Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι
Και από εδώ, από το Αιγάλεω, από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, όπου στριμώχνονται οι ζωές δεκάδων χιλιάδων εργατικών - λαϊκών οικογενειών, εδώ που η ελπίδα για να ένα καλύτερο αύριο, περνάει κάθε μέρα μέσα από τον ατομικό και συλλογικό μόχθο και αγώνα, θέλουμε να απευθύνουμε το ελπιδοφόρο κάλεσμά μας: Τώρα είναι η ώρα της αποφασιστικής στήριξης και ενίσχυσης του ΚΚΕ!
Στις εκλογές της 21ης Μαΐου, μπορούμε να τρομοκρατήσουμε αυτούς που μας τρομοκρατούν. Να αχρηστεύσουμε τα διλήμματα και τους εκβιασμούς τους. Να σκεφτούμε και να επιλέξουμε αυτή τη φορά με βάση τα δικά μας συμφέροντα, τις δικές μας αγωνίες και τις δικές μας ανάγκες.
Οι χιλιάδες εργαζόμενοι, οι άνεργοι που μένουν σε αυτές εδώ τις γειτονιές, οι μαθητές του Λυκείου που θα ψηφίσουν για πρώτη φορά, οι νέοι που σπουδάζουν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, οι γυναίκες που σηκώνουν διπλά και τριπλά βάρη στη δουλειά και στην οικογένεια, όλοι αυτοί ξέρουν καλά μέσα τους, ότι δεν έχουν τίποτα ουσιαστικό να περιμένουν, από την όποια κυβέρνηση σχηματιστεί, ανάμεσα στα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι σήμερα, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ και από τους διάφορους πρόθυμους συνεταίρους τους.
Δεν τους αγγίζουν οι κοκορομαχίες που γίνονται για το θεαθήναι, ανάμεσα σε αυτούς που υλοποίησαν και υλοποιούν εναλλάξ, την ίδια και απαράλλακτη πολιτική στα βασικά ζητήματα, προς όφελος των λίγων.
Όποιον απλό άνθρωπο και να ρωτήσεις, ένα πράγμα θα σου πει με το ένστικτό του: “Όποιος και να βγει τα ίδια θα κάνει”. Το ζήσαμε, άλλωστε, ξανά και ξανά. Και έχουν δίκιο.
Αυτό λέει και το ΚΚΕ. Ότι όλοι οι άλλοι, συμφωνούν στα κρίσιμα, αυτά που καθορίζουν τη ζωή μας.
Γι’ αυτό κι έχουν κοινό πρόγραμμα. Είναι ταγμένοι να υπηρετούν αυτό το σύστημα, τα συμφέροντα και τους στόχους αυτών που έχουν την πραγματική εξουσία σε αυτή τη χώρα: Των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των κάθε λογής “επενδυτών”- ληστών!
Όλων αυτών, δηλαδή, που ζουν ζωή χαρισάμενη από τη δουλειά της δικής μας τάξης, των δικών μας ανθρώπων.
Τα προεκλογικά προγράμματα αυτών των κομμάτων, τα προγράμματα 50 και 100 ημερών όπως λένε, τα φτιάχνουν φανταχτερά, επιλέγουν και ωραίες τοποθεσίες για να τα παρουσιάσουν. Θα λέγαμε ότι θυμίζουν τις συμβάσεις που υπογράφουν οι τράπεζες με τους δανειολήπτες. Παρουσιάζονται με ελκυστικό τρόπο, όμως οι παγίδες κρύβονται στα ψιλά γράμματα, σε αυτά που δεν λέγονται.
Στα “ψιλά” γράμματα των προεκλογικών προγραμμάτων, τόσο της ΝΔ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, θα διαβάσει κανείς τους όρκους πίστης τους στο Ταμείο Ανάκαμψης, το υπερμνημόνιο της ΕΕ με τα σκληρά αντιλαϊκά προαπαιτούμενα και τις δεσμεύσεις ώστε τα χρήματά του να καταλήγουν μόνο στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Θα διαβάσει για τον στόχο της επενδυτικής βαθμίδας, οι αξιολογήσεις για την οποία γίνονται στη βάση συγκεκριμένων κριτηρίων: Επέκταση αντεργατικής νομοθεσίας, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμοί, ματωμένα πλεονάσματα κλπ.
Θα διαβάσει για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία που θα φέρει εγγυημένα κέρδη στο κεφάλαιο και πανάκριβα «πράσινα» εμπορεύματα σε Ενέργεια, μεταφορές, σπίτια, διατροφή για τον λαό.
Όλα τα παραπάνω και αρκετά ακόμα, είναι η “μεγάλη εικόνα” που θα καθορίσει το πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης. Οι όποιες προεκλογικές διακηρύξεις είναι απλώς κοροϊδία, όπως έχει αποδειχθεί στο παρελθόν.
