.jpg)
Κυρίες και κύριοι, η φετινή Έκθεση αποκτά μια ξεχωριστή σημασία. Είναι σταθμός, ουσιαστικά, στο μέσο της δεύτερης θητείας μας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ο πιο δύσκολος, ο πιο απαιτητικός -αλλά με έναν τρόπο ο οποίος είναι και συναρπαστικός.
Και επιμένω σε αυτό, καθώς βαδίζοντας προς τις επόμενες κάλπες ίσως κάποιοι να ανέμεναν να βάλουμε κάποιο φρένο στη δράση μας. Απόφασή μου, όμως, είναι να πατήσουμε γκάζι ώστε το 2027 να ανατείλει για τη χώρα, για την παράταξή μας, μια νέα τετραετία. Ακόμα πιο πετυχημένη, με λιγότερα λάθη, με περισσότερα αποτελέσματα.
Οι μεταρρυθμίσεις, άλλωστε, αποδίδουν σε διαφορετικούς χρόνους. Για παράδειγμα, σε λίγο θα περιγράψουμε την οικονομική πολιτική του 2026. Σε όσα θα πούμε, όμως, θα πρέπει να συνυπολογιστούν και μόνιμα μέτρα -τονίζω, μόνιμα μέτρα- ύψους 1,5 δισεκατομμυρίων, που ήδη εξαγγέλθηκαν πριν από λίγους μήνες, μετά την ψήφιση του Προϋπολογισμού, τα περισσότερα από αυτά με έναρξη ισχύος αυτόν τον Νοέμβριο.
Θυμίζω ότι αυτή την πρόσθετη δημοσιονομική δυνατότητα την έφερε η υπεραπόδοση της οικονομίας το 2024. Αυτή με τη σειρά της, όμως, ήταν αποτέλεσμα δύσκολων μεταρρυθμίσεων της περασμένης διετίας. Μιλάμε, συνεπώς, για μια διαδικασία η οποία από τη φύση της αποδίδει σταδιακά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά, το 2023, λίγους μήνες μετά τη δεύτερη εκλογική μας νίκη, από αυτό εδώ το βήμα είχα πρωτοαναφερθεί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, μέσω της διασύνδεσης των POS με τις ταμειακές μηχανές. Αμφιβάλλω αν τότε άκουσα έστω ένα δειλό χειροκρότημα.
Ήταν, ωστόσο, αυτές οι αθόρυβες, αλλά τολμηρές αλλαγές, που μας δίνουν τη δυνατότητα να επιστρέψουμε σε δύο μήνες από τώρα, και κάθε χρόνο, ένα ενοίκιο στους ενοικιαστές.
Ήταν αυτές οι αλλαγές που μας επιτρέπουν από αυτόν τον Νοέμβριο να μπορούμε να στηρίζουμε τους χαμηλοσυνταξιούχους με 250 ευρώ ετησίως.