ταμεία.

Βασίλης Αγγελόπουλος

πηγή:dimmokratianews.gr

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ: ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΙ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ

Δείτε πίνακες - Πώς κατανέμεται το ελληνικό χρέος σε EFSF, ομόλογα, μετοχές και δάνεια 

H ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους της Ελλάδας που έγινε από τους αναλυτές Darvas, Sapir και Wolff για την Ελλάδα (όπως και για την Ιρλανδία και την Πορτογαλία) παρουσιάζει αναλυτικά, πόσα χρωστάει η χώρα μας και σε ποιους ακριβώς.

Με βάση τη μελέτη των στοιχείων, η εργασία καταλήγει πως ναι μεν το χρέος θα καταλήξει μειούμενο, όμως οι οικονομίες της Ελλάδας και των άλλων δύο «αδύναμων» οικονομικά χωρών παραμένουν ευάλωτες και σε αρνητική ανάπτυξη, πρωτογενές ισοζύγιο και επιτόκια, ακόμα και αν δεν ληφθούν υπ' όψιν τα πλέον αρνητικά σενάρια.

Βλέπουμε λοιπόν ότι σχεδόν το 1/3 του ελληνικού χρέους αφορά στα δάνεια του EFSF (για το δεύτερο πρόγραμμα) που εκτιμώνται στα 99 και 35 δισ. ευρώ, σύνολο 124 δισ. ευρώ από τα συνολικά 319 δισ, όπως παρουσιάζεται αναλυτικά στον πίνακα που ακολουθεί.

Ακολουθούν με 53 δισ. ευρώ τα διμερή δάνεια με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με 38 δισ. ευρώ οι μετοχές ECB/NCB.

Τα νέα ομόλογα που προέκυψαν μετά το 2012 υπολογίζονται στα 31 δισ. ευρώ, ενώ τα δάνεια προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στα 29 δισ.

Τα ασφάλιστρα μικρής διάρκειας της χώρας μας είναι στα 15 δισ. ευρώ, οι μετοχές στα 4 δισ. ενώ επίσης 15 δισ. ευρώ εκτιμώνται και τα χρέη προς «υπολοίπους».

Σύμφωνα ακόμα, με την πρόβλεψη του ΔΝΤ που εκδόθηκε τον Απρίλιο του 2014 αναμένεται ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ από το 2014 έως το 2019.

Από το 2020 και μετά, οι προβλέψεις για την ευρωζώνη κάνουν λόγο για 3,1% αύξηση ετησίως, τουλάχιστον έως το 2026. Όσον αφορά την Ελλάδα, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία όμως, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για μια τέτοια εκτίμηση, λόγω κυρίως των αδύναμων οικονομιών των χωρών αυτών.

Πάντως, αν πάρουμε ως αφετηρία την πρόβλεψη του ΔΝΤ για το 2018, η ετήσια αύξηση σε Ελλάδα, Ιρλανδία και Πορτογαλία  σταδιακά θα συγκλίνει στο 3,7%, που είναι και η πρόβλεψη για το ισπανικό ΑΕΠ, τουλάχιστον ως το 2022 και θα παραμείνει στα επίπεδα αυτά για όλη τη δεκαετία του 2020. 

πηγή:protothema.gr

ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΣΥΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣτΕ ΓΙΑ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ,ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ

Κάθε γέφυρα διαπραγμάτευσης με την κυβέρνηση κόβουν οι  οι Στρατιωτικοί και τα Σώματα Ασφαλείας,προσφεύγοντας στην Επιτροπή Συμμόρφωσης του ΣΤΕ αναφορικά με τις δικαστικές αποφάσεις που τους δικαιώνουν.

Οι Ε.Δ. και Σ.Α. ζητούν ουσιαστικά από το ΣτΕ να διατάξει την πλήρη εφαρμογή των διατάξεων για τις αυξήσεις μισθών και την επιστροφή αναδρομικών μαζί με τις προσαυξήσεις τους.

