Εξώφυλλο της εφημερίδας Χουριέτ, που στοχοποιεί τον γράφοντα και τον Κρανιδιώτη, μια επίθεση που γίνεται προφανώς κατά παραγγελία του τουρκικού κράτους, αφού η εφημερίδα γνωρίζει πώς βγαίνει η πρώτη σελίδα της κάθε εφημερίδας
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες μιας απίστευτης εκστρατείας στοχοποίησης εμού, του Σάββα Καλεντερίδη και του Φαήλου Κρανιδιώτη, με αφορμή το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας δημοκρατία, που είχε έναν επιθετικό τίτλο εναντίον του Ερντογάν, με μια υβριστική φράση στα τουρκικά.
Δεν θα αναφερθώ στο θέμα, αλλά θα παραθέσω το άρθρο του Τούρκου δημοσιογράφου Yılmaz Özdil, με τίτλο “Υβριστής”, που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Sözcü και αναδημοσιεύθηκε αυθημερόν από την εφημερίδα Cumhuriyet.
Ακολουθεί το άρθρο της Cumhuriyet
Μαντέψτε ποιος είναι αρθρογράφος στην εφημερίδα δημοκρατία, που έβρισε τον Ερντογάν!
Ένας από τους πιο σημαντικούς αρθρογράφους της ελληνικής εφημερίδας δημοκρατία, που εξύβρισε τον Προέδρο της Δημοκρατίας, Ερντογάν, με πρωτοσέλιδο τίτλο τις 18 Σεπτεμβρίου, αποκαλύφθηκε ότι είναι ο Έλληνας π. αξιωματικός πληροφοριών, Σάββας Καλεντερίδης, που εξασφάλισε την μεταφορά του ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλλάχ Οτζαλάν στην Πρεσβεία της Ελλάδος στην Κένυα, και δεν έπαψε να τον στηρίζει το επόμενο διάστημα, και είναι διαπιστωμένος εχθρός της Τουρκίας.
Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Sözcü, Yılmaz Özdil, το σημερινό του άρθρο το έχει αφιερωμένο στον Έλληνα αξιωματικό πληροφοριών, Σάββα Καλεντερίδη, έναν από τους πιο σημαντικούς αρθρογράφους της εφημερίδας δημοκρατία, που εκδίδεται στην Αθήνα και έγινε γνωστή από τις ύβρεις που εκτόξευσε με πρωτοσέλιδο εναντίον του Προέδρου Ερντογάν.
Το άρθρο του Yılmaz Özdil, στην εφημερίδα Sözcü, με τίτλο «Υβριστής» έχει ως εξής:
Σμύρνη…
…είναι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, απόγευμα…. Στο τιμόνι είναι μια όμορφη ξανθιά γυναίκα, περί τα τριάντα, που πηγαίνει στο Τσεσμέ.
Κάποια στιγμή αισθάνεται ότι το αυτοκίνητο τραβάει ελαφρά προς τα δεξιά. Σταματάει το αυτοκίνητο στα δεξιά του δρόμου και βλέπει ότι έχει λάστιχο. Ενώ σκέφτεται τι θα κάνει στην ερημιά, ένα αυτοκίνητο που πέρασε δίπλα της, σταματάει λίγο πιο μπροστά. Κάνει όπισθεν και κατεβαίνει από το αυτοκίνητο ένας νεαρός, ο οποίος ρωτάει την κοπέλα αν μπορεί να βοηθήσει.
Η γυναίκα, με τα σπαστά τουρκικά της, λέει ότι ευχαρίστως θα δεχόταν τη βοήθειά του. Ο νεαρός βγάζει τον τροχό και τον αντικαθιστά με τον εφεδρικό. Όσο γίνεται αυτή η διαδικασία, ο νεαρός συζητά με την κοπέλα.
