Η ήττα του Κουφοντίνα
Είναι μία ήττα που δεν έχει νικητή. Ο Κουφοντίνας απογοήτευσε εκείνους που ήθελαν ένα σύμβολο, δικαίωσε όσους απαιτούσαν από την κυβέρνηση να μην κάνει πίσω, γέμισε με θυμό αυτούς που διαδήλωναν για το κράτος δικαίου, αλλά πληροφορήθηκαν ότι στόχος του Κουφοντίνα ήταν να τους βγάλει στον δρόμο
Κώστας Γιαννακίδης
Στην υπόθεση Κουφοντίνα δεν υπάρχουν νικητές. Υπάρχουν μόνο ηττημένοι. Ο ίδιος και οι συμπαραστάτες του. Όταν πας να γκρεμίσεις έναν τοίχο, εν προκειμένω το «σύστημα», με το κεφάλι σου, την ώρα που αφήνεις τα μυαλά σου στον σοβά δεν υπάρχει κάποιος για να πανηγυρίσει. Εσύ, όμως, έχεις υποστεί βαριά ήττα, όσο και αν τη συσκευάζεις μέσα σε τσιτάτα και ανακοινώσεις φίλιων οργανώσεων που προσπαθούν να περισώσουν τα προσχήματα.
Αν και, για να είμαστε απολύτως ακριβείς, ο Κουφοντίνας ηττήθηκε πρωτίστως από την κακή εκτίμηση της κατάστασης.
Πίστεψε ότι θα ταρακουνήσει Κράτος και Δικαιοσύνη και η μπλόφα θα τους υποχρεώσει σε ταπεινωτικό πάσο. Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Άνοιξαν όλοι τα χαρτιά τους και ο απεργός πείνας σηκώθηκε από το τραπέζι πανί με πανί.
Και ποιος κρατούμενος, αλήθεια, θα τολμήσει από εδώ και πέρα να διεκδικήσει κάτι περισσότερο από τα προβλεπόμενα; Όταν ο σταρ των φυλακών, ο άνθρωπος που μπορεί να απλώσει πανό στο Σύνταγμα, πάει και τρώει τα μούτρα του, ποιος θα σηκώσει τα μάτια από το προαύλιο;
Απογοήτευσε εκείνους που ήθελαν ένα σύμβολο, δικαίωσε όσους απαιτούσαν από την κυβέρνηση να μην κάνει πίσω, γέμισε με θυμό αυτούς που διαδήλωναν για το Κράτος Δικαίου, αλλά πληροφορήθηκαν ότι στόχος του Κουφοντίνα ήταν να τους βγάλει στο δρόμο. Απέναντι «στην οικογένεια που κυβερνά». Της οποίας ένα μέλος σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια.
Κέρδισε κάτι ο Κουφοντίνας από όλο αυτό; Σίγουρα επιβεβαίωσε την αίγλη και τη δημοφιλία του σε ένα μικρό, ως και περιθωριακό, κομμάτι της κοινωνίας, κάτι που, ωστόσο, το γνώριζε και ο ίδιος. Μπορεί και να χαμογελούσε στο κρεβάτι του νοσοκομείου όταν μάθαινε για τις συγκεντρώσεις και τις επιθέσεις που έγιναν στο όνομά του.
Ίσως και να αισθάνεται ηγέτης ενός μικρού στρατού που θα χρησιμοποιηθεί όταν έρθει η στιγμή για την αίτηση αποφυλάκισης. Συνάμα, για αρκετούς πλέον εγγράφεται ως ένας επίγονος του Αρη, ο οποίος δείλιασε την ύστατη στιγμή. Που μπορεί να εκστομίζει τσιτάτα για την αξία της θυσίας, βγάζοντας όμως έξω τη δική του ζωή.
Οχι, ο Κουφοντίνας δεν είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να πεθάνει για τις ιδέες του. Επιλέγει άλλους να πεθάνουν για αυτές.
Πηγή: Protagon.gr