- Από την επομένη της δημοσιοποιήσης της απόφανσης του Α.Ε.Δ., ότι «στερείται σχετικής δικαιοδοσίας» να κρίνει τις προηγηθείσες αποφάσεις του ΣτΕ και του Α.Π. για τα "Δώρα" του περιβόητου 11μήνου στις Κύριες και Επικουρικές συντάξεις, ξεκίνησε το γνωστό "γαϊτανάκι" κυβέρνησης και Μ.Μ.Ε., με προειδοποιητικές δηλώσεις και "διαρροές" (βλέπε non paper από το Μαξίμου) σχετικά με τον χρόνο και τον τρόπο καταβολής των αξιώσεων που έχουν επιδικαστεί και θα επιδικάζονται για τους προσφυγόντες Συντ/χους. Όσο δε, για εκείνους τους Συνταξιούχους που δεν προσέφυγαν με αγωγές "θα τους φάει το μαύρο σκοτάδι", παρά τις τότε κυβερνητικές προτροπές και υποσχέσεις περί συμμόρφωσης και εκπλήρωσης των αποφάσεων του ΣτΕ για το σύνολο των Συντ/χων, με την καθιερωμένη ρητορική ότι: «το κόστος της οριζόντιας καταβολής των αναδρομικών οδηγεί σε δημοσιονομικό εκτροχιασμό και άλλα φληναφήματα περί άλλων...επιλέξιμων κυβερνητικών προτεραιοτήτων»!
- Το χειρότερο όμως είναι, ότι η κυβέρνηση εποφθαλμιά και σχεδιάζει να "βάλει χέρι στον κουμπαρά" των 20 δισ.ευυρώ! του ΑΚΑΓΕ [με τα 10 δισ. και πλέον! από αυτά να είναι αμιγώς το προϊόν κλοπής από τις Κύριες και Επικουρικές συντάξεις που γίνεται με την κράτηση της Ε.Α.Σ.], ως "ανέξοδη" λύση για την καταβολή των αναδρομικών του 11μήνου 2015-2016 στους δικαιωθέντες Συνταξιούχους, δηλ. με αυτοχρηματοδότηση από και πρός τους ίδιους τους Συνταξιούχουςχους, γεγονός που είναι επίφοβο να πυροδοτήσει τον "κοινωνικό αυτοματισμό" μεταξύ των Συνταξιούχων!
- Όπως είναι επίσης επίφοβο, κατά το ίδιο σχέδιο, η κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει το αποθεματικό του ΑΚΑΓΕ (κεφάλαιο+τόκοι από ΤτΕ) και για την ποσοστιαία μείωση ή και εξάλειψη της «Προσωπικής διαφοράς» σε όσες Κύριες συντάξεις υφίσταται, καθώς λόγω της πολυετούς διατήρησής της οι Συνταξιούχοι αυτής της κατηγορίας να στερούνται συνεχώς των αυξήσεων στις συντάξεις τους, γεγονός που εγείρει ζήτημα αντισυνταγματικότητας.
- Η "αλλότρια" και επιλήψιμη χρήση του αποθεματικού του ΑΚΑΓΕ από την κυβέρνηση, για επικοινωνιακή κατανάλωση-κομματική εκμετάλλευση, αποτελεί "αιτία πολέμου" και πρέπει το Συνταξιουχικό Κίνημα πάση θυσία να αποτρέψει και να ματαιώσει, ακόμα και σε επίπεδο προθέσεων, αυτή την κακουργηματική μεθόδευση "ξεπλύματος" της κυβερνητικής αναλγησίας Μάλιστα, όσοι από τους Συνταξιούχους που μπορεί να είναι ευεπίφοροι να υιοθετήσουν και να αποδεχθούν τέτοιες "λύσεις" κυβερνητικής υπεξαίρεσης-απιστίας των Περιουσιακών στοιχείων των Συνταξιούχων, να το ξανασκεφτούν και να συνειδητοποιήσουν την συναίνεση-νομιμοποίηση μιάς τέτοιας "εχθρικής πράξης" (πολύ περισσότερο, οι δικαιωθέντες Συνταξιούχοι να δεχθούν την καταβολή των αναδρομικών από αυτόν το "κορβανά", που εν πολλοίς δεν ανήκει μόνο σε αυτούς ή και καθόλου)!
- Η κυβέρνηση και τα "πολιτικά της εξαπτέρυγα" να πάψουν να κάνουν τον «μπαμπούλα» όταν πρόκειται για οφειλόμενα και κεκτημένα δικαιώματα, με πομφόλυγες περί "ανύπαρκτου δημοσιονομικού χώρου", καθώς λεφτά υπάρχουν αλλά (μόνο) για την εμπλοκή της Χώρας μας σε πολεμικές επιχειρήσεις και για στρατιωτικούς εξοπλισμούς [μόνο για το διάστημα 2025-2035, σε σημερινές τιμές, προϋπολογίζονται πάνω από 20 δισ.ευρώ!], αγνοώντας τις βαθύτερες κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες!
