Μαθήματα ιστορίας : Είμαστε η παράταξη των Κολοκοτρώνηδων, του Μακρυγιάννη και του Βελουχιώτη

 

Μαθήματα ιστορίας χθες στη Βουλή. Μάθαμε από τον Παύλο Πολάκη ότι ο Κολοκοτρώνης και ο Μακρυγιάννης ήταν αριστεροί, και προφανώς ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά από επίμονη και επίπονη ιστορική αναδίφηση απεφάνθη ότι «Η ιστορία κατέγραψε σε ποια πλευρά του ποταμού ήταν οι δυο παρατάξεις από το 1821 και μετά. Υπάρχει η παράταξη των Κολοκοτρώνηδων, του Μακρυγιάννη, του Βελουχιώτη, και υπάρχει κα η παράταξη των Κοτζαμπάσηδων και προεστών, των συνεργατών των Γερμανών και του Τσολάκογλου»! 

Οπότε πενήντα χρόνια πριν την «Κομμούνα του Παρισιού» είχαμε στην Ελλάδα μια άγνωστη σοσιαλιστική επανάσταση ενάντια στους Κοτζαμπάσηδες, και όχι στους Τούρκους. 

Πάντως, παρότι αριστερός, ο Γέρος του Μωριά ήταν θρήσκος. Έξω από το εκκλησάκι της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του, ξεπέζεψε, μπήκε στην εκκλησιά και με δάκρυα στα μάτια παρακάλεσε «Παναγία μου, βοήθα και πάλι τους Έλληνες να ψυχωθούν» - να ψυχωθούν οι αριστεροί ήθελε να πει αλλά του ξέφυγε το Έλληνες.

Σαφώς στη Βουλή υπήρχε διαφορά πολιτισμικού και χρονικού επιπέδου. Οι της ΝΔ παρέμειναν στο σήμερα, δεν βούτηξαν στην ιστορία, και δεν άρχισαν να μιλάνε για Εαμοβουλγάρους, κομμουνιστοσυμορίτες, για προδότες και κονερβοκούτια.

Και είναι μάταιο η ΝΔ να ζητάει από τον Αλέξη Τσίπρα να αποκηρύξει δημόσια όσα εκστόμισε ο Πολάκης, «παρουσιάζοντας τη ΝΔ ως κόμμα των μαυραγοριτών και των δωσίλογων». Μα αφού γι’ αυτό τον έστειλε. Τον ήξερε, ήξερε τη ρητορική του, και σκόπιμα τον επέλεξε.

Άλλωστε και ο Τσίπρας ήταν παρομοίως απειλητικός με τον Πολάκη. Ο «αψύς» απείλησε «όταν γυρίσουμε θα είναι αλλιώς, πολύ αλλιώς». Ο Τσίπρας απείλησε με πόλωση, διχασμό, λαϊκές αντιδράσεις. Προειδοποίησε τη ΝΔ να μην πάει για μαλλί γιατί θα βγει κουρεμένη! (Αυτοί οι δύο είναι η… κρυφή πλευρά της σοσιαλδημοκρατίας).

Πάντως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ παρόλη την επιθετικότητα δεν ένιωθε και πολύ άνετα. Έβαλε προκάλυμμα την πανδημία, επέμενε σε αυτή, λέγοντας: «σοβαρά κε Μητσοτάκη; Με εβδομήντα νεκρούς την ημέρα, εσείς το μόνο που σκέπτεστε είναι πως θα στήσετε ποινικά ικριώματα για τους πολιτικούς σας αντιπάλους; Η απάντησή σας στο δράμα των νοσοκομείων και την παρέλαση των νεκρών είναι η δίωξη του Νίκου Παππά;» 

Είναι δύσκολο να κατανοήσει κανείς πως συνδέονται τα δύο. Ως τώρα ζητούσε από την κυβέρνηση να εκχωρήσει μέρος της εξουσίας της με «ευφάνταστες» προτάσεις, ή να σταματήσει να κυβερνά. Τώρα θα έπρεπε να σταματήσει και η Βουλή τις εργασίες της, λόγω της πανδημίας – στην όξυνση της οποίας συνέβαλε προθύμως, αν όχι και σκοπίμως, με τις αδιανόητες πορείες για τα καπρίτσια του Κουφοντίνα.

Και βέβαια είναι εκ του πονηρού το επιχείρημα της πανδημίας. Γνωρίζει ότι χρόνος να καθυστερήσει η διερεύνηση, δεν υπάρχει. Αν όχι τώρα ποτέ, καθώς με το κλείσιμο της Βουλής η υπόθεση θα παραγραφεί. 

Ο κ. Τσίπρας δεν έχει κανένα ενδοιασμό να διαστρεβλώνει τα γεγονότα. Μιλούσε για διαπλοκή και διερωτήθηκε αθώα «ποιο ακριβώς είναι το σκάνδαλο; Μια γενναία προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ να βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο... αν θέλετε να στήσετε ειδικό δικαστήριο στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί έβαλε τους καναλάρχες να βάλουν το χέρι στην τσέπη, στήστε το».

Δήλωσε επίσης περήφανος γιατί με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ αποκαταστάθηκε η συνταγματική νομιμότητα. Πάλι του «διαφεύγει» ότι ο νόμος Παππά κρίθηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο της Επικρατείας, και δεν είχε σχέση με τους επιχειρηματίες που έβαλαν το χέρι στην τσέπη. Του «διαφεύγει» ότι την υπόθεση δεν την ανακίνησε η αντιπολίτευση, αλλά ένας δικός τους «κόκκινος» επιχειρηματίας, τον οποίο έβαλαν ως βιτρίνα στην επιχείρηση άλωσης των ΜΜΕ.

Και φυσικά ηχεί ειρωνικό να ακούς τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για «δίκες σκοπιμότητας», όταν ο ίδιος ευτέλισε και κρέμασε στα μανταλάκια δέκα πολιτικούς αντιπάλους του, σε ένα σκηνοθετημένο θέαμα, με δέκα κάλπες εντός Βουλής, και με αφορμή τη μαρτυρία κάποιων κουκουλοφόρων που είχαν άμεση συμμετοχή , άρα και σκοπιμότητα, αφού είχαν πιαστεί με την γίδα στην πλάτη, όπως είχε αποκαλύψει ο Πολάκης.

Στον ΣΥΡΙΖΑ φοβούνται τι θα βγάλουν οι υποθέσεις Παππά και Παπαγγελόπουλου. Ως τώρα οι ίδιοι ήταν σε εύκολη φάση. Τους αρκούσε να καταγγέλλουν. Τώρα θα πρέπει να απολογηθούν. 

πηγή:https://www.liberal.gr/politics/o-suriza-archise-na-strimochnetai/367113

Ανοίγει πάλι ο φάκελος της υπόθεσης Μαρφίν - Βρέθηκαν (επιτέλους) νέα στοιχεία

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Αθήνα, 31 Μαρτίου 2021 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Ανοίγει πάλι ο φάκελος της υπόθεσης Μαρφίν Από την Εισαγγελία Αθηνών διετάχθη προκαταρκτική διερεύνηση αδικημάτων για την υπόθεση της Μαρφίν, κατόπιν νέων στοιχείων που προσκομίσθηκαν από την ΕΛ.ΑΣ. Η διερεύνηση ανατέθηκε στην Υποδιεύθυνση Κρατικής Ασφαλείας της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.