Γι’ αυτό και σάς λέμε: Μην χάνετε τον χρόνο σας ψάχνοντας μικροδιαφορές που, ναι μεν υπάρχουν, αλλά καθόλου δεν αλλάζουν επί της ουσίας την κατάσταση που βιώνει ο λαϊκός κόσμος της περιοχής μας.
Η μόνη αγωνία που πρέπει να έχετε όλοι εσείς, την οποία έχουμε και εμείς, είναι πόσο ψηλά, πόσο πιο δυνατό θα είναι το ΚΚΕ!
Γιατί αυτό είναι που μπορεί να τους ταρακουνήσει, να τους κάνει να το σκέφτονται δυο και τρεις φορές πριν φέρουν ένα αντιλαϊκό μέτρο στη Βουλή!
Γιατί ξέρουν ότι θα φάνε σφυροκόπημα, όχι από 15, αλλά από 30 ή και περισσότερους βουλευτές.
Γιατί αυτό θα κάνει και πιο δυνατές τις διεκδικήσεις του λαού.
Γιατί δεν θα είναι μόνον 15, αλλά 30 ή και περισσότεροι βουλευτές που θα μεταφέρουν στη Βουλή σε μορφή ερωτήσεων, τροπολογιών, προτάσεων νόμου, τα δικά σας προβλήματα, τα δικά σας αιτήματα και θα διεκδικούν λύσεις και απαντήσεις. Όπως η τροπολογία που καταθέσαμε για την επίταξη του κτηρίου όπου στεγάζεται το 9ο Δημοτικό του Αιγάλεω, για να σταματήσει η έξωση από τον ιδιοκτήτη και, φυσικά, πολλές ακόμα, για κατάργηση φόρων, για αύξηση των μισθών κλπ.
Γιατί όλοι αυτοί οι κομμουνιστές βουλευτές, δεν περιορίζονται μόνο στα έδρανα της Βουλής. Θα είναι έξω, στον πραγματικό κόσμο, στο πλευρό του λαού που δοκιμάζεται με απολύσεις, με εξώσεις, με καταστολή, εκεί που είναι, άλλωστε, ο φυσικός χώρος των βουλευτών του ΚΚΕ, όλων των δυνάμεών μας και αυτό ο λαός μας το ξέρει πολύ καλά.
Γιατί έτσι μόνο μπορεί να χαμογελάσει ο λαός μας, ο προοδευτικός κόσμος αυτής της χώρας που μπούχτισε από τους Γεωργιάδηδες, τους Χατζηδάκηδες και τους υπόλοιπους που του κουνάνε το δάχτυλο, γιατί δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια, όμως δεν θέλει -και πολύ καλά κάνει- να δει κανέναν να τους ξεπλένει αυτούς πάλι «εξ αριστερών» για να επιστρέψουν μετά «εκ δεξιών»!
Δεν μπορεί να ακούει τον Μητσοτάκη, από δω από το Αιγάλεω να ζητάει στήριξη, γιατί λέει πως “δεν πρέπει να ρισκάρουμε τις κατακτήσεις μας, να κάνουμε εκπτώσεις στις διεκδικήσεις μας”!
Ποιος όμως μετρά κατακτήσεις αυτά τα τέσσερα χρόνια; Ο λαός ή τα μονοπώλια;
Ναι, μεγάλη κατάκτηση είναι για τα μονοπώλια η εργασιακή ζούγκλα που διαμόρφωσαν ο ένας μετά τον άλλο τα κόμματα του κεφαλαίου. Και από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις των κομμάτων του κεφαλαίου ο νόμος Χατζηδάκη, αυτό το έκτρωμα που κατά το ήμισυ ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, γρήγορα τους κόπηκε η φόρα, γιατί εμείς μπαίνουμε μπροστά στους χώρους δουλειάς για να μείνει στα χαρτιά ο άθλιος αυτός νόμος.
Ναι, μεγάλη κατάκτηση είναι για τα μονοπώλια η προώθηση της στρατηγικής της πράσινης ανάπτυξης που έφερε ακρίβεια, ενεργειακή φτώχεια, υπέρογκους λογαριασμούς ακόμα και διακοπές ρεύματος στα λαϊκά νοικοκυριά.
Εμείς το ξέρουμε από πρώτο χέρι, γιατί οι δικές μας δυνάμεις παρεμβαίνουν παντού και δω στο Αιγάλεω για να μην κοπεί το ρεύμα στα λαϊκά σπίτια.
Ναι, μεγάλη κατάκτηση είναι για το κεφάλαιο η παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου συστήματος υγείας, που νόμο το νόμο προωθεί η ΝΔ, όμως οι δυνάμεις του ΚΚΕ, μαζί φυσικά με άλλους αγωνιστές, μέσα από τους μαζικούς φορείς, πρωτοστατούν στον αγώνα για τη θωράκιση του δημόσιου συστήματος υγείας, για προσλήψεις, υποδομές, γιατί στη δική μας αντίληψη η υγεία δεν μπορεί να είναι εμπόρευμα.