Η ξανθιά είναι Ελληνίδα και εργάζεται στο Ελληνικό Προξενείο της Σμύρνης. Ο δε νεαρός, είναι υποσμηναγός της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Όταν τελειώνει η αλλαγή του τροχού, οι δυο νέοι σφίγγουν τα χέρια, ενώ η γυναίκα δίνει στον νεαρό τον αριθμό του τηλεφώνου της. “Αν σας φέρει ο δρόμος, ελάτε να πιούμε έναν καφέ, να σας ευχαριστήσω για τη βοήθειά σας”. Είναι σίγουρη ότι στο δρόμο, εντελώς συμπτωματικά… έπιασε ένα μεγάλο ψάρι.
*
Μετά από λίγες μέρες συναντήθηκαν στο Αλσαντζάκ. Πίνοντας τον καφέ τους, περνάει από δίπλα τους ένας νεαρός, λέει “ααα γειά σας”, κάνοντας ότι περνούσε από εκεί και εντελώς τυχαία συνάντησε την κοπέλα και τον νεαρό.
Όμως αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο τυχαία η σύμπτωση…
Ο Σάββας Καλεντερίδης παρουσιάστηκε ως Εμπορικός Ακόλουθος του Ελληνικού Προξενείου, μιλώντας τουρκικά σαν μητρική του γλώσσα. Όμως, το εμπόριο και τα τοιαύτα ήταν παραμύθι, αυτός ήταν ένας κατάσκοπος της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας, αξιωματικός με βαθμό αντισυνταγματάρχη.
Ο πιλότος μας, που του γυάλισε η ξανθιά, είχε τσιμπήσει το δόλωμα.
*
Άρχισε από τα χαμηλά, πήγε στα πιο σοβαρά, μέχρι που έδειξε τα χρήματα και εγκλώβισε τον πιλότο. Αν έδινε τα επίσημα έγγραφα που ήθελε ο Καλεντερίδης, θα μπορούσε να κάνει μια μεγάλη ζωή. Το δέχτηκε. Όμως, υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες. Ήταν πράγματι πιλότος; Ήταν αξιωματικός; Μήπως ήταν κάποιος Τούρκος κατάσκοπος που ήθελε να διεισδύσει στην Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Με τουριστικό κάλυμμα τον έβαλαν σε ένα κότερο, τον πήγαν σε ένα ελληνικό νησί που είχε αεροπορική βάση. Τον δοκίμασαν. Ναι, ήταν πιλότος, ήταν προδότης.
*
Άρχισε να εργάζεται… Ήλθε σε επαφή με τον σμηναγό, Διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της Πτέρυγας Μάχης του Τσίγλι. Στη διάρκεια των συζητήσεων άρχισε ρωτάει διάφορα πράγματα τον σμηναγό, ο οποίος, ανυποψίαστος, κελαηδάει σαν αηδόνι. Δίνει τον αριθμό των αεροσκαφών, τις μετασταθμεύσεις αεροσκαφών, ακόμα και τα σχέδια επιχειρήσεων. Ο υποσμηναγός τις πληροφορίες αυτές τις μεταφέρει στον Καλεντερίδη, γεμίζοντας ταυτόχρονα την τσέπη του.
Σε κάποια φάση, ο υποσμηναγός στρατολογεί και έναν μόνιμο υπαξιωματικό του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, εξασφαλίζοντας τους κωδικούς των συχνοτήτων, που είναι ζωτικής σημασίας, τους οποίους τους πούλησε κι αυτούς.
Ο υποσμηναγός σκεφτόταν ότι έκανε μια υπέροχη κατασκοπία. Θεωρούσε ότι όλα πάνε καλά και ότι δεν τον έχει πάρει μυρουδιά κανένας. Στην πραγματικότητα, όμως, η ΜΙΤ τον παρακολουθούσε αδιόρατα.