Οι χούλιγκαν της Ιστορίας

Μία φορά γιόρτασε η πατρίδα μας τα 200 χρόνια της. Θα ήλπιζε κανείς ότι για 24 ώρες θα υπήρχε μια άτυπη εκεχειρία. Στο βρισίδι και στον διχασμό. Ακόμη και στους πολέμους οι εχθροί σέβονται τις μεγάλες γιορτές. Ομως όχι. Κάποιοι στάθηκαν αντάξιοι μιας μακράς παράδοσης, που θέλει τον διχασμό κομμάτι του DNA μας. 

Στα όνειρά τους ντύνονται
Κολοκοτρώνηδες, Βελουχιώτηδες, ό,τι να ’ναι. Ψαρεύουν στα θολά νερά μιας εξαιρετικά ταλαιπωρημένης κοινωνίας, που έχει φθάσει στα απόλυτα όριά της με την πανδημία. Και ήταν κακή, πολύ κακή, σύμπτωση ότι τα 200 χρόνια μας συνέπεσαν με αυτήν την πρωτόγνωρη κρίση. Πολύς κόσμος δεν ήθελε καν παράτες τώρα.

Οσο θυμωμένος και αν είναι αυτός ο λαός όμως, όσο και να μην ανέχεται μισό στραβοπάτημα από τους ηγέτες του, μοιράζεται κάποιες αξίες που μένουν εκεί, βρέξει – χιονίσει. Κανείς δεν θα τον κάνει να νιώσει άσχημα ή να ζητήσει συγγνώμη επειδή συγκινείται αντικρίζοντας την ελληνική σημαία ή ακούγοντας το βαρύ περπάτημα των ευζώνων. Αριστερός, δεξιός, κεντρώος, τα νιώθει αυτά σαν στοιχεία της ταυτότητάς του. 

Όποιος θέλει να του βάλει την ταμπέλα του χουντικού ή του φασίστα σπέρνει σε χωράφι που δεν τον σηκώνει αυτόν τον σπόρο. Κάποιοι εξυπνάκηδες μπερδεύουν τον υπερεπικοινωνιακό ναρκισσισμό τους με τα λάβαρα της Επανάστασης.
Έχουμε μπει σε μια επικίνδυνη περίοδο.

Τα χρόνια της Μεταπολίτευσης πήραμε –υποτίθεται– το μάθημά μας. Είχαμε αποφασίσει όλοι μαζί ως έθνος να θάψουμε τα μαχαίρια και τους δαίμονες του παρελθόντος. Τώρα κάποιοι τα ξεθάβουν και με τρόπο χουλιγκανικό κάνουν φασαρία. Ο κίνδυνος είναι να μας κάνουν όλους χούλιγκαν. Γιατί, πια, στον νέο δημόσιο διάλογο δεν ακούγεται παρά όποιος βρίζει, λασπώνει, φτύνει. Ο κίνδυνος είναι οι ακρότητες να μας πάνε όλους στα άκρα. Το νιώθω ήδη γύρω μου. Άνθρωποι ήρεμοι και συνετοί αρχίζουν να εκφράζονται με οργή και να μετακινούνται πολιτικά προς τα άκρα. Σε ένα «γήπεδο» όπου όλοι φέρονται σαν χούλιγκαν, είτε συμπεριφέρεσαι με τον ίδιο τρόπο είτε απλά δεν πας.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/opinion/561309319/oi-choyligkan-tis-istorias/

Γιατί δεν πήγε ο Μεταξάς μάρτυρας στη Δίκη των Έξι; - Όλα τα γεγονότα και η πικρή αλήθεια

 

Υπάρχουν δύο κείμενα του Ιωάννη Μεταξά, δημοσιευμένα με το ημερολόγιό του από το 1960-64, που θα έπρεπε να είναι πασίγνωστα – αν η χώρα είχε εκπαιδευτικό σύστημα αντάξιό της. Το ένα είναι η εμπιστευτική ομιλία του στους ιδιοκτήτες και αρχισυντάκτες του αθηναϊκού Τύπου στις 30 Οκτωβρίου 1940, στην οποία εξήγησε διεξοδικά το «Όχι» του. Όποτε την επικαλούμαι, οι περισσότεροι ξεσπούν ότι δεν είχαν ιδέα…

Το άλλο κείμενο είναι η επίσης λεπτομερέστατη καταγραφή δύο συνομιλιών που είχε ο Μεταξάς στις 25 και 29 Μαρτίου 1921 με την ηγεσία του Αντιβενιζελισμού: Δημήτριο Γούναρη, Πέτρο Πρωτοπαπαδάκη και Νικόλαο Θεοτόκη. Παρών ήταν και ο στρατιωτικός Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, παλιός του συνάδελφος στο Επιτελείο. Ο Μεταξάς είχε πλήρη επίγνωση της σημασίας όσων ειπώθηκαν και γι’ αυτό ασχολήθηκε δύο μήνες με την αναλυτική καταγραφή τους.

Μόλις είχε σχηματιστεί, επιτέλους, κυβέρνηση Γούναρη, με υπουργό Οικονομικών τον Πρωτοπαπαδάκη και υπουργό Στρατιωτικών τον ανίδεο Θεοτόκη. Θορυβημένοι από την ήττα της Στρατιάς Μικράς Ασίας στο Εσκί Σεχίρ, αυτοί προσπάθησαν μάταια να φορτώσουν στον Μεταξά την ουσιαστική ευθύνη για τη διεξαγωγή ενός πολέμου στον οποίο ήταν αντίθετος από το 1915.

Με απαράμιλλη και αμείλικτη διαύγεια, ο Μεταξάς επέμεινε ξανά και ξανά ότι ο πόλεμος με τους Τούρκους δεν μπορούσε ποτέ να κερδηθεί οριστικά. 

Οι Τούρκοι «απέδειξαν ότι έχουν όχι θρησκευτικόν, αλλά εθνικόν αίσθημα. Και εννοούν να παλαίσουν υπέρ της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των, ακριβώς δια τα αυτά πράγματα, υπέρ των οποίων ηγωνίσθημεν και ημείς κατ’ αυτών». Πρόκειται για «ένα λαόν αγωνιζόμενον υπέρ της υπάρξεώς του. Αυτός θα εύρη πάντοτε ανθρώπους να τον οδηγήσουν. Την απώλειαν της Σμύρνης και της ενδοχώρας αισθάνονται ως καιρίαν εθνικήν απώλειαν και αρχήν διαλύσεως της πατρίδος των». Ακόμη και αν ο Κεμάλ ηττημένος υπέγραφε τελικά τη Συνθήκη των Σεβρών, θα βρίσκονταν αργά ή γρήγορα άλλοι ηγέτες να αρχίσουν νέο εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο. Αλλά η Ελλάδα δεν μπορούσε να παραμένει διαρκώς επιστρατευμένη. Ήδη, άλλωστε, οι δυνάμεις της ήσαν τελείως ανεπαρκείς. 

Παραπληροφορεί η «Σκριπ» της 14ης Μαρτίου 1921: Στην πραγματικότητα, η επιθετική επιχείρηση της ελληνικής Στρατιάς κατέληξε σε οικτρή αποτυχία.

Οι συνομιλητές του δεν ήσαν καν σε θέση να κατανοήσουν όσα τους έλεγε. Όταν ο Μεταξάς συμβούλεψε να ξεχάσουν τις επιθετικές ενέργειες, να οχυρώσουν τα σύνορα της Συνθήκης των Σεβρών και να περιοριστούν στην άμυνα, ο Πρωτοπαπαδάκης απάντησε ότι για αμυντικό πόλεμο χρειάζονταν 17 μεραρχίες! 