Αυτός είναι ο λόγος που πρωτοστατούμε στον αγώνα για να ανοίξει το Νοσοκομείο της Αγίας Βαρβάρας, το γνωστό Λοιμωδών, που έκλεισε η ΝΔ και κράτησε κλειστό η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που τώρα θυμήθηκε πόσο ανάγκη το έχει ο λαός της περιοχής…
Ναι, μεγάλη κατάκτηση για τους διάφορους επενδυτές είναι οι εξελίξεις με τα Ναυπηγεία που ακουμπούν εδώ στην περιοχή, του Σκαραμαγκά, αλλά και της Ελευσίνας. Και έχει μεγάλο θράσος ο Μητσοτάκης να έρχεται εδώ στο Αιγάλεω και να διαφημίζει τον νόμο του για τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, όπου εκεί δημιουργείται μια νέα οικονομική ζώνη και οι εργαζόμενοι πλέον δεν έχουν κανένα μα κανένα εργασιακό δικαίωμα.
Ποιος του έδωσε αυτή τη δυνατότητα να το κάνει; Ο ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισε αυτό τον νόμο. Ναι, δυστυχώς, αυτό το έκτρωμα ψήφισαν και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ γι’ αυτό και ο Γεωργιάδης τους έπλεξε το εγκώμιο.
Ποιος λοιπόν παλεύει ενάντια στον Μητσοτάκη;
Αυτός που ψηφίζει τους νόμους του ή αυτός που τους καταψηφίζει στη βουλή και έξω απ΄ αυτή πρωτοστατεί στον αγώνα για να τους ακυρώσει;
Για τα Ναυπηγεία της Ελευσίνας, όντως, κάτι είπε ο Μητσοτάκης εδώ στο Αιγάλεω. Για τα Ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, όπου ο εφοπλιστής Προκοπίου σχεδιάζει μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, πιθανά μονάδα αποθήκευσης LNG, δεν είπε κάτι.
Τι να πει; Ότι έχει δώσει το πράσινο φως για να εγκατασταθεί μια ωρολογιακή βόμβα μέσα στα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, δίπλα στα σχολεία των παιδιών τους;
Αλλά λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί με μπροστάρηδες τους μαζικούς φορείς της πόλης, μια ολόκληρη πόλη έχει ξεσηκωθεί για να ματαιώσει τα σχέδιά τους.
Αυτοί, λοιπόν, όταν μιλάνε για κατακτήσεις, μιλάνε για όλα αυτά που δίνουν, που προσφέρουν με τους νόμους τους στους βιομηχάνους, στους εφοπλιστές, στους τραπεζίτες, σε όλους τους εκμεταλλευτές για να αυγατίζουν τα κέρδη τους…
Κι όταν μιλάνε για διεκδικήσεις μιλάνε πάλι για τις δικές τους απαιτήσεις που δρομολογούν να τις υλοποιήσουν.
Εμείς, όταν μιλάμε για κατακτήσεις, για τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, για όλα αυτά που σήμερα προσφέρουν ανακούφιση στις λαϊκές οικογένειες μιλάμε. Αυτό το περιεχόμενο έχουν και οι διεκδικήσεις μας.
Κι αν ένα πράγμα αποδεικνύεται καθημερινά είναι πως κέρδη και προνόμια για κεφάλαιο, δεν συμβιβάζονται με τις ανάγκες και τα δικαιώματα του των εργαζομένων, του λαού.
Ναι, συμφωνούμε πρέπει να απαλλαγούμε από όλους αυτούς.
Ο μόνος τρόπος όμως για να απαλλαγεί πραγματικά ο λαός μας από όλους αυτούς, με όποιο μανδύα κι αν εμφανίζονται, να απαλλαγεί από την πολιτική τους, από τα συμφέροντα που υπηρετούν, είναι το Πρόγραμμα εξουσίας και διακυβέρνησης που προτείνει το ΚΚΕ.
Το Πρόγραμμα που καταργεί αυτά τα συμφέροντα, βάζει την οικονομία να δουλεύει για τις ανάγκες των πολλών και όχι πια για τα κέρδη των λίγων, εγκαθιδρύει θεσμούς πραγματικής δημοκρατίας, με αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους των εργαζομένων σε όλες της βαθμίδες της.
Γι’ αυτό, λοιπόν, μη διστάζετε άλλο. Κάντε τη σκέψη σας απόφαση και την απόφαση πράξη: Στηρίξτε το ΚΚΕ.
ΚΚΕ δυνατό, δύναμη για τον λαό!
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι
Ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται συνεχώς στο ΚΚΕ και -με μεγάλη αυτοπεποίθηση- δηλώνουν ότι είναι άλλο το τι λένε τα κόμματα προεκλογικά και άλλο το τι θα κάνουν μετεκλογικά.
