Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα της Τουρκίας - Ο Ερντογάν βρίσκεται σε επίθεση στο Αιγαίο, μόνο και μόνο επειδή η Ελλάδα της δίνει το πάνω χέρι.

Η Ελλάδα έχει πολλά πολιτικά και διπλωματικά βέλη στη φαρέτρα της, γιατί ο Ερντογάν είναι γυμνός! 

Γράφει ο Μάικλ Ρούμπιν

 Δώστε στον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ένα δίκιο: έχει παίξει αριστοτεχνικά τα χαρτιά του για να ασκήσει διπλωματική και περιφερειακή επιρροή πολύ πέρα από την πραγματική δύναμη της Τουρκίας.

Η πραγματικότητα είναι, ότι η Τουρκία είναι αδύναμη. Η οικονομία της είναι ένα ναυάγιο. Το νόμισμα της Τουρκίας έχει χάσει το 82% της αξίας του έναντι του δολαρίου και του ευρώ μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια. Ο Ερντογάν μίλησε κάποτε για την Τουρκία να γίνει μία από τις δέκα κορυφαίες κατασκευαστικές δυνάμεις στον κόσμο. Αντ ‘ αυτού, η Τουρκία πέφτει γρήγορα από τις είκοσι πρώτες. Δεν υπάρχει ούτε μία τουρκική τράπεζα που να μην κινδυνεύει από πτώχευση. Ακόμη και αν η αναλογία χρέους προς το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της Τουρκίας φαίνεται ισχυρή, τα τουρκικά στατιστικά συχνά βασίζονται σε λίγα πράγματα εκτός από τη φαντασία του Ερντογάν. Τα ποσοστά του προσωπικού χρέους είναι τόσο υψηλά σε πηγή:σημείο οι Τούρκοι να μην μπορούν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους

Η πίστωση που έδωσαν οι διεθνείς ηγέτες στον Ερντογάν πριν από δύο δεκαετίες για την οικονομική του διαχείριση φαίνεται τώρα εσφαλμένη. Η ανάπτυξη που γνώρισε η Τουρκία την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα είχε λιγότερη σχέση με τον Ερντογάν παρά με ένα δημογραφικό μέρισμα: η διόγκωση της νεολαίας της Τουρκίας εισήλθε στο χώρο εργασίας. Τώρα, ωστόσο, η Τουρκία βρίσκεται σε δημογραφική παρακμή, ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού της κάτω από το επίπεδο αντικατάστασης. Ορισμένες χώρες διαχειρίζονται καλά τη μείωση του πληθυσμού. Η Τουρκία δεν θα το κάνει. Όχι μόνο ο κουρδικός πληθυσμός της Τουρκίας απολαμβάνει αύξηση του πληθυσμού, αλλά η κακοδιαχείριση του Ερντογάν θέτει την Τουρκία πολύ πίσω από κράτη όπως η Ιαπωνία ή η Νότια Κορέα που αντιμετωπίζουν παρόμοια μείωση του πληθυσμού.

Ωστόσο, παρά την αδυναμία αυτή, η Τουρκία κυριαρχεί στις συνομιλίες στην παγκόσμια σκηνή. Όχι μόνο διεξάγει τη μεγαλύτερη κατοχή της Ευρώπης στην Κύπρο, αλλά απαιτεί από τον κόσμο να την αποδεχθεί και τα Ηνωμένα Έθνη να υποκύψουν στην αρπαγή της κυπριακής γης. Οι μόνες διαφορές μεταξύ του υποτελούς κράτους της Τουρκίας στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο και των ρωσικών-μαριονετών, των κρατιδίων στο Ντόνετσκ και το Λουγκάνσκ είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτρέπουν στο κράτος-μαριονέτα της Τουρκίας στην Κύπρο να διατηρεί γραφεία στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και οι ευρωπαϊκές αεροπορικές εταιρείες πετούν απευθείας στην κατεχόμενη Κύπρο για να επιτρέψουν στους Ευρωπαίους που κάνουν διακοπές να επιδοτήσουν το ναρκο-κράτος που έχουν δημιουργήσει οι Τούρκοι. Αυτό από μόνο του δείχνει τη βαθιά έλλειψη σεβασμού με την οποία τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρώπη συναντούν τον ευγενικό επαγγελματισμό της Ελλάδας.