Σύμφωνα με τους εκπροσώπους των Ε.Δ. και Σ.Α. οι οποίοι παρέδωσαν ψήφισμα στον γενικό γραμματέα του ΥΠΟΙΚ, κ. Αναστασάτο πρώτον στενεύουν τα περιθώρια διαπραγμάτευσης για αποκατάσταση των μισθών τους και εκτιμούν ότι το δικαστήριο χωρίς παζάρια θα διατάξει πλήρη και άμεση συμμόρφωση από το ΥΠΟΙΚ και δεύτερον σύμφωνα με πληροφορίες από τους Στρατιωτικούς και τα Σώματα Ασφαλείας, η επιστημονική επιτροπή της Βουλής θα βάλει «μπλόκο» αντισυνταγματικότητας στη διάταξη του νομοσχεδίου για την ενοποίηση των επικουρικών και μετοχικών δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας.

 Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες θα τίθεται ως όρος ότι τυχόν μειώσεις συντάξεων και μερισμάτων δε θα πρέπει να πλήττουν το αξιόμαχο των κλάδων αυτών.

πηγή:antenna.gr

Ο Ελληνοαμερικανός πατριώτης και η δίωξη του Χένρι Κίσιντζερ…

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ, http://www.philenews.com

Ο Gene Rossides-Ευγένιος (Τζήν) Ρωσσίδης- αφιερώνει το βιβλίο του, Kissinger & Cyprus : A Study in Lawlessness (Κίσσινγκερ & Κυπρος : Μια Μελέτη στην Ανομία), που εκδόθηκε φέτος απο το Ίδρυμα American Hellenic Institute Foundation, στην μνήμη των θυμάτων των εγκληματικών πράξεων του Χένρι Κίσσινγκερ. Το αφιερώνει ταυτόχρονα και στον Χρίστοφερ Χίτσενς που πρώτος έθεσε δημόσια θέμα δίωξης, ως διεθνούς εγκληματία, του υπερήλικα σήμερα πρώην Αμερικανού αξιωματούχου.

Αντιγράφω την αφιέρωση: Dedicated to the memory of the victims of Henry Kissinger’s lawlessness and to Christopher Hitchens who led the way.

Οι νεκροί και τραυματίες των πολιτικών πράξεων, αποφάσεων και παραλήψεων του Χένρι Κίσσινγκερ, ο οποίος ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας και Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ για τρία χρόνια απο το 1973 μέχρι το 1976 υπήρξε, χωρίς υπερβολή, ο ισχυρότερος άνθρωπος στον πλανήτη,  μετρούνται όχι στις χιλιάδες αλλά στά  εκατομμύρια . Σε αυτά συμπεριλαμβάνονται θύματα του αμερικανικού πολέμου στην Ινδοκίνα,  1968-1975 ( Βιετνάμ, Λαός , Καμπόζη), του πολέμου στην Μπαγλαντές, 1971 ( Ινδία-Πακιστάν), στην Χιλή, 1973, στην Κύπρο, 1974 και στο Ανατολικό Τιμόρ, 1975 ( Ινδονησία).

Με ειδική αναφορά στην Κύπρο και κυρίως στον επικό αγώνα που έδωσε η ελληνοαμερικανική ομογένεια, με καθοριστική υποστήριξη από αμερικανούς νομοθέτες και προσωπικότητες για την εφαρμογή της αμερικανικής νομοθεσίας κατά επιδρομικών πολέμων, ο Τζήν Ρωσσίδης συμπληρώνει το κατηγορητήριο του αείμνηστου Χίτσενς, που άρχισε να το δημοσιεύει  σε έγκριτες αμερικανικές επιθεωρήσεις και το παρουσίασε  ολοκληρωμένο στο βιβλίο του, The Trial of Henry Kissinger (2001), για κάθε μιά απο τις προαναφερθείσες περιπτώσεις.

