Από το 1967 μέχρι το 1974, η Ελλάδα γνώρισε μία στυγνή δικτατορία, κατά την διάρκεια της οποίας όλοι, μα όλοι, οι Έλληνες φυλακίστηκαν και εξοριστήκαν από τουλάχιστον 3 φορές ο καθένας, ενώ 3 φορές την ημέρα εκτός Σαββάτου, Κυριακής και επισήμων αργιών βαζανίζονταν ανηλεώς, αστόργως και… ακάρδως…
- Tου Υπτγου ε.α. Χρήστος Μπολώσης
Μετά το ογκωδέστατο κύμα αντίστασης που ξεσηκώθηκε ολούθε (κυρίως στην… Σουηδία), το καθεστώς εκείνο παρέδωσε την εξουσία μετά από 7 χρόνια στους πολιτικούς. Βέβαια, 7 χρόνια για τόση μεγάλη αντίσταση, είναι μάλλον πολλά, αλλά τέλος πάντων
Το πώς και το γιατί παρεδόθη η εξουσία, είναι μια άλλη ιστορία, που θα προσπαθήσουμε να την πούμε μίαν ετέραν φοράν, που έλεγε και ο Χατζηχρήστος.
Το καθεστώς εκείνο λοιπόν, είχε τους «Φακέλους Κοινωνικών Φρονημάτων». Κάθε Έλληνας είχε τον Φάκελό του, για νάχει να πορεύεται. Μερικοί είχαν και δύο. Όλοι λοιπόν, μα όλοι, οι Έλληνες ήταν φακελωμένοι και παραλλήλως είχε επιβληθεί μία σιδηρά λογοκρισία. Ουδείς μπορούσε να πει ουδέν, αν δεν το ενέκρινε ο Παττακός, εκτός από την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο, που παρά το σκληρό καθεστώς λογοκρισίας, τον Ιούνιο του 1973 ανέβασαν την κάργα «αντιστασιακή» θεατρική παράσταση «Το μεγάλο μας τσίρκο». Το ίδιο έκαναν και πολλοί άλλοι, ων ουκ έστιν αριθμός.
Και τα χρόνια πέρασαν!
Και το 1974, απελευθερωθήκαμε, με τον Εσεβίτ και ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί, να κομπάζει γι΄ αυτό. Τέλος πάντων.
Όλοι αναπνεύσαμε ελεύθερα και κυρίως τα 9 εκατομμύρια αντιστασιακοί, που κατά την διάρκεια της Επταετίας ήταν χουντικοί.
Ο πρώτος μετά την μεταπολίτευση πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής, έδωσε απτά δείγματα δημοκρατικότητας, νομιμοποιώντας άνευ όρων το «τιμημένο ΚΚΕ» και κυνηγώντας με λύσσα τους «χουντικούς».
Και φθάνουμε στο 1981 όταν το ΠΑΣΟΚ έγινε κυβέρνηση και ο λαός έγινε εξουσία (λέμε τώρα), ένα από τα πρώτα μελήματα του λαοπρόβλητου Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν η υαλοποίηση της προεκλογικής δεσμεύσεως του ότι θα κάψει τους Φακέλους των κοινωνικών φρονημάτων των πολιτών.
Πράγματι διοργανώθηκε μία, όχι σεμνή, τελετή και οι φάκελοι κάηκαν στην υψικάμινο της μακαρίτισσας «Χαλυβουργικές», στην Ελευσίνα μια φορά.
Τώρα το τι ρίχτηκε στην υψικάμινο και το τι όχι, ουδείς γνωρίζει. Διότι ναι μεν οι ΠΑΣΟΚοι διεκήρυσσαν σε όλους τους τόνους ότι όλα κάηκαν αλλά διέρρευσαν και κάποιοι ψίθυροι ότι δεν κάηκαν όλα, αλλά κρατηθήκαν μερικοί (του «μερικοί» τείνοντες στο άπειρο…) για τους ίδιους ακριβώς λόγους που επικαλέσθηκαν αυτοί που τους καθιέρωσαν, δηλαδή για λόγους «Εθνικής Ασφαλείας». Αφού θυμίσουμε ότι τότε είχαν ανακαλυφθεί τα φωτοτυπικά, ο δε αντιπρόσωπος της μεγαλύτερης παγκοσμίως φίρμας ήταν άνθρωπος του ΠΑΣΟΚ, τότε γεννώντα συνειρμοί και πονηρές σκέψεις.
