Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Μέσα στα έξι αυτά χρόνια των μνημονίων απομυθοποιήθηκε και απαξιώθηκε εντελώς -και πολύ σωστά- ο πολιτικός κόσμος στην Ελλάδα.
Όσοι απ' τους Έλληνες έχουν IQ κάτι παραπάνω απ' της ακρίδας έχουν σταματήσει να ελπίζουν σε ηγέτη μέσα απ' τα κόμματα της πολιτικής σκηνής.
Οι υπόλοιποι πηδάνε από κόμμα σε κόμμα κι από απόκομμα σε απόκομμα ελπίζοντας ακόμη να βρούνε στην χαβούζα μαργαριτάρια.
Δεν είναι κακό να ψάχνεις για ηγέτη. Δεν είναι κακό να έχεις αρχηγό.
Όλες οι ομάδες ανθρώπων, από τον αθλητισμό μέχρι τις παρέες και τους λαούς, έχουν αρχηγούς.
Είναι εκείνα τα άτομα που αν και νοούνται ίσοι μεταξύ ίσων, η διαύγεια της αντίληψής τους, η σβελτάδα των αντιδράσεών τους, η προσήλωση στην επίτευξη του στόχου και η ευαίσθητη διαίσθησή τους, τους κάνει να βλέπουν το καλό της ομάδας και να την οδηγούν προς τα 'κει.
Στην παρούσα κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας, αλλά και σε άλλες παρόμοιες καταστάσεις, το blog πιστεύει ακράδαντα πως ο μελλοντικός ηγέτης βρίσκεται μέσα στον ίδιο τον λαό και μπορεί να αναδειχθεί μόνο μέσα από επαναστατικές διαδικασίες.
Μέσα στην ίδια την κοινωνία βρίσκονται δεκάδες άνθρωποι δεκάδες φορές αξιότεροι από τους παρακμιακούς και παρηκμασμένους πολιτικούς, αυτά τα σκύβαλα που οδήγησαν, και εξακολουθούν να οδηγούν την χώρα από καταστροφή σε καταστροφή, μέχρι τον τελικό αφανισμό.
Επειδή όμως είναι πιθανότερο να προσγειωθεί αύριο στην πλατεία Συντάγματος ένας εξωγήινος με το διαστημόπλοιό του, παρά να επαναστατήσει ο εξ ίσου παρηκαμσμένος με τους πολιτικούς του, Έλληνας και άρα οι επαναστατικές διαδικασίες που λέγαμε δεν θα υπάρξουν ποτέ ή αν θα υπάρξουν θα είναι πολύ αργά, η ανάγκη ανεύρεσης ενός ηγέτη, ενός αρχηγού, πρέπει να γίνει στην βάση του πολιτικού μας σκηνικού.
Γι αυτό απευθυνόμαστε, κάνουμε έκκληση, σε όσους (μετρημένους στα δάχτυλα ενός χεριού) απ' τους πολιτικούς του κοινοβουλίου, και σε περισσότερους απ' τους πολιτικούςεκτός κοινοβουλίου λογίζουν ακόμη τον εαυτό τους σαν έντιμο άνθρωπο και πατριώτη (με την έννοια της αγάπης για την πατρίδα και όχι το μίσος για τους άλλους), να φανούν, να παραμερίσουν ιδεολογίες και ιδεοληψίες και να συμπήξουν έναν κοινό πυρήνα αντίστασης και αντίδρασης, γύρω απ' τον οποίο θα συσπειρωθούν οι κοινωνικές ομάδες που θέλουν αλλά δεν μπορούν από μόνες τους να ενεργήσουν συντονισμένα εναντίον του κοινού εχθρού, που είναι η νεοναζιστική ''Ενωμένη'' Ευρώπη και οι εγχώριοι προδότες πολιτικοί.
Φανείτε, στηρίξτε τον Έλληνα πολίτη που πελαγοδρομεί μόνος του.
Δεν φτάνουν οι συνεντεύξεις στα μεγάλα περιοδικά του εξωτερικού, και τα διεθνή fora.
Εδώ μέσα είναι ο πόλεμος.
Εδώ θα δοθούν οι μάχες και θα κερδηθούν ή θα χαθούν. Όχι στα συνέδρια και στις διαδικασίες ενημέρωσης.
Είναι όλοι, φίλοι και εχθροί, πολύ καλά ενημερωμένοι για το τί συμβαίνει.
Τώρα είναι η ώρα για πράξεις.
Ιδού πεδίον δράσης και δόξας λαμπρό, για τους τελευταίους των πολιτικών ''μοϊκανών''!...
Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
