Γράφει
ο Υπτγος ε.α Ιωάννης Δεβούρος,
Πρόεδρος ΔΣ/ Ε.Α.Α.Σ
Εδώ και σαράντα χρόνια πλανιέται πάνω από την Ελλάδα, “το φάντασμα της διαπλοκής” , των “νταβατζήδων”, των “συμφερόντων”, των καναλαρχών κλπ.
Εδώ και σαράντα χρόνια το φάντασμα αυτό, πρωταγωνιστεί σε μία, σχεδόν καθημερινή, σαπουνόπερα. Ανεβάζει και ρίχνει κυβερνήσεις, χειραγωγεί, διαστρεβλώνει, προπαγανδίζει, στήνει δουλειές και ελέγχει την πολιτική, οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου.
Στα διαπλεκόμενα συμφέροντα απέδωσε την πτώση του ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η “διαπλοκή” κρυβόταν πίσω από την κυριαρχία του Κώστα Σημίτη, οι “νταβατζήδες” και οι “βασικοί μέτοχοι” δεν άφηναν τον Κώστα Καραμανλή να κυβερνήσει.
Τα «διαπλεκόμενα ΜΜΕ» προσπάθησαν να «χειραγωγήσουν» το ΠΑΣΟΚ και να αποκαθηλώσουν τον νόμιμο κληρονόμο της “επιχείρησης”. Τα «συμφέροντα» συγκρούστηκαν με τον Γ. Παπανδρέου όταν έγινε τελικά κυβέρνηση και τον έριξαν. Στη συνέχεια τα «κανάλια και οι καναλάρχες» εμπόδισαν τον Τσίπρα να κερδίσειτο 2012 αλλά όχι το 2015.
Προφανώς εν τω μεταξύ μετάνιωσαν… Και τελικά οι «μιντιάρχες του Τύπου», παρέα με τους «ολιγάρχες»,φιλοτέχνησαν μια ψευδή εικόνα της πραγματικότητας ,στήριξαν τον «ανεπαρκή Μητσοτάκη» και προκάλεσαν την ήττα του ΣΥΡΙΖΑστις εκλογές του 2019.
Μάλλον θα μετάνιωσαν ξανά!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ σε ποιό επεισόδιο της σαπουνόπερας έχουμε φτάσει αλλά είμαι βέβαιος ότι θα δούμε και άλλα.
Η υπόθεση έχει χρήμα, αποκρυφισμό, κουτσομπολιό και ίντριγκα, περισσότερη και από «Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» ή τον «Κώδικα νταΒίντσι»
Πέρα από τα παραπάνω και για περισσότερο από σαράντα χρόνια όμως, μας ταλαιπωρεί η ασθενής νοοτροπία μας γιατί:
Ασθένεια ήταν ο τρόπος που το δημόσιο έγινε τερατώδες.
Ασθένεια ήταν η απουσία κάθε πειθαρχικής ποινής στους Δημόσιους Υπαλλήλους γεγονός που σε μερικές περιπτώσεις λειτούργησε πολύ αρνητικά και τους αποθράσυνε. Η έλλειψη ελέγχου οδηγεί στην διαφορά.
Ασθένεια ήταν και είναι οι κουλτουριάρηδες- διανοούμενοι επαναστάτες των λόγων και του πληκτρολογίου, που καθορίζουν την πορεία της αριστεράς από το Da Capo, την Αμερική και την Ελβετία.
Ασθένεια είναι η άκρατη κομματικοποίηση των πανεπιστημίων και η κατευθυνόμενη εξουσία των φοιτητών , επάνω στους διδάσκοντες καθηγητές.
Ασθένεια σοβαρή ήταν και εξακολουθούν να είναι οι εργατοπατέρες- συνδικαλιστές που ρήμαξαν την Ελληνική Βιομηχανία και τον Δημόσιο Τομέα.
Ασθένεια μεγάλη ήταν και είναι το “πνευματικό βάθος” αλλά και η “κριτική σκέψη” του νεοέλληνα, που παραμένουν ανύπαρκτα.
Ασθένεια επίσης είναι η έμφυτη αγένεια του νεοέλληνα, η “μαγκιά” και η αδυναμία του να σκεφτεί και να αντιληφθεί τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση.
Κάπως έτσι λοιπόν, το τρομακτικό φάντασμα της διαπλοκής και η πολυθρύλητη εκστρατεία καταπολέμησής της, εξελίχθηκαν σε φτηνό νταλαβέρι για παιδιά της «πιάτσας».
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στα σύνορα της πολιτικής, της οικονομικής και μιντιακής ισχύος παίζεται πάντα ένα παιχνίδι εξουσίας. Στην Ελλάδα και σε ολόκληρο το δημοκρατικό κόσμο. Τώρα κι από παλιά.
Μόνο που αυτό ακριβώς είναι η δημοκρατία. Η αναμέτρηση στη δημόσια αρένα πολλών και αντίθετων κέντρων ισχύος και επιρροής.
Με άλλα λόγια το φαινόμενο (αν αποτελεί φαινόμενο..) δεν είναι μεμπτό . Είναι αντιθέτως θεμιτό ώστε μέσα στο δημοκρατικό σύστημα καμία ισχύς και καμία επιρροή να μην ασκείται ανεμπόδιστα ή αναπάντητα.
Κατά τα άλλα, στην ελεύθερη ιδιωτική οικονομία οι τηλεοράσεις, τα ραδιόφωνα , οι εφημερίδες είναι επιχειρήσεις. Ανήκουν συνήθως σε επιχειρηματίες και μάλλον σε ισχυρούς επιχειρηματίες, που δε νομίζω ότι παραβλέπουν τα συμφέροντα της επιχείρησής τους.
Τελειώνοντας υπογραμμίζεται για μια ακόμη φορά , ότι τα προβλήματα της κοινωνίας είναι έντονα διακριτά , πολλά και σοβαρά.
Η ακρίβεια στη διαβίωση και την ενέργεια, η δημόσια ασφάλεια, η δημόσια υγεία, η δημόσια παιδεία, οι συντάξεις και οι μισθοί, είναι θέματα που πρέπει η κυβέρνηση να σκύψει επάνω τους, άμεσα και αποτελεσματικά
. Αυτό είναι το ηχηρό μήνυμα των εκλογών της 9ης Ιουν.2024