Είναι πολύ παλαιό το ανέκδοτο, αλλά τώρα βρήκε την απόλυτη εφαρμογή του. Πάει ένας πολιτικός σε ένα πολύ μικρό χωριό της επαρχίας και αρχίζει να υπόσχεται διάφορα πράγματα: «Θα σας κάνω και γεφύρια», τους λέει. Του απαντάνε «μα δεν έχουμε ποτάμια». Ατάραχος, τους λέει «θα σας φτιάξω και ποτάμια». Συνεχίζει, «θα σας κάνω και σχολεία». «Μα δεν έχουμε παιδάκια», του λένε, και απαντάει χωρίς δεύτερη σκέψη «θα σας κάνω και παιδάκια».
Αν το βρίσκετε πολύ ανόητο, έχω και άλλο καλύτερο. Πάει ένας πολιτικός σε ένα απομακρυσμένο χωριό και ζητάει να μάθει τα προβλήματά τους. Του λένε ότι έχουν δύο σημαντικά προβλήματα. Το πρώτο είναι ότι δεν έχουν γιατρό. Αμέσως ο πολιτικός, πιστός στο καθήκον, καλεί από το κινητό τηλέφωνό του τον υπουργό Υγείας και του μεταφέρει το αίτημα. Κλείνει το τηλέφωνο και τους διαβεβαιώνει ότι «κατόπιν ενεργειών του» ο υπουργός θα στείλει το ταχύτερο δυνατόν έναν γιατρό στο χωριό. Τους λέει, λοιπόν, «τώρα που τακτοποίησα το κυριότερο πρόβλημά σας, ποιο είναι το άλλο μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζετε;». Του απαντάνε: «Ξέρετε, σε όλη την περιοχή μας δεν πιάνουν τα κινητά τηλέφωνα»! Κόκαλο ο πολιτικός.
Προσπάθησα να σας χαλαρώσω γιατί το σημερινό θέμα είναι πραγματικά πολύ σοβαρό και δυστυχώς αναδεικνύει την ευκολία με την οποία ορισμένοι πολιτικοί υπόσχονται τα πάντα στους πάντες. Σας παραθέτω ένα απόσπασμα από την ομιλία της Πέτης Πέρκα, η οποία είναι αναπληρώτρια τομεάρχης Μεταφορών και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στο πρόσφατο συνέδριό του: […] Θα εκφέρουμε αλήθειες και τεκμηριωμένες προτάσεις. Σύντροφοι και συντρόφισσες, δεν μπορεί να είμαστε και με εμβόλια και με τους αντιεμβολιαστές, και με την πράσινη μετάβαση και με τους λιγνίτες και με την απολιγνιτοποίηση και με τις ΑΠΕ […]». Νομίζω ότι το απόσπασμα αυτό χαρακτηρίζει απολύτως τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Το παραδέχονται οι ίδιοι ότι δεν έχουν ξεκάθαρες θέσεις και προσπαθούν να ψαρέψουν σε θολά νερά από παντού.
Ακριβώς αυτή τη διαπίστωση την είχα κάνει πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ στην εξουσία. Σας παραθέτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από την «ΚτΚ» (18 Ιανουαρίου 2015), «Μήπως μας αρέσει να μας δουλεύουν;»: […] Και φθάνουμε αισίως στο 2015, όπου ο αρχηγός του, Αλέξης Τσίπρας, αντιγράφοντας τους «επιτυχημένους» πολιτικούς και ιδιαίτερα τον πρώτο διδάξαντα του «Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα», υπόσχεται τα πάντα σε όλους. Το περίεργο στην περίπτωση αυτή είναι ότι πολλοί λένε ότι δεν πιστεύουν ότι «θα κάνει αυτά που υπόσχεται, αλλά παρ’ όλα αυτά θα τον ψηφίσουν». Η λογική αυτή υπερβαίνει τις δικές μου πνευματικές δυνάμεις, γι’ αυτό και προσπάθησα να διερευνήσω το φαινόμενο […].