Τέλος πάντων. Ας το πιστεύσωμεν που έλεγε και ο Χάρι Κλιν, ο οποίος παρεμπιπτόντως σατίρισε μοναδικά τα την «απομάκρυνσης» των αμερικανικών βάσεων απ την Ελλάδα, τραγουδώντας το χαριτωμένο «Φεύγουν οι βάσεις που μένουν, μένουν οι βάσεις που φεύγουν». Αυτά τα ωραία
Πάντως τα μετέπειτα γεγονότα, δεν έφεραν και πολύ μεγάλη ελευθερία του λόγου και ιδού γιατί.
Την περασμένη Δευτέρα δημοσίευσα ένα σημείωμά μου με τίτλο «Ο Ζαφειράκης». Μεταξύ των αποδεκτών, είναι και το άριστο μπλοκ (https://koukfamily.blogspot.com/).
Σε λίγο έρχεται μήνυμα από τον φίλο ιδιοκτήτη του μπλογκ, που με πληροφορούσε ότι το σημείωμά μου κόπηκε και μου έστειλε και τις παρακάτω διευκρινίσεις:
Μια από τις μεγαλύτερες εταιρίες του διαδικτύου είναι η γνωστή σε όλους μας Google με έδρα στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ. Είναι πολύ γνωστή λόγω της μηχανής αναζήτησης που διαθέτει, η οποία φημίζεται ως η πλέον έγκυρη και αξιόπιστη στους χρήστες του διαδικτύου, παγκοσμίως…
Χαρακτηριστική είναι η έκφραση των νέων στην πατρίδα μας στην νεοελληνική…. “Γκούγκλαρέτο” όταν κάτι δεν γνωρίζουν…
Η Google λοιπόν, πέραν των άλλων διαδικτυακών υπηρεσιών, έχει αρχίσει εδώ και χρόνια να εξαγοράζει διάφορες διαδικτυακές πλατφόρμες…
Δύο από τις πλέον γνωστές είναι το Youtube και ο Blogger.
Και στις δύο αυτές πλατφόρμες, η πρώτη αφορά ανέβασμα βίντεο και η δεύτερη αφορά δημιουργία ιστολογίων, εφάρμοσε από την πρώτη στιγμή την Πολιτική της, την οποία αν και η ίδια ονόμασε ως Όρους Παροχής Υπηρεσιών ή Οδηγίες κοινότητας, ουσιαστικά πρόκειται για μία στυγνή λογοκρισία…
Έτσι, αναρτήσεις, βίντεο, ολόκληρα προφίλ χρηστών ή και ολόκληρα ιστολόγια απειλούνται, καταργούνται ή και διαγράφονται με μια απλή αναφορά οποιουδήποτε, ή ακόμα κι όταν το (τεχνητής νοημοσύνης) “ρομποτάκι” αναζήτησης νέων αναρτήσεων, βίντεο ή σχολίων, εντοπίσει με βάση κάποιες λέξεις κλειδιά, ύποπτες (κατά την πολιτική της Google) αναρτήσεις που παραβαίνουν τα όσα γουστάρει η Google…
Ολοι οι παλαιοί ιστολόγοι ειδικά όσοι τάσσονται κατά της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης και της πολιτικής ορθότητας, με ότι αυτή πρεσβεύει, γνωρίζουνε ότι το πρώτο μέτρο που εφάρμοσε η Google όταν εξαγόρασε τον blogger (ελέγχοντας έτσι τα εκατομμύρια ιστολόγια σε όλο τον κόσμο, που καταλήγουν σε blogspot.com), είναι να εξαφανιστούν τα ιστολoγιά τους από την αναζήτηση της Google… Κοινώς οι χρήστες δεν μπορούν εύκολα να εντοπίσουν αναρτήσεις των “κακών” και ανυπάκουων ιστολογίων στην μηχανή αναζήτησης της Google….
