Παλιότερα η Αριστερά βρισκόταν υπό διαρκή κατηγορία για τα «λαϊκά δικαστήρια». Σήμερα θα πρέπει να αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένη, καθώς το Διαδίκτυο έχει μετατραπεί σε ένα μαζικό λαϊκό δικαστήριο. Επιλέγει τις υποθέσεις που θέλει να δικάσει και αποφασίζει. Αλλες φορές αποφασίζει με συντριπτική πλειοψηφία, άλλες φορές διχάζεται. Πάντως η λογική του Διαδικτύου είναι μανιχαϊστική. Δεν ευδοκιμούν σύνθετες αναλύσεις, καθώς τα προς κρίση γεγονότα προσεγγίζονται με την οπτική του μαύρου – άσπρου.
Έτσι, αποτέλεσε αντικείμενο του μεγάλου, ψηφιακού, λαϊκού δικαστηρίου η περίπτωση της κυρίας που συνελήφθη να κλέβει σε μεγάλο σούπερ μάρκετ στην Αθήνα. Τα στρατόπεδα αμέσως σχηματίστηκαν. Από τη μια μεριά όσοι προέβαλαν τον χαρακτήρα της πράξης και από την άλλη όσοι προέβαλαν τα κίνητρά της. Αναμφίβολα, είναι μια περίπτωση με πολλές γκρίζες περιοχές, που δεν προσφέρεται για απλουστευτικές κρίσεις.
Τα γεγονότα είναι: 1) Διαπράχθηκε κλοπή και 2) η διεύθυνση του καταστήματος ειδοποίησε την ΕΛ.ΑΣ. Για τον νομικό χαρακτήρα της πράξης νομίζω ότι δεν μπορεί να υπάρχει αντίρρηση. Τα προβλήματα ξεκινούν από τo αν έπραξε καλώς η διεύθυνση του σούπερ μάρκετ που κάλεσε την ΕΛ.ΑΣ. ή αν μπορούσε να κλείσει την υπόθεση μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Είναι λογικό οι μεγάλες πολυεθνικές να έχουν αυστηρούς εσωτερικούς κανονισμούς, οι οποίοι δεν αφήνουν περιθώρια πρωτοβουλιών στα στελέχη τους. Δηλαδή, την κρίση αν κάποιος κλέβει επειδή είναι φτωχός δεν μπορεί να την κάνει ο διευθυντής ενός καταστήματος, αλλά τα εντεταλμένα όργανα της πολιτείας. Άλλωστε, η μαζική εμφάνιση παρόμοιων περιστατικών είναι κάτι που θέλουν να αποφύγουν οι πάντες. Το ερώτημα είναι αν η δημοσιότητα λειτουργεί αποτρεπτικά ή ανοίγει τον ασκό του Αιόλου. Θα φανεί.
Το βέβαιο είναι ότι σήμερα υπάρχουν κοινωνικές λειτουργίες που βοηθούν τον άπορο ώστε η κλοπή να μην αποτελεί τη λύση. Ετσι, μπορεί να αποταθεί στα κοινωνικά παντοπωλεία, στα συσσίτια της Εκκλησίας ή σε υπηρεσίες των δήμων και της πολιτείας. Είναι ανάλγητο να κουνάμε το δάχτυλο σε αυτόν που δοκιμάζεται, αλλά στον βαθμό που η κοινωνία τού προσφέρει εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά του, οφείλουμε να του πούμε ότι η κλοπή δεν είναι καλή επιλογή.
πηγή;https://www.kathimerini.gr/opinion/561726379/ithika-dilimmata/