Μέσα στα τόσα που γίνονται αυτές τις ημέρες ακούσαμε και τον Τσίπρα να αναφέρεται στην οργή των νοικοκυραίων που θα ανατρέψει την κυβέρνηση. Μέσα στην σύγχυση που βρίσκεται μάλλον έχει λησμονήσει πώς η Αριστερά, παραδοσιακά, αντιμετώπιζε τους αποκαλούμενους νοικοκυραίους: Με τον πιο υποτιμητικό τρόπο που έφτανε στα όρια του χλευασμού.
Από την μαρξιστική θεωρία οι μικρομεσαίοι –γιατί αυτοί είναι οι νοικοκυραίοι– είναι μια κοινωνική κατηγορία που στην τελική φάση της ταξικής σύγκρουσης θα συμπορευθεί με τους εχθρούς του προλεταριάτου. Και γι' αυτό στα «ένδοξα» χρόνια των λαϊκών δημοκρατιών οι μικρομεσαίοι εξοντώθηκαν κοινωνικά και οικονομικά.
Επιπροσθέτως, οι νοικοκυραίοι είναι φορείς μιας ιδεολογίας που οι μαρξιστές την θεωρούν αντιδραστική. Επειδή το επίθετο «αντιδραστικός έχει αρνητική φόρτιση, καθώς εξαιτίας αυτού του χαρακτηρισμού εκατομμύρια άνθρωποι εξοντώθηκαν στις λαϊκές δημοκρατίες, έχει αντικατασταθεί από το επίθετο «συντηρητικός». Οι μικρομεσαίοι λοιπόν θεωρούνται συντηρητικοί γιατί στο σύστημα των αξιών τους έχουν την εργασία, την ιδιοκτησία, την οικογένεια, την πειθαρχία, την τάξη, αξίες με τις οποίες η Αριστερά, και μάλιστα στην ριζοσπαστική μορφή της, ελάχιστη σχέση έχει.
Γι' αυτό και στην Ελλάδα, σε κάθε ευκαιρία, βρέθηκε απέναντι στους νοικοκυραίους. Χειροκροτούσε, όταν τον Δεκέμβρη του 2008 οι αντιεξουσιαστές έκαιγαν τις περιουσίες των μικρομεσαίων, γιατί αυτών τις περιουσίες έκαψαν, και όταν έγιναν κυβέρνηση το 2015 με συνειδητή πολιτική επιλογή αποφάσισαν, μέσω της υπερφορολόγησης, να τους εξοντώσουν οικονομικά.
Φυσικά, αυτοί οι άνθρωποι, που αποτελούν, κατά γενικήν ομολογία, την ραχοκοκαλιά της εθνικής οικονομίας μας, με την πρώτη ευκαιρία τιμώρησαν την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τους καταψήφισαν στις εκλογές του 2019.
Η σημερινή κυβέρνηση, εν μέσω πανδημίας και αναστολής σχεδόν όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων, επιδιώκει να μην διαταράξει στο πολιτικό επίπεδο την σχέση της με τους νοικοκυραίους. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως αυτή η σχέση παραμένει ακόμα σταθερή, όμως το μέλλον της είναι αβέβαιο. Το θετικό για την κυβέρνηση βρίσκεται στο γεγονός πως το πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ, για τους νοικοκυραίους, παραμένει αποκρουστικό. Η υπερφορολόγηση δεν λησμονιέται.
Συνεπώς, γιατί θυμήθηκε χθες στην βουλή ο Τσίπρας τους νοικοκυραίους; Τι ήθελε να πει ο «ποιητής»; Προφανώς εννοούσε πως το ειδύλλιο Νέας Δημοκρατίας—νοικοκυραίων βαδίζει προς το τέρμα του. Γιατί, δεν μπορεί να συμβεί αυτό; Ναι, αλλά όχι για τους λόγους που εννοεί ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Οι κάτοικοι των μεσοαστικών περιοχών της Αθήνας δεν θα εγκαταλείψουν την Νέα Δημοκρατία γιατί συγκρούεται με τους αντιεξουσιαστές. Την επιβολή της τάξης την είχε στο προεκλογικό πρόγραμμα της και γι' αυτό ψηφίστηκε. Ο μεσοαστός ουδόλως ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα του μπαχαλάκη. Απεναντίας, αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να μην του καταστρέψει την περιουσία του. Και φύλακα της περιουσίας του θεωρεί την Αστυνομία.
Αν διαρραγεί η συμμαχία της κυβέρνησης με τους νοικοκυραίους αυτό θα γίνει είτε γιατί και αυτή θα τους υπερφορολογήσει είτε γιατί δεν θα τους συμπαρασταθεί στο νέο οικονομικό περιβάλλον μετά την πανδημία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή είναι ένα κόμμα βαθύτατα ιδεολογικοποιημένο νομίζει πως όλη η κοινωνία ζει και κινείται με βάση ιδεολογικές ανησυχίες. Οι μικρομεσαίοι ένα πράγμα θέλουν. Να πηγαίνουν καλά οι δουλειές τους και να γνωρίζουν πως, αν κάτι δεν πάει καλά, θα τους βοηθήσει η πολιτεία. Όλα τα υπόλοιπα αφορούν την «Ρόζα» και την «Ρενέ».
πηγή:https://www.liberal.gr/politics/poios-mila-gia-noikokuraious/363118