Με τέτοια αδυναμία, είναι έκπληξη που η Τουρκία πιστεύει ότι με την πολιτική της “Γαλάζιας Πατρίδας” μπορεί να καταφέρει να καταλάβει το μισό Αιγαίο ή ότι η Τουρκία μπορεί να επανασχεδιάσει τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες της Ανατολικής Μεσογείου; Ούτε το πρόβλημα αφορά μόνο την Ελλάδα: η Τουρκία κράτησε όμηρο το ΝΑΤΟ και ανάγκασε τη Σουηδία να ταπεινώσει τον εαυτό της και τις αρχές της εκδίδοντας Κούρδους αντιφρονούντες για να αντιμετωπίσουν βασανιστήρια και φυλακές στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο μόνος λόγος που η Δύση προσποιείται ότι η Συρία υπό τον Αχμάντ Αλ-Σαράα είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από ένα τρομοκρατικό κράτος είναι για να αποφύγει ένα ξέσπασμα του Ερντογάν. Ένα μεταρρυθμισμένο καθεστώς της Αλ Κάιντα έχει τόσο νόημα όσο μια γυναίκα που είναι μισή έγκυος.

Το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν “τα νέα ρούχα του αυτοκράτορα” είναι σχετικό με την Τουρκία σήμερα. Το πλήθος προσποιήθηκε ότι θαύμαζε τον αυτοκράτορα μέχρι που ένα παιδί φώναξε, “μα δεν φοράει τίποτα!” Σήμερα, είναι καιρός να αποκαλέσουμε τον Ερντογάν ως τον γυμνό, παρακμάζοντα και συρρικνωμένο Δεσπότη.

Σκίτσο του Ευριπίδη Ντοκομέ για το Geopolitico.gr

Για πάρα πολύ καιρό, η Ελλάδα πίστευε ότι μια ήσυχη, υπεύθυνη προσέγγιση θα ενίσχυε τη συνεργασία της με την Ευρώπη και θα κέρδιζε επευφημίες και επιρροή στα διεθνή φόρουμ. Τέτοιες συμπεριφορές, ωστόσο, δεν λειτουργούν ποτέ. Όταν τρομοκρατικές ομάδες απαγάγουν ομήρους, πολλές κυβερνήσεις συμβουλεύουν ήρεμα. Τέτοιες τακτικές χρησιμεύουν μόνο για να απαλλάξουν την πίεση στις κυβερνήσεις και τους τρομοκράτες, αλλά δεν φέρνουν τα θύματα στο σπίτι. Ο θόρυβος μπορεί να είναι αρετή. Πράγματι, η Τουρκία συχνά αποδεικνύει, ότι ο τροχός που τσιρίζει παίρνει το γράσο (σ.σ. εννοεί μεταφορικά, ότι η Τουρκία παίρνει αυτό που θέλει).

Αν η Ελλάδα συνεχίσει να σφάλλει από την πλευρά της υποταγής, θα χάσει το μισό Αιγαίο όπως η Κύπρος έχει χάσει—προσωρινά-το 38% της Κύπρου. Εξάλλου, υπάρχει μια επικίνδυνη τάση τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και σε πολλά μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη να απαιτούν από τις μικρές δημοκρατίες να κάνουν παραχωρήσεις για να κατευνάσουν τους μεγαλύτερους νταήδες. Σε μια τέτοια δυναμική, η ασφάλεια της Ελλάδας και της Κύπρου δεν θα έρθει ποτέ πρώτη.

Ωστόσο, με τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ στο Οβάλ Γραφείο πρόθυμο να κλονίσει το διπλωματικό προηγούμενο, την τριμερή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ, την αδύναμη οικονομία της Τουρκίας, την εκτεταμένη επιδείνωση με τις γελοιότητες του Ερντογάν και την Ελλάδα που κάθεται στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, η ώρα είναι τώρα να προχωρήσουμε στη διπλωματική επίθεση.

Οι ομοϊδεάτες σύμμαχοι της Ελλάδας θα πρέπει να απαιτήσουν έρευνες τόσο στα Συμμαχικά κράτη όσο και στα Ηνωμένα Έθνη σχετικά με τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας της Τουρκίας και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Θα πρέπει να αγωνιστούν για την ένταξη της Τουρκίας στη μαύρη λίστα της Ομάδας Χρηματοοικονομικής Δράσης (Financial Action Task Force), μαζί με το Ιράν, τη Μιανμάρ και τη Βόρεια Κορέα. Αν κάποιος διπλωμάτης δεν σηκώσει το χέρι και ρωτήσει, αν η Τουρκία αξίζει πραγματικά μια τέτοια παρέα, δεν θα πρέπει πλέον να εκπροσωπεί την Ελλάδα σε κανένα διεθνές φόρουμ.

