Πάρα πολλοί συμπολίτες μας θα βρεθούν στις πλατείες της πατρίδας μας για να τιμήσουν τη μνήμη των θυμάτων, για να στείλουν το αυτονόητο μήνυμα να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να απαιτήσουν από την πολιτεία -δικαιολογημένα- καλές και ασφαλείς συγκοινωνίες. Σίγουρα θα βρεθούν και ορισμένοι οι οποίοι θα διαδηλώσουν κατά της κυβέρνησης. Η πολιτεία, όμως, έχει χρέος να μεριμνήσει ώστε όποιος επιθυμεί, να ασκήσει το δικαίωμά του στην ελεύθερη έκφραση.
Είναι, όμως, ταυτόχρονα, αλήθεια ότι κάποιοι επιθυμούν να μετατρέψουν αυτό το συλλογικό πένθος σε μία ευκαιρία ενός νέου διχασμού, να καπηλευτούν τον πόνο ως μοχλό των δικών τους σκοπιμοτήτων και να υποβιβάσουν την οδύνη για ένα τραγικό δυστύχημα σε ένα φτηνό κομματικό σύνθημα.
Εμείς έχουμε χρέος να αποτρέψουμε την αμφισβήτηση της εσωτερικής σταθερότητας και της ομαλότητας στην πατρίδα μας. Πολύ περισσότερο σε έναν κόσμο ο οποίος βιώνει γύρω μας τεράστιες -τεκτονικές, θα έλεγα- αναταράξεις.
Η πλειονότητα των Ελλήνων θέλει σήμερα να λάμψει η αλήθεια, να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μην ξαναζήσουμε ποτέ ξανά μία ανάλογη τραγωδία. Δεν θέλει -επαναλαμβάνω, δεν θέλει- να κατρακυλήσουμε εν μέσω αυτής της αβέβαιης διεθνούς πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον παρατεταμένης αστάθειας.
Σε λίγες ημέρες, όπως έχουμε αναγγείλει, θα βρεθούμε στο Κοινοβούλιο. Τα κόμματα θα κληθούν εκεί να διατυπώσουν, αν έχουν, εναλλακτικές θέσεις. Και φυσικά, αν η αντιπολίτευση το επιθυμεί, τότε ας καταθέσει πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση. Εμείς θα είμαστε παρόντες. Το κοινοβουλευτικό σύστημα, εξάλλου, έχει τους δικούς του κανόνες. Ένα είναι βέβαιο: στη δημοκρατία αδιέξοδα δεν υπάρχουν, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα αποδειχθεί και πάλι.
Κλείνω τονίζοντας ότι, παρά αυτό το κλίμα του διχασμού και της μεγάλης έντασης, ας θυμόμαστε ότι είμαστε εδώ για να ενώνουμε τους Έλληνες: και τους διαδηλωτές, αλλά και τους πολλούς οι οποίοι θα τιμήσουν αύριο την επέτειο αθόρυβα και χωρίς συνθήματα.