Γράφει ο Γιάννης Κοκκινίδης
Με το που ανέλαβε τα καθήκοντά του στο Πεντάγωνο ως υπουργός Εθνικής Άμυνας ο Άκης Τσοχατζόπουλος πήγε στο γραφείο του με έτοιμους φακέλους με νέες «χρυσές» παραγγελίες για πάρτι δισεκατομμυρίων ευρώ ή αλλιώς τρισεκατομμυρίων δραχμών.
Ο άνθρωπος που δεν είχε κρατήσει ούτε... κυνηγητική καραμπίνα ποτέ στα χέρια του και ήταν γνωστός για τις πολύκροτες εξόδους διασκέδασης του φορώντας και ζιβάγκο, προσπαθούσε να «πείσει» τις Ένοπλες Δυνάμεις αγορές γερμανικών οπλικών συστημάτων παρά τις αντίθετες προτάσεις που δέχονταν από τα Γενικά Επιτελεία των Κλάδων.
Το newpost.gr παρουσιάζει σήμερα έγγραφα που το καταδεικνύουν αυτό και φέρουν υπογραφή ανώτατου αξιωματικού που δεν μπορεί να του καταλογισθεί τίποτα μεμπτό αφού εκτελούσε εντολή του πολιτικού προϊσταμένου του.
Και όλα αυτά λίγο καιρό μετά τα Ίμια καθώς η υπόθεση αυτή χρησιμοποιήθηκε κατάλληλα από τους επιτήδειους για να φεσώσουν και να υποθηκεύσουν το μέλλον του ελληνικού λαού με τα ανάλογα ανταλλάγματα για τους ίδιους .
Εκτός από τα περιβόητα υποβρύχια και τα χρυσά άρματα μάχης Λέοπαρντ η Γερμανία αποδεικνύονταν «πρώτο μαγαζί» , αν και στην υπόθεση των Ιμίων δεν μας είχε υποστηρίξει αντίθετα δήλωνε απροβλημάτιστα τα φιλοτουρκικά αισθήματα που έτρεφε.
Η μεγάλη αγορά που ευτυχώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ ήταν η προμήθεια των πανάκριβων μαχητικών Eurofighter. Οι ανάγκες της Πολεμικής Αεροπορίας το Δεκέμβριο του 1997 αφορούσαν την αγορά τουλάχιστον είκοσι με σαράντα αεροσκάφη.
Υποψήφια ήταν το F-16 C/D block 50 , το Μιράζ 2000-5 , το F-15 και τα ρωσικά SU-27 και SU-30.
Πουθενά στη λίστα της Πολεμικής Αεροπορίας δεν ήταν υποψήφιο το αεροσκάφος Eurofighter και αυτό γιατί θεωρούνταν πανάκριβο καθώς το κάθε κομμάτι κατά προσέγγιση κόστιζε περίπου 90.000.000 δολ. Στο κόστος αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστεί η αγορά προσομοιωτή, η παροχή ακριβών ανταλλακτικών, το υψηλό κόστος συνεχής εκπαίδευσης.
Απόδειξη του πανάκριβου Eurofighter είναι ότι οι πωλήσεις του συγκεκριμένου αεροσκάφους δεν πήγαιναν ποτέ καλά ,χωρίς να σημαίνει αυτό ότι δεν είναι καλό μαχητικό. Αλλά και το F-22 θεωρείται άριστο μαχητικό αλλά και αυτό λόγου υψηλού κόστους δεν “πέταξε” όπως θα ήταν επιθυμητό ούτε στις ΗΠΑ που το κατασκευάζει.
Να σημειώσουμε ότι το Eurofighter ενώ κατασκευάζεται από μία ευρωπαϊκή κοινοπραξία περισσότερο ενδιαφέρον έδειχνε η Γερμανία να τα αγοράσουμε προκειμένου να εξυπηρετηθούν πολλά συμφέροντά της.
Έτσι ενώ δεν υπήρχε στη λίστα της αρμόδιας επιτροπής της Πολεμικής Αεροπορίας το συγκεκριμένο αεροσκάφος ο αρχηγός ΓΕΑ το Δεκέμβριο του 1997 ενημερώνει τους αρμοδίους ότι ο τότε υπουργός Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος θέλει να συμπεριληφθεί στη λίστα των υποψηφίων μαχητικών για αγορά από την Ελλάδα και το Eurofighter. Με το έγγραφο αυτό αποδεικνύεται περίτρανα η ξεκάθαρη παρέμβαση του Άκη Τσοχατζόπουλου στις αγορές οπλικών συστημάτων ανεξάρτητα από τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας...