Τον λένε Παναγιώτη Μπιτάδο και είναι 21 ετών. Πριν ελάχιστα εικοσιτετράωρα κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα, στο τρίαθλο, αλλά κανένας δεν ήταν στο αεροδρόμιο να τον υποδεχτεί. Και ο ίδιος όμως δεν περίμενε να ενδιαφερθεί κάποιος από τις αθλητικές αρχές της χώρας καθώς τόσα χρόνια έχει μάθει να αγωνίζεται μόνος του. Το ασημένιο μετάλλιο του παγκοσμίου έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία διότι στην Ανδαλουσία αγωνίστηκε με λάμες στο χέρι.
Η ιστορία του Παναγιώτη Μπιτάδου και οι προσπάθειες που έχει κάνει για να βρεθεί ανάμεσα στους κορυφαίους τριαθλητές του κόσμου εντυπωσιάζουν. Λένε ότι ο δρόμος για τον πρωταθλητισμό είναι μοναχικός. Μόνο που στην περίπτωση του 21χρονου Παναγιώτη παραείναι μοναχικός. Με τη βοήθεια της οικογένειας του και των χορηγών του έχει κατακτήσει μία πρωτιά σε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και, τώρα, τη 2η θέση στο παγκόσμιο των -23 ετών. Είναι το μοναδικό μέλος της εθνικής ομάδας τριάθλου, παρόλο που, ουσιαστικά, δεν υπάρχει εθνική. Βέβαια, η χώρα μας διαθέτει δύο ομοσπονδίες τριάθλου: την Τριαθλητική Ομοσπονδία Ελλάδας που είναι αναγνωρισμένη από την ελληνική Πολιτεία και την Ελληνική Ομοσπονδία Τριάθλου που αναγνωρίζουν τα διεθνή όργανα του αθλήματος. Ετσι, όποιος αθλητής θέλει να πάρει μέρος σε διεθνείς αγώνες θα πρέπει να δηλωθεί από τη δεύτερη ομοσπονδία.
Οσοι ασχολούνται με το τρίαθλο έχουν αποδεχτεί τα διοικητικά θέματα του αθλήματος. Και εξάλλου αυτό δεν είναι το μόνο παράδοξο που συμβαίνει στον ελληνικό αθλητισμό. Από ένα… παράδοξο βρέθηκε στον χώρο του τριάθλου ο Παναγιώτης Μπιτάδος.
Οταν ήμουν 12 έμαθα για έναν αγώνα τριάθλου που θα γινόταν στη Βουλιαγμένη. Με τη βοήθεια των δικών μου ήρθα Αθήνα και πήρα μέρος στη διοργάνωση. Ενθουσιάστηκα και κατάλαβα ότι αυτό είναι το άθλημα που θέλω να ασχοληθώ
Το πρώτο άθλημα που ασχολήθηκε ο Παναγιώτης ήταν η κολύμβηση. Από μικρό παιδί πήγαινε στο κολυμβητήριο της Μυτιλήνης και προπονείτο με καλές, για την ηλικία του, επιδόσεις. Οταν όμως ήταν εννέα ετών το κολυμβητήριο έκλεισε. «Το 2012 μπήκε «λουκέτο» και αναγκάστηκα να σταματήσω. Από τότε δεν υπάρχει κολυμβητήριο. Κάθε χρόνο λένε ότι θα φτιάξουν αλλά έχουν περάσει δώδεκα χρόνια. Στη συνέχεια πήγα στον στίβο αλλά δεν με ενθουσίασε. Παράλληλα, έκανα και ποδηλασία βουνού. Οταν ήμουν δώδεκα ετών έμαθα για έναν αγώνα τριάθλου που θα γινόταν στη Βουλιαγμένη. Με τη βοήθεια των δικών μου ήρθα Αθήνα και πήρα μέρος στη διοργάνωση. Ενθουσιάστηκα και κατάλαβα ότι αυτό είναι το άθλημα που θέλω να ασχοληθώ. Μου… μπήκε το «μικρόβιο». Αρχισα να κάνω προπονήσεις για να βελτιώσω τις επιδόσεις μου αλλά δεν είχα καταλάβει πόσο βελτιώθηκα γιατί μεσολάβησε η πανδημία. Οταν το 2021 το κατάλαβα αποφάσισα να ασχοληθώ ακόμα πιο σοβαρά», δήλωσε στην «Καθημερινή» ο πρωταθλητής.
Το ατύχημα που του στέρησε τη συμμετοχή στους Ολυμπιακούς
Το να γίνει καλός όμως δεν έφτανε για τον Παναγιώτη Μπιτάδο που έπρεπε να ξεπεράσει και άλλα προβλήματα. Στην αρχή, εξαιτίας των διοικητικών θεμάτων των δύο ομοσπονδιών, δεν μπορούσε να πάρει μέρος σε αγώνες. «Γνώριζα πως έχουν τα πράγματα. Το σκεπτικό μου ήταν να γίνω καλός και μετά θα βρίσκαμε και τη λύση. Ενας καλός αθλητής θα διακριθεί ακόμα και εάν υπάρχουν αντιξοότητες», μας είπε και όταν τον ρωτήσαμε για τη συμμετοχή του σε αγώνες μάς απάντησε: «Τα διοργανώνω όλα μόνος μου. Προετοιμασίες, ταξίδια, τα πάντα τα κάνω μόνος μου με τη βοήθεια της οικογένειάς μου και των χορηγών μου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τις εταιρείες On, Garmin Greece, Priceton Carbonworks Wheels, Swimming Shop, Nutrilab και Poc Greece για τη υποστήριξή τους. Το τρίαθλο είναι πολυέξοδο άθλημα. Έχω υπολογίσει ότι τον χρόνο χρειάζομαι από 27.000 – 30.000 ευρώ. Μόνο ο εξοπλισμός αγγίζει τα 45.000 ευρώ. Τα δύο ποδήλατα κοστίζουν 30.000 ευρώ και από εκεί και πέρα χρειάζονται χρήματα για τις στολές, τα γυαλιά, τα κράνη κλπ. Φυσικά αυτά δεν τα αγοράζεις κάθε χρόνο».
Κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης με ποδήλατο ένα φορτηγό έκανε έναν επικίνδυνο ελιγμό με αποτέλεσμα οι ποδηλάτες να τρομάξουμε και να πέσουμε ο ένας επάνω στον άλλο. Εγώ έσπασα το χέρι μου και τελείωσε το ολυμπιακό όνειρο του Παρισιού
Ο Παναγιώτης Μπιτάδος βρισκόταν σε… τροχιά πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς αλλά ένα ατύχημα τον άφησε εκτός. «Κατά τη διάρκεια μίας προπόνησης με ποδήλατο ένα φορτηγό έκανε έναν επικίνδυνο ελιγμό με αποτέλεσμα οι ποδηλάτες να τρομάξουμε και να πέσουμε ο ένας επάνω στον άλλο. Εγώ έσπασα το χέρι μου και τελείωσε το ολυμπιακό όνειρο του Παρισιού. Είδα τους Αγώνες από την τηλεόραση», μας είπε και όταν τον ρωτήσαμε εάν θα κολυμπούσε στα νερά του Σηκουάνα έβαλε τα γέλια. «Φυσικά και θα κολυμπούσα. Θα έφτανα μέχρι τους Ολυμπιακούς και δεν θα έμπαινα μέσα; Ρώτησα παιδιά που πήραν μέρος και μου είπαν ότι δεν έβλεπαν κάτι στο νερό αλλά είχαν πάρει αντιβιοτικά για να μην πάθουν κάποια ασθένεια».
Λίγες ημέρες μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Παναγιώτης Μπιτάδος κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα που διεξήχθη στο Ταλίν. Ηταν μία διοργάνωση μεσαίων αποστάσεων (1.900 μ. κολύμβηση, 90 χλμ. ποδήλατο και ημιμαραθώνιος). Οι ολυμπιακές αποστάσεις είναι 1.500 μ. κολύμπι, 40 χλμ. ποδήλατο και 10 χλμ. τρέξιμο.
Μετάλλια με λάμες στο χέρι
Μετά το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Εσθονίας ο νεαρός τριαθλητής μας συνέχισε την προετοιμασία του για το παγκόσμιο -23 ετών. Στην Ανδαλουσία κατάφερε να ανεβεί στη δεύτερη θέση του βάθρου και να αποδείξει στην παγκόσμια κοινότητα του αθλήματος ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του τριάθλου. Κατά την επιστροφή του δεν τον περίμενε κανένας από την Πολιτεία στο αεροδρόμιο. Ο πρωταθλητής όμως έχει συνηθίσει. Το αντίθετο ίσως να του προκαλούσε έκπληξη. «Δεν με έχει βοηθήσει κάποιος φορέας της Πολιτείας. Στο υπουργείο Αθλητισμού ίσως να μη ξέρουν και το όνομά μου. Κατά τη διάρκεια της προολυμπιακής προετοιμασίας με είχε βοηθήσει οικονομικά η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή».
Η επόμενη ερώτηση προς τον αθλητή ήταν για τα μελλοντικά του σχέδια. Η απάντησή του μας εξέπληξε: «Θα βγάλω τις λάμες από το χέρι», μας είπε και μας πληροφόρησε ότι τα μετάλλια τα κατέκτησε με λάμες στο χέρι. «Η αλήθεια είναι ότι το χέρι δεν «δουλεύει» σωστά. Είναι στο 90%. Ο τρικέφαλος δεν μπορεί να τεντώσει. Οταν φύγουν οι λάμες το χέρι θα επανέλθει».
Το αγαπημένο του άθλημα στο τρίαθλο είναι το ποδήλατο αλλά ο 21χρονος προτιμάει το κολύμπι και το τρέξιμο. «Σε αυτά δεν έχεις ατυχήματα. Με το ποδήλατο έχω πολλά ατυχήματα», μας λέει γελώντας.