Στη χώρα που έχει για 37 χρόνια πολιτικό μπαλάκι ακόμη και ένα ναυπηγείο κάνεις λάθος αν νομίζεις ότι σου φταίει η ενισχυμένη εποπτεία ή το ενεργειακό.
Έτσι και το (όντως αργοκίνητο) καράβι της Ε.Ε δέσει σε λιμάνι που θα βρει να "αγοράσει λύσεις", για το ενεργειακό εμείς θα τα βάψουμε μαύρα.
Αστείο σας φάνηκε; Κάνετε μέγα λάθος.
Νομίζετε ότι μπορεί να ζήσει η κρατικίστικη πολιτική μας στην οικονομία και οι κρατιστές πολιτικοί της (όλων των κομμάτων εξουσίας και τα δεκανίκια τους), χωρίς να βάζουν χέρι στους φόρους μας, για να τους επιστρέφουν ως βοηθήματα;
Μπορούμε να πάμε στις εκλογές του 2023 όταν από τον Αύγουστο και μετά θα μας "κόψουν τα πόδια" από τις Βρυξέλλες αν ξεπεράσουμε συγκεκριμένα όρια στα κρατικά χαρτζιλίκια;
Υπάρχει βέβαια αντίλογος σε αυτά. Να σας τον πούμε εμείς.
"...Η οικονομία μας θα ανακάμψει με τα 57 δισ. από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα λοιπά των ΕΣΠΑ... Αρκεί να περάσει η κρίση από το ενεργειακό και το Ουκρανικό...".
Αυτό είναι. Για τα πάντα φταίει το ενεργειακό. Συνεπώς το χάλι μας στην πολιτική και την οικονομία, μετατίθεται μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία...
Κατά τα άλλα, η Ελλάδα είναι με τις πόρτες ανοικτές..., για επενδυτές. Αν δεν έρχονται φταίει το ενεργειακό. Φταίει ο πόλεμος...
Ότι πασχίζουμε από το 2020 να πείσουμε Δήμους και την αγωνία τους τι θα γίνουν οι κολυμβητές του Σκαραμαγκά και της παραλίας των διυλιστηρίων..., αν ξαναστήσουμε το ναυπηγείο Σκαραμαγκά να δουλέψει κάποιος από το 1.100.000 ανέργους, δεν είναι στα αρνητικά της δήθεν "αναπτυξιακής" μας πολιτικής...
Ότι η Ελλάδα δεν είναι τόπος επενδυτικών ευκαιριών ούτε στην πράσινη ανάπτυξη με τον όγκο φορολογίας, γραφειοκρατίας και τις στοίβες τις προσφυγές κατά των επενδύσεων του κατεστημένου και της ολιγαρχίας, δεν είναι στα αρνητικά μας...
Ότι απλοποιήσαμε χωροταξικό, πολεοδομικό ή τις αδειοδοτήσεις για επενδύσεις και σε τουρισμό αλλά κανείς δεν μας πιστεύει όσο βλέπει "πολιτικές δημοπρασίες" για το ποιος θα δώσει τα πολλά και να αποδείξει ότι ο σοσιαλισμός του είναι καλύτερος από των άλλων... δεν είναι (ως φορολόγηση για να βρεθούν λεφτά) μόνιμο πρόβλημα ξέχωρα από ενεργειακό και πληθωρισμό.
Έρχονται όμως οι (θετικότατες) χθεσινές εξελίξεις στις Βρυξέλλες και πείθουν, με τον καλύτερο τρόπο, τι περιμένει τις ψευτοσοσιαλιστικές πολιτικές του Ελλάδιστάν...
Η 14η έκθεση της Κομισιόν για την οικονομία μας, ανοίγει τον κεντρικό δρόμο για την επόμενη δόση (734 εκατ. -από τα κέρδη των ομολόγων μας-) και μαζεύει τους φραγμούς της ενισχυμένης εποπτείας δανειστών και Βρυξελλών (την ειδική εποπτεία που μπήκε το 2018 -τότε που οι μπουτούδες... χόρευαν στο Σύνταγμα, για την έξοδο μας από τα μνημόνια-).
Οι Βρυξέλλες ανοίγουν τον κεντρικό δρόμο. Αλλά το Eurogroup κλείνει, με δικό του τρόπο, κάτι "στενοσόκακα" που άφηναν να βάζουμε χέρι στους φόρους όλων ανεξαιρέτως των ιθαγενών της χώρας (όπως γίνεται σε όλο τον ψευτοσοσιαλισμό μας) και να βουτάμε (βουτιά είναι...) αυτά που χρειαζόμαστε να σκορπάμε ως κρατικά χαρτζιλίκια, σε κουπόνια βενζίνης, ρεύματος, τσάμπα επιστρεπτέες και κρατικά επιδόματα...
Οπότε η Ελλάδα, ως χώρα με υψηλό χρέος, βγαίνει από την ενισχυμένη εποπτεία αλλά μπαίνει σε ειδικό καθεστώς.
Οι δε δαπάνες της (ειδικά αυτές για μέτρα στήριξης) θα παρακολουθούνται στενά από τις Βρυξέλλες.
Το σήμα της συνετής δημοσιονομικής πολιτικής για την Ελλάδα (μαζί με κάθε άλλη υπερχρεωμένη οικονομία όπως η ελληνική) το έστειλε ο αρμόδιος Επίτροπος για τα οικονομικά θέματα κ. Πάολο Τζεντιλόνι, ζητώντας από την Κομισιόν να είναι ιδιαίτερα προσεκτική, με τις δαπάνες. Ειδικά αυτές που γίνονται για μέτρα στήριξης, από εθνικούς πόρους.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται δυναμικά και μέσα στο καλοκαίρι κατευθύνει λύσεις στο ενεργειακό. Λύσεις που δεν αφήνουν περιθώριο να τρέχουμε, ως κυβέρνηση, πίσω από τους πολιτικούς μας πελάτες (ιδιώτες και επιχειρηματίες) να μοιράζουμε επιδόματα και επιστρεπτέες...
Τι κάνουμε ως χώρα που ελέγχει την οικονομία, από την επένδυση μέχρι το πώς επενδύονται κέρδη, μπας και ξεφύγουν της άγριας φορολόγησης μας; Αν δεν μοιράζουμε επιδοτήσεις πρέπει να ασκηθεί αναπτυξιακή πολιτική. Πρέπει να πολεμηθούν πολιτικά και οι (πραγματικοί) λόγοι, που αποθαρρύνουν, ιδιώτες επενδυτές και επιχειρηματίες. Μήπως η κρίση με το ενεργειακό μάς βολεύει πολιτικά...; Παρά τα εμπόδια και του Eurogroup... Άρα αν λήξει, χαθήκαμε;
πηγή:https://www.capital.gr/o-giorgos-kraloglou-grafei/3636072/an-lixei-i-krisi-sto-energeiako-xathikame?utmsource=email