Όπως οι γάτες είναι "προγραμματισμένες" από το DNA τους να κυνηγάνε ποντίκια και τα σπουργίτια τα "ψίχουλα", οι τράπεζες υπάρχουν και ευημερούν όταν προσφέρουν δάνεια για να εισπράξουν τους τόκους.
Γάτα που δεν κυνηγά ποντίκια είτε είναι αδύναμη και άρρωστη, είτε αντιλαμβάνεται πως τα ποντίκια είναι μολυσμένα και μπορεί να την δηλητηριάσουν αν τα καταβροχθίσει.
Κοντά σε κάθε αποικία ποντικών υπάρχει ένας θηρευτής, είτε πρόκειται για γάτα είτε για φίδι.
Αν ο θηρευτής καταβροχθίσει έναν ποντικό που έχει φάει ποντικοφάρμακο θα δηλητηριαστεί και θα ψοφήσει και ο ίδιος. Αν εξαφανιστεί ο θηρευτής από μια οικολογική φωλιά, θα πληθύνουν τα θηράματα και η τροφική αλυσίδα θα καταρρεύσει. Το ίδιο θα γίνει και αν οι θηρευτές γίνουν περισσότεροι από τα θηράματα….
Αν η ιστορία είναι παρακλάδι της βιολογίας, όπως υποστηρίζουν οι Will και Ariel Durant στο βιβλίο τους "The Lessons of History", το ίδιο είναι και η οικονομία. Κατά συνέπεια, ας κοιτάξουμε γιατί οι "γάτες" δεν κυνηγάνε "ποντίκια" στην ελληνική οικονομία…
Αν οι τράπεζες είναι υγιείς και επαρκώς ανακεφαλαιοποιημένες γιατί δεν κυνηγάνε πελάτες να τους δανείσουν λοιπόν;
Ωραία τα διθυραμβικά περί ανάπτυξης, μετασχηματισμού της οικονομίας, πράσινης ανάπτυξης ή ακόμη και των "πράσινων αλόγων", όπως την θεωρούν κάποιοι δύσπιστοι, αλλά κάπου υπάρχει πρόβλημα.
Διαβάζω λοιπόν πρωί-πρωί χθες στο κεντρικό θέμα του Capital.gr πως ο Υπουργός των Οικονομικών κ. Σταϊκούρας θα υποδείξει στους τραπεζίτες να αυξήσουν την χρηματοδότηση προς την οικονομία.
Αναφέρει λοιπόν αναλυτικά το ρεπορτάζ:
"Περισσότερα δάνεια από τις τράπεζες και βιώσιμα σχήματα από τις επιχειρήσεις θα ζητήσει ο υπουργός Οικονομικών κ. Χρήστος Σταϊκούρας σήμερα στις 1.30 μ.μ. κατά την τηλεδιάσκεψη με τις τέσσερις συστημικές τράπεζες, την Ελληνική Ένωση Τραπεζών και φορείς και επιμελητήρια. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Σταϊκούρας θα στείλει ξεκάθαρο μήνυμα ότι η ενίσχυση της ρευστότητας αποτελεί βασικό άξονα της κυβερνητικής πολιτικής για την επίτευξη ισχυρής και διατηρήσιμης ανάπτυξης.
Στο πλαίσιο αυτό θα ζητήσει από τις τράπεζες να υποστηρίξουν την αναπτυξιακή προσπάθεια και τον μετασχηματισμό του παραγωγικού και εταιρικού μοντέλου της ελληνικής οικονομίας, με την αξιοποίηση της μεγάλης ευκαιρίας των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης.
Από τους φορείς της αγοράς και τις επιχειρήσεις θα ζητήσει τη έμπρακτη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σε αυτήν την προσπάθεια, με βιώσιμα και ανταγωνιστικά επενδυτικά πλάνα που εμπίπτουν στα κριτήρια του Ταμείου Ανάκαμψης…".
Σε μια οικονομία της αγοράς όπου υποτίθεται ο καθένας επιδιώκει την μεγιστοποίηση του οφέλους του, αν χρειάζεται ο Υπουργός να υποδείξει στους τραπεζίτες πώς να κερδίσουν, κάτι δεν λειτουργεί σωστά. Αυτή είναι δουλειά των μετόχων των τραπεζών προκειμένου να μπορέσουν στο μέλλον να εισπράξουν μερίσματα.
Δύο τινά μπορεί να ερμηνεύσουν την "ανορεξία" των τραπεζών: Είτε δεν έχουν κεφάλαια να δανείσουν, είτε δεν υπάρχουν αξιόπιστοι (αξιόχρεοι) ενδιαφερόμενοι.
Αν τα περισσότερα από τα ποντίκια που κυκλοφορούν στην αγορά υπάρχει πιθανότητα να είναι δηλητηριασμένα, οι γάτες προτιμάνε δίαιτα με ξηρά τροφή.
