Η φωτογραφία αριστερά είναι από μια εκδήλωση στην οποία τραγούδησε η Νατάσα η Μποφίλιου και στην οποία εξισώθηκαν ο επιτιθέμενος και ο αμυνόμενος, ο θύτης και το θύμα καθώς κυριάρχησε η, πολύ βολική για την προπαγάνδα της Μόσχας, γενικόλογη καταδίκη του πολέμου και η ακόμα πιο γενικόλογη εξύμνηση της ειρήνης*.
Δεν ήταν θύτης το καθεστώς του Πούτιν και θύματα όλοι οι Ουκρανοί και οι Ρώσοι δημοκράτες, αλλά θύτες ήταν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και τελευταία ή Ρωσία και θύματα οι «λαοί». Η ειρήνη δεν ήταν κάτι που είναι αποδεκτό μόνο αν υποχωρήσει ο σύγχρονος Αδόλφος, αλλά κάτι το οποίο απαιτείται και από τους Ουκρανούς. Βέβαια το μόνο που μπορούν να κάνουν οι Ουκρανοί για την «ειρήνη» είναι να παραδοθούν στις ορέξεις του κατακτητή, αλλά αυτό είναι μια μικρή λεπτομέρεια.
Στο ίδιο πνεύμα των ίσων αποστάσεων ήταν και η σπουδαία στιγμή στην οποία η επιτυχημένη τραγουδίστρια με πάθος φώναξε: «Υπάρχει μια θέση που δεν θα προδώσει ποτέ κανέναν άνθρωπο: η θέση με τον άνθρωπο». Όπως καταλαβαίνετε πρόκειται για φράση η οποία δεν σημαίνει απολύτως τίποτα: και ο Πούτιν και ο Ζλένσκι και οι Ρώσοι που βομβαρδίζουν και όσοι σκοτώνονται στους βομβαρδισμούς, όλοι άνθρωποι είναι.
Η φωτογραφία δεξιά είναι από την προσπάθεια της Μαρίνα Οβσιανίκοβα να δείξει ότι δεν είναι όλοι οι Ρώσοι πειθήνια πουτινάκια. Η παραγωγός του Καναλιού 1 πήρε ένα χαρτόνι πάνω στο οποίο έγραψε «Όχι στον πόλεμο – Μην πιστεύετε την προπαγάνδα - Eδώ λένε ψέματα» και εμφανίστηκε πίσω από την εκφωνήτρια των ειδήσεων. Λίγο πριν είχε ανεβάσει ένα βίντεο στο οποίο χαρακτήριζε την εισβολή στη Ουκρανία έγκλημα και την «ενημέρωση» από τον ρώσικο τύπο προπαγάνδα. Φυσικά συνελήφθη.
Αν ρωτήσουμε και τις δύο κυρίες και οι δύο θα πουν ότι έκαναν κάτι για να σταματήσει ο πόλεμος. Αλλά ξέρουμε ότι μια από τις δύο δεν λέει αλήθεια. Μια από τις δύο δεν διαχώρισε τον θύτη από τα θύματα ευνοώντας έτσι τον θύτη και μια άλλη προκάλεσε τον ένοχο μέσα στη φωλιά του και μπροστά σε εκατομμύρια τηλεθεατές. Μια δεν πήρε καμία θέση (και σίγουρα όχι εναντίον του Κρεμλίνου) παρότι ασφαλής και μια άλλη χωρίς υψωμένες γροθιές και κενά περιεχομένου επικολυρικά τσιτάτα, πήρε θέση παρότι εκτεθειμένη στις ορέξεις του καθεστώτος.
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, η χρονική σύμπτωση των δύο στιγμοιοτύπων είναι μια καλή ευκαιρία να καταλάβουμε το πόσο έχουν ταλαιπωρηθεί κάποιες λέξεις. Να δούμε το μέγεθος της υπερβολής που κρύβεται πίσω από τους «αγώνες» και τις υψωμένες γροθιές και να σταματήσουμε να πειθόμαστε από συμπολίτες που ισχυρίζονται ότι αγωνίζονται ενώ, στην καλύτερη περίπτωση, απλώς προσπαθούν να υπηρετήσουν την ιδεολογία τους. Είναι μια καλή ευκαιρία να καταλάβουμε ότι το να υψώνεις θεατρικά τη γροθιά σου όταν δεν σε απειλεί τίποτα δεν είναι αγώνας. Είναι απλώς μια φιγούρα αντίστοιχης δυναμικής με το να φοράς προφυλακτικό πριν πέσεις μόνος σου στο κρεβάτι. Και μπράβο σου.
* στη συγκεριμένη συναυλία το σήμα της ειρήνης σπάει από μια γροθιά αλλά δεν νομίζω πως ο γραφίστας ήθελε να προδώσει τις βαθύτερες σκέψεις των διοργανωτών. Η ωραία αντίφαση μάλλον οφείλεται στο πάθος των συντρόφων για τις γροθιές παρά σε κάποιο μήνυμα.
ΥΓ: Τις τελευταίες ώρες διάβασα κάποια ποστ σύμφωνα με τα οποία η Ρωσίδα παραγωγός είναι βαλτή από το Κρεμλίνο. Μου φαίνονται κάπως τραβηγμένα, αλλά αν έχετε αμφιβολίες μπορείτε να την αντικαταστήσατε με οποιονδήποτε από τους χιλιάδες Ρώσους είναι στις φυλακές επειδή διαδήλωσαν κατά του πολέμου και το νόημα παραμένει το ίδιο.
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/749905-o-agonas-gia-tin-eirini»