1. Πύρρειος ήταν η νίκη για τους 41 εν ενεργεία πυροσβέστες που κατέθεσαν, στις 21-4-2017, αγωγή, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών διεκδικώντας:
α. Αναδρομικά, 24 μηνών, τα οποία αντιστοιχούσαν στη διαφορά αποδοχών που έλαβαν κατά το χρονικό διάστημα από 01-1-2015 έως 31-12-2016 λόγω της εφαρμογής της αντισυνταγματικής διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 86 του ν. 4307/2014
β. Την καταβολή των τόκων που αντιστοιχεί στις αποδοχές χρονικού διαστήματος από 23-4-2015 έως 31-12-2016
2. Στην απόφασή του το Πρωτοδικείο αποφάσισε:
α. Στην ακύρωση της αγωγής που έγινε για τα αναδρομικά 24 μηνών, καθόσον οι αξιώσεις των 41 πυροσβεστών που γεννήθηκαν πριν από τις 23-4-2015 είχαν υποκύψει στη διετή παραγραφή των άρθρων 90 παρ. 3 του ν.2362/1995 και 140 παρ. 3 του ν. 4270/2014
β. Δέχθηκε το αίτημα της καταβολής τόκου 6% μόνο για το χρονικό διάστημα από 23-4-2015 έως 31-12-2016.
3. Το μοιραίο λάθος που έγινε, ήταν πως η αγωγή κατατέθηκε εκπρόθεσμα, με αποτέλεσμα να παραγραφή.
Δείτε την απόφαση
Αριθμός
απόφασης 217/2021
ΑΓ
3878/2017
ΤΟ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΑΣ
ΤΜΗΜΑ
19ο ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ
Σ
υ ν ε δ ρ ί α σ ε δημόσια στο ακροατήριό του στις 29 Οκτωβρίου
2020, με δικαστή την Σταυρούλα Φίλη και γραμματέα την Κανέλλα Χατζηβλάστου,
δικαστική υπάλληλο,
γ
ι α να δικάσει την αγωγή με ημερομηνία
κατάθεσης 21-4-2017,
τ ω ν: 1.ΤΣΙΛΟΓΙΑΝΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ κλπ (σύνολο 41),
οι οποίοι δεν παραστάθηκαν,
κατά του
Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νομίμως από τον Υπουργό Οικονομικών, ο
οποίος παραστάθηκε με την κατατεθείσα στις 21-10-2020 δήλωση, κατ’ άρθρο 133
παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., της Δικαστικής Πληρεξουσίας του Νομικού Συμβουλίου του
Κράτους.
Αφού
μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε
κατά το νόμο
1.
Επειδή, με την κρινόμενη αγωγή, οι ενάγοντες, πυροσβεστικοί υπάλληλοι, ζητούν,
παραδεκτώς, να αναγνωριστεί η υποχρέωση του εναγομένου να τους καταβάλει
νομιμοτόκως από την επόμενη ημέρα εκάστου κονδυλίου, άλλως από την επίδοση της
αγωγής, τα ειδικότερα αναφερόμενα για κάθε έναν από αυτούς στο δικόγραφο της
αγωγής ποσά, τα οποία αντιστοιχούν στη διαφορά αποδοχών που αυτοί έλαβαν κατά
το χρονικό διάστημα από 1-1-2015 έως 31-12-2016 λόγω της εφαρμογής της
αντισυνταγματικής διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 86 του ν. 4307/2014 και
αυτών που θα ελάμβαναν δυνάμει των διατάξεων του ν. 3205/2003, όπως ίσχυαν πριν
την τροποποίησή τους από τον ν. 4093/2012. Τα ποσά αυτά οι ενάγοντες ζητούν με
ευθεία αγωγή, άλλως, επικουρικά, ως αποζημίωση, κατ’ άρθρο 105 του Εισ.Ν.Α.Κ.,
άλλως κατά τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού (904 Α.Κ.).
