Δικαιοσύνη στο κράτος όμως σημαίνει και έμπρακτη στήριξη του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων της πατρίδας μας, ανδρών και γυναικών. Γιατί, προσέξτε, πολλές μεγάλες κουβέντες έχουν ειπωθεί για τον πατριωτισμό, που κάποιοι τον θυμούνται όψιμα.
Πέρα από το ότι εμείς δεν δεχόμαστε μύγα στο σπαθί μας, -διότι σε όλες τις παραδόσεις η Αριστερά, η δημοκρατική Παράταξη έχει αποδείξει στην πράξη τον πατριωτισμό της-, πέρα από αυτό θέλω να πω κάτι που το έχω ξαναπεί. Και τα πιο ισχυρά όπλα να διαθέτεις, αυτό που σε κάνει ικανό και αξιόμαχο είναι το έμψυχο δυναμικό, οι άνδρες και οι γυναίκες που χειρίζονται τα όπλα.
Όταν ήρθε το Μπαρμπαρός επί θητείας μας και έκανε απόπειρα να κάνει έρευνες στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, η πολιτική ηγεσία τότε και η στρατιωτική δεν είπε ότι κάνει θόρυβο και δεν γίνεται έρευνα. Δεν είπε ότι το παίρνει ο αέρας και τα κύματα και δεν κάνει παραβίαση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Δεν είχαμε τότε φρεγάτες Belharra, είχαμε αυτές που έχουμε και σήμερα και είχαμε και παλιά. Αλλά η φρεγάτα Νικηφόρος Φωκάς με τους άνδρες και τις γυναίκες του πληρώματος, ήταν εκεί και εμπόδισε το ερευνητικό σκάφος.
Άρα σε αυτούς χρωστάμε, που υπερασπίζονται με κίνδυνο τη ζωή τους πολλές φορές τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την εθνική μας κυριαρχία.
Και δεν μπορεί να γίνονται δαπάνες 15 δισ. ευρώ σε εξοπλισμούς, χωρίς να δίνεται ένα ευρώ για τη μέριμνα του έμψυχου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. Και δεν μπορεί να γίνονται αυτές οι δαπάνες χωρίς ένα ευρώ στην εθνική Πολεμική Βιομηχανία.
Γι` αυτό λοιπόν εκτός από τη στήριξη του προσωπικού δεσμευόμαστε ταυτόχρονα, γιατί αυτό σημαίνει δικαιοσύνη, ότι θα προχωρήσουμε και σε έλεγχο όλων των εξοπλιστικών προγραμμάτων που αποφασίστηκαν τα τρία τελευταία χρόνια.