Στα δικαστήρια του Λουξεμβούργου το κράτος-μπαταχτσής του Ελλαδιστάν για 3 δισ. φέσια, ενώ ο ΟΟΣΑ μας "ξεφωνίζει” για τους φόρους στους μισθούς.
Ούτε χαιρόμαστε με αυτά που συμβαίνουν, ούτε έχουμε πρόθεση να χλευάσουμε το κράτος μας. Αλλά, όπως και να το κάνουμε, αυτή είναι η εικόνα μας 20 χρόνια(!!). Και δεν ωφελεί σε τίποτε να "σκουπίζουμε” κάτω από το χαλί τα χάλια μας...
Θα μας τα θυμίσουν και οι Βρυξέλλες (ίσως και την άλλη εβδομάδα) και θα έχουν δίκιο. Όπως δικαιολογημένα μας παραπέμπουν στα δικαστήρια της Κοινότητας για να προστατέψουν τις επιχειρήσεις μας από το κράτος μας (!) και τα χρέη του που τα δίνει όποτε του καπνίσει… Χωρίς να προσθέτει κάτι για τα χρωστούμενα, μιας και, αν εσύ χρωστάς και 500 ευρώ, θα φθάσει να σου πάρει και το σπίτι και το οικόπεδο (!!).
Τι θα μας πουν στην ΕΕ;
Χρωστάτε κάπου 3 δισ. σε ιδιώτες από τα οποία τα μισά (περισσότερα από 1,6 δισ.) είναι χρέη κρατικών νοσοκομείων και τα άλλα μισά σε άλλους προμηθευτές. Με αυτά που κάνετε, δεν βοηθάτε την οικονομία (ασύμφορο και για την οικονομία της Ευρώπης), με συνέπειες στη γενικότερη ρευστότητα και στη λειτουργία της αγοράς σας, με επεκτάσεις και στις ευρωπαϊκές, από τις οποίες γίνονται προμήθειες.
Μην ξεχνάτε, θα προσθέσουν, ότι η υπόθεση κρατάει 20 χρόνια και έχει αναστατώσει επιχειρήσεις και προμηθευτές που συνδέονται με άλλους στην ΕΕ, αλλά και πολίτες αφού καθυστερείτε επιστροφές φόρων που δικαιούνται.
Αυτά θα μας ψάλλουν πάλι από τις Βρυξέλλες και δεν θα είναι πουθενά υπερβολικοί.
Η υπερβολή είναι σε εμάς και στο κράτος μας.
Το ρεζιλίκι μας αυτό ξεκινάει μετά το 2005, όταν αγανακτισμένοι οι προμηθευτές του Δημοσίου, οι εξαγωγείς (δικαιούνται επιστροφές φόρων από εξαγωγές) και οι φορολογούμενοι (που έχουν να λαμβάνουν επιστροφές) ήταν στο "περίμενε” για 4-5 χρόνια και για περισσότερα από 10-15 δισ. ευρώ!!
Μετά από πολλά και απίθανα πάρε-δώσε με το κράτος και πιέσεις των προμηθευτών που έφθασαν (από αγανάκτηση) και στις Βρυξέλλες, το κράτος εδέησε να πληρώσει τα μισά από τα χρέη του. Για τόκους ή αποζημιώσεις ούτε λόγος.
Έμειναν έτσι κάπου 4-5 δισ. κρατικά χρέη, με τη μερίδα του λέοντος από τα κρατικά νοσοκομεία και τα άλλα σε προμηθευτές του προγράμματος κρατικών προμηθειών.
Με τούτα και με εκείνα, τα κρατικά χρέη έπεσαν στα 2,8 δισ. ευρώ και η Κομισιόν ετοιμάζει τώρα νέο "μπουγιουρντί” για τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, μήπως και λυθεί το θέμα και το κράτος-μπαταχτσής της χώρας μας συμμορφωθεί.
Κανείς βέβαια δεν περιμένει να λήξει το θέμα όταν η ιστορία αυτή κλείνει 20 χρόνια και έχεις μπροστά σου την εξής πραγματικότητα: από την μια το Ελλαδιστάν να σου λέει ότι πρέπει να είσαι ευχαριστημένος, αφού τα χρέη αυτά ήταν πάνω από 10 δισ. και τα πήγαμε στα 3 δισ. (σ.σ, σε 20 χρόνια!!)
Και από την άλλη τον ΟΟΣΑ να σου θυμίζει (με έκθεση των ημερών αυτών) ότι "...στο 38,5% υπολογίζεται η συνολική επιβάρυνση από φόρους και εισφορές στον μέσο εργαζόμενο χωρίς παιδιά στη χώρα μας το 2023, όταν ο μέσος όρος στις χώρες του ΟΟΣΑ ήταν στο 34,8%. Το εν λόγω βάρος προέρχεται κυρίως από ασφαλιστικές εισφορές εργαζόμενου και εργοδότη που φτάνουν στο 11,3% και 18,2% αντίστοιχα, προκαλώντας πίεση στα εισοδήματα των μισθωτών και στην οικονομία γενικότερα”.
πηγή: https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3804240/apithana-fesia-kai-foroi-tou-kratous-mpataxtsi/