Πιλότο για την υπόθεση της µείωσης ή διατήρησης των συντάξεων τον Ιανουάριο του 2019 αποτελεί η υπόθεση του ΦΠΑ στα πέντε νησιά που πλήττονται από το προσφυγικό, καθώς, ακόµα και µετά τη σύνταξη επίσηµης έκθεσης συµµόρφωσης, οι εταίροι της χώρας δέχονται την αλλαγή συµφωνηµένων µέτρων µε ισοδύναµα. Συγκεκριµένα, η κυβέρνηση, σύµφωνα µε τέσσερις πηγές των Βρυξελλών, έχει αυξηµένες δυνατότητες να χειριστεί το θέµα των µειώσεων στις συντάξεις το ερχόµενο φθινόπωρο, µε τέσσερις τρόπους:
1. Να τις µειώσει και να προσπαθήσει να επουλώσει τις πληγές µε τα χρήµατα που θα λάβει από την επιστροφή των ΑΝFAS (να δώσει επίδοµα, δηλαδή, σε όσους θα πληγούν περισσότερο, µε το 1 δισ. ευρώ που θα λάβει).
2. Να µην τις µειώσει, αλλάζοντας τον νόµο και να φέρει εγκαίρως ισοδύναµα µέτρα της τάξης του 1% του ΑΕΠ για το 2019, τα οποία θα διαπραγµατευθεί µε τους θεσµούς.
3. Να µην τις µειώσει, να επικαλεστεί την υπεραπόδοση της οικονοµίας και να υποστεί τις συνέπειες του να µη λάβει το 1 δισ. των ANFAS διακινδυνεύοντας µια αρνητική έκθεση για την οικονοµία.
4. Να µην κάνει απολύτως τίποτα για το θέµα και να ανακατανείµει την όποια υπεραπόδοση της οικονοµίας σε άλλες κατευθύνσεις. Και σε αυτό το σηµείο φαίνεται ξεκάθαρα η διαφορά µεταξύ της «ενισχυµένης εποπτείας» και του όποιου προγράµµατος διάσωσης, ξεκαθαρίζοντας άπαξ και διά παντός ότι η ενισχυµένη εποπτεία δεν είναι τέταρτο µνηµόνιο.
∆εδοµένου ότι τα βασικά µέτρα για το χρέος και η δόση των 15 δισ. (άρα και το χτίσιµο του δηµοσιονοµικού µαξιλαριού) θα έχουν εκτελεστεί πριν ξεκινήσει κάθε επίσηµη συζήτηση και µε βάση ότι το µόνο ουσιαστικό διακύβευµα είναι το 1 δισ. των ΑΝFAS και η φήµη της Ελλάδας στις αγορές µετά από µια αρνητική έκθεση του ∆ΝΤ, τα περιθώρια ελιγµών είναι τεράστια σε σχέση µε αυτά εντός προγράµµατος διάσωσης.
Η Ελλάδα στην πράξη έχει ελάχιστες χρηµατοδοτικές ανάγκες που καλύπτονται όλες από το δηµοσιονοµικό µαξιλάρι (το οποίο φτάνει τα 24 δισ.). Τ
ο δε µαξιλάρι περιέχει και τα χρήµατα για την αποπληρωµή των δόσεων των δανείων προς το ∆ΝΤ.
Κοινώς η χώρα δεν θα χρειαστεί να αναζητήσει µεγάλα ποσά µε επιτακτικό τρόπο πριν από τα τέλη του 2020.
Οι Βρυξέλλες γνώριζαν εδώ και καιρό (και το έχει γράψει η Realnews προ ενός έτους) ότι ο βασικός εκλογικός σχεδιασµός της κυβέρνησης είχε να κάνει µε τρεις παράγοντες:
Tην έξοδο από το πρόγραµµα, τη ρύθµιση του χρέους και τη δυνατότητα αποφυγής της µείωσης των συντάξεων.
Τα δύο πρώτα στοιχεία είναι ήδη στη θέση τους.