- Για του λόγου το αληθές, στην πρόσφατη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, η κυβέρνηση δια του πρωθυπουργού έστερξε και συνεχάρη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την πολιτική βούληση ενεργοποίησης "ρήτρας διαφυγής" των πολεμοκάπηλων σχεδίων αδιάλειπτης αύξησης των αμυντικών/εξοπλιστικών δαπανών από το Ενωσιακό Σύμφωνο Σταθερότητας (δημοσιονομικός "κορσές" για τα όρια του ελλείμματος και του χρέους στις χώρες μέλη της Ε.Ε.), όπως διατάζουν ο νέος «σερίφης» των ΗΠΑ, τα "γεράκια" του ΝΑΤΟ και οι βιομήχανοι-έμποροι όπλων. Προς τούτο, η αλλαγή παραδείγματος σε τροχιά στρατιωτικοποίησης της οικονομίας!
- Από την άλλη, δεν βλέπουμε την ίδια προθυμία και πολιτική βούληση για την διάνοιξη δημοσιονομικού χώρου και την εξεύρεση πόρων, για δαπάνες -κατά προτεραιότητα- κάλυψης των αδήριτων και αμετάθετων Κοινωνικών αναγκών, που μεταξύ αυτών είναι και η αναπλήρωση των περικοπών (σε βαθμό λεηλασίας) στις συντάξεις και η στήριξη της αγοραστικής τους δύναμης.
- Η ΟΣΤΟΕ και η ΑΓΣΣΕ ν΄αναλάβουν την πρωτοβουλία για την από κοινού προβολή και διεκδίκηση των παρακάτω αιτημάτων με όλες τις Συνταξιουχικές Οργανώσεις, αλλά και για το ενδεχόμενο της από κοινού δικαστικής προσφυγής (όπως π.χ. προτίθεται να προχωρήσει το Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων). Οι κατεπείγουσες ανάγκες και υποχρεώσεις μας (ως Κοινωνία και Πολίτες) δεν περιμένουν, ούτε και "μπαίνουν στο ίδιο ζύγι" με τις βλέψεις και τα χαοτικά σχέδια των γεωπολιτικών "ισορροπιών τρόμου" των ιμπεριαλιστικών και «Βοναπαρτικών» κύκλων [υπό τα ιδεοληπτικά και πολεμοκάπηλα δόγματα: της «ειρήνης μέσω της ισχύος» και της «σωστής πλευράς της ιστορίας»!]
- Συνεχίζουμε να διεκδικούμε αμετακίνητα:
α) Την εφάπαξ και χωρίς τους ηλικιακούς & ποσοτικούς Μνημονιακούς "κόφτες", καταβολή των αναδρομικών των "Δώρων" του 11μήνου 2015-2016 στις Κύριες και Επικουρικές συντάξεις,
β) Την επαναφορά της 13ης και 14ης σύνταξης εις το ακέραιον, σε όλους ανεξαιρέτως τους Συνταξιούχους,
γ) Την άμεση κατάργηση της επαχθούς Εισφοράς Αλληλεγγύης Συνταξιούχων,
δ) Την άμεση κατάργηση της Προσωπικής διαφοράς (όπου αυτή ακόμη υφίσταται) με την ενσωμάτωσή της στην Ανταποδοτική,
ε) Την χορήγηση πραγματικών (με όρους αγοραστικής δύναμης) ετήσιων αυξήσεων του διαθέσιμου εισοδήματος.
- Ο Συνταξιουχικός κόσμος, με κάθε πρόσφορο μέσο, τρόπο και ευκαιρία κινητοποίησης οφείλει να στείλει ηχηρό και επιβλητικό μήνυμα στην κυβέρνηση να πάψει να εχθρεύεται παράνομα και καταχρηστικά τα δικαιώματά τους, να τους εμπαίζει, να τους υποβαθμίζει τη ζωή τους και να τους μειώνει την αξιοπρέπεια θεωρώντας τους ως τον "αδύναμο κρίκο" της Κοινωνικής αλυσίδας.
Ώς εδώ και μη παρέκει.
- Μία τέτοια ευκαιρία, είναι και η παρουσία μας στις συγκεντρώσεις της 28ης Φεβρουαρίου, ημέρα πανελλαδικής γενικής απεργίας για την συμπλήρωση 2 ετών από την δολοφονική πρόκληση του δυστυχήματος των Τεμπών και της έκτοτε προκλητικής "δυστοκίας-δυσανεξίας", από την εκτελεστική και δικαστική εξουσία, της πάνδημης απαίτησης για την έγκληση-δίωξη-τιμωρία των υπαίτιων (ανευθυνο)υπεύθυνων. Ημέρα επίσης, με πολλαπλή και ευρύτερη σημασία και συμβολισμό για όλα τα επιμέρους εξωφρενικά συμβαίνοντα που βασανίζουν την Κοινωνία και τους Πολίτες αυτής της Χώρας αλλά και αυτά έξω από αυτήν.