Ούτε ένα μήνα μετά την απομάκρυνση Τραμπ από την Προεδρία των ΗΠΑ η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται να επιχειρεί στροφή 180 μοιρών σε σχέση με το φλέγον ζήτημα των S-400.
Εκεί που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν ανυποχώρητη τώρα εμφανίζεται να συζητά το ενδεχόμενο μιας στροφής που σηματοδοτεί πλήρη υποταγή.
Σε συνέντευξή του στις αρχές της εβδομάδας στην εφημερίδα "Χουριέτ", ο υπουργός άμυνας, Χουλουσί Ακάρ προέκρινε για πρώτη φορά το "μοντέλο της Κρήτης" για το ρωσικό αντι-αεροπορικό σύστημα S-400.
"Είμαστε ανοιχτοί σε διαπραγματεύσεις στη βάση του μοντέλου που εφαρμόζεται και στους S-300 της Κρήτης. Δεν χρειάζεται να το χρησιμοποιούμε συνεχώς. Αυτά τα συστήματα χρησιμοποιούνται ανάλογα με τις απειλές που προκύπτουν. Το αποφασίζουμε αυτό".
Τούτο αποτελεί μια αλλαγή πλεύσης στη συμπεριφορά της γείτονος η οποία μέχρι τώρα δεν συζητούσε το θέμα της ακύρωσης της αγοράς των ρωσικών οπλικών συστημάτων.
Επί της ουσίας αυτό που υπονοεί ο Τούρκος αξιωματούχος είναι πως η Τουρκία αποδέχεται την ακύρωση της χρήσης του συστήματος των S-400 να το παραδεχτεί δημόσια στην κοινή γνώμη της χώρας.
Η στάση αυτή της Τουρκίας απέχει πολύ από εκείνη του περασμένου Φθινοπώρου όταν ο πρόεδρος Ερντογάν στις αμερικανικές αντιδράσεις για τους S-400 δήλωνε πως η Τουρκία δεν δέχεται υπαγορεύσεις και άλλα παρόμοια...
"Το θέμα των S-400 έληξε. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπαναχωρήσουμε σ' αυτή τη συμφωνία", δήλωνε πριν λίγες μέρες στους δημοσιογράφους ο Τούρκος Πρόεδρος στην πτήση της επιστροφής από τη Σενεγάλη.
Τον περασμένο Οκτώβριο ο ίδιος έλεγε: ""Καμία χώρα δεν μπορεί να καθορίσει τα βήματα που θα κάνουμε στην αμυντική μας βιομηχανία. Αυτό αποτελεί εξ ολοκλήρου δική μας απόφασή"...
Αυτού του είδους η υποχώρηση υπονοεί επίσης πως το ΝΑΤΟ θα αποκτήσει πρόσβαση στη μελέτη του ρωσικού συστήματος αφού αυτό θα βρίσκεται στην κατοχή μιας χώρας μέλους του. Τούτο βέβαια είναι κάτι που θα προκαλέσει την αντίδραση της Ρωσίας έναντι της Τουρκίας αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...
Η προσφορά αυτή μοιάζει δελεαστική για τις ΗΠΑ που έχουν σηκώσει αρκετά τους τόνους σε σχέση με την Τουρκία. Τούτο ενδεχομένως να σημαίνει πως οι ΗΠΑ θα αλλάξουν στάση και θα προσπαθήσουν να επαναπροσεγγίσουν την Τουρκία.
Αναπροσαρμογή στρατηγικής
Αυτό ενδεχομένως αλλάζει τα δεδομένα για τον τρόπο που η Ελλάδα αντιμετωπίζει τις διαφορές της με την Τουρκία.
Το αντιτουρκικό μέτωπο στο οποίο συμμετέχει η χώρα μας κυρίως σε σχέση με το Ισραήλ δεν φαίνεται να απειλείται από μια αλλαγή πλεύσης της Τουρκίας. Οι δύο χώρες μαζί με την Κύπρο αντιλαμβάνονται πως αποτελούν έναν μη μουσουλμανικό δυτικό βραχίονα σε μια ευαίσθητη περιοχή για την ασφάλεια της Δύσης. Οι διαφορές με την Τουρκία πλέον έχουν λάβει τον χαρακτήρα πολιτισμικών τριβών και εδράζονται στη στροφή της τουρκικής κοινωνίας προς το ριζοσπαστικό ισλάμ μακριά από την κεμαλική παράδοση.