*
Κι αυτό γιατί ο ίδιος το έπαιζε πλέι μπόι, νόμιζε ότι είναι αστέρας του κινηματογράφου, ενώ ήταν παντρεμένος. Παραμελούσε τη γυναίκα του. Άρχισε να ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας. Στο σπίτι αργούσε να γυρίσει, ενώ μερικές φορές δεν ερχόταν καθόλου, λέγοντας ότι έχει υπηρεσία. Η γυναίκα του άρχισε να υποψιάζεται. Ενώ η ίδια τα έβγαζε πέρα με το ζόρι, πήρε το λογαριασμό της πιστωτικής κάρτας του άντρα της και είδε ότι εκείνος ξόδευε υπέρογκα ποσά. Τον παρακολούθησε. Διαπίστωσε ότι είχε νοικιάσει σπίτι στην ερωμένη του στο Καρσίγιακα (Κορδελιό). Η απατημένη σύζυγος, αντί να κάνει φασαρία και να ζητήσει διαζύγιο, έκανε κάτι πολύ ωφέλιμο για την πατρίδα. Πήγε στο διοικητή του άντρα της και τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα. Μάλιστα ρώτησε τον διοικητή πού βρίσκει τόσα λεφτά ο άντρας της. Τότε μπήκε στη μέση η ΜΙΤ, για να βρει απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα.
*
Και αποδείχτηκε ότι ο προδότης υποσμηναγός, ήταν σε επαφή με τον Καλεντερίδη. Η ΜΙΤ χτύπησε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Κι αυτό γιατί ο π@στης που λέγεται Σάββας Καλεντερίδης, ευτυχώς που υπάρχει εκεί πάνω ο Θεός, ήταν ένας κατάσκοπος που έκανε πολύ καλά τη δουλειά του για το δικό του κράτος, ο οποίος, όμως, ήταν άπιαστος, αφού η ΜΙΤ, που τον είχε συνεχώς υπό παρακολούθηση, μέχρι τότε δεν είχε κατορθώσει να βρει κάτι εις βάρος του και να τον στριμώξει.
*
Γνώριζε και μιλούσε τουρκικά και κουρδικά σαν τη μητρική του γλώσσα. Υπήρχαν πολλοί μύθοι γύρω από το πρόσωπό του, όμως θεωρούσαν ότι είναι παιδί οικογένειας που είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα με την Ανταλλαγή των πληθυσμών. Ο Εύξεινος Πόντος ήταν το πεδίο του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός του. Επισκεπτόταν συνεχώς την Τραπεζούντα, το Ρίζαιο, το Άρτβιν, την Κερασούντα, τη Σινώπη, παρουσίαζε τον εαυτό του ως Τούρκο με το όνομα Σαβάς Καλεντέρ και έκανε φιλίες με νεαρούς που δεν είχαν κατασταλαγμένη συνείδηση. Πήγε είκοσι νέους από την περιοχή του Πόντου στην Ελλάδα, να σπουδάσουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Γνωρίζουμε ότι εξασφάλισε μηνιαία χρηματοδότηση 500 ευρώ στον καθένα.
Ακόμα και ορισμένοι από εκείνους που γράφουν σήμερα βιβλία για τον Πόντο στην Τουρκία, είναι φίλοι του, άτομα που έχουν στρατολογηθεί από τον Καλεντερίδη!
Στην περιοχή του Αιγαίου είχε πολύ μεγάλη δραστηριότητα. Το σπίρτο στις πυρκαγιές που έκαιγαν τα δάση μας, σίγουρα αυτός ήταν που φρόντιζε να ανάβει. Άλλοτε στρατολογούσε ξεναγούς, άλλοτε αρτοποιούς και άλλοτε οικοδόμους. Η ταρίφα ήταν μεταξύ 500 και 700 ευρώ. Χρησιμοποιούσε άτομα που δεν το έβαζε ο νους σου, για παρακολουθήσεις και συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών. Το 1997 τινάχτηκε στον αέρια το εργοστάσιο πυρομαχικών στο Κιλίκκαλε. Η περιοχή ήταν σαν να βομβαρδίστηκε σε πόλεμο, έχασαν τη ζωή τους τρία άτομα. Όλοι ήταν σίγουροι ότι πίσω από αυτήν την ενέργεια κρυβόταν ο Σάββας Καλεντερίδης, όμως δεν βρέθηκε κανέναν στοιχείο που να τον συνδέει με την ενέργεια αυτή, δεν πιάστηκε στα πράσα. Το είπα και πιο πριν, ήταν ένας ικανός π@στης και δεν κατορθώσαμε να τον συλλάβουμε ποτέ.