Έτσι τους έλεγαν «οι στρατιωτικοί» (χωρίς να κατονομάζονται). Εξερράγη ο Μεταξάς: «Και χρειαζόμεθα μόνον 5 δια τον επιθετικόν;!» Ο Πρωτοπαπαδάκης παραδεχόταν ότι τα υπάρχοντα τουφέκια μάνλιχερ και λεμπέλ δεν ξεπερνούσαν τις 100.000 και μόλις έφταναν για τους ήδη επιστρατευμένους. Δεν μπορούσε λοιπόν να συμπληρωθεί η επιστράτευση, αλλά ούτε και ο οπλισμός, ελλείψει χρημάτων. Υπήρχαν χρήματα για μόλις δύο με τρεις μήνες… Γι’ αυτό βιάζονταν να νικήσουν τελειωτικά!

Από την πλευρά του ο Θεοτόκης παραδεχόταν με απίστευτη ελαφρότητα την ασχετοσύνη του ως υπουργού Στρατιωτικών, προκαλώντας στον Μεταξά έκρηξη οργής. Κλαιγόταν ο Θεοτόκης: «Εγώ δεν ηξεύρω τίποτε από αυτά τα πράγματα. Πώς θα λύσω ζητήματα που δεν έχω ιδέαν;». Ύστερα: «Δέξου, καημένε Μεταξά, να αναλάβης. Κάμε αυτό το beau geste». Έφτασε μάλιστα στο σημείο να αναρωτηθεί φωναχτά μήπως έπρεπε να παραιτηθεί και να πάρει τη θέση του ο Μεταξάς. 

Ιωάννης Μεταξάς: «Είμαι ευχαριστημένος ότι αντέστην. Μέσα μου όμως μελαγχολώ, διότι χωρίζομαι με όλους».

Αυτή ήταν πράγματι η μία και μοναδική θέση που ήταν έτοιμος να αποδεχθεί ο Μεταξάς. Ως υπουργός Στρατιωτικών, θα είχε τον πλήρη έλεγχο του στρατού και των επιχειρήσεων, επιβάλλοντας τις δικές του απόψεις. Αλλά ούτε ο Θεοτόκης το πρότεινε ούτε ο Γούναρης το διανοήθηκε, αφού γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να χειραγωγήσει τον Μεταξά. Έτσι, τον πίεσαν οι τρεις επί πολλές ώρες με απίστευτες κουτοπονηριές, απειλές και προσβολές που τον εξαγρίωσαν – χωρίς ποτέ να του προσφέρουν αυτό που θα δεχόταν. Έλεγαν μάλιστα αναφανδόν ψέματα, αφού τη θέση αρχηγού του Επιτελείου που πρότειναν στον Μεταξά την είχαν ήδη δώσει στον Βίκτωρα Δούσμανη! Υπολόγιζαν όμως ότι ο Μεταξάς θα δεχόταν τελικά να ξαναγίνει υφιστάμενός του…

Για τους συνομιλητές του Μεταξά, καθοριστικός παράγοντας ήταν η κομπλεξική στάση τους απέναντι στον Βενιζέλο και ο τρόμος για το ενδεχόμενο επανόδου του. Ήθελαν να αποδείξουν σε όλους (ιδίως στη Μεγάλη Βρετανία) ότι θα τα καταφέρουν εξίσου καλά ή και καλύτερα από τον Βενιζέλο. Είπε απερίφραστα ο Γούναρης για τη Μικρασιατική Εκστρατεία: «Δεν ήτο ποτέ πολιτική μας. Ο Βενιζέλος μάς έφερεν εκεί. Τον πόλεμον τον εύρομεν». Ωστόσο: «Πολιτικήν δεν δυνάμεθα να αλλάξωμεν, είμεθα υποχρεωμένοι να εξακολουθήσωμεν τον πόλεμον μέχρι τέλους, έστω και αν κινδυνεύσωμεν να καταστραφώμεν. Άλλως οι Άγγλοι θα παύσουν να μας θεωρούν ως σοβαρόν Έθνος… Πρέπει να αποδείξωμεν ότι είμεθα Έθνος, επί του οποίου δύναται να υπολογίζει μία Μεγάλη Δύναμις».

Ο μεγάλος φόβος

Αντίστροφα, τους κατείχε ο φόβος ότι τυχόν απαγκίστρωση εκ μέρους τους από τη Μικρά Ασία θα επέφερε μοιραία την πτώση τους και την επιστροφή του μισητού εχθρού. Μιλώντας για τον κίνδυνο να επανέλθει ο Βενιζέλος αν αυτοί αποτύχουν, ο Γούναρης έφτασε στο σημείο να επικαλεστεί τα εντελώς ατομικά τους συμφέροντα: «Εμέ προσωπικώς τι με μέλει; Ενας άνθρωπος είμαι. Δεν έχω παρά να πάρω τον δρόμον μου οπουδήποτε. Αλίμονον σε σας που έχετε δεσμούς και περιουσίαν». Ο Γούναρης εννοούσε ότι ήταν ανύπαντρος και δεν είχε οικογένεια («δεσμούς») όπως οι άλλοι. (Δεν μετρούσε, όπως φαίνεται, ο δεσμός του με την Ασπασία Νάζου, ίσως επειδή αυτή θα τον συνόδευε.) Μπροστά σε τόσο απροκάλυπτη επίκληση της ιδιοτέλειας, ξέσπασε ο Μεταξάς: «Εις το κάτω-κάτω, εάν μόνον διά του Βενιζέλου θα ήτο δυνατόν να σωθή η Ελλάς, ας έλθη ο Βενιζέλος. Πρέπει να υπάγη ο τόπος μας εις τον διάβολον, διά να μη έλθη ο Βενιζέλος;».

Ωστόσο, το παθολογικό τυφλό μίσος για τον Βενιζέλο δεν συνοδευόταν από αληθινή αφοσίωση στον βασιλέα Κωνσταντίνο, στον οποίο ο Γούναρης όφειλε εξ ολοκλήρου την ανάδειξή του ως ηγέτη του Αντιβενιζελισμού. Αυτός και η κυβέρνησή του ήσαν ήδη αποφασισμένοι να εκμεταλλευθούν το γόητρο του Κωνσταντίνου, δημιουργώντας την πλαστή εντύπωση ότι τάχα αναλάμβανε ξανά «αρχιστράτηγος» με το επιτελείο του των Βαλκανικών Πολέμων. 

Δημήτριος Γούναρης: «Δεν ήτο ποτέ πολιτική μας. Ο Βενιζέλος μάς έφερεν εκεί. Τον πόλεμον τον εύρομεν».

Μάταια τόνισε ο Μεταξάς ότι, πέρα από τη συνταγματική ανωμαλία και τη σύγχυση ευθυνών, ο βαριά άρρωστος Κωνσταντίνος «δεν είναι εις θέσιν να διεξαγάγη αυτό το έργον. Δεν δύναται να εξασκήση αυτήν την διοίκησιν». Ο Γούναρης ήταν αμετάπειστος: «Ο κόσμος βρίσκεται εν αγωνία και θέλει τον Βασιλέα επικεφαλής. […] Και ο Βασιλεύς πρέπει να τεθή επί κεφαλής, εν ανάγκη πρέπει και να θυσιασθή ο Βασιλεύς υπέρ του Εθνους!» Δηλαδή, πλήρης αντιστροφή σε σχέση με την ιεράρχηση που έκανε ο ίδιος άνθρωπος το 1915-17, συμβάλλοντας τότε καθοριστικά στην εκδήλωση και παγίωση του Εθνικού Διχασμού.