Σε ό,τι αφορά το τρίτο στοιχείο, η επιλογή «4» προφανώς δεν θα επιφέρει κανένα εκλογικό όφελος.
Η επιλογή «1» αποτελεί µια συµβιβαστική λύση, που ακούγεται καλά στις Βρυξέλλες. Eξάλλου, πολλοί κοινοτικοί παράγοντες έχουν «δείξει» δηµοσίως προς αυτήν την κατεύθυνση, η οποία έχει όµως δύο προβλήµατα:
. Τη σοβαρή αρνητική δηµοσιότητα, σε µη αναστρέψιµο βαθµό, από την ίδια τη µείωση,
. Αλλά και την πιθανότητα κατά τη διαπραγµάτευση να καταλήξουµε σε κάποιο επίδοµα που δεν θα ικανοποιήσει καµία κοινωνική τάξη.
Η επιλογή «3», της ρήξης ουσιαστικά, µπορεί να πραγµατοποιηθεί µόνο αν οι εκλογές γίνουν άµεσα και δεν προλάβουν να γίνουν ορατές οι αρνητικές συνέπειες στις αγορές και σε γενικές γραµµές υπάρξει και µια παράλληλη στρατηγική «επαναπροσέγγισης» µε τους εταίρους.
Κατά συνέπεια η επιλογή «2», των ισοδύναµων, είναι η µόνη που µπορεί να περπατήσει, χωρίς συνέπειες και µε σοβαρό δηµοσκοπικό όφελος.
Γερµανικό «µπλόκο»
Το Eurogroup µπορεί να µη συζήτησε για την Ελλάδα, αλλά την ίδια µέρα είχε προγραµµατισµένη συνάντηση το Συµβούλιο των ∆ιοικητών του ESM, που αποτελείται από τους ίδιους τους 19 υπουργούς Οικονοµικών.
Ο Γερµανός υπουργός Ολαφ Σολτς ανακοίνωσε ότι δεν µπορεί να δώσει τη συναίνεσή του στην εκταµίευση της δόσης των 15 δισ. γιατί δεν είχε σχετική εξουσιοδότηση από το οµοσπονδιακό Κοινοβούλιο.
Το Κοινοβούλιο δεν είχε ψηφίσει γιατί η τρόικα είχε αποσύρει την έκθεση συµµόρφωσης καθώς ένα στοιχείο της, σχετικό µε τον ΦΠΑ στα 5 νησιά, είχε αποσυρθεί από την ελληνική πλευρά. Σύµφωνα µε πληροφορίες της «R», ο µόνος που γνώριζε την ελληνική πρόθεση ήταν ο επικεφαλής της Κοµισιόν στην τρόικα, Ντ. Κοστέλο, και επακόλουθα οι προϊστάµενοί του Μοσκοβισί και Γιούνκερ.
Η κρίση του Ντ. Κοστέλο ήταν πως τα λεφτά ήταν λίγα (28 εκατ. ευρώ) και η διάρκεια µικρή (ένα εξάµηνο). Ακολούθησε και η ελληνική δέσµευση για αντίµετρα και επί της ουσίας η αντιµετώπιση του θέµατος ήταν η πιο ήπια που µπορούσε να υπάρξει. Βεβαίως, το γεγονός ότι το θέµα δεν είχε κοινοποιηθεί στο EuroWorking Group - δηλαδή δεν το ήξεραν οι εταίροι και οι υπόλοιποι θεσµοί το πληροφορήθηκαν εκ των υστέρωνδηµιουργεί από µόνο του αρνητικούς συσχετισµούς.
Στο τέλος όµως της ηµέρας οι εταίροι δέχθηκαν ότι ακόµα και σε ένα τόσο προχωρηµένο στάδιο µπορεί ένα µέτρο να αντικατασταθεί από ένα άλλο, αν υπάρχει σωστή προετοιµασία, ενώ εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι από τις αρχές του φθινοπώρου θα βρίσκονται σε πλήρη ετοιµότητα.
πηγή:
http://www.enikonomia.gr/economy/192689,ta-4-senaria-ton-vryxellon-gia-tis-syntaxeis.html
