Του Άγη Βερούτη
"An idiot with a plan can beat a genius without a plan”.
Τάδε έφη ο Γουόρεν Μπάφετ.
Αυτό μεταφράζεται σε κάθε δραστηριότητα που μπορούμε να έχουμε αυτή την εποχή, όπως πχ σε επίπεδο υφηλίου πώς θα καταφέρουμε να εμβολιάσουμε ικανό αριθμό ανθρώπων ανά τον κόσμο ώστε να ξεμπερδεύουμε με τον κορονοϊό, πριν χαθεί η ανοσία που προσφέρουν τα εμβόλια σε όσους τα κάνουν. Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοιο πλάνο, αλλά προς το παρόν μοιάζει κάθε χώρα για τον εαυτό της, δυστυχώς ακόμα και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επίσης το ρητό του Μπάφετ μεταφράζεται και στο ελληνικό μεταρρυθμιστικό πλάνο της έκθεσης της Επιτροπής Πισσαρίδη, συνδυαστικά με το κυβερνητικό πλάνο 70 και παραπάνω μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων που έχει ετοιμάσει το Μαξίμου. Εφόσον οι εντεταλμένοι υπουργοί φυσικά τηρήσουν τόσο το χρονοδιάγραμμα των μεταρρυθμιστικών νομοσχεδίων, όσο και το φιλελεύθερο πνεύμα των μεταρρυθμίσεων, αντιστεκόμενοι στις βέβαιες αντιρρήσεις και στις αντιστάσεις των "βολεμένων” και των κλειστών συντεχνιών που θα δουν τα παράλογα προνόμιά τους εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας να εξαϋλώνονται.
Ομολογώ ότι η Νίκη Κεραμέως καλά ξεκίνησε τις μεταρρυθμίσεις, σύροντας τον χορό.
Έχει δύσκολη ανηφόρα να ανέβει.
Για να δούμε οι άλλοι υπουργοί όμως, θα κάνουνε πραγματικές μεταρρυθμίσεις ή θα υποχρεωθούμε ως κοινωνία να συνεχίσουμε να τρώμε τις σάρκες μας για να διαβιούν πλούσια οι λίγοι από τον κόπο των πολλών;
Μια από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε ως έθνος είναι αυτή του συνταξιοδοτικού μας συστήματος. Με ΑΕΠ στα €165 δισ. τα €30 δισ. των συντάξεων πλησιάζουν το 20% ενώ θα έπρεπε να συγκλίνουν στο 10%. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε δυο επιλογές:
α) να μειώσουμε τον αριθμητή (δηλαδή να μειώσουμε τις συντάξεις), ή
β) να μεγαλώσουμε τον παρονομαστή (δηλαδή να αυξήσουμε το ΑΕΠ).
Αυτό που δεν γίνεται βάσει κανόνων της αριθμητικής είναι να μην κάνουμε τίποτε. Το αναλογιστικό έλλειμμα της χώρας σε βάθος 30ετιας ξεπερνάει το δημόσιο χρέος κατά πολύ (αναλόγως των προβλέψεων ανάπτυξης της οικονομίας και του προσδόκιμου ζωής των συνταξιούχων, ζωή να έχουν όλοι οι άνθρωποι).
Με τις συντεχνίες να συνεχίζουν τα προνόμιά τους, με τον αποδεκατισμό του ΑΕΠ (αυτό σημαίνει ότι χάσαμε το 1/10), με τις συντάξεις σταθερές και σε ανοδική πορεία, και με τον κορονοϊό να συνεχίζει να αποδεκατίζει τις θέσεις εργασίας της οικονομίας, δεν πάμε καλά. Ο γιαλός είναι ίσιος αλλά εμείς αρμενίζουμε κόντρα στις δυνάμεις της φυσικής και στους κανόνες της αριθμητικής!
Ελπίζω να φωτιστεί ο Κωστής Χατζηδάκης και να δώσει λύση, όπως έδωσε στο παρελθόν στην ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής, τις μεταρρυθμίσεις της αγοράς που αντέστρεψε ο ΣΥΡΙΖΑ, στη διάσωση της ΔΕΗ. Οι ελπίδες μου είναι βάσιμες ότι θα μπορέσει να βελτιώσει τα πράγματα. Ελπίζω αρκετά, τόσο ώστε να μην ξαναγράψω τη φράση Αναλογιστικό Έλλειμμα.