Όσο για αυτό, κάτι ξέρουν οι συγκεκριμένοι, δεν το αμφισβητούμε…
Λένε, λοιπόν, ότι μετά τις εκλογές “θα πρέπει το ΚΚΕ να αναλάβει την ευθύνη” για το αν προτιμάμε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, ή θα ανοίξουμε τον δρόμο στον Μητσοτάκη.
Πολλές φορές θα μας έχετε ακούσει να απαντάμε ότι δεν βρισκόμαστε στο 2012 ούτε στο 2015. Ας σκεφτούμε λίγο καλύτερα τι σημαίνει αυτό, τι έχει αλλάξει από τότε μέχρι σήμερα...
Ξέρετε, ακριβώς σήμερα, συμπληρώνονται 11 ολόκληρα χρόνια από εκείνες τις εκλογές του Μαΐου του 2012, που, εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, έφεραν μεγάλες ανακατατάξεις στο αστικό πολιτικό σύστημα, στον συσχετισμό των αστικών κομμάτων.
Τα δύο κόμματα -ΝΔ και ΠΑΣΟΚ- που είχαν ασκήσει τη διακυβέρνηση από τη μεταπολίτευση και μετά καταποντίστηκαν, ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ, που παραδοσιακά εγκλώβιζε μεγάλο τμήμα των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, αλλά και η ΝΔ.
Ήταν η πρώτη φορά που ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα μικρό μέχρι τότε κόμμα της συμβιβασμένης αριστεράς, του οπορτουνισμού όπως λέμε στη θεωρία μας, αναδείχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση.
Τι άρχισε να λέει τότε ο ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των επόμενων εκλογών;
Έλεγε “θα συνεργαστούμε μόνο με το ΚΚΕ για να κάνουμε την κυβέρνηση της αριστεράς, να δικαιώσουμε τους αγώνες του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, να καταργήσουμε τα μνημόνια, να επαναφέρουμε τα εργασιακά δικαιώματα”, μέχρι και ότι θα ανοίξουν τον δρόμο προς τον σοσιαλισμό έλεγαν, ανάλογα με το ακροατήριο.
Κατηγορούσαν, μάλιστα, το ΚΚΕ ότι δεν συναισθάνεται την ιστορική του ευθύνη, ότι προδίδει τον λαό και την ιστορία του και άλλα τέτοια ξεδιάντροπα, που χάιδευαν όμως κάποια αυτιά τίμιων ανθρώπων, αγωνιστών.
Σκεφτείτε να μπορούσαμε να μεταφέρουμε στο μέλλον, στο σήμερα, έναν άνθρωπο που πίστεψε τότε τον ΣΥΡΙΖΑ.
Να του δείξουμε τον κ. Τσίπρα: Να δηλώνει ότι το σημερινό πρόγραμμά του έχει την έγκριση του Γερμανού Καγκελάριου, να λέει ότι από τη ρύθμιση που προτείνει για τα κόκκινα δάνεια θα βγουν κερδισμένα τα funds, στα οποία εντωμεταξύ έχει δώσει τα κόκκινα δάνεια, να υποδέχεται στα ψηφοδέλτιά του τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο της «επάρατης δεξιάς» Αντώναρο και τόσα ακόμα.
Θα πίστευε στα μάτια του;
Εμείς, φυσικά, ξέραμε από την καλή και από την ανάποδη τι εστί ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του και πολύ νωρίτερα.
Βλέπαμε, όμως, και τη γρήγορη μετάλλαξή του.
Βλέπαμε τα διαπιστευτήρια που κατέθετε στα φόρα του κεφαλαίου, εγχώρια και διεθνή, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν πρόκειται να πειράξει ούτε τρίχα από τα συμφέροντά τους.
Βλέπαμε τους μηχανισμούς, τα στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ που μετακόμιζαν οργανωμένα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ξέραμε, φυσικά, από την ανάλυσή μας και από την ιστορική πείρα, ότι καμία κυβέρνηση στο έδαφος του καπιταλισμού, ανεξάρτητα ακόμα και από προθέσεις, δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική που πάει κόντρα στα γενικά συμφέροντα των εκμεταλλευτών.
Αυτά ήταν που μας προφύλαξαν από το να πατήσουμε τη μπανανόφλουδα.
Προειδοποιήσαμε τον λαό, πήγαμε κόντρα στο ρεύμα της περιόδου εκείνης, χωρίς να υπολογίζουμε το εκλογικό κόστος. Λέγοντας μόνον αλήθειες!
Τη μέρα που κέρδιζε τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, τον Γενάρη του 2015, ο “Ριζοσπάστης” έγραφε στο πρωτοσέλιδο: “Το μνημόνιο της ΝΔ φεύγει, το μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται”.
Τη μέρα του δημοψηφίσματος – απάτη, έγραφε: “το ΌΧΙ τους είναι ΝΑΙ σε νέο μνημόνιο”.