Μετά αυτό το πολύωρο «ξέσχισμα», όπως το ονομάζει, ο Μεταξάς ένιωσε ότι δεν τον ένωνε πλέον τίποτε με τους άλλους. «Είμαι ευχαριστημένος ότι αντέστην. Μέσα μου όμως μελαγχολώ διότι χωρίζομαι με όλους». Τον βασάνιζε, ωστόσο, η σκέψη ότι είχε αρνηθεί να προσφέρει τις υπηρεσίες του ξανά. Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, έγραφε στις 6 Φεβρουαρίου 1922: «Πώς χειροτερεύει η εθνική μας κατάστασις! Τι ειμπορούσα να κάμω; τίποτε· μόνον να θυσιασθώ και εγώ με ανθρώπους τους οποίους εθεώρουν απατεώνας, και δια υπόθεσιν εις την οποίαν δεν είχα καμίαν πίστιν». Ενιωθε όμως και «χαιρεκακία» για την αποτυχία των «απατεώνων»… Από την πλευρά του, ο Γούναρης είχε φτάσει στο σημείο να τον απειλεί απερίφραστα με «λυντσάρισμα» και ότι «θα του σπάση το κεφάλι». 

Πρωτοσέλιδο του «Ελεύθερου Τύπου» στις 17 Μαρτίου του 1921 με αναφορά στην εαρινή επίθεση της Στρατιάς Μικράς Ασίας. 

Οταν πια ξέσπασε, μετά την Καταστροφή, το στρατιωτικό κίνημα με επικεφαλής τους συνταγματάρχες Νικόλαο Πλαστήρα και Στυλιανό Γονατά (η «Επανάσταση του 1922»), ο Μεταξάς βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Δεν είχε κανένα δισταγμό να προσφέρει ξανά τις υπηρεσίες του στον βασιλέα Κωνσταντίνο, ως πολιτικός πλέον. Σ’ αυτόν ανέθεσε ο Κωνσταντίνος να συντάξει την επιστολή παραίτησης και το αποχαιρετιστήριο διάγγελμά του. Χώρισαν κατασυγκινημένοι, με τον Μεταξά να κλαίει.

Αλλά δεν μπορούσε να προσέλθει ως μάρτυρας υπεράσπισης στη δίκη των Εξι (και των άλλων δύο, που δεν εκτελέστηκαν). Οπως γράφει ο Γρηγόριος Δαφνής, είχε ασκήσει ο Μεταξάς τόσο οξεία δημόσια κριτική στις κυβερνήσεις της περιόδου 1920-22 «ώστε μόνη αυτή θα ήτο αρκετή δια να στηρίξη κατηγορητήριον». Δεν τεκμηριώνεται ωστόσο ο ισχυρισμός του Δαφνή ότι ο Μεταξάς, για να γίνει αυτός ηγέτης του Αντιβενιζελισμού, συνέβαλε όσο μπορούσε στην εκτέλεση των Εξι. Αν ίσχυε αυτό, αρκούσε να καταθέσει ως μάρτυρας απλώς τις συνομιλίες του 1921, όπως τις είχε καταγράψει…

Ο Μεταξάς ασφαλώς βρέθηκε σε δίλημμα εάν όφειλε να παρέμβει στη δίκη. Δεν αδιαφόρησε πάντως. Απέφυγε να καταθέσει ως μάρτυρας, αλλά ζήτησε από τον πρωθυπουργό Κροκιδά να έχουν οι κατηγορούμενοι δικαίωμα έφεσης στη μελλοντική Εθνοσυνέλευση. Ο Κροκιδάς όμως ήταν ανίσχυρος, όπως έδειξε και η παραίτησή του. Ο Μεταξάς δεν μπορούσε πλέον παρά να γράψει, μετά την εκτέλεση: «Τουλάχιστον εφάνησαν ανδρείοι».
 
* Ο κ. Γιώργος Θ. Μαυρογορδάτος είναι ιστορικός, τ. καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών.

πηγή:https://www.kathimerini.gr/politics/561308233/o-metaxas-kai-i-diki-ton-ex/

Πανδημία COVID-19 : Απόφαση Βελγικού δικαστηρίου διατάσσει την κυβέρνηση να άρει όλα τα μέτρα, για το Κορωνοϊό

Το βελγικό κράτος καταδικάστηκε από το Πρωτοδικείο να άρει όλα τα μέτρα Covid εντός 30 ημερών. Πρόκειται για μια ιστορική απόφαση μεγάλης ανατροπής που προοιωνίζει διεθνείς εξελίξεις. Δημιουργεί ισχυρή νομολογία καθώς και το σκεπτικό της απόφασης είναι καταπέλτης αφού προβλέπει ότι το βέλγικο κράτος πρέπει ”να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να θέσει τέρμα στην κατάσταση της εμφανούς παρανομίας που απορρέει από τα μέτρα περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα».

Η απόφαση ήταν απότοκος μιας αγωγής που ασκήθηκε από την Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων-Ligue des Droits Humains..

Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο των Βρυξελλών διέταξε το βελγικό κράτος να άρει όλα τα μέτρα κατά του Covid-19 που ισχύουν επί του παρόντος στη χώρα εντός 30 ημερών, σύμφωνα με τη διαταγή της οποίας έλαβε γνώση η βέλγικη εφημερίδα η La Libre.

Οι αρχές έχουν πλέον 30 ημέρες για να προσαρμόσουν τις αποφάσεις τους στη ρυθμιστική νομοθεσία. Το βελγικό κράτος, εάν δεν σεβαστεί την προθεσμία που έθεσε το πρωτοβάθμιο δικαστήριο των Βρυξελλών, θα πρέπει να καταβάλει πρόστιμο 5.000 ευρώ ημερησίως.

Διγλωσσία του βέλγικου κράτους”
Όλα άρχισαν όταν, στις 12 Μαρτίου, οι δικηγόροι του Συνδέσμου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων-Ligue des droits humains (LDH) και του φλαμανδικού ισοδύναμού του, της Liga voor Mensenrechten, υπέβαλαν προσφυγή ενώπιον του Πρωτοδικείου των Βρυξελλών μετά από έφεση κατά του Βελγικού κράτους στις 22 Φεβρουαρίου.

Η LDH ήθελε να μάθει εάν τα μέτρα που εγκαθιδρύθηκαν για την καταπολέμηση της εξάπλωσης του κορωνοϊού – και, ως εκ τούτου, τα υπουργικά διατάγματα που υιοθετήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης – σέβονται τις νομικές προδιαγραφές. Την Τετάρτη, επομένως, το δικαστήριο αποφάσισε υπέρ των οργανώσεων που αγωνίζονται για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καταδικάζοντας το βελγικό κράτος.

Η απόφαση διευκρινίζει ότι το βελγικό κράτος, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Εσωτερικών, πρέπει «να λάβει όλα τα κατάλληλα μέτρα για να θέσει τέρμα στην κατάσταση της εμφανούς παρανομίας που απορρέει από τα μέτρα περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών που αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα».

Η απόφαση επισημαίνει το υπουργικό διάταγμα της 28ης Οκτωβρίου 2020 καθώς και τα διατάγματα που ακολούθησαν. Οι ελλείψεις θα συνδέονταν με τη νομιμοποιητική βάση που επικαλείται το Βελγικό Κράτος, στην προκειμένη περίπτωση ο νόμος της 15ης Ιουλίου 2007. Από την άποψη αυτή, η απόφαση έδειξε μια «διγλωσσία» που είχαν οι αρχές από τον Υπουργό Εσωτερικών που σύμφωνα με πληροφορίες ανέφερε, στις 25 Φεβρουαρίου 2021, ότι ο νόμος του 2007 δεν δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όπως αυτή που βιώνουμε αυτήν τη στιγμή. Ωστόσο, αυτή είναι μια από τις νομικές βάσεις που επικαλείται η κυβέρνηση. Επομένως, η απόφαση την βλέπει ως «διγλωσσία».

Επομένως, η απόφαση ορίζει ότι όλα τα μέτρα που θεσπίζονται με αυτά τα υπουργικά διατάγματα πρέπει να αρθούν εντός 30 ημερών, με ποινή πρόστιμου 5.000 ευρώ ανά ημέρα καθυστέρησης.

Η εφημερίδα ήρθε σε επαφή με το γραφείο του Υπουργού Εσωτερικών αλλά αυτό το τελευταίο δεν ήθελε να αντιδράσει προς το παρόν.

«Μια νίκη για τη δημοκρατία»
Για τους Audrey Lackner και Audrey Despontin, τους δικηγόρους που εκπροσωπούν τις 2 ενώσεις, αυτή η απόφαση είναι μια ιστορική νίκη. «Είμαστε ενθουσιασμένοι με αυτήν την απόφαση, είναι μια σημαντική μέρα για το κράτος δικαίου και για τη δημοκρατία, επίσης χαιρόμαστε που βλέπουμε ότι το δικαστήριο έκρινε τα μέτρα παράνομα δεδομένου ότι ο νόμος του 2007 (σημείωση του συντάκτη: μία από τις νομικές βάσεις των υπουργικών διατάγματα) δεν έχει εκδοθεί για τη διαχείριση μιας πανδημίας και ακόμη λιγότερο για ένα χρόνο. Είναι επομένως απαραίτητο να δημιουργηθεί ένας νόμος και να οργανωθεί μια κοινοβουλευτική συζήτηση. Αυτή η απόφαση αναγνωρίζει την ανάγκη για κοινοβουλευτική συζήτηση. “

“Το Συμβούλιο του Κράτους αναδιπλώθηκε στο κέλυφος του”
Η κοινοβουλευτική συζήτηση, στην πραγματικότητα, ξεκινά την Τετάρτη κατά τη διάρκεια συνόδου ολομέλειας αποκλειστικά για το σχέδιο νόμου για την πανδημία.

Εν τω μεταξύ, η απόφαση που εκδόθηκε την Τετάρτη θα επηρεάσει τα μέτρα που ισχύουν σήμερα; Όχι, υπενθυμίζει η Anne-Emmanuelle Bourgeaux, συνταγματολόγος στο UMons. «Το βελγικό κράτος έχει 30 ημέρες για να επανορθώσει, αλλά μέχρι τότε βρισκόμαστε σε μια περίοδο αβεβαιότητας. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η σημερινή απόφαση δείχνει ότι ήταν σκόπιμο να καταγγείλει την αδυναμία της συνήθους νομικής βάσης ».

Η συνταγματική εμπειρογνώμονας πιστεύει επίσης ότι, λόγω έλλειψης απάντησης από το Συμβούλιο της Επικρατείας, οι ενάγοντες στράφηκαν σε άλλες δικαιοδοσίες για να πετύχουν. «Και οι ενάγοντες είχαν δίκιο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν πολύ επιεικές με τα υπουργικά διατάγματα που ελήφθησαν, ενώ διαδραματίζει ρόλο προστάτη των κηδεμόνων των ελευθεριών των δικαιωμάτων των πολιτών. Το Συμβούλιο της Επικρατείας αναδιπλώθηκε στο κέλυφος του αντί να προστατεύσει από απειλές και εισβολές τα δικαιώματα των πολιτών. Είναι κρίμα, αλλά η απόφαση που εκδόθηκε την Τετάρτη ξαναβάζει τα πράγματα στη θέση τους. Και μας υπενθυμίζει ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες είναι πάνω από όλα ».lalibre.be 31/3/21 Όλες οι μεγάλες εφημερίδες του Βελγίου όπως η lesoir,dh,lalibre παίζουν σήμερα αυτή την είδηση.

Tην είδηση μεταδίδει και η γαλλική francesoir. Στη ρίζα αυτής της πρωτόγνωρης νίκης βρίσκονται 2 γυναίκες οι κυρίες Audrey Lackner και Audrey Despontin που εκπροσώπησαν τις 2 Ενώσεις Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κατά του βέλγικου κράτους.

Σύμφωνα με την κα. Lackner,το δικαστήριο ουσιαστικά στηρίχθηκε στο ότι η νομική βάση στην οποία θεμελιώθηκε η λήψη των υπουργικών διαταγμάτων δεν ήταν έγκυρη. H LDH και η Liga voor mensenrechten εισήγαγαν ένα αίτημα μπροστά στο δικαστήριο εδώ και κάποιες εβδομάδες στοχεύοντας ν΄αναγκαστεί το κράτος ν΄αναστείλει τα αποτελέσματα του υπουργικού διατάγματος της 28ης Οκτώβρη 2020 και των διαδοχικών του τροποποιήσεων. 

Οι δικηγορίνες των ενώσεων υποστήριξαν ότι αυτά τα διατάγματα “θεμελιώνονται σε νομικές βάσεις αναντίστοιχες και είναι συστηματικά εξαιρεμένες από τη διαβούλευση με το νομοθετικό τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας υπό το πρόσχημα της έκτακτης ανάγκης. “Ωστόσο, μετά από ένα έτος κρίσης στην υγεία, το επείγον δεν αποτελεί πλέον δικαιολογία για να αποφευχθεί η κοινοβουλευτική συζήτηση σχετικά με τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν,τόνισαν οι δικηγόροι.

dimpenews.com

Συντάξεις: Ποιοι θα καταβάλουν ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ την παράνομη ειδική εισφορά αλληλεγγύης

 Την υποχρέωση να καταβάλουν εισφορά αλληλεγγύης για τα εισοδήματα από μισθωτή εργασία ή συντάξεις που απέκτησαν το 2020 εξακολουθούν να έχουν φέτος περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο φορολογούμενοι. Πρόκειται για εργαζομένους, συνταξιούχους και δικαιούχους επιδομάτων και παροχών, των οποίων τα εισοδήματα από μισθωτή εργασία ή συντάξεις ήταν μεγαλύτερα των 12.000 ευρώ. Εφόσον ήδη παρακρατήθηκε εισφορά αλληλεγγύης από τα εισοδήματά τους το 2020 δεν θα τους επιστραφεί, ενώ εάν η εισφορά που αναλογεί συνολικά στα εισοδήματά τους από μισθωτή εργασία ή συντάξεις υπερβαίνει σε ποσό την εισφορά που ήδη παρακρατήθηκε θα κληθούν να πληρώσουν κανονικά την επιπλέον διαφορά, με τα εκκαθαριστικά των φετινών φορολογικών δηλώσεων. Σε όσες περιπτώσεις δεν παρακρατήθηκε καθόλου εισφορά αλληλεγγύης από τα εισοδήματα του 2020, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις των μισθωτών με «μπλοκάκια», οι φορολογούμενοι θα κληθούν να καταβάλουν φέτος ολόκληρο το ποσό της αναλογούσας εισφοράς.

Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι, καθώς και όλοι οι άλλοι φορολογούμενοι που εισέπραξαν το 2020 εισοδήματα τα οποία θεωρούνται προερχόμενα από μισθωτή εργασία εξαιρέθηκαν από το μέτρο της προσωρινής κατάργησης της ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης. Για τον λόγο αυτό, κατά την εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος που θα υποβάλουν φέτος για το 2020, το τελικό ποσό εισφοράς που αναλογεί στα εισοδήματά τους, καθώς επίσης και αυτό που τελικά θα πρέπει να καταβάλουν θα αποτυπώνεται και πάλι στα εκκαθαριστικά που θα λάβουν από την ΑΑΔΕ. 

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, σε ειδική εισφορά αλληλεγγύης θα υπαχθούν φέτος κατά την εκκαθάριση των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων οι 12 παρακάτω κατηγορίες εισοδημάτων από μισθωτή εργασία και συντάξεις, εφόσον -μεμονωμένα ή αθροιστικά- υπερέβησαν τα 12.000 ευρώ κατά τη διάρκεια του 2020:

1  Οι μισθοί, τα ημερομίσθια, τα επιδόματα (ασθενείας, εορτών, αδείας κ.λπ.), οι παροχές σε είδος καθώς και κάθε άλλου είδους αμοιβές που καταβάλλονταν τακτικά από την 1η Ιανουαρίου 2020 έως την 31η Δεκεμβρίου 2020 σε κάθε εργαζόμενο στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, ο οποίος απασχολήθηκε με σχέση εξαρτημένης εργασίας. Στην περίπτωση αυτή υπάγονται και οι αποδοχές των λειτουργών του Δημοσίου, δηλαδή δικαστικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών, ιατρών  και νοσηλευτών του ΕΣΥ, καθηγητών ΑΕΙ και ΑΤΕΙ, ερευνητών και διπλωματικών υπαλλήλων. Υπάγονται επίσης και οι αποδοχές των αρχιεπισκόπων και μητροπολιτών κ.λπ. 

2 Οι αμοιβές που ελάμβαναν μηνιαίως κατά τη διάρκεια του 2020 οι απασχολούμενοι με συμβάσεις παροχής υπηρεσιών και εκδίδοντες τιμολόγια παροχής υπηρεσιών από «μπλοκάκια», εφόσον δεν ελάμβαναν από άλλους εργοδότες κανονικούς μισθούς.

Στην κατηγορία αυτή υπάγεται ειδικότερα κάθε φορολογούμενος οι οποίος πληροί τις παρακάτω προϋποθέσεις:

α) Έχει υποβάλει δήλωση έναρξης επιχειρηματικής δραστηριότητας στην αρμόδια ΔΟΥ.

β) Παρέχει υπηρεσίες στις οποίες προέχει το στοιχείο της συμβουλής ή της επιστημονικής, καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας, δηλαδή ασκεί δραστηριότητα η οποία σύμφωνα με τις καταργηθείσες διατάξεις του παλαιού Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 2238/1994) δεν εμπεριέχει την έννοια της εμπορικής ιδιότητας αλλά χαρακτηρίζεται ως «ελευθέριο επάγγελμα». Τέτοιες δραστηριότητες είναι του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσικοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, συμβολαιογράφου, άμισθου υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, περιβαλλοντολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, εκτελεστή μουσικών έργων ή μουσουργού, καλλιτεχνών των κέντρων διασκέδασης, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου, κοινωνικού λειτουργού, εμπειρογνώμονα, ομοιοπαθητικού, εναλλακτικής θεραπείας, ψυχοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, λογοπαθολόγου και λογοπεδικού, πραγματογνώμονα, διαιτητή, εκκαθαριστή γενικά, ελεγκτή Α.Ε., εκτελεστή διαθηκών, εκκαθαριστή κληρονομιών και κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομίας.

γ) Δηλώνει ως έδρα για άσκηση δραστηριότητας την κατοικία του.

δ) Δεν εισπράττει κανονικό μισθό από άλλη εργασία.

ε) Παρέχει υπηρεσίες σε τρεις το πολύ εργοδότες ή και σε περισσότερους από τρεις, εφόσον όμως στην περίπτωση αυτή λαμβάνει το 75% τουλάχιστον των ετησίων αμοιβών του μόνο από έναν.

3 Οι αμοιβές που έλαβαν το 2020 οι διευθυντές ή τα μέλη των Δ.Σ. ανωνύμων εταιρειών και άλλων νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων.

4 Οι αμοιβές που έλαβαν το 2020 οι δικηγόροι έναντι πάγιας αντιμισθίας για την παροχή νομικών υπηρεσιών σε νομικά πρόσωπα και νομικές οντότητες.

5 Οι συντάξεις που χορηγήθηκαν το 2020 από κύριους και επικουρικούς φορείς υποχρεωτικής ασφάλισης, καθώς και από επαγγελματικά ταμεία που έχουν συσταθεί με νόμο.

6 Το ασφάλισμα που καταβάλλεται εφάπαξ ή με τη μορφή περιοδικής παροχής στο πλαίσιο ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων.

7 Κάθε άλλη παροχή που εισπράχθηκε έναντι υφιστάμενης, παρελθούσας ή μελλοντικής εργασιακής σχέσης.

8 Ποσοστό έως 35% των κερδών προ φόρων, που καταβλήθηκε το 2020 από Φορείς Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας στους εργαζομένους τους.

Επίσης σε εισφορά αλληλεγγύης θα υπαχθούν φέτος οι παρακάτω κατηγορίες εισοδημάτων από μισθωτή εργασία που αποκτήθηκαν το 2020 και απαλλάσσονται από τον φόρο εισοδήματος:

9 Η διατροφή που έλαβε το 2020 ο ή η δικαιούχος, σύμφωνα με δικαστική απόφαση ή συμβολαιογραφική πράξη.
10 Η σύνταξη που καταβλήθηκε το 2020 σε ανάπηρους πολέμου και σε θύματα ή οικογένειες θυμάτων πολέμου, καθώς και σε ανάπηρους ειρηνικής περιόδου, στρατιωτικούς γενικά, που υπέστησαν βλάβη κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους.

11 Το εξωιδρυματικό επίδομα και κάθε συναφές ποσό που καταβλήθηκε το 2020 σε ειδικές κατηγορίες ατόμων με αναπηρίες μέχρι ποσοστού 79%.

12 Το επίδομα επικίνδυνης εργασίας που καταβλήθηκε το 2020 με τη μορφή πτητικού, καταδυτικού, ναρκαλιείας, αλεξιπτωτιστών, δυτών και υποβρυχίων καταστροφών σε αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες των Ενόπλων Δυνάμεων, της Ελληνικής Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας και του Λιμενικού Σώματος, η πτητική αποζημίωση που καταβάλλεται στους πιλότους της πολιτικής αεροπορίας και της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας, καθώς και η ειδική αποζημίωση που καταβάλλεται στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και τα πληρώματα ασθενοφόρων του ΕΚΑΒ που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία με αεροπορικά μέσα για παροχή Α' Βοηθειών (το επίδομα αυτό απαλλάσσεται από τον φόρο εισοδήματος κατά ποσοστό 65%). 

ΠΗΓΉ:https://m.naftemporiki.gr/story/1706749

31/3/1948: - Η Δωδεκάνησος επιστρέφει στην Ελλάδα και η Τουρκία... πανηγυρίζει! - Ο σκοτεινός και ύπουλος ρόλος των Βρετανών, για το Καστελλόριζο - Ποιοι έδωσαν την τελική λύση

 Φωτεινή Τομαή 

Η Ελλάδα κέρδισε εκείνη τη διπλωματική μάχη χάρις στην ηρωική συμμετοχή της στον πόλεμο κατά του Αξονα.

Είναι γεγονός! Σε φύλλο της «Haber» τον Ιούλιο του 1946, όταν ανακοινώθηκε επισήμως ο επιστροφή της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, ο έγκριτος δημοσιογράφος της εποχής Χουσεΐν Γιαλτσίν έγραφε σε εκτενές άρθρο του: «Συμμετέχοντες εις την εορτήν των φίλων μας, επιθυμούμεν να εκφράσωμεν την ευχαρίστησίν μας... Αισθανόμεθα τώρα ότι ένα μέρος των παραλίων μας εις την Μεσόγειον είναι πολύ περισσότερον ασφαλές!».

Αυτά τότε. Είχε προηγηθεί ένα απίστευτο παζάρι μεταξύ των Συμμάχων για την τύχη των νησιών, που ονομάζονται Δωδεκάνησα παραδόξως αφού είναι... δεκατέσσερα, πριν καν ξεκινήσει ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος σε συζητήσεις που είχαν ο βρετανός ΥΠΕΞ Ηντεν με τον Στάλιν στη Μόσχα. Η πρόταση των δύο ήταν να πεισθεί η Τουρκία, με δέλεαρ τα νησιά που βρίσκονταν υπό ιταλική κυριαρχία με τη Συνθήκη της Λωζάννης, να βγει στον πόλεμο κατά του Αξονα. Η Τουρκία παρ' όλα αυτά προτίμησε, ευτυχώς για την Ελλάδα, να κρατήσει στάση επιτήδειας ουδετερότητας. Ωστόσο, οι πληροφορίες δεν άργησαν να φτάσουν στα αυτιά της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης στο Λονδίνο η οποία μέχρι και το τέλος του πολέμου δεν έπαψε να επαναλαμβάνει την επιθυμία της να δει τα νησιά να επιστρέφουν στη μητέρα πατρίδα. Η αρραγής στάση που κράτησε η Ελλάδα σε όλη τη διάρκεια του πολέμου και μετά τη λήξη του, περιγράφεται με οργισμένο ύφος σε απόρρητο έγγραφο του βρετανού πρεσβευτή στην Αθήνα Reilly προς το Foreign Office: «Επιθυμούν τόσο πολύ την ένωση (possession) που τους έγινε νεύρωση (obsession)»!

Ο ρόλος των Βρετανών, όπως πάντοτε, δεν ήταν και τότε καθαρός και εάν δεν είχε επιμείνει το State Department και οι Αμερικανοί με την υποσημείωση μάλιστα να δοθεί οπωσδήποτε και το Καστελλόριζο στην Ελλάδα, πράγμα που δεν ήθελαν οι Βρετανοί οι οποίοι ζητούσαν να δοθεί στην Τουρκία κι ας μην το είχε ζητήσει η ίδια, οι τελευταίοι αναλαμβάνοντας τη μεταβατική διοίκηση της Δωδεκανήσου μετά την υπογραφή της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων το 1946, στόχευαν σε ένα ακόμα παιχνίδι. Πιστεύοντας πως θα έμεναν για πάντα με κάποιο ρόλο στην περιοχή, εσιώπησαν προσωρινά και όταν δύο χρόνια μετά κλήθηκαν σε τελετή της 31ης Μαρτίου 1948 να παραδώσουν στην επίσημη ελληνική αντιπροσωπεία τα νησιά, απαίτησαν... αποζημίωση από το ελληνικό κράτος για τα έξοδα διετούς διοίκησης (χαρτί, τηλέγραφο κ.λπ.). Και όχι μόνο, αφού την παραμονή της παράδοσης έφτιαχναν μολότοφ με μπουκάλια ουίσκι τα οποία πέταγαν σε δεξαμενές πετρελαίου για να μην τις παραδώσουν στο κράτος υποδοχής. Έπειτα από πιέσεις του ελληνικού υπουργείου των Εξωτερικών απέσυραν, βεβαίως, το αίτημα περί αποζημιώσεων, αλλά κάποιες καταστροφές είχαν στο μεταξύ γίνει.

Η Ελλάδα κέρδισε εκείνη τη διπλωματική μάχη χάρις στην ηρωική συμμετοχή της στον πόλεμο κατά του Άξονα. Το επιχείρημα των Αμερικανών προς τους βρετανούς συνομιλητές τους ότι δεν υπήρχε ίχνος τουρκικής παρουσίας στα νησιά, παρά τη μακρά κατοχή τους, κι ότι παρά τα σκληρά μέτρα αφελληνισμού των Νήσων που επέβαλε η φασιστική Ιταλία, η γλώσσα, ο πολιτισμός και τα ήθη παρέμεναν ακραιφνώς ελληνικά, ενίσχυε το δεύτερο καθαρά στρατηγικού ενδιαφέροντος επιχείρημά της που ήταν «να βιαστούμε πριν η Τουρκία βάλει όρους και ζητήσει την αποστρατιωτικοποίησή τους». Μάλιστα, μεσολάβησε Ψήφισμα της αμερικανικής Γερουσίας για το θέμα, υποχρεώνοντας τον Στάλιν να εγκαταλείψει τη θολή και παρελκυστική του πολιτική, το ίδιο και το Foreign Office που υποχρεώθηκε να αναγγείλει και επισήμως ότι τα νησιά θα δοθούν στην Ελλάδα.

Η «πολυδίψιος» βραχώδης γη, όπως την περιγράφει ο Όμηρος, η νοτιοανατολική εσχατιά του Ελληνισμού στο Αιγαίο Πέλαγος έπειτα από αιώνες σκλαβιάς σε Τούρκους και Φράγκους, με ακέραιο το ελληνικό φρόνημα του πληθυσμού της, επέστρεφε επιτέλους στη μητρόπολή της, στην Ελλάδα.

 

Με αφορμή τα 200 χρόνια της Ελληνικής Ανεξαρτησίας αξίζει η παράθεση αποσπάσματος επιστολών των κατοίκων της Νισύρου και της Σύμης που απηύθυναν στον Καποδίστρια μόλις πληροφορήθηκαν ότι το Πρωτόκολλο του Λονδίνου άφηνε το μεγαλύτερο μέρος του αιγαιακού χώρου εκτός ορίων της ελληνικής επικράτειας. «Εξοχώτατε Κύριε Κυβερνήτα, επειδή και η ελευθερία είναι εκ των φυσικών του ανθρώπου Δικαιωμάτων δι' ης δύναται να απολαμβάνη την σκοπουμένην ευδαιμονίαν», έγραφαν οι αυτοχαρακτηριζόμενοι ως «απελπισμένοι κάτοικοι Νισύρου», κατέληγαν «εις το γενησόμενον άδικον να παραμείνωσιν εκτός ορίων της Πατρίδος αυτοί που εγνώρισαν την βρεφοκτονίαν του Ηρώδη, την αιχμαλωσίαν και την τυραννικήν ωμότητα των Τούρκων». Οι δε κάτοικοι της Σύμης προσέθεταν «Εν πρώτοις ακούσαντες την Επανάστασιν αμέσως εστείλαμεν τριμελή πρεσβείαν προς τον φανέντα πληρεξούσιον του έθνους Δ. Υψηλάντην ίνα ώσωμεν σημαίας και οπλισθέντες εξακολουθήσωμεν τα ίχνη των αδελφών μας Ελλήνων...».

Μια επέτειος με ξεχωριστή σημασία, μεγαλύτερη από ποτέ σήμερα, που δεν πρέπει με τίποτε να ξεχασθεί.

 

Η Φωτεινή Τομαή είναι πρέσβης επί τιμή, ιστορικός και συγγραφέας

πηγή:https://www.tanea.gr/2021/03/29/people/31-3-1948-i-dodekanisos-epistrefei-stin-ellada-kai-i-tourkia-panigyrizei/

“Αλουμινότρατες”, “υπερπλοία” και λάσπη.- Ποια φρεγάτα είναι τελικά η καλύτερη για το Πολεμικό Ναυτικό;

 

Tα πολεμικά πλοία είναι περίπλοκες μηχανολογικές κατασκευές, που δεν μπορούν να συγκριθούν με τη λογική της Ferrari. Μπορεί η Ferrari να έχει 0-100 τα 3,2 sec, και η Lamborghini να έχει τα 3,5 sec, άρα η Ferrari είναι γρηγορότερη, και η Lamborghini “κουβάς” (τυχαία τα νούμερα, μπορεί να είναι ανάποδα, αλλά δεν το εξετάζουμε εδώ). Έτσι μιας και όλοι μας μπορούμε να οδηγήσουμε αυτοκίνητα, έχουμε άποψη για τα αυτοκίνητα. Πόσοι όμως μπορούν να έχουν άποψη για κάτι περισσότερο περίπλοκο, όπως τα αεροσκάφη; Ας σκεφτούμε πόσες φορές έχουν γίνει “κρίσεις” για το F-35, το πλέον προηγμένο μαχητικό της Δύσης σήμερα. Πόσες φορές, από “κουβάς” μετατράπηκε στο “Ιερό Δισκοπότηρο της Άμυνας” και τούμπαλιν; Διαβάστε ένα άρθρο μας από το “ηρωϊκό” 2017…

ΝΑ F-35 ΚΑΝΕΙΣ, Ή ΝΑ ΜΗΝ F-35; ΙΔΟΥ Η ΑΠΟΡΙΑ

Δύσκολες είναι και οι όποιες συγκρίσεις στα μαχητικά αεροσκάφη. Πως μπορείς να συγκρίνεις για παράδειγμα ένα Rafale, με ένα Eurofighter; Άντε και τα συγκρίνεις, ποιες εκδόσεις “συγκρίνεις”, πάντα στη θεωρία; τις τελευταίες; τις αρχικές; κάτι ανάμεσα; Συγκρίνεις το αρχικά Rafale με ραντάρ PESA ή το τελευταίο με AESA; Βάζεις στη ζυγαριά το Typhoon Tranche 1, με το Rafale F1 ή το F3R; Και στην τελική, ακόμη κι όταν έχουν γίνει όλες οι συγκρίσεις, έχουμε αποτέλεσμα; Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε πως η τουρκική αεροπορία παραλαμβάνει Su-35TR, με το “κτηνώδους ισχύος” ραντάρ του. Σημαίνει πως θα νικήσει τα ελληνικά Rafale F3R, F-16V και πάει λέγοντας; Αν ναι, που; Πάνω από την Άγκυρα, πάνω από την Ανατολική Μεσόγειο, με τα EMB-145AEW ενεργά, ή όχι; Με τους Meteor απέναντί του, ή “απλά” με τους MICA; Ωραίες υποθέσεις εργασίας!

ΑΠΟΨΗ: MICA NG ΣΕ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ GOWIND, ΜΙΑ ΠΡΟΣΙΤΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΝ;

Αν αυτό τώρα το αναγάγουμε σε πολεμικά πλοία, πριν ολοκληρώσουμε τη σκέψη μας, ας σκεφτούμε τις χιλιάδες υποσυστημάτων που είναι τοποθετημένα σε ένα πολεμικό πλοίο. Είναι τόσες χιλιάδες οι παράγοντες, που δεν μπορεί κάποιος να βγάλει συμπέρασμα. Αυτός είναι κι ο λόγος που η επιλογή γίνεται από ομάδες ειδικών του Πολεμικού Ναυτικού, αρχιπλοιάρχους ή υποναυάρχους με δεκαετίες εμπειρίας, με δεκάδες, εκατοντάδες ασκήσεις σε πλοία, είτε μόνο με το ΠΝ, είτε με άλλα συμμαχικά ναυτικά. Πίσω από τους ανώτατους αξιωματικούς, δεκάδες ανώτεροι αξιωματικοί, που μελετούν υποσυστήματα σε τέτοιο βάθος επιπέδου διδακτορικού, που εμείς ούτε τα είχαμε φανταστεί.

ΤΟ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΟΝ ΝΕΟ ΠΥΡΑΥΛΟ TOMAHAWK BLOCK V

Η επιλογή ενός πολεμικού πλοίου, δεν είναι αγορά ενός αυτοκινήτου. Δεν είναι ούτε καν αγορά ενός αεροσκάφους, μαχητικού ή πολιτικού. Είναι πολύ πιο δύσκολη, απείρως πιο σύνθετη, και σίγουρα, αναμφίβολα, πολύ πιο απαιτητική. Ας σκεφτούμε τα προγράμματα αγοράς πλοίων του Καναδά, ή της Αυστραλίας. Μιλάμε για δεκάδες δις δολαρίων/ευρώ, πολλαπλάσια της αγοράς Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους από αυτές τις χώρες. Το ποσό των 5 ως 5,5 δις που πρόκειται να ξοδέψει η χώρα μας, είναι κυριολεκτικά “τίποτα” μπροστά στα ναυπηγικά προγράμματα χωρών με αμυντικές προκλήσεις ίδιες ή ανώτερες της Ελλάδας.

ΑΠΟΨΗ: ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΤΟΥ ΦΡΕΓΑΤΕΣ

Πριν μερικούς μήνες, αναλογιζόμενοι το πόσο μας αρέσει στους Έλληνες να διχαζόμαστε, γράψαμε ένα άρθρο περί οπαδισμού και πολεμικών πλοίων. Είχαμε γίνει μάρτυρες μιας περίεργης προσπάθειας, ευγενικά μιλώντας, απαξίωσης ενός πλοίου, από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με το “άθλημα”. Χωρίς να μασήσουμε τα λόγια μας…

Η συνέχεια στο navaldefence.gr, εδώ

πηγή:https://www.ptisidiastima.com/the-best-frigate-for-hellenic-navy/

Ε.Α.Α.Σ: Έκκληση του ΥΠΕΘΑ, προς το απόστρατο υγειονομικό προσωπικό, για εθελοντική συμμετοχή στην αντιμετώπιση της πανδημίας - Που θα γίνονται οι δηλώσεις συμμετοχής

 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΗ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΕΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΙΑ

          Το ΥΠΕΘΑ, στα πλαίσια της αντιμετώπισης της πανδημίας και πάντα δίπλα στον Έλληνα Πολίτη, προσκαλεί το σύνολο του απόστρατου Υγειονομικού Προσωπικού να συμμετάσχει εθελοντικά όταν απαιτείται.

         Παρακαλούνται  οι επιθυμούντες  να    δηλώσουν  συμμετοχή,  να  κοινοποιήσουν τα στοιχεία  τους  στην ΕΑΑΣ, το αργότερο μέχρι 13 Απριλίου 2021 στην ηλεκτρονική διεύθυνση : eaasgr@gmail.com

Για να δείτε την Διαταγή του ΓΕΕΘΑ πατήστε με κλικ ΕΔΩ