Η ειρωνεία είναι ότι το 1973 απενεμήθη στον Κίσσινγκερ και στον Βόρειο-Βιενταμέζο διαπραγματευτή το Νόμπελ Ειρήνης για τις συμφωνίες Paris Peace Accords που υποτίθεται θα τερμάτιζαν τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Ο Χ.Κ. παρέλαβε το βραβείο μαζί με την χρηματική αμοιβή που το συνόδευε. Ο Βιετναμέζος Λε Τα Κτό αρνήθηκε το βραβείο σεβόμενος, όπως δήλωσε, τον εαυτό του και την μνήμη των εκατομμυρίων θυμάτων του πολέμου στην Ινδοκίνα. Η επιπλέον ειρωνεία είναι ότι η “ειρήνη” που ο Χ.Κ. διαπραγματεύτηκε και  που διαφάλιζε δήθεν το Νότιο Βιετνάμ, σύμμαχο των ΗΠΑ, ποτέ δεν υλοποιήθηκε και κατέρρευσε το 1975.  Η κυβέρνηση Νίξον (Κίσσινγκερ ) απέδειξε ότι δεν είχε ποτέ πρόθεση να τηρήσει τις δημόσιες δεύσμευσεις της έναντι της κυβέρνησης του Νοτίου Βιετνάμ, για την ελευθερία του οποίου η Ινδοκίνα αιματοκυλίσθηκε για δεκαετίες στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Και το 1975 εγκατέλειψε το Νότιο Βιετνάμ, άρον-άρον.

Επιτυχημένος δικηγόρος και απόφοιτος του Κολούμπια , το 1973 ο Τζήν Ρωσσίδης ήταν στο απόγειο της κυβερνητικής του καριέρας. Υπηρετούσε απο το 1969 ως Βοηθός Υπουργός στο Υπουργείο Treasury, υπεύθυνος για τα ομοσπονδιακά τελωνεία, την Μυστική Υπηρεσία (Secret Service) υπεύθυνη για την προστασία του Προέδρου, ομοσπονδιακός υπεύθυνος για τα όπλα, καπνά και και αλκοολ και υπεύθυνος των ομοσπονδιακών εκπαιδευτικών ακαδημιών εφαρμογής του νόμου. Την ίδια περίοδο οvΧένρι Κίσσινγκερ υπηρετούσε ως Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας στην πρώτη διακυβέρνηση Νίξον.

Όμως η εμπλοκή του Τζήν με τη Κύπρο δεν άρχισε με αφορμή το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή. Είχε αρχίσει σχεδόν δυο δεκαετίες πρίν, όταν άρχισε την δικηγορική του καριέρα στην Ούασιγκτον. Οταν εγκαταστάθηκε, νεαρός στη πρωτεύουσα τα μέσα του 1950, ήταν  ήδη γνωστός απο την επιτυχημένη πορεία του ως εξαιρετικός αθλητής του αμερικανικού ποδοσφαίρου. Με οικογενειακές ρίζες απο την Κερύνεια, ο Τζήν αναζήτησε υποστηρικτές εναντίον των Εγγλέζων αποικιοκρατών και τους βρήκε στο Κονκρέσο. Υπήρξε “υπαίτιος” για το πρώτο και δυστυχώς μοναδικό διπλωματικό επισόδειο μεταξύ Λονδίνου και Ουάσινκτον για την Κύπρο. Είχε πείσει τότε αμερικανό Γερουσιαστή να καταθέσει δημόσια ερωτήματα στην Γερουσία για την συμπεριφορά των Εγγλέζων αποικιοκρατών στην Κύπρο, την άρνηση τους να σποδεχθούν το δικαίωμα αυτοδιάθεσης και για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του κυπριακού λαού με το καθεστώς “έκτακτης ανάγκης”. Το Λονδίνο εξεμάνη κατά του Τζήν και της Γερουσίας που απεδέχθη και νομιμοποίησε την διαμαρτυρία. Και έστειλε ρηματική διακοίνωση διαμαρτυρίας στη Ουάσιγκτον. Ωστόσο μετά το Σουέζ (1956), όταν η Ουάσιγκτον υιοθέτησε την δική της αυτοκρατορική (imperial) στρατηγική στην Μέση Ανατολή με το Δόγμα Αϊσενχάουερ (1957) παραχώρησε και αυτή, όπως και η Βρετανία, δικαίωμα βέτο στην Τουρκία επί της Κύπρου. Το δικαίωμα αυτό, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, επιβεβαίωσε επίσημα ο Πρόεδρος Τζόνσον με την επιστολή του τής 5ης Ιουνίου 1964 προς τον Τούρκο πρωθυπουργό Ινονού.