Οι μουσουλμανικές χώρες που συμμετέχουν στο αντιτουρκικό μέτωπο έχουν λόγους που αφορούν τον ανταγωνισμό με την Τουρκία για την επιρροή στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς των σουνιτών στην ευρύτερη περιοχή.
Όπως και να έχει όμως μια αλλαγή της στάσης των ΗΠΑ θα χαλαρώσει τις πιέσεις που δέχεται η Τουρκία, ενώ η Ελλάδα θα δεχτεί πιέσεις προκειμένου οι δύο χώρες να καταλήξουν σε κάποια συμβιβαστική λύση σε σχέση με τις διαφορές τους...
Το ποιος μπορεί να είναι ο συμβιβασμός τον περιγράφει ένα πρόσφατο δημοσίευμα της γερμανικής Frankfurter Allgemeine Zeitung η οποία παραπέμπει σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Ιδρύματος Μελετών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης (Südosteuropa-Gesellschaft) με τίτλο "Κλιμάκωση στη Μεσόγειο":
"Η αλληλεγγύη την οποία δικαίως η Ελλάδα ζητά από την ΕΕ λόγω της τουρκικής επιθετικότητας, δεν μπορεί επ' ουδενί να σημαίνει ότι οι εταίροι θα πρέπει να συστρατευθούν με ελληνικούς στόχους, οι οποίοι δεν καλύπτονται από το διεθνές δίκαιο".
Σύμφωνα με τη μελέτη, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη "θα μπορούσε να επικρίνει πιο πειστικά τις μαξιμαλιστικές αξιώσεις της γείτονος χώρας, εάν δεν διατύπωνε και η ίδια από την πλευρά της μαξιμαλιστικές θέσεις".
Όπως αναφέρεται, αυτό ισχύει κυρίως για τις ελληνικές αξιώσεις περί κοινής και εφαπτόμενης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου. Η Αθήνα ισχυρίζεται ότι μια τέτοια ζώνη υπάρχει μπροστά στις ακτές της Τουρκίας και πως στοιχειοθετείται από τη μικρή νήσο Καστελόριζο"...
Σε γενικές γραμμές η λύση που προκρίνει το γερμανικό ίδρυμα είναι η προσφυγή των δυο χωρών στο διεθνές δικαστήριο το οποίο εκτιμά πως θα αποφασίσει μεν με βάση το διεθνές δίκαιο πως τα νησιά έχουν δικαιώματα στην υφαλοκρηπίδα και τις θαλάσσιες ζώνες αλλά δίνοντας επήρεια και στις τουρκικές ακτές. Μια λύση δηλαδή που δεν ικανοποιεί μεν την Τουρκία σε σχέση με την έκταση των επιδιώξεών της που έφταναν μέχρι τη Νότια Κρήτη και τη Λιβύη, αλλά ενδεχομένως φέρει και την ελληνική κυβέρνηση σε δύσκολη θέση με βάση τις εντυπώσεις που έχουν καλλιεργηθεί σε μια μερίδα της κοινής γνώμης.
Εικάζεται πως μια συμβιβαστική λύση θα στερεί την επαφή της ελληνικής ΑΟΖ με την Κυπριακή. Το σενάριο αυτό ενισχύει και η διστακτικότητα της Αιγύπτου να προχωρήσει σε οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα στις αμφισβητούμενες περιοχές.
Οι δηλώσεις για το ενδεχόμενο ακύρωσης των "S-400" από την Άγκυρα καταδεικνύουν ενδεχομένως το αδιέξοδο της Τουρκίας και η επιστροφή στο "μαντρί" του ΝΑΤΟ βάζουν τέλος στα σχέδια για ανάδειξη της γείτονος σε περιφερειακή δύναμη. Τούτο όμως έχει εξελιχθεί σε βασικό συστατικό του μεγαλοϊδεατισμού του Ερντογανικού συστήματος.
Το περιβάλλον εξελίσσεται σε ιδιαίτερα ρευστό.
πηγή:https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3524776/o-epodunos-sumbibasmos-me-tin-tourkia-kai-to-bitcoin