Ας ξεκινήσουμε με δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα. Σε κάποια παλαιότερη συνέντευξή του λέει περίπου τα εξής: «Το κόμμα μας συνολικά θέλει η χώρα να ανήκει στην Ευρωζώνη, με μοναδική προϋπόθεση να μην κινδυνεύει η κοινωνική συνοχή». Δηλαδή, αν κινδυνεύει η κοινωνική συνοχή, τότε «το ευρώ δεν είναι φετίχ». Εμένα μου φαίνεται σαν το «κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις» που λέγαμε μικροί για να ξεγελάσουμε τους φίλους μας.
Ακόμα, σε μια πολύ πρόσφατη προεκλογική ομιλία του λέει: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των συμμάχων του θα εγγυηθεί χωρίς καμιά υποσημείωση και κανέναν αστερίσκο τις καταθέσεις των πολιτών στις ελληνικές τράπεζες. Σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους Ευρωπαίους εταίρους. Τελεία και παύλα στα παραμύθια του τρόμου». Και πάλι μας εγγυάται τις καταθέσεις, αλλά σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και τους Ευρωπαίους εταίρους. Τι θα γίνει όμως αν στις σκληρές διαπραγματεύσεις που προτίθεται να κάνει, τα «σπάσει» με την ΕΚΤ και τους εταίρους μας; Πάνε οι εγγυήσεις αλλά και οι καταθέσεις. Εγώ βλέπω και υποσημειώσεις και αστερίσκους.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ύστερα από πολλαπλές τέτοιες δηλώσεις τα έχει χάσει και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς και δηλώνει: «Μιλούσα με τον Αλέξη Τσίπρα συχνά τις τελευταίες εβδομάδες. Του κατέστησα σαφές ότι μεταξύ προεκλογικής ρητορείας και κυβερνητικού προγράμματος υπάρχει συχνά διαφορά. Ο Τσίπρας τη μια λέει ότι δεν θα πληρώσουμε άλλο, την άλλη ότι θα διαπραγματευτούμε. Δεν μπορώ να διακρίνω μια καθαρή γραμμή. Η εντύπωσή μου είναι ότι έτσι το βλέπουν και πολλοί Έλληνες ψηφοφόροι» […]».
Ναι μεν αυτά συνέβησαν στο παρελθόν και πληρώσαμε την επιπολαιότητά μας πολύ ακριβά, αλλά δυστυχώς συνεχίζονται και σήμερα, και μάλιστα σε πολύ σοβαρά θέματα που αφορούν την ασφάλεια της χώρας μας. Οι πρόσφατες δηλώσεις του τελευταίου Αμερικανού πρέσβη Geoffrey Pyatt σχετικά με την ελληνοαμερικανική αμυντική συμφωνία, την οποία καταψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική Βουλή, είναι άκρως αποκαλυπτικές και δεν αφήνουν περιθώρια διασταλτικής ερμηνείας: «Μένω έκπληκτος, γιατί έχω πει στο παρελθόν πως αυτή η αναγέννηση των αμυντικών σχέσεων Ελλάδας – ΗΠΑ ξεκίνησε πραγματικά κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Τα τέσσερα μέρη που συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε ως μέρος της αμυντικής συμφωνίας είναι μέρη που εντοπίστηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ […]». Μας λέει ξεκάθαρα ότι ο Τσίπρας σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες στηρίζει τη συμφωνία, αλλά θα την καταψηφίσει για εσωτερική κατανάλωση. Στη συζήτηση στη Βουλή για το θέμα αυτό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης τα είπε έξω από τα δόντια και χωρίς διπλωματικές αβρότητες: «[…] Τα αμφισβητείτε, κ. Τσίπρα. Τα αμφισβητείτε, κ. Κατρούγκαλε. Μας κοροϊδεύετε ψιλό γαζί και δικαιολογείτε τη στάση σας σαν να είναι αντιπολιτευτική υποχρέωση. Για εσάς ο πατριωτισμός είναι ξένη λέξη έτσι όπως φέρεστε […]».