Στο βιβλίο του Gene Rossides καταγράφεται ο σχεδόν τετραετής επικός αγώνας της ομογένειας κατά της ανομίας του Χ.Κ. και της συνομωταξίας του, που είχε ως αποτέλεσμα την επιβολή μερικού εμπάργκο όπλων από τον Φεβρουάριο 1975 μέχρι τον Οκτώβριο 1978 κατά της επιδρομικής Τουρκίας. Το εμπάργκο επεβλήθη απο το Κονκρέσο παρά την λυσσώδη αντίδραση της κυβέρνησης Νίξον και του Κίσσινγκερ προσωπικά, διότι η Τουρκία χρησιμοποίησε για επιδρομικούς σκοπούς όπλα που η Αμερική της παραχώρησε για την άμυνα της. Η σχετική νομοθεσία απαγορεύει ρητά την χρήση αμερικανικών όπλων για επιδρομές όπως ήταν η Τουρκική επίθεση κατά της Κύπρου και απαιτεί την άμεση επιβολή κυρώσεων. Η εκτελεστική εξουσία δεν έχει επιλογή παρά να συμμορφωθεί, κάτι που ο Κίσσινγκερ αρνείτο να πράξει, ενάντια ακόμη και στη συμβουλή των νομικών συμβούλων του στο ΥΠΕΞ  που εκπόνησαν ειδική μελέτη επι του θέματος και την οποία ο Χ.Κ. αρνείτο να παραδώσει στο Κονκρέσο. Εξού και ο τίτλος του βιβλίου, A Study in Lawlessness- Μιά Μελέτη στην Ανομία.

Οργανωτής και ψυχή του αγώνα αυτού υπήρξε ο Τζήν Ρωσσίδης με ένα επιχείρημα που γρήγορα κατέκτησε το ηθικό πεδίο της μάχης και την αμερικανική κοινή γνώμη. Και ήταν τούτο το γνωστό. Είναι οι νόμοι και η νομοθεσία που κυριαρχούν στην εσωτερική διακυβέρνηση (rule of law) και όχι οι κατά περίσταση εργαλειακές βουλές ατόμων, όσο υψηλόβαθμοι και να είναι. Και είναι για τον λόγο αυτό, για παράδειγμα, που τον Αύγουστο το 1974 ο Πρόεδρος Νίξον παραιτήθηκε πριν τον αποπέμψει το Κογκρέσο, διότι παραβίασε τον προεδρικό όρκο του να σέβεται το Σύνταγμα και τους νόμους.