Όπως οι Αρμένιοι απαιτούν διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, έτσι και η ελληνική κυβέρνηση και οι ομάδες της Ελληνικής Διασποράς απαιτούν από τις χώρες να αναγνωρίσουν την Ελληνική γενοκτονία στην Ανατολία που κορυφώθηκε με την πυρπόληση της Σμύρνης. Οι Έλληνες αξιωματούχοι δεν πρέπει να βλέπουν τέτοιες εκδηλώσεις ως αναμνήσεις του παρελθόντος, αλλά μάλλον μια απαραίτητη εκπαίδευση για να κατανοήσουν την εθνοτική και πολιτιστική εκκαθάριση που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη στην Κύπρο και αλλού. Αυτή η εκπαίδευση είναι καθυστερημένη επειδή ο Ερντογάν θα επιτεθεί για να αποσπάσει την προσοχή του πληθυσμού του καθώς η οικονομία της Τουρκίας συνεχίζει να επιδεινώνεται. Καθώς η Τουρκία απολαμβάνει τη μετονομασία πόλεων από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ και το συριακό Κουρδιστάν και την κατεχόμενη Κύπρο, είναι καιρός να απαιτήσουμε από τα Ηνωμένα Έθνη να αναφέρονται σε πόλεις και κωμοπόλεις στην Ανατολία με τα ελληνικά τους ονόματα εκτός από τα ονόματα που επέβαλαν οι Τούρκοι κατακτητές. Υπάρχει κάτι πολύ λάθος όταν μη Ελληνοαμερικανοί είναι πιο πρόθυμοι από τους Έλληνες αξιωματούχους να απαιτούν “ελεύθερη την Κωνσταντινούπολη”.

Η Ελλάδα θα πρέπει επίσης να ζητήσει περαιτέρω έρευνα στο περιστατικό της Πύλας και να ζητήσει τη δημόσια κατάθεση παρατηρητών του ΟΗΕ που τραυματίστηκαν από τουρκικές μπουλντόζες (σ.σ. εννοεί στο περιστατικό στην πράσινη ζώνη στην Κύπρο τον Αύγουστο του 2023). Θα πρέπει να απαιτήσει τον ορισμό από τον ΟΗΕ βασικών Τούρκων χρηματιστών για τη χρηματοδότηση της τρομοκρατίας.

Η Αθήνα θα πρέπει επίσης να απαιτήσει από την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες να βάλουν την Άγκυρα στη μαύρη λίστα για παραβιάσεις της θρησκευτικής ελευθερίας. Η Τουρκία δεν θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερα να καταπατά εκκλησίες, από την Αγιά Σοφιά μέχρι τη Μονή της Χώρας. Δεν πρέπει να γίνει ανεκτή πλέον η κατάσχεση θρησκευτικών Κληροδοτημάτων και η παρέμβασή της στη θρησκευτική εκπαίδευση.

Η Τουρκία βρίσκεται σε επίθεση στο Αιγαίο, μόνο και μόνο επειδή η Ελλάδα της δίνει το πάνω χέρι. Καθώς ο Ερντογάν επιδιώκει να επανεξετάσει την ιστορία και να αναθεωρήσει τα μακροχρόνια σύνορα, η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: να κάνει τη συζήτηση μόνο για το Αιγαίο ή να μιλήσει για το Χατάι—ένα έδαφος που προσάρτησε η Τουρκία μετά από ένα ψεύτικο δημοψήφισμα—.

Η Ελλάδα έχει πολλά πολιτικά και διπλωματικά βέλη στη φαρέτρα της και ο Ερντογάν δεν φοράει ρούχα. Το ερώτημα για τους Έλληνες υπεύθυνους χάραξης πολιτικής είναι εάν το status quo αντέχει και εάν οι διπλωματικές στρατηγικές που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μεταξύ Συμμάχων στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη είναι σχετικές με την πρόκληση που θέτει σήμερα η Τουρκία. Ειλικρινά, η απάντηση πρέπει να είναι ξεκάθαρη.

https://geopolitico.gr/2025/02/apokleistiko-arthro-tou-maikl-roubin-sto-geopolitico-i-ellada-prepei-na-antimetopisei-tin-epithetikotita-tis-tourkias/