Η πολιτική αντιπαράθεση, η επίθεση των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και η αλλαγή συμπεριφοράς όταν εμπλέκεται μέλος του κόμματος σε σοβαρές κοινωνικές υποθέσεις.
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας τσυριζαίος που ήταν πολύ άγριος. Αντιπολιτευόταν την κυβέρνηση με κάθε τρόπο, ακόμα και με τους πιο βρώμικους. Συκοφαντούσε κυβερνητικά στελέχη χωρίς στοιχεία, διέδιδε φήμες που είχε επινοήσει ο ίδιος, αποκαλούσε όλους όσους είχαν διαφορετικές απόψεις φασίστες και δεν ξέχναγε ποτέ να χρησιμοποιεί υβριστικά χάσταγκ όπως το #μητσοτάκη_γ@@@@@. «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» έλεγε «και δεν υπάρχει ιερότερος σκοπός από το να πέσει η καταραμένη Δεξιά και να ξαναέρθει η προοδευτική παράταξη στην εξουσία για τη Δεύτερη Φορά Αριστερά που θα είναι αλλιώς».
Όταν η αστυνομία εισέβαλε στη φοιτητική εστία της Πολυτεχνειούπολης του Ζωγράφου και συνέλαβε τα μέλη μιας συμμορίας που τη χρησιμοποιούσαν για λημέρι τους, ο τσυριζαίος έγραψε πύρινα τουίτ για το αυταρχικό καθεστώς, τη χούντα Μητσοτάκη και την αστυνομοκρατία και κατακεραύνωνε κάθε κυρ-Παντελή που υπερασπιζόταν τη νομιμότητα. «Τα πανεπιστήμια δεν είναι κυρίως χώροι γνώσης, είναι κυρίως χώροι ανάδειξης στελεχών του αγώνα για την ανατροπή» υποστήριζε με θέρμη και πρόσθετε με νόημα «η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την αριστερά».
Όταν βούλιαξαν οι βάρκες στις οποίες οι Τούρκοι έβαλαν με το ζόρι μετανάστες τους οποίους έριξαν στο Αιγαίο με 9 μποφόρ, ο τσυριζαίος ξεσπάθωσε εναντίον της ελληνικής κυβέρνησης την οποία χαρακτήρισε «κυβέρνηση δολοφόνων». Φυσικά δεν είπε κουβέντα για την Τουρκία. Στο κάτω-κάτω το κόμμα του συμμετέχει στις ελληνικές εκλογές κι αντίπαλος του είναι ο Μητσοτάκης, όχι ο Ερντογάν. Λίγο καιρό πριν είχε κλάψει γοερά (στο διαδίκτυο όχι στα αλήθεια) για ένα κοριτσάκι το οποίο σύμφωνα με κάποιους συντρόφους δολοφονήθηκε από την ελληνική πολιτική στον Έβρο. Το ότι το κοριτσάκι μάλλον δεν υπήρξε ποτέ δεν τον εμπόδισε να τουιτάρει για την «δολοφονία» και στα αγγλικά ώστε να είναι βέβαιος πως η χώρα και άρα η κυβέρνησή της, συκοφαντείται και στο εξωτερικό.
Όμως εκεί που ξεσπάθωσε ήταν όταν αποκαλύφθηκε ένα κύκλωμα παιδόφιλων το οποίο εκμεταλλευόταν ένα 12χρονο κορίτσι. Βλέπετε ο επικεφαλής του κυκλώματος ήταν μέλος της Νέας της Δημοκρατίας κι αυτό έδινε μια καλή αφορμή στον συριζαίο μας να συκοφαντήσει ολόκληρο το κυβερνητικό κόμμα. Άρχισε να τουιτάρει χρησιμοποιώντας το χασταγκ #NΔ_παιδεραστές, ρωτούσε όποιον νεοδημοκράτη συναντούσε πώς αισθάνεται που ανήκει σε ένα κόμμα παιδεραστών, κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι προστάτευε εγκληματίες επειδή δεν έδινε στη δημοσιότητα όλα τα ονόματα των εμπλεκόμενων ανεξαρτήτως του βαθμού εμπλοκής κι όλα αυτά με μια αγριότητα και ένα μίσος που ήταν ακραίο ακόμα και για εκείνον. Είχε γίνει ο πιο άγριος τσυριζαίος που είχε υπάρξει ποτέ. Ο φόβος και ο τρόμος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των ενημερωτικών εκπομπών.
Ώσπου μια μέρα, εκεί που έγραφε με πάθος για «την κυβέρνηση παιδεραστών» έμαθε κάτι πολύ άσχημο. Κάτι που τον τάραξε όσο δεν τον είχε ταράξει τίποτα μέχρι τότε. Ανάμεσα στους εμπλεκόμενους στην υπόθεση της 12χρονης ήταν και ένας σύντροφος στον αγώνα εναντίον του καπιταλισμού, ένας σύντροφος που πολεμούσε για την προκοπή, την αλληλεγγύη και την αλλαγή ενάντια σε κάθε αδικία. Κρύος ιδρώτας έλουσε τον τσυριζαίο μας. Μα τα κάνουν αυτά οι σύντροφοι; Κι αν τα κάνουν είναι δυνατόν να αποκαλύπτονται; Πώς θα μπορεί τώρα να πει ότι το κάθε κόμμα είναι υπεύθυνο για τη συμπεριφορά των μελών του; Πώς θα μπορεί να τουιτάρει με το ΝΔ_παιδεραστές; Τα δάχτυλά του βάρυναν και δεν μπορούσαν πια να κινηθούν στο πληκτρολόγιο του λάπτοπ. Όταν άκουσε ότι μπορεί να υπήρχε και άλλος εμπλεκόμενος σύντροφος κι όταν είδε τουίτ με το χασταγκ ΣΥΡΙΖΑ_παιδοβιαστές κουλουριάστηκε και έβαλε τα κλάματα.
Την επόμενη μέρα άρχισε να μιλά για το τεκμήριο της αθωότητας, για τη ζημιά που κάνει η πολιτικοποίηση των ποινικών υποθέσεων και των εγκληματικών συμπεριφορών. Επιχειρηματολόγησε για το ότι είναι αδύνατο τα κόμματα να ξέρουν κάθε πτυχή της ζωής των μελών τους, εξήγησε πως στα μεγάλα κόμματα είναι εύκολο να βρεθεί κάθε καρυδιάς καρύδι και πως σημασία έχει τι κάνει το κόμμα αφού μαθευτεί η δράση του μέλους του. «Να κρατήσουμε την πολιτική αντιπαράθεση μακριά από τη λάσπη» έλεγε και όταν του θύμιζαν τη συμπεριφορά του εκείνος απαντούσε «δεν θυμάστε καλά και μάλλον με μπερδεύετε με άλλον». Σοβαρός και προσεκτικός, δεν θύμιζε σε τίποτα τον συριζαίο του παρελθόντος. Οι αντίπαλοι τον συνεχάρησαν για το ήθος του ξεχνώντας την προηγούμενη συμπεριφορά του. Κι εκείνος καμάρωνε και δεν σταματούσε να εκφράζεται με σεβασμό στην αλήθεια και στους ανθρώπους που έχουν διαφορετικές απόψεις από αυτόν. Ήξερε πως αργά ή γρήγορα θα του δινόταν ξανά η ευκαιρία να τους πατήσει κάτω σαν τα χταπόδια. Και μπράβο του.
πηγή:https://www.athensvoice.gr/epikairotita/politiki-oikonomia/777226/o-surizaios-pou-egine-arnaki/