Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2019

Συντάξεις Παράνομο για πέντε λόγους το πλαφόν






Παράνομο είναι το πλαφόν των συντάξεων ύψους 4.608 ευρώ, που θεσπίστηκε με την τροπολογία η οποία πέρασε εσπευσμένα από τη Βουλή πριν από έναν μήνα, σύμφωνα με το -ειδικευμένο στα ασφαλιστικά- συνδικαλιστικό στέλεχος και μέλος του ΚΕΠΕΑ της ΓΣΕΕ Κώστα Νικολάου.
Όπως αναφέρει ο κ. Νικολάου, οι λόγοι για τους οποίους το πλαφόν που τέθηκε είναι παράνομο είναι οι εξής:
1 Το ύψος του πλαφόν (4.608 ευρώ, μεικτά, τον μήνα) υπολείπεται κατά πολύ των ποσών για τα οποία καταβάλλονται υποχρεωτικά ασφαλιστικές εισφορές τόσο ορισμένων κατηγοριών, οι οποίοι καταβάλλουν εισφορές στο σύνολο των εισοδημάτων τους (!), όσο και του ανώτατου ορίου - πλαφόν εισφορών το οποίο ορίστηκε στα 6.500 ευρώ.
2 Βασίζεται σε παραπλανητικά στοιχεία και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με βασικές διατάξεις της ασφαλιστικής νομοθεσίας, και συγκεκριμένα με τον ν. 2084/1992 («νόμος Σιούφα»). Τον νόμο αυτόν επικαλείται και ο Γιάννης Βρούτσης.
Ο νόμος ναι μεν θέτει πλαφόν συντάξεων, το ύψος όμως αυτού (άρθρο 14) συμβαδίζει και είναι το ίδιο με τα ποσά για το οποία καταβάλλονται ασφαλιστικές εισφορές, και βάσει αυτών υπολογίζεται η σύνταξη. Το ποσό της μηνιαίας σύνταξης δεν μπορεί, δηλαδή, να υπερβαίνει τον μηνιαίο ασφαλιστέο μισθό.
3 Η κυβέρνηση επικαλείται (παραπλανητικά) το πλαφόν συντάξεων του ν. 2084/1992, που για τους έως 31/12/1992 ασφαλισμένους του τέως ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ανέρχεται στο ποσό των 2.373,50 ευρώ. Αποκρύπτει, όμως, σκόπιμα το αντίστοιχο πλαφόν εισφορών που είναι το ίδιο ποσό!
Σημειωτέον ότι το ανώτατο πλαφόν εισφορών για τους παλαιούς ασφαλισμένους του τέως ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (τους μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1992 πρωτοασφαλισμένους), και με βάση τον ν. 2084/92, ανέρχεται στα 2.432,25 ευρώ, ενώ ο ανώτατος τεκμαρτός μισθός (28ης Α.Κ.) που λαμβάνεται υπόψη στον υπολογισμό της σύνταξης είναι τα 2.373,50 ευρώ!
4 Επικαλείται, επίσης, παλαιότερη νομολογία του ΣτΕ, που έχει κρίνει ότι ο νομοθέτης «δύναται να μεταβάλει το ύψος των ασφαλιστικών παροχών με τη θέσπιση ανώτατου ορίου παροχών».
Αποκρύπτει όμως το προφανές, ότι δηλαδή η νομολογία αυτή αναφέρεται στο προϊσχύον πλαίσιο, όταν δηλαδή το πλαφόν συντάξεων συμβάδιζε με το πλαφόν εισφορών.
5 Η κυβέρνηση επικαλείται το γεγονός ότι η διαμόρφωση του τελικού μέσου μισθού εξαρτάται από τα τελευταία έτη (από το 2002 και μετά), και αυτό, όπως ισχυρίζεται, αλλοιώνει και αυξάνει αδικαιολογήτως το ποσό της ανταποδοτικής σύνταξης.
Ο ισχυρισμός αυτός, όμως, αμφισβητεί όλες τις συντάξεις που έχουν εκδοθεί ή θα εκδοθούν από το 2016 και μετά, αφού οι αποδοχές των τελευταίων ετών είναι πολύ χαμηλότερες σε σχέση με πριν (!), ενώ για τους δημοσίους υπαλλήλους δεν συμπεριλαμβάνονται και οι αποδοχές (εισφορές) του 13ου-14ου μισθού.
Σημειώνεται, πάντως, ότι το θεσπιζόμενο ανώτατο ποσό σύνταξης εφαρμόζεται και επί των συντάξεων που χορηγούνταν κατά την έναρξη ισχύος του ν. 4387/2016, οι οποίες επανυπολογίστηκαν.
Όσοι βρεθούν με υψηλότερες συντάξεις θα κληθούν να επιστρέψουν αναδρομικά τη διαφορά, με παρακράτηση σε ποσοστό 20% της μηνιαίας καταβαλλόμενης σύνταξης.