Το «φοιτητικό κίνηµα» είναι το σοβαρότερο κληροδότημα της δικτατορίας στη δημοκρατία. Κράτησε ζωντανή την ανάμνηση της δικτατορίας πιο αποτελεσματικά κι από τους ίδιους τους νοσταλγούς της.
Η χούντα είχε αποδημήσει εις τας αιωνίους μονάς, όμως το φοιτητικό κίνημα εξακολουθούσε να τη βλέπει παντού και να την πολεμάει. Η επιβίωσή του στηριζόταν στην ανιστόρητη εντύπωση πως τη χούντα την έριξε το Πολυτεχνείο.
Είχε τη χρησιμότητά του: προμήθευε με έμψυχο υλικό τα κόμματα της Αριστεράς. Γι’ αυτό και η Αριστερά το αντάμειψε. Με τον νόμο-πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ το έχρισε συνδιαχειριστή στη λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Κοινώς, επισημοποίησε τη δυνατότητά του να συνδιοικεί, κάτι που είχε αρχίσει με την περίφημη αποχουντοποίηση.
Τομείς ολόκληροι των πανεπιστημίων πέρασαν στα χέρια της Αριστεράς. Ο κόσμος γύρω μας άλλαζε, κυβερνήσεις ανέβαιναν και κατέβαιναν, η οικονομία κατέρρευσε, όμως το φοιτητικό κίνημα δεν ξέχασε τα κεκτημένα δικαιώματά του. Το φοιτητικό κίνημα, τρόπος του λέγειν: ό,τι έχει απομείνει από αυτό, κάτι μικροομάδες που επαναλαμβάνουν με απελπιστική μονοτονία τα ίδια σουξέ. Και οι υποστηρικτές τους, ο Φίλης, ο γραφικός Κλέων Γρηγοριάδης και κάποιος Παπακωνσταντίνου, που νόμιζα πως ήταν ο άλλος. Ναι, η πανεπιστημιακή αστυνομία θίγει τα κεκτημένα δικαιώματά τους. Θλιβερή μειοψηφία, θα μου πείτε. Σημασία έχει ότι αυτή η θλιβερή μειοψηφία είναι το στοιχειό της δημοκρατίας.
Δύσκολα γλιτώνεις από το στοιχειό. Μπορεί να αλλάξουν οι κάτοικοι στο σπίτι, μπορεί να γκρεμίσεις τους τοίχους και να το ξαναχτίσεις από την αρχή, κι εκεί που νομίζεις ότι γλίτωσες, μες στα μαύρα τα μεσάνυχτα, το ακούς να μουγκρίζει. Επειδή δεν ζει, δεν μπορεί να πεθάνει. Το φοιτητικό κίνημα έχει πάψει να συμμετέχει στην πολιτική ζωή της χώρας εδώ και δεκαετίες. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει τρόπος να το αντιμετωπίσεις πολιτικά. Δεν είμαι πολιτικός, όμως πιστεύω ότι η σωφρονέστερη στάση είναι να αγνοήσουμε την ύπαρξή του. Οπως ακριβώς αντιμετωπίζεις τα στοιχειά. Δέχεσαι την παρουσία τους και συνεχίζεις να ζεις.
Το φοιτητικό κίνημα σταδιοδρόμησε ως η ιερή αγελάδα της Μεταπολίτευσης. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μπορεί να μην έριξε τη χούντα, απάλλαξε όμως από τις ενοχές και την ντροπή μια ολόκληρη κοινωνία που δέχτηκε αδιαμαρτύρητα την κατάλυση της δημοκρατίας. Οσο η Ελλάδα σταθεροποιούσε τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο, άρχισε να αντιμετωπίζει διαφορετικά τις ιερές αγελάδες της.
Πολλά επαγγέλματα μαράζωσαν και χάθηκαν. Τα σημερινά επεισόδια με το υποτιθέμενο φοιτητικό κίνημα που δεν θέλει την πανεπιστημιακή αστυνομία θυμίζουν το τέλος για τους λεμβούχους που πληρώναμε στον Πειραιά ή το άλλο για την αποξήρανση της Κωπαΐδας.
πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/562052050/to-stoicheio-tis-dimokratias/