Μαζί  με το παραπάνω επιχείρημα, η πρωτοφανής οργανωτική δομή που ο Ρωσσίδης και οι συνεργάτες του εφάρμοσαν και που περιγράφεται στο βιβλίο, αποτέλεσαν τοκλειδί της επιτυχίας. Γρήγορα η στρατηγική του Τζήν και των ανά την Αμερική συνεργατών του υπερακόντισε την Ομογένεια και βρήκε σημαντικούς και καθοριστικούς συμμάχους σε ολόκληρο το εύρος του πολιτικού συστήματος. Φιλελεύθερες και συντηρητικές ομάδες συμμάχησαν με την Ομογένεια κατά των ανομοιών του διδύμου Νίξον-Κίσσινγκερ. Κερδήθηκε επίσης και η πολιτικά οργανωμένη ισχυρή κοινότητα των Μαύρων και για ένα επιπλέον καθοριστικό λόγο, που αναφέρεται με πολύ έμμεσο τρόπο στο βιβλίο. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι στις 15 Ιουλίου 1974, συγκυριακά, σε σχετική επιτροπή του Κονκρέσου γινόταν συζήτηση νομοσχεδίου για επιβολή εμπάργκο όπλων στη Τουρκία διότι η Άγκυρα αρνείτο επίμονα, παρά τα πολλαπλά και επίσημα διαβήματα της Ουάσινκτον, να ελέγξει την καλλιέργεια και ροή τουρκικού οπίου στις ΗΠΑ. Το Τουρκικό όπιο κατέληγε ως ηρωΐνη στις αστικές συνοικίες των μαύρων με καταστρεπτικές συνέπειες. Στο βιβλίο γίνεται έμμεση αναφορά στο εκρηκτικό αυτό ζήτημα με την αναπαραγωγή σχετικών πολιτικών καρτούν του πασίγνωστου Pat Oliphant που κυκλοφορούσαν σε όλη την Αμερική.

Ο Τζήν Ρωσσίδης, παραπέμποντας σε εκατοντάδες πρωτογενείς  πηγές της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, σε ένορκες καταθέσεις και μαρτυρίες πρωταγωνιστών και δημοσιογράφων, μαζί με την δική του προσωπική εμπλοκή και μαρτυρία, αποδομεί την όλη πολιτική και φιλοσοφία του Κίσσινγκερ αποκαλύπτοντας την κυνική και χωρίς ηθικές αρχές πολιτική  που εφάρμοσε όχι μόνο στη περίπτωση της Κύπρου αλλά και αλλού. Εξού και το διεθνές κατηγορητήριο εναντίον του που συνεχώς ενισχύεται με αδιαμφισβήτητα τεκμήρια ειδικά για τις περιπτώσεις της Χιλής του Ανατολικού Τιμόρ και της Αργεντινής, όπου αμερικανικές και διεθνείς αυθεντικές (όχι μαϊμου) ΜΚΟ και ερευνητές, έχουν κάνει εξαιρετικές αποκαλυπτικές έρευνες προσβάσιμες στο διαδίκτυο.

Πέραν της ιστορικής και ερευνητικής αξίας του πονήματος του Τζήν, θέλω να υπογραμμίσω όπως πράττει και ο συγγραφέας και κάτι τελευταίο από το οποίο ο Χ.Κ. δέν μπορεί να ξεφύγει όσο και να προσπαθεί και  το οποίο θα ταυτίζει προσωπικά με την Κύπρο.

Μέχρι το πραξικόπημα και την εισβολή, ο Κίσσινγκερ ήταν παγκοσμίως γνωστός ως ο Μάγος της Διπλωματίας. Η αξιοπιστία του βρισκόταν παγκοσμίως στα ύψη. Στην δε Αμερική το περιοδικό Νιούσγουϊκ κυκλοφόρησε, αρχές του 1974, με πρωτοσέλιδο τον Κίσσινγκερ ντυμένο ως εκτινασσόμενο Σούπερμαν αλλά με το γράμμα Κ, όχι S, στη στολή. Με την Κύπρο άρχισε η αποδόμηση του που ολοκληρώθηκε με την μετωπική επίθεση των συντηρητικών δυνάμεων κατά της πολιτικής της ύφεσης έναντι της Σοβιετικής Ένωσης, δημιούργημα αυτού και του Νίξον. Ο Πρόεδρος Φόρντ, πολιτικά πιεζόμενος από τους Ρεμπουπλικανούς, του αφαίρεσε τον τίτλο του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας το 1975. Τον διατήρησε όμως στην θέση του ΥΠΕΞ. Υπο το βάρος των ανομοιών τους οι Ρεμπουμπικάνοι έχασαν τις εκλογές του 1976.