Όμως δεν αρκεί να κάνει ο Κωστής τη δουλειά που ξέρει τόσο καλά να κάνει... Πρέπει και η αγορά να δουλέψει χωρίς τεχνητά εμπόδια, άρα πρέπει να τελειώνουμε επιτέλους με τις στρεβλώσεις στην αγορά, που δημιουργούν τα πάσης φύσης εμπόδια στη δραστηριοποίηση μιας επιχείρησης για προστασία και όφελος των συντεχνιών, και με τα εμπόδια στις επενδύσεις ειδικά από τους πολλούς μικρούς εγχώριους μικρομεσαίους επιχειρηματίες - μικροεπενδυτές στην μικρή τους επιχείρηση, που δίνουν δουλειές στην κοινωνία και όχι τους τεράστιους φόρους και το υψηλό ΦΠΑ. Οι ΗΠΑ δεν είναι ηλίθιοι που έχουν Small Business Administration (υφυπουργείο περίπου).
Το δικό μας Υφυπουργείο Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων, που θα φροντίζει να υπάρχει χώρος να αναπνεύσουν οι μικροί, πού είναι; Είπαμε "χωρίς πλάνο” δεν πάμε πουθενά...
Επίσης πρέπει να νιώθει ασφαλής η κοινωνία να δουλέψει να παράγει πλούτο.
Ο πλούτος που είναι για όλους, είναι πλούτος του εργατικού που πάει στο στομάχι του τεμπέλη. Κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να πάψει να ανταμοίβεται ο τεμπέλης. Και με αυτό εννοώ όποιους στέλνουν να χτυπήσει κάρτα ο συνάδελφος που πάει εναλλάξ στις 7:00 ώστε φτάσει στις 9:30-10:00 ο τεμπέλης και να φύγει κατά τις 14:00 για να πάει να κάνει τη σιέστα του. Ή τεμπέλης είναι εκείνος που πληρώνεται μισθό και έχει να πατήσει χρόνια στην υπηρεσία του ή πατάει 3-4 ώρες τη βδομάδα για καφέ ενώ πληρώνεται ολόκληρο μισθό.
Λυπάμαι που το λέω αλλά αν δεν εκλείψουν τέτοια φαινόμενα, παρά την κακώς εννοούμενη "συναδελφική ομερτά” εκείνων από τους συναδέλφους τους που κάνουν όλη τη δουλειά, η χώρα θα καταρρεύσει! Αυτό μόνο η αξιολόγηση στο δημόσιο μπορεί να το αποτρέψει. Με πλάνο!
Ποιος θα πείσει τον μικρομεσαίο που φεύγει από το σπίτι του στις 8 το πρωί και γυρνάει στις 11 το βράδυ για να προλάβει να φιλήσει τα παιδιά του πριν κοιμηθούν, ότι καλώς πάει το 60% των χρημάτων που κερδίζει για να συντηρείται το τερατώδες για την οικονομία μας δημόσιο, ειδικά μετά από τη συρρίκνωση της οικονομίας κατά 10%, χωρίς όμως το δημόσιο να μικρύνει ούτε €1. Αυτό σημαίνει πως η ιδιωτική οικονομία μίκρυνε 20% ή ίσως και παραπάνω. Ύφεση πολεμικής περιόδου είναι αυτή, ενώ οι κοπανατζήδες συνεχίζουν να πληρώνονται ατιμώρητοι. Πλάνο.
Ας είναι καλά ο Πιερρακάκης βέβαια. Ελπίζω και σε αυτόν να επιταχύνει την ψηφιοποίηση του τέρατος και μετά να το κοψοράψει στο μέγεθος που αντέχει η χώρα. Μέγεθος που να μπορεί να χρηματοδοτήσει ο φορολογούμενος. Ακούμε ότι έχει πλάνο ψηφιοποίησης των 6.500 διαδικασιών του Ελληνικού Δημοσίου, και ότι έχει ήδη ψηφιοποιήσει τις 1.500! Ελπίζουμε να καταργήσει τις 3.500 και να μείνουν μόνο 2.000 να ψηφιοποιήσει!
πηγή:https://www.capital.gr/arthra/3520363/-enas-ilithios-me-plano-mporei-na-nikisei-mia-idiofuia-xoris-plano