Του Γιώργου Κράλογλου
Τι να σου κάνει η κυβέρνηση. Έτσι μάθανε, 45 χρόνια Ελληνικής σοβιετίας. Αν σας βγαίνει κάντε και επενδύσεις. Το κράτος-πατερούλης όμως, είναι εδώ...
Και αφού το κράτος-πατερούλης δεν έχει πρόβλημα..., να βουτάει τα λεφτά των συνεπών φορολογούμενων και να δίνει επιδόματα, επιστρεπτέες και χρέη, γιατί να μην μπουν στη μοιρασιά και 450.000 που δεν τα δικαιούνται!!.
Από αυτούς δε 270.000, με κέρδη και στην πανδημία (!!) αντί για τις ζημιές που δικαιολογούν κρατική ενίσχυση. Και 95.000 με χασούρα μικρότερη από εκείνη που καλύπτει το κράτος-πατερούλης.
Πήγαν όμως στη μοιρασιά. Μπήκαν στις (αρχικές) κρατικές λίστες. Για την τράκα και για την πλάκα, λέμε εμείς. Αν πιάσει έπιασε, βρε αδερφέ... Ελλαδιστάν είναι εδώ...
Το Ελλάδιστάν με τα 45 χρόνια πολιτικού αγώνα..., για το ποιο κόμμα και ποια κυβέρνηση "πουλάει" περισσότερο ψευτοσοσιαλισμό.
Ποιο από τα κόμματα, τα χρώματα και τα χρωματισμένα δεκανίκια, που βάζουμε στη Βουλή (έστω και από αγανάκτηση). Πράσινο σοσιαλισμό. Κόκκινο μουσειακό σοσιαλισμό. Ροζ σοσιαλισμό με μαύρα δεκανίκια... Μπλε σοσιαλισμό με σκούρα ή ανοικτά ή ελαφροπράσινα χρώματα.
Σοσιαλισμό σε μια χώρα που έχει ξεχάσει πλέον από πότε ζει μόνο με δανεικά... Σοσιαλμανία με χρέη 365 δισ. ευρώ και τους δανειστές κηδεμόνες σκληρής κηδεμονίας (Εποπτείας, για να μη μας χαλάει...) ακόμη και αν θελήσουμε να κάνουμε συσσίτια για τον λαό...
Τη δαπάνη των συσσιτίων πρέπει να την εγκρίνουν σύμφωνα με το δικαίωμα που απαίτησαν και τους το δώσαμε (δεν γινόταν και αλλιώς) με νόμο. Τον ψηφίσαμε στη Βουλή το 2018 για να μην έχουμε μνημόνια. Και με μνημόνια πώς θα πήγαινες σε εκλογές το 2019...
Αυτό το μόνιμο πρόβλημα (για πολλά χρόνια ακόμη) έχει ξανά, κυβέρνηση. Ξεκίνησε χθες, θα συνεχιστεί και θα κρατήσει μέχρι το τέλος του μηνός.
Θα αγωνιστεί (σε τηλεδιάσκεψη) να πείσει τους δανειστές, να φανούν συγκαταβατικοί και στην 9η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας (χρήσιμη για να πάρουμε τα επόμενα δανεικά...), επειδή αυτά που θα φανούν παράξενα..., θα είναι τα κάπου 3 δισ. του Ταμείου του κράτους-πατερούλη. Εκείνα που έχουμε γράψει στον κορβανά, για να βολέψουμε επιδόματα και ζημιές από τον κορονοϊό.
Τι θα συμβεί όμως αν, στην κουβέντα, μας πουν, πως επειδή οι 450.000 από τους 750.000, (που μπήκαν αρχικά στη λίστα), ήταν "μαϊμού αναξιοπαθούντες" και έτσι όπως τα έχετε κάνει, (ξέρουν με λεπτομέρειες οι δανειστές τι λένε και δεν τους ξεγελάς...) δεν είμαστε βέβαιοι τι κρύβουν τα δημοσιονομικά σας κάτω από τις επιδοτήσεις και τα επιδόματα της σοβιετίας σας...
Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση έχει πειστικές απαντήσεις. Η πειστικότερη είναι πως "τσάκωσε" τις 450.000 περιπτώσεις από τους 750.000 της αρχικής λίστας και τους έβγαλε έξω από τη μοιρασιά. Εκτός τούτου ότι δεν θα καταφέρουμε, ως οικονομία, να αποφύγουμε 70-100.000 λουκέτα και απολύσεις. Και ακόμη ότι χωρίς τις επόμενες συμφωνημένες δόσεις των δανειστών δεν βγαίνει το 2021 όσο και να περπατήσουν, στη χρηματιστηριακή αγορά, τα νέα μας ομόλογα.
Δεν θα σταθούμε περισσότερο στην έκταση, και την ουσία που έχει το θέμα των ενισχύσεων της αγοράς λόγω κορονοϊού.
Η χώρα έδειξε πάντως, ότι έχει κυβέρνηση (δυστυχώς -στο πρόσφατο παρελθόν- και σε παρόμοιες περιπτώσεις φάνηκε το αντίθετο...) και πως η κυβέρνησή της δουλεύει όσο πρέπει.
Η πολιτική παροχών άλλωστε δεν ήταν ούτε είναι δικό μας εφεύρημα. Είναι γενικευμένη στρατηγική στην παγκόσμια επιχειρηματική κοινότητα που έπληξε η πανδημία. Στρατηγική που εφαρμόσαμε με αξιόλογο τρόπο, όπως και η Ευρώπη παραδέχθηκε.
Θα σταθούμε όμως στα βαριά "υποκείμενα νοσήματα" της συνεχούς μεταλλασσόμενης κρατικοδίαιτης οικονομίας που την ταλαιπωρούν, 30 χρόνια. Νοσήματα που είχαν προκαλέσει (μια 10ετία πιο πριν) οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους, στο όνομα κάποιας δήθεν "σοβιετίας".
Στα κορυφαία της νοσηρότητας είναι και το φαινόμενο που αντιμετώπισε (με τη σειρά της...) η σημερινή κυβέρνηση. Να ζητάνε ενισχύσεις (λόγω πανδημίας) 750.000 πληττόμενοι εκ των οποίων οι μισοί ήξεραν πως δεν τα δικαιούνται (!!). Και δεν είναι μόνο αυτό. Αδιαφόρησαν και για τη (μεγάλη) καθυστέρηση που προκάλεσαν (μέχρι να τους ψάξει και να τους ανακαλύψει το υπουργείο Οικονομικών) στους άλλους μισούς της αγοράς. Εκείνους που τις είχαν πραγματικά ανάγκη!!