Ο σήμερα πλήρης ημερών Κίσσινγκερ, αντίθετα με τον προστατευόμενο του δικτάτορα Πινοσιέτ της Χιλής, θα  διαφύγει τις διεθνείς διώξεις. Θα πεθάνει στο κρεββάτι του. Και έχει αναθέσει σε ένα γνωστό Βρετανό, καθηγητή σήμερα στο Χάρβαρντ και χειροκροτητή της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού, τον Νίαλ Φέρκιρσον, να γράψει την (αγιο)βιογραφία του. Αλλά τα θύματα του και η ιστορία τους δεν παραγράφονται. Θα κυνηγούν την ψυχή και την μνήμη του. Και θα έχουν ακαταμάχητους και διαχρονικούς μάρτυρες το πνευματικό έργο συγγραφέων όπως είναι του Τζήν, του αείμνηστου Χίτσενς και δεκάδες άλλων.
  πηγή:philenews.com

Η AΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΤΕΚΑ

Μία από τις κινηματογραφικές ταινίες που έμεινε έντονα χαραγμένη στη μνήμη μου, από μικρός όταν την είχα πρωτοδεί, είναι η πασίγνωστη, κυρίως στους παλαιότερους, «Απόδραση των έντεκα» (Εscape to victory, 1981). Μια πολυεθνική ομάδα κρατουμένων από τους Ναζί, έδωσε αγώνα ποδοσφαίρου με τους κατακτητές, τους νίκησε και ο κόσμος που μπήκε στο γήπεδο για να πανηγυρίσει, τους φυγάδεψε.

Ονόματα του Χόλιγουντ, όπως οι Σιλβέστερ Σταλόνε και Μάικλ Κέιν, αλλά και πλανητάρχες της στρογγυλής θεάς όπως ο Πελέ, ο Μπόμπι Μουρ και ο Οσβάλντο Αρντίλες πρωταγωνίστησαν στην ταινία, την οποία αρκετός κόσμος είχε αντιμετωπίσει ως μια αμφιβόλου τέχνης ιστοριούλα επιστημονικής φαντασίας. Τους είχε διαφύγει μια μικρή αλλά άκρως σημαντική λεπτομέρεια: Η αφιέρωση στη μνήμη των ηρώων ποδοσφαιριστών της Ντιναμό Κιέβου.

Πριν από 72 χρόνια, στις 9 Αυγούστου του 1942, έντεκα Ουκρανοί ποδοσφαιριστές επέλεξαν την αξιοπρέπεια και υπέγραψαν την καταδίκη τους σε θάνατο, όταν αποφάσισαν να αγωνιστούν για τη νίκη μπροστά σε 15 χιλιάδες συμπατριώτες τους, στο στάδιο Ζενίτ της πόλης τους, με αντίπαλο την επίλεκτη ομάδα της πολεμικής αεροπορίας του Χίτλερ.

Οι «έντεκα» προέρχονταν από τις τάξεις της Ντιναμό και της Λοκομοτίβ, αλλά τον καιρό της κατοχής αγωνίζονταν υπό την ονομασία «Σταρτ», καθώς οι Ναζί δεν επέτρεπαν ονόματα που παρέπεμπαν σε σοβιετικές δυνάμεις. Η Σταρτ σημείωνε τη μία νίκη μετά την άλλη κόντρα σε ντόπιους συνεργάτες των κατακτητών, Ρουμάνους και Ούγγρους στρατιώτες, εξυψώνοντας το φρόνημα των υπόδουλων και καταπιεσμένων Ουκρανών. Γεγονός που ανάγκασε τους Γερμανούς να στείλουν στο Κίεβο την ανίκητη Φλάκελφ για να «αποκαταστήσει την τάξη».