Ποιος επαληθεύτηκε αλήθεια;
Και βλέπουμε τώρα κάποιους υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Βαρουφάκης, που τότε μας κουνούσαν το δάχτυλο μαζί με τον κύριο Τσίπρα, που κάθονταν στα ίδια έδρανα με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, που συμμετείχαν στην εξαπάτηση, να ζητούν την ψήφο του λαού, παριστάνοντας τους άσπιλους και αμόλυντους, αφού παραιτήθηκαν, λένε, έγκαιρα μετά το δημοψήφισμα.
Ε, δεν έχουμε και μνήμη χρυσόψαρου...
Τότε, πολλοί εργαζόμενοι, βιοπαλαιστές, κάτω από την πίεση των προβλημάτων, της φτωχοποίησης, της ανεργίας, κάτω από τη λαχτάρα για μια αλλαγή, έστω μια ανακούφιση, θέλησαν να κάνουν τη δοκιμή.
Ο δρόμος που τους πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ τους φαινόταν πιο άμεσος και ρεαλιστικός από αυτόν που προτείνει το ΚΚΕ.
Κάπως έτσι ο ΣΥΡΙΖΑ υφάρπαξε την ψήφο πολλών αριστερών, προοδευτικών ανθρώπων.
Την κατάληξη την ξέρουμε. Η πολιτική που άσκησαν από το 2015 μέχρι το 2019 ήταν η απόλυτη δικαίωση, όχι φυσικά των αγώνων του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, αλλά της πολιτικής που είχαν ασκήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Τους ξέπλυνε, σε μεγάλο βαθμό, στα μάτια του λαού, αφού εμπέδωσε σε ακόμη μεγαλύτερο τμήμα του, την άποψη ότι “δεν υπάρχει εναλλακτική”, την πιο συντηρητική άποψη που μπορεί να υπάρξει.
Τώρα μας λέει, ότι αν δεν τον στηρίξουμε ή δεν δείξουμε ανοχή, θα ανοίξουμε τον δρόμο στον Μητσοτάκη, όμως ήταν η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η διάψευση των ελπίδων που είχε προηγουμένως εμπορευτεί με το κιλό, αυτή που άνοιξε τον δρόμο στη ΝΔ και στον Μητσοτάκη για να επιστρέψει το 2019.
Πάντα αυτοί οι ίδιοι ανοίγουν το δρόμο στην συντήρηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε το δρόμο για να πάρει 23.000 παραπάνω ψήφους εδώ, στις εργατογειτονιές του Δυτικού Τομέα της Αθήνας η ΝΔ, το 2019, σε σχέση με το 2015.
Από τότε μεσολάβησαν άλλα 4 χρόνια σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, στην οποία είχε επί της ουσίας συμπαραστάτη τον ΣΥΡΙΖΑ. Πότε με τα νομοσχέδιά της που υπερψήφιζε, πάνω από 200 στον αριθμό! Πότε με την πλάτη που έβαλε σε κρίσιμες για τον λαό στιγμές: στην πανδημία, στο ξέσπασμα του ιμπεριαλιστικού πολέμου, στις φυσικές καταστροφές όπου αποκαλύφθηκε η εγκληματική ανεπάρκεια του αστικού κράτους, στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών.
Τώρα, λοιπόν, εν έτει 2023 και με όλη αυτή την πείρα που έχει συσσωρεύσει ο λαός μας, προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τις «ευθύνες» που έχει, (για κάποιον λόγο που μόνο ο ίδιος ξέρει), το ΚΚΕ να τον στηρίξει για να στρογγυλοκαθίσει στις κυβερνητικές καρέκλες!!
Δεν σφάξανε… Μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί αυτό σήμερα.
Μα, δεν το κάναμε το 2012 και το 2015… Πιστεύουν στα αλήθεια ότι υπάρχει περίπτωση να τους κάνουμε τη χάρη τώρα; Να βάλουμε τα χέρια μας και να βγάλουμε τα μάτια τα δικά μας και του λαού;
Φυσικά και δεν το πιστεύουν αυτό.
Ο εκβιασμός που απευθύνουν δεν είναι προς το ΚΚΕ γενικά, είναι, στην πραγματικότητα, εκβιασμός προς τον λαό, εκβιασμός προς όλους όσοι τους πήραν χαμπάρι και σκέφτονται να τους εγκαταλείψουν. Και δεν είναι και λίγοι…
Δείχνει κυρίως, τη μεγάλη δυσκολία που συναντούν στο να πείσουν τον προοδευτικό κόσμο αυτής της χώρας, τους εργαζόμενους, τη νεολαία, ακόμα και όσους τους ψήφισαν το 2019, ότι αποτελούν πραγματική εναλλακτική απέναντι στη ΝΔ.
Ξέρουμε, άλλωστε, ότι πολλοί από αυτούς σκέφτονται σήμερα να ψηφίσουν το ΚΚΕ.
