Ωρες ώρες είναι να απορεί κανείς: Μα τι σκέφτονται; Αν σκέφτονται. Τι μπορεί να σκέφτηκε ο Χριστόφορος Βερναρδάκης για να αποκαλέσει την υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, «Πισπιρίγκου της δημόσιας Παιδείας»; Σε ποιο σύμπαν είναι ευφυολόγημα αυτό; Ποιος μπορεί να το θεώρησε έξυπνη ιδέα; Και σίγουρα δεν ήταν ατάκα της στιγμής, δεν ήταν κάτι που ξέφυγε πάνω σε μια συζήτηση – όχι ότι και αυτό θα αποτελούσε δικαιολογία. Το συγκεκριμένο ειπώθηκε σε βίντεο που ανήρτησε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην υπουργός Επικρατείας, για να τοποθετηθεί για το ζήτημα της εκπαίδευσης. Είχε, δηλαδή, προετοιμαστεί το κείμενο που «έντυσε» την εικόνα.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελούν ισχυρό όπλο άμεσης επικοινωνίας και πρόσβασης σε ευρύ κοινό, ιδιαίτερα σε ένα δύσκολο και μάλλον επιφυλακτικό απέναντι στην παραδοσιακή πολιτική, νεανικό κοινό. Αποτελούν, όμως, και μια τεράστια παγίδα καθώς το άγχος του εντυπωσιασμού, η αγωνία να βρεθεί η κατάλληλη ατάκα που θα προκαλέσει ενδιαφέρον και συζητήσεις, που θα φέρει like και μαζική αναπαραγωγή, ο μαγικός «πολλαπλασιαστής» του αρχικού μηνύματος δηλαδή, μπορούν εύκολα να οδηγήσουν σε εκτροχιασμό.
Οπως και έγινε. Η περίπτωση Βερναρδάκη θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για τα λάθη στην πολιτική επικοινωνία. Με το πολιτικό προσωπικό της χώρας να κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς, ανεξαρτήτως του χρόνου πραγματοποίησης εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι λογικό να περίμενε τη συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση ως μια χρυσή ευκαιρία για σκληρή αντιπαράθεση με την κυβέρνηση. Πάνω σε ένα ζήτημα που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρεί κομβικό για αξιακή αντιπαραβολή, στη βάση αφετηριακών αρχών άσκησης κοινωνικής πολιτικής με την ευρύτερη έννοια.
Και μια συζήτηση στη Βουλή την οποία, λογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ περίμενε πώς και πώς για να ανεβάσει τους τόνους –βρίσκεται σταθερά στην ατζέντα του άλλωστε η υπόσχεση για κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής και η επίκριση προς την κυβέρνηση για υποβάθμιση του δημόσιου πανεπιστημίου– την «καίει» ο Βερναρδάκης. Φτάνει μια ατάκα, μια στιγμή. Ενα θεαματικό αυτογκόλ, που έριξε στον κάλαθο των αχρήστων όποια προεργασία είχε γίνει για μια μετωπική στη Βουλή πάνω σε ένα κομβικό νομοσχέδιο. Ο,τι κι αν ειπώθηκε τις προηγούμενες δύο μέρες σε σχέση με το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, καλύφθηκε από το πρωτοφανούς αθλιότητας σχόλιο Βερναρδάκη.
Και αν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θεωρούν ότι ένας Πολάκης μπορεί και να είναι αναγκαίος, γιατί κάποιο κομμάτι του εκλογικού σώματος θέλει να ακούσει και αυτόν τον λόγο, περισσότεροι «πολακισμοί» ίσως γυρίζουν μπούμερανγκ. Το έχουμε ξαναγράψει: το ακροατήριο που γοητεύεται από αυτόν τον λόγο, που θα έσπευδε να πανηγυρίσει με το σχόλιο για την Κεραμέως και να το αναπαραγάγει, είναι στρατευμένο και μάλλον εξασφαλισμένο. Το πολιτικό κέντρο που όλοι διεκδικούν όμως, μάλλον γυρίζει την πλάτη σε τέτοιες συμπεριφορές. Ο κ. Βερναρδάκης αναγνώρισε το φάουλ και ζήτησε συγγνώμη. Είπε ότι πιθανώς να μην υπήρχε αντίρρηση αν είχε μιλήσει για Μήδεια
πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561957220/theamatiko-aytogkol-apo-ti-sentra/