Εμένα πάντως δεν με δεσμεύει κανένας εμφύλιος, κανένα δόγμα κομμουνισμού ή αντικομμουνισμού, κανένα φάντασμα του παρελθόντος. Τα βράδια που κοιμάμαι έχω το κεφάλι μου ήσυχο και δεν έχω ανάγκη να βάζω πάνω από το κρεβάτι μου ούτε το κάδρο του Άρη Βελουχιώτη, ούτε του Ζέρβα ούτε κανενός άλλου.
Βεβαίως η ιστορική μνήμη είναι υπαρκτή, αλλά για να προχωρήσει ο τόπος μπροστά δεν γίνεται να φέρνουμε μπροστά μας μόνοι μας τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες. «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου», έγραφε ο ποιητής.
Για να ζήσω και να επιβιώσω δεν ένιωσα ούτε μια στιγμή την ανάγκη να ενταχθώ, ντε και καλά, σε κάποια φράξια για να δώσω νόημα στην ύπαρξη μου και στο σαρκίο μου, να βάλω μια ταμπέλα στον εαυτό μου. Δεν έψαξα ποτέ να βρω μια σταγόνα Ιστορίας για να πιαστώ και να νιώσω ότι ανήκω κάπου. Δεν φόρεσα ποτέ μου μπλουζάκια του Τσε Γκεβάρα, ούτε τατουάζ με ναζιστικά σύμβολα για να κάνω το τσίρκουλο στην πλατεία Εξαρχείων ή στον Άγιο Παντελεήμονα αντίστοιχα.
«Είσαι δεξιός ρε ή αριστερός;». Όχι ρε τίποτα δεν είμαι. Δεν έχω ανάγκη καμία από τις ταμπέλες σας για να ζήσω την οικογένειά μου. Δεν έχω ανάγκη ούτε τα Βίτσια, ούτε τους Γράμμους ούτε Μελιγαλάδες, ούτε Ζαχαριάδηδες, ούτε Γρίβες. Δουλεύω από μικρό παιδί και ζω τη ζωή μου λεύτερος. Δεν με τάισε κανένας κομματικός σωλήνας. Δεν είμαι «κρατική οντότητα».
Δεν έψαξα ποτέ μου να δω ποιος έσφαξε λιγότερους ή περισσότερους στον εμφύλιο ή στη Χούντα. Δεν έφαγα ποτέ αμάσητη την προπαγάνδα των ταγματασφαλιτών, ούτε την κομματική καθοδήγα των αριστερών του χαβιαριού. Τα παραμύθια τους είναι για να τα πουλάνε σε τίποτα αμούστακα παιδάκια που έμαθαν τη ζωή από τα βιβλία και τα συγγράμματα.
Γι’ αυτό και επινόησαν διάφορα διλήμματα του τύπου «κομμουνιστές – αντικομμουνιστές» διότι ξέρουν ότι χωρίς αυτά δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα ύπαρξης ούτε οι μεν, ούτε οι δε. Ζουν και αναπνέουν μόνο μέσα από την τοξικότητα και τον βούρκο όλων αυτών των εμφυλιοπολεμικών καταστάσεων και ο καθένας για πάρτη του διεκδικεί την μοναδική αλήθεια. Kι αφού μόνο αυτοί γνωρίζουν τη μοναδική αλήθεια της ζωής, όταν διαφωνήσεις μαζί τους είσαι αυτομάτως «φασίστας» ή στην αντίθετη περίπτωση είσαι αυτομάτως «κομμούνι».
Όπα ρε γίγαντα; Δεν πας να δεις αν έρχομαι στη γωνία;