Σας καλούμε, λοιπόν, να κλείσετε τα αυτιά σας στους εκβιασμούς και να κάνετε μέχρι την ώρα της κάλπης, το μεγάλο βήμα.
Σας περιμένουμε δίπλα μας, να βαδίσουμε μαζί στον ίδιο δρόμο τις εντιμότητας.
Να δώσουμε μαζί τις μεγάλες μάχες που έχει ανάγκη ο λαός μας.
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι,
Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2012 μέχρι σήμερα, το ΚΚΕ, ήταν το μόνο που κράτησε ψηλά τη σημαία της προόδου και του αγώνα.
Που επέμεινε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος από το «ναι σε όλα», από τα θέλω των εκμεταλλευτών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων, της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Που φρόντισε να μην περνάνε «άβρεχτα» και με πλήρη ομοφωνία τα αντιλαϊκά μέτρα.
Που βρέθηκε, κι εδώ στις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, ως τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη, αλλά και σε όλη τη χώρα, στο πλευρό του φτωχόκοσμου, συνεχίζοντας να δίνει τη μάχη για να σηκώσει κεφάλι το κίνημα του λαού.
Και τα τελευταία χρόνια, πράγματι, κάτι φαίνεται να αλλάζει.
Οι μάχες που δόθηκαν, μέσα στην πανδημία, σπάζοντας απαγορεύσεις, για την υγεία και τη ζωή του λαού, οι απεργιακές μάχες σε μεγάλους χώρους δουλειάς και κλάδους, δείχνουν τον μόνο ρεαλιστικό δρόμο για να βελτιωθεί η ζωή μας εδώ και τώρα.
Δείχνουν ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό με ΚΚΕ πολύ πιο ισχυρό.
Γιατί αν περιμένουμε από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ να φέρουν τις αυξήσεις στους μισθούς, θα βαρεθούμε να περιμένουμε.
Τις είδαμε τις αυξήσεις της ΝΔ την τετραετία που πέρασε, που στον πραγματικό μισθό μεταφράζονται σε μείωση πάνω από 7% το 2022.
Τις είδαμε και με όλες τις κυβερνήσεις που έχουν ρίξει τον μέσο μισθό 25% σε σχέση με αυτόν που υπήρχε πριν 10 χρόνια.
Έχουν οδηγήσει μόλις το 17,5% των εργαζομένων να καλύπτεται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Έχουν γενικεύσει το καθεστώς της μερικής απασχόλησης και της ευέλικτης εργασίας, δηλαδή χιλιάδες εργαζόμενοι που δεν παίρνουν καν τον κατώτατο μισθό.
Όταν μάλιστα το ΚΚΕ κατέθεσε την πρόταση νόμου που είχαν επεξεργαστεί τα συνδικάτα για να αλλάξουν εδώ και τώρα όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ την απέρριψε και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.
Και λέει συνειδητά ψέματα ο κύριος Τσίπρας, όταν λέει, ότι σε όλες τις χώρες της ΕΕ ο πραγματικός μισθός ανέβηκε και μόνο στην Ελλάδα έπεσε, λόγω Μητσοτάκη.
Και στην Ισπανία έπεσε, και στην Πορτογαλία έπεσε, και στη Γερμανία έπεσε, παντού, δηλαδή, όπου υπάρχουν οι αγαπημένες του “προοδευτικές” κυβερνήσεις - μούφα.
Αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει ευθύνη. Σημαίνει, ότι έχει μεγάλη ευθύνη για τις αποφάσεις της ΕΕ που έχει υπερψηφίσει, για την πολιτική που υλοποιεί υπέρ των επιχειρηματικών ομίλων, για τη φοροληστεία, για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, για τις συμμετοχή στις κυρώσεις απέναντι στη Ρωσία κ.ά.
Σημαίνει, όμως, ότι έχουν ευθύνη και οι κυβερνήσεις των άλλων χωρών, απέναντι στις οποίες διαδηλώνουν οι λαοί σε όλοι την Ευρώπη, ότι έχει ευθύνη και η ΕΕ και το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.
Όλα αυτά, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να τα βγάλει “λάδι” επειδή τα υπηρετεί.
Και φυσικά, ούτε πρόκειται να δουν ανακούφιση η εργαζόμενοι, με κάποιες “απλές ψηφιακές εφαρμογές” και “συστήματα πληρωμών”, σαν αυτά που προτείνει ο Βαρουφάκης και τα οποία, άλλωστε, ήδη, σύμφωνα με πολλά δημοσιεύματα, σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, θέλοντας να θωρακίσει το τραπεζικό σύστημα από κινδύνους, αλλά και να χτυπήσει τις μεγάλες εταιρείες των ΗΠΑ που κυριαρχούν σήμερα στις ψηφιακές συναλλαγές.
Περίεργες συμπτώσεις, θα πούμε εμείς...
