Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024

Συντάξεις: - Δικαστής κερνάει, δικαστής πίνει! - Οι αδέκαστοι προστάτες της Δικαιοσύνης αποφάσισαν: - "Κακώς και αντισυνταγματικώς κόπηκαν οι συντάξεις των δικαστών, αλλά καλώς όλων των υπόλοιπων Ελλήνων συνταξιούχων!"

Οι δικαστές του Ελεγκτικού Συνεδρίου αποφάσισαν έπειτα από προσφυγή ενός συνταξιούχου δικαστή του Ελεγκτικού Συνεδρίου ότι κακώς μειώθηκαν οι συντάξεις των δικαστικών από το 2012 και επομένως τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία χρηματοδοτούνται σε μεγάλο βαθμό από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή απ’ όλους εμάς, πρέπει να επαναφέρουν το ύψος της σύνταξης των δικαστών στα προ μνημονίων επίπεδα, πληρώνοντας μάλιστα αναδρομικά τα ποσά που κόπηκαν!

Με άλλα λόγια, το Ανώτατο Δικαστήριο, εν προκειμένω το Μισθοδικείο, έκρινε ότι κακώς και αντισυνταγματικώς κόπηκαν οι συντάξεις των δικαστών, αλλά καλώς όλων των υπόλοιπων Ελλήνων συνταξιούχων!

Ο παραλογισμός σε όλο του το μεγαλείο! Δικαστές να αποφασίζουν για το ύψος των δικών τους συντάξεων! Αδιαφορώντας για την υπόλοιπη κοινωνία που έχει υποστεί αναλογικά μεγαλύτερο στραπάτσο από τα μνημόνια που δεν άφησαν πέτρα στην πέτρα και πετσόκοψαν μισθούς και συντάξεις έτσι που ακόμα και σήμερα η μέση σύνταξη της συντριπτικής πλειονότητας να κυμαίνεται περί 800-900 ευρώ. Πατρίκιοι και πληβείοι εν έτει 2023 με πλέρια δημοκρατία, ισονομία και ίσα δικαιώματα των πολιτών. Στα χαρτιά.


Οι πατρίκιοι λοιπόν αυτής της κοινωνίας, χωρίς καμιά ενσυναίσθηση, αδιαφορώντας αν η χώρα αντέχει δημοσιονομικά, αποφάσισαν και τα σκυλιά δεμένα. Δεν υπάρχει άλλος βαθμός κρίσης, ούτε χωρούν ενστάσεις και εφέσεις. Η Πολιτεία (δηλαδή όλοι εμείς, οι πληβείοι), με βάση την κείμενη νομοθεσία, πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση και να αποδώσει τα επιδικασμένα ποσά σε αυτούς που προσέφυγαν στο Μισθοδικείο αμφισβητώντας ότι η χώρα είχε χρεοκοπήσει και οι δανειστές επέβαλαν τους όρους τους οριζόντια σε όλους τους πολίτες.

Αυτοί έχουν το μαχαίρι, αυτοί και το πεπόνι. Αυτοί θεωρούν εαυτούς υπέρτατους νομομαθείς κι αυτοί έχουν το προνόμιο να ερμηνεύουν τους νόμους κατά το δοκούν.

Αυτά τα φαινόμενα όμως δεν είναι πρωτοφανή. Και στο παρελθόν, πριν από τη χρεοκοπία, το Μισθοδικείο αποφάσιζε πλειστάκις για το ύψος των μισθών και των αυξήσεων των δικαστών. Μάλιστα και το επίσημο κράτος για κάποιον ανεξήγητο λόγο θεωρεί μέχρι σήμερα πως κανένας μισθός και σύνταξη δεν μπορεί να υπερβαίνει αυτή του προέδρου του Αρείου Πάγου, ασχέτως των καταβολών που μπορεί να έχει ένας άλλος επιστήμονας ή ένας άλλος εργαζόμενος. Το μέτρο είναι οι δικαστές! Προφανώς κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας. Κάτι πρέπει να γίνει και να μην αποφασίζουν οι ίδιοι οι δικαστές για τις δικές τους απολαβές και η Πολιτεία απλώς να συμμορφώνεται με τις αποφάσεις τους.

Δεν είναι οι δικαστές οι μόνοι νομομαθείς σε αυτή τη χώρα. Υπάρχουν χιλιάδες νομικοί στη μαχόμενοι δικηγορία με περγαμηνές και διδακτορικά σε πολλές περιπτώσεις περισσότερα από αυτά των δικαστών. Υπάρχουν εκατοντάδες καθηγητές της Νομικής που ξέρουν περισσότερα γράμματα από τους δικαστές, οι οποίοι καταφεύγουν στα βιβλία τους για να μπορέσουν να κάνουν τη δουλειά τους: να δικάσουν.

Γιατί λοιπόν να μη φτιαχτεί ένα ανεξάρτητο Μισθοδικείο από τέτοιες προσωπικότητες που θα εναλλάσσονται ανά περίπτωση, για να αποκτήσουν και οι δικαστές ένα άλλοθι και να μην καταρρακώνεται η εικόνα τους στην κοινωνία;

Και να πεις πως έχουμε και μια Δικαιοσύνη άψογη, πραγματικό πυλώνα της Δημοκρατίας και της ανάπτυξης της χώρας! Άραγε δεν συναισθάνονται και οι ίδιοι πως αυτός ο ανεξάρτητος θεσμός που υπηρετούν είναι ο πλέον προβληματικός, τροχοπέδη στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις και η μόνιμη επισήμανση όλων των διεθνών οργανισμών για ανάγκη εκσυγχρονισμού και επιτάχυνσης της απόδοσης δικαιοσύνης; Είπαμε, τυφλή η Δικαιοσύνη, αλλά όχι και να μη βλέπει τι γίνεται στην υπόλοιπη κοινωνία, να μη βλέπει πόσες δυσκολίες αντιμετωπίζουν τα δημόσια οικονομικά και κατ’ επέκταση οι πολίτες.

Δεν λέω, είναι ορθό και δίκαιο ένας δικαστής να μην πένεται με εξευτελιστικούς μισθούς και την ίδια ώρα να εκδικάζει μεγάλες οικονομικές διαφορές εναγόντων και εναγομένων. Αξιοπρεπείς μισθοί και συνθήκες εργασίας για να επιτελούν το λειτούργημά τους, αλλά όχι και να αποφασίζουν μόνοι τους για τα οικονομικά τους.

Και δεν είναι κακό να ρίξουν μια ματιά και στους μισθούς των γιατρών στα νοσοκομεία, οι οποίοι δίνουν καθημερινά αγώνα για να σώζουν ζωές συνανθρώπων τους, μεταξύ των οποίων και δικαστικοί. Αυτοί όμως δεν έχουν το προνόμιο των δικαστών να αποφασίζουν για τον μισθό τους και τη σύνταξή τους και προσπαθούν να βολευτούν μέσα στις δημοσιονομικές αντοχές της χώρας αφού δεν έχουν την τύχη να ανήκουν σε έναν ανεξάρτητο θεσμό.






πηγή:https://www.protothema.gr/blogs/basilis-stefanakidis/article/1422070/dikastis-kernaei-dikastis-pinei/