Μετά την έκδοση των πρακτικών αυτών και ενώ εκκρεμούσε η διαδικασία συμμόρφωσης
της Διοίκησης, δημοσιεύθηκε ο ν. 4307/2014 (Α΄ 246), στο άρθρο 86 του οποίου
περιελήφθησαν ρυθμίσεις σχετικά με τη μισθολογική αποκατάσταση των στελεχών των
ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας.
Με τις νεότερες αυτές διατάξεις καταργήθηκαν, από τότε που ίσχυσαν, οι
προμνησθείσες αντισυνταγματικές διατάξεις του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012
(παρ. 1 α΄ του άρθρου 86), αντικαταστάθηκαν εκ νέου, από 1-8-2012, τα άρθρα 50
παρ. 2 και 3 και 51 παρ. 3 – 8α και 10 του ν. 3205/2003, αυξήθηκε ο βασικός
μισθός του ανθυπολοχαγού και των αντιστοίχων βαθμών, καθορίσθηκαν νέοι
συντελεστές προσδιορισμού βασικών μισθών, αναπροσαρμόσθηκαν δε τα διάφορα
επιδόματα των στρατιωτικών και των στελεχών των σωμάτων ασφαλείας (παρ. 2 του
άρθρου 86). Με την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου 86 ορίσθηκε, περαιτέρω, ότι με
κοινή υπουργική απόφαση καθορίζεται «ο χρόνος και η διαδικασία καταβολής των
αναπροσαρμοσμένων αποδοχών και συντάξεων, καθώς και της διαφοράς αποδοχών και
συντάξεων που απορρέει από τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων, για το
χρονικό διάστημα από 1-8-2012 έως και 31-12-2014 προς τα στελέχη των Ενόπλων
Δυνάμεων και αντιστοίχων της Ελληνικής Αστυνομίας, του Πυροσβεστικού Σώματος
και του Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής, εν ενεργεία και απόστρατους».
Κατ’ εξουσιοδότηση της τελευταίας αυτής διάταξης, εκδόθηκε η
οικ.2/88371/ΔΕΠ/14/17-11-2014 (Β' 3093) κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία
ορίστηκε ότι οι διαφορές αποδοχών που απορρέουν από την εφαρμογή του άρθρου 86
παρ.2 του ν. 4307/2014 περί αναπροσαρμογής των αποδοχών των εν ενεργεία
στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, καθ’ ο μέρος αφορούν
το χρονικό διάστημα από 1-7-2014 έως και 30-11-2014 θα καταβληθούν εφάπαξ με
τις αναπροσαρμοσμένες, βάσει των ίδιων διατάξεων, αποδοχές του Δεκεμβρίου του
αυτού έτους (άρθρο 1). Ορίστηκε δε, περαιτέρω, ότι οι διαφορές αποδοχών που
αφορούν το προγενέστερο χρονικό διάστημα (1-8-2012 έως 30-6-2014), εάν μεν δεν
υπερβαίνουν το ποσό των διακοσίων πενήντα ευρώ, θα καταβληθούν εφάπαξ την
27-1-2015, εάν δε υπερβαίνουν το ποσό αυτό, θα καταβληθούν σταδιακά σε τριάντα
έξι ισόποσες μηνιαίες δόσεις, η πρώτη εκ των οποίων θα καταβληθεί στις
27-1-2015, ενώ οι επόμενες «θα καταβάλλονται την εικοστή εβδόμη (27η) ημέρα
εκάστου μηνός μέχρι και την 27-12-2017, οπότε θα καταβληθεί η τελευταία δόση»
(άρθρο 2).
4. Επειδή, με τις διατάξεις του προαναφερθέντος άρθρου 86 παρ. 2 του ν.