Όταν μια κυβέρνηση πιέζει τις τράπεζες να αυξήσουν τον δανεισμό, μπορεί να εκληφθεί πως τις πιέζει να αμβλύνουν τα κριτήρια χρηματοδότησης. Όμως, αμβλύνοντας τα κριτήρια, κατ’ ουσία τις πιέζει να αυξήσουν τις πιθανότητες να υποστούν νέες ζημιές και να χρεοκοπήσουν.
Οι ελληνικές τράπεζες χρεοκόπησαν περισσότερες από μια φορές εξαιτίας της χρεοκοπίας του ελληνικού κράτους το 2010. Τούτο συνέβη γιατί η κρατική χρεοκοπία μείωσε δραστικά την μεγάλη συμμετοχή του κράτους στο οικονομικό γίγνεσθαι. Πολλές επιχειρήσεις απώλεσαν έσοδα και αναγκάστηκαν να κάνουν απολύσεις και αναστολή εξυπηρέτησης τραπεζικών υποχρεώσεων.
Οι εργαζόμενοι που έχασαν τις δουλειές τους μείωσαν την κατανάλωση και σταμάτησαν να εξυπηρετούν στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια.
Οι αντιδράσεις ακολούθησαν την τροπή ενός αρνητικού σπιράλ.
Οι κυβερνήσεις προκειμένου δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά να μην χάσουν τα σπίτια που είχαν αγοράσει με δανεικά, ανέστειλαν της κατασχέσεις (Νόμος Κατσέλη). Όταν έγινε αυτό, πολλοί ακόμη και από αυτούς που μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα δάνειά τους, δεν τα εξυπηρετούσαν.
Έτσι, ένα πρόβλημα μερικών δισ. ευρώ έγινε για τις τράπεζες και την οικονομία πρόβλημα μερικών δεκάδων δισ. Το πρόβλημα των τραπεζών είχε αντίκτυπο στην οικονομία, με αποτέλεσμα να μην πάρει ποτέ εμπρός και η ανεργία να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα. Οι υψηλής ειδίκευσης νέοι έφυγαν, όπως ακριβώς είχαν φύγει και από τις "σοβιετίες" που κατέρρευσαν 20-30 χρόνια νωρίτερα.
Επιπλέον, όταν επί 10-15 χρόνια επικρέμαται η απειλή ξαφνικά να βγούνε προς πώληση μερικές δεκάδες χιλιάδες ακίνητα, οι εργολάβοι δεν χτίζουν νέα γιατί φοβούνται πως μπορεί να αναγκαστούν να τα "σκοτώσουν" κάτω τους κόστους.
Όταν η ζήτηση αυξάνεται λόγω και του ενδιαφέροντος ξένων να αποκτήσουν ακίνητα στην Ελλάδα και λόγω της μόδας των βραχυχρόνιων μισθώσεων, οι τιμές των ακινήτων και τα νοίκια φτάνουν στον …ουρανό. Όταν ένα νέο ζευγάρι έχει εισόδημα 1.000-1.500 ευρώ και στην καλύτερη περίπτωση χρειάζεται πάνω από τα μισά για ενοίκιο, υποφέρει. Και όταν υποφέρει γίνεται εύκολο θήραμα της αντισυστημικής δυσαρέσκειας και της μετανάστευσης.
Αντί υποδείξεων στις τράπεζες να αυξήσουν τα δάνεια, καλό θα ήταν να ζητηθεί από τις τράπεζες να περιγράψουν πόσες από τις 700.000 επιχειρήσεις είναι αξιόχρεες. Δηλαδή, αν τις δανείσει κάποιος μπορεί να ελπίζει πως θα πάρει τα λεφτά του πίσω… Είμαι βέβαιος πως οι τράπεζες έχουν καλύτερη εικόνα της οικονομίας, καθώς μιλάω συχνά με στελέχη αλλά παρακολουθώ και τις διακυμάνσεις στο Χρηματιστήριο.
Αν όπως ακούγεται οι αξιόχρεες είναι μόνο το 5%, τότε έχουμε πρόβλημα… Και έχουμε πρόβλημα γιατί για να αυξηθεί ο αριθμός των αξιόχρεων θα πρέπει πρώτα να χρεοκοπήσουν και να φύγουν από τη μέση οι αναξιόχρεες, γεγονός που σημαίνει πως τη δεκαετία της χρεοκοπίας που πέρασε δεν συνετελέσθη η αναγκαία "Σουμπετεριανή" δημιουργική καταστροφή…
Όταν κλωτσάς ένα τενεκεδάκι να πάει μερικά μέτρα παρακάτω για να μην στραβοπατήσεις και πέσεις σήμερα, αυτό δεν εξαφανίζεται. Σε περιμένει λίγα μέτρα παρακάτω…
Το καλό είναι πως ο αριθμός των επιχειρήσεων και νοικοκυριών "ζόμπι" σε όλο τον κόσμο καταρρίπτει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Δεν θα αποφύγουμε την "καταιγίδα" αλλά θα αποφύγουμε να παίξουμε ξανά τον ρόλο του "μαύρου πρόβατου" της Ευρώπης και της Υφηλίου…
πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3556090/giati-fobountai-oi-trapezites