Στις 6 Αυγούστου, η Σταρτ διέσυρε τους στρατιώτες-ποδοσφαιριστές του Γ' Ράιχ με το επιβλητικό 5-1. Οι Γερμανοί θορυβήθηκαν και ζήτησαν ρεβάνς στις 9 Αυγούστου, με διαιτητή αξιωματικό των Ες-Ες, ο οποίος πριν από τη σέντρα ζήτησε από τους Ουκρανούς να χαιρετίσουν ναζιστικά. Οι τελευταίοι αρνήθηκαν κατηγορηματικά, και με τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου είχαν το προβάδισμα στο σκορ με 3-1. Στην ανάπαυλα, οι παίκτες της Σταρτ δέχθηκαν και δεύτερη γερμανική επίσκεψη στα αποδυτήρια, αυτή τη φορά με ξεκάθαρη απειλή: «Χάνετε ή πεθαίνετε».

Η απάντηση των Νικολάι Κορότκιχ, Ιβάν Κουζμένκο, Μακάρ Γκοντσαρένκο, Νικολάι Τρούσεβιτς, Αλεξέι Κλιμένκο, Μιχαήλ Σβιριντόφσκι, Μιχαήλ Πουτίστιν, Μιχαήλ Μέλνικ, Βλάντιμιρ Μπαλάιν και Βασίλι Σουκάρεφ δόθηκε στο δεύτερο ημίχρονο: Νίκησαν τη Φλάκελφ με 5-3 και είδαν δεκαπέντε χιλιάδες συμπατριώτες τους, να ξεχνούν την εξαθλίωση και να πανηγυρίζουν περήφανα.

Από την επόμενη μέρα, στις 10 Αυγούστου του 1942, άρχισε να γράφεται ο επίλογος της ζωής των «έντεκα». Σταδιακά, ο ένας μετά τον άλλο δολοφονήθηκαν από τους Ναζί, σε συνεργασία με τους ντόπιους εγκάθετούς τους. Ο θρύλος τους όμως έζησε για πάντα.

Mιχάλης Λουκά

πηγή:philenews.com

ΜΤΣ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ (ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ)

Μ.Τ.Σ. : Διαμόρφωση τιμής μεριδίου 2014

Α   Ν   Α   Κ   Ο   Ι   Ν   Ω   Σ   Η

Αθήνα,  7  Αυγούστου  2014

Η μείωση του μερίσματος έτους 2014, που υπογράφεται από τον κ. ΥΦΕΘΑ, έγινε μετά από απόφαση του ΔΣ/ΜΤΣ (Υπ’ Αριθμ. 16/4/31-7-2014 Πρακτικό ΔΣ/ΜΤΣ) και επί του Εισηγητικού Σημειώματος ο κ. ΥΦΕΘΑ προέβη στο παρακάτω σχόλιο: 

  
  «Κύριο μέλημα του ΜΤΣ πρέπει να είναι ο μηδενισμός του υφιστάμενου ελλείμματος και η επίτευξη του στόχου από το έτος 2017 να είναι σε θέση να διανέμει στους δικαιούχους τα καθαρά έσοδα της προηγούμενης χρήσης, όπως προβλέπει η ισχύουσα νομοθεσία (ΑΝ 559/1937).

   
  Στην παρούσα φάση η μείωση του μερίσματος είναι αναπόφευκτη βάσει των περιορισμών που θέτει η νομοθεσία.

  
  Με την αναμενόμενη ψήφιση από τη Βουλή των Ελλήνων (ΒτΕ) των προτεινόμενων διατάξεων, το Ταμείο να υποβάλλει εισήγηση για τη διόρθωση της τιμής μεριδίου τουλάχιστον στα επίπεδα του έτους 2013 (τιμή μεριδίου 5,1999 €), καθόσον όπως προκύπτει από τα Αποτελέσματα Α’ εξαμήνου θα έχει αφενός τη δυνατότητα, αφετέρου θα είναι σε θέση να καλύψει και μέρος του ελλείμματος».

  Εκ του Μετοχικού Ταμείου Στρατού  

πηγή:mts-mod-gr