4307/2014 θεσπίζεται ειδικό μισθολόγιο των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων και
των σωμάτων ασφαλείας, προκειμένου, όπως ρητώς αναφέρεται στην οικεία
αιτιολογική έκθεση και στις σχετικές συζητήσεις της Βουλής, να συμμορφωθεί η
Διοίκηση στις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ειδικότερα,
από την αιτιολογική αυτή έκθεση και από τις εκτενείς αναφορές των σχετικών
συζητήσεων στη Βουλή επιβεβαιώνεται ότι ο νόμος αυτός δεν αποτελεί μία
αφηρημένη, αδέσμευτη ρύθμιση μισθολογίου, αλλά την «αντίδραση» του νομοθέτη
στις μνημονευόμενες ανωτέρω αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Ενόψει τούτων και δεδομένου ότι οι κύριες
αξιώσεις των εναγόντων που γεννήθηκαν πριν από τις 23-4-2015 έχουν υποκύψει στη
διετή παραγραφή των άρθρων 90 παρ. 3 του ν.2362/1995 και 140 παρ. 3 του ν.
4270/2014, το Δικαστήριο κρίνει ότι οι παρεπόμενες αξιώσεις αυτών για καταβολή
τόκων επιδικίας επί του κεφαλαίου που αντιστοιχεί στις εν λόγω κύριες αξιώσεις
είναι νόμω αβάσιμες και, συνεπώς, απορριπτέες.
Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η
αγωγή μόνο ως προς τις παρεπόμενες απαιτήσεις των εναγόντων για καταβολή τόκων
επιδικίας που απορρέουν από τις κύριες αξιώσεις αυτών οι οποίες γεννήθηκαν
από 23-4-2015 έως 31-12-2016 και να αναγνωρισθεί η υποχρέωση του
εναγομένου να καταβάλει σε καθέναν από αυτούς τους νόμιμους τόκους που
αναλογούν στις οφειλόμενες και ήδη καταβληθείσες αναδρομικά αποδοχές τους του
ίδιου χρονικού διαστήματος.
Εξάλλου, οι τόκοι αυτοί πρέπει να υπολογιστούν,
σύμφωνα με το άρθρο 75 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., από την επομένη της επίδοσης
αντιγράφου της αγωγής στο εναγόμενο, δηλαδή από 25-4-2017, έως την κατά τα ανωτέρω
εξόφληση των κύριων απαιτήσεων των εναγόντων στις 13-12-2018, με επιτόκιο 6%,
ετησίως, σύμφωνα με το άρθρο 21 του από 26-6/10-7-1944 β.δ. «Περί κώδικος των
νόμων περί δικών του Δημοσίου» ( Α΄ 139, βλ. και Α.Ε.Δ. 25/2012). Τέλος, ένεκα
της μερικής νίκης και ήττας των διαδίκων, πρέπει να συμψηφιστούν τα δικαστικά
έξοδα μεταξύ αυτών, σύμφωνα με το άρθρο 275 παρ. 1 εδ. γ΄ του Κ.Δ.Δ..
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Καταργεί τη δίκη ως προς το κύριο αγωγικό αίτημα
των εναγόντων.
Δέχεται εν μέρει την αγωγή ως προς το παρεπόμενο
αίτημα επιδίκασης τόκων, μόνο για τις αξιώσεις αυτών που ανάγονται στο χρονικό
διάστημα από 23-4-2015 έως 31-12-2016.
Αναγνωρίζει την υποχρέωση του εναγόμενου να
καταβάλει σε καθέναν από τους ενάγοντες το ποσό των τόκων που αντιστοιχεί στις
οφειλόμενες και ήδη καταβληθείσες σε αυτούς αποδοχές χρονικού διαστήματος από
23-4-2015 έως 31-12-2016, υπολογιζόμενων αυτών (των τόκων) από την επομένη της
επίδοσης της αγωγής στο εναγόμενο, δηλαδή από 25-4-2017, έως την εξόφληση,
δηλαδή έως 13-12-2018, με επιτόκιο 6% ετησίως.
Συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των
εναγόντων και του εναγόμενου.
Η
απόφαση δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου, σε έκτακτη
δημόσια συνεδρίαση της 13-1-2021.
Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