Η υπόθεση δολοφονίας του 7χρονου στην Κυψέλη, οι δηλώσεις της Δόμνας Μιχαηλίδου, οι αιτιάσεις της Εισαγγελίας, οι ευθύνες του κράτους.
Η κοινή γνώμη δεν μπορεί ακόμα να συνέλθει από τη δολοφονία του 7χρονου αγοριού στη Κυψέλη. Μας τρομάζει η φρίκη που υπάρχει δίπλα μας, στο διπλανό στενό, στη διπλανή πόρτα, όμως πια το ξέρουμε: Η ζωή είναι πολύ σκληρή μερικές φορές και ο άνθρωπος είναι πολύ άγριο είδος. Αυτό όμως που μας τρομάζει περισσότερο, είναι η αίσθηση ότι τις περισσότερες φορές, οι άνθρωποι είναι μόνοι τους και αβοήθητοι, ότι η κοινωνία που με κόπο οικοδομήσαμε για να ζούμε μαζί και ειρηνικά, δεν μπορεί παρά τους σύνθετους θεσμούς της, να υπερασπίσει τα αδύναμα μέλη της.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που συγκλονίζουν την κοινή γνώμη το τελευταίο διάστημα, το μπούλινγκ, την παιδική κακοποίηση, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, τους βιασμούς, τις δολοφονίες, βλέπουμε συχνά να επαναλαμβάνεται το ίδιο μοτίβο. Κάποιοι αδιαφόρησαν ενώ δεν θα έπρεπε. Ο άνθρωπος που δολοφόνησε τη γυναίκα του της είχε ξαναεπιτεθεί, οι δολοφόνοι του νεαρού φίλαθλου είχαν ξανασυλληφθεί για παρόμοια αιτία, η κοπέλα που δολοφονήθηκε στη Ρόδο είχε καταγγείλει και παλιότερα τον βιασμό της, πριν τη δολοφονία της Αγγλίδας φυσικού στην Κρήτη, υπήρχαν πολλές καταγγελίες για επιθέσεις αλλά δεν έδιναν σημασία γιατί προέρχονταν από τουρίστριες, ακόμα και στην Κύπρο, κανείς δεν έδινε σημασία στις εξαφανίσεις των οικιακών βοηθών που βρέθηκαν νεκρές στη λίμνη. Ξένες ήταν, θα έφυγαν χωρίς να ειδοποιήσουν, έλεγαν.
Όταν οι πολιτικοί είναι νέοι, επειδή είναι νέοι ίσως και ιδεαλιστές ακόμα, λένε και καμιά αλήθεια χωρίς να σκέφτονται το πολιτικό κόστος, χωρίς να προσπαθούν να στρογγυλέψουν και να ωραιοποιήσουν τις καταστάσεις ή να φυλάξουν τα νώτα τους. Όταν έγινε γνωστό, ότι και η αδελφή του μικρού που δολοφονήθηκε στη Κυψέλη, είχε απομακρυνθεί από την οικογένεια το 2018, ότι είχε αφαιρεθεί η επιμέλειά της λόγω κακοποίησης, η Δόμνα Μιχαηλίδου, υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, δήλωσε ότι η Πολιτεία έχει ευθύνες, αφού ξέραμε ότι υπάρχει κακοποιητική συμπεριφορά, έπρεπε να είχαμε ψάξει και το άλλο παιδί. Είπε δηλαδή το αυτονόητο, και περισσότερο ανέλαβε ως Πολιτεία τις ευθύνες, παρά κατηγόρησε κάποιον.
Προκαλεί εντύπωση, άσχημη εντύπωση, η απάντηση της Εισαγγελίας, η οποία αφού δηλώνει ότι έπραξε «στο έπακρο το καθήκον της», κουνάει το δάχτυλο στην υφυπουργό, «η άσκηση δημόσιας κριτικής να μην εκφέρεται με ελλιπή γνώση των πεπραγμένων των αρμοδίων οργάνων της δικαιοσύνης που είναι διακριτή λειτουργία της πολιτείας». Δεν ξέρετε και δεν σας πέφτει λόγος, δηλαδή.
Γιατί έπραξε στο «έπακρο» το καθήκον της; Επειδή «καμία πληροφορία, αναφορά ή καταγγελία δεν υπήρχε» για το άλλο αδελφάκι. Η εισαγγελία δηλαδή απαντάει «συνδικαλιστικά» σε μια ανθρώπινη τραγωδία. Και επιβεβαιώνει μ’ αυτό τον τρόπο την υφυπουργό. Γιατί πραγματικά στην εποχή μας δεν χρειαζόμαστε ένα κράτος που οι λειτουργοί του καλύπτονται από το δημόσιο-υπαλληλικό «δεν υπήρχε αναφορά» άρα δεν κάνουμε τίποτα. Δεν μιλάμε για κλήσεις σε παράνομο παρκάρισμα, δεν μιλάμε για παράβολα και χαρτόσημα, μιλάμε για κοινωνικές υπηρεσίες, για ευάλωτες ομάδες, για παιδιά, για ανθρώπινες ψυχές. Δεν χρειαζόμαστε λειτουργούς που ενεργοποιούνται όταν υπάρχει «καταγγελία». Αλλά ανθρώπους με ευαισθησία και αίσθηση προσφοράς, με ικανότητες, επάρκεια και επιμονή.
Το θέμα τελικά το συνόψισε η Δόμνα Μιχαηλίδου: «Ένα παιδί σώθηκε κι ένα παιδί χάθηκε και έχουμε ευθύνες σαν πολιτεία για το παιδί που χάθηκε. Αυτό που πρέπει να κάνουμε όλοι μαζί, είναι να κάνει ο καθένας μας ακόμα καλύτερα τη δουλειά του ώστε κανένα παιδί να μην χάνεται στο μέλλον».
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/746909-ena-paidi-sothike-ki-ena-paidi-hathike»
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/746909-ena-paidi-sothike-ki-ena-paidi-hathike»
«Πηγή: https://www.athensvoice.gr/politics/746909-ena-paidi-sothike-ki-ena-paidi-hathike»