Γιατί η αλήθεια, που δεν λέει κανείς τους είναι ότι για να κερδίσουν, εδώ και τώρα, κάτι οι εργαζόμενοι, πρέπει να χάσει το κεφάλαιο.
Γι’ αυτό η λύση για πραγματική ενίσχυση των μισθών βρίσκεται στην πρόταση του ΚΚΕ, την οποία μπορεί να επιβάλει μόνο το εργατικό κίνημα με την πάλη του και με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ.
Να επιβάλλουμε, δηλαδή, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης ως αφετηρία για την αύξηση του κατώτερου μισθού υιοθετώντας τα αιτήματα των συνδικάτων για αυξήσεις πάνω από 850 ευρώ και ταυτόχρονη επαναφορά των τριετιών.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας εργαζόμενους με μια τριετία θα δει τον μισθό του να αυξάνεται στα 935 ευρώ σήμερα και όχι το 2027 που υπόσχεται η ΝΔ.
Αυτή η πρόταση είναι συνδεδεμένη με τις υπόλοιπες προτάσεις του ΚΚΕ για σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, 7ωρο, 5ήμερο, 35ωρο και χωρίς απλήρωτες υπερωρίες, με την επαναφορά της Κυριακής-αργίας.
Είναι συνδεδεμένη με την πρόταση για ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών με βάση τον πληθωρισμό.
Με την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο, για τους οποίους η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν λένε κουβέντα και τη χορήγηση όλων των μισθολογικών κλιμακίων.
Με ισχυρό το ΚΚΕ και μαζικούς εργατικούς αγώνες, μπορούμε να επιβάλουμε την επαναφορά και των Κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και την υποχρεωτικότητά τους χωρίς όρους και προϋποθέσεις, που αποτελεί βασική προϋπόθεση για να αυξηθούν οι μισθοί σε όλες τις κλίμακες.
Αυτή είναι η μόνη φιλολαϊκή απάντηση στα ψέματα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, ότι δήθεν θα αυξηθεί ο μέσος μισθός χωρίς να καταργηθούν οι νόμοι που έχουν υπονομεύσει τις Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας.
Φίλες και φίλοι,
συντρόφισσες και σύντροφοι
Κι εδώ, στα Δυτικά της Αθήνας, στα σχολεία, στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς έχουμε δώσει εδώ και πάνω από 10 χρόνια τη μάχη της απομόνωσης των φασιστικών, ναζιστικών ομάδων και συμμοριών.
Και είμαστε περήφανοι που σε αυτές εδώ τις γειτονιές τα βρήκαν πολύ σκούρα απέναντι στους κομμουνιστές, στα σωματεία, στον λαό της περιοχής.
Όλοι μας χαρήκαμε τον Οκτώβριο του 2020, όταν βρισκόμασταν σε εκείνη την ιστορική συγκέντρωση έξω από το Εφετείο και ακούσαμε τη δικαστική απόφαση που τους χαρακτήριζε σαν αυτό που πραγματικά είναι: μια ναζιστική εγκληματική οργάνωση που έχει θέση μόνο στη φυλακή!
Δεν τρέφαμε, όμως, και δεν καλλιεργήσαμε ποτέ αυταπάτες ότι ξεμπερδέψαμε με τον ναζισμό ή ότι μπορεί ποτέ να ξεμπερδέψουμε οριστικά, όσο παραμένει το εκμεταλλευτικό σύστημα του καπιταλισμού, που τους γεννά και τους θρέφει.
Καλέσαμε σε επαγρύπνηση και το ίδιο κάνουμε και τώρα.
Δεν άργησαν, άλλωστε, ένας-ένας οι καταδικασμένοι ναζί να βγαίνουν με ελαφρά πηδηματάκια από τη φυλακή.
Λέμε υπεύθυνα στον λαό, στους εργαζόμενους, ότι μας προβληματίζει πάρα πολύ το επικίνδυνο παιχνίδι που παίζουν διάφοροι το τελευταίο διάστημα.
Από τη στιγμή που ξέσπασαν οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού και της νεολαίας για το έγκλημα στα Τέμπη, και χωρίς να υπάρχει στην πραγματικότητα καμία τέτοια ένδειξη, άρχισαν να πέφτουν βροχή τα άρθρα και τα ρεπορτάζ για το ενδεχόμενο ενίσχυσης τέτοιων δυνάμεων, σαν δήθεν αποτέλεσμα της οργής της νεολαίας, βαφτίζοντάς τες, μάλιστα, αντισυστημικές!
Στη συνέχεια τους έδωσαν άπλετο δωρεάν προεκλογικό τηλεοπτικό χρόνο διαφήμισης, με αφορμή τη ρύθμιση που έφερε η κυβέρνηση την τελευταία στιγμή πριν κλείσει η Βουλή, και ενώ θα μπορούσαμε να μην συζητάμε καν για αυτό το ζήτημα, αν είχε τελεσιδικήσει η δίκη που σέρνεται 8 χρόνια τώρα, με τεράστιες ευθύνες τόσο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και της σημερινής της ΝΔ.