*
Επίσης, κατάφερε να χαρτογραφήσει με ακρίβεια εκατοστομέτρου τις εγκαταστάσεις ηλεκτρονικών υποκλοπών των ενόπλων μας δυνάμεων. Μετά από αυτό αναγκαστήκαμε να ξηλώσουμε τις βάσεις αυτές και να τις μεταφέρουμε αλλού.
Στο χωριό Çiftlikköy, του Τσεσμέ, είχε βίλα με πισίνα.
Εκεί φιλοξενούσε τους διεφθαρμένους δημοσιογράφους μας, τους ακαδημαϊκούς μας, τους επιχειρηματίες που τα δίνουν όλα για το χρήμα. Όλους αυτούς, που τρελαίνονταν για πολυτελή ζωή, τους μάζευε στη βίλα του γύρω από την πισίνα, τους έβαζε δίπλα τους Ρωσίδες συνοδούς και μετά τους άρμεγε σαν αγελάδες τους ανόητους.
Δημιούργησε έναν εκδοτικό οίκο «παραβάν».
Με τα λεφτά του έβαλε εκείνους τους ανόητους που ανέφερα παραπάνω να γράψουν βιβλία, στα οποία εκθείαζαν την Ελλάδα.
Έβαλε άλλους να στήσουν μια τουριστική εταιρεία και έστελνε Τούρκους στα ελληνικά νησιά.
*
Όμως η υπόθεση του προδότη υποσμηναγού, ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι του Σάββα Καλεντερίδη, που μέχρι τώρα είχε δουλέψει χωρίς να κάνει το παραμικρό λάθος…
Έγιναν βιντεοσκοπήσεις, ελήφθησαν καταθέσεις και με μιας συνελήφθησαν ο υποσμηναγός, ο σμηναγός και ο μόνιμος υπαξιωματικός (του ΠΝ).
Ο Καλεντερίδης που αντί για τέσσερα είχε μείνει επτά χρόνια στη Σμύρνη, λόγω των μεγάλων του επιτυχιών, αντιλήφθηκε την κατάσταση και κατάλαβε ότι πλέον είχε αποκαλυφθεί. Έτσι, ξαφνικά εξαφανίστηκε σαν πνεύμα και έφυγε για την Ελλάδα.
*
Πέρασαν οι μήνες και τα χρόνια… Ο Άπο που εκδιώχτηκε από τη Συρία, αφού γύρισε σε διάφορες χώρες, κατέληξε στην Ελλάδα και κρύφτηκε στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Κένυα.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μια ομάδα από εννιά άτομα, από τους οποίους τρεις πιλότοι και ένας στρατιωτικός γιατρός, πακετάρισαν τον Άπο και τον έφεραν στην Τουρκία.
Ο διοικητής της ΜΙΤ συνεχάρη, αγκάλιασε τους άνδρες της ομάδας και τους πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Πρόεδρος Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ τους υποδέχτηκε στο ιστορικό του γραφείο, στο Ροζ Περίπτερο του Ατατούρκ. Τους δώρισε από ένα ρολόι, πίσω από το οποίο γράφει “TC Cumhurbaşkanı S. Demirel – 18.2.1999”. Τότε απευθυνόμενος στην ομάδα είπε: “Δεν βγάζω αναμνηστικές φωτογραφίες μαζί σας, γιατί εκτελέσατε μια άκρως απόρρητη επιχείρηση και πρέπει τα πρόσωπά σας να μείνουν στο σκοτάδι”.
*
Όταν έλεγε αυτά ο Πρόεδρός μας, μια άλλη φωτογραφία έκανε το γύρο του κόσμου. Ήταν η φωτογραφία του συνταγματάρχη της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που συνόδευε τον Οτζαλάν και είχε μείνει μόνος στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι. Αυτός ήταν ο Καλεντερίδης!
*
Ήταν ο Καλεντερίδης που όσο υπηρετούσε στη Σμύρνη, πήγε αλλεπάλληλες φορές στη Συρία, συναντήθηκε με τον Άπο στην Κοιλάδα Μπεκάα, εξασφαλίζοντας την επαφή της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με το ΡΚΚ…
Ο Άπο τον εμπιστευόταν πολύ. Υπήρχε ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ τους. Γι’ αυτό όταν πετούσε προς Κένυα και όσο κρυβόταν στην Ελληνική Πρεσβεία, ήταν πάντα δίπλα του ο Καλεντερίδης. Μετά τη σύλληψή του Άπο, έγραψε:
«Μιλήσαμε με τους Κενυάτες, μας είπαν ότι δίνουν δύο ώρες διορία για να φύγει ο Οτζαλάν από την Ελληνική πρεσβεία, να επιβιβαστεί σε ένα αεροσκάφος που θα μας δώσουν, να πάει όπου θέλει. Γύρισα στην Πρεσβεία και ξήγησα την κατάσταση στον Οτζαλάν. Σκεφτήκαμε να πάει στην Ολλανδία, την Φινλανδία ή τη Γερμανία. Ο Οτζαλάν δεν ήθελε να φύγει από την Πρεσβεία. Ο Έλληνας πρέσβης Κωστούλας, είπε ότι είμαστε υποχρεωμένοι και όταν ανέφερε ότι οι Κενυάτες μας απειλούν, ο Οτζαλάν αναγκαστικά το δέχτηκε. Φθάσαμε στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπο, οι Κενυάτες μπήκαν στο κονβόι και μετάφεραν τον Οτζαλάν στο ιδιωτικό αεροσκάφος. Οι συνοδοί του Οτζαλάν, Ντιλάν, Νουτζάν και Ιμπραήμ, όταν τους εξήγησε τι είχε γίνει, του επιτέθηκαν λέγοντας «που είναι ο ηγέτης μας, τι του κάνατε;». Μετά από 10-15 λεπτά, ήλθε ο Κωστούλας και είπε: «να μην εξευτελιζόμαστε κι άλλο, πρέπει να ενημερώσω την Αθήνα, τις να τους πω, ότι χάσαμε τον Άπο;». Από την Αθήνα ήλθε εντολή στον Πρέσβη να εγκαταλείψουν τους συνοδούς του Οτζαλάν στο αεροδρόμιο και να εξαφανιστούμε, να φύγουμε σαν κλέφτες. Όταν παίρναμε ταξί για να μεταβούμε στην κατοικία του Πρέσβη, είδα ένα ιδιωτικό αεροπλάνο να απογειώνεται. Η ώρα ήταν 21:00. Έδειξα τοπ αεροπλάνο στον Πρέσβη και του είπε: Ο Άπο είναι σ’ αυτό το αεροπλάνο. Ας ελπίσουμε αυτό να μην προσγειωθεί στην Άγκυρα».
Ναι, ο Άπο ήταν σ’ εκείνο το αεροπλάνο.
Τον έφερναν στην πατρίδα.
Μετά το φιάσκο της Κένυας, η μυστική ιδιότητα του Καλεντερίδης είχε αποκαλυφθεί παγκοσμίως, αποστρατεύθηκε και άρχισε τον πολιτικό του βίο.
Έγινε δημοσιογράφος.
Συνέχισε τις δράσεις του εναντίον της Τουρκίας.
Ίδρυσε το Ίδρυμα Απελευθέρωσης του Πόντου. Τύπωσε χάρτες με την Ελληνική σημαία πάνω από την περιοχή του Πόντου μας και κατόρθωσε να τον μοιράζει δωρεάν στα νησιά, κυρίως σε Τούρκους τουρίστες.
Έγραψε βιβλίο με τίτλο «Ο αδελφός μου ο Άπο» (εννοεί το βιβλίο «Παράδοση Οτζαλάν – Η Ώρα της Αλήθειας».
Διοργάνωσε παρουσιάσεις του βιβλίου αυτού στα νησιά που είναι μπροστά στη μύτη μας.
Μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο του Μουράτ Καραγιλάν «Η Ανατομία του Πολέμου στο Κουρδιστάν», και διοργάνωσε την παρουσίασή του στο Πολεμικό Μουσείο του υπουργείου Άμυνας.
Ακόμα και τώρα, με ψεύτικες ταυτότητες, περνάει από τα ελληνικά νησιά στην Τουρκία και αναπολεί τα περασμένα.
Την ιστορία του Καλεντερίδη την έγραψα πριν από έξι χρόνια, το 2014.
Η αξιότιμη κυβέρνησή μας τότε, έκανε το άνοιγμα προς το ΡΚΚ, μετατρέποντας το ΡΚΚ σε μάρτυρα και τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις σε κατηγορούμενο. Έβαλαν τη ΜΙΤ, που έκανε μαντάρα δύο φορές τον Καλεντερίδη, να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με το ΡΚΚ, έριξαν στη φυλακή του αξιωματικούς μας με την κατηγορία της «κατασκοπείας», έκαναν εισβολή στην αίθουσα με τα Cosmic Άκρως Απόρρητα έγγραφα και σχέδια των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.
Την ίδια περίοδο είχαν κάνει άνοιγμα και στην Ελλάδα, 95 χρόνια μετά από την κατοχή της Σμύρνης από τους Έλληνες, την επισκέπτονταν Έλληνας Πρωθυπουργός, ο οποίος πήγε στις εκκλησίες συνοδευόμενος από τους προέδρους του ΑΚΡ. Έριχναν το σταυρό στη θάλασσα της Σμύρνης, κάτι που γινόταν για πρώτη φορά 95 χρόνια μετά την κατοχή της. Το ίδιο διάστημα η Ελλάδα έστελνε στρατό σε 18 τουκρικά νησιά και το ΑΚΡ έκανε ότι δεν βλέπει.
Τότε δεν τους άρεσε που έγραψα την ιστορία του Καλεντερίδη.
Τα ΜΜΕ της κυβέρνησης μου επιτέθηκαν εν χορώ.
Κάποιοι έγραψαν ότι «θέλει να χαλάσει τις σχέσεις μας με την Ελλάδα».
Κάποιοι άλλοι έγραψαν ότι «Θέλει να προκαλέσει πόλεμο με την Ελλάδα».
Κάποιοι άλλοι πάλι έγραψαν ότι είμαι «προδότης της πατρίδας» και ότι προσπαθώ να φέρω σε δύσκολη θέση το ΑΚΡ και να χαλάσω την ελληνοτουρκική φιλία.
Αν δεν ντρεπόντουσαν, θα έγραφαν και μια επιστολή συγνώμης στον Καλεντερίδη!
Πήγαν ήλθαν τα χρόνια, φθάσαμε στο 2020.
Τα νερά στην Αν. Μεσόγειο ζεστάθηκαν.
Η ελληνική εφημερίδα δημοκρατία είχε έναν τίτλο υβριστικό.
Και μάλιστα στα τουρκικά.
Καθύβριζαν σκαιά τον Πρόεδρο Ερντογάν.
Κάλεσαν αμέσως στον πρέσβη της Ελλάδος στην Άγκυρα και διαμαρτυρήθηκαν έντονα γι’ αυτήν την ατιμία.
Αυτό δεν ήταν αρκετό, ο ηγέτης του αιώνα έκανε μήνυση και η Αρχιεισαγγελία της Άγκυρας άρχισε ανάκριση εις βάρος των δημοσιογράφων της εφημερίδας δημοκρατία «για εξύβριση του Προέδρου».
Ποιος είναι ο πιο σημαντικός αρθρογράφος της δημοκρατίας, γνωρίζετε;
Ο Σάββας Καλεντερίδης.
Εμένα με καθύβρισαν επειδή έγραψα για τον Καλεντερίδη.
Τώρα ο Καλεντερίδης πήγε πήγε, έβρισε τον Ταγίπ Ερντογάν
πηγή:https://infognomonpolitics.gr/2020/09/douleia-den-echei-o-diaolos-ti-grafoun-oi-tourkoi-gia-ton-savva-kalenteridi-kai-tin-efimerida-dimokratia/