ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΟΡΟΣ ΒΙΤΣΙ
Εκ μέρους του προέδρου και του ΔΣ της Ε.Α.Α.Σ απευθύνω θερμό χαιρετισμό σε όλους εσάς που τιμάτε με την παρουσία σας την επετειακή Προσκυνηματική εκδήλωση της Ένωσης στο όρος Βίτσι.
Η επίσκεψη μας στα μνημεία των πεσόντων του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ) στην πανέμορφη Καστοριά εδώ στο Βίτσι, στο εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου και Αγίου Γεωργίου του Ελευθερωτού, έχουν σκοπό την απότιση φόρου τιμής και μνήμης στους Αξιωματικούς και Οπλίτες του Ελληνικού Στρατού οι οποίοι πολέμησαν τραυματίσθηκαν και σκοτώθηκαν στις πολεμικές επιχειρήσεις, για την καταστολή της καθοδηγούμενης από τα ξένα κέντρα επιρροής κομμουνιστικής ανταρσίας από το 1946 έως τις 29 Αυγούστου 1949.
Έχουν περάσει 73 χρόνια από το καλοκαίρι του 1949 όταν οι δυνάμεις του Εθνικού Στρατού υπό την Διοίκηση του Στρατάρχου Παπάγου κατέλαβαν τα ισχυρά οχυρά των κομμουνιστών ανταρτών στις κακοτράχαλες αετοράχες του Γράμμου και του Βιτσίου, γεγονός που σήμανε το τέλος του πολέμου που στοίχισε στη χώρα 110.000 νεκρούς και με πολλές σοβαρές συνέπειες σε όλα τα επίπεδα ανάλυσης, γεωπολιτικό, οικονομικό, Εθνικό κοινωνικό, ιστορικό
Ο Ελληνικός Στρατός πολέμησε τότε για να διαφυλάξει την δημοκρατία, την ελευθερία, και τις αξίες του Έθνους υπακούοντας στις εντολές του νόμιμου και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Θεμιστοκλή Σοφούλη.
Ακολουθώντας για μια ακόμη φορά τον δρόμο της τιμής και του χρέους κάνοντας πράξη αυτά που τους υπαγόρευε η συνείδησή τους και η φιλοπατρία, με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Αυτός ο αγνός πατριωτισμός είναι που οδηγεί τους Έλληνες δια μέσω των αιώνων να κάνουν το καθήκον τους προς την πατρίδα με τέτοιο ηρωισμό και αυτοθυσία ώστε οι πράξεις τους να αποτελούν σημείο αναφοράς στη παγκόσμια ιστορία.
Δεν είναι τυχαίο ότι η λέξη θερμοπύλες χρησιμοποιείται αυτούσια στην Αγγλική γλώσσα για να περιγράψει τον μέχρις εσχάτων αγώνα.
Η 29η Αυγούστου θα έπρεπε να καθιερωθεί ως επίσημη εορτή διότι τότε διεσώθη η δημοκρατία στη Χώρα και όχι την 24η Ιουλίου ημερομηνία επιστροφής των επαγγελματιών του πολιτικού συστήματος.
Δυστυχώς σύσσωμο το το πολιτικό κατεστημένο της χώρας λόγω πολιτικής σκοπιμότητας η οποία αναμφίβολα αποτελεί χαριστική παραχώρηση προς το ηττηθέν κομμουνιστικό κόμμα, όχι μόνο δεν καθιέρωσε την εν λόγω ημερομηνία ως Εθνική εορτή, αλλά αρνείται πεισματικά να συμμετάσχει στις διοργανούμενες εορτές μνήμης.
Αν η επέτειος αυτή τιμάται κάθε χρόνο στα μνημεία της Βούρμπιανης και του όρους Βίτσι αυτό οφείλεται αποκλειστικά στην Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού.
Αν η θυσία εκείνων των παλληκαριών που αγωνίστηκαν να διατηρηθεί η Δημοκρατία, στην Χώρα που γεννήθηκε, δεν αναγνωρίζεται σήμερα αυτό δεν σημαίνει ότι είναι δυνατόν να μειωθεί το μέγεθος της προσφοράς τους!
Φυσικά η άλλη πλευρά που έχει λόγο να κουκουλώσει τα φρικτά εγκλήματα με "κροκοδείλια δάκρυα" την "πρόκληση", τις "γιορτές μίσους", "την αναμόχλευση των παθών και άλλα συναφή που αποτελούν μόνιμη επωδό των τελευταίων εξήντα ετών. Αυτό βέβαια δεν την εμποδίζει να οργανώνει τις δικές της ανάλογες γιορτές, τις οποίες με φαρισαϊκή υποκρισία βαφτίζει γιορτές μνήμης!
Σε όλα αυτά τα ανιστόρητα και μονόπλευρα διαβασμένα σκηνικά απαντάμε ξεκάθαρα "ότι εμείς που θρηνήσαμε θύματα κατά την διάρκεια της φονικής και ξενοκίνητης ανταρσία του ΚΚΕ έχουμε αποδεχθεί πρώτοι την λήθη και έχουμε την λήθη και έχουμε δώσει συγχώρηση!