Και τώρα παρακολουθούμε ένα προεκλογικό παιχνίδι για το ποιος θα ψαρέψει καλύτερα στα βρώμικα νερά της ακροδεξιάς και του φασισμού.
Είτε με την προσπάθεια της ΝΔ να χτυπήσει κόμματα που της κόβουν ψήφους, είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ να τους παίρνει υπό την προστασία του.
Είτε με τον Μητσοτάκη να κάνει προεκλογικό σόου από τον φράχτη του Έβρου απευθυνόμενος σε αυτό το κοινό, είτε με τον Τσίπρα να χαριεντίζεται με ακροδεξιούς όπως τις προάλλες στο Μενίδι και να υιοθετεί τον αντικομουνισμό των αστικών επιτελείων και της ναζιστικής προπαγάνδας για την Σοβιετική Ένωση!
Από κοντά και ο γνωστός και μη εξαιρετέος Βαρουφάκης, που μας ενημέρωσε ότι «στον φασισμό ρέπει όποιος αισθάνεται οργή και δεν έχει πώς αλλιώς να την εκφράσει»!
Πρόκειται για απαράδεκτες και επικίνδυνες απόψεις που πρέπει να συναντήσουν την ομόθυμη καταδίκη όλων των δημοκρατικών ανθρώπων.
Λες και δεν είχαν τα σωματεία τους, τους φοιτητικούς συλλόγους τους, τα μαθητικά τους συμβούλια και δεν μπόρεσαν να εκφράσουν την οργή τους συλλογικά κι οργανωμένα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι νέοι και οι νέες, που διαδήλωσαν με το σύνθημα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, για την τραγωδία των Τεμπών.
Λες και όποιος οργίζεται γίνεται αυτόματα φασίστας, σαν από ένστικτο.
Λες και δεν μας διδάσκει η ιστορία ποιοι ενίσχυσαν αποδεδειγμένα τον Χίτλερ πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή τα μεγαλύτερα γερμανικά και διεθνή μονοπώλια.
Λες και δεν θυμόμαστε τους χρυσαυγίτες να στήνουν δουλεμπορικό γραφείο στο Πέραμα για να παρέχουν φτηνά εργατικά χέρια στους εργολάβους και τους εφοπλιστές που τους ενίσχυαν με κάθε τρόπο.
Οι φασίστες, και τότε και τώρα, είναι τα μαντρόσκυλα του καπιταλιστικού συστήματος.
Τους ενισχύει το ίδιο το σύστημα, όταν τους χρειάζεται, για να τους στρέψει ενάντια στον λαό που αγωνίζεται και όποτε θέλει τους ξαναμαζεύει.
Γι’ αυτό και κανένας και καμία που οργίζεται με αυτό το σύστημα και τα εγκλήματά του, δεν έχει κανέναν λόγο να στηρίξει τα μεγαλύτερα τσιράκια του συστήματος.
Εγγύηση, τόσο για να εκφραστεί η αντίθεση στο σύστημα, όσο και για να μην τολμήσουν να ξαναβγούν από τις τρύπες τους οι ναζί εγκληματίες, είναι μόνο η ψήφος, η μεγάλη ενίσχυση του ΚΚΕ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Πάμε, λοιπόν, δυνατά τις μέρες που μένουν.
Να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις. Να μην μείνει κανείς που το σκέφτεται να ενισχύσει το ΚΚΕ, που δέχεται χίλιους δυο εκβιασμούς, που να μην συζητήσουμε μαζί του, δεν θα απαντήσουμε τις απορίες του, δεν θα λύσουμε παρεξηγήσεις, ακόμα και προκαταλήψεις.
Πάμε να ενισχύσουμε το ΚΚΕ στον Δυτικό Τομέα της Αθήνας, παντού.
Σε όλες τις εργατογειτονιές, στο Αιγάλεω, στην Αγία Βαρβάρα, στο Χαϊδάρι, στο Περιστέρι.
Εδώ χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης. Και στις εκλογές της 21ης Μάη αυτή η καρδιά μπορεί να χτυπήσει δυνατά με την αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ.
Είμαστε όλοι μας: Οι άνθρωποι της βιοπάλης, η νεολαία, το κόμμα τους το ΚΚΕ!
Και είναι μόνοι τους: Η μεγάλη καπιταλιστική εργοδοσία και τα κόμματά της.
Το βράδυ της 21ης Μαΐου, μπορούμε να χαμογελάσουμε εμείς οι πολλοί και όχι οι λίγοι.
Μπορούμε να ανοίξουμε ένα παράθυρο στο μέλλον, στο ελπιδοφόρο μέλλον για μας και τα παιδιά μας.
Μπορούμε να τα καταφέρουμε! Με ΚΚΕ ισχυρό η ελπίδα είναι εδώ!