ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΛΙΣΤΑΣ ΣΕΛΙΔΩΝ

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2023

Η παγίδα να κυβερνάς χωρίς αντιπολίτευση - Τα σκοτεινά σημεία της πρώτης τετραετίας



Το μειονέκτημα της κυβέρνησης —ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης— είναι ότι συγκρίνεται κάθε φορά με τον καλό ή τον κακό εαυτό της. Ενώ στην πρώτη περίπτωση τα πολιτικά κέρδη έχουν ήδη προεξοφληθεί, στη δεύτερη η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη: λάθη και παραλείψεις που επαναλαμβάνονται, δεν συγχωρούνται το ίδιο εύκολα ''

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται δύο μήνες από το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης που προέκυψε μετά από έναν εκλογικό μαραθώνιο πολλών μηνών. Ο Μητσοτάκης πέτυχε έναν πρωτοφανή εκλογικό θρίαμβο, συνέτριψε τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν άφησε χώρο ούτε καν για σημαντική εκλογική ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ, το οποίο διεκδικούσε τη δυνατότητα να αποτελέσει ξανά τον άλλο πόλο, ανακτώντας τη θέση που κατείχε την τελευταία δεκαετία ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Αυτοί οι πρώτοι δύο μήνες μετά τις εκλογές έδειξαν ότι έχουμε εισέλθει σε μια νέα περίοδο, η οποία θα πρέπει μάλλον να θεωρηθεί μεταβατική. Το κατά πόσο θα αποκτήσει χαρακτηριστικά «μονιμότητας» θα κριθεί αφ’ ενός από την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής και αφ’ ετέρου από τη δυνατότητα της αντιπολίτευσης να βρει σύντομα το δρόμο της και να ασκήσει το ρόλο της. 

Η πολιτική κυριαρχία Μητσοτάκη είναι δεδομένη σε αυτή τη φάση και μπορεί να εδραιωθεί σε βάθος χρόνου υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι η νέα κυβέρνηση θα προχωρήσει γρήγορα και αποφασιστικά σε γενναίες μεταρρυθμίσεις. Η πρώτη τετραετία συνδέθηκε με μια σοβαρή οικονομική ανάκαμψη της χώρας που υπήρξε και η κύρια αιτία του εκλογικού θριάμβου της ΝΔ. Ο Μητσοτάκης ήταν ο μόνος που μπορούσε να εγγυηθεί τη συνέχιση αυτής της ανάκαμψης, καθώς επίσης τη σοβαρή διαχείριση των εθνικών θεμάτων και την περαιτέρω βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό. Όλα αυτά έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην ψήφο των πολιτών, γιατί δημιουργούσαν ένα κλίμα ασφαλείας και σχετικής αισιοδοξίας για το μέλλον. 

Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά, που σχετίζεται με τη λειτουργία του κράτους και το θεσμικό εκσυγχρονισμό. Στα σημεία αυτά η πρώτη τετραετία της ΝΔ είχε αρκετά σκοτεινά σημεία, όπως οι παρακολουθήσεις και η τραγωδία των Τεμπών. Το αίτημα να αποκτήσουμε —επιτέλους— ένα πραγματικά σύγχρονο και αποτελεσματικό κράτος παραμένει κυρίαρχο μετά τις εκλογές και με αφορμή όσα συνέβησαν τους δυο πρώτους μήνες της θητείας της νέας κυβέρνησης. Το φιάσκο της ΕΛ.ΑΣ στη Νέα Φιλαδέλφεια ήταν ένα τραγικό παράδειγμα για το πού μπορεί να οδηγήσει η αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Λίγες μέρες νωρίτερα βιώσαμε άλλη μια αδιανόητη κρατική ανεπάρκεια, όταν καταστράφηκε μονάδα διασποράς της 111 Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής Αεροπορίας στη Νέα Αγχίαλο, όπου βρίσκονταν αποθηκευμένα πυρομαχικά και εκρηκτικές ύλες σε αποθήκες πάνω και κάτω από το έδαφος.

 Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έχοντας επιτύχει ένα τόσο μεγάλο εκλογικό θρίαμβο μετά την πρώτη θητεία της, έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και ένα μεγάλο μειονέκτημα. 

Το πλεονέκτημα είναι ότι «παίζει μόνη της, χωρίς αντίπαλο». Τα δυο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης —ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ— δεν φαίνονται ικανά να αλλάξουν το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και κινδυνεύουν να αναλωθούν πολιτικά σε μια μάχη μεταξύ για το ποιος θα κερδίσει την πρωτοκαθεδρία στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς. Μια διπλή μάχη που θα δοθεί στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές αλλά και στις ευρωεκλογές του Μαΐου. Αυτό το πλεονέκτημα, όμως, μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη παγίδα, καθώς αλλάζει τον παραδοσιακό τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, στη βάση της αντιπαράθεσης των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, τα οποία οι πολίτες καλούνται τελικά να συγκρίνουν. 

Το μειονέκτημα της κυβέρνησης —ελλείψει ισχυρής αντιπολίτευσης— είναι ότι συγκρίνεται κάθε φορά με τον καλό ή τον κακό εαυτό της. Όταν η σύγκριση είναι με τον καλό εαυτό της, τα πολιτικά κέρδη μοιάζουν να έχουν ήδη προεξοφληθεί, μιας και το εκλογικό αποτέλεσμα έχει θέσει ήδη τον πήχη ψηλά. Τη δεύτερη φορά ο κόσμος είναι πιο απαιτητικός από την πρώτη και δίνει λιγότερες δικαιολογίες αποτυχίας. Από την άλλη, όταν η σύγκριση είναι με τον κακό της εαυτό, η απογοήτευση είναι μεγαλύτερη σε σχέση με την προηγούμενη τετραετία. Λάθη και παραλείψεις που επαναλαμβάνονται, δεν συγχωρούνται το ίδιο εύκολα. 

Συμπέρασμα: η πρώτη κυβέρνηση στην ιστορία της Μεταπολίτευσης που έχει απέναντί της μια τόσο αποδυναμωμένη αντιπολίτευση κρατάει στα δικά της χέρια το πολιτικό, εκλογικό της μέλλον. Η απουσία υπολογίσιμου αντιπάλου δημιουργεί ένα νέο πολιτικό πλαίσιο που κάνει τους πολίτες πολύ πιο απαιτητικούς. Ας το λάβουν αυτό υπόψη τους οι κυβερνώντες τώρα που είναι ακόμη νωρίς. 



Πηγή: Protagon.gr