Για εμάς δεν υπάρχει διαχωρισμός "εμείς" και "οι άλλοι". Είμαστε όλοι Έλληνες! Εκείνο που αρνούμαστε να δεχθούμε είναι η παραχάραξη της ιστορίας, διότι αυτή περνάει πάνω από τους τάφους χιλιάδων θυμάτων μας αυτή η ιστορική σκύλευση των οποίων ισοδυναμεί με κατάπτυστη προδοσία!
Στα χρόνια που πέρασαν από τις επιχειρήσεις στο Γράμμο και στο Βίτσι η άγνοια, η σκοπιμότητα και οι μισές αλήθειες οι οποίες κατά κανόνα είναι χειρότερες από το φανερό ψέμα, συνεργάστηκαν αρμονικά για να παραποιήσουν την αλήθεια και να αποπροσανατολίσουν σχετικά με τις πράξεις και τα κίνητρα
Ο αδελφοκτόνος αυτός πόλεμος άφησε βαθιά διχαστικά σημάδια στους Έλληνες, στην κοινωνία και την πολιτική, για δεκαετίες μέχρις ότου η Ελληνική Πολιτεία έδωσε χάρι στους πλανημένους αντιπάλους της και κήρυξε την ανάγκη συμφιλίωσης.
Κύριοι πρωταγωνιστές του δράματος έδωσαν τα χέρια, η πολιτική ζωή του τόπου εξομαλύνθηκε και η κοινωνία ειρήνευσε. Την ιστορία έχουμε να την μελετούμε και να την αποδεχόμαστε όπως είναι χωρίς να την τοποθετούμε στην κλίνη του Προκρούστη των σκοπιμοτήτων.
Τι θα γινόταν εάν τότε ο Εθνικός Στρατός δεν νικούσε; Η χώρα μας θα είχε ακολουθήσει την μοίρα των άλλων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης που προσδέθηκαν στο σοβιετικό όραμα της "αριστεράς και της προόδου" και θα είχε μετατραπεί σε έναν ακόμη δορυφόρο της Μόσχας.
Σαν γνήσιοι ορθόδοξοι Μαρξιστές - Λενινιστές οι Ν. Ζαχαριάδης, Λεωνίδας Στρίγκος, Μάρκος Βαφειάδης, Γιώργος Σιάντος και η πολυμελής παρέα τους θα είχαν επιβάλει την δικτατορία του προλεταριάτου, την προσωπική τους δηλαδή δικτατορία προκειμένου να οδηγήσουν τη Χώρα μας στον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Μια στυγνή και ανελέητη δικτατορία η οποία τηρουμένων των αναλογιών θα είχε μετατρέψει τη Χώρα μας σε μια δεύτερη Αλβανία
Οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας με τους αγώνες τους κράτησαν την Πατρίδα ελεύθερη και δημοκρατική.
Δυστυχώς όμως η διαφθορά και η ανικανότητα των πολιτικών που μας κυβερνούν τις τελευταίες δεκαετίες έχει διαβρωθεί μεγάλο μέρος του λαού με αποτέλεσμα η Πατρίδα να υφίσταται σήμερα ταπεινώσεις και εξευτελισμούς από διεθνή οικονομικά συστήματα και συμφέροντα, ηττημένου στρατιωτικά κράτους!
Έχουν αλλάξει οι εποχές, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ο Περικλής στον περίφημο επιτάφιο λόγο τον οποίο εκφώνησε για να τιμήσει τους νεκρούς του δεύτερου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου χαρακτήρισε το θάνατο για την υπεράσπιση της Πατρίδας ως το πλέον τιμητικό και οριοθετεί στους αιώνες το πρακτέο με τη φράση: ...."Εγώ δεν τολμώ να πιστεύω πως άνδρες που δοξάστηκαν με τα έργα τους, με έργα όπως ο δημόσια αυτή ετοιμασία που βλέπετε εδώ ..."
Σήμερα βρισκόμαστε εδώ όχι για μισήσουμε αλλά για να τιμήσουμε.
Σήμερα δεν γιορτάζουμε νίκες, θρηνούμε για τον αδελφοκτόνο σπαραγμό και όλα του τα θύματα
Σήμερα δεν θριαμβολογούμε απλά ευγνωμονούμε τους μαχητές του τότε, που μας χάρισαν το ευτυχές για το Έθνος αποτέλεσμα εκείνων των αγώνων, που και σήμερα τους δικαιώνει.
Σήμερα ευχόμαστε ποτέ ξανά να μη ζήσουμε οι Έλληνες τέτοιο κακό
Τιμούμε λοιπόν αυτούς που έπεσαν ηρωικά, πειθόμενοι τοις ρήμασι της Ελληνικής Πολιτείας, ανάβουμε ένα κεράκι μας και προσευχόμαστε για την ανάπαυση των ψυχών όλων των πεσόντων Ελλήνων στο πεδίο της μάχης.
Οι άνδρες του Ε.Σ που πολέμησαν στο Γράμμο στο Βίτσι, εξασφάλισαν αιώνια δόξα και έλαβαν τη θεση που τους αρμόζει στο πάνθεον των Ελλήνων Ηρώων
Αθάνατοι!
Υπτγος ε.α Δεβούρος Ιωάννης
Αντιπρόεδρος ΕΑΑΣ