Στο θέμα της εισβολής στην Ουκρανία και πάλι δεν βλέπουμε ξεκάθαρη θέση. Κάπου διάβασα ότι στο συνέδριό τους ο Τσίπρας αφιέρωσε περίπου 100 λέξεις για την εισβολή και πολλές εκατοντάδες λέξεις για τις ευθύνες της Ευρώπης και των ΗΠΑ για την κατάσταση. Ενας βουλευτής του κόμματος πρότεινε να στείλουμε… σταφίδες στους Ουκρανούς που αγωνίζονται και όχι όπλα. Για να έχετε μια καθαρή εικόνα, η Ελλάδα έστειλε εξοπλισμό αξίας 16 εκατ. ευρώ, και η μικρή Εσθονία, με 1,5 εκατ. πληθυσμό, που έχει σύνορα με τη Ρωσία, έστειλε όπλα αξίας 227 εκατ. ευρώ. Βεβαίως αυτοί έχουν ζήσει την μπότα της Σοβιετίας και γνωρίζουν καλά τι σημαίνει. Ρώσοι στρατιώτες πυροβολούσαν τους Εσθονούς που κολυμπούσαν γιατί ήθελαν να τους εμποδίσουν να δραπετεύσουν προς τη Φινλανδία.
Ολοκληρώνω το θέμα με ένα κείμενο από το «Manifesto»: «Ενας θεός ξέρει από τι γλιτώσαμε. Στην Κουμουνδούρου δεν μπορούν να διατυπώσουν καν μια ξεκάθαρη θέση στα πιο απλά θέματα όπως τα πρότυπα σχολεία.
Το 2021 από τον ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλαν ότι τα πρότυπα πειραματικά σχολεία «υπονομεύουν το εκπαιδευτικό έργο». Και δεν ξαφνιάζει κανέναν αυτή η θέση από το κόμμα της Κουμουνδούρου.
Εκεί που έρχεται η ανατροπή είναι στο γεγονός ότι «ψήφο εμπιστοσύνης στα πρότυπα σχολεία δίνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξης Τσίπρας, καθώς ο γιος του έδωσε σήμερα εξετάσεις για μία θέση σε αυτά», όπως αποκαλύπτει η «Καθημερινή».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας, «ο γιος του κ. Τσίπρα μετείχε στις σημερινές εξετάσεις για μία θέση στο Πρότυπο Γυμνάσιο Πλάκας. Συνολικά, για τις 78 θέσεις του σχολείου είχαν κάνει αίτηση 525 παιδιά, και τελικά στις εξετάσεις προσήλθαν 474 υποψήφιοι. Οι μαθητές εξετάστηκαν στη Γλώσσα και στα Μαθηματικά σε μια τρίωρη κοινή εξέταση».
Μετά τα πούρα και τα σκάφη, ο πρόεδρος Αλέξης φαίνεται πως άλλαξε γνώμη… Ας το πει και στους συντρόφους του».
Κλείνω με τρίτο ανέκδοτο. Σε μια χώρα της Αφρικής, ένοπλοι σταματούν ένα αυτοκίνητο και ρωτάνε τον οδηγό: «Είσαι μαζί μας ή με τους άλλους;». Αυτός απαντάει αμέσως: «Ολος δικός σας. Είμαι μαζί σας!». Τότε ο αρχηγός των ενόπλων τον πυροβολεί και του λέει: «Εχασες, εμείς είμαστε οι άλλοι». Αν σας φαίνεται χαζό το ανέκδοτο, ξανασκεφτείτε το. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι ακριβώς συμπεριφέρθηκε «εξοντώνοντας» τη μεσαία τάξη που τον ψήφισε το 2015, γιατί αυτοί ήταν «οι άλλοι»! Θέλει όμως προσοχή, όπως μας επισήμανε πολλά χρόνια πριν ο Ιούλιος Καίσαρ: «Οι άνθρωποι με τη θέλησή τους πιστεύουν αυτό που επιθυμούν».
Επαναλαμβάνω το ρεφρέν μου: «Θεέ μου, από πού γλιτώσαμε»!
* Ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτηςείναι σύμβουλος επιχειρήσεων
πηγή:https://www.kathimerini.gr/economy/561882943/ola-ta-sfazo-ola-ta-machairono/