Κατόπιν ως δεύτερο μέτρο είναι να αρχίσουν να καταργούνται αναρτήσεις, ή να μπαίνει κάποια ειδοποίηση προς τους αναγνώστες ότι το άρθρο είναι ύποπτο, στην συνέχεια να διαγράφονται αναρτήσεις και σε συνεχόμενη παραβίαση να καταργούνται τα ίδια τα ιστολόγια…
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο Youtube…
Αρχικά οι αντινεοταξίτες χρήστες, δεν βλέπουν τα σχόλια τους… κατόπιν εξαφανίζονται τα βίντεο τους και στο τέλος κινδυνεύει να εξαφανιστεί ολόκληρο το κανάλι που έχουν στήσει στο Youtube…
Όλα αυτά, με πρόσχημα άλλοτε την παραβίαση των οδηγιών, άλλοτε την προώθηση ψευδών ειδήσεων, άλλοτε την ρητορική μίσους και πολλές άλλες δικαιολογίες…
Ειδικά το τελευταίο διάστημα, με την κριτική κατά του νομοσχεδίου υπέρ του “γάμου” ομοφυλοφίλων που προωθεί η κυβέρνηση, στο διαδίκτυο γίνεται κυριολεκτικά “της διαγραφής το κάγκελο”…
Η Google έχει αφιονιστεί και διαγράφει αναρτήσεις, σχόλια και βίντεο, κατά εκατοντάδες στην πατρίδα μας…
Θύμα της λογοκρισίας και των διαγραφών της Google, έπεσε κι ένα εξαιρετικό άρθρο που δημοσιεύθηκε στην “δημοκρατία” του αγαπητού μας Χρήστου Μπολώση στο ιστολόγιό μας (https://koukfamily.blogspot.com/) το οποίο είχε τίτλο “Ο Ζαφειράκης” που μπορείτε να δείτε
ΕΔΩ: https://www.dimokratia.gr/apopseis/573377/o-zafeirakis/
Η ειδοποίηση που μου ήρθε ως διαχειριστή του ιστολογίου ήταν η παρακάτω:
«Γεια σας,
Όπως ίσως γνωρίζετε, οι Οδηγίες κοινότητας (https://blogger.com/go/contentpolicy) περιγράφουν τα όρια όσων επιτρέπουμε και όσων δεν επιτρέπουμε στο Blogger. Η ανάρτησή σας με τίτλο Ο Ζαφειράκης επισημάνθηκε για έλεγχο από εμάς. Διαπιστώσαμε ότι παραβαίνει τις οδηγίες μας και διαγράψαμε την ανάρτηση που βρισκόταν προηγουμένως στο
(επισυνάπτεται ο σύνδεσμος).
Γιατί διαγράφηκε η ανάρτηση του ιστολογίου σας;
Το περιεχόμενό σας παρέβη την πολιτική περί ρητορικής μίσους.
Επισκεφτείτε τη σελίδα “Οδηγίες κοινότητας” με τον σύνδεσμο που θα βρείτε σε αυτο το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, για να μάθετε περισσότερα.
Αν θέλετε να ζητήσετε έλεγχο της ανάρτησης, κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: (επισυνάπτεται ο σύνδεσμος).
Με αυτόν τον τρόπο, θα ενεργοποιηθεί η διαδικασία ελέγχου της ανάρτησης.
Σας προτείνουμε να ελέγξετε ολόκληρο το περιεχόμενο των αναρτήσεων ιστολογίου, για να διασφαλίσετε ότι συμμορφώνονται με τα πρότυπα που θέτουμε, καθώς περαιτέρω παραβάσεις θα μπορούσαν να έχουν ως αποτέλεσμα τον τερματισμό του ιστολογίου σας (η υπογράμμιση δική μου).
Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στους παρακάτω πόρους:
Όροι Παροχής Υπηρεσιών: https://www.blogger.com/go/terms
Οδηγίες κοινότητας του Blogger: https://blogger.com/go/contentpolicy
Με εκτίμηση,
Η ομάδα του Blogger
Και τέλος συμπληρώνει ο φίλος ιδιοκτήτης του μπλογκ: «Κατόπιν των παραπάνω αντιλαμβανόμαστε όλοι το δυστοπικό μέλλον που “ευαγγελίζονται” αυτοί οι πάροχοι διαδικτυακών υπηρεσιών, όσον αφορά την ελευθερία του λόγου.
Δυστυχώς όλοι αυτοί που υποκριτικά “εξανίστανται” για τα ανθρώπινα δικαιώματα διαφόρων μειονοτήτων και διαφορετικοτήτων, είναι οι πρώτοι που καταπολεμούν τα ανθρώπινα, ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα, όπως η ελευθερία του λόγου.
Ευτυχώς για όλους μας (αρθρογράφους, ιστολόγους, σχολιαστές και απλούς αναγνώστες) που υπάρχουν ακόμα ελεύθερες φωνές στον τύπο και στο διαδίκτυο, που λειτουργούν ανεξάρτητα και εκτός των απαγορεύσεων των παγκοσμιοποιητών. Μια εξ αυτών είναι σίγουρα και η “δημοκρατία”».